TS was gisteren de chauffeur en moest dus nuchter blijven. Ik en een vriend waren samen met 2 chicks naar een fuif 20 kilometer verderop.
Ik als verstandig chauffeur dronk de hele avond red bull, cola en water. Maar de chicks dronken heel de avond cocktails en bier.
Na enkele kilometers naar huis hoorde ik vanop de achterbank ''ik ben misselijk, stop.''
Omdat ik niet meteen kon stoppen kon ze helaas niet wachten. ''Bwuuurk' hoorde ik plots , heel de achterbank besmeurt met kots

Klacht: bij thuiskomen van een fuif nog de auto gepoetst om uitdroging te vermijden

. De klacht is niet alleen het poetsen, maar ook stinkende lucht in de auto. Plekken geraken er niet uit en achterbank is verneukt.
Het was uiteindelijk 07:30 wanneer ik mijn bed zag, waar ook de klacht is:
zondag verneukt
Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo