Het peutertopic (2-4 jaar) deel 134

Een school mag zeker geen foto's van jouw kind plaatsen. Er zijn ook kinderen die absoluut niet door een vader bijv. gevonden mogen worden vanwege hun veiligheid en dat komt best vaak voor. Lijkt me vreemd als de school daar nog nooit mee te maken heeft gehad.

NTS ik sluit me bij de anderen aan. Gewoon bespreekbaar maken, moet geen probleem zijn. Ik heb ook moeten tekenen voor akkoord op de psz.

Meiden bedankt voor jullie input over het slapen. Vandaag was mijn werkdag dus bij thuiskomst gevraagd hoe het ging. Bleek dat ze toch geslapen had, van 15.00 tot 16.00 want ze was niet te genieten schijnbaar.
Ik heb haar vanavond naar bed gebracht en toen begon het weer: excuus dit en smoes dat. En toen dit op waren werd ze gewoon dwars en was alles 'nee'. Ze was ook aan huilen en zei dat ze boos was. Waarom werd me niet helemaal duidelijk. Uiteindelijk heb ik een boos kind in dr bed gelegd en omdat ze zo dwars bleef heb ik dat in eerste instantie niet rustig en gezellig kunnen afronden. Ik heb haar even in haar sop laten gaar koken, maar ben na een minuut of 5 naar haar toe gegaan omdat ze compleet over de flos was.
Bij me genomen en gevraagd wat er nou was...
En toen kwam met een snikkende piepstem "ik ben bang"
En bij de vraag waarvoor zei ze "dat er wat onder mijn bed zit".

Ik wist niet dat dat zo jong al kon spelen . Dus ik heb serieus aan haar uitgelegd dat dat niet kon en waarom niet.
Daarna is ze rustig gaan slapen.
Nou is toevallig deze maand het thema op de psz 'slapen'. Ik heb mijn vriend gevraagd morgen na te vragen of ze misschien een boekje voorlezen waarin het gaat over een kindje dat bang is voor iets onder zijn bed.
Maar pffff was weer een interessante avond zeg maar (kleinste keutel heeft waarschijnlijk ook nog 6e ziekte dus we zijn lekker bezig )

ahhh arme drommel! Maar al goed dat ze het aangeeft hoor!

Aaw, danic, wat sneu! Hopelijk blijft de uitleg hangen, en merkt ze dat er niets engs onder haar bed zit.
En beterschap voor de kleinste

Wij krijgen voor Femke trouwens ook nog een schriftje mee met wat ze die dag meegemaakt heeft, met af en toe een knutseltje (maar geen foto's eigenlijk) Daar stoppen ze mee als ze 1 zijn, helaas. Bij de oudere kindjes hangt er elke dag een groot vel met alle namen en een samenvattinkje van eten/drinken/slapen en andere bijzonderheden. Maar dat wordt dus niet bewaard.

Hier lijkt het interesse in zindelijkheid weer toe te nemen, gelukkig. Heb de laatste paar dagen eigenlijk geen poepluier meer gehad, dat geeft hij nu aan en dan gaat hij op het potje.
Op de PSZ volgen ze hier een programma, elke maand staat een ander thema centraal: kleren, boerderij, Sinterklaas, kerst, bakken. Foto's maken ze hier ook en die staan niet afgeschermd op de website. Ik weet eigenlijk niet of ik daarvoor heb getekend. Maar zo kwamen wij erachter dat ze met de hele groep bij de kinderboerderij zijn geweest iets verderop in de straat....
Wat ik hier meekrijg van de peuterspeelzaal is dat ze af en toe knutselen of tekenen, iets in de kring doen, soms zingen en dansen, appel eten en iets drinken en spelen. Soms als de ouders komen zitten ze allemaal keurig aan tafel iets te doen, bijvoorbeeld kralen rijgen of kleien, en soms is het een gewoezel op de grond, dan spelen ze met de houten treinbaan. Als het mooi weer is gaan ze ook buiten met de driewielers en botsauto's spelen, maar eigenlijk alleen in de zomer. Mijn zoontje heeft een extra ochtend vanwege zijn taalachterstand, maar volgens mij doen ze er niet zoveel extra ermee. In het begin hebben ze volgens mij wel extra voorgelezen om hem te testen. Het is ook maar 2 3/4 uur per dag, zonder de afhaaltijden en vaak zijn er maar 2 leidsters voor denk max. 16 kinderen. Ik vind het nog best knap wat ze allemaal doen, ze moeten ook nog af en toe broeken verschonen...ik zou het niet kunnen. Mijn peutertje heeft zijn eigen mening nu ontdekt, dus nu hebben wij discussies in de supermarkt, omdat hij geen stap verder wil en liever op het bankje buiten gaat zitten...kon hem net nog overtuigen tot aan de groenteafdeling mee te gaan, maar daar bleef hij toch echt op de grond zitten en ik moest nog de hele winkel door....pfff, er waren al bezorgde moeders aan het kijken toen ik even de eieren ging pakken iets verderop...ook met de loopfiets moest hij gisteren perse de andere kant op....sta je daar op straat 5 minuten te discussiëren met een klein mannetje... vanochtend mocht ik hem ook niet uit bed halen, dat moest papa doen...ik wordt er soms moe van...wat doen jullie in dat soort gevallen, soms nageven of gewoon jullie mening doordrijven? Ik vind hij moet ook luisteren, maar dan gaat hij gewoon op straat zitten of als je hem aan de hand neemt, hangen. Meestal werkt het als ik doorloop, maar niet altijd kan dat, omdat de afstand nu steeds groter wordt en soms is het niet veilig.

Als ze niet mee wil of de andere kant op loopt, pak ik haar en til ik haar gewoon. Ik ga niet discusseren of onderhandelen.

Danic wat sneu wel fijn dat ze het kan aangeven nu!!

Och Danic, je bange meisje Wel heel fijn dat je hebt kunnen achterhalen wat er aan de hand is! Het is zo fijn dat die kleintjes nu steeds beter kunnen aangeven waarom ze overstuur raken van iets

En Zana, ik weet niet of jouw peuter er al gevoelig voor is, maar als S iets niet meer wil dan krijgt hij de keus, je kan het zelf doen of mama doet het (bijv. zelf lopen vs getild worden). Werk hier fantastisch, tenzij meneer heel moe is. "Zelf" is hier echt een toverwoord

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 08:06 schreef Zana het volgende:
Hier lijkt het interesse in zindelijkheid weer toe te nemen, gelukkig. Heb de laatste paar dagen eigenlijk geen poepluier meer gehad, dat geeft hij nu aan en dan gaat hij op het potje.
Op de PSZ volgen ze hier een programma, elke maand staat een ander thema centraal: kleren, boerderij, Sinterklaas, kerst, bakken. Foto's maken ze hier ook en die staan niet afgeschermd op de website. Ik weet eigenlijk niet of ik daarvoor heb getekend. Maar zo kwamen wij erachter dat ze met de hele groep bij de kinderboerderij zijn geweest iets verderop in de straat....
Wat ik hier meekrijg van de peuterspeelzaal is dat ze af en toe knutselen of tekenen, iets in de kring doen, soms zingen en dansen, appel eten en iets drinken en spelen. Soms als de ouders komen zitten ze allemaal keurig aan tafel iets te doen, bijvoorbeeld kralen rijgen of kleien, en soms is het een gewoezel op de grond, dan spelen ze met de houten treinbaan. Als het mooi weer is gaan ze ook buiten met de driewielers en botsauto's spelen, maar eigenlijk alleen in de zomer. Mijn zoontje heeft een extra ochtend vanwege zijn taalachterstand, maar volgens mij doen ze er niet zoveel extra ermee. In het begin hebben ze volgens mij wel extra voorgelezen om hem te testen. Het is ook maar 2 3/4 uur per dag, zonder de afhaaltijden en vaak zijn er maar 2 leidsters voor denk max. 16 kinderen. Ik vind het nog best knap wat ze allemaal doen, ze moeten ook nog af en toe broeken verschonen...ik zou het niet kunnen. Mijn peutertje heeft zijn eigen mening nu ontdekt, dus nu hebben wij discussies in de supermarkt, omdat hij geen stap verder wil en liever op het bankje buiten gaat zitten...kon hem net nog overtuigen tot aan de groenteafdeling mee te gaan, maar daar bleef hij toch echt op de grond zitten en ik moest nog de hele winkel door....pfff, er waren al bezorgde moeders aan het kijken toen ik even de eieren ging pakken iets verderop...ook met de loopfiets moest hij gisteren perse de andere kant op....sta je daar op straat 5 minuten te discussiëren met een klein mannetje... vanochtend mocht ik hem ook niet uit bed halen, dat moest papa doen...ik wordt er soms moe van...wat doen jullie in dat soort gevallen, soms nageven of gewoon jullie mening doordrijven? Ik vind hij moet ook luisteren, maar dan gaat hij gewoon op straat zitten of als je hem aan de hand neemt, hangen. Meestal werkt het als ik doorloop, maar niet altijd kan dat, omdat de afstand nu steeds groter wordt en soms is het niet veilig.

hier wilde ik even op ingaan aangezien mijn jongste ook twee extra ochtenden gaat vanwege taalachterstand. Ze doen er wel degelijk iets extra bij voor de zgn vve kindjes. Ze praten vaker, duidelijker en in kortere zinnetjes bijvoorbeeld, er worden vaker boekjes gelezen en er word heel erg gestimuleerd om dingen te benoemen. heel erg veel vragen hoe iets heet bijvoorbeeld.

Aaah, Danic, wat sneu! Maar wel goed dat ze dat zelf al zo kan aangeven.
En beterschap voor R.

Zana, ik doe het ook zoals Bitterend en Mevr_Mus beschrijven. Ik geef hem eerst de keuze (zelf mee gaan) en de consequentie (in de buggy of mama draagt). En ja, dat loopt je wel eens met een dwars spartelend kind onder je arm (die vrij snel daarna ook weer doet alsof er helemaal niks aan de hand is).

Ik nam Mex pas los mee in de supermarkt toen hij zelf met die kleine winkelwagentjes kon lopen.

Haai, weer even wat van ons laten horen, want het gaat goed
Alle hulp wordt langzamerhand afgebouwd. Vorige week afscheid genomen van de kinderpsycholoog, omdat het goed gaat. Als het goed is nog maar een paar keer hulp bij ons thuis voor haar buien, en dan is de ambulante hulp dus ook klaar
Driftbuien zijn enorm afgenomen, naar gewoon een normaal niveau. We genieten ook nu echt van haar

Fijn te horen, The_Tankgirl!

Hier is het ook genieten van een ventje wat graag mag zingen "Olifantje in het bos". De cd die hij met sinterklaas heeft gekregen moet op repeat in de cd speler Het grote bed gaat ook hartstikke goed

quote:

Op maandag 13 januari 2014 23:10 schreef danic het volgende:
NTS ik sluit me bij de anderen aan. Gewoon bespreekbaar maken, moet geen probleem zijn. Ik heb ook moeten tekenen voor akkoord op de psz.

Meiden bedankt voor jullie input over het slapen. Vandaag was mijn werkdag dus bij thuiskomst gevraagd hoe het ging. Bleek dat ze toch geslapen had, van 15.00 tot 16.00 want ze was niet te genieten schijnbaar.
Ik heb haar vanavond naar bed gebracht en toen begon het weer: excuus dit en smoes dat. En toen dit op waren werd ze gewoon dwars en was alles 'nee'. Ze was ook aan huilen en zei dat ze boos was. Waarom werd me niet helemaal duidelijk. Uiteindelijk heb ik een boos kind in dr bed gelegd en omdat ze zo dwars bleef heb ik dat in eerste instantie niet rustig en gezellig kunnen afronden. Ik heb haar even in haar sop laten gaar koken, maar ben na een minuut of 5 naar haar toe gegaan omdat ze compleet over de flos was.
Bij me genomen en gevraagd wat er nou was...
En toen kwam met een snikkende piepstem "ik ben bang"
En bij de vraag waarvoor zei ze "dat er wat onder mijn bed zit".

Ik wist niet dat dat zo jong al kon spelen . Dus ik heb serieus aan haar uitgelegd dat dat niet kon en waarom niet.
Daarna is ze rustig gaan slapen.
Nou is toevallig deze maand het thema op de psz 'slapen'. Ik heb mijn vriend gevraagd morgen na te vragen of ze misschien een boekje voorlezen waarin het gaat over een kindje dat bang is voor iets onder zijn bed.
Maar pffff was weer een interessante avond zeg maar (kleinste keutel heeft waarschijnlijk ook nog 6e ziekte dus we zijn lekker bezig )

Ach wat zielig Meisje van mijn nicht die was er ook al zo mee bezig (net 3 jaar). Wat bij mij heeeel vroeger ook heeft geholpen is om te zeggen dat een bepaalde knuffel (bij mij 2) helpt om de monsters weg te houden. Maar ik was dan ook wel heel erg hardnekkig qua angsten.

quote:

Op maandag 13 januari 2014 13:26 schreef ferrari_rood het volgende:
Zo goed als ean als baby en dreumes sliep zo bagger is het al een aantal maanden.

Ze wordt tussen 04:00 en 05:15 wakker en zet alles op stelten. Ze is echt nog wel moe want geeuwt regelmatig maar slapen ho maar. En als ze hard blijft krijsen wordt ook sac weer wakker want die komt 's nachts ook nog een keer. 's Middags weigert ze tegenwoordig ook om te slapen met als gevolg een chagrijnig kind en dito ouders.
Iemand hier de gouden tip voor?

Ze heeft een slaapkamer met rolluik. rolluik stukje open of volledig dicht maakt geen verschil. Lampje aan of uit maakt geen verschil.

Klinkt echt heel zwaar, maar het beste is echt: volhouden en rustig/kalm proberen te blijven. Zodra ze krijst, naar haar kamer gaan, rustig uitleggen dat ze echt moet slapen en weer weggaan. 2 min. later hetzelfde, 4 min. later hetzelfde, 6 min. later hetzelfde, 8 min. idem. en dan telkens 8 min. ertussen laten.
Na 2 nachten was het weer normaal. Larissa kreeg zo ook het signaal dat we er wel voor haar waren, maar dat ze echt verder moest slapen. Ik weet echt dat het zwaar is, want we moeten dit ook een keer in de zoveel maanden weer herhalen En achteraf bleken we met deze methode maar een half uur/3 kwartier bezig te zijn i.p.v. 1,5 uur

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 09:54 schreef DJMO het volgende:

[..]

hier wilde ik even op ingaan aangezien mijn jongste ook twee extra ochtenden gaat vanwege taalachterstand. Ze doen er wel degelijk iets extra bij voor de zgn vve kindjes. Ze praten vaker, duidelijker en in kortere zinnetjes bijvoorbeeld, er worden vaker boekjes gelezen en er word heel erg gestimuleerd om dingen te benoemen. heel erg veel vragen hoe iets heet bijvoorbeeld.

hier op de peuterspeelzaal zitten volgens mij kinderen met verschillende achtergronden, Nederlandse, Turkse, kinderen met ouders uit Oosteuropa of sommige met een tintje, een echte mengelmoes...misschien dat ze wel af en toe de kinderen tijdens het spelen apart nemen om extra aandacht te geven, maar dat weet ik niet, want dan ben ik er nooit bij en als ik mijn
zoontje vraag, dan spelen ze alleen maar met de trein en eten appel...gelukkig krijgen wij af en toe een werkje of tekening mee naar huis en hebben wij de foto's , dus ze doen ook nog iets anders, maar het is niet echt een extra groep. Volgens mij hebben ze enkele plaatsen gereserveerd voor kinderen met taalachterstand en misschien dat af en toe een stagiaire iets doet, maar volgens mij gaan ze gewoon in de groep mee.
Ik denk wel dat hij het leuk vindt, gewoon tussen andere kinderen spelen en ze hebben daar ook speelgoed dat wij niet thuis hebben.
Gelukkig kan ik nu steeds meer kleine gesprekjes met hem voeren en verrast hij ons af en toe met nieuwe woorden.
Ik kan mij eigenlijk niet voorstellen dat het op een kinderdagverblijf heel anders aantoe gaat, het verschil is toch alleen dat ze daar langer aanwezig zijn?

Een keuze geven werkt hier soms, maar de laatste tijd wordt hij steeds vasthoudender, wat zijn eigen mening betreft. Meestal probeer ik hem nog om te praten of af te leiden, maar soms lukt dat gewoon niet.
's avonds kan hij nu ook van alles verzinnen om het naar bed gaan uit te stellen, en 's ochtends was het in de vakantie soms 5.30 uur dat hij wakker werd. Ik heb maar een tijdschakelaar aan zijn nachtlamje gehangen en nu gezegd dat hij tot het licht aangaat in bed moet blijven, maar ja als hij al eerder piept en roept, ben ik toch wakker en kan niet meer inslapen...

Maar dat kun je toch bij de psz navragen? Of zie ik dat verkeerd?

Het verschilt sowieso heel erg per psz wat ze aanbieden aan extra. Ze zijn vanuit de gemeente verplicht om iets aan te bieden volgens mij, maar soms is het extra meedraaien het enige wat ze bieden. (Mijn moeder werkt op een psz, niet op een vve-groep)

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 13:29 schreef Zana het volgende:

[..]

hier op de peuterspeelzaal zitten volgens mij kinderen met verschillende achtergronden, Nederlandse, Turkse, kinderen met ouders uit Oosteuropa of sommige met een tintje, een echte mengelmoes...misschien dat ze wel af en toe de kinderen tijdens het spelen apart nemen om extra aandacht te geven, maar dat weet ik niet, want dan ben ik er nooit bij en als ik mijn
zoontje vraag, dan spelen ze alleen maar met de trein en eten appel...gelukkig krijgen wij af en toe een werkje of tekening mee naar huis en hebben wij de foto's , dus ze doen ook nog iets anders, maar het is niet echt een extra groep. Volgens mij hebben ze enkele plaatsen gereserveerd voor kinderen met taalachterstand en misschien dat af en toe een stagiaire iets doet, maar volgens mij gaan ze gewoon in de groep mee.
Ik denk wel dat hij het leuk vindt, gewoon tussen andere kinderen spelen en ze hebben daar ook speelgoed dat wij niet thuis hebben.
Gelukkig kan ik nu steeds meer kleine gesprekjes met hem voeren en verrast hij ons af en toe met nieuwe woorden.
Ik kan mij eigenlijk niet voorstellen dat het op een kinderdagverblijf heel anders aantoe gaat, het verschil is toch alleen dat ze daar langer aanwezig zijn?

Een keuze geven werkt hier soms, maar de laatste tijd wordt hij steeds vasthoudender, wat zijn eigen mening betreft. Meestal probeer ik hem nog om te praten of af te leiden, maar soms lukt dat gewoon niet.
's avonds kan hij nu ook van alles verzinnen om het naar bed gaan uit te stellen, en 's ochtends was het in de vakantie soms 5.30 uur dat hij wakker werd. Ik heb maar een tijdschakelaar aan zijn nachtlamje gehangen en nu gezegd dat hij tot het licht aangaat in bed moet blijven, maar ja als hij al eerder piept en roept, ben ik toch wakker en kan niet meer inslapen...

Ik heb het toen ik vanmorgen Geert ging ophalen nog even extra nagevraagd. Ze draaien sowieso in de gewone groepen mee, maar er word meer aandacht besteed door constant dingen te benoemen, het kind uit te dagen, heel veel dingen herhalen, en omdat het kind één of twee dagen extra komt krijgen ze overall meer aandacht dan de 'gewone' kindjes die maar twee ochtendjes komen.

Danic wat sneu voor je meisje!

Hier een iets andere situatie want het ging om een specifiek iets waar ze bang voor was. Ze was wel nog best klein toen ze roze en groene monsters in haar kamer had.
Ik vroeg haar waar de monsters waren en toen wees ze ze ook echt aan. In haar fantasiewereld natuurlijk. Ik wist niet zo goed wat ik ermee moest en heb het verhaal gewoon meegespeeld. We hebben samen de monsters gevangen die ze aanwees en we hebben ze uit het raam gegooid. L. was helemaal blij en heeft het nog een paar dagen gehad over de monsters die weg waren, want ze waren naar buiten gegooid. Daarna is het nooit meer teruggekomen gelukkig.

Ik vind het stiekem wel heel aandoenlijk, die kinderangsten... Mijn S. heeft een heel concrete angst: de kapper. Hij kan dat nu ook heel goed benoemen en 's avonds voordat hij gaat slapen wil hij het er vaak even over hebben. Hij vertelt dan dat hij de kapper "een beetje eng" vindt, maar stelt zichzelf dan alweer gerust door te zeggen dat mama de kapper niet eng vindt en de kapper bovendien "in een andere huis woont, niet deze huis "

M heeft zijn eerst peuter kotssessie achter de rug gisteravond. Heel sneu. Vandaag gaat het gelukkig weer een stuk beter, al eet hij nog niet zo veel. Vanavond ook maar wat lichts maken voor hem.

Maar hij is vandaag wel met opa naar de kinderboerderij geweest. Daar wilde hij een kip aaien. Iemand van de kinderboerderij heeft dat beest toen opgepakt om te aaien maar dat vond hij toch een beetje eng. Heeft het hele beest goed bekeken (boven, onder, voor, achter) en kwam toen tot grote hilariteit van de aanwezigen tot de volgende conclusie: “is een haan!”

even trots doen op mijn peuter

pas een paar weken logopedie, maar nu komen er al woorden als avondeten en logopedie ( ) uit ook steeds meer twee en zelfs drie woordzinnetjes. Verder issie volkomen zindelijk en dat vinden veel mensen in mijn omgeving nogal vroeg (twee jaar en tien maanden).

<einde egopost>

Denk je dat het echt door de logopedie komt of was het waarschijnlijk anders ook gebeurd.
Hier hebben wij elke week een sessie van 25 minuten ongeveer en krijgen een papiertje met 4 woorden of korte zinnen mee naar huis om te oefenen . En er zit vooruitgang in, maar tijdens de logopedie speelt hij meestal met de logopediste, gaan ze samen het papiertje kopiëren, het speelgoed uit de kast pakken, kleuren...ondertussen wordt wel
wat gepraat, maar mijn zoontje is daar stiller als thuis...volgende keer willen wij proberen wat hij doet, wanneer ik buiten wacht en hij alleen binnen gaat...kijken of hij dan meer vertelt. Maar het helpt ook niet mee dat een paar keer een stagiaire aanwezig was die iets op de computer ging typen...
Voordat ik met logopedie begon, had ik eigenlijk een hele andere voorstelling wat ze gingen doen...

quote:

Op woensdag 15 januari 2014 15:26 schreef Zana het volgende:
Denk je dat het echt door de logopedie komt of was het waarschijnlijk anders ook gebeurd.
Hier hebben wij elke week een sessie van 25 minuten ongeveer en krijgen een papiertje met 4 woorden of korte zinnen mee naar huis om te oefenen . En er zit vooruitgang in, maar tijdens de logopedie speelt hij meestal met de logopediste, gaan ze samen het papiertje kopiëren, het speelgoed uit de kast pakken, kleuren...ondertussen wordt wel
wat gepraat, maar mijn zoontje is daar stiller als thuis...volgende keer willen wij proberen wat hij doet, wanneer ik buiten wacht en hij alleen binnen gaat...kijken of hij dan meer vertelt. Maar het helpt ook niet mee dat een paar keer een stagiaire aanwezig was die iets op de computer ging typen...
Voordat ik met logopedie begon, had ik eigenlijk een hele andere voorstelling wat ze gingen doen...

logopedie en de vve plaats op de peuterspeelzaal zijn hier zeker credit aan. Hij had natuurlijk wel gaan praten op den duur, maar het had veel langer geduurd. Ook mijn eigen, veranderde, houding speelt een rol. Voorheen 'vertaalde' Jan wel wat zijn broertje wilde, en die liet zich dat makkelijk welgevallen. Sinds we ook met logo zijn begonnen is de stelregel dat Jan zich niet met geert mag bemoeien en zijn mond moet houden als ik iets aan Geert vraag. Als Geert iets hebben wil en ik versta hem niet? Jammer dan, ik houd me van de domme tot hij het op zijn minst geprobeerd heeft om te zeggen wat hij wil. Met alleen die of dat neem ik geen genoegen. Dit alles bij elkaar maakt dat Geert enorme sprongen maakt qua taalontwikkeling

quote:

Op woensdag 15 januari 2014 15:13 schreef DJMO het volgende:
even trots doen op mijn peuter

pas een paar weken logopedie, maar nu komen er al woorden als avondeten en logopedie ( ) uit ook steeds meer twee en zelfs drie woordzinnetjes. Verder issie volkomen zindelijk en dat vinden veel mensen in mijn omgeving nogal vroeg (twee jaar en tien maanden).

<einde egopost>

Hier ook een enorme vooruitgang van de jongste dame. Ze zegt zelfs nu zelfs "morgen", ipv "norgen". Paard is nog wel taart… Maar goed.