R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Negativisme uitschakelen zou ik het noemen.quote:Op maandag 16 september 2013 11:25 schreef msmid het volgende:
[..]
nou je kan zeker geen knop omdraaien maar je kan door jezelf er constant (maar dan ook constant!) aan te herinneren hoe goed je het eigenlijk hebt, en steeds als je over iets klaagt er bij stil te staan waar je precies over klaagt en of het het klagen waard is, zeker wel positivisme trainen
Rustig aan.
Maar dat is altijd een 'ten opzichte van'quote:
aan te herinneren hoe goed je het eigenlijk hebt,
Dus geheel afhankelijk van wat je als uitgangspositie neemt of het iets zal opleveren.
positivisme aanleren, negativisme afleren, allemaal hetzelfdequote:
[..]
Negativisme uitschakelen zou ik het noemen.
ball so hard
Jij zegt dat over geld, omdat je niets weet van alternatieve systemen. Je bent opgegroeid met geld, met het idee dat geld belangrijk is en daarom zeg je dat.quote:Op maandag 16 september 2013 11:20 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Geld of wat voor ruilmiddel zal nooit verdwijnen uit de samenleving.
Jij bent net als ik opgegroeid met de computers.. Toen eenmaal het internet bestond was alles mogelijk om op te zoeken. Als je even zou zoeken op astalavista of hoe het destijds ook heette op 'geen vrienden' was er al genoeg informatie te vinden.
Ja ik heb prof help nu. Maar wat bedoel je precies met mensen die je moet meenemen in je verhaal zodat ze het tot in detail kunnen bevestigen? Wat moeten zij bevestigen dan?
Die consequentie stelde niets voor in dit voorbeeld.
Je moet eerst wel weten dat je iets op kan zoeken over "geen vrienden" voordat je het op gaat zoeken. Dat is een aparte stap die je moet zetten.
Anderen moeten een verhaal kunnen vertellen dat overeen komt met je klachten. Ik heb bijvoorbeeld mijn ouders meegenomen naar een gesprek. Toen zij vertelden dat er nooit iemand bij mij over de vloer kwam, wist de arts wel genoeg. Hij begon direct over autisme e.d.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Nahquote:
[..]
positivisme aanleren, negativisme afleren, allemaal hetzelfde
Positivisme aanleren kan ik niet eens.
Als ik het naar mijn zin heb ben ik een optimist in de trant van dat ik overal waar een kans in zit een kans zie, ik vind het persoonlijk realistisch maar een vriend van mij noemt het optimistisch.
Rustig aan.
Vroeger was er geen geld, vroeger (heel vroeger) was er gewoon leven. Totdat de mens zich ontwikkelde en men ging ruilen en uiteindelijk kwam er een keer geld. Ik geloof niet in een wereld waar dat er 'zomaar' uit kan worden gehaald. Het zal altijd weer terugkomen. Er zijn altijd personen die meer willen dan een ander, het beter wil hebben dan een ander.quote:
Jij zegt dat over geld, omdat je niets weet van alternatieve systemen. Je bent opgegroeid met geld, met het idee dat geld belangrijk is en daarom zeg je dat.
Je moet eerst wel weten dat je iets op kan zoeken over "geen vrienden" voordat je het op gaat zoeken. Dat is een aparte stap die je moet zetten.
Anderen moeten een verhaal kunnen vertellen dat overeen komt met je klachten. Ik heb bijvoorbeeld mijn ouders meegenomen naar een gesprek. Toen zij vertelden dat er nooit iemand bij mij over de vloer kwam, wist de arts wel genoeg. Hij begon direct over autisme e.d.
Hij begon echt niet over autisme doordat er niemand over de vloer kwam. Dat heeft te maken met dat je geen vrienden maakte en aan je gedrag wss en je verdere verhalen die je bij de arts vertelde.
Maar dat er niemand over de vloer kwam bij jou, dat kan je de arts ook zelf vertellen, daar had ie je ouders niet voor nodig lijkt me. Of je moet het zelf niet meer herinneren ofzo, maar dat zegt ook wel iets.
en wat de een realisme noemt, noemt de ander pessimisme. tis maar net vanuit welk punt je redeneert.quote:
Nah
Positivisme aanleren kan ik niet eens.
Als ik het naar mijn zin heb ben ik een optimist in de trant van dat ik overal waar een kans in zit een kans zie, ik vind het persoonlijk realistisch maar een vriend van mij noemt het optimistisch.
De kans is groot dat het niks wordt, de kans is groot dat het wel wat wordt.quote:
[..]
en wat de een realisme noemt, noemt de ander pessimisme. tis maar net vanuit welk punt je redeneert.
Beide van toepassing op 1 stelling.... Alleen aan de negatieve uitkomst denken noemen we dan pessimistme en aan de positieve uitkomst denken optimisme? In wezen is het beide realistisch denk ik...
Ik denk dat we het optimistisch moeten noemen als je je kansen groter inschat voor de positieve uitkomst en pessimisme als je de kans voor het negatieve groter inschat dan die is.
Alleen tjah.... Niemand weet op voorhand hoe de kansen liggen.
Rustig aan.
Ik wil hier eigenlijk niet over doorgaan in dit topic. Ik ben trouwens een voorstander van The Venus Project. Ik raad je aan om daar eens naar te gaan kijken.quote:
[..]
Vroeger was er geen geld, vroeger (heel vroeger) was er gewoon leven. Totdat de mens zich ontwikkelde en men ging ruilen en uiteindelijk kwam er een keer geld. Ik geloof niet in een wereld waar dat er 'zomaar' uit kan worden gehaald. Het zal altijd weer terugkomen. Er zijn altijd personen die meer willen dan een ander, het beter wil hebben dan een ander.
Het dikgedrukte stelt een oorzaak en gevolg voorquote:Hij begon echt niet over autisme doordat er niemand over de vloer kwam. Dat heeft te maken met dat je geen vrienden maakte en aan je gedrag wss en je verdere verhalen die je bij de arts vertelde.
Maar dat er niemand over de vloer kwam bij jou, dat kan je de arts ook zelf vertellen, daar had ie je ouders niet voor nodig lijkt me. Of je moet het zelf niet meer herinneren ofzo, maar dat zegt ook wel iets.
Ik "moest" significante andere personen in mijn leven meenemen.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Niemand meenemen naar huis is geen oorzaak van geen vrienden hebben. Vrienden kan je op school / sport etc hebben. Hoef je ze niet voor mee naar huis te nemen .quote:
Het dikgedrukte stelt een oorzaak en gevolg voor
Ik "moest" significante andere personen in mijn leven meenemen.
Dan vond je psych het blijkbaar wel nodig, voor extra info.
Maar het is niet noodzakelijk in alle gevallen. En ze hoeven het ook neit tot in detail te bevestigen. Voor hetzelfde ontkrachten ze je verhaal.
Het gaat er vooral om hoe jijzelf het ervaren hebt..
Je moest het idd -zelf- doen (weet niet hoe het nu is), wel jammer dat daar de vinger niet sneller aan de pols gehouden werd. Maar goed, het verleden is het verleden, daar doe je niks aan. Ik kijk toch alleen maar naar het nu. Ik ben ook niet verbitterd (nja, misschien een heel klein beetje maar somsquote:
[..]
Nou ik ben ook weer wakker
Je kunt het ook zo zien: Je hebt een jaar eerder hulp gekregen dan ik
Jou persoonlijke situatie is ook weer een voorbeeld van de onzin in de wereld. Waarom konden mensen nou niet preventief handelen? Het is zo verschrikkelijk simpel om dat te doen! Als het blijkt dat mensen moeite hebben met hun studie, dan grijp je toch gewoon in? Wat een onzin....
maar het valt echt reuze mee), mede doordat ik altijd al een optimist was.
Nee, maar optimisme en pessimisme hebben dan ook niks te maken met hoe je kansen daadwerkelijk liggen, maar met hoe je er naar kijktquote:
[..]
De kans is groot dat het niks wordt, de kans is groot dat het wel wat wordt.
Beide van toepassing op 1 stelling.... Alleen aan de negatieve uitkomst denken noemen we dan pessimistme en aan de positieve uitkomst denken optimisme? In wezen is het beide realistisch denk ik...
Ik denk dat we het optimistisch moeten noemen als je je kansen groter inschat voor de positieve uitkomst en pessimisme als je de kans voor het negatieve groter inschat dan die is.
Alleen tjah.... Niemand weet op voorhand hoe de kansen liggen.
Naja, als je kijkt naar hoe het bij mij ging, ik had wel m'n HAVO en VWO papiertjes gekregen, maar in 2 studies in totaal maar 2 studiepunten gehaald. Daar had elke leek wel aan kunnen merken dat er bij mij -iets- niet klopte. Maar niemand die naar mij toe kwam om te vragen hoe het nou zat (zelfs de docenten niet), ik moest het allemaal maar zelf uitzoeken.quote:
[..]
Weet je wat daarvan de kosten zijn?
Systemen kunnen een persoon niet doorgronden.Je kan wel voorlichting geven, maar daar doen jongeren echt niets mee. Vragenlijsten werken ook niet, want die kan je gewoon 'foutief' invullen.
Nop. Waarom zou ik? Het was in mijn geval iets wat ik van te voren al wist en zelf veroorzaakte. Niets ergs aan, geen consequenties.
Geen vrienden hebben is wel de oorzaak van dat er bij mij niemand over de vloer kwamquote:
[..]
Niemand meenemen naar huis is geen oorzaak van geen vrienden hebben. Vrienden kan je op school / sport etc hebben. Hoef je ze niet voor mee naar huis te nemen .
Dan vond je psych het blijkbaar wel nodig, voor extra info.
Maar het is niet noodzakelijk in alle gevallen. En ze hoeven het ook neit tot in detail te bevestigen. Voor hetzelfde ontkrachten ze je verhaal.
Het gaat er vooral om hoe jijzelf het ervaren hebt..
Mensen die ik alleen op school en sport zie zijn medescholieren en clubgenoten. Als ik buiten die contexten niks doe met ze, dan zijn ze geen vrienden.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
En als je het niets had gevonden, dan had je nu nog met je problemen gezeten. Het kan echt geen kwaad om een beetje ondersteuning en wat voorlichting te geven vind ik.quote:
[..]
Naja, als je kijkt naar hoe het bij mij ging, ik had wel m'n HAVO en VWO papiertjes gekregen, maar in 2 studies in totaal maar 2 studiepunten gehaald. Daar had elke leek wel aan kunnen merken dat er bij mij -iets- niet klopte. Maar niemand die naar mij toe kwam om te vragen hoe het nou zat (zelfs de docenten niet), ik moest het allemaal maar zelf uitzoeken.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Maar het begint dan ook met 1e contact maken. Blijkbaar is dat iets wat jij wel kan in elk gevalquote:
[..]
Geen vrienden hebben is wel de oorzaak van dat er bij mij niemand over de vloer kwam
Mensen die ik alleen op school en sport zie zijn medescholieren en clubgenoten. Als ik buiten die contexten niks doe met ze, dan zijn ze geen vrienden.
Wat je erna mee doet, -dat- is het geheim van de smid
Ik zeg ook niet dat het niet beter kan hoor. Maar bij Complex heb ik het gevoel (zeker na z'n uitleg hoe die het voor zich ziet) dat men aan het handje meegenomen moet worden.quote:
Naja, als je kijkt naar hoe het bij mij ging, ik had wel m'n HAVO en VWO papiertjes gekregen, maar in 2 studies in totaal maar 2 studiepunten gehaald. Daar had elke leek wel aan kunnen merken dat er bij mij -iets- niet klopte. Maar niemand die naar mij toe kwam om te vragen hoe het nou zat (zelfs de docenten niet), ik moest het allemaal maar zelf uitzoeken.
Het verschilt per school/studie/leraar in hoeverre ze betrokken (willen) zijn met de leerlingen. Met de mentorgroepen van mijn tijd had de leraar het vaak wel door. Maar als je je zo gedroeg dat het je allemaal niet boeide, dan waren ze er ook wel klaar mee. Studie (hbo/wo) is gewoon zelfstandig de dingen doen. Dus ook als het niet goed gaat, dat je zelf aan de bel trekt.
Dat je niet precies weet hoe /wat /waar oke. Maar de huisarts is zo gevonden natuurlijk. Dat heeft ieder kind wel geleerd van ouders/familie/omgeving/school/tv. Als er iets niet helemaal goed is/voelt, ga dan naar de huisarts.
Als ik wat niets had gevonden? Ik snap je post niet Lexquote:
[..]
En als je het niets had gevonden, dan had je nu nog met je problemen gezeten. Het kan echt geen kwaad om een beetje ondersteuning en wat voorlichting te geven vind ik.
Ik ben ook wel benieuwd wat Lex z'n plannen nou precies zijnquote:
[..]
Ik zeg ook niet dat het niet beter kan hoor. Maar bij Complex heb ik het gevoel (zeker na z'n uitleg hoe die het voor zich ziet) dat men aan het handje meegenomen moet worden.
Het verschilt per school/studie/leraar in hoeverre ze betrokken (willen) zijn met de leerlingen. Met de mentorgroepen van mijn tijd had de leraar het vaak wel door. Maar als je je zo gedroeg dat het je allemaal niet boeide, dan waren ze er ook wel klaar mee. Studie (hbo/wo) is gewoon zelfstandig de dingen doen. Dus ook als het niet goed gaat, dat je zelf aan de bel trekt.
Dat je niet precies weet hoe /wat /waar oke. Maar de huisarts is zo gevonden natuurlijk. Dat heeft ieder kind wel geleerd van ouders/familie/omgeving/school/tv. Als er iets niet helemaal goed is/voelt, ga dan naar de huisarts.
En zelf aan de bel trekken deed ik dus niet, want het kwam niet eens in me op. Ik wist niet bij wie ik moest zijn. Had wel van zo'n studie-psycholoog oid gehoord, maar dacht dat dat alleen was voor mensen met psychische problemen en in die tijd was ik ervan overtuigd dat dat niet mijn problemen waren.
Ik had alleen maar geleerd dat je naar je huisarts ging als je ziek was (lichamelijk), niet als het met je studie niet ging. Wist ik weel, werd als kind dan ook min of meer aan mijn lot overgelaten.
Ik heb zelf bijna 5 jaar studievertraging met 1 studie. Daar kan elke leek ook wel voelen dat er iets niet klopt. Ik heb vorig jaar 0 studiepunten gehaald.quote:
[..]
Maar het begint dan ook met 1e contact maken. Blijkbaar is dat iets wat jij wel kan in elk geval
Wat je erna mee doet, -dat- is het geheim van de smid
Bij mij is het probleem dat het meestal blijft bij het 1e contact. Een jaar later is het contact nog net zo als met het 1e contact. Ik merk heel erg dat daar een grens ligt en ik zie ook dat anderen, die met mij lid zijn geworden bij de vereniging, beter contact hebben met anderen dan ik. Ik merk heel erg dat er een groot verschil is qua behandeling. Ik zie ook weer de oude patronen ontstaan, zoals mij niet serieus nemen, half negeren en liever met anderen praten dan met mij. Het kan aan mij liggen en dat vind ik prima, maar dan moet ik het wel officieel op papier hebben dat het echt aan mij ligt en dat het niet simpel geklier is van andere mensen omdat ik een rustige jongen ben die toch niks terug doet.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Nee sorry, dat heb ik niet geleerd. Ik heb zeer slecht contact met mijn familie. Ik zit 95% van de tijd gewoon op mijn kamertje en ik word door niemand bezocht. Ook niet door mijn ouders.quote:
[..]
Dat je niet precies weet hoe /wat /waar oke. Maar de huisarts is zo gevonden natuurlijk. Dat heeft ieder kind wel geleerd van ouders/familie/omgeving/school/tv. Als er iets niet helemaal goed is/voelt, ga dan naar de huisarts.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Oh ok. Hoe is het bij jou gegaan dan? Ben je zelf achter het idee gekomen dat je hulp moest zoeken of heeft iemand dat tegen jou gezegd?quote:
[..]
Als ik wat niets had gevonden? Ik snap je post niet Lex
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Jij verwoordt het misschien beter dan ik, kloontjequote:
[..]
Wist ik weel, werd als kind dan ook min of meer aan mijn lot overgelaten.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Hmm, vind dat heel lastig om te begrijpen eigenlijk. Al zit je de hele dag voor de tv dan zijn er al zoveel programma's die je informatie geven over dergelijke onderwerpen.quote:
[..]
Ik ben ook wel benieuwd wat Lex z'n plannen nou precies zijn
En zelf aan de bel trekken deed ik dus niet, want het kwam niet eens in me op. Ik wist niet bij wie ik moest zijn. Had wel van zo'n studie-psycholoog oid gehoord, maar dacht dat dat alleen was voor mensen met psychische problemen en in die tijd was ik ervan overtuigd dat dat niet mijn problemen waren.
Ik had alleen maar geleerd dat je naar je huisarts ging als je ziek was (lichamelijk), niet als het met je studie niet ging. Wist ik weel, werd als kind dan ook min of meer aan mijn lot overgelaten.
Laat staan als je het internet afstruint.
Goed. Zo te horen kan het op de uni (je deed toch uni???) nog steeds beter.quote:
[..]
Ik heb zelf bijna 5 jaar studievertraging met 1 studie. Daar kan elke leek ook wel voelen dat er iets niet klopt. Ik heb vorig jaar 0 studiepunten gehaald.
Bij mij is het probleem dat het meestal blijft bij het 1e contact. Een jaar later is het contact nog net zo als met het 1e contact. Ik merk heel erg dat daar een grens ligt en ik zie ook dat anderen, die met mij lid zijn geworden bij de vereniging, beter contact hebben met anderen dan ik. Ik merk heel erg dat er een groot verschil is qua behandeling. Ik zie ook weer de oude patronen ontstaan, zoals mij niet serieus nemen, half negeren en liever met anderen praten dan met mij. Het kan aan mij liggen en dat vind ik prima, maar dan moet ik het wel officieel op papier hebben dat het echt aan mij ligt en dat het niet simpel geklier is van andere mensen omdat ik een rustige jongen ben die toch niks terug doet.
Zelf ben ik er wel een voorstander van dat er op uni's sneller ingegrepen wordt in dit soort situaties, want wij 2 zullen heus niet de enigen zijn die dermate hard falen op de uni....en vervolgens gebeurt er niks
Talk about wasting talent
