quote:
Tja, wat was er eigenlijk geworden van Niels? De geschiedenisboeken zijn een tijd lang stil over hem. Wel weten we dat sinds eeuwen de nazaten van Luca nu in Germania vredig en voortvarend hun leven leefden. Tenminste, dat vertelt dit oude manuscript ons, ooit gevonden in de graftombe van Richard Leeuwenhart.
Ze leefden voortvarend dankzij Niels en zijn heldendaden. Weinigen wisten dat Niels inmiddels was vertrokken naar Magna Frisia, het huidige Friesland. Hij leefde daar een hard maar eerlijk bestaan, leerde en sprak de taal van de dieren en leefde in kleine hutjes, nauwelijks groot genoeg om zijn immens gespierde torso te herbergen, zoals te zien hieronder.
De legende gaat verder in het kleine stadje Mebreghtrwyyen. Hier leefde Niels gewoon het leven, totdat de lokale smid getroffen werd door de vogelgriep. De legende gaat dat Niels het shirt van de smid aantrok, handig herkenbaar aan de letter S voor Smid, en het werk van de smid voortzette door met zijn blote handen staal te buigen. In die tijd had de bakker een shirt met de letter B, de visser een shirt met de letter V etcetera, zodat iedereen goed herkenbaar was. De volgende foto van Niels werd onlangs gevonden in de staatsarchieven van Friesland:
Inmiddels was Niels de belangrijkste leverancier van wapentuig geworden. Immers, met zijn vuuradem gelijk aan de hitte van de Vesuvius en zijn onmetelijke kracht die hij gebruikte om staal te buigen met zijn blote handen had hij inmiddels een aardige reputatie opgebouwd. En een aardige bankrekening.
Maar van binnen kookte hij van woede. Ondanks dat hij grote delen van Europa beheerste was zijn honger naar meer woonruimte, vooral voor zijn achtertuin, nog niet gestild.
Op een dag plukte hij eigenhandig de veren van 10000 kippen, stak ze op zijn helm, en vertrok zonder iets te zeggen.
Weinigen wisten dat Niels oostwaarts trok, waar hem ter ore was gekomen dat er nog genoeg ruimte was. Ook zou daar genoeg zand liggen voor de zandbakken van toekomstige kinderen. In welige oases zou hij rust kunnen vinden aan het water met een cocktail of twee. En zo trok onze nobele ridder verder, gelokt door avontuur, op weg naar het beloofde land met zand en oases.
Onderweg ging niet alles even gemakkelijk. Er bleken meerdere onverlaten ook op zoek te zijn naar een royale zandbak voor hun kinderen, alsmede naar een cocktail bij een oase. De eerste oase deed zich aan, en Niels stormde er opaf. Onder een luid en duidelijk "IK EERST IK EERST IK EERST IK EERST VERDOMME" spoedde hij zich richting de oase, zoals te zien is op onderstaande afbeelding.
De oorspronkelijke bewoners van het gebied hebben nooit geweten wat ze overkwam. Niels vestigde zich bij een kleine oase, samen met een aantal willekeurig van de straat geraapte mensen. Het duurde niet al te lang totdat Niels besloot tot totale overname van het Midden-Oosten. Er moesten meer zandbakken komen en meer caipirinha's gedronken worden. Hieronder is te zien hoe Niels opdracht geeft tot het bouwen van een nieuwe cocktailbar. Deze moet aan zijn rechterkant komen, blijkbaar.
Beetje bij beetje werd het land ingenomen. Op een dag zat Niels in Jeruzalem in een taveerne toen hem werd gevraagd een suicide tequila te doen. De 25e suicide tequila werd de taveerne teveel. Bij het snuiven van het zout moest Niels gigantisch niezen. In combinatie met zijn vuuradem was dit fataal voor de taveerne en de stad.
Maar dit bood wel mogelijkheden. Mogelijkheden tot expansie. Mogelijkheden tot meer zandbakken. Mogelijkheden tot meer cocktails. En zo besloot Niels om eigenhandig de complete stad weer op te bouwen. Gewoon, door even wat gebouwen neer te zetten, wat koepels en kerken te bouwen, wat parkjes aan te leggen. Niet bepaald raketwetenschap.
Ter illustratie: de situatie voor de renovatie:
En de situatie na de renovatie. Let ook op de lichtinval en de positie van de zon. Niels haatte het als de zon recht in zijn gezicht scheen, dus heeft hij Helios zelf verzocht om de zon ietwat te kantelen. Het resultaat mag er wezen.
Jeruzalem was van Niels. Een perfecte uitvalsbasis om Europa aan de ene kant in de gaten te houden, en de Aziaten aan de andere kant. Lange tijd werd er niks meer vernomen van Niels. Maar toch, iets later in de geschiedenisboeken, duikt hij weer op in een andere gedaante. In het volgende verhaal ziet U hoe Niels de geschiedenis voorgoed veranderde met zijn heldendaden...