Met een IQ van 118 is Remzi Cavdar bovengemiddeld slim. Toch woonde de 20-jarige student de helft van zijn leven in instellingen voor geestelijk gehandicapten. Deskundigen dachten dat de jongen zwakzinnig was. Remzi wil nu excuses én een schadevergoeding.
Het heeft de vrouw haar baan gekost, maar zij heeft wel voor elkaar gekregen dat Remzi op zijn 16de uit de instelling kwam
Advocaat KorverRemzi heeft vrienden, houdt van voetbal, doorloopt met het grootste gemak het laatste jaar van het mbo en heeft een ict-bedrijfje. Op het eerste gezicht een doodnormale jongen.
Maar zijn jeugd was allesbehalve normaal. De jongen, kind van Turkse ouders, wordt op zijn 4de uit huis geplaatst. Volgens hulpverleners is de kleuter zwaar verwaarloosd en heeft hij een grote ontwikkelingsachterstand opgelopen.
Remzi heeft het niveau van een 6 maanden oude baby: hij loopt niet, stoot enkel geluiden uit en weet niet wat speelgoed is. Remzi, die als zwakbegaafd wordt bestempeld, heeft vermoedelijk 2 jaar in totale afzondering met zijn moeder in Amsterdam geleefd. De buren weten niet van zijn bestaan. Remzi's moeder is psychisch ernstig in de war en wordt opgenomen in een kliniek. Zijn vader zit in de gevangenis in Portugal.
Sindsdien gaat de kleuter tehuis in, tehuis uit met steeds opnieuw een andere diagnose. 'Hij werd vanaf zijn 4de tussen de zwakbegaafden gezet, terwijl er constant signalen waren dat hij daar niet thuishoorde. Het was een levende nachtmerrie,' beschrijft advocaat Richard Korver, die op verzoek van Remzi het woord voert.
Intelligent ventje
Op school komt de jongen in een klas met autisten terecht, later zit hij tussen de kinderen met gedragsproblemen. Er is volgens advocaat Korver maar één iemand die doorheeft dat Remzi een normaal intelligent ventje is. En dat is Bep, de vrouw die Remzi begeleidt als hij op zijn 9de even thuis bij zijn ouders woont.
Ondanks haar bemoeienis woont de jongen tot zijn 16de tussen zwakbegaafden en kinderen met gedragsproblemen. Een besluit van de William Schrikker Groep, de instelling waar Remzi van 1998 tot 2010 onder toezicht staat. 'Het heeft de vrouw haar baan gekost, maar zij heeft wel voor elkaar gekregen dat Remzi op zijn 16de uit de instelling kwam,' zegt advocaat Korver. Bep wil volgens de raadsman in de luwte blijven.
Ook Remzi's ouders betwijfelen geregeld of hun kind wel op de goede plek zit. Vader Israf: 'Remzi heeft in een instelling gezeten waar kinderen alleen maar in bed lagen. Daar hoorde mijn zoon niet tussen.' Voor zijn neus ligt een dikke stapel papier. Het zijn tientallen rapportages van deskundigen, die volgens de vader steeds iets anders constateerden. 'De uitslagen van de IQ-testen waren ook steeds anders. We wisten niet wie we moesten geloven.' Ook kopieerde zijn zoon soms negatief gedrag van huisgenoten, vertelt hij.
Israf bladert in een vergeeld fotoboekje. De kleine Remzi kijkt met heldere ogen in de camera. 'Er zijn veel fouten gemaakt. Dit mag nóóit meer gebeuren,' zegt de vader bars.
Fluitend
Een IQ test in 2005 wijst een score van 108 uit, wat gelijk staat aan een gemiddeld intelligentieniveau. Maar het duurt nog 1,5 jaar voor Remzi de instelling voor geestelijk gehandicapten verlaat.
Hij verhuist naar een instelling voor kinderen met ernstige gedragsproblemen. Als enige van zijn klas mag hij naar het vmbo-t.
In 2008 volgt een nieuwe IQ-test, met een spectaculaire score van 118. Pas 2 jaar later, als Remzi 17 is, kan hij terug naar zijn ouders. Nu woont hij op kamers in Zaandam. Dit jaar wil hij beginnen aan de hbo-opleiding informatica. 'Naar omstandigheden gaat het heel goed. Hij doorloopt het mbo fluitend, zal het hbo ook fluitend doorlopen en zal waarschijnlijk academisch niveau met gemak halen,' verwacht zijn advocaat.
Samen hebben ze vorig jaar rond de tafel gezeten met de directie van de William Schrikker Groep. Tegenover Remzi zaten de mensen die hem een normale jeugd hadden ontnomen.
Excuses
Het enige wat hij wilde waren excuses, maar die kwamen er niet. Korver: 'Hij werd nog altijd behandeld of hij niet goed bij zijn hoofd was. Ze spraken uitermate belerend tegen hem. We zijn opgestapt. Nu wordt het een rechtszaak.'
Behalve erkenning wil Remzi ook een schadevergoeding voor de foute diagnoses en de carrière die hem is ontnomen. De schadeclaim zal waarschijnlijk in de tonnen lopen.
Volgens de William Schrikker Groep is er echter 'zorgvuldig gehandeld'. 'Er zijn altijd externe deskundigen geweest die ons adviseerden. We hebben nooit alleen beslist,' zegt woordervoerder Ab Veen. Volgens de raadsman heeft de rechter zich blindgestaard op de rapportages van de voogdij-instelling. 'De ouders waren er niet, en Remzi kon niet voor zichzelf opkomen. Helaas komen dit soort horrorverhalen in de jeugdzorg vaker voor.'
http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)als-zwakzinnig.dhtmlHet zoveelste geval. Het zal je maar gebeuren.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !