Dat snap ik, het is ook heel belangrijk. Ik heb hetzelfde. Bij mij geeft het op den duur alleen veel stress en onzekerheid. Als ik goede resultaten haal krijg ik het gevoel van trots en krijg ik ambitie, maar als het even niet lekker loopt, dan is het een groot knelpunt in mijn dagelijks leven.quote:Op dinsdag 14 januari 2014 19:09 schreef Bevert het volgende:
Alles hangt van mijn opleiding af.
Geld, mijn toekomst, mijn trots, Ik denk een beetje van allemaal.
Dat is positief, toch? Dat helpt sowieso mee. En je hoeft ook niet enorm veel zelfvertrouwen te hebben, en al helemaal niet tegenover je omgeving. In jezelf geloven, van jezelf houden en ondanks de moeilijkheden eerlijk naar jezelf durven te kijken en te accepteren dat je heel veel goede eigenschappen hebt en dingen hebt waar je aan moet werken is voldoende zelfvertrouwen om met geluk je leven te leiden. In mijn ogen dan.quote:Zelfvertrouwen.iets wat ik altijd miste... ik durf wel steeds meer te praten, maar dat heeft ook met mijn leeftijd te maken.
Het probleem niet bij jezelf kunnen vinden en het dus bij je omgeving neerleggen is een logische reactie. Het klopt alleen niet. Maar weer is dit te wijten aan het feit dat je het zelf niet helemaal begrijpt.quote:Op dinsdag 14 januari 2014 19:19 schreef Bevert het volgende:
Ja, ik hoop dat er dit keer iets uitkomt.
Ik wil niemand de schuld geven van mijn problemen, maar ik doe het onbewust wel. Ik dacht/denk vaak dat het mijn schuld was, en daarom heb ik mezelf in een slachtofferrol gebracht, om het tegendeel te bewijzen, iets wat heel moeilijk is uit te leggen.
Ik wil je niet vragen om details, want dat is persoonlijk, maar in welke levensjaren was of is het onveilige gevoel aanwezig?quote:Op dinsdag 14 januari 2014 19:29 schreef Bevert het volgende:
Ik heb me vaak onveilig gevoeld toen ik jong was, omdat ik me vaak in situaties begaf, waar ik me niet prettig bij voelde. En dat is licht uitgedrukt. Bijna aanvaringen met mensen, enz. moeilijk uit te leggen.
Probeer het per woord eens een cijfer te geven, als je het niet weet gewoon een vraagteken ofzo.quote:'' Welk gevoel komt bij jou naar boven denkende aan je opleiding? ''
Is moeilijk te omschrijven, maar het houdt me wel dagelijks bezig.
Is goed, eet smakelijkquote:Ik ga nu ff eten halen, brb.
Oke, bedankt, maar ik wil er wel bij zeggen dat ik van nature mensen niet kwaad wil doen (zo zit ik niet in elkaar), en ik heb wel eens stomme dingen gedaan, maar dat was allemaal voordat ik 16 was en ook meer, omdat ik erbij wilde horen. En zover zal het nu nooit komen.quote:Op dinsdag 14 januari 2014 19:38 schreef Raggingbull het volgende:
I've been there to my friend. Alleen ik ben er een paar weken geleden achtergekomen dat het inderdaad zo is dat ik bang was dat mensen er achter zouden komen. Op een ASS stoornis(stoornis binnen het autistisch spectrum) ligt tegenwoordig namelijk een hele nare toonnatie voor mensen. Denk aan de schutter in alphen a/d rijn en de schutter in noorwegen. En de schutter die pim fortuijn dood schoot. Allemaal gediagnostiseerd met een ASS stoornis. Daardoor ligt er een hele vervelende klemtoon op.
Nou was ik zelf heel erg bang dat als mensen erachter zouden komen dat ik het Syndroom van Asperger heb(wat de 3 bovengenoemde schutters ook hadden). En tevens ben gediagnostiseerd met ODD. Mensen mij niet meer zouden accepteren omdat er een nare klemtoon op ligt. Maar aan de ene kant is dat ook wel zo om 2 redenen.
1) ASS-stoornissen zijn niet erg bekend onder de "gewone" volk. En alles wat onbekend is vinden we over het algemeen eng. Hierdoor ondervind ik persoonlijk ook regelmatig weerstand omdat mensen bang zijn voor het onbekende.
2) ASS-stoornissen en met name asperger hebben een vrij slechte naam gekregen. Omdat er regelmatig als er een probleem of een misdrijf word gepleegd er een persoon met een ASS bij betrokken is. En mensen generaliseren erg graag. Waardoor ze alle mensen met ASS over 1 kam scheren. Hierdoor worden dat soort mensen regelmatig afgestoten. Maar ik merk ook dat er een grote groep mensen is de je ook met ASS gewoon accepteren en zich er weinig van aantrekken. En kijken naar wie je bent en wat je doet. Inplaats van dat ze je beoordelen op de labeltjes die de maatschappij op je heeft geplakt.
Verder houden mensen met ASS er een heel andere denkwijze op na dan "normale" mensen. Waardoor ze vooral in hun jeugd jaren veel onbegrepen voelen en vaak ongerespecteerd. En kinderen houden er nu eenmaal van om andere kinderen die afwijkend gedrag vertonen tot het pispaaltje te bombarderen. Hierdoor raken heel erg veel met ASS in een psychose of worden ernstig depressief zoals bij TS is gebeurd. Omdat de "normale" goeie kinderen zo iemand afstoten om zijn of haar afwijkende gedrag zoekt een ASS-kind kinderen/jongeren die hem of haar wel accepteren. Helaas zijn dat vaak de "slechte" kinderen/jongeren. En hierdoor komen ze in een negatieve omgeving die uiteindelijk de problemen van het kind vergroten. Omdat het eindelijk ergens bij horen erg leuk is en ze zo sneller domme dingen doen om erbij te blijven horen. Tevens bezwijken kinderen met ASS veel sneller onder groeps druk dan andere dingen waardoor ze ook sneller domme dingen doen.
Ik hoop dat ik je zo een beetje geholpen heb jezelf een beetje te begrijpen. Veel van de dingen hierboven zijn wel gegeneraliseerd en hoeven niet perse op jou van toepassing te zijn. Maar heb het wel redelijk door eigen ervaring zo geleerd.
De meeste mensen zijn rotte appels als kind. De meesten leren op een gegeven moment wel een trucje. Ze leren net genoeg met mensen om te kunnen gaan om geld te kunnen verdienen. Bij SoVa ben ik er achter gekomen hoe "sociaal onvaardig" de gemiddelde mens is en er zijn echt legioenen mensen die niet sociaal vaardig zijn. Het zijn gewoon kutkinderen die een trucje hebben geleerd. Net een stel aapjes.quote:Op dinsdag 14 januari 2014 20:39 schreef Bevert het volgende:
[..]
Oke, bedankt, maar ik wil er wel bij zeggen dat ik van nature mensen niet kwaad wil doen (zo zit ik niet in elkaar), en ik heb wel eens stomme dingen gedaan, maar dat was allemaal voordat ik 16 was en ook meer, omdat ik erbij wilde horen. En zover zal het nu nooit komen.
Maar dat is je punt niet en ik snap wel wat je bedoelt. Mensen vinden je al snel eng, en dan word je al snel gelabled als een freak of een gek, terwijl mensen met zo'n aandoening eigenlijk dat helemaal niet zijn, maar rotte appels heb je overal.
Ik heb ook de prijs moeten betalen, maar ik word nu geholpen met mijn sociale problematiek. Het is wel fijn om een instantie te hebben die je probeert te ondersteunen met het één en ander. Ik durf nu wel veel meer met een psychiatrische instelling die me weer op gang probeert te helpen. Ik kan ze altijd weer opbellen als ik merk dat het niet goed gaat tussen mij en de buitenwereld.quote:Op dinsdag 14 januari 2014 20:57 schreef Bevert het volgende:
in groepsverband kunnen kinderen ook rare dingen doen. Ik was vaak de backup, degene die niks deed, maar toch een oogje in het zeil hield. Met een maag die half omdraaide. Maar meestal was het kattekwaadHet kwam allemaal voort uit mijn onzekerheid.
Ach ja ik heb de prijs moeten betalen en ik wil mensen ook eigenlijk niet beoordelen ofzo.
Maar de schaamte komt altijd later.
Ik probeer op het moment een boek van 200 pagina's in mn hoofd te planten voor het tentamen van morgen. Ik heb je reacties gelezen en ga er morgen op in!quote:
Juist nu niet opgeven danquote:Op woensdag 15 januari 2014 19:14 schreef Bevert het volgende:
hmmm ik snap het niet.
Het gebeurt telkens weer. Ik denk dat het beter voor mezelf is als ik niet op forums kom. Ik vat alles verkeerd op en veels te serieus.
Nee hoor, dat voelt nu zo. Kijk eens of je training of hulp bij het leren om juist om te gaan met informatieverwerking. Een forum is voor veel mensen met PDD-NOS een golf van informatie en dat kan soms teveel zijn.quote:Op zondag 19 januari 2014 22:28 schreef Bevert het volgende:
Ik hoop dat ik weer kracht kan vinden, want nu ben ik zeg maar een slak zonder huisje.
Maar een stempel verandert toch niks aan wie je echt bent?quote:Op maandag 20 januari 2014 16:32 schreef Bevert het volgende:
Klopt ik ben alweer wat meer helder.
Bij de informatieverwerking gaat het idd vaak mis. Maar daar zit een logische verklaring achter.
Maar ik denk ook dat PDD-nos een vervelend stempel is die op mij is geplakt om me klein te houden. Het geeft me iig minder zelfvertrouwen.
Ik ben eigenlijk pas een jaar of 8 geleden -begonnen- met te ontdekken wie ik echt was. Daarvoor ook al in kleine stapjes hoor, maar 8 jaar geleden was voor mij toch echt een doorbraakquote:Op maandag 20 januari 2014 16:44 schreef Bevert het volgende:
Nee precies.
Maar wie ben ik eigenlijk? Daar kom ik pas laat achter.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |