SES School, Studie en Onderwijs
Wiskunde in de brugklas, Frans voor het examen of een studie Personeel en Arbeid? Moeilijke formulieren van DUO? Iets weten over studiefinanciering of studentenverenigingen? Dit is het forum voor leerkrachten, scholieren en studenten, van brugklas tot uni
Gaat het er niet om dat je de enthalpie en entropie van je systeem gebruik? De rest van je energie gaat naar de omgeving. Suniverse=Ssystem+Ssurroundingsquote:Op dinsdag 1 april 2014 18:17 schreef Scuidward het volgende:
[..]
Beetje laat en ik acht de kans dat dit de oplossing is ook niet zo hoog omdat het vrij voor de hand ligt, maar gaat het dan niet automatisch in de delta S zitten?
De entropie?
Entropie en enthalpy zijn al bekend en daarmee wordt de Gibbs uitgerekend. Dus dan kan het toch niet in de entropie zitten?quote:
[..]
Beetje laat en ik acht de kans dat dit de oplossing is ook niet zo hoog omdat het vrij voor de hand ligt, maar gaat het dan niet automatisch in de delta S zitten?
De entropie?
Bovendien is entropie geen energie maar moet er wel behoud van energie zijn. Heb op verschillende termen gegoogled maar kan nergens het verschil verklaren.
Want de Gibbs geeft een verschil in potentiele chemische energie en volgens de literatuur wordt dat omgezet in hitte. En de hitte energie is deel van de enthalpie, alleen het verschil daarvan is al bekend.
Erg lastige materie om onder de knie te krijgen en ik kan helaas nergens vinden waar dit allemaal duidelijk wordt uitgelegd.
Was meer omdat je zei dat de G niet gelijk is aan de H en volgens de vergelijking blijft er dan slechts èèn term over die dat verschil kan compenseren, de delta S. Ik geef direct toe dat de hele thermodynamica mij ietwat boven de pet gaat als het om heldere uitleg en begrip gaat maar als de potentiële energie afneemt door bijv. een exotherme omzetting zal er een deel gaan naar de hitte (enthalpie zoals je zelf al zegt) en een deel zal zitten in een toename van de wanorde van de reactieproducten.quote:Op dinsdag 1 april 2014 20:50 schreef Platina het volgende:
[..]
Entropie en enthalpy zijn al bekend en daarmee wordt de Gibbs uitgerekend. Dus dan kan het toch niet in de entropie zitten?
Bovendien is entropie geen energie maar moet er wel behoud van energie zijn. Heb op verschillende termen gegoogled maar kan nergens het verschil verklaren.
Want de Gibbs geeft een verschil in potentiele chemische energie en volgens de literatuur wordt dat omgezet in hitte. En de hitte energie is deel van de enthalpie, alleen het verschil daarvan is al bekend.
Erg lastige materie om onder de knie te krijgen en ik kan helaas nergens vinden waar dit allemaal duidelijk wordt uitgelegd.
Stel bijvoorbeeld dat er een verbinding verbreekt, omdat energie vaak in de binding zit, dan heb je daarna twee producten i.p.v. de ene originele, en bij een bepaalde T zullen die een andere (hogere) orde aannemen dan de uitgangspositie. Maar dat is dus zoals ik het in mijn hoofd heb zitten.
Hitte zelf gaat alle kanten op. En wat de haas zegt slaat volgens mij op het complete universum onder bepaalde omstandigheden, want je kan het universum als een geïsoleerd systeem beschouwen, maar niet elke reactie is per definitie een geïsoleerde reactie?
Mocht je op een uni zitten anders toch maar de docent aanspreken, ben zelf volgende week pas weer in de buurt van mijn boeken.
edit: beste illustrerende voorbeeld wat me wellicht te binnen schiet is als je een ijsblokje uit de vriezer haalt en deze op tafel legt. Hij smelt, S van H2O neemt wellicht toe, de omgeving koelt iets af, en de delta G bij gelijke T zit hem dan in de fase overgang van ijs naar water ... Ofzoiets
[ Bericht 6% gewijzigd door Scuidward op 02-04-2014 00:55:04 ]
Mijn vorige post was wat onduidelijk. Ik zal het proberen wat duidelijker uit te leggen.
De tweede hoofdwet zegt dat als een proces plaats wil vinden dat de entropieverandering die daar mee gepaard gaat positief moet zijn. De entropie van het universum moet altijd toenemen. Het universum is nogal een ruim begrip en daar de entropie van meten is een onmogelijke opgave, we kunnen dit dus opsplitsen in een systeem (waar het proces plaats vindt) en een omgeving (de rest van het universum). We hebben dan:
ΔSuniversum = ΔSsysteem + ΔSomgeving ≥ 0
Nu kunnen we alleen grootheden in het systeem meten en dus is het praktischer om een uitdrukking te hebben die alleen maar grootheden in het systeem bevat. Vanuit de definitie van entropie weten we:
ΔS= ΔQ/T
Verder weten we dat ΔH=ΔQ + pΔV
Als we aannemen dat het volume van het systeem gelijk blijft is ΔH=ΔQ
De hitte die toegevoegd wordt aan het systeem moet natuurlijk uit de omgeving komen dus:
ΔQsysteem = -ΔQomgeving
ΔSomgeving= -ΔQsysteem/T = -ΔHsysteem/T
Nu kunnen we dus schrijven:
ΔSsysteem - ΔHsysteem/T ≥ 0
Daar is de uitdrukking met alleen grootheden uit het systeem! Omschrijven geeft:
ΔHsysteem - TΔSsysteem ≤ 0 , voor een spontaan proces.
Dit is wat we noemen de Gibbs vrije energie. Is gewoon een definitie en niet per se energie in die zin van het woord.
Hoop dat dit wat duidelijker is.
[ Bericht 0% gewijzigd door De-Haas op 02-04-2014 01:17:06 ]
De tweede hoofdwet zegt dat als een proces plaats wil vinden dat de entropieverandering die daar mee gepaard gaat positief moet zijn. De entropie van het universum moet altijd toenemen. Het universum is nogal een ruim begrip en daar de entropie van meten is een onmogelijke opgave, we kunnen dit dus opsplitsen in een systeem (waar het proces plaats vindt) en een omgeving (de rest van het universum). We hebben dan:
ΔSuniversum = ΔSsysteem + ΔSomgeving ≥ 0
Nu kunnen we alleen grootheden in het systeem meten en dus is het praktischer om een uitdrukking te hebben die alleen maar grootheden in het systeem bevat. Vanuit de definitie van entropie weten we:
ΔS= ΔQ/T
Verder weten we dat ΔH=ΔQ + pΔV
Als we aannemen dat het volume van het systeem gelijk blijft is ΔH=ΔQ
De hitte die toegevoegd wordt aan het systeem moet natuurlijk uit de omgeving komen dus:
ΔQsysteem = -ΔQomgeving
ΔSomgeving= -ΔQsysteem/T = -ΔHsysteem/T
Nu kunnen we dus schrijven:
ΔSsysteem - ΔHsysteem/T ≥ 0
Daar is de uitdrukking met alleen grootheden uit het systeem! Omschrijven geeft:
ΔHsysteem - TΔSsysteem ≤ 0 , voor een spontaan proces.
Dit is wat we noemen de Gibbs vrije energie. Is gewoon een definitie en niet per se energie in die zin van het woord.
Hoop dat dit wat duidelijker is.
[ Bericht 0% gewijzigd door De-Haas op 02-04-2014 01:17:06 ]
Allereerst bedankt voor de tijd en moeite die jullie beiden er in stoppen. De connectie van S naar H is mij nu in ieder geval wel duidelijk, dat maakt het geheel al wat overzichtelijker. Waar ik wel mee zit is het feit dat het boek dat ik nu gebruik de Gibbs niet alleen als definitie hanteert maar ook stelt dat er X kJ aan Gibbs vrije energie in de vorm van hitte komt.
En als je dan een isobaar, isotherm proces neemt dan loop ik vast. De ΔH van het systeem is de enthalpie en in dit geval omvat die de de enthalpie van formatie + 'hitte' enthalpie (beiden in standaardstaat). Daar gaat je ΔS van af (ook in standaardstaat) en vervolgens heb je een ΔG, alleen absoluut gezien is die ΔG een grotere waarde dan de ΔH.
de ΔG die vrijkomt beschouw (ook in mijn boek) ik als energie (in de vorm van hitte) en die is dus groter dan de ΔH. Dus er gaat energie ergens weg, en dan zou je inderdaad zeggen dat die in de ΔS zit. Maar zoals ik het begrijp is ΔS geen energie, al is de eenheid wel J/K (mol).
Ik probeerde dit voor mijzelf ook op te schrijven. Als Q de totale energie is en deze dus de hitte energie en de chemische verbindingen omvat. Dan is zoals je aangeeft bij een isobaar proces ΔH = ΔQ. Dan zou de ΔG vanuit energetisch oogpunt toch gelijk moeten zijn aan het verschil van energie in de verbindingen die afgebroken worden danwel ontstaan. Maar ΔG is dus groter als gevolg van de ΔS term. Desalniettemin wordt de volledige ΔG term als hitte (en dus energie) beschouwd, en ontstaat er dus ergens energie.
Verder krijg ik de berekening voor een enkele stof niet compleet. Voor Glucose bijvoorbeeld
bronnen zijn:
http://en.wikipedia.org/w(...)nergies_of_formation
http://www.mrbigler.com/misc/energy-of-formation.PDF
http://en.wikipedia.org/w(...)change_of_formation_(data_table)
ΔGf = ΔHf - TΔS (standard molar)
-910.56 = -1271 - 298 * 0.2092
Dan kom ik op - 1332 kJ aan Gibbs uit.
Bij de volledige oxidatie van glucose kom ik met de ΔGf van iedere component op -2878 kJ/mol aan Gibbs uit, wat volgens mijn boek dan volledig als hitte vrijkomt. maar de ΔHf van glucose is enkel -1271 kJ. waar komt dit verschil dan vandaan? Ja je zou zeggen de ΔS, maar dat is toch geen energie
En als je dan een isobaar, isotherm proces neemt dan loop ik vast. De ΔH van het systeem is de enthalpie en in dit geval omvat die de de enthalpie van formatie + 'hitte' enthalpie (beiden in standaardstaat). Daar gaat je ΔS van af (ook in standaardstaat) en vervolgens heb je een ΔG, alleen absoluut gezien is die ΔG een grotere waarde dan de ΔH.
de ΔG die vrijkomt beschouw (ook in mijn boek) ik als energie (in de vorm van hitte) en die is dus groter dan de ΔH. Dus er gaat energie ergens weg, en dan zou je inderdaad zeggen dat die in de ΔS zit. Maar zoals ik het begrijp is ΔS geen energie, al is de eenheid wel J/K (mol).
Ik probeerde dit voor mijzelf ook op te schrijven. Als Q de totale energie is en deze dus de hitte energie en de chemische verbindingen omvat. Dan is zoals je aangeeft bij een isobaar proces ΔH = ΔQ. Dan zou de ΔG vanuit energetisch oogpunt toch gelijk moeten zijn aan het verschil van energie in de verbindingen die afgebroken worden danwel ontstaan. Maar ΔG is dus groter als gevolg van de ΔS term. Desalniettemin wordt de volledige ΔG term als hitte (en dus energie) beschouwd, en ontstaat er dus ergens energie.
Verder krijg ik de berekening voor een enkele stof niet compleet. Voor Glucose bijvoorbeeld
bronnen zijn:
http://en.wikipedia.org/w(...)nergies_of_formation
http://www.mrbigler.com/misc/energy-of-formation.PDF
http://en.wikipedia.org/w(...)change_of_formation_(data_table)
ΔGf = ΔHf - TΔS (standard molar)
-910.56 = -1271 - 298 * 0.2092
Dan kom ik op - 1332 kJ aan Gibbs uit.
Bij de volledige oxidatie van glucose kom ik met de ΔGf van iedere component op -2878 kJ/mol aan Gibbs uit, wat volgens mijn boek dan volledig als hitte vrijkomt. maar de ΔHf van glucose is enkel -1271 kJ. waar komt dit verschil dan vandaan? Ja je zou zeggen de ΔS, maar dat is toch geen energie
Pff, lang verhaaltje zie ik. Ik hoop dat het duidelijk is waar de schoen wringt bij mij, want ik wil het graag duidelijk kunnen verwoorden.
@Scuidward, heb geen docent om het aan te vragen want dit is stukje van mijn scriptie dat eigenlijk buiten de reguliere lesstof (en eigenlijk ook het vakgebied) valt.
@Scuidward, heb geen docent om het aan te vragen want dit is stukje van mijn scriptie dat eigenlijk buiten de reguliere lesstof (en eigenlijk ook het vakgebied) valt.
Over je berekening:
Je waarden kloppen sowieso niet, je gaat van een vloeistof naar verscheidene gassen en je ΔS is maar 0.2092? Loop nog een keer door je berekeningen heen en post ze anders even. Ik zal morgenochtend anders wel even narekenen en posten.
Om verder te gaan op je vraag:
De Gibbs energie hoeft inderdaad niet allemaal als enthalpie vrij te komen (anders had de Gibbs energie ook niet apart gedefinieerd hoeven worden). Het gaat inderdaad in die entropie term zitten.
Entropie wordt vaak omschreven als een maat voor chaos/wanorde. Er zijn eigenlijk twee veelgebruikte wiskundige definities:
dS = dQrev/T
S = kB lnΩ
De laatste is staat bekend als de Boltzmann-definitie, de Ω staat voor het aantal verschillende "microtoestanden" het systeem. Om het simpel te zeggen komt dit neer op hoeveel verschillende manieren je het systeem kan ordenen.
Het restant Gibbs energie wordt dus aangewend om meer microtoestanden beschikbaar te maken.
Aangezien je zei geen les te hebben gehad in thermodynamica neem ik aan dat je onbekend bent met het equipartitiebeginsel en vrijheidsgraden. Deze verklaren hoe de energie wordt gebruikt om meer microtoestanden beschikbaar te maken. Kort gezegd komt het erop neer dat door het toevoegen van energie deeltjes meer verschillende energieniveaus kunnen gaan bezetten, dus zijn er meer microtoestanden. Dat leidt tot de toename in entropie.
Concluderend: de Gibbs energie is niet alleen hitte en gaat dus wel degelijk in het vergroten van de entropie zitten.
Ik hoop dat het zo wat duidelijker is.
Je waarden kloppen sowieso niet, je gaat van een vloeistof naar verscheidene gassen en je ΔS is maar 0.2092? Loop nog een keer door je berekeningen heen en post ze anders even. Ik zal morgenochtend anders wel even narekenen en posten.
Om verder te gaan op je vraag:
De Gibbs energie hoeft inderdaad niet allemaal als enthalpie vrij te komen (anders had de Gibbs energie ook niet apart gedefinieerd hoeven worden). Het gaat inderdaad in die entropie term zitten.
Entropie wordt vaak omschreven als een maat voor chaos/wanorde. Er zijn eigenlijk twee veelgebruikte wiskundige definities:
dS = dQrev/T
S = kB lnΩ
De laatste is staat bekend als de Boltzmann-definitie, de Ω staat voor het aantal verschillende "microtoestanden" het systeem. Om het simpel te zeggen komt dit neer op hoeveel verschillende manieren je het systeem kan ordenen.
Het restant Gibbs energie wordt dus aangewend om meer microtoestanden beschikbaar te maken.
Aangezien je zei geen les te hebben gehad in thermodynamica neem ik aan dat je onbekend bent met het equipartitiebeginsel en vrijheidsgraden. Deze verklaren hoe de energie wordt gebruikt om meer microtoestanden beschikbaar te maken. Kort gezegd komt het erop neer dat door het toevoegen van energie deeltjes meer verschillende energieniveaus kunnen gaan bezetten, dus zijn er meer microtoestanden. Dat leidt tot de toename in entropie.
Concluderend: de Gibbs energie is niet alleen hitte en gaat dus wel degelijk in het vergroten van de entropie zitten.
Ik hoop dat het zo wat duidelijker is.
Ik heb even gekeken naar je berekening en je haalt een heleboel verschillende zaken door elkaar.
Ten eerste wil je de gibbs energie van de formatie van glucose berekenen of van het verbranden van glucose?
Lees verder dit ook even door over het bepalen van de enthalpie van je reactie: http://en.wikipedia.org/w(...)_change_of_formation
Ik zal als voorbeeld de berekening voor de verbranding van glucose uitwerken:
C6H12O6 + 6 O2 --> 6 CO2 + 6 H2O
ΔHf(C6H12O6) = -1271 KJ/mol
ΔHf(O2) = 0 KJ/mol
ΔHf(CO2) = -393.5 KJ/mol
ΔHf(H2O) = -285.83 KJ/mol
ΔHr = ΣΔHf(producten) - ΣΔHf(reactanten) (vergeet niet de stoichiometische coëfficiënten mee te nemen)
ΔHr= (6 * -393.5 + 6* -285.83) - (-1271) = -2805 KJ/mol
Entropie gaat op dezelfde wijze, ik kwam uit op:
ΔSr= 2.7218 KJ/mol/K
Daaruit volgt ΔGr= -3616 KJ/mol (bij 298K)
Mag ik vragen waar je scriptie over gaat en hoe dit terugkomt?
Ten eerste wil je de gibbs energie van de formatie van glucose berekenen of van het verbranden van glucose?
Lees verder dit ook even door over het bepalen van de enthalpie van je reactie: http://en.wikipedia.org/w(...)_change_of_formation
Ik zal als voorbeeld de berekening voor de verbranding van glucose uitwerken:
C6H12O6 + 6 O2 --> 6 CO2 + 6 H2O
ΔHf(C6H12O6) = -1271 KJ/mol
ΔHf(O2) = 0 KJ/mol
ΔHf(CO2) = -393.5 KJ/mol
ΔHf(H2O) = -285.83 KJ/mol
ΔHr = ΣΔHf(producten) - ΣΔHf(reactanten) (vergeet niet de stoichiometische coëfficiënten mee te nemen)
ΔHr= (6 * -393.5 + 6* -285.83) - (-1271) = -2805 KJ/mol
Entropie gaat op dezelfde wijze, ik kwam uit op:
ΔSr= 2.7218 KJ/mol/K
Daaruit volgt ΔGr= -3616 KJ/mol (bij 298K)
Mag ik vragen waar je scriptie over gaat en hoe dit terugkomt?
de ΔS had ik alvast naar kJ omgerekend vandaar de lage waarde.quote:Je waarden kloppen sowieso niet, je gaat van een vloeistof naar verscheidene gassen en je ΔS is maar 0.2092
Klopt, ben ze door elkaar aant het halen. Ik moet de verbranding van glucose hebben. Je ΔHr die kan ik volgen, je ΔS mis ik even want ik kom uit op 261.2 J/K/mol.quote:
Ik heb even gekeken naar je berekening en je haalt een heleboel verschillende zaken door elkaar.
Ten eerste wil je de gibbs energie van de formatie van glucose berekenen of van het verbranden van glucose?
Lees verder dit ook even door over het bepalen van de enthalpie van je reactie: http://en.wikipedia.org/w(...)_change_of_formation
Ik zal als voorbeeld de berekening voor de verbranding van glucose uitwerken:
C6H12O6 + 6 O2 --> 6 CO2 + 6 H2O
ΔHf(C6H12O6) = -1271 KJ/mol
ΔHf(O2) = 0 KJ/mol
ΔHf(CO2) = -393.5 KJ/mol
ΔHf(H2O) = -285.83 KJ/mol
ΔHr = ΣΔHf(producten) - ΣΔHf(reactanten) (vergeet niet de stoichiometische coëfficiënten mee te nemen)
ΔHr= (6 * -393.5 + 6* -285.83) - (-1271) = -2805 KJ/mol
Entropie gaat op dezelfde wijze, ik kwam uit op:
ΔSr= 2.7218 KJ/mol/K
Daaruit volgt ΔGr= -3616 KJ/mol (bij 298K)
Mag ik vragen waar je scriptie over gaat en hoe dit terugkomt?
Echter wanneer ik de ΔGf van de producten en reactanten neem moet ik ook de ΔGr kunnen nemen want ΔG is onafhankelijk van de berekeningsroute. Ik kom dan uit op -2878 kJ/mol, wat ook in mijn literatuur terugkomt. Zie bijvoorbeeld:
http://bionumbers.hms.harvard.edu/bionumber.aspx?&id=103388&ver=0
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK9903/
Dus ik begrijp niet goed hoe jij aan die -3616 kJ/mol komt. En vreemd genoeg is je ΔHr bijna gelijk aan de waarde die in mijn literatuur terugkomt voor de ΔG. Als die gelijk zijn aan elkaar zou ik logisch vinden want dan is het pure energie en de restwaarde volgens jouw berekening zou dan in de entropie gaan zitten.
Voor mijn scriptie bereken ik de exergetische efficientie van een fermentatieproces. Er vind eerst een germinatie stap plaats waar glucose geoxideert wordt en dus energie vrijkomt en tijdens de fermentatie van glucose naar ethanol komt ook energie vrij.
Dus ik kwam in de literatuur bij die -2878 kJ/mol uit en heb dat zelf proberen na te berekenen en dan dus ook kijken hoeveel energie in de vorm van hitte er vrij komt. Alleen zegt de literatuur dat het allemaal vrijkomt als hitte. Dus vandaar mijn verwarring over de 'ontbrekende' energie.
En entropie ben ik ook al wat ingedoken omdat het gerelateerd is met exergie, alleen dat is inderdaad een lastig en verwarrend begrip voor iemand die geen les in de thermodynamica gehad heeft.
Even tussendoor, er staan in die bron (http://www.mrbigler.com/misc/energy-of-formation.PDF)quote:
[..]
de ΔS had ik alvast naar kJ omgerekend vandaar de lage waarde.
[..]
Klopt, ben ze door elkaar aant het halen. Ik moet de verbranding van glucose hebben. Je ΔHr die kan ik volgen, je ΔS mis ik even want ik kom uit op 261.2 J/K/mol.
Echter wanneer ik de ΔGf van de producten en reactanten neem moet ik ook de ΔGr kunnen nemen want ΔG is onafhankelijk van de berekeningsroute. Ik kom dan uit op -2878 kJ/mol, wat ook in mijn literatuur terugkomt. Zie bijvoorbeeld:
http://bionumbers.hms.harvard.edu/bionumber.aspx?&id=103388&ver=0
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK9903/
Dus ik begrijp niet goed hoe jij aan die -3616 kJ/mol komt. En vreemd genoeg is je ΔHr bijna gelijk aan de waarde die in mijn literatuur terugkomt voor de ΔG. Als die gelijk zijn aan elkaar zou ik logisch vinden want dan is het pure energie en de restwaarde volgens jouw berekening zou dan in de entropie gaan zitten.
Voor mijn scriptie bereken ik de exergetische efficientie van een fermentatieproces. Er vind eerst een germinatie stap plaats waar glucose geoxideert wordt en dus energie vrijkomt en tijdens de fermentatie van glucose naar ethanol komt ook energie vrij.
Dus ik kwam in de literatuur bij die -2878 kJ/mol uit en heb dat zelf proberen na te berekenen en dan dus ook kijken hoeveel energie in de vorm van hitte er vrij komt. Alleen zegt de literatuur dat het allemaal vrijkomt als hitte. Dus vandaar mijn verwarring over de 'ontbrekende' energie.
En entropie ben ik ook al wat ingedoken omdat het gerelateerd is met exergie, alleen dat is inderdaad een lastig en verwarrend begrip voor iemand die geen les in de thermodynamica gehad heeft.
stoffen met een negatieve entropie, dat is onmogelijk. Ik ga even zoeken naar een betere lijst in mijn boeken.
Edit: Wacht even zie het nu in mijn boek ook. Even nalopen of dit gaat over absolute entropieën of formatie entropieën.
Edit 2: Gaat over partiële entropieën in oplossing, opgelost. Zal even verdergaan met de berekening.
[ Bericht 1% gewijzigd door De-Haas op 03-04-2014 19:36:17 ]
Ik heb inderdaad ergens een foutje gemaakt vorige keer:
Standard molar entropies:
Glucose: 209.2
Oxygen: 205.14
Carbondioxide: 213.74
Water: 69.91
ΔSr=261.86 --> ΔGr=-2883.04 kJ/mol
(Als ik de ΔGf's gebruik kom ik uit op ΔGr=-3094 kJ/mol , zit in de buurt maar niet heel erg. Weet eerlijk gezegd niet waar het verschil vandaan komt want Gibbs free energy is inderdaad een state function dus het zou niet moeten uitmaken.) Edit: ik zie dat jij er wel op uitkomt mooi!
Standard molar entropies:
Glucose: 209.2
Oxygen: 205.14
Carbondioxide: 213.74
Water: 69.91
ΔSr=261.86 --> ΔGr=-2883.04 kJ/mol
(Als ik de ΔGf's gebruik kom ik uit op ΔGr=-3094 kJ/mol , zit in de buurt maar niet heel erg. Weet eerlijk gezegd niet waar het verschil vandaan komt want Gibbs free energy is inderdaad een state function dus het zou niet moeten uitmaken.) Edit: ik zie dat jij er wel op uitkomt mooi!
Nog even over het feit dat je ΔHr waarde bijna gelijk is aan je ΔGr waarde.
Het entropieverschil is erg klein voor deze reactie dit komt doordat we hebben aangenomen dat water als vloeistof vrijkomt, indien het vrijkomt als damp krijg je een veel groter entropie verschil en wordt het verschil tussen ΔGr en ΔHr groter.
Dit is gebaseerd op het feit dat de entropie van een vloeistof/vaste stof een stuk kleiner is dan dat van een gas. Dit kom doordat er in een gas veel meer bewegingsvrijheid en minder geordendheid van de moleculen is dan in een vloeistof of vaste stof.
Het entropieverschil is erg klein voor deze reactie dit komt doordat we hebben aangenomen dat water als vloeistof vrijkomt, indien het vrijkomt als damp krijg je een veel groter entropie verschil en wordt het verschil tussen ΔGr en ΔHr groter.
Dit is gebaseerd op het feit dat de entropie van een vloeistof/vaste stof een stuk kleiner is dan dat van een gas. Dit kom doordat er in een gas veel meer bewegingsvrijheid en minder geordendheid van de moleculen is dan in een vloeistof of vaste stof.
Ok, bedankt. Ik ga eens kijken hoe ik dit in mijn verslag verwerkt krijg. Dan wordt er in de berekeningen in de literatuur denk ik ergens afgerond of er wordt versimpelend als ze de volledige Gibbs als vrijkomende energie beschouwen. Voor mij helaas geen optie omdat ik toch graag sluitende energiebalansen heb 
Kan iemand mij even wat herinneren?
s(t) = 1/2 * a * t^2 + V0 * t + X0
Hoe moet ik het dik gedrukte interpreteren?
Ik had een vraag gekregen: auto rijdt met snelheid van 20 m/s, remt af met vertraging van 2 m/s^2, wat is de remafstand.
Nou, ik had eerst de tijd berekend en toen alles in s(t) ingevuld, kwam op 200m uit, klopt niet want het moest 100m zijn. Dat laatste begrijp ik nu wel, want ik heb gewoon de gemiddelde snelheid genomen en toen hiermee de werkelijke remafstand berekend, maar hoezo zou in dit geval de s(t) formule niet toegepast kunnen worden? Of hoe zou dat wel moeten?
Edit:
Zo dan (toen ik 200m had berekend gebruikte ik een positieve acceleratie, wat natuurlijk negatief moet zijn)?
s(t) = 1/2 * - 2 * t^2 + V(0) * t?
s(t) = 1/2 * a * t^2 + V0 * t + X0
Hoe moet ik het dik gedrukte interpreteren?
Ik had een vraag gekregen: auto rijdt met snelheid van 20 m/s, remt af met vertraging van 2 m/s^2, wat is de remafstand.
Nou, ik had eerst de tijd berekend en toen alles in s(t) ingevuld, kwam op 200m uit, klopt niet want het moest 100m zijn. Dat laatste begrijp ik nu wel, want ik heb gewoon de gemiddelde snelheid genomen en toen hiermee de werkelijke remafstand berekend, maar hoezo zou in dit geval de s(t) formule niet toegepast kunnen worden? Of hoe zou dat wel moeten?
Edit:
Zo dan (toen ik 200m had berekend gebruikte ik een positieve acceleratie, wat natuurlijk negatief moet zijn)?
s(t) = 1/2 * - 2 * t^2 + V(0) * t?
v0 is de beginsnelheidquote:
Kan iemand mij even wat herinneren?
s(t) = 1/2 * a * t^2 + V0 * t + X0
Hoe moet ik het dik gedrukte interpreteren?
Ik had een vraag gekregen: auto rijdt met snelheid van 20 m/s, remt af met vertraging van 2 m/s^2, wat is de remafstand.
Nou, ik had eerst de tijd berekend en toen alles in s(t) ingevuld, kwam op 200m uit, klopt niet want het moest 100m zijn. Dat laatste begrijp ik nu wel, want ik heb gewoon de gemiddelde snelheid genomen en toen hiermee de werkelijke remafstand berekend, maar hoezo zou in dit geval de s(t) formule niet toegepast kunnen worden? Of hoe zou dat wel moeten?
Edit:
Zo dan (toen ik 200m had berekend gebruikte ik een positieve acceleratie, wat natuurlijk negatief moet zijn)?
s(t) = 1/2 * - 2 * t^2 + V(0) * t?
Ah, die had ik nog niet gezienquote:
[..]
Ik vat hem denk ik al, zie mijn edit.
Afremmen is inderdaad altijd een minnetje ervoor.
Hallo iedereen,
Ik heb een vraagje wat betreft antibonding molecular orbitals
Ik heb een vraagje wat betreft antibonding molecular orbitals
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Komt zo'n antibonding MO ooit wel eens voor? Aangezien het meer energie bevat/kost dan dat er 2 losse atomic orbitals zijn.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
Hallo iedereen,
Ik heb een vraagje wat betreft antibonding molecular orbitalsSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Komt zo'n antibonding MO ooit wel eens voor? Aangezien het meer energie bevat/kost dan dat er 2 losse atomic orbitals zijn.Die orbital is er altijd. Een combinatie van 2 AO's resulteert in 2 MO's (1 bonding en 1 antibonding). Een belangrijkere vraag is of die antibonding altijd volledig gevuld is, want dan zou dat je netto inderdaad geen energiewinst opleveren (daarom bestaat er ook geen He2, probeer daar maar eens een MO-diagram van te tekenen).SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Als je het MO-diagram van N2 opzoekt zul je zien dat je een combinatie krijgt van 8 AO's,
2 daarvan zijn lager in energie dan de rest, de antibonding MO die door deze AO's wordt gevormd zal eerder worden opgevuld dan die bonding van de andere orbitals omdat hij absoluut lager in energie is.
Aah kijk, thanks. Na het opzoeken van het N2 MO-diagram is het allemaal ineens een stuk duidelijker geworden.
En He2 bestaat dus niet, maar He2+ wel
En He2 bestaat dus niet, maar He2+ wel
Mooi dat het duidelijk is.quote:
Aah kijk, thanks. Na het opzoeken van het N2 MO-diagram is het allemaal ineens een stuk duidelijker geworden.
En He2 bestaat dus niet, maar He2+ wel
Uit een tabel met uitkomsten van de standaard normaalverdeling. Staat vast ergens in je statistiekboek?quote:
Kan iemand mij uitleggen waar ze 1.88 vandaan halen ? In de vraag staat niks over 1.88.
[ afbeelding ]
Anders ff vragen in het wiskunde topic.quote:
Kan iemand mij uitleggen waar ze 1.88 vandaan halen ? In de vraag staat niks over 1.88.
[ afbeelding ]
Wat gebeurt er als je te weinig eiwitten hebt in het bloed?
A. De osmotische waarde stijgt en de reabsorptie daalt
B. De osmotische waarde daalt en de reabsorptie stijgt
C. De osmotische waarde stijgt en de reabsorptie stijgt
D. De osmotische waarde daalt en de reabsorptie daalt
Ik dacht toch echt dat dit B was? Veel mensen zeggen echter dat het D is. Hoezo dat dan? Je hebt minder zout in je bloed, dus gaat er water uit het bloed (reabsorptie).
Het heeft geloof ik te maken met de nieren.
A. De osmotische waarde stijgt en de reabsorptie daalt
B. De osmotische waarde daalt en de reabsorptie stijgt
C. De osmotische waarde stijgt en de reabsorptie stijgt
D. De osmotische waarde daalt en de reabsorptie daalt
Ik dacht toch echt dat dit B was? Veel mensen zeggen echter dat het D is. Hoezo dat dan? Je hebt minder zout in je bloed, dus gaat er water uit het bloed (reabsorptie).
Het heeft geloof ik te maken met de nieren.
De drijvende kracht van osmose (de beweging van water van een naar een andere oplossing) is het verschil in concentratie opgeloste stoffen (osmotische waarde) en de richting daarvan is van laag naar hoog. Bij een daling van de eiwitten in het bloed daalt de osmotische waarde, hierdoor is het verschil tussen de osmotische waarde van het bloed en de osmotische waarde in het kapsel van Bowman en de Lis van Henle kleiner, dus treedt er minder reabsorptie van water op.quote:
Wat gebeurt er als je te weinig eiwitten hebt in het bloed?
A. De osmotische waarde stijgt en de reabsorptie daalt
B. De osmotische waarde daalt en de reabsorptie stijgt
C. De osmotische waarde stijgt en de reabsorptie stijgt
D. De osmotische waarde daalt en de reabsorptie daalt
Ik dacht toch echt dat dit B was? Veel mensen zeggen echter dat het D is. Hoezo dat dan? Je hebt minder zout in je bloed, dus gaat er water uit het bloed (reabsorptie).
Het heeft geloof ik te maken met de nieren.
Op woensdag 20 april 2011 23:38 schreef luckass het volgende:
bazen zijn alleen vindbaar voor de chicks.
bazen zijn alleen vindbaar voor de chicks.
Super!quote:Op zaterdag 12 april 2014 19:07 schreef yosander het volgende:
[..]
De drijvende kracht van osmose (de beweging van water van een naar een andere oplossing) is het verschil in concentratie opgeloste stoffen (osmotische waarde) en de richting daarvan is van laag naar hoog. Bij een daling van de eiwitten in het bloed daalt de osmotische waarde, hierdoor is het verschil tussen de osmotische waarde van het bloed en de osmotische waarde in het kapsel van Bowman en de Lis van Henle kleiner, dus treedt er minder reabsorptie van water op.
Bedankt!
Ik heb een vraagje met betrekking tot radioactiviteit. Op het moment dat we het over kernreacties hebben rekenen we de elektronen niet mee toch? En als je gaat rekenen aan de energie en massa bij een kernreactie neem je dus de massa van een atoom zoals hij gegeven is en trek je daarvan de massa van de elektronen eraf?
Klopt, zoals de naam aangeeft gaat het om de kern van een atoom en daar zitten geen elektronen in.quote:
Ik heb een vraagje met betrekking tot radioactiviteit. Op het moment dat we het over kernreacties hebben rekenen we de elektronen niet mee toch? En als je gaat rekenen aan de energie en massa bij een kernreactie neem je dus de massa van een atoom zoals hij gegeven is en trek je daarvan de massa van de elektronen eraf?
SES / [Bèta wiskunde] Huiswerk- en vragentopicquote:
Kan iemand mij vertellen waarom de volgende formule oneven is?
[ afbeelding ]
Hij is niet oneven. Hij is even ten op zichte van de lijn x = 3. Zie post hieronder
http://nl.wikipedia.org/wiki/Even_(functie)
http://nl.wikipedia.org/wiki/Oneven_(functie)
Volgens mij is ie niet even, omdat hij voor x<0 niet gedefinieerd is.quote:
[..]
SES / [Bèta wiskunde] Huiswerk- en vragentopic
Hij is niet oneven. Hij is even ten op zichte van de lijn x = 3.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Even_(functie)
http://nl.wikipedia.org/wiki/Oneven_(functie)
gr gr
Oeps ja, aangepast. Niet goed gekeken.quote:
[..]
Volgens mij is ie niet even, omdat hij voor x<0 niet gedefinieerd is.
Zijn alle functies die niet gedefinieerd zijn bij x<0 dan oneven?quote:
[..]
Volgens mij is ie niet even, omdat hij voor x<0 niet gedefinieerd is.
Oneven is niet hetzelfde als 'niet even' bij functies.quote:
[..]
Zijn alle functies die niet gedefinieerd zijn bij x<0 dan oneven?
In mijn tentamen staat: Bepaal voor de oneven functie f(x) de Fouriergetransformeerde.quote:
[..]
Oneven is niet hetzelfde als 'niet even'
Waarom is die dan oneven?
Ik denk dat je hem zelf oneven moet maken.quote:
[..]
In mijn tentamen staat: Bepaal voor de oneven functie f(x) de Fouriergetransformeerde.
Waarom is die dan oneven?
Dus f definieren op heel
Nog een vraag:
Hoe verklaar je dat een lichtstraal door het krommingsmiddelpunt opnieuw door het krommingsmiddelpunt teruggekaatst wordt?
Hoe verklaar je dat een lichtstraal door het krommingsmiddelpunt opnieuw door het krommingsmiddelpunt teruggekaatst wordt?
Een beeldje met een massa van 360 gram ondervindt in water een opwaartse kracht gelijk aan 3,45 N. Bepaal de dichtheid van het beeldje.
Opwaarste kracht vat ik dan maar als resulterende kracht op:
F.archimedes - Fz = 3,45 N
F.archimedes = F.zw.verplaatst vloeistof
F.zw.vl = dichtheid vloeistof x volume vloeistof x g
dichtheid water = 998 kg/m3
Farchimedes = 3.45 + 3.6 = 7.05 N = dichtheid vloeistof x volume vloeistof x g
volume vloeistof = 7.05/9790.38 = 7.2 * 10^-4
volume verplaatst vloeistof = volume beeldje
dichtheid beeldje x volume beeldje = 0.360 kg
dichtheid beeldje = 499.93 kg/m3
Het antwoord moet volgens het boek 0,443 g/cm3 zijn.
Eenheid is om te zetten, maar waar ga ik de mist in? Of doe ik het juist?
Opwaarste kracht vat ik dan maar als resulterende kracht op:
F.archimedes - Fz = 3,45 N
F.archimedes = F.zw.verplaatst vloeistof
F.zw.vl = dichtheid vloeistof x volume vloeistof x g
dichtheid water = 998 kg/m3
Farchimedes = 3.45 + 3.6 = 7.05 N = dichtheid vloeistof x volume vloeistof x g
volume vloeistof = 7.05/9790.38 = 7.2 * 10^-4
volume verplaatst vloeistof = volume beeldje
dichtheid beeldje x volume beeldje = 0.360 kg
dichtheid beeldje = 499.93 kg/m3
Het antwoord moet volgens het boek 0,443 g/cm3 zijn.
Eenheid is om te zetten, maar waar ga ik de mist in? Of doe ik het juist?
Nog een:
Een duiker heeft een massa van 75kg en zijn uitrusting weegt 20kg. In water heeft hij precies 5kg lood nodig om in evenwicht te blijven of te zweven. Hoeveel lood heeft hij nodig om juist te blijven zweven in Noordzeewater met een dichtheid gelijk aan 1.03 g/cm3. Verondersteld dat de extra massa lood geen bijkomend volume veroorzaakt.
Het antwoord is 3kg extra, maar ik kom uit op 0.3 kg extra.
Een duiker heeft een massa van 75kg en zijn uitrusting weegt 20kg. In water heeft hij precies 5kg lood nodig om in evenwicht te blijven of te zweven. Hoeveel lood heeft hij nodig om juist te blijven zweven in Noordzeewater met een dichtheid gelijk aan 1.03 g/cm3. Verondersteld dat de extra massa lood geen bijkomend volume veroorzaakt.
Het antwoord is 3kg extra, maar ik kom uit op 0.3 kg extra.
Ik kom hier wel goed uit. In beide situaties F_archimedes = F_gewicht stellen.quote:
Nog een:
Een duiker heeft een massa van 75kg en zijn uitrusting weegt 20kg. In water heeft hij precies 5kg lood nodig om in evenwicht te blijven of te zweven. Hoeveel lood heeft hij nodig om juist te blijven zweven in Noordzeewater met een dichtheid gelijk aan 1.03 g/cm3. Verondersteld dat de extra massa lood geen bijkomend volume veroorzaakt.
Het antwoord is 3kg extra, maar ik kom uit op 0.3 kg extra.
Uit je eerste situatie bepaal je het volume, en uit de tweede situatie de benodigde massa.
Je hebt vast een rekenfoutje gemaakt (factor 10 ergens)
Volgens mij doe je die andere opgave goed en zou dus het antwoordenboekje fout zijn
[ Bericht 4% gewijzigd door Anoonumos op 21-04-2014 18:08:57 ]
Dit lijkt me weer zo'n typische Vlaamse vraag die test op inzicht en waarbij het de bedoeling is dat je het antwoord direct ziet en niet blind aan het rekenen slaat.quote:
Nog een:
Een duiker heeft een massa van 75 kg en zijn uitrusting weegt 20 kg. In water heeft hij precies 5 kg lood nodig om in evenwicht te blijven of te zweven. Hoeveel lood heeft hij nodig om juist te blijven zweven in Noordzeewater met een dichtheid gelijk aan 1.03 g/cm3. Verondersteld dat de extra massa lood geen bijkomend volume veroorzaakt.
Het antwoord is 3 kg extra, maar ik kom uit op 0,3 kg extra.
In het gewone water heb je een totale massa van 100 kg die juist blijft zweven. In het zilte water daarentegen neemt de opwaartse kracht toe met 3% en die moet de duiker compenseren door de zwaartekracht ook 3% groter te maken. De totale massa moet dus 103 kg worden en dat betekent dat de duiker 3 kg extra lood mee moet nemen. Eenvoudig toch?
Als iets blijft zweven in een medium is de archimedes kracht gelijk aan de zwaartekracht.quote:
[..]
Ik kom hier wel goed uit. In beide situaties F_archimedes = F_gewicht stellen.
Uit je eerste situatie bepaal je het volume, en uit de tweede situatie de benodigde massa.
Je hebt vast een rekenfoutje gemaakt (factor 10 ergens)
Volgens mij doe je die andere opgave goed en zou dus het antwoordenboekje fout zijn
Situatie 1:
Fa = Fz
998 * Volume.voorwerp * g = 100 * g
998 * Volume.voorwerp = 100
Volume.voorwerp = 0,1
Situatie 2:
Fa = Fz
1003 * 0.1 * g = x * g
1003 * 0.1 = x <------ Oops, 1.03 * 1000 = 1030. Hier is mijn fout uit voortgekomen.
x = 100.3 kg.
Mis ik iets?
Hoe komt u aan 3% toename van de opwaarste kracht?quote:
[..]
In het gewone water heb je een totale massa van 100 kg die juist blijft zweven. In het zilte water daarentegen neemt de opwaartse kracht toe met 3% en die moet de duiker compenseren door de zwaartekracht ook 3% groter te maken. De totale massa moet dus 103 kg worden en dat betekent dat de duiker 3 kg extra lood mee moet nemen.
Zie hierboven voor mijn berekeningen.
Edit:
Ik zie mijn eigen fout al. Bedankt Anoonumos. Het was een miscalculatie.
Stel dat een autosomaal recessieve ziekte voorkomt in een gebied.
Een man en vrouw die beide dragers zijn van de ziekte krijgen een kind. De mogelijkheden:
Aa x Aa
AA
Aa
aA
aa
Dus dan is de kans 25% dat een kind de ziekte heeft. Maar vervolgens gaat aa (het kind van Aa en Aa) een kind krijgen met iemand die genotype Aa heeft:
aa x Aa
aA
aa
aA
aa
De kans is nu 2/4 en dus 50%. Maar hoe kun je de vraag beantwoorden als in een diagram niet word laten zien dat iemand de ziekte heeft. Je weet alleen dat de eerste ouders beide heterozygoot en dragers zijn. Nu wordt er gevraagd: wat is de kans dat de kleinzoon van man Aa en vrouw Aa de ziekte heeft.
Is dat dat 25% keer 50% en dus 1/4 * 1/2 = 1/8 = 12.5%?
En bij een x-gebonden recessieve ziekte waarbij de moeder drager is en de vader gezond. Ik neem aan dat je een vraag als 'wat is de kans dat een zoon de ziekte krijgt' beantwoord uit het oogpunt dat er twee mogelijkheden zijn voor een mannetje, de ziekte hebben of gezond zijn. Dan is de kans 50% nietwaar? Maar wat als men vraagt: wat is de kans dat een kind de ziekte heeft. Dan is het 25% nietwaar?
Een man en vrouw die beide dragers zijn van de ziekte krijgen een kind. De mogelijkheden:
Aa x Aa
AA
Aa
aA
aa
Dus dan is de kans 25% dat een kind de ziekte heeft. Maar vervolgens gaat aa (het kind van Aa en Aa) een kind krijgen met iemand die genotype Aa heeft:
aa x Aa
aA
aa
aA
aa
De kans is nu 2/4 en dus 50%. Maar hoe kun je de vraag beantwoorden als in een diagram niet word laten zien dat iemand de ziekte heeft. Je weet alleen dat de eerste ouders beide heterozygoot en dragers zijn. Nu wordt er gevraagd: wat is de kans dat de kleinzoon van man Aa en vrouw Aa de ziekte heeft.
Is dat dat 25% keer 50% en dus 1/4 * 1/2 = 1/8 = 12.5%?
En bij een x-gebonden recessieve ziekte waarbij de moeder drager is en de vader gezond. Ik neem aan dat je een vraag als 'wat is de kans dat een zoon de ziekte krijgt' beantwoord uit het oogpunt dat er twee mogelijkheden zijn voor een mannetje, de ziekte hebben of gezond zijn. Dan is de kans 50% nietwaar? Maar wat als men vraagt: wat is de kans dat een kind de ziekte heeft. Dan is het 25% nietwaar?
De eerste ouders kunnen ook een kind met Aa krijgen ( kans 1/2 ) en als die paart met een andere Aa dan is er ook een kans op aa (1/4).quote:
Stel dat een autosomaal recessieve ziekte voorkomt in een gebied.
Een man en vrouw die beide dragers zijn van de ziekte krijgen een kind. De mogelijkheden:
Aa x Aa
AA
Aa
aA
aa
Dus dan is de kans 25% dat een kind de ziekte heeft. Maar vervolgens gaat aa (het kind van Aa en Aa) een kind krijgen met iemand die genotype Aa heeft:
aa x Aa
aA
aa
aA
aa
De kans is nu 2/4 en dus 50%. Maar hoe kun je de vraag beantwoorden als in een diagram niet word laten zien dat iemand de ziekte heeft. Je weet alleen dat de eerste ouders beide heterozygoot en dragers zijn. Nu wordt er gevraagd: wat is de kans dat de kleinzoon van man Aa en vrouw Aa de ziekte heeft.
Is dat dat 25% keer 50% en dus 1/4 * 1/2 = 1/8 = 12.5%?
En bij een x-gebonden recessieve ziekte waarbij de moeder drager is en de vader gezond. Ik neem aan dat je een vraag als 'wat is de kans dat een zoon de ziekte krijgt' beantwoord uit het oogpunt dat er twee mogelijkheden zijn voor een mannetje, de ziekte hebben of gezond zijn. Dan is de kans 50% nietwaar? Maar wat als men vraagt: wat is de kans dat een kind de ziekte heeft. Dan is het 25% nietwaar?
Dus ik zou zeggen:
1/4 kans op eerste kind aa en dan 1/2 kans dat zijn/haar kind aa is
1/2 kans op eerste kind Aa en dan 1/4 kans dat zijn/haar kind aa is
1/4 * 1/2 + 1/2 * 1/4 = 2/8 = 0.25
Maar misschien heb ik de vraag verkeerd begrepen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Anoonumos op 18-05-2014 21:29:06 ]
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |