Naar aanleiding van dit topic: R&P / Jezelf een freak of nature voelen..
ben ik me gaan verdiepen in hoogbegaafdheid. Ik vond het allemaal wel interesssant om te lezen, en herkende me wel in een aantal punten.
http://www.mensa.nl/hoogbegaafdheid/kenmerken
Ben je snel verveeld?
Praat je graag veel en snel?
Heb je de neiging om andermans zinnen af te maken?
Ben je steeds op zoek naar nieuwe (intellectuele) prikkels?
Praat je met je vrienden/vriendinnen over andere dingen dan de meeste mensen?
Ben je gevoelig voor indrukken?
Pas je vaak slecht in een groep?
Word je soms wanhopig van die trage mensen om je heen?
Zijn jouw normen strenger dan die van 'de maatschappij'?
Heb je een zelfstandig beroep of een functie met veel vrijheid en afwisseling?
Toch vraag ik me af of niet iedereen zich in die punten herkent.
Het leek me leuk om eens te praten over hoe het is om hoogbegaafd te zijn, want ik vind het in ieder geval interessante materie.
Toch denk ik dat ik de punten wel zo specifiek zijn dat niet iedereen zich erin herkent.
Veel leesplezier iig!
Edit: Hierzo
R&P / Hoogbegaafdheid, deel 5: Een nadeel of een voordeel?
Denk wel dat je intelligent bent, hoogbegaafd weet ik niet. Deels ook uit een rebels karakter voortkomend dus ja. En rebelsheid maakt je niet slimmer ook al kan het je wel slimmer laten lijken (of ook wel voortkomen uit intelligentie daar niet van).
En nou ja sommige van die punten in je OP... bijvoorbeeld dat hoogbegaafde mensen zich sneller vervelen schijnt zo te zijn. Maar als je echt slim bent en ook drang hebt om informatie tot je op te nemen ga je naar de bibliotheek e.d. om maar iets te noemen. De echt slimme mensen vervelen zich vaak niet zo omdat die juist slim genoeg zijn om ook iets eraan te doen in plaats van gewoon maar lui door school te wandelen. Zegt vaak jammer genoeg ook wel iets over hun EQ maar ja het gaat hier over hoogbegaafdheid dus ja.
Sommige van die punten zijn trouwens ook het gevolg van karaktereigenschappen en niet van IQ.
Dat ik mezelf herken betekent niet dat ik hoogbegaafd ben. Ben ik zeker niet.
Waar ik het wel voor gebruik, deze kennis, is om mijn kinderen een beetje te snappen. Zijn ook bovengemiddeld slim, zeker niet hoogbegaafd. maar hebben wel heel veel van de genoemde kernmerken. Helpt in de opvoeding.
Misschien gaat het hier meer over het punt waarop men zich gaat vervelen (en men vervolgens er wat aan doet) dat is misschien sneller bereikt.quote:Op zaterdag 11 januari 2014 17:32 schreef Hiergaanwedan het volgende:
Intelligente mensen herkennen zich soms in die punten, sommige intelligente mensen ook niet (omdat IQ niet direct ten koste hoeft te gaan van EQ). Domme tot mensen met een gemiddeld IQ die zichzelf intelligent vinden of willen doen alsof ze het zijn idem dito.
Denk wel dat je intelligent bent, hoogbegaafd weet ik niet. Deels ook uit een rebels karakter voortkomend dus ja. En rebelsheid maakt je niet slimmer ook al kan het je wel slimmer laten lijken (of ook wel voortkomen uit intelligentie daar niet van).
En nou ja sommige van die punten in je OP... bijvoorbeeld dat hoogbegaafde mensen zich sneller vervelen schijnt zo te zijn. Maar als je echt slim bent en ook drang hebt om informatie tot je op te nemen ga je naar de bibliotheek e.d. om maar iets te noemen. De echt slimme mensen vervelen zich vaak niet zo omdat die juist slim genoeg zijn om ook iets eraan te doen in plaats van gewoon maar lui door school te wandelen. Zegt vaak jammer genoeg ook wel iets over hun EQ maar ja het gaat hier over hoogbegaafdheid dus ja.
Sommige van die punten zijn trouwens ook het gevolg van karaktereigenschappen en niet van IQ.
Maar ik ben idd wel eigenwijs, dat heb ik van mijn ouders, en heeft niet per sé iets met intelligentie te maken.
Ja, ik denk ook dat het een glijdende schaal is.quote:
Ik herken mezelf ook in al die punten. Ben ook bovengemiddeld slim. Maar dat zijn alle jongens en meisjes die Havo of hoger hebben gehaald.
Dat ik mezelf herken betekent niet dat ik hoogbegaafd ben.
Waar ik het wel voor gebruik, deze kennis, is om mijn kinderen een beetje te snappen. Zijn ook bovengemiddeld slim, zeker niet hoogbegaafd. maar hebben wel heel veel van de genoemde kernmerken. Helpt in de opvoeding.
Ik hoef ook geen intelligentie assesment op afstand hoor.quote:
Denk wel dat je intelligent bent, hoogbegaafd weet ik niet.
(Ik heb als kind ooit een test gedaan, maar die zal wel niet meer geldig zijn) Ik vond het gewoon leuk om eens over dit onderwerp te praten
Voor slimme mensen is dat punt eerder bereikt dan voor gemiddelde mensen ja. Maar het gaat erom dat genoeg van die slimme mensen dan alsnog niks ondernemen om het minder saai te maken. Maar gewoon klagen 'school is zo saai, blablabla'. Je bent pas slim als je je leven zo weet te leiden dat je er plezier aan hebt, iets bereikt e.d. Zeuren valt daar niet onder en is geen teken van intelligentie. Genoeg luie mensen (en domme) zeggen hetzelfde. Daar is niks uit af te leiden.quote:
[..]
Misschien gaat het hier meer over het punt waarop men zich gaat vervelen (en men vervolgens er wat aan doet) dat is misschien sneller bereikt.
Maar ik ben idd wel eigenwijs, dat heb ik van mijn ouders, en heeft niet per sé iets met intelligentie te maken.
Als je intelligent bent komt dat ook tot uiting. En de meer intelligente mensen zullen minder snel hun leven saai vinden omdat ze intelligent genoeg zijn om dat naar hun hand te sturen. In tegenstelling tot de mensen die minder slim zijn of denken slim te zijn.
Uiteindelijk is het niet belangrijk of je intelligent bent maar of je je leven goed weet te leiden. Etiketje is leuk maar niet nuttig als het niet tot uiting komt (en dan kan je ook twijfelen of je het überhaupt bent). Gewoon zorgen dat je je school goed afmaakt, dingen leert, praat, op sociaal vlak goed bijblijft e.d. Dat is veel belangrijker dan kijken naar Mensa met al hun intelligente mensen met de raarste stoornissen (en ja er zijn er normale bij maar genoeg niet en is compleet nutteloos).
Even een nuance. Dit gaat op voor volwassenen, maar niet voor kinderen. Kinderen móeten 6 uur per dag op school zittenquote:
Voor slimme mensen is dat punt eerder bereikt dan voor gemiddelde mensen ja. Maar het gaat erom dat genoeg van die slimme mensen dan alsnog niks ondernemen om het minder saai te maken. Maar gewoon klagen 'school is zo saai, blablabla'.
Dit geldt zeker voor de mensen die 15 jaar geleden op school zaten. Toen was het allemaal klassikaal en mocht je niet voor jezelf werken.
Tegenwoordig is er veel meer geregeld voor dit soort kinderen. Gelukkig maar.
Ik ken veel hoogbegaafden die als kind ongelukkig waren, maar als volwassene prima hun plekje hebben gevonden, zónder allerlei 'patiëntenverenigingen' te bezoeken.
Intelligentie is handig...maar je hebt er pas wat aan als je weet hoe je er gebruik van kunt maken.quote:
[..]
Voor slimme mensen is dat punt eerder bereikt dan voor gemiddelde mensen ja. Maar het gaat erom dat genoeg van die slimme mensen dan alsnog niks ondernemen om het minder saai te maken. Maar gewoon klagen 'school is zo saai, blablabla'. Je bent pas slim als je je leven zo weet te leiden dat je er plezier aan hebt, iets bereikt e.d. Zeuren valt daar niet onder en is geen teken van intelligentie. Genoeg luie mensen (en domme) zeggen hetzelfde. Daar is niks uit af te leiden.
Als je intelligent bent komt dat ook tot uiting. En de meer intelligente mensen zullen minder snel hun leven saai vinden omdat ze intelligent genoeg zijn om dat naar hun hand te sturen. In tegenstelling tot de mensen die minder slim zijn of denken slim te zijn.
Uiteindelijk is het niet belangrijk of je intelligent bent maar of je je leven goed weet te leiden. Etiketje is leuk maar niet nuttig als het niet tot uiting komt (en dan kan je ook twijfelen of je het überhaupt bent). Gewoon zorgen dat je je school goed afmaakt, dingen leert, praat, op sociaal vlak goed bijblijft e.d. Dat is veel belangrijker dan kijken naar Mensa met al hun intelligente mensen met de raarste stoornissen (en ja er zijn er normale bij maar genoeg niet en is compleet nutteloos).
Ik zat 15 jaar geleden ook op school en nog daarvoor op de basisschool. Toen kon ik gewoon extra opdrachten maken hoor en dingen doen als ik wou. Dat die mensen dat niet voor elkaar konden krijgen (of waarschijnlijk gewoon niet vroegen) is wat anders dan dat het niet kan. Als ik van mezelf uitga vind ik dat altijd maar wat gelul van mensen die juist niet zo intelligent zijn (bedoel die mensen die op school het maar zo saai vonden). Denk dat je je wat dat betreft wat hebt laten aanpraten.quote:
[..]
Even een nuance. Dit gaat op voor volwassenen, maar niet voor kinderen. Kinderen móeten 6 uur per dag op school zitten
Dit geldt zeker voor de mensen die 15 jaar geleden op school zaten. Toen was het allemaal klassikaal en mocht je niet voor jezelf werken.
Tegenwoordig is er veel meer geregeld voor dit soort kinderen. Gelukkig maar.
Ik ken veel hoogbegaafden die als kind ongelukkig waren, maar als volwassene prima hun plekje hebben gevonden, zónder allerlei 'patiëntenverenigingen' te bezoeken.
Jij kon jezelf prima vermaken, vroeg om extra werk, kreeg dat én je zag het niet als bezigheidsterapie. Dat is heel mooi, maar ik denk niet dat je dat van 8 jarigen kunt eisen. Ook niet van hoogbegaafde 8 jarigen.quote:
[..]
Ik zat 15 jaar geleden ook op school en nog daarvoor op de basisschool. Toen kon ik gewoon extra opdrachten maken hoor en dingen doen als ik wou. Dat die mensen dat niet voor elkaar konden krijgen (of waarschijnlijk gewoon niet vroegen) is wat anders dan dat het niet kan. Als ik van mezelf uitga vind ik dat altijd maar wat gelul van mensen die juist niet zo intelligent zijn (bedoel die mensen die op school het maar zo saai vonden). Denk dat je je wat dat betreft wat hebt laten aanpraten.
Het lijkt mij niet een kwestie van aanpraten, eigenlijk. Verveling werkt ook zónder dat je doorhebt dat je kennelijk verveeld bent.quote:
Denk dat je je wat dat betreft wat hebt laten aanpraten.
Dan heb je gewoon een onbestemd gevoel, een gevoel van sleur, een meh gevoel. Je denkt dat dat normaal is, dat alle mensen het leven als saai en grauw ervaren. En dan mag je ineens bezig met moeilijke dingen. En in een keer is dat gevoel weg. Krijg je van verschillende mensen te horen dat je ineens zo bent opgebloeid
Dan denk je achterf pas van 'wow', maakt dat zoveel uit?
Jij denkt niet dat je dat zo kan zien maar je denkt het wel zo te kunnen zien dat hen intelligent zijn zonder dat ze iets regelen (of kunnen regelen vanwege hun 'intelligentie').quote:
[..]
Jij kon jezelf prima vermaken, vroeg om extra werk, kreeg dat én je zag het niet als bezigheidsterapie. Dat is heel mooi, maar ik denk niet dat je dat van 8 jarigen kunt eisen. Ook niet van hoogbegaafde 8 jarigen.
[..]
Het lijkt mij niet een kwestie van aanpraten, eigenlijk. Verveling werkt ook zónder dat je doorhebt dat je kennelijk verveeld bent.
Dan heb je gewoon een onbestemd gevoel, een gevoel van sleur, een meh gevoel. Je denkt dat dat normaal is, dat alle mensen het leven als saai en grauw ervaren. En dan mag je ineens bezig met moeilijke dingen. En in een keer is dat gevoel weg. Krijg je van verschillende mensen te horen dat je ineens zo bent opgebloeid
Dan denk je achterf pas van 'wow', maakt dat zoveel uit?
Te selectief onderscheid tussen jongeren en ouderen. Ik zal je vertellen hoe het ging:
Op de basisschool (wat al die intelligente mensen zo saai vinden zogenaamd) zit je heel veel pauzes te houden waarin je je gewoon wel wat vermaakt als je EQ wat normaal is, zit je een half uurtje per dag aan de schoolTV, dat is niet plotseling saai als je intelligent bent, zit je wat te luisteren met talen (wat gewoon leerzaam is want die zogenaamde mensen kennen talen ook niet automatisch of/en doen het ook niet standaard uit zichzelf), zit je wiskunde te doen (waarbij je meer en moeilijkere opgaven gewoon kan krijgen) etc. etc.
Het is saai als je weinig EQ heeft, niet als je intelligent bent. En mensen verwarren dat maar graag (dat en karaktereigenschappen zoals luiheid en het idee van 'voordoen alsof je intelligent bent').
Het is vaker zo dat ze later gelukkig worden en 'opbloeien' omdat hun EQ ook wat bijtrekt, terwijl hun intelligentie niet heel hoog was. Dan voelen ze zich ook plots blij en nog steeds even intelligent, ook al waren ze dat niet in die mate.
Moet nu gaan, reageer morgen weer, rond 8 uur al wel waarschijnlijk omdat mijn dag dan meestal start.
hihahoquote:
Ben ook bovengemiddeld slim. Maar dat zijn alle jongens en meisjes die Havo of hoger hebben gehaald.
Mwah
Praat je graag veel en snel?
Ik praat juist erg rustig
Heb je de neiging om andermans zinnen af te maken?
Nee
Ben je steeds op zoek naar nieuwe (intellectuele) prikkels?
Ja
Praat je met je vrienden/vriendinnen over andere dingen dan de meeste mensen?
Ligt eraan waar de meeste mensen over praten met hun vrienden
Ben je gevoelig voor indrukken?
Vrij ruim begrip
Pas je vaak slecht in een groep?
Ja
Word je soms wanhopig van die trage mensen om je heen?
Neh
Zijn jouw normen strenger dan die van 'de maatschappij'?
Ja
Heb je een zelfstandig beroep of een functie met veel vrijheid en afwisseling?
Ja
O leuk ik ga hem ook invullen!quote:
Ben je snel verveeld?
Mwah
Praat je graag veel en snel?
Ik praat juist erg rustig
Heb je de neiging om andermans zinnen af te maken?
Nee
Ben je steeds op zoek naar nieuwe (intellectuele) prikkels?
Ja
Praat je met je vrienden/vriendinnen over andere dingen dan de meeste mensen?
Ligt eraan waar de meeste mensen over praten met hun vrienden
Ben je gevoelig voor indrukken?
Vrij ruim begrip
Pas je vaak slecht in een groep?
Ja
Word je soms wanhopig van die trage mensen om je heen?
Neh
Zijn jouw normen strenger dan die van 'de maatschappij'?
Ja
Heb je een zelfstandig beroep of een functie met veel vrijheid en afwisseling?
Ja
Momentje...
Gefeliciteerd, u bent niet hoogbegaafdquote:
Ben je snel verveeld?
Mwah
Praat je graag veel en snel?
Ik praat juist erg rustig
Heb je de neiging om andermans zinnen af te maken?
Nee
Ben je steeds op zoek naar nieuwe (intellectuele) prikkels?
Ja
Praat je met je vrienden/vriendinnen over andere dingen dan de meeste mensen?
Ligt eraan waar de meeste mensen over praten met hun vrienden
Ben je gevoelig voor indrukken?
Vrij ruim begrip
Pas je vaak slecht in een groep?
Ja
Word je soms wanhopig van die trage mensen om je heen?
Neh
Zijn jouw normen strenger dan die van 'de maatschappij'?
Ja
Heb je een zelfstandig beroep of een functie met veel vrijheid en afwisseling?
Ja
Inderdaad, naarmate je ouder wordt, word je ook wijzer, en kun je beter met bepaalde dingen omgaan. Dat is denk ik wat jij een hoger EQ noemt. Maar tegelijkertijd krijg je ook meer de ruimte om zelf inrichting te geven aan je leven.quote:
[..]
Jij denkt niet dat je dat zo kan zien maar je denkt het wel zo te kunnen zien dat hen intelligent zijn zonder dat ze iets regelen (of kunnen regelen vanwege hun 'intelligentie').
Te selectief onderscheid tussen jongeren en ouderen. Ik zal je vertellen hoe het ging:
Op de basisschool (wat al die intelligente mensen zo saai vinden zogenaamd) zit je heel veel pauzes te houden waarin je je gewoon wel wat vermaakt als je EQ wat normaal is, zit je een half uurtje per dag aan de schoolTV, dat is niet plotseling saai als je intelligent bent, zit je wat te luisteren met talen (wat gewoon leerzaam is want die zogenaamde mensen kennen talen ook niet automatisch of/en doen het ook niet standaard uit zichzelf), zit je wiskunde te doen (waarbij je meer en moeilijkere opgaven gewoon kan krijgen) etc. etc.
Het is saai als je weinig EQ heeft, niet als je intelligent bent. En mensen verwarren dat maar graag (dat en karaktereigenschappen zoals luiheid en het idee van 'voordoen alsof je intelligent bent').
Het is vaker zo dat ze later gelukkig worden en 'opbloeien' omdat hun EQ ook wat bijtrekt, terwijl hun intelligentie niet heel hoog was. Dan voelen ze zich ook plots blij en nog steeds even intelligent, ook al waren ze dat niet in die mate.
Moet nu gaan, reageer morgen weer, rond 8 uur al wel waarschijnlijk omdat mijn dag dan meestal start.
Maar de stelling dat het de 'posers' en wannabes zijn die zich vervelen, daar ben ik het niet mee eens. Ik ken tenniste 1 tegenvoorbeeld.
Een vriend van me is vele, vele malen slimmer dan ik. Hij , zit waarschijnlijk ver boven de grens van 130. Slim, maar ook creatief. Is nooit opgehouden een verwonderd kind te zijn. Wat zijn ogen zien kunnen zijn handen maken, hij soldeert van alles bij elkaar, naast zijn eigen bedrijf en 2 cum laude studies.
Hij heeft de hele middelbare school gespijbeld omdat hij zich zo verveelde.
veel plezier nog vanavond
Edit:quote:
Ben je snel verveeld?
Ja!
Praat je graag veel en snel?
Weet ik eigenlijk niet eens, tis niet iets waar ik erg op let ofzo
Heb je de neiging om andermans zinnen af te maken?
Niet meer want dat heeft toch geen zin
Ben je steeds op zoek naar nieuwe (intellectuele) prikkels?
Jawel, maar dit heeft m.i. meer te maken met vraag 1
Praat je met je vrienden/vriendinnen over andere dingen dan de meeste mensen?
Tsja, wie niet
Ben je gevoelig voor indrukken?
Ja en nee (lang verhaal denk ik)
Pas je vaak slecht in een groep?
Yup lol, maar ben dan ook een beetje een einzelgänger
Word je soms wanhopig van die trage mensen om je heen?
Het went he?
Zijn jouw normen strenger dan die van 'de maatschappij'?
Denk van wel, maar het ding is dat ik m'n eigen normen bedenk en handhaaf.
Heb je een zelfstandig beroep of een functie met veel vrijheid en afwisseling?
Tot voor kort had ik een functie waarbij ik idd veel vrijheid en afwisseling had en dat beviel me prima
Ojee, keuringspeleton is al in aantocht!quote:
[..]
Gefeliciteerd, u bent niet hoogbegaafd
Meh, da's al lang geleden vastgesteldquote:
Gefeliciteerd, u bent niet hoogbegaafd
verandert een checklist niets aan quote:
Ben je snel verveeld? Ja.
Praat je graag veel en snel? ja.
Heb je de neiging om andermans zinnen af te maken? niet meer dan andere mensen
Ben je steeds op zoek naar nieuwe (intellectuele) prikkels? jazeker!
Praat je met je vrienden/vriendinnen over andere dingen dan de meeste mensen? ja
Ben je gevoelig voor indrukken? geen idee of ik gevoeliger ben dan een ander,.
Pas je vaak slecht in een groep? wel buitenbeentje, maar nooit echt een buitenstaander
Word je soms wanhopig van die trage mensen om je heen? nee, dat klinkt n beetje arrogant
Zijn jouw normen strenger dan die van 'de maatschappij'? ja
Heb je een zelfstandig beroep of een functie met veel vrijheid en afwisseling? Die richtig gaat t wel op
Zijn andere hoogbegaafden die dit toevallig lezen, vroeger ook veel gepest?
En zo ja, heeft het te weten komen dat je hoogbegaafd bleek te zijn (omdat je je liet testen bijvoorbeeld), iets veranderd (verbeterd) in jullie zelfvertrouwen?
Nooitquote:
Iets wat ik me afvraag he?
Zijn andere hoogbegaafden die dit toevallig lezen, vroeger ook veel gepest?
En zo ja, heeft het te weten komen dat je hoogbegaafd bleek te zijn (omdat je je liet testen bijvoorbeeld), iets veranderd (verbeterd) in jullie zelfvertrouwen?
Omdat jouw zelfvertrouwen altijd al goed was?quote:
Edit: O wacht je bedoelt dat je nooit gepest bent
Ik sloeg vroeger vrij snelquote:
[..]
Omdat jouw zelfvertrouwen altijd al goed was?
Mij gaf het echt een boost. Ik had (en heb nog steeds) iets waarin ik uitblink, iets wat van mij is en wat niemand me kan ontnemen. Ik heb een groot voordeel (mag ook wel met al die nadelenquote:
), een aas. Zonder die aas had mijn leven er een heel stuk beroerder uitgezien. M'n intelligentie is zeg maar de lijm in mijn karakter.Wat heeft het één met het ander te maken?quote:
Zijn andere hoogbegaafden die dit toevallig lezen, vroeger ook veel gepest?
Staat in dezelfde post, 1 regel onder de regel die jij gequote hebtquote:Op zaterdag 11 januari 2014 18:49 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Wat heeft het één met het ander te maken?
Daarmee heb ik nog geen antwoord op de vraag wat hoogbegaafdheid te maken heeft met het gepest worden... Wat is precies het verband?quote:
[..]
Staat in dezelfde post, 1 regel onder de regel die jij gequote hebt
O wacht, nu snap ik het. Even voor de duidelijkheid, ik ben zelf ook hoogbegaafd en ik werd vroeger veel gepest. Ik vroeg me dus af of andere hoogbegaafden (want daar gaat dit topic ten slotte over) toevallig ook veel gepest waren, iets van die strekkingquote:Op zaterdag 11 januari 2014 18:51 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Daarmee heb ik nog geen antwoord op de vraag wat hoogbegaafdheid te maken heeft met het gepest worden... Wat is precies het verband?
Dat is vaak een beetje het probleem met testjes en vragenlijstjes. Het hoeft geen probleem te zijn, alleen mensen trekken nog wel eens te snel of verkeerde conclusies heb ik het idee.quote:
[..]
Wat heeft het één met het ander te maken?
- Ik ben autistisch en snap andere mensen niet, ik ben dus hoogbegaafd.
- Ik heb asperger, dus ik ben automatisch hoogbegaafd.
- Andere mensen begrijpen mij niet, ik ben hoogbegaafd.
- Ik pas niet in de groep, daarom ben ik hoogbegaafd.
- ...
Ja, voortdurend, ook bijna altijd correct; sterker nog, ik maak de zin vaak 'mooier' af dan degene waarvan ik de zin afmaak dat zou doen.quote:Heb je de neiging om andermans zinnen af te maken?
Ben ik nu *ontzettend* hoogbegaafd?
Nee, eerder een irritant, bijdehand figuur Ja, ik ook , maar ben nooit gepest. Ik ben nog steeds op zoek naar iets dat daartussen dan ook een verband zou moeten veroorzaken. Het is als vragen of er nog meer mensen voor Feyenoord zijn, zeg maar.quote:
[..]
O wacht, nu snap ik het. Even voor de duidelijkheid, ik ben zelf ook hoogbegaafd en ik werd vroeger veel gepest. Ik vroeg me dus af of andere hoogbegaafden (want daar gaat dit topic ten slotte over) toevallig ook veel gepest waren, iets van die strekking
Ja, dat probeem heb ik er ook mee, je kan het te snel op dit etiketje gooien.quote:Op zaterdag 11 januari 2014 18:54 schreef 2dope het volgende:
[..]
Dat is vaak een beetje het probleem met testjes en vragenlijstjes. Het hoeft geen probleem te zijn, alleen mensen trekken nog wel eens te snel of verkeerde conclusies heb ik het idee.
- Ik ben autistisch en snap andere mensen niet, ik ben dus hoogbegaafd.
- Ik heb asperger, dus ik ben automatisch hoogbegaafd.
- Andere mensen begrijpen mij niet, ik ben hoogbegaafd.
- Ik pas niet in de groep, daarom ben ik hoogbegaafd.
- ...
Nee, wat ik wil weten (dacht dat ik het duidelijk genoeg had verteld) is of andere mensen die hoogbegaafd -en- gepest zijn, een boost kregen toen ze te horen kregen dat ze hoogbegaafd waren.quote:
[..]
Ja, ik ook , maar ben nooit gepest. Ik ben nog steeds op zoek naar iets dat daartussen dan ook een verband zou moeten veroorzaken. Het is als vragen of er nog meer mensen voor Feyenoord zijn, zeg maar.
Maar goed, zo'n ander persoon heeft zich nog niet gemeld hier
Edit: En even voor de duidelijkheid, ik laat dus een eventuele link met HB en pesten in het midden
Wat ik wel vaker op fok hoor is "jij bent autistisch, dus jij hebt ons gewoon niet begrepen". "Jij bent autistisch, dus het is gewoon een kwestie van wennen" en dat soort shitquote:
[..]
Dat is vaak een beetje het probleem met testjes en vragenlijstjes. Het hoeft geen probleem te zijn, alleen mensen trekken nog wel eens te snel of verkeerde conclusies heb ik het idee.
- Ik ben autistisch en snap andere mensen niet, ik ben dus hoogbegaafd.
- Ik heb asperger, dus ik ben automatisch hoogbegaafd.
- Andere mensen begrijpen mij niet, ik ben hoogbegaafd.
- Ik pas niet in de groep, daarom ben ik hoogbegaafd.
- ...
[..]
Ja, voortdurend, ook bijna altijd correct; sterker nog, ik maak de zin vaak 'mooier' af dan degene waarvan ik de zin afmaak dat zou doen.
Ben ik nu *ontzettend* hoogbegaafd?
Die labeltjescultuur zie je overal terug en ik betwijfel of er überhaubt wat aan gedaan kan worden.
Meest beschamende wat er de afgelopen 20 jaar is gebeurd: die stempeltjes op iemands karakter. Iedereen die net ietsje anders is moest naar een of andere blablaloog om "gediagnosticeerd" te worden. Want dan kon men een "rugzakje" krijgen en een speciaal "behandelplan". Zodat je de rest van je leven blijft rondlopen met een of ander etiketje en je naar de fuckin' psychiater moet om je rijbewijs aan te vragen. Iedereen je behandelt alsof je melaats bent.quote:
[..]
Wat ik wel vaker op fok hoor is "jij bent autistisch, dus jij hebt ons gewoon niet begrepen". "Jij bent autistisch, dus het is gewoon een kwestie van wennen" en dat soort shit
Die labeltjescultuur zie je overal terug en ik betwijfel of er überhaubt wat aan gedaan kan worden.
Mensen verschillen, slim, druk, rustig, impulsief, introvert, behoedzaam, spraakzaam, sportief, whatever. Maar dat mocht blijkbaar niet.
Nu men dit eindelijk door heeft wordt alles weer op 1 grote hoop gegooid en komen kinderen van alle niveau's en eigenschappen weer bij elkaar in de klas. Noemen ze "passend onderwijs". Voor alles dat onder het gemiddelde scoort wordt een batterij begeleiders aangerukt om toch dat ene kind maar "onder de gewone kinderen" te kunnen behouden. Wat is er mis met een school voor kinderen die niet super slim zijn? Mag dat niet, niet slim zijn? Moet je allemaal professor worden? Ben je mislukt als je een IQ hebt van 90? Dat is het beeld dat we schetsen.
En alles wat boven het maaiveld uitsteekt laten we in een hoekje barsten. Want "die komen wel mee" En dan lullen ze in Den Haag over "excellent onderwijs" Bla bla bla bla. Talent, boven gemiddeld slimme kinderen, krijgen minder aandacht en hun potentie wordt maar mondjesmaat werkelijk geprikkeld. Daarnaast worden ze bijna niet begrepen omdat het onderwijs druk is met alles onder het gemiddelde en alles wat specialistische begeleiding nodig heeft.
De echt hoogbegaafde kinderen kunnen nog naar speciaal onderwijs. Voor echt hoogbegaafde kinderen. De gewone slimme jongens en meisjes worden in het huidige basis-onderwijs bijna gestraft voor hun IQ. Godzijdank wordt mijn stelling langzaam een beetje onderuit gehaald. Zie post TS. Mondjesmaat komt er aandacht voor.
Heb wel het geluk gehad dat ik in de sociale omgang nooit enkele moeite heb gehad. Ik ken en hoor ook wel eens andere verhalen. De afgelopen jaren heb ik met behulp van een coach beter om leren gaan met het tien stappen vooruit denken fenomeen. Je moet daarbij bijv. denken aan een vergadering waar een probleem naar voren komt. Terwijl iedereen er nog over bezig is, roep jij de oplossing over tafel, zonder teveel achtergrond te geven over het hoe en waarom. Mensen kunnen je niet volgen, wat het onderling begrip niet ten goede komt
.Nu meer geleerd dingen trapsgewijs uit te leggen. Ook voor mijzelf goed geweest om structuur aan te brengen in het denken.
En ik ben 'bovengemiddeld intelligent' (niet mijn woorden), maar zeker niet hoogbegaafd.
En dat bovengemiddeld intelligent valt er van de buitenkant ook niet altijd aan af te lezen
Praat je graag veel en snel? - nee
Heb je de neiging om andermans zinnen af te maken? - op die onbeschoftheid betrap ik me
Ben je steeds op zoek naar nieuwe (intellectuele) prikkels? - altijd
Praat je met je vrienden/vriendinnen over andere dingen dan de meeste mensen? - ja
Ben je gevoelig voor indrukken? - ja
Pas je vaak slecht in een groep? - nee
Word je soms wanhopig van die trage mensen om je heen? - nee, want zinloos. Ja dus
Zijn jouw normen strenger dan die van 'de maatschappij'? - nee, "de maatschappij" is laks Ja dus
Heb je een zelfstandig beroep of een functie met veel vrijheid en afwisseling? - ja
Erg herkenbaar. Al heb ik dan helemaal geen zin om dat stap voor stap uit te leggen. Wat ik wel heel goed kan. Heb zelfs lerarenopleiding gedaan.quote:
Ik heb een IQ van 142 en ben dus HB blijkbaar. Het heeft mij toen ik jonger was wel in de weg gezeten. Ik ging onderpresteren op school. Ik verveelde me doordat ik de leerstof saai vond, waardoor ik nog minder ging doen en tenslotte twee keer bleef zitten.
Heb wel het geluk gehad dat ik in de sociale omgang nooit enkele moeite heb gehad. Ik ken en hoor ook wel eens andere verhalen. De afgelopen jaren heb ik met behulp van een coach beter om leren gaan met het tien stappen vooruit denken fenomeen. Je moet daarbij bijv. denken aan een vergadering waar een probleem naar voren komt. Terwijl iedereen er nog over bezig is, roep jij de oplossing over tafel, zonder teveel achtergrond te geven over het hoe en waarom. Mensen kunnen je niet volgen, wat het onderling begrip niet ten goede komt
Nu meer geleerd dingen trapsgewijs uit te leggen. Ook voor mijzelf goed geweest om structuur aan te brengen in het denken.
Ik zoek wel mensen die me wel kunnen volgen en zelfs durven volgen. (vertrouwen) Ik heb nog zo'n 30 jaar de tijd, beroepsmatig. Wens me succes!
En ik besef me terdege dat dat een ronduit arrogante, onhebbeijke opstelling is welke me een eigenwijze lul maakt. Soms
[ Bericht 0% gewijzigd door beerten op 11-01-2014 21:11:37 ]
Dat laatste moet je inderdaad mee oppassen. Ik vind het zelf niet altijd een gave.quote:
[..]
Erg herkenbaar. Al heb ik dan helemaal geen zin om dat stap voor stap uit te leggen. Wat ik wel heel goed kan. Heb zelfs lerarenopleiding gedaan.
Ik zoek wel mensen die me wel kunnen volgen en zelfs durven volgen. Ik heb nog zo'n 30 jaar de tijd, beroepsmatig. Wens me succes!
En ik besef me terdege dat dat een ronduit arrogante, onhebbeijke opsteling is welke me een eigenwijze lul maakt. Soms
Over dit onderwerp is ook een mooie reader door de Uni van Antwerpen over geschreven: Hoogbegaafdheid; een gave of vergiftigd geschenk?
Ik denk, dat het in het eind wel een gave is. Die ideenrijkdom, die snelheid van denken, dat lijkt me toch iets hel bijzonders.quote:
[..]
Dat laatste moet je inderdaad mee oppassen. Ik vind het zelf niet altijd een gave.
Over dit onderwerp is ook een mooie reader door de Uni van Antwerpen over geschreven: Hoogbegaafdheid; een gave of vergiftigd geschenk?
Rechtvaardigheid
Dit is een ander gegeven dat zij hoog in hun vaandel dragen. Niet alleen ten voordele van zichzelf maar ook van anderen.
Wat ik dus niet snap, is dat zulke eigenschappen aan een hoog IQ gekoppeld worden. Dat is toch meer een kwestie van karakter, en heeft weinig met snel denken te maken. Denk ik.
Herken dat wel en weet het ook van anderen. Het heeft iets met het gevoel voor efficiëntie te maken. 'Onbetrouwbare' mensen die hun afspraken niet nakomen zijn 'lastig' om een bepaald doel te behalen.quote:
uit de pdf:
Rechtvaardigheid
Dit is een ander gegeven dat zij hoog in hun vaandel dragen. Niet alleen ten voordele van zichzelf maar ook van anderen.
Wat ik dus niet snap, is dat zulke eigenschappen aan een hoog IQ gekoppeld worden. Dat is toch meer een kwestie van karakter, en heeft weinig met snel denken te maken. Denk ik.
Ja, irritant is het zeker, maar geldt dat niet voor iedereen? (Ik denk dat hoogbegaafden ook balen als ze in de hondenpoep trappenquote:
[..]
Herken dat wel en weet het ook van anderen.
)Nou ja iedereen wel denk ik. Maar omgaan met falen (vooral van jezelf) is moeilijk.quote:
[..]
Ja, irritant is het zeker, maar geldt dat niet voor iedereen? (Ik denk dat hoogbegaafden ook balen als ze in de hondenpoep trappen
Toen ik jong was heb ik een IQ-test gedaan waaruit bleek dat ik een zeer hoog IQ had. Ondanks dat zag ik om me heen altijd mensen die beter presteerden dan ik. IQ is leuk, maar het zegt lang niet alles over je 'functionele intelligentie' welke veel belangrijker is in het leven en veel lastiger te definiëren valt. Het weten van mijn IQ heeft de eisen welke ik aan mezelf stel alleen maar verhoogt, tot een ongezond niveau.quote:
Iets wat ik me afvraag he?
Zijn andere hoogbegaafden die dit toevallig lezen, vroeger ook veel gepest?
En zo ja, heeft het te weten komen dat je hoogbegaafd bleek te zijn (omdat je je liet testen bijvoorbeeld), iets veranderd (verbeterd) in jullie zelfvertrouwen?
Ik ben nooit gepest, ook al ging ik janken als ik geen 10 had toen ik nog op de basisschool zat. Ik kon heel erg goed voetballen waardoor ik altijd beschermd werd door de populaire jongens.
Als ik zelf zou mogen kiezen had ik het liefst mijn IQ niet geweten. Het heeft in mijn geval alleen maar negatieve gevolgen gehad. Wat is het waard? Ik ben slecht in Nederlands en 'slechts' een bovengemiddelde student. Hetgeen je presteert is wat van belang is, niet je IQ.
Dank voor de link. Een feest der herkenning. Al heb ik, als ik puur naar mijzelf kijk, weinig herkenning als het gaat over gevoelens van hoogbegaafde kinderen op de basisschool. In die periode ben ik nogal gepest en toen dat ongeveer over was gingen mijn ouders scheiden.quote:
[..]
Dat laatste moet je inderdaad mee oppassen. Ik vind het zelf niet altijd een gave.
Over dit onderwerp is ook een mooie reader door de Uni van Antwerpen over geschreven: Hoogbegaafdheid; een gave of vergiftigd geschenk?
De voorgestelde oplossingen, minder herhaling en aanvullende lesstof bijvoorbeeld, doen wel alle bellen rinkelen in mijn lijf. Wat zou dat heerlijk zijn geweest! Ik zie nog het houten bakje aan de muur met rekentaken voor me. De leesoefeningen waar ik al mee klaar was terwijl enkelen nog uitleg kregen.
En ik ben absoluut niet hoogbegaafd. Hoe moeten die kinderen dit alles wel niet ervaren? (evenzo voor hen die juist moeite hebben om mee te komen. Maar daar gaat dit topic niet over)
Nogmaals dank voor de link. Ik kan het gebruiken op de lokale basisschool alwaar ik in de MR zit.
Het gaat over hoogbegaafde kinderen. Het is ook heel relevant voor gewoon slimme kinderen. De potentiële HBO-ers en vooral WO-ers. In het bijzonder omdat ik een klein dorp woon. In omliggende dorpen sluiten de scholen wegens te weinig leerlingen. Krimp. Mijn dorpje ontspringt puur op aantal kinderen deze dans en kan open blijven. Dit is echter niet noodzakelijkerwijs in het voordeel van de kinderen. Minder financiële armslag voor extra begeleiding van kinderen die moeilijk meekomen en speciale gevallen. (Autisten, adhd-ers, noem ze maar op) laat staan dat er geld is voor ontwikkeling van aanvullend of "ander" onderwijs voor de slimsten van de klas.
P.S. ik kan en wil wel uitleggen
You are welcome.quote:
[..]
Dank voor de link. Een feest der herkenning.
P.S. ik kan en wil wel uitleggen
Ja, uiteindelijk is dat het belangrijkste. Ben een tijd heel erg 'into' hoogbegaafdheid geweest, fora bezocht enz enz.quote:
Hetgeen je presteert is wat van belang is, niet je IQ.
Maar ik besefte dat ik daar niet echt spannende gesprekspartners kon vinden (uitzonderingen daargelaten)
Veel mensen daar praten alleen maar over dat ze hoogbegaafd waren, maar ze deden verder niet veel bijzonders. Ook geen bijzondere hobby's of zoiets.
Leuk dat je een hoog IQ hebt, maar dat is pas het beginpunt in mijn optiek.
Ik zie ook interesse, of aanleg, als factor voor succes. Dat je niet goed bent in taal zegt me dat daar je interesses niet liggen. Je haalt "normale" cijfers. Klasgenoten doen dat bij alle vakken. Jij blinkt wellicht ergens in uit. Meer dan bovengemiddeld goed in, weet ik veel, wiskunde.quote:
[..]
Toen ik jong was heb ik een IQ-test gedaan waaruit bleek dat ik een zeer hoog IQ had. Ondanks dat zag ik om me heen altijd mensen die beter presteerden dan ik. IQ is leuk, maar het zegt lang niet alles over je 'functionele intelligentie' welke veel belangrijker is in het leven en veel lastiger te definiëren valt. Het weten van mijn IQ heeft de eisen welke ik aan mezelf stel alleen maar verhoogt, tot een ongezond niveau.
Ik ben nooit gepest, ook al ging ik janken als ik geen 10 had toen ik nog op de basisschool zat. Ik kon heel erg goed voetballen waardoor ik altijd beschermd werd door de populaire jongens.
Als ik zelf zou mogen kiezen had ik het liefst mijn IQ niet geweten. Het heeft in mijn geval alleen maar negatieve gevolgen gehad. Wat is het waard? Ik ben slecht in Nederlands en 'slechts' een bovengemiddelde student. Hetgeen je presteert is wat van belang is, niet je IQ.
De talenknobbel, wiskundeknobbel. Natuurknobbel, sportknobbel, whatever.
Ik blink persoonlijk hooguit uit in middelmatigheid
Ik weet liever van veel dingen iets, dan dat ik van iets heel veel weet. Ik kies voor verbreding, niet voor verdieping. En als ik dat al doe zakt na verloop van tijd de interesse weg. Ik ken het kunstje en wil weer iets anders leren.Kan komen omdat ze daar een uitlaatklep hadden specifiek over hoogbegaafdheid, maar sowieso moet je plekken waar geen gelijkgestemden komen, meer mijdenquote:
[..]
Ja, uiteindelijk is dat het belangrijkste. Ben een tijd heel erg 'into' hoogbegaafdheid geweest, fora bezocht enz enz.
Maar ik besefte dat ik daar niet echt spannende gesprekspartners kon vinden (uitzonderingen daargelaten)
Veel mensen daar praten alleen maar over dat ze hoogbegaafd waren, maar ze deden verder niet veel bijzonders. Ook geen bijzondere hobby's of zoiets.
Leuk dat je een hoog IQ hebt, maar dat is pas het beginpunt in mijn optiek.
Voegt de daad bij het woord en verlaat FOK!quote:
[..]
Kan komen omdat ze daar een uitlaatklep hadden specifiek over hoogbegaafdheid, maar sowieso moet je plekken waar geen gelijkgestemden komen, meer mijden
En de spannende gesprekspartners missen? Dat nooit!quote:
[..]
Voegt de daad bij het woord en verlaat FOK!
Edit: En ik lees weer eens verkeerd. Wat heb ik toch de laatste tijd
Ook maar gedaan. nu ben ik hier. Hier kun je het over hb hebben maar net zo makkelijk overspringen naar een discussie over, zeg de realiteit van wiskundige objecten.quote:
[..]
Kan komen omdat ze daar een uitlaatklep hadden specifiek over hoogbegaafdheid, maar sowieso moet je plekken waar geen gelijkgestemden komen, meer mijden
Of over de beste manier om warme koffie te makenquote:
[..]
Ook maar gedaan. nu ben ik hier. Hier kun je het over hb hebben maar net zo makkelijk overspringen naar een discussie over, zeg de realiteit van wiskundige objecten.
En dat is per magnetron?quote:
[..]
Of over de beste manier om warme koffie te maken
Gewoon met een loep erboven houden, puur natuurquote:
Het is een beetje als langer dan 1.90m zijn, je past in het openbaar vervoer nergens echt lekker in, een vliegtuig of tgv is helemaal de hel en eigenlijk is er maar weinig meubilair waar je lekker in zit. Met een hoog IQ heb je een beetje hetzelfde, het past allemaal net niet helemaal lekker in een wereld waar alles voor de gemiddelde mens is gemaakt. Met een hoog IQ gaat het dan met name over het onderwijs wat mij betreft, in werk is het heel afhankelijk waar je terecht komt.
Zelf heb ik wel veel gehad aan het weten van mijn IQ. Ik heb zelf een IQ van 145 ben heel creatief en ik had ooit motivatie... en nu weer. Er was al eens ADHD geconstateerd en dat was ten onrechte. Ik was zo rusteloos uit verveling. Ik kwam nergens meer toe. TOen ik begreep waar het door kwam kon ik eindelijk de juiste stappen ondernemen. Ik ben mezelf gaan uitdagen, mentaal en fysiek. Letterlijk bergen beklommen, overleefd in de bossen, behoorlijk pittige duiken gemaakt op zee, angsten onder ogen gezien. maar ook intellectueel uitdagingen gezocht. Met name op mijn werk was daar ruimte voor en inmiddels ben ik behalve expert op meerdere gebieden ook de creatieve, licht recalcitrante vrijdenker waar hoger management toch wel eens op zit te wachten...
Kortom; voor mij heeft het weten van mijn IQ (>99e percentiel) geholpen om te begrijpen hoe ik zelf in elkaar zit en wat te doen daarmee.
Ik was 1.90 maar kocht voor mezelf steeds een nieuw bed van 1.80.... Mensen die zich ook zo voelen zouden geholpen kunnen zijn met het weten over jezelf waarom je je toch zo anders voelt. Je weet het wel maar kunt er net de vinger niet op leggen. En ook ik dacht dat hetmaar onzin was die hoogbegaafdheid en IQ testen. Aroogant als je dat ging roepen ergens (niemand weet het overigens, behalve een paar mensen die ik kan vertrouwen, want ik wil op mijn daden en geedrag beoordeeld worden). Eind van het verhaal is, is dat ik mede door wat meer van mezelf te weten het tij heb kunnen keren. Had ik dat niet zo gedaan was ik wellicht anders geeindigd...
Leuk verhaal om te lezen!quote:
Ja, hoge intelligentie is slechts een talent. Zoals je vele talenten kunt hebben. En het is zeker waar, als je er niets mee doet heb je er weinig aan. Toch kan het wel zin hebben wat meer over jezelf te weten en te kunnen plaatsen waarom sommige zaken lastig gaan.
Het is een beetje als langer dan 1.90m zijn, je past in het openbaar vervoer nergens echt lekker in, een vliegtuig of tgv is helemaal de hel en eigenlijk is er maar weinig meubilair waar je lekker in zit. Met een hoog IQ heb je een beetje hetzelfde, het past allemaal net niet helemaal lekker in een wereld waar alles voor de gemiddelde mens is gemaakt. Met een hoog IQ gaat het dan met name over het onderwijs wat mij betreft, in werk is het heel afhankelijk waar je terecht komt.
Zelf heb ik wel veel gehad aan het weten van mijn IQ. Ik heb zelf een IQ van 145 ben heel creatief en ik had ooit motivatie... en nu weer. Er was al eens ADHD geconstateerd en dat was ten onrechte. Ik was zo rusteloos uit verveling. Ik kwam nergens meer toe. TOen ik begreep waar het door kwam kon ik eindelijk de juiste stappen ondernemen. Ik ben mezelf gaan uitdagen, mentaal en fysiek. Letterlijk bergen beklommen, overleefd in de bossen, behoorlijk pittige duiken gemaakt op zee, angsten onder ogen gezien. maar ook intellectueel uitdagingen gezocht. Met name op mijn werk was daar ruimte voor en inmiddels ben ik behalve expert op meerdere gebieden ook de creatieve, licht recalcitrante vrijdenker waar hoger management toch wel eens op zit te wachten...
Kortom; voor mij heeft het weten van mijn IQ (>99e percentiel) geholpen om te begrijpen hoe ik zelf in elkaar zit en wat te doen daarmee.
Ik was 1.90 maar kocht voor mezelf steeds een nieuw bed van 1.80.... Mensen die zich ook zo voelen zouden geholpen kunnen zijn met het weten over jezelf waarom je je toch zo anders voelt. Je weet het wel maar kunt er net de vinger niet op leggen. En ook ik dacht dat hetmaar onzin was die hoogbegaafdheid en IQ testen. Aroogant als je dat ging roepen ergens (niemand weet het overigens, behalve een paar mensen die ik kan vertrouwen, want ik wil op mijn daden en geedrag beoordeeld worden). Eind van het verhaal is, is dat ik mede door wat meer van mezelf te weten het tij heb kunnen keren. Had ik dat niet zo gedaan was ik wellicht anders geeindigd...
Wat ik vooral zo tof vind aan jouw verhaal is hoe je toch een weg hebt gevonden waarbij je gewoon jezelf kan zijn
Baasquote:
Ja, hoge intelligentie is slechts een talent. Zoals je vele talenten kunt hebben. En het is zeker waar, als je er niets mee doet heb je er weinig aan. Toch kan het wel zin hebben wat meer over jezelf te weten en te kunnen plaatsen waarom sommige zaken lastig gaan.
Het is een beetje als langer dan 1.90m zijn, je past in het openbaar vervoer nergens echt lekker in, een vliegtuig of tgv is helemaal de hel en eigenlijk is er maar weinig meubilair waar je lekker in zit. Met een hoog IQ heb je een beetje hetzelfde, het past allemaal net niet helemaal lekker in een wereld waar alles voor de gemiddelde mens is gemaakt. Met een hoog IQ gaat het dan met name over het onderwijs wat mij betreft, in werk is het heel afhankelijk waar je terecht komt.
Zelf heb ik wel veel gehad aan het weten van mijn IQ. Ik heb zelf een IQ van 145 ben heel creatief en ik had ooit motivatie... en nu weer. Er was al eens ADHD geconstateerd en dat was ten onrechte. Ik was zo rusteloos uit verveling. Ik kwam nergens meer toe. TOen ik begreep waar het door kwam kon ik eindelijk de juiste stappen ondernemen. Ik ben mezelf gaan uitdagen, mentaal en fysiek. Letterlijk bergen beklommen, overleefd in de bossen, behoorlijk pittige duiken gemaakt op zee, angsten onder ogen gezien. maar ook intellectueel uitdagingen gezocht. Met name op mijn werk was daar ruimte voor en inmiddels ben ik behalve expert op meerdere gebieden ook de creatieve, licht recalcitrante vrijdenker waar hoger management toch wel eens op zit te wachten...
Kortom; voor mij heeft het weten van mijn IQ (>99e percentiel) geholpen om te begrijpen hoe ik zelf in elkaar zit en wat te doen daarmee.
Ik was 1.90 maar kocht voor mezelf steeds een nieuw bed van 1.80.... Mensen die zich ook zo voelen zouden geholpen kunnen zijn met het weten over jezelf waarom je je toch zo anders voelt. Je weet het wel maar kunt er net de vinger niet op leggen. En ook ik dacht dat hetmaar onzin was die hoogbegaafdheid en IQ testen. Aroogant als je dat ging roepen ergens (niemand weet het overigens, behalve een paar mensen die ik kan vertrouwen, want ik wil op mijn daden en geedrag beoordeeld worden). Eind van het verhaal is, is dat ik mede door wat meer van mezelf te weten het tij heb kunnen keren. Had ik dat niet zo gedaan was ik wellicht anders geeindigd...
En dat is zo lekker. Net of je met je 1.95 meter een halve dag in het vliegtuig zit en dan eindelijk bent aangekomen en kan opstaan. Heerlijk.quote:
[..]
Leuk verhaal om te lezen!
Wat ik vooral zo tof vind aan jouw verhaal is hoe je toch een weg hebt gevonden waarbij je gewoon jezelf kan zijn
Ik heb ook wel wat geluk gehad. Maar de kansen die je krijgt moet je toch ook grijpen. Momenteel ben ik best tevreden met werk en prive. Kan uiteraard beter, maar dat opgejaagde gevoel, dat gevoel dat je anders bent, dat is veel minder geworden. Ik heb mezelf geaccepteerd en daarmee doen anderen dat ook.
Ik hoop dat ik mijn plekje ook ooit zal vindenquote:
[..]
En dat is zo lekker. Net of je met je 1.95 meter een halve dag in het vliegtuig zit en dan eindelijk bent aangekomen en kan opstaan. Heerlijk.
Ik heb ook wel wat geluk gehad. Maar de kansen die je krijgt moet je toch ook grijpen. Momenteel ben ik best tevreden met werk en prive. Kan uiteraard beter, maar dat opgejaagde gevoel, dat gevoel dat je anders bent, dat is veel minder geworden. Ik heb mezelf geaccepteerd en daarmee doen anderen dat ook.
Tot die tijd zal ik het moeten doen met mijn hobbies en mijn prima vriendenkring
Om eerlijk te zijn vond ik mijn autisme accepteren een -heel- stuk zwaarder dan die HB. Ik heb dus een dubbel probleem maar probeer die op mijn eigen manier op te lossen.
Uiteindelijk kom ik er wel...ik (en anderen) moeten alleen een beetje geduld met me hebben
Edit: Vetgedrukte == waarheid
Je verhaal legt een maatschappelijk aspect bloot. Dat je als arrogant wordt bestempeld als je vertelt dat je een bovengemiddeld slim persoon bent. (jezelf beter vinden dan een ander is heel wat anders...)quote:
[..]
En dat is zo lekker. Net of je met je 1.95 meter een halve dag in het vliegtuig zit en dan eindelijk bent aangekomen en kan opstaan. Heerlijk.
Ik heb ook wel wat geluk gehad. Maar de kansen die je krijgt moet je toch ook grijpen. Momenteel ben ik best tevreden met werk en prive. Kan uiteraard beter, maar dat opgejaagde gevoel, dat gevoel dat je anders bent, dat is veel minder geworden. Ik heb mezelf geaccepteerd en daarmee doen anderen dat ook.
Evenzo dat mensen proberen te verbergen dat ze niet zo'n snelle snappert hebben. Dat wordt soms als minderwaardig gezien. Kinderen die zich verontschuldigen dat ze "maar naar een a niveau LBO opleiding gaan".
Sowieso heerst er een taboe op dom zijn.quote:
[..]
Je verhaal legt een maatschappelijk aspect bloot. Dat je als arrogant wordt bestempeld als je vertelt dat je een bovengemiddeld slim persoon bent. (jezelf beter vinden dan een ander is heel wat anders...)
Evenzo dat mensen proberen te verbergen dat ze niet zo'n snelle snappert hebben. Dat wordt soms als minderwaardig gezien. Kinderen die zich verontschuldigen dat ze "maar naar een a niveau LBO opleiding gaan".
Niks mis met dom zijn, ten slotte kun je daar toch niks aan doen.
In Nederland bestaat het Hollands maaiveld daadwerkelijk. Je wordt in NL al opschepper genoemd als je gewoon trots bent op wat je doet. Voor mensen die niet aan de norm voldoen is dat een serieus probleem.quote:
[..]
Je verhaal legt een maatschappelijk aspect bloot. Dat je als arrogant wordt bestempeld als je vertelt dat je een bovengemiddeld slim persoon bent. (jezelf beter vinden dan een ander is heel wat anders...)
Evenzo dat mensen proberen te verbergen dat ze niet zo'n snelle snappert hebben. Dat wordt soms als minderwaardig gezien. Kinderen die zich verontschuldigen dat ze "maar naar een a niveau LBO opleiding gaan".
Je hoeft echt niet te gaan rondroepen hoe hoog je IQ is. Sterker nog; ik houd het geheim, maar FOk is lekker anoniem. Ik laat me liever beoordelen op mijn prestaties en gedrag. Ik ben vroeger al vaak genoeg afgezeken omdat ik maar een 9,7 haalde. Toen leerde ik snel genoeg om op een 7 of 8 te mikken.
Of welke serie beter was, Bottom of the Young ones.quote:
[..]
Of over de beste manier om warme koffie te maken
dat wordt hem niet met het weer hier hequote:Op zaterdag 11 januari 2014 22:59 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Gewoon met een loep erboven houden, puur natuur
Ik had informatica moeten doen. Geen idee of ik er heel goed in was geweest, maar de logica van computers is gewoon.. mooi (kan het niet anders zeggen).quote:
Waar ik eigenlijk benieuwd naar ben is waar jullie nu goed in zijn. Ik begin: Als ik normaal zou functioneren, dan zou ik een topper zijn op het gebied van wiskunde en informatica.
Als je slaapt zal je IQ wel niet zo hoog zijn ja :quote:
Herken mezelf in alle punten van Mensa en in het punt van TS. Een keer een IQ-test gedaan toen ik 13 was => 137. Ervanuitgaande dat de aftakeling nog geen dramatische vormen heeft aangenomen zal ik daar nu wel boven zitten. Tenminste als ik wakker ben
Je hoeft het niet anders te zeggen. Ik begrijp wat je bedoeltquote:
[..]
Ik had informatica moeten doen. Geen idee of ik er heel goed in was geweest, maar de logica van computers is gewoon.. mooi (kan het niet anders zeggen).
quote:
[..]
Je hoeft het niet anders te zeggen. Ik begrijp wat je bedoelt
Met 'wakker' bedoelde ik fris / uitgeslapen.quote:
[..]
Als je slaapt zal je IQ wel niet zo hoog zijn ja :
Gewoon positief blijvenquote:
[..]
dat wordt hem niet met het weer hier he
Computerlogica, soms nog gestoorder dan vrouwenlogicaquote:
[..]
Ik had informatica moeten doen. Geen idee of ik er heel goed in was geweest, maar de logica van computers is gewoon.. mooi (kan het niet anders zeggen).
ik ben flauw zo rond dit uur.quote:Op zondag 12 januari 2014 01:10 schreef Puntenjager het volgende:
[..]
Met 'wakker' bedoelde ik fris / uitgeslapen.
En geduldigquote:
Ik ben heel geduldigquote:
Heb ik geleerd door zelf computers te bouwen
haha daar heb je wel geduld voor nodig! (net mijn vriend 2 weken lang zien klooien met een Litecoin mining rig)quote:
[..]
Ik ben heel geduldig
Heb ik geleerd door zelf computers te bouwen
Je kan het net zo gestoord maken als je het zelf wiltquote:
[..]
Gewoon positief blijven
[..]
Computerlogica, soms nog gestoorder dan vrouwenlogica
Ik heb mezelf computers leren bouwen door ze van de straat te halen, uit elkaar te halen, de part numbers te googlen en opnieuw in elkaar te zettenquote:
[..]
haha daar heb je wel geduld voor nodig! (net mijn vriend 2 weken lang zien klooien met een Litecoin mining rig)
Zowel intelligentie als daaraan gerelateerde eigenschappen zijn normaal verdeeld, dus t wordt een heel arbitrair verhaal.
Naar mijn idee heb je er niks aan.
Nice! Een soort computer freeganismquote:
[..]
Ik heb mezelf computers leren bouwen door ze van de straat te halen, uit elkaar te halen, de part numbers te googlen en opnieuw in elkaar te zetten
Autodidact enzo he?quote:
[..]
Nice! Een soort computer freeganism
Ik wou het maar had geen geld, dus dan maar zo
Alle pioniers zijn zo begonnen. En geen gek idee. Onze maatschappij gooit zoveel weg, daar kun je ruim van leven.quote:
[..]
Autodidact enzo he?
Ik wou het maar had geen geld, dus dan maar zo
Ja, op fok! blijkbaar!quote:
Komen jullie wel eens mensen tegen die zo zijn als jullie zelf?
Edit: Maar even serieus, niemand is toch hetzelfde Lex?
Ik ken heel veel mensen die slimmer zijn dan mijquote:
Komen jullie wel eens mensen tegen die zo zijn als jullie zelf?
Nee, dat is zo, maar aan de andere kant kun je het idee hebben dat je een buitenaards wezen bent. Heb je dat idee?quote:
[..]
Ja, op fok! blijkbaar!
Edit: Maar even serieus, niemand is toch hetzelfde Lex?
Het antwoord is dus nee?quote:
[..]
Ik ken heel veel mensen die slimmer zijn dan mij
Ik ontmoet wel mensen met wie ik op één lijn zit, maar die zitten niet exact op hetzelfde intelligentieniveau als ik. Ik heb juist een klik met mensen die slimmer zijn dan ik. Dan springen de energie en de ideen heen en weer (voor mij dan)quote:
[..]
Nee, dat is zo, maar aan de andere kant kun je het idee hebben dat je een buitenaards wezen bent. Heb je dat idee?
[..]
Het antwoord is dus nee?
R&P / Jezelf een freak of nature voelen..quote:
[..]
Nee, dat is zo, maar aan de andere kant kun je het idee hebben dat je een buitenaards wezen bent. Heb je dat idee?
Dit zie ik vaak genoeg om mij heen gebeuren. Tegelijkertijd menen al die zogenaamde hoogbegaafden dat dit niet op hen van toepassing is.
Mensen die gewoon een lekker pittige universitaire studie doen (of dat nu alfa of béta is) en enige sociale vaardigheden hebben, hoor je nooit zeuren over hoogbegaafdheid. Zal het toch zijn omdat zij daar geen eigenwaarde uit hoeven te halen?
Dat mag ik hopenquote:
[..]
Ik ken heel veel mensen die slimmer zijn dan mij
Dat wordt nog leuk. Je zult zien dat je juist geen topper wordt! In die zin, als je echt zo goed bent (waarom niet) kom je te werken met mensen die ook zo goed zijn! Dan blink je ineens niet meer uit, dan ben je gewoon een van de slimmeriken. Wat heerlijk zal zijn.quote:
Waar ik eigenlijk benieuwd naar ben is waar jullie nu goed in zijn. Ik begin: Als ik normaal zou functioneren, dan zou ik een topper zijn op het gebied van wiskunde en informatica.
Iedereen baalt als ze zelf slachtoffer worden, een hoogbegaafde doet er wat aan.quote:
Als iedereen baalt van onrechtvaardigheid is het mi niet een karaktertrek van hoogebegaafden.
En ook als anderen iets overkomt.
Hoogbegaafden hebben het vermogen het gehele plaatje te overzien. Verbanden, oorzaken en gevolgen.quote:
[..]
Iedereen baalt als ze zelf slachtoffer worden, een hoogbegaafde doet er wat aan.
En ook als anderen iets overkomt.
quote:
Aan de andere kant is vermeende hoogbegaafdheid natuurlijk een ontzettend mooie manier voor een sociaal onhandig, tikkeltje vreemd en introvert persoon om een positief label op zichzelf te plakken. Dan ligt het in ieder geval niet aan jezelf; de rest van de wereld is überdom. Vervolgens kan je heerlijk eigenwaarde uit die vermeende hoogbegaafdheid halen.
Dit zie ik vaak genoeg om mij heen gebeuren. Tegelijkertijd menen al die zogenaamde hoogbegaafden dat dit niet op hen van toepassing is.
Mensen die gewoon een lekker pittige universitaire studie doen (of dat nu alfa of béta is) en enige sociale vaardigheden hebben, hoor je nooit zeuren over hoogbegaafdheid. Zal het toch zijn omdat zij daar geen eigenwaarde uit hoeven te halen?
quote:
[..]
Mij gaf het echt een boost. Ik had (en heb nog steeds) iets waarin ik uitblink, iets wat van mij is en wat niemand me kan ontnemen. Ik heb een groot voordeel (mag ook wel met al die nadelen
Ik denk eigenlijk ook dat er een verband is tussen (zolderkamer)autisme en hoogbegaafdheid.quote:
Aan de andere kant is vermeende hoogbegaafdheid natuurlijk een ontzettend mooie manier voor een sociaal onhandig, tikkeltje vreemd en introvert persoon om een positief label op zichzelf te plakken. Dan ligt het in ieder geval niet aan jezelf; de rest van de wereld is überdom. Vervolgens kan je heerlijk eigenwaarde uit die vermeende hoogbegaafdheid halen.
Dit zie ik vaak genoeg om mij heen gebeuren. Tegelijkertijd menen al die zogenaamde hoogbegaafden dat dit niet op hen van toepassing is.
Mensen die gewoon een lekker pittige universitaire studie doen (of dat nu alfa of béta is) en enige sociale vaardigheden hebben, hoor je nooit zeuren over hoogbegaafdheid. Zal het toch zijn omdat zij daar geen eigenwaarde uit hoeven te halen?
Maar narcisten, psychopaten komen vaker dan je zou denken aan de top. Denk dat je misschien kan stellen dat intelligentere mensen gemakkelijker kunnen begrijpen of iets rechtvaardig/gerechtvaardigd is of niet. Maar dat hoe je ermee omgaat vooral met karakter te maken heeft.quote:
[..]
Herken dat wel en weet het ook van anderen. Het heeft iets met het gevoel voor efficiëntie te maken. 'Onbetrouwbare' mensen die hun afspraken niet nakomen zijn 'lastig' om een bepaald doel te behalen.
Ik heb de Mensa test wel eens gedaan en ben toen uitgenodigd voor een gesprek maar ik heb het idee dat ze dat al vrij snel doen om meer geld in het laatje te krijgen.quote:Ben je snel verveeld? Ja
Praat je graag veel en snel? Ja
Heb je de neiging om andermans zinnen af te maken? Ja
Ben je steeds op zoek naar nieuwe (intellectuele) prikkels? Ja
Praat je met je vrienden/vriendinnen over andere dingen dan de meeste mensen? Ja en nee, ik wil vaak wel maar merk wanneer mensen daar geen zin in hebben ds stop daarover
Ben je gevoelig voor indrukken? Ja
Pas je vaak slecht in een groep? Nee
Word je soms wanhopig van die trage mensen om je heen? Nee
Zijn jouw normen strenger dan die van 'de maatschappij'? Nee
Heb je een zelfstandig beroep of een functie met veel vrijheid en afwisseling?Ja
Collega van de middelbare school waar ik werkte: "een slim kind waar het goed mee gaat noemen we een slim kind, een slim kind waar het niet goed mee gaat noemen we hoogbegaafd".quote:
Mensen die gewoon een lekker pittige universitaire studie doen (of dat nu alfa of béta is) en enige sociale vaardigheden hebben, hoor je nooit zeuren over hoogbegaafdheid.
Kort door de bocht maar ging wel vaak op. Ik heb multitalenten wiskunde-olympiades zien winnen zonder dat de term hoogbegaafd ooit viel. Die term valt pas wanneer ouders of mentor menen dat er extra begeleiding nodig is, omdat het kind moeilijk aansluiting vindt of ten onder gaat aan verveling.
En dan zou ik stellen dat het probleem dus niet de intelligentie s, maar het gebrek aan sociale vaardigheden of het onvermogen om zelf uitdaging te zoeken. Daar is dan hulp bij nodig. Net zo goed als bij minder slimme kinderen die sociaal niet zo sterk zijn of wegzakken in passiviteit.
Aan de hand van deze antwoorden lijkt het eerder dat ik het tegenovergestelde van hoogbegaafd benquote:
Ben je snel verveeld? Nee zelden tot nooit
Praat je graag veel en snel? Hangt ervan af maar meestal gewoon niet teveel
Heb je de neiging om andermans zinnen af te maken? Zelden tot nooit, vind het irritant om te doen en als een ander het bij mij doet
Ben je steeds op zoek naar nieuwe (intellectuele) prikkels? Niet steeds, maar wel vaak om me in te lezen over bepaalde zaken.
Praat je met je vrienden/vriendinnen over andere dingen dan de meeste mensen? Soms, vroeger meer dan nu
Ben je gevoelig voor indrukken? Niet zo zeer nee
Pas je vaak slecht in een groep? Nee meestal neutraal en bij mijn vrienden erg goed
Word je soms wanhopig van die trage mensen om je heen? Heel soms
Zijn jouw normen strenger dan die van 'de maatschappij'? Niet echt denk ik
Heb je een zelfstandig beroep of een functie met veel vrijheid en afwisseling? Dat wel
Ik ben allang zo goed niet meer. Ik was zo goed.quote:
[..]
Dat wordt nog leuk. Je zult zien dat je juist geen topper wordt! In die zin, als je echt zo goed bent (waarom niet) kom je te werken met mensen die ook zo goed zijn! Dan blink je ineens niet meer uit, dan ben je gewoon een van de slimmeriken. Wat heerlijk zal zijn.
Niet zo gek. Als je op je niveau zit heb je veel meer gelijkgestemden om je heen, en hoef je niet zo nodig naar een 'patientenvereniging' om herkenning te vinden.quote:
Mensen die gewoon een lekker pittige universitaire studie doen (of dat nu alfa of béta is) en enige sociale vaardigheden hebben, hoor je nooit zeuren over hoogbegaafdheid. Zal het toch zijn omdat zij daar geen eigenwaarde uit hoeven te halen?
Toen ik nog een pretstudie deed was ik ook into hoogbegaafdheid. Toen ik een pittiger opleiding ging doen, haalde ik energie en inspiratie uit de mensen om mij heen. Toen had ik geen fora meer nodig. En dat is nog steeds zo
Dat valt meer tegen dan je denkt. Zelfs op je niveau zie je enorme verschillen tussen mensen. Ik ben inderdaad mensen tegengekomen die zo slim zijn als ik, maar helemaal niet zo zijn zoals ik. Ze hebben een hele andere persoonlijkheid, ander verleden, andere behoeftes, etc. Je hoeft helemaal geen aansluiting te vinden.quote:
[..]
Niet zo gek. Als je op je niveau zit heb je veel meer gelijkgestemden om je heen, en hoef je niet zo nodig naar een 'patientenvereniging' om herkenning te vinden.
Toen ik nog een pretstudie deed was ik ook into hoogbegaafdheid. Toen ik een pittiger opleiding ging doen, haalde ik energie en inspiratie uit de mensen om mij heen. Toen had ik geen fora meer nodig. En dat is nog steeds zo
En later realiseer je je langzaam maar zeker dat veel van je klasgenoten van toen veel slimmer waren dan jij en dat het met hen altijd prima ging. Die groeiden alleen niet op in een ellendige thuissituatie, dat was het verschil. Op school hadden ze waarschijnlijk net een of ander cursusje erover gehad en dachten: "slim kind en depressief, bingo" in plaats van de op zich veel voor de hand liggendere link tussen "ellendige thuissituatie en depressief" te leggen.
En dan had ik nog niet eens mondige ouders. Maar probeer bij ouders van nu maar eens te suggereren dat het kind misschien slecht in z'n vel zit doordat zij teveel druk op hem leggen, of doordat hun huwelijk op springen staat, of doordat hun kind sociaal niet zo vaardig is, in plaats van door hoogbegaafdheid.
Als een universitair iemand kapot gaat omdat hij achter een lopende band moet staan, zeggen we dan ook dat hij een 'onvermogen heeft om zelf uitdagingen in zijn werk te zoeken'? Nee, we erkennen dat dat werk totaal niet bij hem past.quote:Op zondag 12 januari 2014 12:36 schreef ShadyLane het volgende:
[..]
Collega van de middelbare school waar ik werkte: "een slim kind waar het goed mee gaat noemen we een slim kind, een slim kind waar het niet goed mee gaat noemen we hoogbegaafd".
Kort door de bocht maar ging wel vaak op. Ik heb multitalenten wiskunde-olympiades zien winnen zonder dat de term hoogbegaafd ooit viel. Die term valt pas wanneer ouders of mentor menen dat er extra begeleiding nodig is, omdat het kind moeilijk aansluiting vindt of ten onder gaat aan verveling.
En dan zou ik stellen dat het probleem dus niet de intelligentie s, maar het gebrek aan sociale vaardigheden of het onvermogen om zelf uitdaging te zoeken. Daar is dan hulp bij nodig. Net zo goed als bij minder slimme kinderen die sociaal niet zo sterk zijn of wegzakken in passiviteit.
Het feit dat er sommige mensen wél met diezelfde omstandigheden om kunnen gaan doet niks af aan die omstandigheden.
Ook als je op je niveau zit zul je de mensen op moeten zoeken met je een klik hebt.quote:
[..]
Dat valt meer tegen dan je denkt. Zelfs op je niveau zie je enorme verschillen tussen mensen. Ik ben inderdaad mensen tegengekomen die zo slim zijn als ik, maar helemaal niet zo zijn zoals ik. Ze hebben een hele andere persoonlijkheid, ander verleden, andere behoeftes, etc. Je hoeft helemaal geen aansluiting te vinden.
Dat zal voor iedereen gelden.
Persoon A is slim en heeft de vaardigheid om ook achter de lopende band een leuke tijd te hebben.quote:
[..]
Als een universitair iemand kapot gaat omdat hij achter een lopende band moet staan, zeggen we dan ook dat hij een 'onvermogen heeft om zelf uitdagingen in zijn werk te zoeken'? Nee, we erkennen dat dat werk totaal niet bij hem past.
Het feit dat er sommige mensen wél met diezelfde omstandigheden om kunnen gaan doet niks af aan die omstandigheden.
Persoon B is slim en heeft die vaardigheid niet.
Dan ligt het feit dat hij achter die lopende band kapotgaat niet aan zijn slimheid.
En ook niet aan die lopende band.quote:
[..]
Persoon A is slim en heeft de vaardigheid om ook achter de lopende band een leuke tijd te hebben.
Persoon B is slim en heeft die vaardigheid niet.
Dan ligt het feit dat hij achter die lopende band kapotgaat niet aan zijn slimheid.
Daar heb je wel een punt. De pest van alle labeltjes, dat het daaruit verklaard wordt, en men de rest negeert.quote:
Op school hadden ze waarschijnlijk net een of ander cursusje erover gehad en dachten: "slim kind en depressief, bingo"
Persoon C is niet slimquote:
[..]
Persoon A is slim en heeft de vaardigheid om ook achter de lopende band een leuke tijd te hebben.
Persoon B is slim en heeft die vaardigheid niet.
Dan ligt het feit dat hij achter die lopende band kapotgaat niet aan zijn slimheid.
Persoon D ook niet. Ook kan D geen uitdagingen voor zichzelf zoeken. Maar dat is niet erg, want de lopende band is uitdaging genoeg voor hem.
Het ligt dus in ieder geval deels aan de slimheid.
Want zonder de slimheid bestond het probleem in de eerste plaats al niet. Dat A daar toch een oplossing voor vindt, good for him.
Dat klopt. Je kunt echter blijven zoeken en zoeken en zoeken... en dan kom je vervolgens niemand tegen.quote:
[..]
Ook als je op je niveau zit zul je de mensen op moeten zoeken met je een klik hebt.
Dat zal voor iedereen gelden.
Het is uiteraard niet de intelligentie zelf dat voor problemen zorgt. Het is de omgeving die de problemen bij het kind veroorzaken. Een baby wordt geboren zonder sociale vaardigheden. Een baby wordt geboren in een bepaalde omgeving en misschien met bepaalde afwijkingen waaruit vervolgens het gebrek aan sociale vaardigheden ontstaat.quote:
Ik ben ervan overtuigd dat hoogbegaafdheid/een hoge intelligentie (ja ik gooi ze op een hoop) een groot voordeel is en heb er dus moeite mee dat problemen die eigenlijk sociale of andere problemen zijn nogal eens worden toegewezen aan hoogbegaafdheid. School deed dat bij mij ook en ik ging dat geloven. Ben dus naar zo'n Mensa-zitting geweest. Beide tests 99e percentiel, nounou, poepoe, daar zullen dat gespijbel en die depressiviteit wel door komen.
En later realiseer je je langzaam maar zeker dat veel van je klasgenoten van toen veel slimmer waren dan jij en dat het met hen altijd prima ging. Die groeiden alleen niet op in een ellendige thuissituatie, dat was het verschil. Op school hadden ze waarschijnlijk net een of ander cursusje erover gehad en dachten: "slim kind en depressief, bingo" in plaats van de op zich veel voor de hand liggendere link tussen "ellendige thuissituatie en depressief" te leggen.
En dan had ik nog niet eens mondige ouders. Maar probeer bij ouders van nu maar eens te suggereren dat het kind misschien slecht in z'n vel zit doordat zij teveel druk op hem leggen, of doordat hun huwelijk op springen staat, of doordat hun kind sociaal niet zo vaardig is, in plaats van door hoogbegaafdheid.
Waar het me om gaat is dat ik denk dat B verder komt als hij erkent dat hij niet de vaardigheden heeft van A en ook niet de situatie van D, die die vaardigheden niet nodig heeft. En dat hij er dus verstandig aan doet een andere omgeving op te zoeken, aan die vaardigheden te werken en/of de verveling van overdag te compenseren met uitdagingen na het werk. Dat zijn dingen die je zelf kunt beinvloeden. Kies een van de drie, of alledrie, maar in elk geval: je kunt wat doen. Je hebt het in eigen hand.quote:
Persoon C is niet slim
Persoon D ook niet. Ook kan D geen uitdagingen voor zichzelf zoeken. Maar dat is niet erg, want de lopende band is uitdaging genoeg voor hem.
Het ligt dus in ieder geval deels aan de slimheid.
Want zonder de slimheid bestond het probleem in de eerste plaats al niet. Dat A daar toch een oplossing voor vindt, good for him.
Wanneer iemand een weinig beinvloedbaar iets als intelligentie aanwijst als oorzaak kan hij het gevoel krijgen dat het minder in eigen hand ligt en passief worden of in een slachtofferrol kruipen waar hij niet verder mee komt. Dat vind ik het gevaar bij 'hoogbegaafdheid' noemen als iemands probleem en daarom leg ik liever de nadruk meer op missende vaardigheden.
Maar mijn beeld is natuurlijk gekleurd door de ervaringen met ouders van slimme leerlingen, van wie sommige meer de nadruk legden op de mogelijkheden en andere meer, of enkel, op de onmogelijkheden/belemmeringen.
Ah, zo komt het al heel wat genuanceerder over. Daar kan ik het niet meer dan mee eens zijn. dat is ook een waardevolle les om aan kinderen mee te geven: je kan zélf iets aan de situatie doen.quote:
[..]
Waar het me om gaat is dat ik denk dat B verder komt als hij erkent dat hij niet de vaardigheden heeft van A en ook niet de situatie van D, die die vaardigheden niet nodig heeft. En dat hij er dus verstandig aan doet een andere omgeving op te zoeken, aan die vaardigheden te werken en/of de verveling van overdag te compenseren met uitdagingen na het werk. Dat zijn dingen die je zelf kunt beinvloeden. Kies een van de drie, of alledrie, maar in elk geval: je kunt wat doen. Je hebt het in eigen hand.
Toch mag een nadruk op eigen initiatief nooit een rechtvaardiging zijn om maar niks aan uitdaging te doen. Als school heb je ook een rol in het sturen van een leerproces. Je laat een leerling niet zomaar 'zwemmen' met als gedacht 'als ie wil leren, dan regelt ie dat wel'.
Als ouders vragen om extra werk is dat mi geen teken van een zielige slachtofferrol, maar juist van mondige ouders die het beste willen voor hun kind.
Absoluut niet.quote:
Emotionele intelligentie is minsten zo kenmerkend aan hoogbegaafden,
En dan doel ik vooral op het aspect van zelfkennis en het kunnen verplaatsen in anderen.
120 is hoogintelligent. 130 is hoogbegaafd. (Naar mijn weten)quote:
Dan ben je hoogintelligent als ik me niet vergis. Anyway, het is maar een arbitraire scheidslijn, want ik denk niet dat iemand met een IQ van 129 ineens héél anders is dan iemand met een IQ van 131
Naar mijn weten is dat 130 en 140.quote:
[..]
120 is hoogintelligent. 130 is hoogbegaafd. (Naar mijn weten)
Ligt er aan welke IQ test je hebt gedaanquote:
Op Er zijn toch standards?quote:
[..]
Ligt er aan welke IQ test je hebt gedaan
Het gemiddelde is altijd 100 en zwakbegaafdheid/hoogbegaafdheid hebben ook een globale grens, toch?
Op wiki staat dit:quote:
[..]
Er zijn toch standards?
Het gemiddelde is altijd 100 en zwakbegaafdheid/hoogbegaafdheid hebben ook een globale grens, toch?
Link: http://nl.wikipedia.org/wiki/Hoogbegaafdheidquote:Men spreekt meestal van hoogbegaafdheid bij een IQ vanaf 130 (getest volgens David Wechsler. Dit correspondeert met 136, 140 of 142 in andere tests.)
Alleen jammer dat daar niet direct bij staat om welke andere tests het gaat.
Nee idd, blijft iets vaags.quote:
[..]
Op wiki staat dit:
[..]
Link: http://nl.wikipedia.org/wiki/Hoogbegaafdheid
Alleen jammer dat daar niet direct bij staat om welke andere tests het gaat.
Ook dat mensen soms dat het gemiddelde 100-110 is, terwijl ik had begrepen dat het gemiddelde altijd naar 100 wordt geijkt.
Hoe bedoel je? Het gemiddelde is -altijd- 100, per definitiequote:
[..]
Nee idd, blijft iets vaags.
Ook dat mensen soms dat het gemiddelde 100-110 is, terwijl ik had begrepen dat het gemiddelde altijd naar 100 wordt geijkt.
Ja, precies. En toch hoor/lees je hier en daar dat mensen zeggen dat het gemiddelde 100-110 isquote:
[..]
Hoe bedoel je? Het gemiddelde is -altijd- 100, per definitie
Maargoed. er wordt in dit topic succes en een studie aan een universiteit doen verward met hoge intelligentie. Echt domme mensen kunnen een universitaire studie maar lastig halen (alhoewel rechten...) , maar om die studie te halen heb je echt geen torenhoog IQ voor nodig. Sterker nog, de meeste hoogbegaafden presteren minder goed dan ze zouden moeten kunnen omdat het systeem niet past. Ikzelf zit tegenwoordig aan tafel met professoren en hoger management, zonder serieuze opleiding in de richting waarin ik werk. Ik heb het mezelf geleerd.
Natuurlijk is het zo dat er mensen zijn die zich verschuilen achter hun IQ. Alsof je dan ineens anti-sociaal kunt doen. Dat is zwak en heeft geen zin. Dit soort huilebalken heb je overal en van elk pluimage. Inderdaad is een hoog IQ eerder een voordeel dan een nadeel, maar er zitten wel wat moeilijke punten aan.
Punt is echter wel dat een hoog IQ je daadwerkelijk anders maakt. Iedereen hier die op het vwo heeft gezeten weet wat ik bedoel als ik zeg dat de meeste mensen op het vmbo op een ander niveau zitten... Je kunt wel vrienden zijn en sommigen ontwikkelen zich door, maar met een groot gedeelte is het lastig een echt leuk gesprek te voeren. Je zit gewoon echt niet op dezelfde golflengte.
Voor een heel hoog IQ geldt iets soortgelijks. Stel je voor dat je leeft in een wereld met allen vmbo-ers. Prima mensen, maar toch anders dan jij. Ze vinden je maar een rare vogel, want ondanks dat je best eens over voetbal wilt praten zijn er ook andere zaken. Je kijkt niet op deze andere mensen neer, maar veel van hen wel op jou. (hey professor, jij weet het toch altijd zo goed?) Je moet stevig in je schoenen staan om daar tegen te kunnen.
Ikzelf ben nooit echt gepest. Ik was simpelweg tegroot en sterk. Altijd goed geweest in sport en ik was prima in staat van mij af te bijten. Maar zeker, men heeft het geprobeerd. Maargoed, anderen werden ook gepest om de punten waarop zij anders waren (klein, dik, scheel, dun, rood, verlegen...)
Kortom; het is niet zwart-wit. Maar de wereld is nog steeds gemaakt voor de gemiddelde mens en niet voor een afwijkende. Iemand met een heel hoog IQ wijkt evenveel af van het normale als iemand met het syndroom van down (gemiddeld). Helemaal eerlijk is de vergelijking niet, maar wel lekker plastisch.
Afhankelijk van de test is alles tussen de 90-110 (give or take a few) 'normaal', kwestie van statistiek.quote:
[..]
Ja, precies. En toch hoor/lees je hier en daar dat mensen zeggen dat het gemiddelde 100-110 is
Die verwarring ontstaat omdat zowel 90-100 als 100-110 'normaal' is, beide omdat 100 het gemiddelde is. Dat betekent niet dat alles tussen 90-110 (dus ook alles tussen 100-110) 'gemiddeld' is, dat is 'normaal'. 100 is echt het gemiddelde inderdaad.quote:
[..]
Ja, precies. En toch hoor/lees je hier en daar dat mensen zeggen dat het gemiddelde 100-110 is
Zeg herhalioquote:
[..]
Die verwarring ontstaat omdat zowel 90-100 als 100-110 'normaal' is, beide omdat 100 het gemiddelde is. Dat betekent niet dat alles tussen 90-110 (dus ook alles tussen 100-110) 'gemiddeld' is, dat is 'normaal'. 100 is echt het gemiddelde inderdaad.
quote:
Het topic gaat eigenlijk ende vooral over bovengemiddeld slim. VWO/WO niveau. Zelfs die lopen al tegen problemen aan in de maatschappij. Net als jij dat deed en wellicht nog doet.quote:
Afhankelijk van je sociale vaardigheden heb je er meer of minder last van.
En andermans sociale vaardigheden. Die zijn ook belangrijk.quote:
[..]
Het topic gaat eigenlijk ende vooral over bovengemiddeld slim. VWO/WO niveau. Zelfs die lopen al tegen problemen aan in de maatschappij. Net als jij dat deed en wellicht nog doet.
Afhankelijk van je sociale vaardigheden heb je er meer of minder last van.
Nouja, topic heet hoogbegaafdheid, dus tsja.quote:
[..]
Het topic gaat eigenlijk ende vooral over bovengemiddeld slim. VWO/WO niveau. Zelfs die lopen al tegen problemen aan in de maatschappij. Net als jij dat deed en wellicht nog doet.
Afhankelijk van je sociale vaardigheden heb je er meer of minder last van.
En ja natuurlijk loopt iedereen tegen dit soort zaken aan. Je kunt echter niet ontkennen dat je van iemand die in intelligentie extreem afwijkt van jou even gemakkelijk begrip kunt opbrengen als voor iemand van 'gelijke aard'. Het is gewoon moeilijk je in een ander te verplaatsen. Als jij degene bent die extreem afwijkt dan kost dat dus meer moeite. Mij lukt het aardig, maar af en toe ben ik het wel zat, al dat aanpassen.
Kortom; voor een hoogbegaafde (en nog veel meer voor een laagbegaafde) is het moeilijker te voldoen aan de sociale code van de gemiddelden, omdat ze niet gemiddeld zijn.
Daarbij komt nog dat de afwijkende zich moet anapasen volgens de mores en andersom niet (kan ook niet bij hoogbegaafden, naar beneden kun je je aanpasen, naar boven niet.
Wat een verwaten zinnetje.quote:
http://www.mensa.nl/hoogbegaafdheid/kenmerken
Word je soms wanhopig van die trage mensen om je heen?
Ik ben vroeger niet echt gepest, ik hoorde er gewoon niet bij. Dat maakte het niet minder pijnlijk, want het interesseerde mensen gewoon niet dat ik er was. Ik heb een klas overgeslagen en was altijd een beetje 'anders' en dus jonger, veel op mezelf ook al had ik wel altijd wat vriendinnen en vrienden. De meeste mensen hadden een hechte vriendengroep, ook toen we naar de middelbare gingen en dat miste ik dus, wat tot mn 15e/16e geduurd denk ik. Nu geen last meer van overigens, al pik ik nog steeds uit groepen de mensen die ik het leukst vind en nooit de hele groep.quote:
Iets wat ik me afvraag he?
Zijn andere hoogbegaafden die dit toevallig lezen, vroeger ook veel gepest?
En zo ja, heeft het te weten komen dat je hoogbegaafd bleek te zijn (omdat je je liet testen bijvoorbeeld), iets veranderd (verbeterd) in jullie zelfvertrouwen?
Ja, daar was ik het ook niet mee eens. Beetje arroquote:
Ja, dat had ik ook niet. Gelukkig heb ik dat meer dan in gehaald op de universiteit. Ik dacht dat ik 'niet sociaal' was, nu heb ik een overvolle agendaquote:
De meeste mensen hadden een hechte vriendengroep, ook toen we naar de middelbare gingen en dat miste ik dus, wat tot mn 15e/16e geduurd denk ik. Nu geen last meer van overigens, al pik ik nog steeds uit groepen de mensen die ik het leukst vind en nooit de hele groep.
Er zijn dan ook best veel hoogbegaafden die ongeschoold aan het werk gaan. Gewoon doordat
ze geen zin hadden in de stof, omdat deze hen verveelde..
Daarnaast algemeen bekende eigenschap van slecht sociale contacten kunnen leggen en blablabla..
Dat herken ik niet. Het kost mij juist minder moeite dan gemiddeld om ergens interesse in te tonen. Okay, de gewone school is saai, maar ik verslind wel boeken en docu's ed, en heb ook lol in mijn afstuderen.quote:
Hoog IQ, alleen maar nadelen.. Het is niet zoals in films dat je alles kunt zonder er voor te leren.. Het kost je zelfs meer moeite om ergens interesse in te tonen en er voor te leren..
Leren gaat ook makkelijker. Ik heb het vwo zonder noemenswaadig huiswerk maken voltooid.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het precies omgekeerd heb ervaren. Zonder mijn intelligentie zou ik juist meer contactgestoord geweest zijn dan ik nu benquote:
Daarnaast algemeen bekende eigenschap van slecht sociale contacten kunnen leggen en blablabla..
Daarmee doet mensa ons inderdaad niet echt eer aan. Soms is je aanpassen wel vermoeiend, maar gek worden van trage mensen om je heen is wel wat overdreven.quote:
Ik ben blijkbaar een mazzelaar geweest, heb altijd veel vrienden gehad en heb nog steeds prima sociale contacten. Probleem is wel dat dit vaak vriendschappen zijn die niet gaan over het intellect, maar om andere zaken; sporten, uitgaan, andere gezamenlijke interesses. Wat dat betreft vind je maar zelden je gelijke.
Geen problemen met onderhouden van sociale contacten, echter niet heel erg handig in het opstarten van nieuwe contacten omdat ik simpelweg geen interesse heb in sores van mensen die ik (nog) niet ken/mijn sociale kring eigenlijk wel groot genoeg vind.
Heb echter een concentratiespanne van zo'n 5 seconden, kan als ik bijvoorbeeld mezelf even ga omkleden voordat we samen ergens heengaan in mijn ooghoek een boek zien liggen waarna mijn vriendin na een half uur zuchtend komt kijken waar ik blijf...
Dit herken ik ook. Van die dagen dat je op Wikipedia zit.quote:
Hier een underachiever voor de buitenwereld en eerlijk gezegd ook een beetje in mijn eigen beleving ten aanzien van opleiding en baan. Alles ging en gaat me (te) makkelijk af en vul grote delen van mijn dagen op internet met het opnemen van kennis die mij interessant lijkt op dat moment.
Een interesse kan mij echt helemaal vastgrijpen. Handig als ik dat nodig heb voor school of werk. Níet handig als school of werk op dat moment moeten concurreren met een andere interesse.
Super herkenbaar!quote:
.
Heb echter een concentratiespanne van zo'n 5 seconden, kan als ik bijvoorbeeld mezelf even ga omkleden voordat we samen ergens heengaan in mijn ooghoek een boek zien liggen waarna mijn vriendin na een half uur zuchtend komt kijken waar ik blijf...
dan heb ik mazzel gehad want ik ken wel een paar super slimme mensenquote:
. Probleem is wel dat dit vaak vriendschappen zijn die niet gaan over het intellect, maar om andere zaken; sporten, uitgaan, andere gezamenlijke interesses. Wat dat betreft vind je maar zelden je gelijke.
http://www.quora.com/Inte(...)an-extremely-high-IQ
SPOILER106
Chang Lee, Neuromancer
Votes by Maxx A. Melendez, Steven de Guzman, Millie Shi, Jay Singh, and 101 more.
I was hyperactive as a kid, which was what prompted the IQ testing. It was in the 170s, which didn't sound very high to me back then. I'd already had a feeling, even in kindergarten, that I was pretty smart, and destined for greater things. That said, I was certainly not a mathematical prodigy, not bothering with algebra until I was 12. I just really enjoyed drawing, writing, and reading, although I found that I skimmed through passages more often than not. I enjoyed reading dictionaries and encyclopedia.
When I was 8, I took part in a national exam to identify gifted children and place them in a separate education program. I remember finding the tests ridiculously easy, although some of my friends in the program said they'd only managed to solve a quarter of the problems and still got in. So I've always been among the smartest of my peers, even when I was mixing with the elite.
Yet somehow that never translated to academic excellence. It might have had something to do with the workings of my brain, because I was a very left-brained child, with autistic tendencies almost. Or it could just be how everything seemed so obvious and straightforward to me. Math was fine, but I would have trouble with anything requiring written answers, such as science. I could never understand what teachers meant when they asked me to elaborate my answers. I did below average among students in the program, but still good enough to continue in the program and enter the best school in the country.
My academic performance was very discouraging to me. I felt like an idiot compared to everyone else in class. I stopped trying. I spent all my time playing computer games, not even doing any casual reading. I wonder how much my mental development stagnated in those days. Even so, I would show flashes of brilliance, answering questions in class that no one else had any idea about. I aced German tests without even studying. And I always had the sharpest wit around.
By the time I went to uni I realised that intelligence alone wasn't enough for success and happiness in life. I worked on my social skills, making more friends of varying levels of intelligence. I started to gain an appreciation of other things in life, such as aesthetics and the humanities. Although I went to a pretty good university, I never met anyone of comparable intellectual ability in 4 years. (One thing I could always do was figure out how intelligent a person was just from talking to them, because I could discern the thought processes behind what they said or did.) Maybe I should have gone to Harvard instead. Then again, most geniuses would have skipped grades and hence be much before their prime while in uni.
During my undergraduate years, I was skipping most classes but still doing well. I spent the time on autodidacticism instead. My interests proliferated throughout this time. I taught myself Japanese. I became a foodie. I dabbled in fashion. I explored architecture and interior design. I wrote short stories and composed songs. Whatever I did, I found that I could bring my intelligence to bear and understand it on a deeper level. I started to see the links between all things, and that which makes us human. An amalgam of practical and academic interest saw me go from neuroscience and psychology into philosophy, which used to make me fall asleep in high school but now keeps me up at night. After years of denial, I have finally returned to my true calling. I get into a state of flow just reading and thinking about things. This must be what Aristotle meant when he said the highest purpose of Man was thought. I am making up for lost time now. I spend hours a day reading.
I have come to terms with my intellectual passion, and at my age (24) it's no longer something nerdy or geeky to hide, although you do want to describe it in a way that makes you sound like just another human being with his particular passion. Now I am doubly afflicted, being both more intelligent and more knowlegeable than everyone else I know or am likely to meet. Yet my continuous efforts at learning and contemplating have revealed to me, every few months, what a fool I was a few months ago, and how I will laugh at myself in a few months' time.
I realise that the most important thing about living as an intelligent person is to be meta-intelligent, i.e. to be intelligent about how you apply your intelligence. Intelligence is a gift, although of course I would say that, wouldn't I. It can also be a curse, if it leads you to wander in the labyrinths of thought, never finding a way out like Newton or Einstein did. But mostly it is a tool, and it is not the right tool for every job. There are times when it is smarter not to think through a problem, where heuristics will satisfice, where neuroplasticity or conditioning provides a better response, where tradition contains hidden wisdom. Use your intelligence to diagnose the things you need to change or learn, and do it. Control the urge to show off, and be truly humble (as C.S. Lewis said, humility is not thinking less of yourself, but thinking of yourself less). There are many more realms in this world than the intellectual, and others may know much more about these than you. Try to see things in the way that others do, and speak to them in ways they can appreciate.
Nonetheless, I still yearn for intellectual companionship, both for emotional reasons and for the purpose of synergy, because you can spot the flaws in each other's thought, and also come up with things that neither could have thought of alone. And at this stage in life the right ideas can really bring you places. So for those of you who have come to treat your intelligence as just another part of your life, something inessential and to be suppressed when inconvenient, I urge you to reconsider, and to discover the joy that a life of intellectual pursuit holds.
SPOILERIt sucked when I was younger, but these days it's just awesome.
There is a very common pattern among highly gifted people, namely:
When you're young it's very isolating, and it feels like everyone else is just stupid
As you grow older, you realize your gift. You also realize that raw intelligence isn't everything, and that things like social skills matter a lot. Plus, you meet others like you.
Your social life improves as you get older and learn to connect on things other than intelligence or go to elite institutions where you can meet other highly gifted people.
Honestly, at this point in my life I feel like there are literally no downsides to having a high IQ. It's like being born good looking or with great physical health: it's not a silver bullet to a happy life, but it makes a lot of things much easier.
SPOILERI tested out on a more refined test at 185 (WISC?), which was as high as that test went, after I topped out on a less refined test, and they decided to leave it at that.
It wasn't until my own son was in elementary school that I started researching the psychology of gifted children. He's highly gifted, not profoundly gifted, so he had an easier time relating to most folks than I did. But I had a wonderful time reading the research of Miraca Gross from the University of New South Wales.
Dr. Gross discovered that emotionally, children have the same difficulty relating to children at the center of the intelligence bell curve according to their standard deviations from the norm, once you get a couple ticks away from the hump.
So, a child with 140 or 60 IQ might have the same issues with "regular" kids. 100 +/- 40
As a kid I found most children to be baffling, awful little creatures. Generally, they were lying, mean, and physically vicious. I was more likely to want to negotiate, read, or share fairly and rarely found this met at parity.
In fact, when my own son was making only a few friends in second grade I found this completely normal. His teacher was concerned, but I told her, "He gets along great with the adults in his life, and with the kids at the Unitarian Sunday school and my friends' kids. But getting along with the average seven year old isn't really a life skill unless you're planning to become an elementary school teacher."
I didn't mean this as any kind of a smack at her, but she took it that way.
She also assigned make-work on the week days we didn't have time for. I pointed out to her that about 26% of the households in our district were headed up by single parents, and we didn't have time on weekdays to do make-work homework, even if it was a game. She said, well, maybe my boyfriend could do it with my son. I blinked and said, "I don't have a boyfriend." She chirped, "Well, have you considered dating?"
I'd just moved there after a bad divorce. She was, maybe, twenty-two? I was about forty. There are multiple intelligences. I wondered how many of them she'd missed out on, and why I was leaving my son with her all day.
Recently on Quora someone speculated that Edward Snowden might have Asperger's Syndrome because it was often co-morbid with epilepsy and he seemed concerned with rule-systems and yada yada.
I pointed out to them that advanced moral reasoning is also found to have a high "co-morbidity" rate among gifted children with their high intelligence, and perhaps he should suck that up.
My father used to tell the three of us, all very highly gifted in our own ways, "Being smart never made anyone happy -- you need good friends and a good heart." What he didn't say -- it was the water in his fishbowl -- was that you also need to work hard and produce good things, good work, in good community.
My dad was a union organizer early in his life, and he used to tell folks that his brain was just another organ he used for another kind of heavy lifting -- it didn't make him better than anyone else, and it left him unable to do the kind of heavy lifting most people do. But he could do other kinds.
I try to keep that in mind.
Because it doesn't make you happy -- quite the opposite. It does make the world poignantly beautiful. But not happy.
SPOILERVotes by Caroline Lee, John Phileas, Daniël Kortekaas, Rouven Hurling, and 14 more.
I'm 15 years old and have an IQ of 166 as according to the world standard. As Satvik said previously,
There is a very common pattern among highly gifted people, namely:
When you're young it's very isolating, and it feels like everyone else is just stupid
As you grow older, you realize your gift. You also realize that raw intelligence isn't everything, and that things like social skills matter a lot. Plus, you meet others like you.
Your social life improves as you get older and learn to connect on things other than intelligence or go to elite institutions where you can meet other highly gifted people.
I have noticed that, and gone through all of those stages, but in the back of my mind, I always consider people stupid. I try not to outwardly show it, but that is how I feel. I have some friends, but I still feel alone quite often. Surprisingly enough, my hobbies include archery, Goju-Ryu Karate-Do, and camping. Unsurprisingly, my others include studying and inventing. Unfortunately, I don't make enough money yet to afford any of those hobbies and I am stuck mingling about with the regular people.
Growing up, I always knew I was smart, by grade 2 I was reading at a grade 9.5 reading level and had memorized multiple textbooks and science encyclopedia. In my country, and more specifically in my school, we are not allowed to skip grades or take higher level classes which was a great disappointment.
For fun I read books. I preferred non-fiction books about various sciences, but I developed a passion for novels. By that time I had started going up in front of the class and teaching things even the teacher didn't know. At around grade five, I started getting picked on relentlessly, but I learned how to deal with them.
I am now in grade nine, receiving all 90%+ in school (including half my courses as 100%) and life is going well. I think the greatest gift of being smart is the ability to lose yourself in your own thoughts and imagination. The downside is that one always feels alone, as there aren't many of us in the world. I thank you for your time.
SPOILERNot to pretend to anything extreme, whatever that means, above a certain level, many things come more easily, which can delay experience at handling tougher problems and acquiring self-discipline.
You are unchallenged by ordinary activities and take up more esoteric pursuits. This often leads to isolation during the critical early years of maturation, since you cannot readily find others with similar interests, and poorer social skills. You eventually find kindred souls as you get older and your circle expands, but this never quite makes up for what you missed learning, and you may remain incorrigibly awkward and introverted.
The nature of competition in school, designed to select as well as educate, can magnify what might otherwise not be terribly significant differences in ability into large differences in academic success. This may lead to overconfidence and disappointment when later facing life outside such artificial hierarchies, where absolute, rather than relative performance is rewarded.
You enjoy your talents, nonetheless, and wouldn't care to give them up for other advantages, but still sometimes envy simpler people for whom ordinary life offers sufficient stimulation and companionship.
SPOILERFor me it's lonely and sad.
When I was very young (3 - 10) I didn't feel so alone. I grew up without many other children, but connected well with adults. Long hours arguing the existence of god, existence and meaning. Many things didn't make sense, but I assumed those older than me understood something I hadn't yet experienced and that explained their behavior/outlooks/understanding.
It wasn't until I was a bit older that I realized people just stopped developing. Most people are basically still operating as a children. Which makes them negligent, cruel, short sighted, and selfish.
By the time I was in my teens I felt totally alone. I started to see adults get afraid, and children my age hate me. I had a few friends, but never really connected to them. I was too articulate and could understand too much of how somebody was thinking/feeling just by looking at them while they spoke.
I read constantly growing up. My parents wanted me to grow up normal, and held me back in 5th grade despite my testing into university level math/reading. It didn't help.
I very rarely share this part of myself with people. Responses range from disbelief to fear and are frequently coupled with them wanting me to go take some IQ test while they watch.
All this said, I would not prefer to be any different. Anon User said it well that life is not about IQ, but about experience and what you do with your time.
SPOILERI tested at around 140-150, so by no means genius, but still considered clever. I was proud of this as a youngster. I found out that I would be classed as 'Retard' level on the Common Sense Quotient scale however which had much more impact in real life.
I was homeless for 2 years living in London, where I met a disturbing amount of 'Intelligent' people. Former child prodigies, University graduates who for whatever reason couldn't cut it in the real world.
I am thankful for the way my mind works now, and enjoy having a quick intellect - I amuse myself constantly.
These 'Geniuses' who look down with derision on others, reveling in their superiority are my favorites though. I believe that humility is an inevitable by product of real intelligence because the more you understand the more you realize how much more their is. This enlightenment should strip the hubris off anyone.
Intelligence is very hard to define. The whole concept is subjective and situational and although 'IQ' is real, and surely a measure of a fundamental part of intelligence, it is only a small factor in a more complex and unquantifiable whole.
There is little evidence to suggest, in evolutionary terms' that intelligence is a desirable trait anyway. Our technology now drives progress ever quicker towards horizons we can't anticipate Global warming is a result of progress once thought clever. As our reach continues to exceed our grasp, and we wield ever more power, the consequences of our actions scale exponentially Our intelligence could well spell our extinction.
SPOILERI was tested 3 times: once when I was around 8 or 9 years old (138), when I was 13 (145) and when I was 18 (152). I am now 21. Here are some things I learned.
Having a high IQ is neither good nor a bad thing: it is simply a characteristic;
having a high IQ won't make you intellectually successful: there are many aspects in your personality that are more important, such as creativity, hard work and perseverance;
I don't know if it is related, but I have chronic anxiety. Over the years I learned how to deal with it, but it was a pain in the ass when I was younger. I was anxious about many common social events, such as going to the cinema or talking to a girl I liked;
I have many times been outsmarted by people with lower IQ and have outsmarted people with higher IQ;
I don't have an exceptionally good memory. In fact, I have a bad memory and my girlfriend used to get really mad at me. Today she learned to deal with it;
I am good with connecting things from different fields of expertise;
I was born in a very intellectual atmosphere (both my parents are professors) and many times I had books instead of toys as gifts;
my girlfriend tells me I am sometimes very arrogant with people, mainly because I tend to act with reason in situations where I should've just shut up;
people expect a lot from you, and I am really lazy sometimes. They tend to think you can solve virtually any problem and that you will end up being extremely successful. They will also judge you if you do not meet their expectations.
The biggest downside:
It is many times extremely hard for me to express my ideas. I often spend hours with my advisor trying to explain what's in my mind, what's my method and what's my next step. I often fail to explain. It is just too hard to put in words or in pictures what I have in mind. I must say that having to deal with this every day is one of the most frustrating aspects of my life;
I have found out that using metaphors helps a lot to express myself, but I end up using too many metaphors and then I become impossible to understand once again;
I once read a response here on Quora that pretty much reflects how hard it is: try to explain how a vacuum cleaner works to an alienated human, using only four letter words;
during my life, I have noticed that writing fiction really helps to learn how to express myself. I have been writing short stories for over 7 years now and today I believe my creativity is far more important than my reasoning/intelligence skills, even in my academic life.
To sum up: I don't think that having a relatively high IQ makes me superior to anyone; for me, it is just a number I have to carry around, just like my height. Many people with lower IQ are and will be much more intellectually successful than me. In my opinion, IQ is far from being an absolute intelligence-o-meter.
SPOILERIntelligence isn't what most people think it is.
It's wrong to assume that IQ is a measure of intelligence. There are certainly very smart people who do well at IQ tests. There are also people who by every measure are intelligent and fair very poorly by them. The problems with IQ are well known. You can study them and improve - which undermines any claim to their ability to measure innate intelligence. They also increase for a given population over time which means, if they do measure intelligence, your great-great-grandfather and all his friends were technically mentally retarded. So many her claim massive IQ's and yet none I'm aware of would challenge Richard Feynman - whose IQ was 125 and in the 94th percentile - in any way. IQ tests are bunk. About as useful a general intelligence test as a crossword puzzle.
IQ's value aside, people who measure their IQ, and who then carry that information with them into conversations like this, are a self-selected group with two beliefs. First that IQ is a valid measure of intelligence, which ironically is an indicator they might not be as bright as they imagine given my first point. Second that they are intelligent. I doubt there's anyone here commenting from the perspective of someone who scores in the 80's. No one here is claiming to be intelligent despite an average IQ. Believing you're smarter than average will have a far greater effect on the way you interact with people than your actual intellect. Looking at your peers as a little dimmer than you is obviously not conducive to respectful interaction.
Almost all the behavior ascribed to high intelligence is on a spectrum between cliche and autism. We like to think that there's some natural balance because it's not fair for someone to have it all. You can't look like Natalie Portman and be sharp and socially adept (which she is). Many smart people are awkward and geeky but the majority aren't. Unfortunately the public often write off 'normal acting' smart people because they'd rather believe everyone smart wears mismatched socks, loves sci-fi and failed maths in high-school like Einstein didn't.
Intelligence shouldn't be confused with memory or skill. Many academic disciplines can be "cheated" by a combination of excellent recall and decent language skills. If you can recall chunks of Plato and Shakespeare at will are you really much smarter than someone who's got a head full of baseball statistics? If not why don't we laud more sports fans? Skill is also over-rated. The ability to play the violin isn't inherently more skillful than the ability to perform card-tricks or build cabinets. All require thousands of hours of dedication and yet only one group gets labelled 'genius' quite so routinely. Intelligence is a nebulous concept which we're too eager to measure and quantify. Thus chess, mathematics, music and other easy to demonstrate 'hard' things are used as proxies. They should be viewed as just that. Intelligence can be demonstrated only through innovation, pushing things forward. Mastery is different and a much better reflection of focus, passion and interest.
Intelligence needn't flower early. Though most smart people grow up smart, they're not all demonstrating that intelligence early on. Great achievement gets our attention but that requires focus. That focus is most present in those on the autism spectrum which is why we conflate smart and weird. If you're not odd you may not find something to be passionate about until adulthood. In that case you won't have stood out particularly as a child. You probably did well at school (assuming you had support and weren't bored). You will have been considered less brilliant than people who have focused narrowly while a child and yet you'll still likely surpass them. The proof of this is simple. Write a list of brilliant people and then look back at news reports to see how many were labelled as prodigies. Very few got the kind of national attention Tiger Woods did. They were just smart kids who got brilliant when they started to focus. More tellingly look at the prodigies. In the UK every year or so someone goes to Oxford at 12 or 13. How many of them become Nobel laureates or titans of industry? Very few. Not because they're not smart but because they're only as smart as their peers who caught up 100% when they started to focus too, a little later in life.
So I'd say most very smart people cope well. They're well adjusted and - if they're not into the high IQ myth - not wildly egotistical either.
Of course this also means they're harder to spot.
A better test than IQ is achievement. Being smart doesn't mean you will achieve great things but if you do there's often intelligence involved. Achievements outside of making money - inheriting wealth is easy and dumb people do it all the time - are one clue. The ability to learn and synthesize ideas is another. Most of all it's the ability to take leaps. Mozart, Einstein, Darwin, Picasso and Da Vinci were all - by any sane measure - extraordinarily intelligent. The only thing they have in common is that they pushed their fields into uncharted water.
When smart people are frustrated it's often from the resistance that innovation meets. Very smart people who live comfortably within the status quo aren't as smart as they think they are. It's one reason I think so many brilliant business people drop out of university.
Deze. Dit vat perfect samen wat een hoge intelligentie voor mij betekent, en waarom ik het ondanks alles nooit zou willen missen. (en het liefst nog 20 punter méér erbij krijg)quote:Because it doesn't make you happy -- quite the opposite. It does make the world poignantly beautiful.
Jij bent niet contactgestoord , jij bent gewoon intelligentquote:
[..]
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het precies omgekeerd heb ervaren. Zonder mijn intelligentie zou ik juist meer contactgestoord geweest zijn dan ik nu ben
Thanks for proving your pointquote:
Ik voel mij juist steeds dommer worden naarmate ik ouder wordt.
.Een geschenk is het zeker, een vergiftigd geschenk, ik zie persoonlijk de logica daar wel van in, maar ik zie dingen graag in een positiever daglichtquote:
Hoogbegaafdheid? Een vergiftigd geschenk, dat is het
Het grappige is dat het, ondanks de voordelen, niet iets is waar ik trots op kan zijn ofzo, om de doodsimpele reden dat het me in de schoot geworpen is
quote:Op vrijdag 17 januari 2014 19:06 schreef complicate het volgende:
[..]
Jij bent niet contactgestoord , jij bent gewoon intelligent
Jij al helemaal, maar jij bent dan ook gewoon een topvrouw
Ik snap je. Laat ik het zo zeggen: ik ben nu eind twintig, en ik begin nu pas de vruchten te plukken van mijn stel hersenen. De eerste, zeg, 25 jaar was het ronduit kut. Ik heb vaak gedacht: "was ik maar niet hoogbegaafd". Nu ben ik iets ouder en kan ik dingen beter in perspectief zien, en komt het me in professioneel opzicht soms zelfs erg goed uit dat ik dingen snel ziequote:
Een geschenk is het zeker, een vergiftigd geschenk, ik zie persoonlijk de logica daar wel van in, maar ik zie dingen graag in een positiever daglicht
Eens, het is gewoon een gegeven. Ik ben er ook niet trots op, dat ik hoogbegaafd ben. Het is gewoon zo, net als dat ik rechtsdragend ben zonder daar trots op te zijnquote:Het grappige is dat het, ondanks de voordelen, niet iets is waar ik trots op kan zijn ofzo, om de doodsimpele reden dat het me in de schoot geworpen is
SPOILERWaarom ik doorgaans huiverig ben om in zulke topics te posten is wel dat het spreken/posten erover erg snel wordt geinterpreteerd als arrogantie, en het stuit op veel onbegrip. Het is erg prettig om met 'lotgenoten' te kunnen sparren maar onder mensen die het niet begrijpen houd ik me liever op de vlakte. Erover spreken in een gezelschap dat het niet begrijpt levert toch alleen maar onbegrip en op niets gebaseerde oordelen op. En ik ben allergisch voor domheid, daar krijg ik het van
Jouw resultaten van de Mensa-onlinetest waren erg goed. Het blijkt dat jouw intelligentie waarschijnlijk boven het 98e percentiel ligt, hetgeen betekent dat je bij de bovenste twee procent van de bevolking zou behoren.
De onlinetest is echter geen officiële, geijkte test en is daarom slechts indicatief voor het succes van de Mensa-eindtest.
Over de gemaakte onlinetest geven wij verder geen informatie (zoals over de juiste antwoorden of het aantal fouten).
Voor toelating tot Vereniging Mensa Nederland moet de Mensa-eindtest worden afgelegd onder verantwoordelijkheid van onze National Supervisory Psychologist. Deze genormeerde en in groepsverband af te leggen eindtest meet 'algemene intelligentie' en genereert zowel een IQ- als een percentielscore. Mensa kan niet voorspellen of de online test en de eindtest eenzelfde score zullen laten zien.
Wij menen dat je een goede kans maakt te slagen voor de officiële Mensa-eindtest. Kijk voor veel antwoorden met betrekking tot vragen over onze Mensa-eindtest hier.
Ik moet echt werken om het gesprek op gang te houden. Ik moet actief zoeken naar dingen die ik zou kunnen zeggen. Het is echt een set moves tussen mij en mijn gesprekspartner, en bij iedere move van mijn partner zoek ik haastig naar een tegenzet.
Persoon probeert gesprekje op gang te krijgen 'Zo, het buffet is echt goed hier zeg!'
Shit, wat moet ik zeggen? Ik moet het gesprek op gang houden, dus een 'ja, erg lekker' is geen goede zet. Zal ik haar vertellen over het Chinese buffet wat ik vorige week had? Nee, dat zal mijn partner niet interesseren.
Zal ik zeggen dat dit soort sjieke tenten vaak goed eten hebben? Nee, dat klinkt alsof ik een boer ben die niet zo vaak in goeie restaurants komt.
Zal ik dan maar zeggen dat de gastheer dat goed geregeld heeft? Ik zeg wat over zijn voorliefde voor biologisch eten, dan is er meteen weer een opening voor een volgende zin. Ja! Goeie zet!
'Ja laat dat maar aan Pietje over, die houdt van écht, eerlijk eten'
En dan komt er een reactie en begint het gezoek naar een volgende move weer opnieuw. Dat vind ik niet echt ontspannend, en daarom merk ik dat ik het soms ontspannender vind om rustig voor me uit te kijken.
Maar eigenlijk heeft dit niks met hoogbegaafdheid te maken, want als ik echt slim was geweest zou dit juist makkelijker voor mij zijn. Hoe moeillijk is het om een gewoon gesprek op gang te houden?
Niks mis met die antwoorden die je bedenkt. Volgens mij heeft het vooral met onzekerheid te maken.quote:
Ik dacht laatst nog een beetje na over waarom het zo moeilijk voor mij is om over koetjes en kalfjes te praten. Niet omdat ik neerkijk op 'gewone' onderwerpen, en het alleen over 'hoogdravende' dingen wil hebben, maar gewoon, omdat het mij heel veel moeite kost!
Ik moet echt werken om het gesprek op gang te houden. Ik moet actief zoeken naar dingen die ik zou kunnen zeggen. Het is echt een set moves tussen mij en mijn gesprekspartner, en bij iedere move van mijn partner zoek ik haastig naar een tegenzet.
Persoon probeert gesprekje op gang te krijgen 'Zo, het buffet is echt goed hier zeg!'
Shit, wat moet ik zeggen? Ik moet het gesprek op gang houden, dus een 'ja, erg lekker' is geen goede zet. Zal ik haar vertellen over het Chinese buffet wat ik vorige week had? Nee, dat zal mijn partner niet interesseren.
Zal ik zeggen dat dit soort sjieke tenten vaak goed eten hebben? Nee, dat klinkt alsof ik een boer ben die niet zo vaak in goeie restaurants komt.
Zal ik dan maar zeggen dat de gastheer dat goed geregeld heeft? Ik zeg wat over zijn voorliefde voor biologisch eten, dan is er meteen weer een opening voor een volgende zin. Ja! Goeie zet!
'Ja laat dat maar aan Pietje over, die houdt van écht, eerlijk eten'
En dan komt er een reactie en begint het gezoek naar een volgende move weer opnieuw. Dat vind ik niet echt ontspannend, en daarom merk ik dat ik het soms ontspannender vind om rustig voor me uit te kijken.
Maar eigenlijk heeft dit niks met hoogbegaafdheid te maken, want als ik echt slim was geweest zou dit juist makkelijker voor mij zijn. Hoe moeillijk is het om een gewoon gesprek op gang te houden?
En de reden waarom je moeite hebt om over koetje en kalfjes te praten? Waarschijnlijk ben je gewoon meer geïnteresseerd in bijvoorbeeld schaapjes.
De situatie die jij hier schetst is zo herkenbaar. Het lijkt wel of het andere mensen veel gemakkelijker, natuurlijker af gaat.quote:
Ik dacht laatst nog een beetje na over waarom het zo moeilijk voor mij is om over koetjes en kalfjes te praten. Niet omdat ik neerkijk op 'gewone' onderwerpen, en het alleen over 'hoogdravende' dingen wil hebben, maar gewoon, omdat het mij heel veel moeite kost!
Ik moet echt werken om het gesprek op gang te houden. Ik moet actief zoeken naar dingen die ik zou kunnen zeggen. Het is echt een set moves tussen mij en mijn gesprekspartner, en bij iedere move van mijn partner zoek ik haastig naar een tegenzet.
Persoon probeert gesprekje op gang te krijgen 'Zo, het buffet is echt goed hier zeg!'
Shit, wat moet ik zeggen? Ik moet het gesprek op gang houden, dus een 'ja, erg lekker' is geen goede zet. Zal ik haar vertellen over het Chinese buffet wat ik vorige week had? Nee, dat zal mijn partner niet interesseren.
Zal ik zeggen dat dit soort sjieke tenten vaak goed eten hebben? Nee, dat klinkt alsof ik een boer ben die niet zo vaak in goeie restaurants komt.
Zal ik dan maar zeggen dat de gastheer dat goed geregeld heeft? Ik zeg wat over zijn voorliefde voor biologisch eten, dan is er meteen weer een opening voor een volgende zin. Ja! Goeie zet!
'Ja laat dat maar aan Pietje over, die houdt van écht, eerlijk eten'
En dan komt er een reactie en begint het gezoek naar een volgende move weer opnieuw. Dat vind ik niet echt ontspannend, en daarom merk ik dat ik het soms ontspannender vind om rustig voor me uit te kijken.
Maar eigenlijk heeft dit niks met hoogbegaafdheid te maken, want als ik echt slim was geweest zou dit juist makkelijker voor mij zijn. Hoe moeillijk is het om een gewoon gesprek op gang te houden?
Overigens wordt moeite met gesprekken op koetjes-kalfjesniveau vaak in verband gebracht met introversie.
Als het niet zou uitmaken wat voor antwoord je geeft op je gesprekspartner, wat zou je dan zeggen?quote:
Ik dacht laatst nog een beetje na over waarom het zo moeilijk voor mij is om over koetjes en kalfjes te praten. Niet omdat ik neerkijk op 'gewone' onderwerpen, en het alleen over 'hoogdravende' dingen wil hebben, maar gewoon, omdat het mij heel veel moeite kost!
Ik moet echt werken om het gesprek op gang te houden. Ik moet actief zoeken naar dingen die ik zou kunnen zeggen. Het is echt een set moves tussen mij en mijn gesprekspartner, en bij iedere move van mijn partner zoek ik haastig naar een tegenzet.
Persoon probeert gesprekje op gang te krijgen 'Zo, het buffet is echt goed hier zeg!'
Shit, wat moet ik zeggen? Ik moet het gesprek op gang houden, dus een 'ja, erg lekker' is geen goede zet. Zal ik haar vertellen over het Chinese buffet wat ik vorige week had? Nee, dat zal mijn partner niet interesseren.
Zal ik zeggen dat dit soort sjieke tenten vaak goed eten hebben? Nee, dat klinkt alsof ik een boer ben die niet zo vaak in goeie restaurants komt.
Zal ik dan maar zeggen dat de gastheer dat goed geregeld heeft? Ik zeg wat over zijn voorliefde voor biologisch eten, dan is er meteen weer een opening voor een volgende zin. Ja! Goeie zet!
'Ja laat dat maar aan Pietje over, die houdt van écht, eerlijk eten'
En dan komt er een reactie en begint het gezoek naar een volgende move weer opnieuw. Dat vind ik niet echt ontspannend, en daarom merk ik dat ik het soms ontspannender vind om rustig voor me uit te kijken.
Maar eigenlijk heeft dit niks met hoogbegaafdheid te maken, want als ik echt slim was geweest zou dit juist makkelijker voor mij zijn. Hoe moeillijk is het om een gewoon gesprek op gang te houden?
Heel dom ben ik niet, maar hoogbegaafd? Nah...quote:Jouw resultaten van de Mensa-onlinetest waren uitstekend en het lijkt erop dat je met gemak scoort in het 98ste percentiel, hetgeen betekent dat je bij de bovenste twee procent van de bevolking zou behoren.
Die indruk heb ik ook van mezelf. Ik scoor meestal rond de 130/135 in van die IQ testjes op internet, redelijk hoog maar ook weer niet uitzonderlijk. Ik hecht er niet zoveel waarde aan en heb ook geen behoefte aan een echte test.quote:
[..]
Heel dom ben ik niet, maar hoogbegaafd? Nah...
[ Bericht 2% gewijzigd door announcement op 19-01-2014 17:59:50 ]
Je wilt niet dat ze later over je zeggen 'nou, die vriendin van Henkie, daar kwam geen boeh of bah uit'.quote:
Waarom voel je je genoodzaakt om het gesprek op gang te houden?
Bovendien vind ik het arrogant om niet te willen kletsen als het over koetjes en kalfjes gaat, maar wel helemaal los te gaan bij 'interessante' onderwerpen/gesprekspartners.
Beetje Hyacint Bouquet die bij een feestje het liefst met de burgemeester kletst en andere mensen niet ziet staan, omdat ze de burgemeester 'interessant' vindt.
Zo ga ik af op mensen die het over interessante onderwerpen hebben. Zo heb ik laast op een feestje lopen praten met een hoogleraar, en met een metaalarbeider die zich helemaal had ingelezen in de natuurkunde. En dan niks zeggen tegen mensen die kletsen over gewone dingen, dat is dan .. ja een beetje arrogant vind ik zelf.
Ja, ik ben heel geimteresseerd in schapen. Als ik mensen tegenkom die het daar ook graag over hebben klets ik honderduit.quote:
[..]
Niks mis met die antwoorden die je bedenkt. Volgens mij heeft het vooral met onzekerheid te maken.
En de reden waarom je moeite hebt om over koetje en kalfjes te praten? Waarschijnlijk ben je gewoon meer geïnteresseerd in bijvoorbeeld schaapjes.
Ja, ik zal ook wel introvert zijn.quote:
[..]
De situatie die jij hier schetst is zo herkenbaar. Het lijkt wel of het andere mensen veel gemakkelijker, natuurlijker af gaat.
Overigens wordt moeite met gesprekken op koetjes-kalfjesniveau vaak in verband gebracht met introversie.
Dan zou ik zeggen dat ik geen zin had in een gesprek, en het zo wel best vond. Maar zo werkt het niet, ik wil in ieder geval overkomen als een vriendelijk persoon, want zelf vind ik het ook fijn als mensen vriendelijk zijn tegen mij.quote:Op zondag 19 januari 2014 12:41 schreef Gray het volgende:
[..]
Als het niet zou uitmaken wat voor antwoord je geeft op je gesprekspartner, wat zou je dan zeggen?
[ Bericht 2% gewijzigd door Noordsestern op 19-01-2014 21:10:52 ]
Ja, dat valt me ook op. Anderen doen dat van nature...quote:
[..]
De situatie die jij hier schetst is zo herkenbaar. Het lijkt wel of het andere mensen veel gemakkelijker, natuurlijker af gaat.
Overigens wordt moeite met gesprekken op koetjes-kalfjesniveau vaak in verband gebracht met introversie.
Hmm, zelf vind ik dat geen arrogantie. Als je gewoonweg geen interesse hebt om over alledaagse dingen te praten is dat gewoon een feit, niks positiefs of negatiefs. Dat wel proberen, (dus je willen confirmeren) is inauthenticiteit, want je bent niet écht geinteresseerd. Als zij graag over koetjes en kalfjes willen praten met jou, vind ik het ook hun verantwoordelijkheid om het gesprek op gang te houden.quote:
[..]
Je wilt niet dat ze later over je zeggen 'nou, die vriendin van Henkie, daar kwam geen boeh of bah uit'.
Bovendien vind ik het arrogant om niet te willen kletsen als het over koetjes en kalfjes gaat, maar wel helemaal los te gaan bij 'interessante' onderwerpen/gesprekspartners.
Beetje Hyacint Bouquet die bij een feestje het liefst met de burgemeester kletst en andere mensen niet ziet staan, omdat ze de burgemeester 'interessant' vindt.
Zo ga ik af op mensen die het over interessante onderwerpen hebben. Zo heb ik laast op een feestje lopen praten met een hoogleraar, en met een metaalarbeider die zich helemaal had ingelezen in de natuurkunde. En dan niks zeggen tegen mensen die kletsen over gewone dingen, dat is dan .. ja een beetje arrogant vind ik zelf.
Maar goed, stel dat ze achteraf iest negatiefs over je zeggen, dan wat? Is dat niet meer hun eigen probleem?
Ik weet niet. Ik denk dat een gesprek tijdens een feestje meer is dan alleen interessante feiten uit wisselen. Daarvoor heb je Wikipedia.quote:
[..]
Hmm, zelf vind ik dat geen arrogantie. Als je gewoonweg geen interesse hebt om over alledaagse dingen te praten is dat gewoon een feit, niks positiefs of negatiefs. Dat wel proberen, (dus je willen confirmeren) is inauthenticiteit, want je bent niet écht geinteresseerd. Als zij graag over koetjes en kalfjes willen praten met jou, vind ik het ook hun verantwoordelijkheid om het gesprek op gang te houden.
Maar goed, stel dat ze achteraf iest negatiefs over je zeggen, dan wat? Is dat niet meer hun eigen probleem?
Het is ook een beetje 'socializen'. De ander doet ook zijn best voor jou, door over koetjes en kalfjes te beginnen, en niet over de eigen hobby's/belevenissen. Men zoekt een middle ground, waar beide partijen over kunnen praten.
Dus geen boeh of bah zeggen tegen mensen die niet 'interessant' genoeg zijn in jouw ogen, terwijl zij wel hun best doen voor jou, ja, dat vind ik niet netjes.
En ik wil gewoon een leuke indruk maken op een feestje. Niet overkomen als en totaal a-spontane muurbloem, of nog erger, als een kakker die alleen met 'mensen van niveu' gesprekken begint, en anderen doodzwijgt. Heel menselijk, toch?
Edit: En authenticiteit vind ik een beetje een leeg begrip. Echte authenticiteit komt bijna nooit voor. Iedereen speelt een rol, om maar acceptabel te zijn voor de maatschappij. En da's maar goed ook, want al iedereen zijn authentieke zelf was zouden we een stuk minder aardig zijn voor elkaar.
[ Bericht 3% gewijzigd door Noordsestern op 19-01-2014 21:39:58 ]
ja, vaak heb ik daar geen zin in. Voel ik me niet veilig genoeg voor. Zie ook de edit hierboven, dat 'je authentieke zelf'' niet iets is waar je in de maatschappij echt iets mee kunt. Bovendien ben ik bang arrogant over te komen.quote:
Waarom niet een indruk geven van wie jij bent?
Niet een geheel onterechte angst. Opende ooit een topic over een verwant onderwerp en werd meteen van arrogantie beschuldigd.
Je authentieke zelf, dat is zoiets als een scrotum, perfect okay en een natuurlijk onderdeel van wie je bent, maar niet iets wat je in het openbaar laat zien.
Zolang je je leven gebukt gaat onder de meningen van anderen, dan zal je nooit met trots en vrijheid rechtop kunnen staan.quote:
[..]
ja, vaak heb ik daar geen zin in. Voel ik me niet veilig genoeg voor. Zie ook de edit hierboven, dat 'je authentieke zelf'' niet iets is waar je in de maatschappij echt iets mee kunt. Bovendien ben ik bang arrogant over te komen.
QFTquote:
[..]
Zolang je je leven gebukt gaat onder de meningen van anderen, dan zal je nooit met trots en vrijheid rechtop kunnen staan.
En wat je natuurlijk ook nog kan doen is niet zoveel over jezelf praten maar interesse in een ander tonen. Als je dat serieus doet vinden mensen je aardig, je hoort nog eens wat en wellicht krijg je er ook nog het vertrouwen door om eens iets over jezelf te vertellen...
¤42,50
.Het is heel mooi en gezond om je minder van anderen aan te trekken,, maar geen reden op een feestje maar een beetje en bot en arrogant over te gaan komen 'want zo ben ik nou eenmaal'quote:
[..]
Zolang je je leven gebukt gaat onder de meningen van anderen, dan zal je nooit met trots en vrijheid rechtop kunnen staan.
Maar je bent toch niet alleen bot en arrogant neem ik aan?quote:
[..]
Het is heel mooi en gezond om je minder van anderen aan te trekken,, maar geen reden op een feestje maar een beetje en bot en arrogant over te gaan komen 'want zo ben ik nou eenmaal'
Ja,dat is wel een mooie tip. Bijvoorbeeld in het voorbeeld van hierboven vragen of zo iemand wel eens vaker in deze tent gegeten heeft.quote:
[..]
QFT
En wat je natuurlijk ook nog kan doen is niet zoveel over jezelf praten maar interesse in een ander tonen. Als je dat serieus doet vinden mensen je aardig, je hoort nog eens wat en wellicht krijg je er ook nog het vertrouwen door om eens iets over jezelf te vertellen...
Maar werken blijft het, helaas. Iedereen zegt altijd tegen me 'hoe kom je erop, al die ideen' maar als ik een gewoon gesprekje wil hebben blijft het daarboven stil
Jawel.quote:Op zondag 19 januari 2014 21:46 schreef Gray het volgende:
[..]
Maar je bent toch niet alleen bot en arrogant neem ik aan?
Geen zin om over koetjes en kalfjes te praten, wel zin om met interessante mensen over interessante dingen te praten.
Als iemand over de uitverkoop begint denk ik echt zoiets van 'waar is hier de nooduitgang'
Als ik woorden als 'wereldhandel' 'evolutionair voordeel' of 'emergentie' hoor draaien mijn oortjes die kant op.. That's my true self. Niet lief.
Maar ga nu offline, want er is bezoek
Maar waarom ga je uberhaupt naar die feestjes als je niet zo van de koetjes en kalfjes bent? Zelf kies ik ervoor om daar gewoon niet naartoe te gaan want ik wordt ook niet goed van dat oeverloze oppervlakkige geleuter van de meeste mensen (en ik ben lang niet zo intelligent als jij denk ik)quote:
[..]
Jawel.
Geen zin om over koetjes en kalfjes te praten, wel zin om met interessante mensen over interessante dingen te praten.
Als iemand over de uitverkoop begint denk ik echt zoiets van 'waar is hier de nooduitgang'
That's my true self. Niet lief.
Maar ga nu offline, want er is bezoek
Sommige dingen kan je helaas niet onderuit, denk aan trouwerij van een goede vriend, verjaardag van een lieve tante enz enz..quote:
[..]
Maar waarom ga je uberhaupt naar die feestjes als je niet zo van de koetjes en kalfjes bent? Zelf kies ik ervoor om daar gewoon niet naartoe te gaan want ik wordt ook niet goed van dat oeverloze oppervlakkige geleuter van de meeste mensen (en ik ben lang niet zo intelligent als jij denk ik)
Vind het zo jammer van mijzelf. Er zijn zoveel vlakken waarop je kan 'klikken' met iemand. Op het gebied van creativiteit, emoties, levenservaringen, overtuigingen.. en toch ga ik iedere keer vooral op de intelligentere gesprekken af. Alsof intelligentie alles is.
Zou je misschien stiekem constant uitgedaagd willen worden?quote:
[..]
Sommige dingen kan je helaas niet onderuit, denk aan trouwerij van een goede vriend, verjaardag van een lieve tante enz enz..
Vind het zo jammer van mijzelf. Er zijn zoveel vlakken waarop je kan 'klikken' met iemand. Op het gebied van creativiteit, emoties, levenservaringen, overtuigingen.. en toch ga ik iedere keer vooral op de intelligentere gesprekken af. Alsof intelligentie alles is.
Ja, ik zoek wel uitdagingen. Niets fijner dan na een hele dag studeren horen wat voor interessante dingen anderen zich mee bezig houden, met en biertje in de handquote:
[..]
Zou je misschien stiekem constant uitgedaagd willen worden?
Op feestjes en festivals heb ik soms de meest diepzinnige gesprekken of gesprekken over hobby's. Het is zo goed als onmogelijk om het met iedereen te kunnen vinden en is het dus makkelijker om met mensen om te gaan die de zelfde interesses hebben. Word je ook wat relaxer en zelfverzekerder van.quote:
[..]
Ik weet niet. Ik denk dat een gesprek tijdens een feestje meer is dan alleen interessante feiten uit wisselen. Daarvoor heb je Wikipedia.
Het is ook een beetje 'socializen'. De ander doet ook zijn best voor jou, door over koetjes en kalfjes te beginnen, en niet over de eigen hobby's/belevenissen. Men zoekt een middle ground, waar beide partijen over kunnen praten.
Dus geen boeh of bah zeggen tegen mensen die niet 'interessant' genoeg zijn in jouw ogen, terwijl zij wel hun best doen voor jou, ja, dat vind ik niet netjes.
En ik wil gewoon een leuke indruk maken op een feestje. Niet overkomen als en totaal a-spontane muurbloem, of nog erger, als een kakker die alleen met 'mensen van niveu' gesprekken begint, en anderen doodzwijgt. Heel menselijk, toch?
Edit: En authenticiteit vind ik een beetje een leeg begrip. Echte authenticiteit komt bijna nooit voor. Iedereen speelt een rol, om maar acceptabel te zijn voor de maatschappij. En da's maar goed ook, want al iedereen zijn authentieke zelf was zouden we een stuk minder aardig zijn voor elkaar.
Maar dan ben je toch ook wel slim genoeg om te begrijpen dat wat jij misschien als niet interessant ziet dat voor andere mensen dat wel kan zijn en andersom? Je kan mij namelijk ook niet wijsmaken dat alles wat 'lastig' is jou interesseert, er zullen zat complexe onderwerpen zijn waar anderen zich mee bezighouden waar jij niks mee hebt.quote:
[..]
Ja, ik zoek wel uitdagingen. Niets fijner dan na een hele dag studeren horen wat voor interessante dingen anderen zich mee bezig houden, met en biertje in de hand
Het feit dat je met andere dingen bezig bent (en dit aangeeft) is op zich natuurlijk niet arrogant, dat wordt het pas als jij een waardeoordeel hangt aan hun voorkeuren zoals oppervlakkig.
Wat jij aangeeft over de koetjes en kalfjes komt op mij overigens meer over als sociaal onhandig dan pure desinteresse omdat je op een ander niveau zit dan je gesprekspartner. Niet weten wát je moet zeggen is natuurlijk heel iets anders dan mensen ontwijken om hun geestdodende verhalen van de camping en over het plot van GTST.
Ik denk ook dat het meer uit sociale onhandigheid komt. Als je zo slim bent zou je ook tig reacties kunnen bedenken op koetjes en kalfjes dingen.quote:
Wat jij aangeeft over de koetjes en kalfjes komt op mij overigens meer over als sociaal onhandig dan pure desinteresse omdat je op een ander niveau zit dan je gesprekspartner. Niet weten wát je moet zeggen is natuurlijk heel iets anders dan mensen ontwijken om hun geestdodende verhalen van de camping en over het plot van GTST.
Ja, makkelijker is het zeker.quote:
[..]
Op feestjes en festivals heb ik soms de meest diepzinnige gesprekken of gesprekken over hobby's. Het is zo goed als onmogelijk om het met iedereen te kunnen vinden en is het dus makkelijker om met mensen om te gaan die de zelfde interesses hebben. Word je ook wat relaxer en zelfverzekerder van.
Maar toch hoop ik ook de klik te kunnen vinden met mensen die andere interesses hebben. Tot op zekere hooogte luister ik ook geinteresseerd mee met onderwerpen waar ik niks mee heb. Al geef ik toe dat ik op een gegeven moment wel af haak. Een haldf uur luisteren naar een gesprek waar ik niets van snap wordt ook zo saai.quote:
[..]
Maar dan ben je toch ook wel slim genoeg om te begrijpen dat wat jij misschien als niet interessant ziet dat voor andere mensen dat wel kan zijn en andersom? Je kan mij namelijk ook niet wijsmaken dat alles wat 'lastig' is jou interesseert, er zullen zat complexe onderwerpen zijn waar anderen zich mee bezighouden waar jij niks mee hebt.