Hier kan ik alleen maar achterstaan. Ik ben alleen nogal kritisch wanneer iemand zegt te weten een vrouw in een mannenlijf te zijn. Vanuit mijn eigen perceptie en vanuit de verhalen van transgenders die het gehele proces hebben doorlopen en er voor uit komen dat er toch best veel zaken zijn die anders bleken dan zij voor het proces hadden gedacht.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 10:22 schreef Joanne35 het volgende:
Niemand weet hoe het voelt om man of vrouw te zijn, want geen enkel mens heeft referenties om zijn of haar eigen gevoel mee te vergelijken. Maar wat je wel kunt voelen is of de manier waarop mensen je behandelen klopt. Als je jezelf niet kunt zijn, dan voel je dat. Als de gendernormen waaraan je moet voldoen niet kloppen, dan voel je dat. Mensen veranderen niet zo maar van geslacht, het is een van de moeilijkste dingen die een mens kan doen in zijn of haar leven, en je weet van te voren niet hoe het uitpakt. Het is echt een sprong in het diepe waarbij je heel veel op het spel zet. Dat mensen het toch doen komt doordat er een enorme drive achter zit omdat ze gewoon aanvoelen dat ze in de andere geslachtsrol beter af zijn en dat ze in die andere rol thuishoren.
Dat is ook onzin. Wie een beetje bekend is in de medische wereld weet dat we heel vaak in gezonde lichamen snijden. Begin eens met sterilisaties.. maar ook de meeste ingrepen ivm baarmoederhalskanker worden gedaan lang (10 jaar of langer) voordat er daadwerkelijk kanker ontstaat.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 10:37 schreef Nezhi het volgende:
Nee, ik zeg niet dat het onzin is, maar als ik de redenering gebruik die de meeste mensen gebruiken tegen geslachtsoperaties (je gaat toch niet snijden in een gezond lichaam) dan is het wel onzin.
Een goede vriendin (niet transgender) heeft me ooit eens toevertrouwd dat zij net zo goed heeft moeten leren hoe het is om vrouw te zijn en wat dat allemaal inhoudt. Het is een groeiproces wat we allemaal meemaken, voor transgenders is dat niet wezenlijk anders dan voor andere mensen.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 10:38 schreef Ouder1 het volgende:
Hier kan ik alleen maar achterstaan. Ik ben alleen nogal kritisch wanneer iemand zegt te weten een vrouw in een mannenlijf te zijn. Vanuit mijn eigen perceptie en vanuit de verhalen van transgenders die het gehele proces hebben doorlopen en er voor uit komen dat er toch best veel zaken zijn die anders bleken dan zij voor het proces hadden gedacht.
Heb jij moeten leren wat het is om man te zijn en heb jij dat proces net zo ervaren als hoe het is om vrouw te zijn? Een vergelijking waar ik uiteraard het antwoord niet op weet.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 10:46 schreef Joanne35 het volgende:
Een goede vriendin (niet transgender) heeft me ooit eens toevertrouwd dat zij net zo goed heeft moeten leren hoe het is om vrouw te zijn en wat dat allemaal inhoudt. Het is een groeiproces wat we allemaal meemaken, voor transgenders is dat niet wezenlijk anders dan voor andere mensen.
WTF waar staat dit! Volgens mij begrijpen ze dan ook niet de enorme pijn die iemand kan voelen in die weekquote:In dit topic lees ik dan een hatelijke opmerking richting 'normale' vrouwen over 'gezeik over het legen van je baarmoeder'... en dan denk ik dat als je dat geen wezenlijk onderdeel van het vrouw-zijn vindt... en dat je denkt dat dat het enge is wat er dan met een vrouwenlijf gebeurd, .. dat je het dan niet begrepen hebt.
Kan je me dit wat verder uitleggen?quote:Op donderdag 3 oktober 2013 11:03 schreef Nezhi het volgende:
Voor mij is de grootste indicatie dat de geslachtskenmerken niet bij horen en ik er van walg, als ik ze zie er ziek van wordt en het een dag kan verneuken (genderdysforie).
De pijn vind ik persoonlijk wel meevallen, soms een wat zeurderig gevoel of wat pijnlijke krampen. De ei-sprong ervaar ik zelf als pijnlijker. Waar ik vooral last van heb zijn die @%^$#@# hormoonschommelingen. Emotioneel worden, pms, extreme geilheid vlak voor m'n menstruatie.. Echt vervelend.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 11:03 schreef Nezhi het volgende:
WTF waar staat dit! Volgens mij begrijpen ze dan ook niet de enorme pijn die iemand kan voelen in die week
Ik heb het wel geprobeerd maar het is me nooit goed gelukt. Vooral nu ik als vrouw leef merk ik pas hoe slecht ik mannen begrijp en hoe ver ik altijd van andere mannen af heb gestaan. Het was een rol die echt niet bij me hoorde, wat voor hen allemaal heel natuurlijk aanvoelde was voor mij een leven dat niet paste.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 11:00 schreef Ouder1 het volgende:
Heb jij moeten leren wat het is om man te zijn
Nee, het is natuurlijk anders als je op latere leeftijd moet leren wat anderen in hun pubertijd al geleerd hebben. Maar er zijn ook veel parallellen, ik loop tegen veel dingen aan waar pubers ook tegen aan lopen. Het is niet altijd even handig als je op latere leeftijd nog van alles moet leren, maar vanwege je levenservaring pak je dingen ook weer sneller op, dus met vallen en opstaan is het best te doen. En een tweede pubertijd heeft ook wel zo zijn charme, vooral als je probeert een beetje te genieten van alle nieuwe dingen je meemaakt.quote:en heb jij dat proces net zo ervaren als hoe het is om vrouw te zijn?
Ik ben heel benieuwd naar voorbeelden. Super leuk om zulke dingen te horen van mensen die dit bewust meemaken!quote:Op donderdag 3 oktober 2013 11:25 schreef Joanne35 het volgende:
Nee, het is natuurlijk anders als je op latere leeftijd moet leren wat anderen in hun pubertijd al geleerd hebben. Maar er zijn ook veel parallellen, ik loop tegen veel dingen aan waar pubers ook tegen aan lopen. Het is niet altijd even handig als je op latere leeftijd nog van alles moet leren, maar vanwege je levenservaring pak je dingen ook weer sneller op, dus met vallen en opstaan is het best te doen. En een tweede pubertijd heeft ook wel zo zijn charme, vooral als je probeert een beetje te genieten van alle nieuwe dingen je meemaakt.
Dat staat er dan ook niet. Er staat "weten wat hij voelt". En daar gaat vaak een heel proces aan uitvinden wat je nou precies voelt aan vooraf, dus als iemand met een redelijke tot stellige overtuiging meldt van het andere geslacht te zijn, kun je daar rustig, al is het alleen maar uit respect, vanuit gaan, en het niet tegenspreken omdat jij je niet kunt voorstellen hoe dat moet voelen.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 09:56 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
En daar heb ik dus grote vraagtekens bij.. bij dat 'weten'. Als man kan je onmogelijk weten hoe het is om vrouw te zijn, kan niet, onmogelijk, ook voor transgenders. Je kunt voelen dat je vrouw bent en je kunt denken dat je vrouw bent maar je kunt het niet weten.
Hij kan voelen dat er iets niet klopt. Respect lijkt mij dan vooral om dat gevoel te accepteren en te luisteren.. ook door vragen te stellen. Maar dieper ingaan op andermans gevoelens lijkt iets te zijn wat onze maatschappij aan het verleren is.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 11:40 schreef wonderer het volgende:
Dat staat er dan ook niet. Er staat "weten wat hij voelt". En daar gaat vaak een heel proces aan uitvinden wat je nou precies voelt aan vooraf, dus als iemand met een redelijke tot stellige overtuiging meldt van het andere geslacht te zijn, kun je daar rustig, al is het alleen maar uit respect, vanuit gaan, en het niet tegenspreken omdat jij je niet kunt voorstellen hoe dat moet voelen.
Goed beschouwd kan niemand zeker weten wat hij voelt, in geen enkele situatie, omdat we alleen kunnen afgaan op hoe anderen het beschrijven. Verliefd? Sommige mensen komen er pas na maanden achter, soms denken ze zelfs een poos dat ze een hekel aan iemand hebben. Etc.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 11:45 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
Hij kan voelen dat er iets niet klopt. Respect lijkt mij dan vooral om dat gevoel te accepteren en te luisteren.. ook door vragen te stellen. Maar dieper ingaan op andermans gevoelens lijkt iets te zijn wat onze maatschappij aan het verleren is.
Dat doe ik dus ook niet, niet in wat ik naar hen toon, maar ook niet in wat ik voel.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 11:48 schreef wonderer het volgende:
Iemands gevoel ontkennen omdat jij het niet vindt kunnen is niet zo prima.
Nee, waarom oppervlakkig? Ook daarmee kun je prima de diepte ingaan. Vragen wat voor impact het heeft op iemands leven, hoe zijn kijk op de wereld is veranderd sinds die realisatie, etc. Als je alleen diepgang vindt in het in twijfel trekken van iemands overtuiging, ligt dat toch echt aan jou.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 11:52 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
Als iemand iets weet en ik kan aannemen dat diegene dat ook kan weten.. dan is er geen verder gesprek nodig toch? Blijft het allemaal wel erg oppervlakkig.
Ik ben me er niet van bewust dat ik borsten of vrouwelijke geslachtsdelen heb, serieus niet. Het voelt voor mij aan als een platte borstkas en zo zie ik het in mijn hoofd als ik er aan denk. Maar als je in de spiegel kijkt zie ik iets wat voor mijn gevoel niet klopt. Soms is dat een klap in me gezicht, soms echt walgen want een man hoort geen borsten te hebben. En als je bijvoorbeeld je weerspiegeling ziet word je er mee geconfronteerd.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 11:25 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
Kan je me dit wat verder uitleggen?
[..]
Ik trek niets in twijfel. Je haalt voelen en weten door elkaar. Lezen is en blijft lastig.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 12:02 schreef wonderer het volgende:
Nee, waarom oppervlakkig? Ook daarmee kun je prima de diepte ingaan. Vragen wat voor impact het heeft op iemands leven, hoe zijn kijk op de wereld is veranderd sinds die realisatie, etc. Als je alleen diepgang vindt in het in twijfel trekken van iemands overtuiging, ligt dat toch echt aan jou.
Wow. Dat is heftig. Net zoiets als mensen die een arm missen maar die nog steeds voelen en er zelfs jeuk aan kunnen hebben?quote:Op donderdag 3 oktober 2013 12:06 schreef Nezhi het volgende:
Ik ben me er niet van bewust dat ik borsten of vrouwelijke geslachtsdelen heb, serieus niet. Het voelt voor mij aan als een platte borstkas en zo zie ik het in mijn hoofd als ik er aan denk. Maar als je in de spiegel kijkt zie ik iets wat voor mijn gevoel niet klopt. Soms is dat een klap in me gezicht, soms echt walgen want een man hoort geen borsten te hebben. En als je bijvoorbeeld je weerspiegeling ziet word je er mee geconfronteerd.
Je kunt toch net zo goed vragen "hoe weet je dat dan"?quote:Op donderdag 3 oktober 2013 12:08 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
Ik trek niets in twijfel. Je haalt voelen en weten door elkaar. Lezen is en blijft lastig.
Over voelen valt veel meer te praten (en te accepteren) dan over weten.
Ach, je weet dat je een vrouw ben in een mannenlijf? Ik twijfel niet aan jouw weten dus oké.
Je voelt dat je een vrouw bent in een mannenlijf? Hoe voel je dat dan? Waar merk je dat dan aan? Voel jij wat ik als vrouw voel?
Gevoelens zijn persoonlijk. Weten zijn feiten. Je kan over gevoelens je leven blijven praten. Je kan alleen praten over feiten/weten omdat je daar aan twijfelt of dat ook wilt leren, dus ben je snel uitgepraat. Ik vind feiten dus niet lang interessant.
Dit brengt mij wel iets in verwarring. Het gaat toch niet alleen om het lijf, dacht ik? Maar toch ook om hoe je in het leven staat, hoe je van binnen op prikkels van buiten reageert, hoe je denkt en hoe je voelt?quote:Op donderdag 3 oktober 2013 12:09 schreef Nezhi het volgende:
Btw als ik zeg dat ik me man voel, bedoel ik vaak mijn lichaam ermee. Anders krijg je straks definities van een man waardoor mannen die niet van voetbal houden plotseling geen man meer zijn.
Ja, maar er is niet een manier waarop mannen per se reageren. Je hebt enorme drama queens, je hebt ook mensen die het allemaal wel zien. Dat is meer mijn persoonlijkheid, en naja ik gedraag me over het algemeen mannelijk (zeggen anderen), ook sinds ik klein was. Qua bewegen, en praten.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 12:14 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
Dit brengt mij wel iets in verwarring. Het gaat toch niet alleen om het lijf, dacht ik? Maar toch ook om hoe je in het leven staat, hoe je van binnen op prikkels van buiten reageert, hoe je denkt en hoe je voelt?
p.s. Ik ben 100% vrouw en super vrouwelijk maar gek op auto's en autosport
Ik ben een auditief en ik houd me bezig met arbeidsrecht. Wanneer ik zeg iets te weten dan weet ik dat ook en is hetgeen ik op tafel leg een feit. Vragen naar hoe ik iets weet (kan weten) is dan een aanval op mijn autoriteit. Een twijfel aan mijn deskundigheid. Weten is stellig en niet discutabel zonder de ander in diskrediet te brengen.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 12:13 schreef wonderer het volgende:
Je kunt toch net zo goed vragen "hoe weet je dat dan"? En nogmaals, het gaat om weten wat je voelt (blijkbaar vind jij lezen dan ook niet zo makkelijk). En in deze is weten er vast van overtuigd zijn, niet 'het zou weleens kunnen dat'.
Kwestie van een andere betekenis aan "weten" hangen dus. Ok, duidelijkquote:Op donderdag 3 oktober 2013 12:21 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
Ik ben een auditief en ik houd me bezig met arbeidsrecht. Wanneer ik zeg iets te weten dan weet ik dat ook en is hetgeen ik op tafel leg een feit. Vragen naar hoe ik iets weet (kan weten) is dan een aanval op mijn autoriteit. Een twijfel aan mijn deskundigheid. Weten is stellig en niet discutabel zonder de ander in diskrediet te brengen.
Voelen en denken is een heel ander vlak. Het voelen en het denken valt ook niet te bediscussiëren alleen het respecteren. Maar is wel persoonlijk. En dus valt daar eindeloos over te praten zonder de ander in diskrediet te brengen of het gevoel ansich in twijfel te trekken.
Even heel chargerend..quote:Op donderdag 3 oktober 2013 12:21 schreef Nezhi het volgende:
Ja, maar er is niet een manier waarop mannen per se reageren. Je hebt enorme drama queens, je hebt ook mensen die het allemaal wel zien. Dat is meer mijn persoonlijkheid, en naja ik gedraag me over het algemeen mannelijk (zeggen anderen), ook sinds ik klein was. Qua bewegen, en praten.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |