Geforceerd "ONS" zijn is net zo vermoeiend als het geforceerd gescheiden houden. Man, echt...quote:Op dinsdag 12 november 2013 12:47 schreef incompetente-palpeerder het volgende:
Nee Godtje, zoals gezegd, snap ik het best.
In de voorbeelden die geschetst worden (kinderen uit een eerste relatie/eigen bedrijf) kan ik me die hvw voorstellen, maar daar gaat het mij niet om. Het gaat mij om mensen die in een langdurige relatie (en nee, drie jaar vind ik niet langdurig) nog steeds spreken van "mijn inkomen" en "haar inkomen". Wie betaald er dan "ons etentje" en wie "onze vakantie"?
Ook schulden worden op gegeven moment "onze schulden" in mijn ogen. Immers: Als mijn partner minder uit kan geven vanwege rentekosten, zal ik minder van hem/haar krijgen of hem/haar meer geven.
Ik snap je punt wel, maar het is natuurlijk niet per se het een of het ander. Wij hebben al jaren een constructie met een gezamenlijke rekening waar we in principe naar rato op inleggen. Dat voelt niet vreemd om het op die manier toch apart te houden van de rest van ieders inkomen.quote:Op dinsdag 12 november 2013 12:47 schreef incompetente-palpeerder het volgende:
Nee Godtje, zoals gezegd, snap ik het best.
In de voorbeelden die geschetst worden (kinderen uit een eerste relatie/eigen bedrijf) kan ik me die hvw voorstellen, maar daar gaat het mij niet om. Het gaat mij om mensen die in een langdurige relatie (en nee, drie jaar vind ik niet langdurig) nog steeds spreken van "mijn inkomen" en "haar inkomen". Wie betaald er dan "ons etentje" en wie "onze vakantie"?
Ook schulden worden op gegeven moment "onze schulden" in mijn ogen. Immers: Als mijn partner minder uit kan geven vanwege rentekosten, zal ik minder van hem/haar krijgen of hem/haar meer geven.
Oef.. hier heb ik een hoop op te zeggen. Zal proberen het kort te houden.quote:Op dinsdag 12 november 2013 12:52 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ik snap je punt wel, maar het is natuurlijk niet per se het een of het ander. Wij hebben al jaren een constructie met een gezamenlijke rekening waar we in principe naar rato op inleggen. Dat voelt niet vreemd om het op die manier toch apart te houden van de rest van ieders inkomen.
quote:Op dinsdag 12 november 2013 14:08 schreef Mystikvm het volgende:
Jezus, wat een moeilijk gedoe over geld. Mijn vriendin is helaas werkloos geworden, heeft nog een koophuis waar ze vanaf moet en woont bij mij in. Ik verdien genoeg om ons beiden te onderhouden.
Als ik op vakantie wil, dan ga ik graag met mijn vriendin. Als dat betekent dat ik haar deel van de vakantie op moet hoesten, dan doe ik dat. Het is of dat, of niet op vakantie. Natuurlijk voelt het voor haar niet fijn om van mij afhankelijk te zijn, en ik ben er ook niet gelukkig mee, maar als ik mijzelf dingen moet gaan ontzeggen omdat zij nu eenmaal even krap zit, dan heb ik alleen mijzelf er maar mee.
Het is niet zo zwart/wit. Ik moet er niet aan denken dat wij onze financiën delen, maar ik ga ook niet krampachtig alles maar gescheiden houden. Als er iets duurs moet gebeuren, dan betaal ik dat wel. En ja, misschien zijn we over een paar jaar niet meer bij elkaar en heb ik veel te veel geld aan haar uitgegeven, maar dat is dan maar zo. Heb ik wel een leuke tijd met haar van gehad.
Dat vind je mooi, maar trouwen in gemeenschap van goederen vind je maar niks. Ok.quote:
Als je zou trouwen zou je stoppen met alles op een grote hoop gooien?quote:Op dinsdag 12 november 2013 14:29 schreef Pvoesss het volgende:
Dat kan toch prima, wij gooien ook al het geld nu op een grote hoop maar gaan toch echt niet voor gemeenschap van goederen. We hebben dus beide nu evenveel (of weinig) te besteden.
Maar ik zal nooit trouwen in gemeenschap van goederen.
Ik begrijp de houding van veel mensen hierin ook niet zo. Als je van elkaar houdt, dan heb je wat voor elkaar over. Dat betekent niet dat alles van jou ook ineens van haar is.quote:Op dinsdag 12 november 2013 14:48 schreef motorbloempje het volgende:
Gut, ik ben blij dat wij ons hier zó ontzettend niet druk om maken als ik dit allemaal zo lees.
Dit.quote:Op dinsdag 12 november 2013 14:48 schreef motorbloempje het volgende:
Gut, ik ben blij dat wij ons hier zó ontzettend niet druk om maken als ik dit allemaal zo lees.
Nou, ik vind dit ook gezanik. Zoals ik al zei:quote:Op dinsdag 12 november 2013 14:53 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
Dit.
Lijkt mij vreselijk om in een relatie te zitten waar je voortdurend bezig bent met mijn en dijn. Waar je ongelijkwaardig bent. Waar je 'samen' duurzame goederen aanschaft maar dan toch even moet uitspreken van wie het nu eigenlijk in geval van scheiding is.![]()
Ik kan me nog herinneren dat we nieuwe eetkamerstoelen hadden besteld. Toen ze werden geleverd was hij niet thuis en heb ik afgerekend. Was meneer een portie pissig over.Al snel had ik door dat dat was omdat ze dan bij scheiding van mij zouden zijn. Ik betaalde de verbruiksartikelen en hij de duurzame goederen.. hij heeft de hele relatie dus zijn eigen hachje veilig lopen stellen voor een eventuele scheiding.
quote:Op dinsdag 12 november 2013 12:52 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Geforceerd "ONS" zijn is net zo vermoeiend als het geforceerd gescheiden houden. Man, echt...
Ik kan me alleen niet zoveel voorstellen bij geforceerd 'ons' zijn. Kan je daar een voorbeeld bij geven?quote:Op dinsdag 12 november 2013 14:54 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Nou, ik vind dit ook gezanik. Zoals ik al zei:
[..]
Wie maakt zich druk, dan? Ik zie meerdere mensen zich daarover beklagen, maar ik mis even tegen wie de klachten zijn gericht.quote:Op dinsdag 12 november 2013 14:48 schreef motorbloempje het volgende:
Gut, ik ben blij dat wij ons hier zó ontzettend niet druk om maken als ik dit allemaal zo lees.
Jij bent dan ook niet gescheiden. Er zijn mensen die ontzettend lullig kunnen doen over een paar lousy spulletjes als men uit elkaar gaat.quote:Op dinsdag 12 november 2013 14:54 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Nou, ik vind dit ook gezanik. Zoals ik al zei:
[..]
Tuurlijk, veel vrouwen, lang niet allemaal laat dat duidelijk zijn. Doen zich voor tijdens de relatie als engeltjes, op dat moment zijn ze dat ook, totdat ze opeens toch op een ander verliefd worden of de relatie om onduidelijke redenen gaan beëindigen. Dan in NL werkt de man vaak fulltime en verdiend over het algemeen meer dan de vrouw, dus financieel gezien is de man de lul bij een scheiding.quote:Op dinsdag 12 november 2013 14:25 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Dat vind je mooi, maar trouwen in gemeenschap van goederen vind je maar niks. Ok.
Ik vind het eigenlijk vrij oninteressant en ook irrelevant om op deze manier te praten 'in het algemeen' of 'in veel gevallen'.quote:Op dinsdag 12 november 2013 15:10 schreef TryX het volgende:
[..]
Tuurlijk, veel vrouwen, lang niet allemaal laat dat duidelijk zijn. Doen zich voor tijdens de relatie als engeltjes, op dat moment zijn ze dat ook, totdat ze opeens toch op een ander verliefd worden of de relatie om onduidelijke redenen gaan beëindigen. Dan in NL werkt de man vaak fulltime en verdiend over het algemeen meer dan de vrouw, dus financieel gezien is de man de lul bij een scheiding.
In veel redenaties hier in dit topic wordt uitgegaan door de vrouwen dat de man bij de vrouw weg gaat en dat dat gemakkelijk is. Maar de wet, sommige wetgevingen staan zelfs boten notariële contracten, geeft toch echt alle voordelen aan de vrouw.
Alimentatie in het geval van kinderen, helft van vermogen en bezittingen, partner alimentatie, kortom ze plukken je helemaal kaal.. en dit nog alleen van de financiële kant gezien..
Nee dan gooien we nog steeds alles op een grote hoopquote:Op dinsdag 12 november 2013 14:42 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Als je zou trouwen zou je stoppen met alles op een grote hoop gooien?
Of zou je sowieso nooit trouwen?
Het is ook niet om je aan te spreken, maar om aan te geven dat niet alle vrouwen goedwillend en poeslief zijn bij een breuk. Helaas te vaak moeten horen bij vrienden/kennissen dat vrouwen kinderen weg gingen houden en meer geld wilden hebben dan de wettelijke alimentatie etc..quote:Op dinsdag 12 november 2013 15:15 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ik vind het eigenlijk vrij oninteressant en ook irrelevant om op deze manier te praten 'in het algemeen' of 'in veel gevallen'.
Ik voel me door bovenstaande verhaaltje ook totaal niet aangesproken.
De mensen die per se niet willen trouwen omdat ze bang zijn dat hun partner er bij een eventuele scheiding met vanalles vandoor gaat. Als je zo moet argumenteren, en als ik zou horen dat mijn partner deze redenering voor het niet trouwen zou hebben, dan zou ik geen zin meer hebben in de relatie. Natuurlijk hoef je niet te trouwen: ik begrijp prima dat mensen de meerwaarde er niet van zien, maar het gebrek aan vertrouwen door de uiting van angst over allerlei doemscenario's op een moment dat je zou moeten zeggen "ik vertrouw jou" maken me wat onpasselijk. Er is niets mis met realistisch blijven en erkennen dat niet elke relatie voor eeuwig standhoudt, maar in een relatie blijven met een uitgesproken "ik vertrouw je niet als het inderdaad mis blijkt te gaan" is in mijn ogen energieslurpend en zelfs oneerlijk.quote:Op dinsdag 12 november 2013 14:57 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Wie maakt zich druk, dan? Ik zie meerdere mensen zich daarover beklagen, maar ik mis even tegen wie de klachten zijn gericht.
Je wilt dus eigenlijk vooral de mannen waarschuwen dat ze maar beter geen kinderen kunnen krijgen en niet moeten trouwen? Helder.quote:Op dinsdag 12 november 2013 15:17 schreef TryX het volgende:
[..]
Het is ook niet om je aan te spreken, maar om aan te geven dat niet alle vrouwen goedwillend en poeslief zijn bij een breuk. Helaas te vaak moeten horen bij vrienden/kennissen dat vrouwen kinderen weg gingen houden en meer geld wilden hebben dan de wettelijke alimentatie etc..
Ja, nu snap ik goed wat je bedoelt.quote:Op dinsdag 12 november 2013 15:20 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
De mensen die per se niet willen trouwen omdat ze bang zijn dat hun partner er bij een eventuele scheiding met vanalles vandoor gaat. Als je zo moet argumenteren, en als ik zou horen dat mijn partner deze redenering voor het niet trouwen zou hebben, dan zou ik geen zin meer hebben in de relatie. Natuurlijk hoef je niet te trouwen: ik begrijp prima dat mensen de meerwaarde er niet van zien, maar het gebrek aan vertrouwen door de uiting van angst over allerlei doemscenario's op een moment dat je zou moeten zeggen "ik vertrouw jou" maken me wat onpasselijk. Er is niets mis met realistisch blijven en erkennen dat niet elke relatie voor eeuwig standhoudt, maar in een relatie blijven met een uitgesproken "ik vertrouw je niet als het inderdaad mis blijkt te gaan" is in mijn ogen energieslurpend en zelfs oneerlijk.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |