LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Jezus Christus, het is nog geen kwart over tien! Waar ben ik mee bezig?!
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Ik heb een filmtip voor je JAM
El lado oscuro del corazon
Oliveiro is a young poet living in Buenos Aires where sometimes he has to sell his ideas to an advertising agency to make a living or exchange his poems for a steak. In Montevideo, he meets a prostitute, Ana, with whom he falls in love. Back in Buenos Aires, he accepts a contract with a publicity agency to get the money for three days of love with her. Will he get what he's searching for when his ideal of love's pleasure is literally going in levitation while making love?
El lado oscuro del corazón (1992) - IMDb
El lado oscuro del corazon
Oliveiro is a young poet living in Buenos Aires where sometimes he has to sell his ideas to an advertising agency to make a living or exchange his poems for a steak. In Montevideo, he meets a prostitute, Ana, with whom he falls in love. Back in Buenos Aires, he accepts a contract with a publicity agency to get the money for three days of love with her. Will he get what he's searching for when his ideal of love's pleasure is literally going in levitation while making love?
El lado oscuro del corazón (1992) - IMDb
Je hoeft maar een film uit 2013 te kijken en dat is La grande bellezza.
Jep Gambardella has seduced his way through the lavish nightlife of Rome for decades, but after his 65th birthday and a shock from the past, Jep looks past the nightclubs and parties to find a timeless landscape of absurd, exquisite beauty.
De voice-over mijmeringen van de hoofdpersoon neigen over-de-top zijn, door bijvoorbeeld te reppen over 'Het grote niets' van Flaubert en dat soort dingen, maar ik vind dat juist wel mooi. Een stuk beter dan die schijtfilms van Terrence Malick althans.
Jep Gambardella has seduced his way through the lavish nightlife of Rome for decades, but after his 65th birthday and a shock from the past, Jep looks past the nightclubs and parties to find a timeless landscape of absurd, exquisite beauty.
De voice-over mijmeringen van de hoofdpersoon neigen over-de-top zijn, door bijvoorbeeld te reppen over 'Het grote niets' van Flaubert en dat soort dingen, maar ik vind dat juist wel mooi. Een stuk beter dan die schijtfilms van Terrence Malick althans.
.
Amsterdam-Noord is nog erger, JAM. De knokploegen met Noord-Afrikaans uiterlijk staan nu al paraat in de speeltuin op de hoek.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Op 
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Oh en Ringo. Dat had ik vorige week dus ook. Ik denk dat het me nu al zo'n vijf keer is gebeurd.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Hier ook een kerstborrel vanmiddag. Bowlen lijkt me nog een graadje erger trouwens.
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
Het goede van bowlen is dat je in elk geval iets aan het doen bent.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
.quote:Op woensdag 18 december 2013 11:20 schreef Claudia_x het volgende:
Amsterdam-Noord is nog erger, JAM. De knokploegen met Noord-Afrikaans uiterlijk staan nu al paraat in de speeltuin op de hoek.
.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Gelukkig. Die heb ik gezien, fantastische film.quote:Op woensdag 18 december 2013 10:44 schreef Mainport het volgende:
Je hoeft maar een film uit 2013 te kijken en dat is La grande bellezza.
Jep Gambardella has seduced his way through the lavish nightlife of Rome for decades, but after his 65th birthday and a shock from the past, Jep looks past the nightclubs and parties to find a timeless landscape of absurd, exquisite beauty.
De voice-over mijmeringen van de hoofdpersoon neigen over-de-top zijn, door bijvoorbeeld te reppen over 'Het grote niets' van Flaubert en dat soort dingen, maar ik vind dat juist wel mooi. Een stuk beter dan die schijtfilms van Terrence Malick althans.
[ Bericht 32% gewijzigd door Z op 18-12-2013 13:56:39 ]
Aldus.
Ik denk altijd dat Claudia als ze de kinderen naar de crèche heeft op haar thuiswerkdag ze at5 aanzet en zich in haar designstoel gaat zitten vingeren terwijl ze aan JAM denkt
Ik vind AT5 niet zo interessant, MP.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Een paar citaten uit het stuk Neoliberale cultuurbarbaren door Bart de Koning uit de nieuwe Maarten.
" 'De meeste politieke partijen stellen zich bekrompen materialistisch op wanneer zij in hun programma's economie en financiën vooropstellen - en pas helemaal aan het eind nog even iets zeggen over cultuur, alsof het om een borreltje voor een stel zotten gaat,' zo schrijft Václav Havel in het voorwoord van De economie van het goed en kwaad van de Tsjechische econoom Thomás Sedlácek. "
" Het is natuurlijk gemakkelijk om grappen te maken over de slechte smaak van politici - en dat moeten we dan ook vooral blijven doen. Gerrit Komrij schreef al in 1985 in De gelukkige schizo: 'Je weet dat de Nederlandse politicus een culturele onbenul is, maar als je hoort over zijn kunstliefde en leesgewoonten, dan bevangt je toch, of je het wilt of niet, voor de zoveelste maal een diepe huivering over de armoede en fantasieloosheid ervan.' "
Deze heb ik samengevat:
" De Britse psychiater Ian McGilchrist beschrijft in [titel] de oeroude wisselwerking tussen ratio en intuïtie, tussen verstand en gevoel, wetenschap en kunst, het apollonische versus het dionysische. Zonder ratio geen wetenschap en geen logica. Maar hoeveel feiten de mens ook kent, hoe logisch hij ook redeneert, op de echt grote vragen heeft niemand een antwoord: [...] Wat is vrijheid? Hoe moet ik leven? Volgens McGilchrist is de ratio onmisbaar om problemen te analyseren, maar moet hij uiteindelijk ondergeschikt zijn aan een bredere kijk op de wereld. De ratio is in het Westen op veel plaatsen te ver doorgeschoten. Er is uiteraard niets mis met meten en grenzen stellen an sich, maar die activiteiten moeten uiteindelijk ondergeschikt zijn aan iets hogers: gezond verstand, inzicht en misschien zelfs wijsheid. De kille ratio kan daar niets mee; alles wat niet meetbaar is, bestaat niet, zoals een boek, een toneelvoorstelling of een concert. Zoals Havel schrijft: 'Maar wat heb je aan boekhouden als zo veel dingen, die samen ons leven vormgeven, moeilijk of zelfs helemaal niet te berekenen zijn?' "
[ Bericht 0% gewijzigd door Mainport op 18-12-2013 15:32:03 ]
" 'De meeste politieke partijen stellen zich bekrompen materialistisch op wanneer zij in hun programma's economie en financiën vooropstellen - en pas helemaal aan het eind nog even iets zeggen over cultuur, alsof het om een borreltje voor een stel zotten gaat,' zo schrijft Václav Havel in het voorwoord van De economie van het goed en kwaad van de Tsjechische econoom Thomás Sedlácek. "
" Het is natuurlijk gemakkelijk om grappen te maken over de slechte smaak van politici - en dat moeten we dan ook vooral blijven doen. Gerrit Komrij schreef al in 1985 in De gelukkige schizo: 'Je weet dat de Nederlandse politicus een culturele onbenul is, maar als je hoort over zijn kunstliefde en leesgewoonten, dan bevangt je toch, of je het wilt of niet, voor de zoveelste maal een diepe huivering over de armoede en fantasieloosheid ervan.' "
Deze heb ik samengevat:
" De Britse psychiater Ian McGilchrist beschrijft in [titel] de oeroude wisselwerking tussen ratio en intuïtie, tussen verstand en gevoel, wetenschap en kunst, het apollonische versus het dionysische. Zonder ratio geen wetenschap en geen logica. Maar hoeveel feiten de mens ook kent, hoe logisch hij ook redeneert, op de echt grote vragen heeft niemand een antwoord: [...] Wat is vrijheid? Hoe moet ik leven? Volgens McGilchrist is de ratio onmisbaar om problemen te analyseren, maar moet hij uiteindelijk ondergeschikt zijn aan een bredere kijk op de wereld. De ratio is in het Westen op veel plaatsen te ver doorgeschoten. Er is uiteraard niets mis met meten en grenzen stellen an sich, maar die activiteiten moeten uiteindelijk ondergeschikt zijn aan iets hogers: gezond verstand, inzicht en misschien zelfs wijsheid. De kille ratio kan daar niets mee; alles wat niet meetbaar is, bestaat niet, zoals een boek, een toneelvoorstelling of een concert. Zoals Havel schrijft: 'Maar wat heb je aan boekhouden als zo veel dingen, die samen ons leven vormgeven, moeilijk of zelfs helemaal niet te berekenen zijn?' "
[ Bericht 0% gewijzigd door Mainport op 18-12-2013 15:32:03 ]
