ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #120

quote:

Op dinsdag 29 oktober 2013 16:11 schreef Ceased2Be het volgende:

[..]

Het hoeft ook niet op standje 11 natuurlijk, hoor je bijv. de tv van de buren ook of niet?
Maar gewoon op een normaal volume muziek die je kent en leuk vindt, is toch wat anders dan de tv als generieke ruis.
Meer het idee van je eigen 'sfeer' weer creëren in je woning; het hele huis moet nog 'eigen' worden. (nu ga ik al snel zweverig klinken, maar dat is een beetje hoe het werkt). Je dozen uitpakken en je spullen neerzetten wil niet direct zeggen dat je 'thuis' bent.

Van mijn buren heb ik totaal geen last, ik hoor ze totaal niet. Maar muziek luisteren gaat niet echt werken voor mij denk ik, daar wordt ik alleen maar onrustiger van en actiever. Dan heb je meer kans dat ik naar buiten vlieg.
Ik moet gewoon samen met de hulpverlening opzoek naar een andere woning, dat gaat nog wel even duren en tot die tijd moet ik het hier maar vol zien te houden. Donderdag heb ik ook een gesprek met de psychiater, dan ga ik voorstellen om meer of betere kalmerende middelen te gaan gebruiken om een crisis/crisisopvang te voorkomen. Want de crisisopvang is niet echt iets waar je je rust gaat vinden.. ja, als ze een spuit in je bil prikken ja.. maar dat is niet de oplossing.

quote:

Op dinsdag 29 oktober 2013 17:56 schreef Ceased2Be het volgende:
Ok... dus de buren hoor je niet maar spelende kinderen of iemand op skeelers wel?
Je zou eens kunnen vragen of ze het glas in je ramen kunnen upgraden, daar kun je ook behoorlijk wat decibel van buiten mee weghouden weet ik inmiddels uit ervaring

Je zit nog geen twee weken daar toch? Het heeft bij mij maanden geduurd voordat ik me überhaupt wat thuis begon te voelen in mijn appartementje. De eerste weken durfde ik amper geluid te maken omdat ik bang was dat de buren me hoorden en ik ze niet tot last wilde zijn (hoor de bovenbuurman gapen, niezen, zijn tv etc). Niet dat ik jouw issues probeer te bagatelliseren, maar zoals ik hierboven ook al zei... je moet je wel de tijd gunnen om eraan te wennen.

Je was altijd nogal actief met je fiets bezig toch? Het is nu nog heerlijk herfstweer om even uit te waaien overdag, even je frustratie eruit trappen?

Ik heb al dubbelglas e.d., er komt ook nog bij dat ik sowieso een uitstekend gehoor heb. Zelfs de voetstappen van mensen die aan de overkant lopen kan ik horen.. Maar dat is iets waar ik wel aan kan wennen.
Verder weet ik niet hoe het gaat verlopen en of ik kan wennen aan die koters, ik denk het eerlijk gezegd niet want ik heb in de laatste 3 jaar ook niet kunnen wennen aan de herrie die de achterburen van mijn ouders produceren. Ik kan die kinderen ook niet verbieden om naast mijn huis te spelen, waar we wel iets aan kunnen doen is het veelvuldig tegen mijn muur aan schoppen met de bal. Maar dat laat ik wel aan de instanties over, ik heb het al eens netjes gevraagd en doe dat misschien nog 1 of 2 keer maar daarna is voor mij de koek op. En kinderen die niet luisteren willen... Dus beter laat ik dat aan anderen over en dat hoort ook zo, daar heb ik hulp voor, voor als er problemen zijn.

Dit is gewoon een specifiek soort geluid en overlast waar ik niet tegen kan.. ik hoef echt niet in een hutje op de hei. Die flat waar ik eerder in woonde was aan de drukste straat hier en dat vond ik prachtig.. altijd wat te zien als je naar buiten kijkt en van het constante verkeer had ik totaal geen last. Ik had toen echter de pech onder een psychotische gek te wonen die suicidaal was en constant kanker liep te schreeuwen in alle vormen en maten.. de geluidsopnames heb ik hier toen ook gepost. Toen ik dat ging oplossen bij het woningbedrijf hebben ze mij verboden om terug te keren en de politie op mij afgestuurd, ze vonden het te gevaarlijk om mij de confrontatie met dat figuur aan te laten gaan. De politie is daarna bij hem langs geweest en heeft zelf ook ondervonden dat die man gestoord was en hebben hem buiten kunnen horen schreeuwen etc.. Is allemaal raport van gemaakt. Maar ik was er al klaar mee, ik had geen zin om constant voor mutaties te gaan zorgen net zo lang totdat hij uit huis zou worden gezet.

Het is voor mij dus een grote teleurstelling om nu niet goed mijn rust te kunnen vinden, zeker ook omdat er specifiek naar een rustige woning/buurt is gezocht voor mij ivm de voorgeschiedenis.
Dat is wat mij het meeste steekt... er was mij een rustige woning/buurt voorgehouden en daar was ik dus op ingesteld en keek ik naar uit. Nu blijkt het wéér verkeerd uit te pakken en brengt het weer hoge kosten mee en kan ik het niet makkelijk terugdraaien. Sterker nog, het is dus helemaal niet meer terug te draaien.

Ik ga wel zien hoe we dit gaan oplossen, hulp heb ik iig en die nemen mij ook serieus en hebben mij tot nu toe uitstekend geholpen. Een oplossing gaat er dan ook zeker komen, ik weet alleen nog niet wat voor oplossing en in welk tijdsbestek. Voor de rest is het gewoon volhouden en afwachten hoe we dit gaan aanpakken.

En fietsen gaat momenteel niet.. medicatie en agorafobie..

quote:

Op vrijdag 1 november 2013 22:26 schreef BMWyouknow het volgende:
Als je open staat om je angsten te overwinnen is PDD-NOS een soort van te genezen.
Ik heb (had) officieel geen autisme. Ik had een paar kenmerken wel, maar er missen ook een paar kenmerken om het autisme te noemen. Altijd hebben ze mij gezegd dat (bijna) autisme niet te genezen is, maar ik wou er alles aan doen om te bewijzen dat dit wel kan (beetje eigenwijs!).

Enkele kenmerken van PDD-NOS zijn dat je eigenlijk alleen maar op jezelf wilt zijn, moeilijk contact maakt met anderen en sociale situaties uit de weg gaat. Van graag op mezelf zijn en moeilijk(er) contact maken had ik ook last, van sociale situaties uit de weg gaan weer niet. Andere dingen die ik mis om het autisme te noemen zijn trage taalontwikkeling, vaste gedragspatronen en angst voor verandering. Een ander belangrijk kenmerk is dat mensen met PDD-NOS moeilijker op zichzelf kunnen wonen.

Ik had besloten om mijn angsten te doorbreken en gewoon onder de mensen te komen en proberen makkelijker contact te maken met andere mensen. Dit heeft succesvol uitgepakt! Uiteindelijk ben ik hierin zo ver gekomen dat ik nu werk als succesvol autoverkoper! Sinds 1,5 jaar (destijds 19 jaar!) woon ik ook zonder problemen op mezelf en kan me erg goed zelf redden. Het op mezelf wonen bevalt mij beter dan thuis wonen, vanwege de vrijheid die je hebt.

Bij mijn een na laatste bezoek aan de specialist heb ik een voorstel gedaan om mij nog eens te testen, want ik wist dat ik sterk verbeterd was op communicatief vlak. Met deze extra test ging de specialist akkoord en tijdens mijn laatste bezoek kreeg ik dan de uitslag...
Ik was zo goed uit die test gekomen dat de specialist durfde te zeggen dat ik genezen ben van mijn (bijna) autisme. Ik was de dertiende persoon in 10 jaar tijd bij wie ze deze uitspraak hadden gedaan. Ik geloofde het eerst niet, maar het was toch ECHT zo en natuurlijk enorm blij, ook al had ik officieel geen autisme.

Als je dus ECHT openstaat om je angsten te overwinnen (wat erg moeilijk is!), dan heb je een (kleine) kans dat je genezen wordt verklaart. Ik kan me voorstellen dat dat met een echte vorm van autisme nog véél moeilijker is, maar probeer het op zijn minst! Het kan dus wel!

Mercedes!

Ik ben voor een PDD-er ook vrij succesvol. Ben gelukkig getrouwd, moeder van een zoon. Hypotheek op m'n naam, vanaf m'n 16e uit huis en zelf m'n huur/onderhoud moeten betalen. Ook heb ik genoeg vriendinnen en sociaal contact.

Toch blijf ik een autist door alle andere problemen die er spelen. Bovenstaande heeft mij niet ''genezen'', ook al wil ik zo graag. Ik denk niet dat je zoiets kúnt genezen

quote:

Op vrijdag 1 november 2013 22:47 schreef BMWyouknow het volgende:

[..]

Nou als het door een specialist gezegd is dan zal er toch wel een kern van waarheid in zitten. Het feit dat ik de 13de in 10 jaar ben is ook een teken dat ze deze uitspraak niet zomaar doen. Misschien was het voor mij wel iets gemakkelijker omdat ik officieel geen autisme heb. In mijn medisch dossier is niks terug te vinden over autisme.

Als je geen autisme hebt kun je er ook niet van genezen

quote:

Op vrijdag 1 november 2013 23:04 schreef heywoodu het volgende:

[..]

Dit

Als je been pijn doet maar niet is gebroken en een tijd later doet het geen pijn meer betekent dat niet dat je beenbreuk genezen is

Gat in de markt!!

Hoe zit t nou met een rijbewijs en autisme?

Wil m'n rijbewijs gaan halen maar zijn er nou nog dingen die anders gaan?

quote:

Op zondag 3 november 2013 12:36 schreef d4v1d het volgende:
Hoe zit t nou met een rijbewijs en autisme?

Wil m'n rijbewijs gaan halen maar zijn er nou nog dingen die anders gaan?

Ik heb het niet aangegeven bij de vragenlijst, wel dat ik slaapmedicatie slik. Dat was geen probleem gelukkig

Als je het zelf aandurft dan moet het geen probleem zijn. Ik vind autorijden nog steeds doodeng, maar het lukt me wel om op een veilige manier mezelf te vervoeren

quote:

Op dinsdag 29 oktober 2013 19:13 schreef YokiKater het volgende:

[..]

-

Yoki? Hoe gaat het nu met je?

quote:

Op zondag 3 november 2013 12:39 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Ik heb het niet aangegeven bij de vragenlijst, wel dat ik slaapmedicatie slik. Dat was geen probleem gelukkig

Als je het zelf aandurft dan moet het geen probleem zijn. Ik vind autorijden nog steeds doodeng, maar het lukt me wel om op een veilige manier mezelf te vervoeren

Ik had ooit iets gelezen dat er nog een (her)keuring was maar die was nu weg toch?

quote:

Op zondag 3 november 2013 12:40 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Yoki? Hoe gaat het nu met je?

Een stukje beter en 11 november komen mensen langs voor een intakegesprek voor het BZW.
Later meer.

quote:

Op zondag 3 november 2013 21:34 schreef Dactylus het volgende:

[..]

Ik heb PDD-NOS en kort geleden weer een keuring gehad. Voor mij geld dat ik minimaal 3 jaar mijn rijbewijs terug krijg.

Maar, om antwoord te geven op je vraag: Eerst haal je een eigen verklaring op bij het gemeentehuis. Die vul je in en stuur je op naar het CBR. Die sturen je vanzelf een brief terug met verdere instructies: Je moet een gesprek hebben met een psychiater, en krijgt ook een vragenlijst ingevuld die je naar eer en geweten in moet vullen. Afhankelijk van het gesprek en die lijst mag je rijden of niet.

Wat een onzin allemaal zeg Ik zeg wel niet dat ik autisme heb

quote:

Op zondag 3 november 2013 21:39 schreef Dactylus het volgende:

[..]

Raad ik je af. Als men erachter komt dat je het wel hebt, ben je de sjaak.

Maar kost het mij geld? en hoe zit het als je nog minderjarig bent?

quote:

Op zondag 3 november 2013 21:40 schreef Dactylus het volgende:

[..]

Ja en wat is minderjarig?

Bijna 17.

Ik heb niet heel veel zin om gaan te betalen voor zo'n gesprekje, wat kan ik er nou aan doen dat ik autistisch ben..

[ Bericht 10% gewijzigd door #ANONIEM op 03-11-2013 21:44:11 ]

Ik heb het ook niet gemeld hoor Wat een onzin.. Ik kan zelf wel beoordelen of ik veilig de weg op kan, en dat gaat prima tot nu toe
En als ik ergens last van heb, dan zet ik de auto aan de kant of neem ik andere maatregelen (zoals mijn nachtbril voor in het donker.)

quote:

Op zondag 3 november 2013 17:26 schreef YokiKater het volgende:

[..]

Een stukje beter en 11 november komen mensen langs voor een intakegesprek voor het BZW.
Later meer.

Woon je nog wel steeds in je eigen huisje? Trek je het een beetje? Hoe is het contact met je ouders nu?
Sterkte

quote:

Op zondag 3 november 2013 21:47 schreef Dactylus het volgende:

[..]

De bedragen zijn best jammerlijk inderdaad. Wij kunnen weinig aan doen als autisten zijnde, maar dat betekend niet dat we dat geld niet hoeven te betalen; de mensen die ons testen verdienen hun geld er mee...

Maar hoe duur is dat dan?


edit: oh, al gevonden denk ik..

[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 03-11-2013 21:48:24 ]

Vandaag weer bij m'n psych geweest. We hebben doelen opgesteld voor de therapie; wat wil ik bereikt hebben na de therapie?

Ik had een aantal dingen genoemd die typische PDD dingen zijn, dus zij zei ook al dat ik daarvan niet te genezen ben Voor de rest goed gesprek gehad! Ik mag nu elke woensdagmiddag, dus dat is wel fijn

quote:

Op zondag 3 november 2013 21:45 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Woon je nog wel steeds in je eigen huisje? Trek je het een beetje? Hoe is het contact met je ouders nu?
Sterkte

Ik heb dit weekend bij mijn ouders gezeten omdat er daar nog genoeg geregeld moet worden en mijn computers en bureau staan er ook nog en nog wat spulletjes. Ze zijn ook wat veranderd,met name mijn vader, want ze willen mij absoluut niet in een inrichting hebben. Mijn vader zei zelfs dat hij daar in Castricum nog niet dood gevonden wilt worden.

Nu zit ik in mijn eigen huis. En het is slecht weer dus spelen de kinderen ook niet buiten. En volgende week heb ik intake van Begeleid Zelfstandig Wonen en er gaat nog veel meer in de toekomst gebeuren dus dat gaat vast wel goed komen. Ik sta er iig een stuk positiever in.

Daarnaast hebben we afgesproken dat als ik overprikkelt ben dat mijn ouders dan als crisisopvang dienen, ik kan daar altijd heen of opgehaald worden om een opname te voorkomen. Want mijn ouders willen niet dat ik wordt opgenomen.

quote:

Op zondag 3 november 2013 19:00 schreef schaal_10 het volgende:

[..]

Wat een kudtouders heb je dan.
Buurtoverlast is wel naar. Jammer dat het toch gehorig is en je buiten alles hoort. Is de isolatie niet goed geregeld? Ik weet precies hoe het voelt, en ook hoe is het is als het elders wel prettiger toeven is.

Hier is het ook kermis. Mijn bovenbuurvrouw heeft geen gehoor gegeven om haar schoenen te testen (in verband met voetstappen). Dit had ze wel toegezegd.

Dit weekend was ze diep in de nacht met dan een uur lang kreunende geluiden aan het maken. Degene daarboven (mijn lieve buurvrouw waar ik veel mee omga!) had daar veel last van, dat ze haar radio op 15 zette, bij haar heeft aangebeld en weer weggelopen. Priceless
Zoooo kansloos, 22 uur lang wakker, en altijd thuis in haar vrije tijd. Ik zou op die manier levensmoe worden!

Mijn volgende woning wordt er een op de 4e verdieping. Heb vernomen dat je daar vrijwel geen last hebt van geluiden van het verkeer, spelende kinderen e.d. Veeeeel minder gehorig dan de 2e. Maar ik denk ook dat de isolatie bij mij slechter is dan omringende appartementen.

Tja, het is niets nieuws.. lastige vader, is ook bekend.. maar hij lijkt nu zowaar wat empathie te vertonen en als ik bij mijn ouders ben dan trek ik mij toch terug op een kamertje.

Er is wel een verschil met isolatie vergeleken met mijn ouderlijk huis, het is hier een stuk minder en dat merk ik ook aan de temperatuur. Ik heb geen last van de voetstappen van mensen die voorbij lopen, dat ben ik inmiddels gewend. Al zorgen zwaargewichten die voorbij komen wel voor wat hardere dreunen maar ook daar kan ik tegen. Het mooie is wel dat ik totaal geen last heb van mijn buren, ik hoor ze totaal niet dus dat zit wel goed. Ik heb ook geen last van auto's die door de straat rijden, het zijn echt puur een paar specifieke geluiden die nogal voor prikkels kunnen zorgen. En voetballen tegen mijn muur zorgt voor dreunen, als ik een klok of schilderij op zou hangen aan die muur dan kan dat er bij een flinke knal makkelijk van de muur afvallen. Maar daar gaan we een oplossing voor zoeken.

Van de week kwam er ook een groepje kinderen naar mij toe toen ze zagen dat ik spullen naar binnen aan het brengen was en vroegen of ik er kwam wonen, die woning heeft een 2 tal maanden of meer leeg gestaan.. Ik denk dat ze wel begrijpen dat het niet hoort om tegen iemands muur aan te voetballen. Ze kijken ook tegen mij op dus luisteren doen ze ook wel en anders laat ik het wel via de hulpverlening regelen als het te erg wordt. Een idee van mij is om een vangnet te plaatsen, dat zie je wel vaker.. Die kinderen mogen van mij rustig spelen en voetballen.. daar kan ik ook wel aan wennen maar die dreunen tegen mijn muur moet gewoon ophouden. En dat gaat ook wel goed komen.

Vervelend om te lezen dat je zoveel last hebt van je bovenbuurvrouw.. ik kan mij er iets bij voorstellen vanwege de problemen die ik had met mijn bovenbuurman, ik kan dan ook echt niet in een flat wonen tenzij er bijzonder goede isolatie is. Het lijkt mij vreselijk om steeds maar die voetstappen of gekreun of gepraat/geschreeuw en dichtslaande deuren te moeten horen.

In je andere post, die van vanavond, schrijf je over een loterij en dat is het ook.. je weet nooit wat je krijgt. Je moet na een vrij korte bezichtiging maar een keuze maken of je er gaat wonen of niet en op die manier krijg je weinig mee over hoe het is om er daadwerkelijk te wonen. Het is erg lastig.
Maar vooralsnog lijk ik toch wel redelijk goed te zitten als ik kijk naar wat voor andere opties er voor mij zijn. Het punt is alleen dat mij werd toegezegd en voorgehouden dat dit een rustige buurt zou zijn en ik dus ook echt dacht in een rustige omgeving terecht te komen maar het blijkt dus toch wat drukker dan verwacht en was voorgehouden.. met name door de vele kinderen in de buurt.

Maar het komt allemaal wel goed, denk ik. Ook qua werk ziet de toekomst er erg gunstig uit, ik heb contact gelegd met een werkgever en ben daar min of meer al aangenomen ook, mits ik eerst wat cursussen/opleidingen afrond en dan zou ik part-time aan de slag kunnen, voor de overheid. Dat staat allemaal nog in de kinderschoen maar is wel een schoen die goed zou kunnen passen. Ik hoop dat dat gaat lukken en ga er ook mijn best voor doen.

[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 04-11-2013 19:35:24 ]

quote:

Op maandag 4 november 2013 19:05 schreef Poesopstokje het volgende:
Vandaag weer bij m'n psych geweest. We hebben doelen opgesteld voor de therapie; wat wil ik bereikt hebben na de therapie?

Ik had een aantal dingen genoemd die typische PDD dingen zijn, dus zij zei ook al dat ik daarvan niet te genezen ben Voor de rest goed gesprek gehad! Ik mag nu elke woensdagmiddag, dus dat is wel fijn

Dat is fijn om te horen! Goede hulpverlening is wel belangrijk.