Nee.quote:Op maandag 23 december 2013 23:06 schreef thabit het volgende:
De som is onbegrensd op (1, a), met a willekeurig. Denk je dat de reeks dan nog uniform kan convergeren?
Hmm, okay. Even kijken hoe ik dat formeel opschrijf dan.quote:
Die eerste formule heet een Taylorreeks. Je moet maar eens opzoeken hoe dat werkt.quote:Op donderdag 26 december 2013 22:29 schreef LogiteX het volgende:
Hoe berekenen computers de natuurlijke logaritme? Want deze formule
[ afbeelding ]
lijkt alleen voor kleine waarden van x te werken?
Waarschijnlijk wordt er slim gebruik gemaakt van deze regel
[ afbeelding ]
ja dus
Algorithms for calculating the built-in functions
Dat wortel truukje is wel leuk
Nee, dat gaat niet werken. Je kan wel gaan lopen truken met goniometrische identiteiten, maar het makkelijkst is het om het om te schrijven naar complexe e-machten.quote:Op zaterdag 28 december 2013 12:41 schreef DefinitionX het volgende:
Ik kan nu sin(x)^2 en cos(x)^2 integreren. Van welke regel maak je gebruik om sin(of cos)(x)^n, met n>2 op te lossen? Mag je zeggen dat
Integraal sin(x)^6 = integraal sin(x)^3 * integraal sin(x)^3 ?
Geen idee hoe dat moet. Ik zoek wel wat op youtube op.quote:Op zaterdag 28 december 2013 12:48 schreef thabit het volgende:
[..]
Nee, dat gaat niet werken. Je kan wel gaan lopen truken met goniometrische identiteiten, maar het makkelijkst is het om het om te schrijven naar complexe e-machten.
Maar als cos(x) je variabele is, wel.quote:Op zaterdag 28 december 2013 13:37 schreef DefinitionX het volgende:
Hij stelt op een gegeven moment:
u=cos(x)
du=-sin(x)dx
-du=sin(x)dx
En rekent daarmee verder. Maar hij gebruikt regels die ik niet snap. Bij het integraal rekenen van cos(x)^2 zeg ik toch ook niet dat het antwoord ((cos(x)^3)/3) + c is.
Plus a fucking constant.quote:Op zaterdag 28 december 2013 14:13 schreef thenxero het volgende:
[..]
Maar als cos(x) je variabele is, wel.
Je zou bijvoorbeeld gebruik kunnen maken van de techniek van het partieel integreren die ik je hier onlangs nog heb uitgelegd. Dan kun je de volgende recursieve betrekkingen afleiden:quote:Op zaterdag 28 december 2013 12:41 schreef DefinitionX het volgende:
Ik kan nu sin(x)^2 en cos(x)^2 integreren. Van welke regel maak je gebruik om sin(of cos)(x)^n, met n>2 op te lossen?
Nee.quote:Op zaterdag 28 december 2013 15:15 schreef thenxero het volgende:
[..]
Voor het gemak even 0 genomen .
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.3x2 - 2 = 3
3x2 = 5
x2 = 5/3
x= wortel(5/3) of -wortel(5/3)
Hoe komt men dan aan 1 en -1?
Edit:
Vul 1 in de afgeleiden van f(x) en ook in y=3x-2. Dan krijg je precies hetzelfde. Wilt dat zeggen dat de lijn y=3x-2 gelijk is aan de raaklijn van het punt f(1)?
Edit2:
Nee dat kan niet, want de afgeleiden is een kwadratische functie....
Edit3:
Volgens mij klopt het antwoord wel, dat het C is, maar niet de uitkomsten.
[ Bericht 5% gewijzigd door DefinitionX op 30-12-2013 16:50:42 ]
Dit is af te leiden uit de formule van Stirling.quote:Op maandag 30 december 2013 18:53 schreef gaussie het volgende:
Ik ben bezig met bestuderen van een bepaald bewijs. In grote lijnen kan ik het wel volgen. Maar er wordt vanuit een bepaalde benadering geredeneerd. Waarvan ik niet kan zien hoe deze is afgeleid. het gaat om de volgende benadering: (n!)^1/n is ongeveer gelijk aan n*e^-1. De eerste formule doet me denken aan de meetkundige gemiddelde. Maar hoe dit in relatie staat met n*e^-1 is mij een raadsel. Wie kan me uit de brand helpen?
Ja dat klopt. Ik heb het t gisteren uitgevogeld. Als je de representatie n/(n!)^1/n van e gebruikt dan volgt de benadering vanzelf. Maar bedankt voor het meedenken.quote:Op woensdag 1 januari 2014 17:25 schreef pentarou het volgende:
[..]
Dit is af te leiden uit de formule van Stirling.
Een domein kan je niet bepalen, maar definieer je. Je kunt bijvoorbeeld f(x)=x^2 definiëren op [3,5] of op [-3, oneindig)... zolang f(x) voor alle x in het domein maar goed gedefinieerd is. Bij f(x)=1/x mag bijvoorbeeld 0 niet in het domein zitten, want 1/0 kan niet.quote:Op donderdag 2 januari 2014 12:57 schreef Senderious het volgende:
Kan iemand mij uitleggen hoe je het domein kan bepalen bij bijvoorbeeld de onderstaande functie?
y = f(x) = 3 + x^2
Alvast bedankt!
Elke reële waarde van x levert een reële waarde van f(x), dus als het de bedoeling is voor het domein D van f opgevat als reële functie de grootst mogelijke deelverzameling van R te bepalen, dan is D = R. Maar ik heb het idee dat dit niet is wat er wordt gevraagd ...quote:Op donderdag 2 januari 2014 12:57 schreef Senderious het volgende:
Kan iemand mij uitleggen hoe je het domein kan bepalen bij bijvoorbeeld de onderstaande functie?
y = f(x) = 3 + x^2
Alvast bedankt!
Volgens mij wel. De uitleg is vrij gebrekkig in mijn wiskundeboek helaas..quote:Op donderdag 2 januari 2014 13:44 schreef Riparius het volgende:
[..]
Elke reële waarde van x levert een reële waarde van f(x), dus als het de bedoeling is voor het domein D van f opgevat als reële functie de grootst mogelijke deelverzameling van R te bepalen, dan is D = R. Maar ik heb het idee dat dit niet is wat er wordt gevraagd ...
Ok. Dat zal dan inderdaad de bedoeling zijn, zoals meestal in schoolboeken. Thenxero heeft natuurlijk gelijk als hij zegt dat het domein van een functie gegeven moet zijn. Maar wat is nu je moeilijkheid?quote:Op donderdag 2 januari 2014 13:50 schreef Senderious het volgende:
[..]
Volgens mij wel. De uitleg is vrij gebrekkig in mijn wiskundeboek helaas..
Het antwoord luidt als volgt:
Df = R, Bf = [3, ∞]
In de opdracht staat (letterlijk) dat ik het domein moet bepalen, vervolgens een grafiek moet schetsen en ten slotte het bereik van de desbetreffende functie moet bepalen.quote:Op donderdag 2 januari 2014 13:55 schreef Riparius het volgende:
[..]
Ok. Dat zal dan inderdaad de bedoeling zijn, zoals meestal in schoolboeken. Thenxero heeft natuurlijk gelijk als hij zegt dat het domein van een functie gegeven moet zijn. Maar wat is nu je moeilijkheid?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |