Denk er echt heel erg goed over na!
Bij elke hond -ook makkelijke- moet je consequent zijn en je geeft nu al toe dat je niet echt streng kunt zijn. Een hond heeft zoiets al heel snel door en doet vervolgens gewoon waar die zin in heeft en dan krijg je echt een kutbeest!
Je kunt ze nog best goed vergelijken met kinderen: je moet ze opvoeden, op hun plek zetten wanneer nodig en ze kunnen het bloed onder je nagels vandaan halen!
Uiteindelijk vind ik zelf alle pijn en moeite (ik heb een wat moeilijker ras) het zeker wel waard, want ik heb nu een schat van een beest die goed luistert, nog af en toe eigenwijs is en domme dingen doet, zich onafhankelijk opstelt, maar het wel fijn vind om zo nu en dan te knuffelen!
Precies wat ik leuk vind, maar daar heb ik echt keihard voor moeten werken!
Dat zal natuurlijk niet zo met elke hond zijn, maar zelfs bij een "makkelijk ras" (voor zover dat bestaat) kan het altijd nog gebeuren dat jij net die ene uit het nest krijgt die toch niet zo makkelijk is en vervolgens een enkeltje asiel krijgt terwijl hij niks verkeerd heeft gedaan, maar jij...
Beetje jammer!
Uiteindelijk eindigen de meeste honden daardoor in het asiel...
Om lekker te kroelen en knuffelen op de bank zou ik voor een kat gaan.
Wil je toch echt een hond? zorg dan dat je consequent kunt zijn en ga vooral minimaal het eerste jaar tot anderhalf jaar op cursus (dat betekent bijna elke zaterdag een deel van je dag kwijt).
Klinkt allemaal heel erg negatief, maar ik zou willen dat iemand mij dit had gezegd voordat ik m'n eerste hond nam
Ik heb doorgezet, maar veel mensen geven het na een jaar of zo alweer op
Ik zou het nog veel langer kunnen maken, maar het enige wat ik nog wil toevoegen: Als je het goed aanpakt is het de moeite zeker allemaal waard en heb je een hele trouwe metgezel erbij, Maar ga er niet vanuit dat het allemaal zo gemakkelijk is als het lijkt.