Kinderen op de vrije school? Deel 2

quote:

Op maandag 9 december 2013 12:29 schreef Clubsoda het volgende:

[..]


Met betrekking tot dat creatief zijn, ik denk dat er bij al


Op de één of andere manier creëert zo'n antroposofisch 'sausje' een sfeer waar ik me prettig bij voel en waar ik achter sta, en toch is het niet im frage dat mijn kind naar de Vrije School zou gaan. Maar waar nou de grens ligt, vind ik heel lastig te zeggen.

Grappig, ik voel het precies zo.

Ik heb alleen op de vrije peuterschool gezeten en heb er fijne herinneringen aan. De vieringen, de sfeer, de warmte, de juf die bij binnenkomst op een grote harp speelde. Voor onze verjaardagen maakte de meester een persoonlijk houten tingeltangelharpje dat je aan de deur kunt hangen. Met je naam erin gebrand. Heel mooi. En ik herinner me nu idd de afgeronde hoekjes van het papier waar we op tekenden.

Wat is de gedachte achter die afgeronde hoeken eigenlijk?

Alleen de eerste schooldag was wat minder. Ik was heel onzeker. Gelukkig kwam er direct een jongetje naar me toe dat me wat in mn oor wilde fluisteren. Ik blij, want ik had een vriendje, dacht ik. Tuft ie heel mn oor vol. :'D

quote:

Op maandag 9 december 2013 12:42 schreef debuurvrouw het volgende:
Om op Pvoesss in te haken: ik heb me nooit zo alleen en gefrustreerd gevoeld als toen ik wíst dat een ander de kennis en kunde had maar mij maar een beetje liet aanklooien. Het wiel opnieuw uitvinden.
Ik voelde me genegeerd en eigenlijk een beetje belachelijk gemaakt. (Wij weten het lekker wel maar zoek jij het nog maar een keer uit) ik geloof veel meer in voordoen en leren en dan vanuit die kennis experimenteren.

Daar heb je een goed punt.
Maar voor mij kan ik daar dus totaal niets mee. Ik vind ook dat een juf eigenlijk dat een beetje moet kunnen herkennen en daar op inspringen. Wat ze bij deze school ook doen. Met een uitlegtafel in het midden. Voor de uitleg en die tafel kan je met sommige dingen skippen en je kan er als kind je er ook bij aan sluiten later.

Maar zelfs dat met de 7 levensjaren wordt echt niet zo star aangehouden.
Ik heb met Arwen wel een juf gehad die vond dat ik Arwen af moest remmen in haar cognitieve ontwikkeling, waar de overige juffen en meester dat totaal niet vonden en haar dus ook stimuleerden.

Arwen mocht zo in de kleuterklas zelfs soms voorlezen en in plaatst van " schil jij het fruit even" Werd haar gevraagd ? Schil jij het fruit en dan telkens in verschillend aantal partjes en daar mini sommen mee maakten.

Qua het in de natuur gaan, hier gingen ze dus elke week een flinke wandeling maken , de beestjes brood geven, insecten en planten bekijken, spelletjes in het open veld, eventjes lekker zelf spelen , er was een mooi plekje met een gave klimboom waar ze dan op mochten etc. Verder hadden ze in elk geval ook daar wel mogelijkheid tot verrijking voor de vlottere kinderen.

Arwen gaat nu wel naar een reguliere school hier, waar ze helemaal opbloeit maar dat neemt niet weg dat ze dat op haar oude school niet zou hebben gedaan? Lastig oordelen over iets waarvan ik gewoonweg geen antwoord zal kunnen geven.

Ik denk echter wel dat door de verhuizing en het klas overslaan ze nu wel qua intelligentie en kennisvergaring nu goed tot haar recht komt.

Wat ik me trouwens al heel lang afvraag: wij mochten vaak kleurstof(?) mengen met schuim in een glas. Was was dat voor schuim? Scheerschuim?

Dat ronde is alleen bij peuters/kleuters, heeft meer met de oneindigheid te maken , een rond iets continueert je gaat telkens in de cirkel . Rechthoeken zijn eindig , je pad wordt bepaald.
Maar goed ik heb ook genoeg knutsels van arwen met rechte hoeken uit die tijd.

quote:

Op maandag 9 december 2013 12:29 schreef Clubsoda het volgende:

[..]

Op de één of andere manier creëert zo'n antroposofisch 'sausje' een sfeer waar ik me prettig bij voel en waar ik achter sta, en toch is het niet im frage dat mijn kind naar de Vrije School zou gaan. Maar waar nou de grens ligt, vind ik heel lastig te zeggen.

Dit precies en dan puur op gevoel

quote:

Op maandag 9 december 2013 12:29 schreef Clubsoda het volgende:

.

Op de één of andere manier creëert zo'n antroposofisch 'sausje' een sfeer waar ik me prettig bij voel en waar ik achter sta, en toch is het niet im frage dat mijn kind naar de Vrije School zou gaan. Maar waar nou de grens ligt, vind ik heel lastig te zeggen.

Inderdaad! Als ik dat zo lees van dat antroposofisch bejaardenhuis, klinkt dat echt goed, bijvoorbeeld.

Wat betreft de afgeronde hoeken en oneindigheid: een kind maakt toch zelf de eindigheid of niet in zijn/haar tekening? Ik kan me zo slecht voorstellen dat de tekeningen van S nou echt anders zouden zijn als ze niet op vierkant papier zou tekenen. Een kind kent die beperkingen niet eens en zal er ook niets mee doen of het ervaren als einde van de beperkingen als het niet meer vierkant is.

Interessant dat jullie dat ook zo hebben. De sfeer op ons kdv is inderdaad heel warm, en ik denk echt dat dat voortkomt uit het antroposofische ervan. Dat zelf knutselen van cadeautjes vind ik ook leuk, bij ons moeten de ouders bijvoorbeeld zelf een sinterklaascadeau knutselen (jaja, met van te voren uitgezocht materiaal en indien nodig een gebruiksaanwijzing Ik ben zo a-creatief als maar kan dus ik ben daar heel blij mee ) Is heel gezellig, samen fröbelend bijpraten met andere ouders en ik vind het ook een mooie gedachte, dat een 1/2/3-jarig kind iets eenvoudigs krijgt, door z'n ouders in elkaar gezet (al weet hij dat niet), en nu een plastic ding waar niemand eigenlijk op zit te wachten.

Maar het is een precair evenwicht tussen wat ik een prettige sfeer vind en waar ik de kriebels van krijg. Ik ben blij dat er niets abgeeckt is, niet in de ruimtes en niet in papier en er geen spreuken opgezegd worden, want daar kan ik weinig mee. En op de ouderavond was er een lezing waarin het ging over jaarfeesten. Was heel interessant, gaat dan over de oorsprong van veel feesten, maar als zo'n dame dan komt met "de adventsperiode is een tijd waarin er rust MOET zijn" dan spring ik ook in mijn allergie Dat zijn dan weer de dingen waardoor ik weet dat een vrije school geen goede keuze zou zijn.

quote:

Op maandag 9 december 2013 12:42 schreef debuurvrouw het volgende:

Om op Pvoesss in te haken: ik heb me nooit zo alleen en gefrustreerd gevoeld als toen ik wíst dat een ander de kennis en kunde had maar mij maar een beetje liet aanklooien. Het wiel opnieuw uitvinden.
Ik voelde me genegeerd en eigenlijk een beetje belachelijk gemaakt. (Wij weten het lekker wel maar zoek jij het nog maar een keer uit) ik geloof veel meer in voordoen en leren en dan vanuit die kennis experimenteren.

Zo had ik er nog nooit over nagedacht, maar ik kan me heel goed voorstellen dat dat zo voelde. Het onderschrijft ook wel precies hoe individueel leren is, en dat je soms als ouder met de beste wil van de wereld en met overtuiging iets kan doen terwijl het bij een kind heel rot aankomt. Terwijl een ander kind er naar gesnakt had om zo benaderd te worden. Ik vind dat lastig, in het algemeen in opvoeden, maar zeker ook met schoolkeuze. Ik kan wel bedenken wat ik vermoed dat mijn kind nodig heeft, maar hallo, hij was net 1 toen we zijn school uitkozen. Ik heb er echt nauwelijks zicht op of dat bij zijn 4-jarig zelf ook gaat aansluiten.

[ Bericht 1% gewijzigd door Clubsoda op 09-12-2013 13:28:29 ]

Clubsoda, wat verwoord je het weer fijn Je beschrijft precies wat mij afstoot (het strikt vasthouden aan de ideeën van Steiner) en wat mij juist aanspreekt in de antroposofie (de sfeer in de praktijk). Het liefst zou ik voor onze zoon kiezen voor een op de antroposofie geïnspireerde basisschool, maar die heb ik nog niet kunnen ontdekken

Overigens ken ik de antroposofie ook vanuit de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking en hoewel ik ook daar tegen Steiner aanloop, ken ik in de zorg geen andere plek waar zo respectvol wordt omgegaan met mensen met een beperking, waar zo wordt uitgegaan van mogelijkheden in plaats van beperkingen

quote:

Op maandag 9 december 2013 12:42 schreef debuurvrouw het volgende:

Om op Pvoesss in te haken: ik heb me nooit zo alleen en gefrustreerd gevoeld als toen ik wíst dat een ander de kennis en kunde had maar mij maar een beetje liet aanklooien. Het wiel opnieuw uitvinden.
Ik voelde me genegeerd en eigenlijk een beetje belachelijk gemaakt. (Wij weten het lekker wel maar zoek jij het nog maar een keer uit) ik geloof veel meer in voordoen en leren en dan vanuit die kennis experimenteren.

Mijn hele huidige opleiding en veel andere hbo-opleidingen hier, zijn op dit principe gestoeld het competentie-gerichte leren wordt hier vertaald naar "we weten precíes wat we willen zien en wat jij moet weten/kennen/kunnen, maar we zeggen het niet tegen jou. In plaats daarvan hebben wij bedacht dat jij moet gaan bewijzen dat jij kunt/weet/doet wat wij willen zien. En wat dat dan is, daar doen we lekker vaag over."

Heel frustrerend en ik herken het echt niet van mn opleiding aan de universiteit, maar het schijnt helemaal je van het te zijn en 'het nieuwe leren'.

Ik vind het buitengewoon frustrerend en vooral ook veel tijd kosten om dat wiel steeds maar weer opnieuw uit te vinden. Tijd die ten koste gaat van leertijd, zinloze besteding van je tijd imho, want om nou te zeggen dat ik er beter van word in mn vak, mwah...

/ot

Ik herken dat erg Mus, dat je zoiets zoekt. Ik denk dat de antroposofische inslag zo is ingenomen door de Vrije School, dat er geen andere scholen zijn die zich er aan wagen. Terwijl er bij kinderdagverblijven en zorginstellingen niet zo'n duidelijke grote speler is, en dan is het eenvoudiger om antroposofische tradities en ideeën te implenteren zonder meteen vol Steiner aan te hangen. En interessant van die zorginstelling, ik kan met dat heel goed voorstellen, dat het een erg fijne plek is.

Ik denk dat er wel scholen zijn met een sfeer en insteek waar jullie je bij thuisvoelen. Zo gaat M later naar een Montessorischool, en wat ik daar heel fijn vond was het grote schoolplein met allerlei fantasierijke speeltoestellen, alle lokalen die met grote ramen uitkijken om een park, moestuintjes op het terrein, de verschillende materialen om mee te spelen en leren, veel tekeningen aan de muur, een grote bibliotheek etc. Minder 'soft' dan waar hij nu zit, maar goed, hij is dan ook weer een stuk ouder, maar qua sfeer best vergelijkbaar. Ik sprak er met de buurvrouw over, wiens dochter naar de vrije school zal gaan en die kon zich mij keus heel goed voorstellen. Ben je al op scholen wezen kijken? Weet je een beetje wat de andere ouders op S' kinderdagverblijf doen? Bij ons werd er trouwens een avond georganiseerd met voorlichting over de vrije school en daar was schribarend weinig animo voor. Dat vond ik wel frappant, dat ouders die (bewust?) voor een antroposofisch kdv kiezen dus zeker niet automatisch voor een vrije school gaan.

quote:

Op maandag 9 december 2013 13:14 schreef Clubsoda het volgende:
Interessant dat jullie dat ook zo hebben. De sfeer op ons kdv is inderdaad heel warm, en ik denk echt dat dat voortkomt uit het antroposofische ervan. Dat zelf knutselen van cadeautjes vind ik ook leuk, bij ons moeten de ouders bijvoorbeeld zelf een sinterklaascadeau knutselen (jaja, met van te voren uitgezocht materiaal en indien nodig een gebruiksaanwijzing Ik ben zo a-creatief als maar kan dus ik ben daar heel blij mee ) Is heel gezellig, samen fröbelend bijpraten met andere ouders en ik vind het ook een mooie gedachte, dat een 1/2/3-jarig kind iets simpels en 'echts' krijgt en niet een plastic prul.

+1 weer. Ik heb laatst ook een avondje zitten knutselen. Nou geloof ik niet dat S. echt iets heeft aan mijn viltwerkje (mijn eigen VS trauma), maar het samen met andere ouders aan tafel zitten werken en de gesprekken die daarbij ontstonden vond ik heel bijzonder en waardevol. Ondanks dat ik mezelf niet al een typische boomknuffelaar zie, herken ik me erg in veel andere ouders, qua ideeën over opvoeding etc. Persoonlijk vind ik dat erg prettig, het contact met die gelijkgestemde ouders.

Oh, wij hadden dit jaar een bijenwaskaars met een voet van van die linksdraaiende grijze klei en beplakt met bijenwas gemaakt. Nou ja, hij kan opgebrand worden zullen we maar zeggen Ik vind het heel bijzonder hoe je veel makkelijker aan de praat komt met mensen die je nauwelijks kent als je samen zo zit te knutselen. Vind ik ook waardevol, en ik vond het ook boeiend om te horen dat er bijvoorbeeld een vader die was die behoorlijk christelijk was en die uitlegde hoe hij de vieringen op het kdv (die toch vaak een heidense insteek hebben) integreerde met zijn eigen christelijk mensbeeld.

quote:

Op maandag 9 december 2013 13:26 schreef Clubsoda het volgende:
Ik herken dat erg Mus, dat je zoiets zoekt. Ik denk dat de antroposofische inslag zo is ingenomen door de Vrije School, dat er geen andere scholen zijn die zich er aan wagen. Terwijl er bij kinderdagverblijven en zorginstellingen niet zo'n duidelijke grote speler is, en dan is het eenvoudiger om antroposofische tradities en ideeën te implenteren zonder meteen vol Steiner aan te hangen. En interessant van die zorginstelling, ik kan met dat heel goed voorstellen, dat het een erg fijne plek is.

Ik denk dat er wel scholen zijn met een sfeer en insteek waar jullie je bij thuisvoelen. Zo gaat M later naar een Montessorischool, en wat ik daar heel fijn vond was het grote schoolplein met allerlei fantasierijke speeltoestellen, alle lokalen die met grote ramen uitkijken om een park, moestuintjes op het terrein, de verschillende materialen om mee te spelen en leren, veel tekeningen aan de muur, een grote bibliotheek etc. Minder 'soft' dan waar hij nu zit, maar goed, hij is dan ook weer een stuk ouder, maar qua sfeer best vergelijkbaar. Ik sprak er met de buurvrouw over, wiens dochter naar de vrije school zal gaan en die kon zich mij keus heel goed voorstellen. Ben je al op scholen wezen kijken? Weet je een beetje wat de andere ouders op S' kinderdagverblijf doen? Bij ons werd er trouwens een avond georganiseerd met voorlichting over de vrije school en daar was schribarend weinig animo voor. Dat vond ik wel frappant, dat ouders die (bewust?) voor een antroposofisch kdv kiezen dus zeker niet automatisch voor een vrije school gaan.

Die school klinkt fijn. Helaas hebben wij niet zoiets in de buurt dus voor mijn gevoel moeten wij kiezen tussen twee uitersten. Bij ons is de doorstroom van het KVD naar de VS opvallend genoeg ook niet zo vanzelfsprekend. Veel ouders worstelen met de dingen die in dit topic besproken worden. Tijd voor vernieuwing van het VS onderwijs dus Toevallig hoorde ik laatst iemand over een studiemiddag o.i.d. over antroposofie in de 21e eeuw. Eens kijken of ik aan de notulen kan komen want ik ben wel benieuwd wat daar gezegd is

Trouwens, als gastouder maak ik vaak mee dat kinderen zich totaal niet aan de grenzen van een blaadje (welke vorm dan ook) houden als ze voor het eerst schilderen/tekenen, en dat je daarom je tafel beter goed af kan dekken

Het gaat hier nu ook over kdv en kleuterschool en dat verschilt wel van wat Steiner wilde voor de kinderen in de basisschoolleeftijd (vanaf 7 jaar). Als ik het goed begreep ligt volgens Steiner de nadruk in de jaren daarvoor op de zintuigen en het zenuwstelsel. Ik kan me voorstellen dat de aanpak die daarbij hoort is zoals jullie ook beschrijven.

Over het creatieve las ik trouwens een stuk van Steiner waar ik verbaasd over was. Ik denk dat hij bedoelt dat kleuren, vormen en dergelijke in harmonie moeten zijn. Het gevoel voor kleuren en vormen moet zich dan denk ik ontwikkelen vanuit de beleving ervan? Of intuïtief? Of dat opgelegd is of dat kinderen dat zelf mogen ontdekken, daar ging hij verder niet op in. Maar misschien dat anderen daar meer over weten (er wordt hier en daar al iets over gezegd).

Maar wat hij zei was dit:
'Je ziet wel eens, heel erg is dat, dat iemand een randje laat maken langs de hals van een jurk, dan een ceintuur en van onderen een zoom, met alle drie hetzelfde motiefje. Dat is natuurlijk het allerergste wat je mee kunt maken in het leven, vanuit het artistieke instinct dan. Het kind moet vroeg leren dat een randje langs de hals zich op een of andere manier naar beneden wil openen, naar beneden gericht wil zijn. De ceintuur moet naar twee kanten gericht zijn, en de zoom onderaan de jurk moet op een of andere manier omhoog gericht zijn en moet rusten op de onderkant. Het mag dus niet zo zijn, dat zou namelijk verschrikkelijk zijn, dat een kind zonder meer een band kunstzinnig vorm leert geven. Het moet weten hoe die band eruit moet zien, al naar gelang de plaats waar de mens hem draagt.'

Ergens begrijp ik hem wel, omdat die banden dan 'kloppen', het is in evenwicht, enz. Als we foto's of schilderijen beoordelen of maken, dan houden we daar ook rekening mee (perspectief, de richting en plaats van de voorwerpen, enz.). Maar dan gaat het om werk van volwassenen.

Ik kan me dus wel voorstellen dat er aan de ene kant gezegd wordt: VS, creatief, kunstzinnig, enz. Terwijl er aan de andere kant juist aangegeven wordt dat het helemaal niet zo creatief is, omdat kinderen niet geheel vrij worden gelaten om te experimenteren met de materialen, technieken, enz..

quote:

Op maandag 9 december 2013 12:19 schreef tombolafan het volgende:
En dat mensen dit over jou zeggen komt volgens jou puur door die 2 (?) jaar vrije school?

Ik weet niet hoelang jouw basisonderwijs was maar inclusief de kleuterjaren was dat in mijn tijd bij de VS 9 jaar en geen 2..

Werkstuk op de Vrije School

Werkstuk op een reguliere school


Het één zal wellicht kunstzinniger lijken dan het ander maar in welke zit de meeste artistieke vrijheid?

quote:

Op maandag 9 december 2013 15:23 schreef Ouder1 het volgende:
Werkstuk op de Vrije School
[ afbeelding ]
Werkstuk op een reguliere school
[ afbeelding ]

Het één zal wellicht kunstzinniger lijken dan het ander maar in welke zit de meeste artistieke vrijheid?

nou dat is een kwestie van interpretatie. de een zn kunstzinnig is de ander zn rotzooi. maar goed. ik ga er op in. gewoon. omdat ik het lollig vind in het kader van dat ook ik schilderijtjes maak en een artbook bijhou enzo zonder daadwerkelijk te kunnen tekenen

dit is trouwens een vrij regelmatig terugkerende discussie. tekenen of schilderen, kleur, compositie en creativiteit. artistieke vrijheid zit hem ook in de vrijheid om te maken wat je wilt. en wie weet wilde de minikunstenaar van de bovenste nu juist de kleurovergangen mooi doen. weet jij veel er zijn ook schilders geweest die enkel blokjes maakten en dat werd uiteindelijk een hele stroming.

quote:

Op maandag 9 december 2013 15:23 schreef Ouder1 het volgende:
Werkstuk op de Vrije School
[ afbeelding ]
Werkstuk op een reguliere school
[ afbeelding ]

Het één zal wellicht kunstzinniger lijken dan het ander maar in welke zit de meeste artistieke vrijheid?

Je kunt op basis van twee tekeningen toch niets zeggen over de artistieke vrijheid?
Je hebt geen idee wat de opdracht was, dus ook niet hoeveel vrijheid er was of genomen is.