LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Jezus Christus, het is nog geen kwart over tien! Waar ben ik mee bezig?!
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Il faut confronter les idées vagues avec des images claires.
Dat het even duidelijk is
Dat het even duidelijk is
Graag op anoniem
Ik heb een filmtip voor je JAM
El lado oscuro del corazon
Oliveiro is a young poet living in Buenos Aires where sometimes he has to sell his ideas to an advertising agency to make a living or exchange his poems for a steak. In Montevideo, he meets a prostitute, Ana, with whom he falls in love. Back in Buenos Aires, he accepts a contract with a publicity agency to get the money for three days of love with her. Will he get what he's searching for when his ideal of love's pleasure is literally going in levitation while making love?
El lado oscuro del corazón (1992) - IMDb
El lado oscuro del corazon
Oliveiro is a young poet living in Buenos Aires where sometimes he has to sell his ideas to an advertising agency to make a living or exchange his poems for a steak. In Montevideo, he meets a prostitute, Ana, with whom he falls in love. Back in Buenos Aires, he accepts a contract with a publicity agency to get the money for three days of love with her. Will he get what he's searching for when his ideal of love's pleasure is literally going in levitation while making love?
El lado oscuro del corazón (1992) - IMDb
Graag op anoniem
Je hoeft maar een film uit 2013 te kijken en dat is La grande bellezza.
Jep Gambardella has seduced his way through the lavish nightlife of Rome for decades, but after his 65th birthday and a shock from the past, Jep looks past the nightclubs and parties to find a timeless landscape of absurd, exquisite beauty.
De voice-over mijmeringen van de hoofdpersoon neigen over-de-top zijn, door bijvoorbeeld te reppen over 'Het grote niets' van Flaubert en dat soort dingen, maar ik vind dat juist wel mooi. Een stuk beter dan die schijtfilms van Terrence Malick althans.
Jep Gambardella has seduced his way through the lavish nightlife of Rome for decades, but after his 65th birthday and a shock from the past, Jep looks past the nightclubs and parties to find a timeless landscape of absurd, exquisite beauty.
De voice-over mijmeringen van de hoofdpersoon neigen over-de-top zijn, door bijvoorbeeld te reppen over 'Het grote niets' van Flaubert en dat soort dingen, maar ik vind dat juist wel mooi. Een stuk beter dan die schijtfilms van Terrence Malick althans.
Graag op anoniem
.
Amsterdam-Noord is nog erger, JAM. De knokploegen met Noord-Afrikaans uiterlijk staan nu al paraat in de speeltuin op de hoek.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Op 
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Oh en Ringo. Dat had ik vorige week dus ook. Ik denk dat het me nu al zo'n vijf keer is gebeurd.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Hier ook een kerstborrel vanmiddag. Bowlen lijkt me nog een graadje erger trouwens.
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
Het goede van bowlen is dat je in elk geval iets aan het doen bent.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
.quote:Op woensdag 18 december 2013 11:20 schreef Claudia_x het volgende:
Amsterdam-Noord is nog erger, JAM. De knokploegen met Noord-Afrikaans uiterlijk staan nu al paraat in de speeltuin op de hoek.
.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Gelukkig. Die heb ik gezien, fantastische film.quote:Op woensdag 18 december 2013 10:44 schreef Mainport het volgende:
Je hoeft maar een film uit 2013 te kijken en dat is La grande bellezza.
Jep Gambardella has seduced his way through the lavish nightlife of Rome for decades, but after his 65th birthday and a shock from the past, Jep looks past the nightclubs and parties to find a timeless landscape of absurd, exquisite beauty.
De voice-over mijmeringen van de hoofdpersoon neigen over-de-top zijn, door bijvoorbeeld te reppen over 'Het grote niets' van Flaubert en dat soort dingen, maar ik vind dat juist wel mooi. Een stuk beter dan die schijtfilms van Terrence Malick althans.
[ Bericht 32% gewijzigd door Z op 18-12-2013 13:56:39 ]
Aldus.
Ik denk altijd dat Claudia als ze de kinderen naar de crèche heeft op haar thuiswerkdag ze at5 aanzet en zich in haar designstoel gaat zitten vingeren terwijl ze aan JAM denkt
Graag op anoniem
Ik vind AT5 niet zo interessant, MP.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Een paar citaten uit het stuk Neoliberale cultuurbarbaren door Bart de Koning uit de nieuwe Maarten.
" 'De meeste politieke partijen stellen zich bekrompen materialistisch op wanneer zij in hun programma's economie en financiën vooropstellen - en pas helemaal aan het eind nog even iets zeggen over cultuur, alsof het om een borreltje voor een stel zotten gaat,' zo schrijft Václav Havel in het voorwoord van De economie van het goed en kwaad van de Tsjechische econoom Thomás Sedlácek. "
" Het is natuurlijk gemakkelijk om grappen te maken over de slechte smaak van politici - en dat moeten we dan ook vooral blijven doen. Gerrit Komrij schreef al in 1985 in De gelukkige schizo: 'Je weet dat de Nederlandse politicus een culturele onbenul is, maar als je hoort over zijn kunstliefde en leesgewoonten, dan bevangt je toch, of je het wilt of niet, voor de zoveelste maal een diepe huivering over de armoede en fantasieloosheid ervan.' "
Deze heb ik samengevat:
" De Britse psychiater Ian McGilchrist beschrijft in [titel] de oeroude wisselwerking tussen ratio en intuïtie, tussen verstand en gevoel, wetenschap en kunst, het apollonische versus het dionysische. Zonder ratio geen wetenschap en geen logica. Maar hoeveel feiten de mens ook kent, hoe logisch hij ook redeneert, op de echt grote vragen heeft niemand een antwoord: [...] Wat is vrijheid? Hoe moet ik leven? Volgens McGilchrist is de ratio onmisbaar om problemen te analyseren, maar moet hij uiteindelijk ondergeschikt zijn aan een bredere kijk op de wereld. De ratio is in het Westen op veel plaatsen te ver doorgeschoten. Er is uiteraard niets mis met meten en grenzen stellen an sich, maar die activiteiten moeten uiteindelijk ondergeschikt zijn aan iets hogers: gezond verstand, inzicht en misschien zelfs wijsheid. De kille ratio kan daar niets mee; alles wat niet meetbaar is, bestaat niet, zoals een boek, een toneelvoorstelling of een concert. Zoals Havel schrijft: 'Maar wat heb je aan boekhouden als zo veel dingen, die samen ons leven vormgeven, moeilijk of zelfs helemaal niet te berekenen zijn?' "
[ Bericht 0% gewijzigd door Mainport op 18-12-2013 15:32:03 ]
" 'De meeste politieke partijen stellen zich bekrompen materialistisch op wanneer zij in hun programma's economie en financiën vooropstellen - en pas helemaal aan het eind nog even iets zeggen over cultuur, alsof het om een borreltje voor een stel zotten gaat,' zo schrijft Václav Havel in het voorwoord van De economie van het goed en kwaad van de Tsjechische econoom Thomás Sedlácek. "
" Het is natuurlijk gemakkelijk om grappen te maken over de slechte smaak van politici - en dat moeten we dan ook vooral blijven doen. Gerrit Komrij schreef al in 1985 in De gelukkige schizo: 'Je weet dat de Nederlandse politicus een culturele onbenul is, maar als je hoort over zijn kunstliefde en leesgewoonten, dan bevangt je toch, of je het wilt of niet, voor de zoveelste maal een diepe huivering over de armoede en fantasieloosheid ervan.' "
Deze heb ik samengevat:
" De Britse psychiater Ian McGilchrist beschrijft in [titel] de oeroude wisselwerking tussen ratio en intuïtie, tussen verstand en gevoel, wetenschap en kunst, het apollonische versus het dionysische. Zonder ratio geen wetenschap en geen logica. Maar hoeveel feiten de mens ook kent, hoe logisch hij ook redeneert, op de echt grote vragen heeft niemand een antwoord: [...] Wat is vrijheid? Hoe moet ik leven? Volgens McGilchrist is de ratio onmisbaar om problemen te analyseren, maar moet hij uiteindelijk ondergeschikt zijn aan een bredere kijk op de wereld. De ratio is in het Westen op veel plaatsen te ver doorgeschoten. Er is uiteraard niets mis met meten en grenzen stellen an sich, maar die activiteiten moeten uiteindelijk ondergeschikt zijn aan iets hogers: gezond verstand, inzicht en misschien zelfs wijsheid. De kille ratio kan daar niets mee; alles wat niet meetbaar is, bestaat niet, zoals een boek, een toneelvoorstelling of een concert. Zoals Havel schrijft: 'Maar wat heb je aan boekhouden als zo veel dingen, die samen ons leven vormgeven, moeilijk of zelfs helemaal niet te berekenen zijn?' "
[ Bericht 0% gewijzigd door Mainport op 18-12-2013 15:32:03 ]
Graag op anoniem
Hier doet je plaatje het niet.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Die is de kerstboom aan het redden van twee belhamels.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dat niet alleen; zo ook de verpakking van een mini-DV tape! Wat zou daar op staan? Wie gebruikt dat nog in godesnaam?
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Volgens mij zie ik ook een schroevendraaier. Twee zelfs!
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Schroevendraaiers, tissues... Hoeveel willen wij weten?quote:Op woensdag 18 december 2013 16:24 schreef JAM het volgende:
Volgens mij zie ik ook een schroevendraaier. Twee zelfs!
Ik.quote:Op woensdag 18 december 2013 16:16 schreef JAM het volgende:
Dat niet alleen; zo ook de verpakking van een mini-DV tape! Wat zou daar op staan? Wie gebruikt dat nog in godesnaam?
Aldus.
Ik ga me pas zorgen maken bij een bijl en een rol vuilniszakken.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Misschien iets overdreven. Drie keer dan, in de afgelopen vier jaar. De eerste keer was ik er ook echt ziek van, nu haalde ik me schouders op en ging maar weer naar de fietswinkel. Ik ben er af en toe gewoon niet helemaal bij met mijn hoofd, zoals ik vroeger door mijn moeder om een boodschap werd gestuurd en vervolgens thuis kwam met lege handen. En je kunt je iedere keer wel gaan afvragen hoe je zo suf kunt zijn, maar dat helpt niet.quote:
Vijf keer, mane? Wow. Ik was al helemaal ziek van deze ene.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik gaf eerst die rottige hemalichtjes de schuld, die zo lastig van je fiets te halen zijn, met die prutelastiekjes. Dan vergeet ik heel die sleutel gewoon. Of het was mijn iPod, zenuwenlijer Coltrane. Of het feit dat ik tot zeven uur had doorgewerkt. En duf was van het tukken in de trein.
Hoe dan ook, er staat inmiddels weer een nieuwe fiets; dat heet, een tweedehands.
Het vervelendste idee vind ik nog dat ik het volgende week als een nonchalante kerstanekdote aan mijn ouders ga vertellen en dat mijn vader dan blijft dóóremmeren over hoe zonde het wel niet is van die prach-ti-ge fiets -- zo'n echte ouderwetse bakkersfiets was het, Ringo? Wat jammer! Echt heel jammer! Sjonge jonge. Dat vond je zeker wel vervelend, niet? Van die móóie fiets, die vast ook best duur was. Toch? Ik zou d'r in ieder geval ontiegelijk zuur van zijn... jij niet? En dan ook nog door zo'n stommiteit...
Hoe dan ook, er staat inmiddels weer een nieuwe fiets; dat heet, een tweedehands.
Het vervelendste idee vind ik nog dat ik het volgende week als een nonchalante kerstanekdote aan mijn ouders ga vertellen en dat mijn vader dan blijft dóóremmeren over hoe zonde het wel niet is van die prach-ti-ge fiets -- zo'n echte ouderwetse bakkersfiets was het, Ringo? Wat jammer! Echt heel jammer! Sjonge jonge. Dat vond je zeker wel vervelend, niet? Van die móóie fiets, die vast ook best duur was. Toch? Ik zou d'r in ieder geval ontiegelijk zuur van zijn... jij niet? En dan ook nog door zo'n stommiteit...
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Ik ben een keer mijn fietssleuteltje kwijtgeraakt op de universiteit. Ik kwam terug bij mijn fiets en heb m'n tas en al m'n zakken afgezocht. Geen sleuteltje.
Toen ik nog eens goed keek bleek het sleuteltje er gewoon in te zitten. Die fiets heeft daar van 's morgens vroeg tot het eind van de middag gestaan. Niet op slot, in een drukke fietskelder onder het gebouw. Wonderlijk vond ik dat.
Toen ik nog eens goed keek bleek het sleuteltje er gewoon in te zitten. Die fiets heeft daar van 's morgens vroeg tot het eind van de middag gestaan. Niet op slot, in een drukke fietskelder onder het gebouw. Wonderlijk vond ik dat.
Ook wonderlijk dat je die fietslichtjes van je fiets moet halen, omdat ze anders steeds gejat worden. Volgens mij koop je die per setje van twee voor twee euro bij de Hema. Wie steelt er nou iets van een euro?
Wie komt je gratis en voor niets twee perfecte fietslichtjes brengen?
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Het gaat daarbij niet zozeer om de kosten, maar om het oplossen van een probleem. Probleem: ik heb geen fietslichtjes. Hij wel. Nu is het zijn probleem. Dat is een snellere, gemakkelijkere en goedkopere oplossing dan er twee euro voor bij de HEMA uitgeven.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Van de week had ik wel even een zenuwachtig moment. Ik had mijn nieuwe fiets nog niet, en leende daarom de fiets van mijn vriend. Die had ik voor het huis gezet en vervolgens ging ik lopend nog een boodschap doen. Tijdens het boodschappen doen, voelde ik in het zijvakje van mijn tas en in mijn jaszakken. Geen fietssleutel. Er waren twee mogelijkheden: of ik had de fietssleutel op tafel gelegd in huis, of ik was weer vergeten een fiets op slot te zetten. En ik wist echt niet hoe ik dat laatste met goed fatsoen zou kunnen uitleggen aan mijn vriend.quote:Op woensdag 18 december 2013 16:59 schreef Ringo het volgende:
Ik gaf eerst die rottige hemalichtjes de schuld, die zo lastig van je fiets te halen zijn, met die prutelastiekjes. Dan vergeet ik heel die sleutel gewoon. Of het was mijn iPod, zenuwenlijer Coltrane. Of het feit dat ik tot zeven uur had doorgewerkt. En duf was van het tukken in de trein.
Hoe dan ook, er staat inmiddels weer een nieuwe fiets; dat heet, een tweedehands.
Het vervelendste idee vind ik nog dat ik het volgende week als een nonchalante kerstanekdote aan mijn ouders ga vertellen en dat mijn vader dan blijft dóóremmeren over hoe zonde het wel niet is van die prach-ti-ge fiets -- zo'n echte ouderwetse bakkersfiets was het, Ringo? Wat jammer! Echt heel jammer! Sjonge jonge. Dat vond je zeker wel vervelend, niet? Van die móóie fiets, die vast ook best duur was. Toch? Ik zou d'r in ieder geval ontiegelijk zuur van zijn... jij niet? En dan ook nog door zo'n stommiteit...
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Zwangerschapsdementie. Dat was een valide excuus alhier hoor. Niet dat we er enig geloof aan hechtten, maar je moet mekaar soms ook gewoon een comfortabele uitweg gunnen.
Wat hoorde ik vandaag trouwens een mooie tekst:
If you see me coming/better step aside/a lot of men didn't/a lot of men died.
If you see me coming/better step aside/a lot of men didn't/a lot of men died.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Gebruiken ze het daar ook, k_man? Ik heb het van 'Sixteen Tons', Tennesee Ernie Ford.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Stevie Wonder speelt het ook, trouwens. Zo nog vele anderen.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Verdomd als het niet waar is!
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Ja, veel succes, Claudia!
Oh jongens. Ringo ontwerpt het geboortekaartje en het wordt zo leuk en mooi. Ik ben er gewoon een beetje hyper van. En ik droomde vannacht dat we ineens naar Rome moesten om daar nog iets uit te zoeken voor het kaartje. We gingen met de auto. Het was een soort queeste, maar ik kan nu niet meer uitleggen waarover het ging.
.
Oh jongens. Ringo ontwerpt het geboortekaartje en het wordt zo leuk en mooi. Ik ben er gewoon een beetje hyper van. En ik droomde vannacht dat we ineens naar Rome moesten om daar nog iets uit te zoeken voor het kaartje. We gingen met de auto. Het was een soort queeste, maar ik kan nu niet meer uitleggen waarover het ging.
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Het heilige der heiligen? Dat lag bovenaan de trappen in het Sancta Sanctorium, maar Onno en zijn zoon hebben het al weggehaald.quote:
En ik droomde vannacht dat we ineens naar Rome moesten om daar nog iets uit te zoeken voor het kaartje. We gingen met de auto. Het was een soort queeste, maar ik kan nu niet meer uitleggen waarover het ging.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 19-12-2013 10:01:32 ]
Ik droomde van een huis met een mezoeza aan het kozijn, en als je er aan trok, gleed er een deur open die toegang gaf tot een soort Noord-Koreaanse versie van mijn eigen 
Amsterdam . Er kwam een betraand jongetje uit de deur rennen, dat zich achter mij verborg. Om de één of andere reden was het vervolgens noodzakelijk dat ik mijzelf voor het jongetje moest opofferen en door de deur moest stappen; hij zou dan veilig hier achter kunnen blijven. Zo stapte ik met een grimmig gemoed over de drempel, maar bedacht me toen dat ik mijn schoenen niet aanhad. Dus even een snel onderonsje met de Noord-Koreaanse wacht, en ik mocht terug om mijn schoenen te halen. Rrrrt, heen en weer. Maar weer terug zag ik dat ik de verkeerde schoenen had meegenomen, deze waren stuk. Erg vervelend, want ik mocht niet nòg een keer terug en hoewel ik mijn leven veil had voor het betraande knaapje, vond ik het wel erg vervelend om op kapotte schoenen dit nieuwe avontuur in te moeten gaan.
Amsterdam . Er kwam een betraand jongetje uit de deur rennen, dat zich achter mij verborg. Om de één of andere reden was het vervolgens noodzakelijk dat ik mijzelf voor het jongetje moest opofferen en door de deur moest stappen; hij zou dan veilig hier achter kunnen blijven. Zo stapte ik met een grimmig gemoed over de drempel, maar bedacht me toen dat ik mijn schoenen niet aanhad. Dus even een snel onderonsje met de Noord-Koreaanse wacht, en ik mocht terug om mijn schoenen te halen. Rrrrt, heen en weer. Maar weer terug zag ik dat ik de verkeerde schoenen had meegenomen, deze waren stuk. Erg vervelend, want ik mocht niet nòg een keer terug en hoewel ik mijn leven veil had voor het betraande knaapje, vond ik het wel erg vervelend om op kapotte schoenen dit nieuwe avontuur in te moeten gaan.
Dan moeten ze ook rondgestuurd worden naar TTK'ers.quote:
Ja, veel succes, Claudia!
Oh jongens. Ringo ontwerpt het geboortekaartje en het wordt zo leuk en mooi. Ik ben er gewoon een beetje hyper van.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
