ADD&ADHD #60

Ik was niet op zoek naar een labeltje, maar tijdens een persoonlijke crisis/depressie/vastlopende studie ga je wel over je leven nadenken.

Als ik dan de checklist ernaast leg van jongs af aan tot nu en de ontwikkeling daarin had ik bijna een zelfdiagnose kunnen stellen

Een aantal dingen zijn te foppen als je kennis van zaken hebt, maar iemand die scherp is heeft wel door wanneer bepaald gedrag eigen is of gespeeld. Of je moet goed kunnen spelen/een dramatische persoonlijkheidsstoornis hebben .

Ik herkende mij er wel in - maar dacht altijd dat dat zo was omdat je er altijd wel iets in herkent..
Heb ik dat hele traject doorlopen - kreeg ik de diagnose. Dacht ik nog dat ik ze gefopt had..
Toen bij een andere instelling nog een keer het traject doorlopen.. had ik gewoon adhd. En geen lichte vorm of zo (wat ik eerst dacht )
(verstoord zelfbeeld hoort er ook bij schijnt)

Mijn moeder moest mee en antwoord geven over vragen in mijn jeugd: juist omdat (aldus mijn pysch) 'iedereen op een bepaald punt in zijn leven wel ADHD lijkt te hebben, maar dat kan ook een tijdelijk gevolg zijn van stress/omgevingsfactoren en dat willen we eerst uitsluiten'. En als klein kind kan je het moeilijk 'faken'. Tja, ik krijg al sinds ik een paar jaar oud ben te horen dat ik stil moet zitten, beter op moet letten en teveel zit te dromen .

quote:

Op dinsdag 1 april 2014 10:45 schreef Probability het volgende:
Ik herkende mij er wel in - maar dacht altijd dat dat zo was omdat je er altijd wel iets in herkent..
Heb ik dat hele traject doorlopen - kreeg ik de diagnose. Dacht ik nog dat ik ze gefopt had..
Toen bij een andere instelling nog een keer het traject doorlopen.. had ik gewoon adhd. En geen lichte vorm of zo (wat ik eerst dacht )
(verstoord zelfbeeld hoort er ook bij schijnt)

Haha dat had ik ook ja. Ik dacht een heeeele lichte vorm van ADD te hebben, want hey, ik heb zonder problemen een bachelor gehaald en was altijd een goede student. En ik vind/vond drukke mensen maar irritant, en ik vond mezelf ook helemaal niet impulsief ofzo (terugkijkend: mja, vergeleken met anderen misschien wel). Maar ik heb blijkbaar echt ADHD maar had mezelf al trucjes geleerd om me normaal te gedragen, werd heel gestructureerd opgevoed en had het geluk dat ik slim genoeg was om met weinig leren alles te halen . Ja, tot mn master dus, toen knalde mn hele leven in 1x in elkaar en dacht ik dat ik gewoon te dom/lui was ofzo.

Ik moet een project maken - het is niet moeilijk of zo - maar ik heb geen deadline - en nu wil ik even naar m'n pva laten kijken maar dat ging toen niet en nu moet het via de mail maar dat vind ik dan lastig

Die hetero-anamnese heb ik zelf gedaan omdat ik tot pakweg mijn tweede levensjaar gebeurtenissen en emoties zo terug kan halen. Tevens woont mijn moeder aan de andere kant van het land en werkt ze veel te veel. Dus dat dan maar anders.

Basisschool was Montessori-onderwijs, in bovenbouw een docent die volhield dat ik MAVO, met moeite HAVO kon doen. CITO-entree-toets scoorde ik over de hele linie erg hoog, moeder pissig op die docent van me, ik naar Merkelbach-instituut gesleept om van alles en nog wat te testen. Bovenmatig intelligent was wel de belangrijkste boodschap, voor mijn concentratie naar remedial teaching gestuurd (oefenen met werkwoordspelling, wat nog steeds geen automatisme is bij mij, en cijferreeksen tot tien cijfers memoriseren, omdraaien en opnoemen bijvoorbeeld).
CITO-eindtoets: 545 punten, VWO-advies. Docent met stomheid geslagen.

Maar ik snap zijn reactie wel:
-vanaf het moment dat ik had leren lezen vooral boeken uit de kast pakken en deze doorlezen, van simpele verhalen tot encyclopedieën
-Montessori werkte met "werkjes" in die tijd, ik deed waar ik zin in had en sloeg alles wat ik niet begreep of geen uitleg over kreeg over tot ik gedwongen werd
-Totaal niet betrokken in groepen/sociale kringen, ging vaak mijn eigen ding doen (tekenen) en maakte maar een paar vrienden waar ik iets meer dan een klas mee deelde
-Af en toe hyperfocus bij bepaalde werkjes omdat het een uitdaging vormde, bepaalde sportactiviteiten die me meer lieten doen dan een trucje (apenkooi kegeltrefbal )
-Alle langdurige projecten op het laatste moment doen, dan OF afraffelen OF onder hoge druk een geweldige prestatie leveren
-Sterk in improviseren/ad hoc denken, makkelijk buiten de gebaande wegen denken
-Hele dagen naar buiten staren/dagdromen

Nu nog vooral last van een alles of niets werkethos: of ik zet me vol ergens voor in, of ik zit achterovergeleund af te wachten. Beiden gingen niet goed in combinatie met mijn HBO, zowel voltijd niet als deeltijd met (onregelmatig) werk niet. Ben daarom ook gestopt met de opleiding, ik trok het gewoon niet en had toen helemaal geen rust meer.

Ik kan nu vooral nog moeilijk omgaan met planning van werk (ik werk als begeleider op een beschermende woonvorm) omdat ik clientcontact belangrijker vind dan verslaglegging en secundaire taken, ik zo'n lul ben die op veel dingen "ja!" zegt als het belangrijk lijkt.

Thuis heb ik na een reeks diensten vaak een dag nodig waar ik mezelf van alles voorneem te gaan ondernemen om aan het eind van de dag te concluderen dat ik die dag geen reet heb uitgevoerd behalve het strict noodzakelijke (eten, opfrissen, drinken, gamen/TV/film). Pas als ik meerdere dagen vrij heb of er een externe factor bij komt kijken (bezoek bijvoorbeeld) ga ik opruimen of nuttige dingen ondernemen.

Als ik zou moeten uitleggen hoe ADD/ADHD voor mij werkt zou ik mijn hoofd voorstellen als een grote kan, waar taken/wensen/projecten in kunnen. Zelf stop ik daar wat in, werk stopt daar wat in, bewoners stoppen daar wat in. Als ik er tussendoor genoeg uit kan laten vloeien hoeft dit geen probleem te zijn. Echter gaat het vaak sneller erin dan eruit, en alles wat nog moet gebeuren gaat een reactie met elkaar aan.

Dat maakt dat ik veel ideeën heb maar deze lang niet altijd kan omzetten in daden omdat ik soms in gedachten gevangen zit. Als een hydra van een to-do list streep ik 1 taak tevreden weg en zie dat er inmiddels weer vijf bij zijn gekomen die ik opnieuw naar prioriteit ergens in moet zetten.

Dat maakt dat ik veel kleinere opdrachten wel toezeg maar niet altijd afrond. Ik word daar graag op aangesproken, maar niet iedereen checkt waar ik sta, waardoor anderen weer frustratie voelen.

Blijven trainen. Das het enige wat echt helpt, verder zijn ADHD'ers net zo imperfect als "normale" mensen.

quote:

Op dinsdag 1 april 2014 12:44 schreef Skull-splitter het volgende:
Die hetero-anamnese heb ik zelf gedaan omdat ik tot pakweg mijn tweede levensjaar gebeurtenissen en emoties zo terug kan halen. Tevens woont mijn moeder aan de andere kant van het land en werkt ze veel te veel. Dus dat dan maar anders.

Basisschool was Montessori-onderwijs, in bovenbouw een docent die volhield dat ik MAVO, met moeite HAVO kon doen. CITO-entree-toets scoorde ik over de hele linie erg hoog, moeder pissig op die docent van me, ik naar Merkelbach-instituut gesleept om van alles en nog wat te testen. Bovenmatig intelligent was wel de belangrijkste boodschap, voor mijn concentratie naar remedial teaching gestuurd (oefenen met werkwoordspelling, wat nog steeds geen automatisme is bij mij, en cijferreeksen tot tien cijfers memoriseren, omdraaien en opnoemen bijvoorbeeld).
CITO-eindtoets: 545 punten, VWO-advies. Docent met stomheid geslagen.

Maar ik snap zijn reactie wel:
-vanaf het moment dat ik had leren lezen vooral boeken uit de kast pakken en deze doorlezen, van simpele verhalen tot encyclopedieën
-Montessori werkte met "werkjes" in die tijd, ik deed waar ik zin in had en sloeg alles wat ik niet begreep of geen uitleg over kreeg over tot ik gedwongen werd
-Totaal niet betrokken in groepen/sociale kringen, ging vaak mijn eigen ding doen (tekenen) en maakte maar een paar vrienden waar ik iets meer dan een klas mee deelde
-Af en toe hyperfocus bij bepaalde werkjes omdat het een uitdaging vormde, bepaalde sportactiviteiten die me meer lieten doen dan een trucje (apenkooi kegeltrefbal )
-Alle langdurige projecten op het laatste moment doen, dan OF afraffelen OF onder hoge druk een geweldige prestatie leveren
-Sterk in improviseren/ad hoc denken, makkelijk buiten de gebaande wegen denken
-Hele dagen naar buiten staren/dagdromen

Nu nog vooral last van een alles of niets werkethos: of ik zet me vol ergens voor in, of ik zit achterovergeleund af te wachten. Beiden gingen niet goed in combinatie met mijn HBO, zowel voltijd niet als deeltijd met (onregelmatig) werk niet. Ben daarom ook gestopt met de opleiding, ik trok het gewoon niet en had toen helemaal geen rust meer.

Ik kan nu vooral nog moeilijk omgaan met planning van werk (ik werk als begeleider op een beschermende woonvorm) omdat ik clientcontact belangrijker vind dan verslaglegging en secundaire taken, ik zo'n lul ben die op veel dingen "ja!" zegt als het belangrijk lijkt.

Thuis heb ik na een reeks diensten vaak een dag nodig waar ik mezelf van alles voorneem te gaan ondernemen om aan het eind van de dag te concluderen dat ik die dag geen reet heb uitgevoerd behalve het strict noodzakelijke (eten, opfrissen, drinken, gamen/TV/film). Pas als ik meerdere dagen vrij heb of er een externe factor bij komt kijken (bezoek bijvoorbeeld) ga ik opruimen of nuttige dingen ondernemen.

Als ik zou moeten uitleggen hoe ADD/ADHD voor mij werkt zou ik mijn hoofd voorstellen als een grote kan, waar taken/wensen/projecten in kunnen. Zelf stop ik daar wat in, werk stopt daar wat in, bewoners stoppen daar wat in. Als ik er tussendoor genoeg uit kan laten vloeien hoeft dit geen probleem te zijn. Echter gaat het vaak sneller erin dan eruit, en alles wat nog moet gebeuren gaat een reactie met elkaar aan.

Dat maakt dat ik veel ideeën heb maar deze lang niet altijd kan omzetten in daden omdat ik soms in gedachten gevangen zit. Als een hydra van een to-do list streep ik 1 taak tevreden weg en zie dat er inmiddels weer vijf bij zijn gekomen die ik opnieuw naar prioriteit ergens in moet zetten.

Dat maakt dat ik veel kleinere opdrachten wel toezeg maar niet altijd afrond. Ik word daar graag op aangesproken, maar niet iedereen checkt waar ik sta, waardoor anderen weer frustratie voelen.

Blijven trainen. Das het enige wat echt helpt, verder zijn ADHD'ers net zo imperfect als "normale" mensen.

quote:

Op dinsdag 1 april 2014 12:02 schreef Chicolate het volgende:
Mijn moeder moest mee en antwoord geven over vragen in mijn jeugd: juist omdat (aldus mijn pysch) 'iedereen op een bepaald punt in zijn leven wel ADHD lijkt te hebben, maar dat kan ook een tijdelijk gevolg zijn van stress/omgevingsfactoren en dat willen we eerst uitsluiten'. En als klein kind kan je het moeilijk 'faken'. Tja, ik krijg al sinds ik een paar jaar oud ben te horen dat ik stil moet zitten, beter op moet letten en teveel zit te dromen .

[..]

Haha dat had ik ook ja. Ik dacht een heeeele lichte vorm van ADD te hebben, want hey, ik heb zonder problemen een bachelor gehaald en was altijd een goede student. En ik vind/vond drukke mensen maar irritant, en ik vond mezelf ook helemaal niet impulsief ofzo (terugkijkend: mja, vergeleken met anderen misschien wel). Maar ik heb blijkbaar echt ADHD maar had mezelf al trucjes geleerd om me normaal te gedragen, werd heel gestructureerd opgevoed en had het geluk dat ik slim genoeg was om met weinig leren alles te halen . Ja, tot mn master dus, toen knalde mn hele leven in 1x in elkaar en dacht ik dat ik gewoon te dom/lui was ofzo.

Ja jij wist het eerder toch? Ik vond je namelijk helemaal niet zo druk of chaotisch beetje zelfde als ik. Dus toen dacht ik huh Chico adhd ?!!

Interessant om te zien dat je eigen idee van licht of zwaar ook sterk beïnvloed kan worden door de mate waarin je jezelf truckjes heb aangeleerd. Zo had ik het nooit bekeken.

quote:

Op dinsdag 1 april 2014 19:26 schreef Probability het volgende:

[..]

Ja jij wist het eerder toch? Ik vond je namelijk helemaal niet zo druk of chaotisch beetje zelfde als ik. Dus toen dacht ik huh Chico adhd ?!!

Ik heb 2 jaar geleden de tests en coaching gehad, en een jaar geleden de diagnose (omdat ik medicatie wilde). Ik vond mij ook helemaal niet druk of chaotisch, eerder lui en vaag . Enige waar je het meestal aan kunt zien is mijn werkplek: chaos in mn hoofd = chaos op mn bureau. Dus die ziet er juist heel geordend uit, totdat de deadline nadert.

quote:

Op woensdag 2 april 2014 08:09 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Over luiheid gesproken.. Iemand dit artikel wel is gelezen? Gaat erover dat ADD-ers niet impulsief (druk) zijn maar eigenlijk slecht te motiveren (lui?): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1474811/
Onderzoekster stelt dat ADD meer een probleem is met snel verveeld zijn dan snel afgeleid zijn. Continu onvoldoende gestimuleerd zijn in plaats van impulsief. Klopt bij mij als een bus in ieder geval. Wel interessant om te lezen

Straks even lezen als ik mij beter kan focussen lap tekst en Engels

quote:

Op woensdag 2 april 2014 09:25 schreef admiraal_anaal het volgende:

[..]

Straks even lezen als ik mij beter kan focussen lap tekst en Engels

19 pagina's wetenschap. Succes als je daar geen ervaring mee hebt . Protip: uitprinten en stukken die je interessant vindt markeren. Dan ben 'actiever' aan het lezen en is het ook makkelijker te zien waar je bent gebleven . _{Ik heb het pdf'je van de uiteindelijke publicatie hier, die layout is al een stuk leesbaarder, kan wel doorsturen?} Ik ga hem vanavond even lezen ofzo.

Ik loop echt gigantisch te stuiteren vandaag. Vanmiddag heb ik een bezichtiging van een appartement wat ik supergraag wil hebben, MAAR ik sta 2e, en vanavond is de opening van het Honours College en vrijdag heb ik een tentamen en morgen heb ik ook een Honours dag maar ik weet verder nog niks over hoe laat / waar / hoe lang ed.

Gelukkig gaat mijn moeder mee naar dat appartement vanmiddag. De Ritalin werkt niet zo vandaag; ik heb al vier dingen laten vallen, twee keer mezelf ergens aan gestoten en nog niet eens ontbeten.

Dat leer ik nu ook bij psychologie trouwens. Dat ADHD eigenlijk hoort bij een minder actief brein, en dat een pepper (zoals Ritalin), het brein op een 'normaal' activiteitsniveau brengt. Hierdoor hoef je het zelf niet meer op te peppen door druk gedrag en het constante zoeken naar adrenalinekicks (copinggedrag). Leek mij ook al een interessante benadering.

quote:

Op dinsdag 1 april 2014 19:40 schreef CafeRoker het volgende:
Interessant om te zien dat je eigen idee van licht of zwaar ook sterk beïnvloed kan worden door de mate waarin je jezelf truckjes heb aangeleerd. Zo had ik het nooit bekeken.

Werkt dat niet altijd zo? Als je immers tools hebt geleerd, ongeacht of dat autodidactisch is tijdens je opgroeien of later via cursus/feedback, is je handicap niet meer merkbaar.

Ik weet nog dat we ooit een teammiddag hadden en daarbij een eigenschap van onszelf op papier moesten zetten, rest van team moest dan eigenschap koppelen aan persoon. Ik had "van hak op tak springen, altijd in gedachten verwikkeld, soms daardoor rommelig/afwezig" opgeschreven, niemand die het bij mij zocht.

quote:

Op dinsdag 1 april 2014 20:43 schreef Chicolate het volgende:

[..]

Ik heb 2 jaar geleden de tests en coaching gehad, en een jaar geleden de diagnose (omdat ik medicatie wilde). Ik vond mij ook helemaal niet druk of chaotisch, eerder lui en vaag . Enige waar je het meestal aan kunt zien is mijn werkplek: chaos in mn hoofd = chaos op mn bureau. Dus die ziet er juist heel geordend uit, totdat de deadline nadert.

Hier altijd chaotisch geweest, vooral uit luiheid
Ik weet dat ik opgeruimd en gestructureerd prefereer maar begin daar vaak niet aan, laat onderhoud makkelijk verslonzen zegmaar. Puur omdat ik vaak in planning blijf hangen en dan niet weet waar te beginnen. Tenzij ik kwaad/boos/geirriteerd ben, dan ga ik vaak opruimen ironisch genoeg.
Inmiddels gaat het iets beter omdat ik mezelf train om elke dag wel iets op te ruimen.

Bij deadlines schuift wel ALLES op, prio 1 krijgt alle aandacht, de rest komt later wel. Herkenbaar.
Wat doe je om dat te trainen, zowel het omgaan met deadlines als het bijhouden van je werkplek?

quote:

Op woensdag 2 april 2014 08:09 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Over luiheid gesproken.. Iemand dit artikel wel is gelezen? Gaat erover dat ADD-ers niet impulsief (druk) zijn maar eigenlijk slecht te motiveren (lui?): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1474811/ *
Onderzoekster stelt dat ADD meer een probleem is met snel verveeld zijn dan snel afgeleid zijn. Continu onvoldoende gestimuleerd zijn in plaats van impulsief. Klopt bij mij als een bus in ieder geval. Wel interessant om te lezen

* http://www.sadd.nl/Deskundigen/Diamond.pdf (voor de pdf)

Die gaan we zo even lezen tijdens de pauze van vandaag

quote:

Op woensdag 2 april 2014 09:59 schreef Sarasi het volgende:
Ik loop echt gigantisch te stuiteren vandaag. Vanmiddag heb ik een bezichtiging van een appartement wat ik supergraag wil hebben, MAAR ik sta 2e, en vanavond is de opening van het Honours College en vrijdag heb ik een tentamen en morgen heb ik ook een Honours dag maar ik weet verder nog niks over hoe laat / waar / hoe lang ed.

Gelukkig gaat mijn moeder mee naar dat appartement vanmiddag. De Ritalin werkt niet zo vandaag; ik heb al vier dingen laten vallen, twee keer mezelf ergens aan gestoten en nog niet eens ontbeten.

Ik denk dat je veel op elkaar gooit hier, probeer die gescheiden te houden en maak er taken van.
-Bezichtiging appartement (met moeder)
-Opening Honours College bezoeken
-Tentamens op vrijdag, woensdag en donderdag minimaal 4 uur per dag vrij houden om te studeren, ongeacht verdere planning. (ik zou die dan weer opdelen in blokken van 2 uur max)

Dat je nog geen tijden hebt is vervelend, maar zorg dat je jezelf iig duidelijkheid kunt geven en plan niks naadloos aan elkaar maar geef jezelf een uurtje om elke gebeurtenis heen zegmaar

Ja, maar het kutte is dat ik dus niet kan plannen. Die dag morgen is verplicht, maar ik weet niet of dat van 9h tot 17h is of minder ofwat. Ik heb gelukkig al wel heel veel geleerd, een voldoende moet er wel al in zitten, maar ik wil die acht. En deze docent is zo onduidelijk als de tyf met z'n vragen (zoekt naar 'dominant gen' als antwoord terwijl in de vraag Huntingtons staat... Neem dan een ziekte/verschijnsel wat ook echt dominant is, aap, of noem het gewoon ziekte X), en daar ga ik sowieso af en toe de mist in gaan. Alle stress bouwt gewoon een beetje op. Vandaag kan ik sowieso al niet meer leren, om 14h bezichtiging en om 16h30 uit eten en daarna opening. Hopelijk hoor ik vanavond meer over morgen en anders trek ik gewoon een dagje UB, dan kunnen ze opbokken met hun planning.

Maar oke. Eerst kalmeren. Broodje eten, dan even een rondje rennen om het huis en even de muziek snoeihard aan. Dan komt het vast wel goed.

quote:

Op woensdag 2 april 2014 10:37 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Werkt dat niet altijd zo? Als je immers tools hebt geleerd, ongeacht of dat autodidactisch is tijdens je opgroeien of later via cursus/feedback, is je handicap niet meer merkbaar.

Ik weet nog dat we ooit een teammiddag hadden en daarbij een eigenschap van onszelf op papier moesten zetten, rest van team moest dan eigenschap koppelen aan persoon. Ik had "van hak op tak springen, altijd in gedachten verwikkeld, soms daardoor rommelig/afwezig" opgeschreven, niemand die het bij mij zocht.

[..]

Hier altijd chaotisch geweest, vooral uit luiheid
Ik weet dat ik opgeruimd en gestructureerd prefereer maar begin daar vaak niet aan, laat onderhoud makkelijk verslonzen zegmaar. Puur omdat ik vaak in planning blijf hangen en dan niet weet waar te beginnen. Tenzij ik kwaad/boos/geirriteerd ben, dan ga ik vaak opruimen ironisch genoeg.
Inmiddels gaat het iets beter omdat ik mezelf train om elke dag wel iets op te ruimen.

Bij deadlines schuift wel ALLES op, prio 1 krijgt alle aandacht, de rest komt later wel. Herkenbaar.
Wat doe je om dat te trainen, zowel het omgaan met deadlines als het bijhouden van je werkplek?

Omgaan met deadlines kan ik nog steeds niet . Gewoon níet. Ik moet nu een project afmaken in het buitenland, maar ik merk aan mijn werkstijl dat ik zoiets heb van 'het duurt zolang als het duurt en van haasten gaat het niet sneller'. Ik ga dus ook (zoals altijd) grandioos falen in het halen van die deadline. Moet het verslag in NL gaan schrijven bijv (en dat is dus het stomme: dat is gewoon mogelijk, dus stel ik het direct uit. Als dat níet mogelijk was geweest, zou ik de laatste week 12-16 uur op een dag lezen/schrijven, weekenden overslaan en voor vertrek een report inleveren. Maar nu er een alternatief is, is ook meteen de drang om alles op alles te zetten weg).

Wat betreft mijn werkplek: als het een troep is maak ik fouten. Ik werk in een laboratorium en als ik mijn kolfjes etc niet label, dan weet ik een dag later niet meer wat het is en moet ik alles opnieuw doen. Dat kost heel veel tijd, en is vervelend (want dingen dubbel doen kost tijd en levert niets nieuws op) dus dat hou ik dan wel bij. En als het echt een troep is krijg ik gigantisch op mijn flikker van begeleider/groepsleider/iedereen in mn omgeving. Die schaamte is ook wel een motivatie . Bij mij thuis is die externe stimulans er niet, dus ruim ik niet op. Het kan me niet genoeg schelen om er tijd in te stoppen.

Wat betreft deadlines en prioriteiten: ik maak vaak lijstjes op volgorde van prioriteit (op basis van de deadline en gevolgen als ik faal) en hoeveel tijd ze kosten. Zo kan ik zien wat ik op een dag gedaan kan krijgen. Dat kan bijvoorbeeld 1 grote belangrijke (vaak saaie) taak zijn, met daarbij 3 kleine taken die niet essentieel zijn maar het to do lijstje wat korter maken of leuk zijn om te doen (was draaien, verzinnen wat ik ga eten deze week, aflevering van een serie kijken). Vooral die indicatie hoe lang iets gaat duren helpt wel: ik faal natuurlijk hard met het werkelijke inschatten (al gaat dat steeds beter), maar het geeft wat houvast. En taken opdelen in subtaken: als ik nu 'schrijf verslag' op mijn lijstje zet, dan begin ik er niet aan. Dat moet ik opdelen in 'maak hoofdstukkenindeling', 'deel resultaten op een logische volgorde in' 'werk resultaten paragraaf 1 uit' 'lees artikel 1-4' 'schrijf inleiding op basis van artikel 1-4' etc etc.

quote:

Op woensdag 2 april 2014 10:54 schreef Sarasi het volgende:
Ja, maar het kutte is dat ik dus niet kan plannen. Die dag morgen is verplicht, maar ik weet niet of dat van 9h tot 17h is of minder ofwat.

Ga uit van de langst mogelijke tijd, en stel je daar op in. Duurt het korter: mooi meegenomen, extra tijd om te leren. Duurt het die tijd: ook geen man overboord, daar heb je juist rekening mee gehouden.

En als het dan tot half negen duurt, loop ik vast. Would be just my luck. Dus ik denk dat ik gewoon vanavond heen ga en wel zie. Als blijkt dat het morgen op een tijd is wat ik niet ga trekken icm tentamen de volgende ochtend, meld ik me ziek.

Ik ben trouwens steeds beter aan het worden met werken en deadlines enzo. Maar het is wel superherkenbaar wat je zegt: valt de deadline weg, dan is ook direct alle motivatie en discipline weg. Gelukkig weet ik dat, dus ik vraag docenten regelmatig toch om een deadline, ook al 'is die er eigenlijk niet'. Dat helpt een beetje.

quote:

Op woensdag 2 april 2014 11:15 schreef Sarasi het volgende:
En als het dan tot half negen duurt, loop ik vast. Would be just my luck. Dus ik denk dat ik gewoon vanavond heen ga en wel zie. Als blijkt dat het morgen op een tijd is wat ik niet ga trekken icm tentamen de volgende ochtend, meld ik me ziek.

Ik ben trouwens steeds beter aan het worden met werken en deadlines enzo. Maar het is wel superherkenbaar wat je zegt: valt de deadline weg, dan is ook direct alle motivatie en discipline weg. Gelukkig weet ik dat, dus ik vraag docenten regelmatig toch om een deadline, ook al 'is die er eigenlijk niet'. Dat helpt een beetje.

Ja bij mij dus niet. Want ik weet dat 'die er eigenlijk niet is' dus gaat die knop van ubermotivatie niet om en doe ik 'rustig aan'. En ik heb ook wel eens harde deadlines gehad van de professor en die alsnog niet gehaald tot 3 keer toe . (dat was het moment dat ik terug ben gegaan voor medicatie, omdat ik echt mijn literatuurstudie af moest maken maar ondanks dat ik de ideale omgeving had gecreëerd alsnog maar 1 uur per dag kon werken omdat ik het zo intens saai vond dat de letters begonnen te dansen en ik wat voor me uit zat te staren).

quote:

Op woensdag 2 april 2014 11:19 schreef Chicolate het volgende:

[..]

Ja bij mij dus niet. Want ik weet dat 'die er eigenlijk niet is' dus gaat die knop van ubermotivatie niet om en doe ik 'rustig aan'. En ik heb ook wel eens harde deadlines gehad van de professor en die alsnog niet gehaald tot 3 keer toe . (dat was het moment dat ik terug ben gegaan voor medicatie, omdat ik echt mijn literatuurstudie af moest maken maar ondanks dat ik de ideale omgeving had gecreëerd alsnog maar 1 uur per dag kon werken omdat ik het zo intens saai vond dat de letters begonnen te dansen en ik wat voor me uit zat te staren).

Ohja, bij mij werkt dat gelukkig wel een beetje. Maar ik kan tegenwoordig ook twee weken van tevoren beginnen met leren voor een tentamen. Dat is wel volproppen met ritalin, mezelf half slapend naar de UB slepen, daar wakker worden, niks anders bij me hebben dan leerstof en te lui zijn om terug naar huis te gaan. En dan doe ik nog niet veel, maar alles is meegenomen. Twee dagen van tevoren doe ik zo 14 hoofdstukken op een dag, twee weken misschien 2. Maar alle beetjes helpen.

quote:

Op woensdag 2 april 2014 11:22 schreef Sarasi het volgende:

[..]

Ohja, bij mij werkt dat gelukkig wel een beetje. Maar ik kan tegenwoordig ook twee weken van tevoren beginnen met leren voor een tentamen. Dat is wel volproppen met ritalin, mezelf half slapend naar de UB slepen, daar wakker worden, niks anders bij me hebben dan leerstof en te lui zijn om terug naar huis te gaan. En dan doe ik nog niet veel, maar alles is meegenomen. Twee dagen van tevoren doe ik zo 14 hoofdstukken op een dag, twee weken misschien 2. Maar alle beetjes helpen.

Dat vind ik juist frustrerend. Tegen de tijd dat het tentamen is ben ik die twee hoofdstukken al wel weer vergeten, en ik moet vaak juist verbanden leggen tussen verschillende onderdelen (dus alles zo kort mogelijk op elkaar behandelen/lezen). Dus ik leer max 4 dagen voor een tentamen, en maar 1 tentamen per week (de andere is den een her). Wat wel helpt is dat ik tegenwoordig huiswerk kan maken. En oefenopdrachten. Tijdens de periode. Toch jammer dat ik over een maand afstudeer en deze nieuwe vaardigheden niet meer toe hoef te passen . De eeuwige 'was ik nu maar eerder begonnen/had ik dit nu maar eerder geweten want dan was ik vet goed geweest'.

quote:

Op woensdag 2 april 2014 09:30 schreef Chicolate het volgende:

[..]

19 pagina's wetenschap. Succes als je daar geen ervaring mee hebt . Protip: uitprinten en stukken die je interessant vindt markeren. Dan ben 'actiever' aan het lezen en is het ook makkelijker te zien waar je bent gebleven . _{Ik heb het pdf'je van de uiteindelijke publicatie hier, die layout is al een stuk leesbaarder, kan wel doorsturen?} Ik ga hem vanavond even lezen ofzo.

Ik wil wel !

Ik heb mijzelf getraind in opruimen, ik doe bijv alsof mijn woonkamer een soort VT wonen ding is en ik ieder moment eters krijg. Een soort spel of zo.

En heb manden voor de dingen die ik niet direct op kan/wil ruimen.

En ik deel alles in in hoekjes. Eerst 1 hoekje netjes houden - lukt dat, dan 2 - lukt dat, dan 3 enz tot 10-15 hoekjes

En sommige troep blijft altijd, vandaar die manden (wel mooie)