Even een update omtrent het volgende wat ik hier een paar dagen gelden gepost heb. Ik vond de reacties ook leuk om te lezen, had alleen geen tijd om een fatsoenlijk antwoord te typen.
quote:
Op dinsdag 3 december 2013 00:52 schreef HansVaak het volgende:Ik zit met een keuzevak bij een hele leuke dame, waar ik beide keren (van de week de derde keer) even mee gepraat heb. Waren prima gesprekjes, gewoon de standaard "hoi, hoe gaat t? waar kom je vandaan?" en wat over t vak en daaruit wat afgegleden. Ze moest een paar keer om me lachen en volgens mij vond ze t ook wel gezellig, omdat ze best open doch een beetje verlegen is.
Een complimentje nog gegeven, maar niet heel direct. Waar ook een beetje de crux zit. Ik vind t lastig om in te schatten hoe ik die t beste kan geven, direct of indirect, in welke mate en wat voor onderwerpen. Dit ligt natuurlijk ook aan de situatie, maar zou wat advies toch op prijs stellen.
En hoe ik het beste kan hinten om iets leuks te gaan doen. Of het gesprek zo twisten dat ik haar direct mee vraag. Ik denk dat ik na de les ga proberen samen, al pratende, naar buiten te lopen en dan te vragen wat ze gaat doen. Bedenk me dan gelijk dat is misschien beter kan initiëren van "ga je mee ergens wat drinken?", of iets in die trant...
En waar ik ook nog wel eens last van heb, is dat ik niks meer weet te zeggen. Waardoor ik iets (een beetje) geforceerd wat leuks probeer te zeggen, wat ook averechts uit kan pakken. Ik dacht er aan om meer open vragen proberen te stellen, maar kan dit ook een beetje lastig inkleuren.
Dit zijn allemaal wel globale punten, maar omdat ik haar nog maar een paar keer zie en het lang geleden is dat ik zo'n leuk meisje ontmoet heb, vereist het extra effort.
Ik hoop dat jullie me een beetje de goede richting op kunnen sturen.

Dit bleek achteraf een beetje overdreven. Het was wel goed om er even wat actiever mee bezig te zijn en er wat over te lezen, maar ik was iets te specifiek aan 't denken. Overigens ben ik de laatste tijd daar al wat meer mee bezig en raak ik steeds vaker met random mensen in gesprek, in 't OV of op straat. Met geregeld nog een mooie dame ertussen, met af en toe best leuke gesprekken, maar nog geen contacten aan over gehouden. Ik weet dat er daar nog veel te verbeteren is, maar het instuderen van zinnetjes heeft geen zin. En verder in 't gesprek wil het ook nog wel is stil vallen helaas.
Ik heb me in dat kader in zitten lezen in PUA natural game, wat leuk leesvoer is. En ik heb een goed gevoel voor humor, wat maf is om over jezelf te zeggen, maar wel zo is. Alleen komt het er niet altijd even lekker uit, of heb ik op de verkeerde momenten geen inspiratie..
Enfin, ik dwaal af. Daar is dit topic ook niet helemaal voor dunkt me. Waarom ik het erbij zet, is om mijn denkwijze een beetje duidelijk te maken. Dit is alleen achteraf gezien, ik had half een paar dingen in mijn hoofd.
Afgelopen week op een vroege morgen in het lokaal, ze kwam vlak voordat de les begon binnen en ging op de vrije stoel naast me zitten. Ze zat nog niet en de docent begon al met zijn verhaal. Tijdens de les, waar onderling communiceren lastig is, maar je wel makkelijk je mening kan geven, geen contact. Dan moet je goed je moment kiezen, wat me in de klas wel goed lukt, ik kreeg de groep een paar keer aan flink aan 't lachen (kan ik altijd zo van genieten

). Maar onderling wist ik juist niet goed meer wat ik moest zeggen, omdat ik er te veel en/of verkeerd over na aan het denken was. Daarom ook fysiek niks gebeurd, positief en negatief.
Toen de les was afgelopen had ik wel een idee wat ik wou doen en hoe, vertrouwen op mijn humor. Maar voordat ik mijn kans zag, raakte ze met een gozer, van wie ik het vermoeden had dat hij gay zou kunnen zijn (wat later ook bleek te kloppen) aan de praat. Redelijk snel mengde ik me in dat gesprek, wat nog even duurde. Toen we met zijn drieën buiten stonden en bleek dat die twee elkaar vaag kenden en de zelfde kant op moesten, dus ik niet alleen met haar zou kunnen zijn, stelde ik voor wat te gaan drinken.
Eenmaal in een cafe in de buurt aangekomen, was het redelijk gezellig. Het gesprek vlotte aardig, maar ik merkte wel aan mezelf dat ik dezelfde fout aan het maken was en het lastig vond om te flirten. Wat helaas al een tijdje op een laag pitje staat, maar ook omdat die gozer erbij zat natuurlijk. Waardoor ik in dat opzicht een beetje blokkeerde.
Toen hoorde ik dat ze 4 jaar jonger is (ik ben 20). Waar ik op zich geen moeite mee heb, maar toch wel even raar is als je schat dat ze 18 zou zijn.
Gelukkig blokkeerde ik niet helemaal niet helemaal, want er waren wel een paar korte momenten van oogcontact, maar wist ook niet goed hoe ik fysiek wat meer toenadering kon zoeken en haar een beetje teasen/complimentje geven liep stroef. Maar als ik er aan terug denk, waren er een paar mooie kansen voor...
Ik heb haar nog wel uitgedaagd om een keertje te gaan sporten (hoe kom ik er op..), wat ze goed ontving. Alleen zat er ook nog een stuiterende homo bij, die ook maar al te graag mee wou. En zag ook niet echt kans om haar persoonlijker daarop te benaderen. En ook geen gegevens uitgewisseld. Het is een soort van unaniem besloten 't volgende week weer te doen. (hoop dat die gozer dan ziek is, hoe lullig het ook klinkt, maar gok dat jullie dat wel begrijpen)
Dus ik ga proberen er relaxter te zitten, terwijl ik toch een soort van plan heb. Ik weet dat ik er meer risico in moet nemen, maar blijf het tricky vinden. Vooral in zo'n situatie...
En lukt 't niet, omdat ik zelf keihard faal, ze me (daardoor) niks vind, heb ik iig al wat meer draagvlak voor de toekomst.