Wanneer realiseerde je dat het tijd werd om zelfstandig te wonen?

toen ik ging studeren en het te ver reizen was vanaf huis

- Ik was 24 jaar toen ik me dat echt doorslaggevend realiseerde. Ik was met een goede vriend een maand per trein door Europa aan het reizen toen ik echt de vrijheid proefde, dat ik zelf zou koken... mijn eigen dagindeling zou maken en niet meer (zoals het jaar ervoor) per bus hoefde te reizen naar mijn HBO opleiding.
- Een dik half jaar later ging ik daadwerkelijk op kamers. Mijn beste vriendin ging stage lopen in Duitsland en ik zou tijdelijk in haar kamer kunnen wonen. Dat was ook afgesproken met de verhuurder.

- Ik verdiende toen verder niets, behalve een uitwonenden studietoeslag (die toen nog hoger lag als nu) en zakgeld van mijn ouders.
- Ja dat was wel voldoende en ik kreeg af en toe nog wat geld van mijn moeder toegestopt.
- Toen had ik nog amper een studieschuld, die bouwde ik tijdens mijn studie later wel op. Maar je hoeft je studieschuld pas terug te betalen wanneer je ook genoeg geld verdient. Hoeveel dat is moet je even via het internet zoeken. De studiefinanciering wordt uitgevoerd door ""DUO" Dus google op "Duo, studiefinanciering" dan moet je het wel kunnen vinden.

- Mijn ouders waren er voorstander van dat ik op mezelf zou gaan wonen.Voor Nederlandse begrippen was ik behoorlijk laat het huis uit. Minstens 60% ging destijds veel eerder het huis uit.
- Samenwonen deed ik niet voor mijn 30 e.... maar dat deed ik eigenlijk vanaf ik haar nog maar net kende. Zij was nog maar 20 jaar... ze was weggelopen van huis omdat ze lichamelijk en vooral geestelijk mishandeld werd door haar adoptiemoeder en stiefvader. Goed dat vertelde ze niet allemaal in een keer... dat moest ik soms uit haar "trekken." Maar al snel zei ik dat ze mocht blijven zo lang ze wilde. En dat werd uiteindelijk bijna 2 jaar. En we hebben nog steeds contact en zijn vrienden gebleven.

- Dat kan behoorlijk lastig zijn. Zeker wanneer je in het westen van het land woont, maar in studentensteden is het altijd lastig, tenzij je een woning huurt van een particulier.
Na mijn studentenkamer hebben mijn ouders geïnvesteerd in een woonboot, waar ik toen vier jaar gratis woonde... daarna ben ik gaan samenwonen in een appartement in Haren. En dat appartement was van een huisjesmelker (een particulier) waar ik direct in kon trekken... die weliswaar een redelijke huur vroeg, maar echt het pand verwaarloosde...

Op jouw laatste 2 vragen heb ik geen antwoord helaas, maar ik heb mijn eigen memoires wel wat uitgebreider en verhalender verteld dan gevraagd.

Ik hoop echt dat je er iets aan hebt! En okay het zijn echt subjectieve antwoorden... ik kan alleen voor mezelf spreken. Aan sommige informatie heb je helemaal niets en aan andere informatie heb je misschien wel wat meer.

Ik ken jouw achtergrond ook verder niet... maar zo te lezen zijn jouw ouders ofwel behoorlijk religieus (christelijke biblebelt, Joods, hindoes of moslims).
En voor deze ouders wil ik eigenlijk een ding zeggen; vertrouw jullie kinderen! Des te eerder jullie kinderen hun eigen fouten mogen maken, des te sneller worden ze volwassen. En vertrouw op de opvoeding die jullie de kinderen hebben gegeven.
Als jullie niet kunnen vertrouwen deze opvoeding, dan hebben jullie zelf iets verkeerd gedaan. En dat lossen jullie niet op door een jong volwassene te beletten het huis uit te gaan. Na hun 18e zijn ze minder beïnvloedbaar... dus laat ze gaan. En dan beter met veel liefde dan vol met angst en woede.
Laat ze gaan... en begaan. Iemand die gaat met veel liefde komt liever thuis dan iemand die weet dat woede en verwijten hun deel zijn als ze eens op bezoek komen.

Ik verdien 2000E netto per maand en kan daarmee niet op mezelf wonen. Ben 25.
Heb het een tijdje geprobeerd, maar 1000 euro woonlasten per maand was gewoon teveel. (Amsterdam)
Sociale huur kom ik niet voor in aanmerking. Koopwoning zit er voorlopig niet in omdat ik nog geen vast contract heb.

Ik was 18 toen ik op kamers ging wonen. Ik had weinig keus, thuis ging het niet meer omdat relatie met ouders (ma en stiefpa) slecht was. Stiefpa heeft toen zelfs gezegd dat als ik voor het eind van het jaar het huis niet uit was hij me eruit zou schoppen. Dus toen heb ik de eer aan mezelf gehouden en met 3 weken woonde ik op kamers (in Deventer, was niet moeilijk om een kamer te vinden. Had een kamer van 20 m2 in het centrum voor ¤325,- p/m)

Ik studeerde toen aan het HBO en had alleen studiefinanciering. Ik heb toen bij de bank een studentenkrediet aangevraagd om mijn inboeldel en de eerste maand huur+borg enzo te kunnen betalen. Na de eerste maand kreeg ik uitwonende stufi en maximale lening (inkomen van ongeveer ¤1000,-) en toen kon ik mezelf wel redden. Maar sindsdien dus wel dat studentenkrediet als schuld en een grote studieschuld opgebouwd. Studentenkrediet betaal ik wel terug, studieschuld hoeft nog niet. En studieschuld betaal je over 15 jaar terug en het bedrag per maand is afhankelijk van je inkomen. 9000 euro valt nog wel mee als studieschuld vind ik.

Terwijl ik op kamers woonde een relatie gekregen en op mijn 23e (na 3 jaar relatie) gaan samenwonen met mijn vriend, die een koopappartement heeft. Inmiddels ben ik 27 en zijn we nog steeds samen.

[ Bericht 2% gewijzigd door _Hestia_ op 15-01-2014 07:13:49 ]

Ik ging meteen samenwonen met mijn ex-vriendin , we waren toen 3 en half jaar samen.

+ Hoe oud was je toen je dat realiseerde?
Op het moment dat mijn ex erover begon ( 19 jaar )
+ Hoe oud was je toen je daadwerkelijk het huis uit ging?
19 jaar.
+ Hoeveel verdiende je ongeveer op dat moment?
Kan ik me niet zo voor de geest halen maar niet zo heel veel.
+ Was dat voldoende?
Ja en nee , aan totaal inkomsten hadden we genoeg. Hadden beide het geluk dat onze ouders ons financieel steunde.
+ Had je toen een studieschuld die je moest terugbetalen?
Nee
+ Zo ja had dat merkbaar invloed op je maandelijkse kosten?
Nee

+ Vonden je ouders het destijds raar dat je zelfstandig ging wonen?
Nee , ze vonden het een goede stap.
+ Indien je ging samenwonen hoe lang had je al een relatie?
3 en een half jaar.

Na een jaar te hebben samen gewoond zijn we uit elkaar gegaan en ben ik tot mijn 22ste thuis blijven wonen.

Nu woon ik weer opzelf maar dan in het buitenland , alleen geen in dit jaar weer terug studeren en ga ik hoogswaarschijnelijk weer een jaartje thuis wonen op 24ste om erna op kamers te gaan.

Ik was net 17 toen ik het huis uit ging. Ik zat nog op school en kon het financieel net allemaal bolwerken omdat ik zoveel mogelijk probeerde bij te werken. Dit ging wel een tijdje ten koste van mijn studietijd.

+ Hoe moeilijk is om het een huurhuis te vinden in een middelgrote stad met huurtoeslag?
(Ik sta zelf momenteel ingeschreven voor 1,5 jaar bij 2 woningbouwverenigingen).

Kijk eens wat verder, bij makelaars bijvoorbeeld.
Ik woon op een steenworp van de Tweede Kamer vandaan en heb een etage. Alles bij elkaar is het ongeveer 70 vierkante meter, dus niet groot, maar ook niet klein.
En daar betaal ik 380 euro per maand voor, exclusief gas & licht, inclusief water en schoonmaakkosten.

Toen ik mezelf kon onderhouden ben ik eigenlijk meteen uit huis gegaan (bij mijn eerste volwaardige baan). Ik wilde al langer weg tijdens mijn studie maar maakte toen de afweging door te sparen in plaats van te lenen. Nu ik een aantal jaar een huurhuis heb gehad en een huis ga kopen ben ik daar best wel blij om! Ik denk dat ik vanaf mijn 20e zo iets had van ik zou best op mezelf willen wonen en uiteindelijk op mijn 23e pas gedaan.

quote:

Op woensdag 15 januari 2014 03:48 schreef whatdafuck het volgende:
Ik verdien 2000E netto per maand en kan daarmee niet op mezelf wonen. Ben 25.
Heb het een tijdje geprobeerd, maar 1000 euro woonlasten per maand was gewoon teveel. (Amsterdam)
Sociale huur kom ik niet voor in aanmerking. Koopwoning zit er voorlopig niet in omdat ik nog geen vast contract heb.

Gast dat is gewoon boven modaal was je verdient, stel je dan niet te veel eisen aan je huurwoning? Toen ik 1600 netto had lukte het mij met een huurwoning van 700 euro makkelijk om rond te komen en te sparen + ik had een auto.

22 toen ik het echt realiseerde, eind 24e kocht ik een huis.
Ouders wilde me het liefst tot aan mijn 30e thuis houden.
Relatie met ouders heeft wel wat schade opgelopen hierdoor.

Ik ben 100% neurotypisch en zelfredzaam.
Ouders willen me geld geven, maandelijks 300 euro, maar dat weiger ik.

Ik heb wisselende relaties dus heb het alleen gefinancierd.
Gelukkig kon ik genoeg hypotheek krijgen

Aan het begin veel steun gehad aan R&P door financiele tegenvallers.
Inmiddels 1 jaar later, en het zou niet beter met me kunnen gaan.

TS, ik wil je wel adviseren te kopen, niet te huren.
Zelfs met weinig spaargeld en sober loon heb ik een rijk portfolio aan financiele constructies die jouw doel kunnen helpen realiseren. Just ask

Ik was 19 toen ik er thuis toch wel klaar mee was.
Helaas niet de financiële middelen om op kamers te gaan ouders geen geld enz.

Dus geprobeerd een hbo studie af te ronden, maar miste geld moest veel werken kon niet genoeg tijd in school stoppen. Gefaald en op mijn 21e fulltime gaan werken.
Weinig thuis veel op werk veel naar vrienden sliep eigenlijk alleen maar thuis.
Veel gespaard ik wou graag mijn eigen huis kopen en niet huren vind/vond ik zonde van mijn geld.

Rond mijn 24 een huis gezocht makelaar geregeld vrij goedkoop 91k rond de 10 k aan verbouwd.
Mijn vriendin is bij mij in komen wonen en heeft ook mee betaald we hebben 4 jaar een relatie.

Maar geen studieschuld leuke baan krijg vrij netjes betaald 2100 netto

Maar het verbouwen was toch wel zwaar voor de relatie

quote:

Op woensdag 15 januari 2014 08:58 schreef Frag_adder het volgende:
Gast dat is gewoon boven modaal was je verdient, stel je dan niet te veel eisen aan je huurwoning? Toen ik 1600 netto had lukte het mij met een huurwoning van 700 euro makkelijk om rond te komen en te sparen + ik had een auto.

En daarbij kan je ook buiten Adam wonen, het is namelijk een van de duurste steden in Nederland.
Ga je in een goedkopere plaats wonen naast de snelweg of station zodat je snel in Adam zit.

Taboe, cultuur, relatie... Klinkt allemaal bekend in de oren.

Ik heb ergens in augustus een topic aangemaakt over mijn ervaring - kijk maar even of je het topic kan vinden (ik zit nu op mobiel, lastig...).

quote:

Op woensdag 15 januari 2014 09:37 schreef Jevon het volgende:

[..]

Ik zit te kijken maar kan het niet vinden.
Het is een topic die je zelf heb geopend en niet 1 van je vele Turken op op Fok topics?

R&P / Nijmeegse Nederturk verdwaald in Utrecht

quote:

Op woensdag 15 januari 2014 09:45 schreef Jevon het volgende:

[..]

Had je uiteindelijk alleen een middelbare school diploma behaald?
Hoe lang duurde het voordat je uiteindelijk dat bedrag van ¤2100 ontving
en met wat soort baan?

Middelbaar afgerond toen ik 15 was, op mijn 19e was mbo ict niv 4 afgerond.
Mijn baan is Servicedesk/Systeembeheerder/netwerk.

Moet nu nog lachen als ik denk aan al mijn oude leraren.
Die gast gaat echt nooit wat bereiken.

quote:

Op woensdag 15 januari 2014 01:55 schreef Jevon het volgende:
Wanneer realiseerde je dat het tijd werd om zelfstandig te wonen?

+ Hoe oud was je toen je dat realiseerde?
+ Hoe oud was je toen je daadwerkelijk het huis uit ging?

+ Hoeveel verdiende je ongeveer op dat moment?
+ Was dat voldoende?
+ Had je toen een studieschuld die je moest terugbetalen?
+ Zo ja had dat merkbaar invloed op je maandelijkse kosten?

+ Vonden je ouders het destijds raar dat je zelfstandig ging wonen?
+ Indien je ging samenwonen hoe lang had je al een relatie?

+ Hoe moeilijk is om het een huurhuis te vinden in een middelgrote stad met huurtoeslag?
(Ik sta zelf momenteel ingeschreven voor 1,5 jaar bij 2 woningbouwverenigingen).

+ Aanbevelingen zelfhulpboek met handige tips of een vorm van biografie?
+ Instanties die je hierbij kunnen helpen?

De reden voor deze vragen is dat ik zelf bijna 23 jaar oud wordt en het oudste in mijn eigen gezin ben.
Er heest nog een taboe dat je pas het huis uit gaat als je een serieuze relatie hebt
en op het punt staat om samen te wonen of gaat trouwen.
Maar ik heb zelf op het moment geen relatie.
Op jezelf gaan wonen buiten redenen als studeren in een ver stad
of serieuze ruzie met je ouders wordt als raar beschouwd in mijn cultuur.
Mijn vader is op dat gebied nog zeer conservatief.

Daarnaast studeer ik bijna af op mbo niveau 3 financieel administratief medewerker
en ipv een 4 jarige hbo studie wil ik diverse certificaten halen op hetzelfde niveau
omdat dat maximaal een halfjaar per cursus duurt.
Een andere belangrijke reden is dat ik voor mijn mbo studie al 2 jaar op het hbo studeerde
zonder succes. Hierdoor heb ik een studieschuld opgebouwd van ¤9000.
Hoe erg is dat als je zelfstandig gaat wonen?

Omdat ik ongeveer het minimumloon ga verdienen als boekhouder vraag
ik me af hoe moeilijk het is om van dat bedrag zelfstandig te kunnen wonen?
(ik ga mogelijk een cursus PDL volgen maar geen idee of dat nuttig is).

Bij voorbaat dank!

Ik was nog net 19 toen ik het plan opvatte en net 20 toen het daadwerkelijk gerealiseerd werd. Ik was nog student maar vond het eigenlijk een beetje zielig worden om nog thuis te wonen en bovendien kwam mijn sociale leven steeds meer in mijn studentensad te liggen. Ik ging op kamers wonen. Mijn ouders vonden het alleen maar tof aangezien die van mening waren dat dat goed is voor de zelfstandigheid.

Hoe moeilijk het is om iets te vinden hangt ook van je eisen af. Een sociale huurwoning zal, als je geen inschrijftijd hebt, lastiger zijn. Maar je hoef niet direct in een volwaardig huis te wonen toch? Een kamer of een studio kan ook een prima begin zijn als je net begint.

Qua geld is het natuurlijk duurder dan thuiswonen. Maar een studieschuld is niet echt het probleem. De DUO heeft vrij milde terugbetalingsvoorwaarden.

quote:

Op woensdag 15 januari 2014 09:50 schreef Jevon het volgende:

[..]

Ik hoor ook van mijn ouders dat kopen beter is dan huren.
Maar zonder een (voldoende) vast inkomen is het toch niet mogelijk
om een hypotheek te krijgen? Verder ben ik altijd opgevoed
dat lenen alleen in uiterste noodzaak nodig is. Ik vrees dat ik met een hypotheek
er mogelijk erg lang aan vast zit met de maandelijkse lasten.
Verder had ik gehoord dat een huurhuis ideaal is als je vaker dan eens per 5 jaar gaat verhuizen
en het huurhuis is in principe (redelijk) in orde wat je van een koophuis niet altijd kan verwachten.
Mogelijk klinkt dit ouderwets maar huren is voor alleenstaanden en kopen (met of zonder een hypotheek)
doe je als je gaat samenwonen omdat je dan natuurlijk een tweeverdiener bent.

Je maandelijkse lasten bij huur zijn net zo hoog, alleen bij huren gaat het de sloot in.
Als je koopt, verdamt er een boel aan rente, maar de afbetaalde bakstenen zijn inflatievrij van jezelf. Je spaart dus als het ware in plaats van dat je betaalt.

Als je vaker dan 1 keer per 5 jaar verhuist kun je een lineaire hypotheekvorm overwegen. Dan begin je direct met afbetalen, al heb je dan wel de hoogste lasten. Een annuitaire hypotheek kan ook, maar de éérste 5 jaar betaal je voornamelijk rente. (echter krijg je dan wel erg veel HRA in het begin en betaal je het principaal terug met door inflatie minder waard geworden euro's van de toekomst)

Het aantal eenpersoonshuishoudens in Nederland beslaat op dit moment ruim 30%, dus ouderwets kun je het eigenlijk niet meer noemen

Als je durft te delen hoeveel financieel reserve je hebt liggen en wat je netto maandelijkse inkomsten zijn kan ik wat mooie berekeningen maken.

quote:

Op woensdag 15 januari 2014 10:12 schreef Jevon het volgende:

[..]

Wel op het moment heb ik geen financieel reserve vanwege mijn ¤9000 studieschuld vanuit het hbo.
Ik werk momenteel in de horeca als parttimer waar ik netto ¤600 verdien met 25-30 uur werk per week.
Startersloon voor een mbo boekhouder ligt zo rond het minimumloon van ¤1000 netto.

Je hebt dus geen 40-uursbaan met een vast contract... daar heb ik even geen rekening mee gehouden, excuseer.

Je studieschuld kun je verzwijgen; ze checken het toch niet.
Als je je horecabaas zover krijgt om je een 40-uurscontract voor onbepaalde tijd te geven kun je makkelijk zo'n 140.000 euro lenen, zelfs als je maar krapjes boven het minimumloon leeft.

de NHG is namelijk niet verplicht en je maandlastenmaximum kan drastisch worden verlaagd met het schrappen van levens- uitvaart- en brandverzekeringen die ze je proberen aan te smeren.
(het is een maandlastenmaximum waar het om gaat in hypotheekland, niet principaalmaximum)

Ze contrleren nagenoeg niets, dus je kunt ook overwegen te liegen.
Ik heb mijn hypotheek verkregen met niets anders dan een rijbewijs en mijn dikke duim.
Gelogen over contract, beroep, spaargeld...

Het is niet strafbaar als je betrapt wordt; je krijgt alleen geen hypotheek. Je komt ook niet op een soort zwarte lijst ofzo en het is bij wet legaal om te liegen.

Als je toch wat papieren wil tonen kun je, als je baas niet meewerkt, een 'private company' oprichten in Engeland. Met die engelse kvk-papieren en een Engelse bankrekening ga je naar Hong Kong en maak je er een Limited liability private company van. Op deze manier kun je in dienst zijn van jezelf en volstaat ieder vod van een loonstrookje Een collega van mij heeft dit succesvol gedaan.

quote:

Op woensdag 15 januari 2014 10:23 schreef Jevon het volgende:

[..]

Het is een tikkeltje ingewikkelder dan je denkt. Ik werk namelijk in de horeca bij een familiebedrijf.
Het wordt gerund door mijn ouders en andere familieleden.
Mogelijk wordt het wat duidelijker als ik vertel dat ik van Aziatische afkomst ben
en daar gebeurt dit soort zaken wel vaker
dat de kinderen hun eigen ouders of familie helpen in het horeca bedrijf.
En om je ouders nu om dit soort hulp te vragen vergroot alleen de afhankelijkheid
tegenover mijn ouders.

Bedankt voor je contextvoorziening; dit maakt het inderdaad wat genuanceerder.
Dat je niet afhankelijk wil zijn is lovenswaardig, daar steun ik je volledig in.

Een Chinese vriendin van me (ik weet niet of je Chinees bent hoor) zat in een gelijksoortige situatie en heeft voor haar huis in Nederland een hypotheek afgesloten bij The Bank of China.
Heb je die stap al overwogen?

Als je liever bij een Nederlandse bank blijft, en je hebt wat hulp nodig voor de juiste 'papieren', mag je me gerust PM'en, dan kom ik je helpen. Het moet natuurlijk wel verantwoord blijven; 3 ton lenen en dan altijd uit noodzaak naar de Aldi moeten is geen wenselijk resultaat