Hoe complimenteer je normaal gedrag? Hoe vraag je erom dat ze dat normale gedrag laten zien?quote:Op maandag 10 februari 2014 11:02 schreef -Spring het volgende:
Ik heb net op school een technieklesje gegeven aan groep 1 en 2 en moest aan dit topic denken.
Er zitten een paar onwijs drukke en voor zover ik dat kan beoordelen, onopgevoedde jongetjes in die klas. Ik moest hen meenemen naar het bso-lokaal. En zo ver zien te krijgen dat rustig, dus niet rennend, te doen.
Op dat moment, ook gezien de situatie (druk, enthousiasme) kon ik echt niets anders bedenken dan hen van tevoren al duidelijk te maken dat ze van mij een dik compliment zouden krijgen als dat zou lukken.
Hoe zouden dat anders of beter hebben gekund dan? dus zonder 'normaal' gedrag te complimenteren?
O, wat erg, zo'n juf. Wat moet dat naar zijn geweest voor je middelste! En voor alle jongetjes in de klas, for that matter!quote:Op maandag 10 februari 2014 11:05 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
nou ja. Die betreffende middelste zat op een gegeven moment meer op de gang dan in de klas. En hij hij had een diepgewortelde haat tegen de juf. (Die ook dingen zei als: dochters krijgen is veel meer bijzonder dan jongens. Meisjes mochten koffie voor haar halen, jongens nooit, mijn zoon mocht niet meer meegymen omdat hij naar het hek rende buiten....) ik bemerkte bij mijzelf ook een afkeer op een gegeven moment![]()
Het viel nog niet mee om haar niet af te vallen thuis zeg maar.dus heb ik mijn zoon zélf positief beloond. Als hij van half november tot de kerst er niet meer uitgezet zou worden ging ik samen met hem naar de bioscoop. Ondertussen bij de tienminuten gesprekken mijn ongenoegen geuit over benaderwijze van de juf. Bij de juf. Toen zij niet vlot genoeg leek te snappen wat ik bedoelde ben ik ook naar de directie gestapt.
En ja, toen was er ineens wel ruimte en begeleiding. Maar ook bij mijn zoon dus. Want de machtstrijd met de juf stopte.
Het was niet zover uit de hand gelopen als deze juf zich gericht had op postief gedrag. Maar ik ben erg bang dat deze juf nooit de positieve kanten van jongens zal zien.
En dan ben je er mooi klaar mee, met meisjes met kaarten vol krullen en armen vol armbandjes.
Ik wilde 'm net gaan plaatsen!quote:Op maandag 10 februari 2014 10:57 schreef miss_sly het volgende:
En dan even een mooi stukje waarom "belonen" eigenlijk net zo min werkt als "straffen", hoe positief het ook bedoeld is.
http://kiind.nl/articles/(...)rstigekinderwil.html
Uit die column:quote:Op maandag 10 februari 2014 12:45 schreef Troel het volgende:
http://kiind.nl/articles/535/Apenkunstjes.html
Het aloude 'omdat ik het zeg' en 'daarom!' waar ik zwaar fan van ben dus.quote:Ze besluit dat haar kind gewoon een uitje krijgt omdat het leuk is. Onvoorwaardelijk. En dat haar kind de tafel afruimt of meewerkt, gewoon, omdat het doodnormaal is dat je in een gezin je steentje bijdraagt.
Helaas heb je dan als leerkracht wel allemaal ouders aan je bureau staan. Zij vinden 'daarom' vaak niet zo leuk.quote:Op maandag 10 februari 2014 12:49 schreef Luigi het volgende:
[..]
Uit die column:
[..]
Het aloude 'omdat ik het zeg' en 'daarom!' waar ik zwaar fan van ben dus.
Dan moet de leerkracht maar eens de tijd nemen om die ouders uit te leggen waarom sommige dingen zo zijn.quote:Op maandag 10 februari 2014 12:52 schreef Gulara het volgende:
[..]
Helaas heb je dan als leerkracht wel allemaal ouders aan je bureau staan. Zij vinden 'daarom' vaak niet zo leuk.
dan leren ze daar maar mee leven? Het lijkt me toch niet echt het idee dat we ouders daar zeggenschap over geven. Omdat zij mondigheid belangrijk vinden?quote:Op maandag 10 februari 2014 12:52 schreef Gulara het volgende:
[..]
Helaas heb je dan als leerkracht wel allemaal ouders aan je bureau staan. Zij vinden 'daarom' vaak niet zo leuk.
Whappaaa.quote:Op maandag 10 februari 2014 13:03 schreef debuurvrouw het volgende:
Wij hebben zo'n directeur. Die zegt gewoon: zo gaan wij met elkaar om hier. Staat het je niet aan? Je bent vrij naar een andere school te gaan. Blijf je hier dan zijn dit de regels.
Kijk. Daar hou ik van.
Lijkt me heerlijk!quote:Op maandag 10 februari 2014 13:03 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
dan leren ze daar maar mee leven? Het lijkt me toch niet echt het idee dat we ouders daar zeggenschap over geven. Omdat zij mondigheid belangrijk vinden?
Het wordt tijd dat leerkrachten weer staan voor hun insteek. Volgens mij twijfelen die eigenlijk ook. En door die twijfel worden ze overlopen door de kinderen en wordt het een janboel.
Wij hebben zo'n directeur. Die zegt gewoon: zo gaan wij met elkaar om hier. Staat het je niet aan? Je bent vrij naar een andere school te gaan. Blijf je hier dan zijn dit de regels.
Kijk. Daar hou ik van.
Maar je kunt een ander, dus ook een kind, best bedanken voor het feit dat hij of zei een steentje bijdraagt. Ik kook bijvoorbeeld elke avond, maar mijn partner spreekt geregeld haar waardering uit voor het feit dat ik dat doe. Ondanks dat het de afspraak is dat ik dat doe. Even zo goed bedank ik ook wel eens als ze gestofzuigd heeft bijvoorbeeld, gewoon omdat ik dat fijn vind. Niet dat we elkaar de heel dag voor iedere scheet bedanken, maar het is wel fijn om te horen dat wat je doet gewaardeerd wordt.quote:Op maandag 10 februari 2014 12:49 schreef Luigi het volgende:
[..]
Uit die column:
[..]
Het aloude 'omdat ik het zeg' en 'daarom!' waar ik zwaar fan van ben dus.
Doe mij er ook zo één?quote:Op maandag 10 februari 2014 13:03 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
dan leren ze daar maar mee leven? Het lijkt me toch niet echt het idee dat we ouders daar zeggenschap over geven. Omdat zij mondigheid belangrijk vinden?
Het wordt tijd dat leerkrachten weer staan voor hun insteek. Volgens mij twijfelen die eigenlijk ook. En door die twijfel worden ze overlopen door de kinderen en wordt het een janboel.
Wij hebben zo'n directeur. Die zegt gewoon: zo gaan wij met elkaar om hier. Staat het je niet aan? Je bent vrij naar een andere school te gaan. Blijf je hier dan zijn dit de regels.
Kijk. Daar hou ik van.
Ben het volledig met je eens hoor. Fijne directeur.quote:Op maandag 10 februari 2014 13:03 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
dan leren ze daar maar mee leven? Het lijkt me toch niet echt het idee dat we ouders daar zeggenschap over geven. Omdat zij mondigheid belangrijk vinden?
Het wordt tijd dat leerkrachten weer staan voor hun insteek. Volgens mij twijfelen die eigenlijk ook. En door die twijfel worden ze overlopen door de kinderen en wordt het een janboel.
Wij hebben zo'n directeur. Die zegt gewoon: zo gaan wij met elkaar om hier. Staat het je niet aan? Je bent vrij naar een andere school te gaan. Blijf je hier dan zijn dit de regels.
Kijk. Daar hou ik van.
Zo is het bij onze school ook. Ik vind dat ook de enige juiste houding en ik ben er blij mee.quote:Op maandag 10 februari 2014 13:03 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
dan leren ze daar maar mee leven? Het lijkt me toch niet echt het idee dat we ouders daar zeggenschap over geven. Omdat zij mondigheid belangrijk vinden?
Het wordt tijd dat leerkrachten weer staan voor hun insteek. Volgens mij twijfelen die eigenlijk ook. En door die twijfel worden ze overlopen door de kinderen en wordt het een janboel.
Wij hebben zo'n directeur. Die zegt gewoon: zo gaan wij met elkaar om hier. Staat het je niet aan? Je bent vrij naar een andere school te gaan. Blijf je hier dan zijn dit de regels.
Kijk. Daar hou ik van.
Hoe bedoel je dit precies?quote:Op dinsdag 11 februari 2014 09:55 schreef Moonah het volgende:
Ik vraag me af hoeveel mensen hier meelezen maar niet 'durven' te posten omdat zij het gevoel krijgen te falen in hun opvoeding. Jammer.
Mooi linkje over betekenisvolle complimenten geven.
Zoals ik het zeg.quote:
Dat is je goed opgevallen Troel.quote:Op dinsdag 11 februari 2014 09:58 schreef Troel het volgende:
Ik heb nog niet geklikt, maar er valt me al een ding op. Betekenisvolle complimenten.
Ah, ik vroeg me al af waar je het op baseerde, dat is duidelijk. Jammer inderdaad.quote:Op dinsdag 11 februari 2014 10:03 schreef Moonah het volgende:
[..]
Zoals ik het zeg.
Ingegeven door een PM-wisseling met iemand die het zo ervaart.
Dit deden ze bij mijn man thuis ook - in extreme mate. De consequentie is dat als wij daar eten, m'n sm van iedereen minstens 3 keer hoort hoe lekker het is. En zeg je het niet uit jezelf, dan vraagt ze het wel. Erger nog: mijn man wil het liefst elke keer dat hij heeft stofgezogen, de keuken gepoetst of de was opgeruimd, horen dat hij het goed heeft gedaan. Sorry, maar dat vind ik nergens voor nodig.quote:Op maandag 10 februari 2014 14:07 schreef Clubsoda het volgende:
[..]
Maar je kunt een ander, dus ook een kind, best bedanken voor het feit dat hij of zei een steentje bijdraagt. Ik kook bijvoorbeeld elke avond, maar mijn partner spreekt geregeld haar waardering uit voor het feit dat ik dat doe. Ondanks dat het de afspraak is dat ik dat doe. Even zo goed bedank ik ook wel eens als ze gestofzuigd heeft bijvoorbeeld, gewoon omdat ik dat fijn vind. Niet dat we elkaar de heel dag voor iedere scheet bedanken, maar het is wel fijn om te horen dat wat je doet gewaardeerd wordt.
En ik denk dat dat deels de insteek is van deze methode; dat er veel kinderen zijn die alleen maar horen wat ze fout doen en niets horen als het goed gaat. 'Geen bericht, goed bericht' is wel reuzepragmatisch enzo, maar niet altijd prettig. In die zin vind ik focussen op het positieve wel fijne insteek, maar het is de manier waarop natuurlijk
Mooi stuk! Inderdaad, betekenisvolle complimenten kunnen heel veel doen.quote:Op dinsdag 11 februari 2014 09:55 schreef Moonah het volgende:
Ik vraag me af hoeveel mensen hier meelezen maar niet 'durven' te posten omdat zij het gevoel krijgen te falen in hun opvoeding. Jammer.
Mooi linkje over betekenisvolle complimenten geven.
quote:Op dinsdag 11 februari 2014 09:55 schreef Moonah het volgende:
Ik vraag me af hoeveel mensen hier meelezen maar niet 'durven' te posten omdat zij het gevoel krijgen te falen in hun opvoeding. Jammer.
Mooi linkje over betekenisvolle complimenten geven.
Ik heb het eerder in dit topic ergens gezegd. Ik kan me niet voorstellen dat het alleen maar 'bandje geven' is. Alsof je een hond een koekje geeft om hem te trainen. Ook bij BPS zal er gepraat worden met kinderen over het hoe en waarom van de afspraken/regels. Leerkrachten zijn immers geen hondentrainers, maar toch ook pedagogisch onderlegd.quote:Op dinsdag 11 februari 2014 10:18 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Mooi stuk! Inderdaad, betekenisvolle complimenten kunnen heel veel doen.
Dit stuk vind ik trouwens wel een stuk waaruit blijkt dat PBS helemaal niet zo'n geschikt middel is. Hoe betekenisvol zullen de complimenten en beloningen zijn als ze schoolbreed voornamelijk over regels gaan?
"Ik zie dat veel kinderen hun boek al hebben gepakt. Fijn, dan kunnen we zo beginnen."quote:Op dinsdag 11 februari 2014 10:33 schreef YPPY het volgende:
(doordat de juf tegen een klasgenootje zegt dat ze zo goed stil zit te luisteren).
Ja, en dat is dus een betekenisvol compliment, voor zover je het al een compliment kunt noemen. Het is benoemen wat er gebeurt en de natuurlijke consequentie, het goede, er ook van benoemen.quote:Op dinsdag 11 februari 2014 10:43 schreef Moonah het volgende:
[..]
"Ik zie dat veel kinderen hun boek al hebben gepakt. Fijn, dan kunnen we zo beginnen."
@troel zo werken wij hier ook en bij Roy op school word ook zo gewerkt.quote:Op zondag 9 februari 2014 18:04 schreef Moonah het volgende:
[..]
Als je iets nieuws wil aanleren zul je in het begin veel complimenten geven. Als jouw zoon leert fietsen prijs je hem ook de hemel in. Als je kind naar zwemles gaat geef je hem ook tig complimenten als hij voor het eerst met zijn gezicht onder water durft. Als hij eenmaal gewend is en lekker meedraait in het zwemlesgedoe, dan is dat niet meer nodig.
Ik denk dat je dit systeem ook zo moet zien. Het aanleren vergt investering.
En die 4 complimenten tov 1 correctie is een bekend gegeven. Ik meen zelfs gelezen te hebben dat het een verhouding van 1:7 is. Dat de impact van een correctie opgeheven wordt door er 4 (of 7...?) positieve benaderingen tegenover te stellen.
Heel mooi, ik heb daar al eens meer over gehoord. Ik vind het zelf wel moeilijk om toe te passen.quote:Op dinsdag 11 februari 2014 09:55 schreef Moonah het volgende:
Mooi linkje over betekenisvolle complimenten geven.
(cursivering door mij)quote:(..) Een boek van de kinderen waarin alleen positieve boodschappen over elkaar geschreven worden. Zoals Birgit die schrijft over Christian: “Christian heeft me vandaag nog niet geërgerd.”
Ja, die was mij ook meteen opgevallen!quote:Op dinsdag 11 februari 2014 10:53 schreef Grijs het volgende:
Wat ik wel een beetje vreemd vond was het volgende stukje:
[..]
(cursivering door mij)
Ik lees dat toch negatief als: "Christian ergert mij altijd, maar vandaag heeft hij dat nog niet gedaan (komt vast nog wel)".
Wellicht een wat ongelukkig voorbeeld.
Och, ik heb pas jankend bij de directeur gezeten omdat het gewoon echt niet leuk was. Dus je bent echt niet de enige die twijfelt. En toch ben ik bang voor dit hele PBS gebeuren.quote:
Ik vind dit meer een constatering dan een compliment?quote:Op dinsdag 11 februari 2014 10:45 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ja, en dat is dus een betekenisvol compliment, voor zover je het al een compliment kunt noemen. Het is benoemen wat er gebeurt en de natuurlijke consequentie, het goede, er ook van benoemen.
O, ik was al bang dat ik de enige was die dat zo negatief opvat.quote:Op dinsdag 11 februari 2014 10:54 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ja, die was mij ook meteen opgevallen!
Het is maar net hoe je het bekijkt, natuurlijk. Kennelijk is haar zelf opgevallen dat haar klasgenoot haar vaak ergert. Dat kun je dus ook op twee manieren opvatten: hij ergert haar (zijn schuld), zij laat zich ergeren (ze kan er zelf iets aan doen om dat te minderen).quote:Op dinsdag 11 februari 2014 11:04 schreef Grijs het volgende:
[..]
O, ik was al bang dat ik de enige was die dat zo negatief opvat.
Misschien valt het ook op, omdat de rest wel zo positief was. Negatieve dingen worden toch sneller herkent, nu maak ik me er ook schuldig aan om een positief stuk negatief onder de aandacht te brengen. Dat bedoel ik ook met dat ik het lastig vind om het stuk in de praktijk te brengen.
Dat is dus ook waar die verhouding 1:4 correctie/complimenten mee te maken heeft.quote:Op dinsdag 11 februari 2014 11:04 schreef Grijs het volgende:
[..]
O, ik was al bang dat ik de enige was die dat zo negatief opvat.
Misschien valt het ook op, omdat de rest wel zo positief was. Negatieve dingen worden toch sneller herkend, nu maak ik me er ook schuldig aan om een positief stuk negatief onder de aandacht te brengen. Dat bedoel ik ook met dat ik het lastig vind om het stuk in de praktijk te brengen.
Klopt. Maar voor het betreffende kind (met het ergernisopwekkende gedrag) lijkt het me toch niet echt heel prettig te lezen.quote:Op dinsdag 11 februari 2014 11:14 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Het is maar net hoe je het bekijkt, natuurlijk. Kennelijk is haar zelf opgevallen dat haar klasgenoot haar vaak ergert. Dat kun je dus ook op twee manieren opvatten: hij ergert haar (zijn schuld), zij laat zich ergeren (ze kan er zelf iets aan doen om dat te minderen).
Als ze het op de laatste manier bekijkt en zelf aanpakt om zich actief minder te laten ergeren, is het een positief iets en kan dat worden beschreven
Het voorbeeld is wat ongelukkig gekozen, want het kan natuurlijk zo zijn dat het in de klas, of tussen de twee leerlingen, besproken is.quote:Op dinsdag 11 februari 2014 11:22 schreef Moonah het volgende:
[..]
Klopt. Maar voor het betreffende kind (met het ergernisopwekkende gedrag) lijkt het me toch niet echt heel prettig te lezen.
Voor volwassenen is het vaak al moeilijk om zich te realiseren (of durven toe te geven...) dat irritaties ook een oorzaak in jezelf hebben, laat staan voor kinderen.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |