Hij zit naar eigen zeggen aan de grond, zit al een week lang thuis met weinig slaap, weinig eten en veel te veel drank. Ik heb sinds ze het heeft uitgemaakt hem geprobeerd te steunen, maar hij heeft me emotioneel al volledig leeggetrokken. Daarbij is zijn geheugen nooit goed geweest, maar nu lijkt het bijna op korsakov: hij onthoudt eigenlijk geen enkel gesprek. Een dag later is hij al vergeten dat we iets al besproken hebben. Hierdoor voelt het dus volledig zinloos om hem bij te staan en kosten het mij enkel energie.
Nu is hij ook nog eens begonnen met heel verwijfd te zeiken en conclusies te trekken die slaan als een tang op een varken. Bijvoorbeeld: "Normaal slaapt ze al rond 10 uur, nu is ze constant online, dus ze komt wel weer bij me terug". Één zo'n conclusie kan ik aan, maar na tientallen van zulke uitspraken kan ik er niets meer mee.
Nu zit hij me nog te beledigen ook dat ik liefde niet snap met citaten als "Maar dat jij niet snapt dat je een ander moet helpen als je het uitmaakt en die ander stuk is echt narcisistisch gedrag hoor" en "Liefde is niet alleen maar ikke ikke". Hij zegt dat ik het niet kan snappen, omdat ik nog nooit een vriendin heb gehad. Ik heb ruim ervaring met vrouwen, heb er een paar als 'exclusief' gehad, enkel alleen met kerst toevallig nooit iemand mee naar huis genomen.
Hij is 26, zij is 21, ik ben 27.
Doel van dit topic is deels frustratie van me afschrijven, maar ook dus de vraag in hoeverre jullie vinden dat je de ander moet steunen. Ze heeft het niet voor niets uitgemaakt, en als hij haar net zo leegzuigt als hij bij mij doet, vind ik het haar goed recht om voor haarzelf te kiezen.
Wat jullie?
Die vriendin maakt het niet voor niets uit lijkt me.. Dan hoeft ze hem ook niet te steunen of überhaupt met hem te praten.
De ander blijven steunen is echt dikke poep.
.Nou even serieus, haal dat alcoholische drank van hem weg.
Ga nuchter met hem aan tafel zitten en hou dan een gesprek.
Hou het formeel en steun hem eventueel wanneer het nodig is.
Het leven gaat door.
Joh, als je het echt als beledigen ziet, dan zég je dat toch tegen 'm. Het is niet zo dat de wereld vergaat of zo bij het einde van een relatie. Als ie dan nóg door blijft mekkeren je biezen pakken en wegwezen. Dan wil hij alleen wentelen in zelfmedelijden en heb je er niets te zoeken.
Moet sowieso wel flink wat meer aan de hand zijn of niet. Of is hij altijd zo na een relatie van een paar maand?
Die vriend van je moet bij zinnen komen en inzien dat als een relatie over is, de ene partij helemaal niets meer moet voor de andere partij. Al helemaal niet de steunende rol spelen. Dat is geen verwerkingsproces, dat is vastklampen.
En nee, ik vind het niet normaal dat je dat van iemand verwacht als je net de relatie verbroken hebt.
Al helemaal niet als je zo'n korte relatie hebt die verder totaal geen invloed heeft op je leven over pakweg 10/20 jaar
[ Bericht 35% gewijzigd door Moira op 23-12-2013 14:52:01 ]
steunen is niet 'ja-en-amen'-knikken en iemand die zielig is de hele tijd gelijk geven, maar je moet die vriend gewoon een spiegel voorhouden en hem duidelijk maken dat hij ook kan overdrijven in het zichzelf as op het hoofd strooien
dat jij dat al een poosje hebt gedaan is fantastisch, maar laat niet je eigen leven afnemen..
Een nuchter gesprek, goed op de feiten drukken en aangeven dat je 'r wel voor m bent!
En verder moet ie er toch zelf uitkomen!
Lekker laten gaan.
quote:Op zaterdag 21 december 2013 01:51 schreef 2Happy4U het volgende:
Beste is om geen contact meer te hebben na een relatie, verwerkt het sneller.
Dit. Al zal het wanneer je kinderen hebt niet altijd mogelijk zijn maar het is wel hoe ik het altijd aangepakt hebt. Over, oke en nu verder.quote:
Beste is om geen contact meer te hebben na een relatie, verwerkt het sneller.
quote:Op maandag 23 december 2013 13:29 schreef Myraela het volgende:
Zeker niet als die nog steeds, letterlijk, over je heen wil komen.
Dit komt denk ik nog het meest in de buurt.quote:
Volgens mij heeft die vriend van je eerder steun nodig van een psycholoog dan van z'n ex.
En nee, ik vind het niet normaal dat je dat van iemand verwacht als je net de relatie verbroken hebt.
Ik kan me best voorstellen dat je kapot kunt zijn na een relatie van 6 maanden, zeker als het heel intensief was. Maar idd, lijkt er op dat ie professionele hulp kan gebruiken.quote:Op maandag 23 december 2013 14:38 schreef Re het volgende:
Zo van slag zijn na zo'n korte relatie lijkt me erg ongezond, die knul heeft professionele hulp nodig, niet iemand die hem valse hoop geeft.
Net alsof de duur wat zegt over de intensiteit ervan.quote:
Volgens mij moet die vriend van je zich niet zo aanstellen. Een relatie van 6 maanden en dan zo dramatisch gaan zitten doen, hou toch op zeg.
Je zegt dat het nog maar een week geleden is dat ze het uitmaakte, dan is het niet zo gek dat hij nog wat uit zijn doen is. Geef het nog wat tijd.
Uit de posts van TS maak ik op dat het gewoon een beginnende relatie was. Als ze nou samenwoonden, kinderen hadden of hij voor haar naar het buitenland is verhuisd kan ik me goed voorstellen dat je echt flink in de put zit. Maar bij zoiets? En dan veel te weinig eten en slapen en veel te veel drinken... Klinkt voor mij als een drama queen.quote:
[..]
Net alsof de duur wat zegt over de intensiteit ervan.
Je zegt dat het nog maar een week geleden is dat ze het uitmaakte, dan is het niet zo gek dat hij nog wat uit zijn doen is. Geef het nog wat tijd.
MichielPH probeer echt een maat voor hem te zijn als je dat kunt en wilt. Als je dat niet meer kunt vertel dat eerlijk tegen hem. Als je er voor hem wilt zijn trek hem mee en laat hem niet met rust.
De tijdsduur van een relatie is niet echt leidend denk ik.