Wachten op het tweede streepje deel 278

quote:

Op woensdag 4 december 2013 18:11 schreef Dottey het volgende:

[..]

Ik kan me heel erg voorstellen dat het anders gaat dan dat jullie hadden gedacht! Wat fijn dat je man zo een steun voor je is! Dikke knuf!

Bedankt


===========


Voor jou dus spannend, maar eigenlijk niet echt. En tóch heb je dan hoop, ook al is de kans nog zo klein dat het raak is. Tenminste, zo werkt dat bij mij. Ik duim toch een beetje voor je

quote:

Op woensdag 4 december 2013 20:20 schreef Mrs.Peel het volgende:

[..]

Bedankt

===========

Voor jou dus spannend, maar eigenlijk niet echt. En tóch heb je dan hoop, ook al is de kans nog zo klein dat het raak is. Tenminste, zo werkt dat bij mij. Ik duim toch een beetje voor je

Nee niet echt spannend hier hoor. Ik geloof niet dat ik zwanger ben..
Wel gek was dat ik twee keer deze maand ongeveer twee dagen (met minstens een week ertussen) van die afscheiding had... wat kan duiden op een eisprong die eraan zit te komen..
maar omdat ik geen staafjes zou plassen deze en komende maanden om het in de gaten te houden is het gissen. Mocht het zo zijn dat het twee eisprongen waren... dan zijn ze overigens beide niet benut.. want manlief heeft er een pauze in gelast.. en druk en en en.. dus het komt er amper van

Twee dagen over mijn NOD maar ik maak mij geen zorgen nog. Mocht het over een week nog niet zover zijn dan kijken we wel weer verder.

quote:

Op donderdag 5 december 2013 17:10 schreef Dottey het volgende:

Ow zo. Nou, dan maar hopen dat je snel ongesteld mag worden dus. Uit nieuwsgierigheid: waarom lassen jullie een pauze in? Als het te privé is, moet je dat wel zeggen, hoor!

Gefeliciteerd Marel

quote:

Op donderdag 5 december 2013 17:21 schreef Mrs.Peel het volgende:

[..]

Ow zo. Nou, dan maar hopen dat je snel ongesteld mag worden dus. Uit nieuwsgierigheid: waarom lassen jullie een pauze in? Als het te privé is, moet je dat wel zeggen, hoor!

We merkte dat we er gewoon ongezond teveel mee bezig waren. Mijn man voelde zich daar niet meer gelukkig onder.. dus die wilde een maand of twee "pauze" van het er bovenop zitten en na die kleine pauze hebben we weer een gesprekje over "wat gaan we doen.. verder chillen en relaxen (en ik mijn nagels opeten) of gaan we weer "pogen" raak te knallen..

Daarnaast is er veel in de prive gaande waardoor het niet geheel onverstandig is om gewoon chill aan te doen en er weer redelijk denkwerk mogelijk is We komen er wel aan uit hoor.

quote:

Op donderdag 5 december 2013 22:20 schreef Dottey het volgende:

[..]

We merkte dat we er gewoon ongezond teveel mee bezig waren. Mijn man voelde zich daar niet meer gelukkig onder.. dus die wilde een maand of twee "pauze" van het er bovenop zitten en na die kleine pauze hebben we weer een gesprekje over "wat gaan we doen.. verder chillen en relaxen (en ik mijn nagels opeten) of gaan we weer "pogen" raak te knallen..

Daarnaast is er veel in de prive gaande waardoor het niet geheel onverstandig is om gewoon chill aan te doen en er weer redelijk denkwerk mogelijk is We komen er wel aan uit hoor.

Bedankt voor je uitleg. Verstandig om een pauze in te lassen als je merkt dat het zo dus niet goed gaat. Ik hoop dat jullie over twee maanden samen tot een goede oplossing komen! Eentje die voor jullie allebei bevredigend is. Blijf je nog wel gezellig meelezen en -posten?

Hier nog niks te zien op dag 31. Ben zo stom geweest om gisteren te testen. Omo-wit natuurlijk. Nu mag ik pas als ik echt overtijd ben.

Afgelopen cycli waren 29-31-29 dus ik verwacht echt vandaag wel actie.

Reden dat ik gisteren tesyte was omdat ik ontzettend hormonaal en jankerig ben en ik hoopte dat dat aan iets anders lag dan aan te hoge werkdruk

quote:

Op vrijdag 6 december 2013 08:04 schreef kwakz0r het volgende:
Hier nog niks te zien op dag 31. Ben zo stom geweest om gisteren te testen. Omo-wit natuurlijk. Nu mag ik pas als ik echt overtijd ben.

Afgelopen cycli waren 29-31-29 dus ik verwacht echt vandaag wel actie.

Reden dat ik gisteren tesyte was omdat ik ontzettend hormonaal en jankerig ben en ik hoopte dat dat aan iets anders lag dan aan te hoge werkdruk

Lastig is het hè? Geduld hebben.... pfff ook niet mijn ding!
Ik hoop op geen actie voor je meid!

Kwakz0r, ik zit momenteel in hetzelfde schuitje als jij. Normale cycli van 30 dagen ongeveer. Op dag 33 getest, Omo-wit en nu op 37 nog steeds niks. Wel wat ongikrampen maar niks roods. Sinds een paar dagen ook wat last van m'n ks-litteken, dat heb ik dus nog nooit gehad?!
Fee, herken jij dat toevallig?

quote:

Op vrijdag 6 december 2013 10:33 schreef NotTheSame het volgende:
Kwakz0r, ik zit momenteel in hetzelfde schuitje als jij. Normale cycli van 30 dagen ongeveer. Op dag 33 getest, Omo-wit en nu op 37 nog steeds niks. Wel wat ongikrampen maar niks roods. Sinds een paar dagen ook wat last van m'n ks-litteken, dat heb ik dus nog nooit gehad?!
Fee, herken jij dat toevallig?

Toevallig lees ik weer mee . En ja, ik herken het wel van de zwangerschap van S . Spannend hoor!!

Sowieso weer spannend voor een paar meiden hier, ik duim!

quote:

Op vrijdag 6 december 2013 11:15 schreef Fee-nix het volgende:

[..]

Toevallig lees ik weer mee . En ja, ik herken het wel van de zwangerschap van S . Spannend hoor!!

Sowieso weer spannend voor een paar meiden hier, ik duim!

Thanx voor je snelle reply! Als ik dit weekend nog niet ongi ben geweest zal ik nog es testen .

quote:

Op vrijdag 6 december 2013 13:03 schreef MevrouwCactus het volgende:
Al dat hypochondrieën he... Ik begrijp het nu zo! Wat een drama zeg, die wachtweken.

Ah op je eerste wachtbankje? Ook al een ongeduldig typje dus? Ik duim voor je hoor meid!

quote:

Op donderdag 5 december 2013 22:32 schreef Mrs.Peel het volgende:

[..]

Bedankt voor je uitleg. Verstandig om een pauze in te lassen als je merkt dat het zo dus niet goed gaat. Ik hoop dat jullie over twee maanden samen tot een goede oplossing komen! Eentje die voor jullie allebei bevredigend is. Blijf je nog wel gezellig meelezen en -posten?

Jawel, maar al veel minder dan voorgaande maanden. Ik lees wel geregeld alles eventjes bij ^^,

voor Marel! En mevr. Cactus wat onwijs spannend zeg na de terugplaatsing! Wachtweken zijn echt vreselijk... Iedereen kent het gevoel hier! Ik lees en post ook minder fanatiek om het meer los te laten. Forum is toch een trigger dan die ik niet altijd op wil roepen. Zit hier op dag 17, dus moet zeker even gebatst worden dit weekend. Maar ben gekapt met temperaturen en andere dingen waardoor ik er teveel mee bezig kan zijn. Stom dat dat de eerste twee weken altijd perfect lukt en ik tijdens de wachtweken verander in een ongeduldig monster!!! ;-) Sterkte voor alle meiden op de wachtbank!!

Vanmiddag toch maar telefoonrondje huisarts->biometrie gebeld ivm overtijd.
Mocht ik na het weekend weer negatief testen krijg ik de doorverwijzing voor een echo en van daar uit word bekeken hoe we verder gaan. Misschien dus toch weer Provera en Clomid helaas .

Gefeliciteerd Marel en Mevrouw Cactus! Wat een hoop zwangere dames hier inmiddels zeg, ik vind het eerlijk gezegd moeilijk bij te houden. Ik ben echt heel erg blij voor jullie, het begin is er!

Zelf een terugslag gehad hier in de vorm van een epileptische aanval (vandaar ook dat ik een tijdje niet gepost heb, problemen met concentratie en geheugen etc.) Het was een heftige aanval, ik dacht dus toen ik bijkwam dat het 2009 was en herkende mijn verloofde niet. We zijn er erg van geschrokken en ik ga nu een traject in bij SEIN (een instelling die gespecialiseerd is in epilepsie). De wachttijd is enkele maanden, hoewel de kans redelijk groot is dat ik voorrang krijg aangezien ik even gestopt ben met ademen.

De kans zit er dik in dat weer aan de medicatie moet met alle risico's van dien. Ik voel me vreselijk, zit erg in de knoop met de combo epilepsie en kinderwens. Mijn hoofd stopt niet met malen. Nooit gedacht dat ik dit zou zeggen maar ik ben even dolblij dat er geen kans is dat ik nu zwanger ben. We staan voor een erg moeilijke beslissing. Ben ik wel geschikt als moeder? De epilepsie is niet erfelijk, maar wat als ik tijdens een aanval mijn kind laat vallen? Wat als ik aan de medicatie moet en mijn kind daardoor geboren wordt met een handicap? Wat als ik na een aanval zo in de war ben dat ik mijn eigen kind niet herken? Wat als dit, wat als dat?

Sorry voor de lange (wellicht wat te intieme) post, ik moest dit even van me afschrijven. Het voelt alsof mijn hele leven op zijn kop staat en alles wat recht was, krom is en omgekeerd. Ik weet niet waar ik het moet zoeken. Misschien dat ik deze post later weer weghaal.

_{Ik heb niet alles bij gelezen, het wil even niet lukken. Mijn geheugen speelt me parten en ik heb nog wat moeite ieders verhaallijn uit elkaar te houden.}

quote:

Op vrijdag 6 december 2013 19:19 schreef NotTheSame het volgende:
Vanmiddag toch maar telefoonrondje huisarts->biometrie gebeld ivm overtijd.
Mocht ik na het weekend weer negatief testen krijg ik de doorverwijzing voor een echo en van daar uit word bekeken hoe we verder gaan. Misschien dus toch weer Provera en Clomid helaas .

Wat rot meid!

LuDann wat heftig meis, en wat een overpeinzingen.
Hoop dat je de kracht en wijsheid vinden gaat de komende periode.
Mijn enige tip is richt je nu op je 'herstel' en het instellen plus omgaan met de epilepsie.
Komt tijd komt raad, ik weet zeker dat er meer moeders zijn met epilepsie,en wie weet kan je via SEIN hiermee in contact komen.

Hele dikke knuffel voor jou

LuDann wat een achtbaan! Het lijkt me een ontzettend moeilijke keuze, maar ik denk ook dat de specialisten je kunnen helpen hierbij.
Ik hoop dat je snel terecht kunt!

NTS heb je voor je vorige zwangerschap ook al clomid ed gehad? Sorry als het al een keer voorbij is gekomen. Vervelend die onzekerheid. Dus ook voor jou

Jeetje LUdann wat een achtbaan meid! Concentreer je eerst maar op je herstel, 1 ding tegelijk.
Ik ken een moeder met epilepsie, dus het kan wel, maar jij bent nu toch even het belangrijkste!!

LuDann, jeutje, dat is wel even schrikken zeg! wat gewoonmezelf zegt, eerst herstellen, dan naar het volgende kijken!

Cholula, ik heb inderdaad voor mijn zwangerschap van Draakje ook Clomid gehad. Na 2 rondes was het toen raak. En vragen staat vrij hoor, tis geen geheim en ik vertel het liever 10x teveel dan 1x te weinig .

Nu ik mijn post lees lijkt het allemaal wel dramatischer dan dat het voor mij is hoor. Ik weet dat ik er met medicatie waarschijnlijk wel zal komen, ik baal er alleen een beetje van dat mijn lijf het misschien toch weer niet alleen kan, terwijl het me een jaar lang de hoop gegeven heeft.
Maar goed, het weekend is nog niet voorbij, geen bloed geeft nog een beetje moed en we zien het maandag wel. Aan de ene kant mag er bloed vloeien, dan is mijn cyclus gewoon even in de war geweest, aan de andere kant, blijf maar uit en pies ik maandag gewoon een tweede streepje .

Maar ik tel mijn zegeningen (waarvan er eentje boven ligt te slapen) en mocht ons een tweede niet gegund zijn, so be it.

LuDann wat heftig! Logisch dat jullie erg geschrokken en in de war zijn. Verder helemaal eens met BlueEyes. Veel sterkte!

NTS ah dat zou balen zijn, zeg! Ik hoop toch nog op een positieve test... En anders op een zeer voorspoedig traject.

Bedankt voor jullie reacties, dat doet me erg goed. Bij het SEIN hebben ze ook een maatschappelijk werker, ik zal daar vast ook hulp van kunnen krijgen.

Wat naar LuDann... Sterkte en rustig aan!!