Hier valt niet goed aan te geven hoeveel ik met M. speel. De wilde spellen doet hij nu vooral met z'n papa. Ik lees, teken en puzzel nu vooral veel met hem en help hem met bijvoorbeeld duplo of doen-alsof-spelletjes als hij dat komt vragen. Eind van de middag spelen we vaak wildere spelletjes, zoals verstoppertje (als hij zich dan verstopt voor papa en hij mij kan zien, doet hij z'n vingertje voor z'n mond: 'ssssst'.

), tikkertje, voetballen, dansen, enz.
De tv staat hier eigenlijk alleen aan voor Sesamstraat en heel af en toe voor een filmpje via youtube. Alleen de afgelopen dagen was hij dus ziek en toen hebben we wel veel op de bank filmpjes gekeken en erover gekletst.
Ik vind het nu wel belangrijk om aan te geven dat andere mensen ook eigen wensen/ behoeften hebben.
Zo kreeg hij van het weekend z'n tante wel steeds mee om samen met hem te springen, maar op een gegeven ogenblik zat ze lekker en toen heb ik ook tegen M. gezegd: 'M. je wil graag springen met Z. (enthousiast geknik), maar jullie hebben net gesprongen. Tante Z. wil nu graag zitten. Tante Z. is moe van het springen. Na het drinken komt mama met jou springen.'
En dan is het ook goed.

Hij verzint dan vaak zelfs iets nieuws om te doen. Als ik alleen kort aangeef dat we niet gaan springen blijft hij het vragen. Ik denk dat hij meer begrijpt dan ik dacht of hij vindt m'n hele verhaal gewoon zo saai dat hij denkt: laatmaar.

Die aanpak gebruik ik nu ook als ik iets voor mezelf wil doen. Ik leg uit wat ik graag wil, het waarom en wanneer ik wel weer met hem kom spelen/ lezen/ enz. Eventueel zet ik hem dan aan iets voor zichzelf.