Waar is iedereen?

quote:

Op vrijdag 6 september 2013 16:57 schreef Dingest het volgende:

Je overdrijft nu wel wat ik werkelijk zei, maar o.a. het forum van scholieren.com was vroeger aardig groot/actief. Wat er tegenwoordig rondhangt zijn voornamelijk 'oude rotten', en scholieren die 1 of 2 vragen stellen en gewoon niet blijven hangen. Als sociaal community is het gewoon niet interessant meer, want daar zijn persoonlijke kringen zoals Facebook voor.

quote:

Op donderdag 12 september 2013 01:24 schreef Turquaz52 het volgende:

Wie ben jij?

quote:

Op woensdag 18 september 2013 22:29 schreef ook_gek het volgende:

Nou oke hier is die dan

Ik schat dat ik een jaar of 12 was toen ik als beginnende puber en frisse brugpieper van school kwam lopen. Vele van jullie zullen zich in het beeld herkennen van een Ferrari Testarossa boven het bed hangen of in welke vorm dan ook. Dat was samen met de Lambrogini Diablo een echte jongensdroom. Ik loop de hoek om de straat in, bijna thuis! Maar dan, mijn oog vang iets roods op voor de voordeur, grote groeven in de deur en zo breed! Wat is die auto breed zeg. M’n hart begint op volle toeren te kloppen, haren op m’n armen springen omhoog. Daar sta ik dan.... oog in oog met wat ik boven mijn bed heb hangen! Een Ferrari! En niet zomaar een Ferrari.... nee een Testarossa, een echte Testarossa! En dat in mijn straat! Ik vlieg naar binnen en pak de camera van mijn ouders. En maak tal van foto’s! En dan is het wachten voor het raam. Ooit moet die natuurlijk weg en ik ga dat moment no way missen! Met m’n neus tegen het raam eet ik mijn avondeten op en vlak voor ik m’n laatste hap naar binnen wil schuiven komt de eigenaar aanlopen. JAJAJAJAJA NU GAAT HET GEBEUREN! Hier heb ik zo lang op zitten wachten! Met een harde grom komt de Ferrari tot leven. Mijn ouders die niks met auto’s hebben en het debiel vonden dat ik zat te wachten kwam toch ook maar even kijken. En met een heerlijk gegorgel rijd de Ferrari weg. WOW snel naar de tuin rennen want dan kan ik hem nog horen. En wat hoorde ik hem lang zeg. GE-WEL-DIG!

Dat was de eerste kennismaking met een ECHTE Ferrari. Jaren lang hangt de foto van die Ferrari boven mijn bed. In de loop der jaren heb ik het geluk gehad om via een kennis in contact te komen met een eigenaar van een Ferrari 308GTSI waar ik meerdere keren in mee heb mogen rijden en tevens ook een middag zelf in heb mogen rijden. Ook heb ik de kans gehad om een dag als passagier mee te mogen rijden in een 348. Nu kan ik een heel verhaal typen over het rijden in de 308 maar dat gaat echt te lang worden. We houden het nu even bij de Testarossa. Zo gezegd heeft de foto jaren boven mijn bed gehangen. Nu 20 jaar later kom ik met opruimen de foto tegen en nieuwsgierig als ik ben kenteken gecontroleerd op de RDW site. En wat blijft, hij rijd nog rond in Nederland en heeft de afgelopen 10 jaar al de zelfde eigenaar! Omdat in de loop der jaren meerdere eigenaren gesproken heb weet ik dat veel eigenaren het leuk vinden foto’s of andere dingen te krijgen van hun eigen auto nog voor die in hun bezit was. En zo besluit ik Ferrariclub Nederland een mailtje te sturen of ze de eigenaar kennen van de Testarossa en of zij kunnen vragen of de eigenaar interessen heeft in de foto. Hoor in nooit meer wat van dacht ik.

Maar nog geen dag later een mail van de huidige eigenaar met de vraag of ik wat wil vertellen over de foto. Ik vertel het verhaal zoals die hierboven staat en stel hem voor de foto op te sturen omdat ik er zelf niks meer mee doe. 2 dagen later komt er een mail terug met de letterlijke volgende tekst.

Na wat op en neer mailen is het zover, zondag 12uur ergens in het Gooi. Ik stap m’n auto in en tuf relaxt naar het Gooi en dan merkt de TomTom op dat ik er over een paar 100 meter ben. En ja hoor, mooi groot huis en daar staat hij al buiten. De Testarossa! Kan niet missen. Na kennis gemaakt te hebben met de eigenaar is het tijd dat we gaan rijden. Hij stelt voor om eerst zelf de auto warm te rijden. Dit omdat een koude bak bijna niet te schakelen valt, je kan gerust de 1 en 3de versnelling overslaan omdat je hem daar bijna niet in krijgt. Onderweg verteld hij nog over zijn avonturen met de auto en tussen neus en lippen door merkt hij op dat het een hele lastige auto is om te rijden. Heb je een goede wagenbeheersing en gevoel voor een auto, dan is het 1 groot feest. Heb je dat niet zal je niet kunnen genieten van de auto en alleen maar in gevecht zijn. Hij vertelde ook nog eens dat hij iets in de racerij doet. Hij ziet binnen een paar min of iemand wel of geen gevoel voor autoracen heeft. Nee leuk ik vind het al zo spannend Het leuke aan de eigenaar is dat hij precies verteld wat hij doet en waarom hij het doet. Ik kreeg direct een spoedcursus van hem. Af en toe trapt hij even het gas in en man man man dat gejank achter je, dat gevoel in je maag. Het in de stoel gedrukt worden het is met geen pen te beschrijven. Net als de geur en alle gezichten die omkijken. Als je even vol op het gas gaat moet je letterlijk schreeuwen. Dit komt mede door de originele race uitlaat die nu teveel decibels geeft. En dan is het kennelijk zover..... De eigenaar laat een groot gat vallen... En dan begint hij te praten... nou haal ik hem diep uit zijn toeren.....uit zijn stationair, koppeling er op....nou let op, nou gaat zometeen zijn vermogen er weer in. Ondertussen hoor je de motor achter je tot leven komen, je zakt diep weg in de stoel... hij jaagt hem vol door de toeren heen en schakelt op. Op dat moment zie ik de lijn van de vluchtstrook onder de auto verdwijnen.....en we rijden nu volledig OP de vluchtstrook! Hij laat even het gas los omdat we alweer auto’s tegen komen en hij roept 160! Let wel, we zitten nog niet op de snelweg Als een half tamme weet ik alleen maar “jezus toch niet normaal’ uit te brengen. Helaas kunnen we niet door rijden wegens verkeer voor ons. Maar langzaak trapt hij hem wel hoger en hoger in de toeren en enthousiast hoor ik de eigenaar roepen. MOET JE HOREN! En wat ziet ons oog links? Een Porsche Carrera 4S en op dat moment roept de eigenaar, 180 in z’n drie. Geinig ook hoe een Opel Ampera moeite doet voor ons te blijven rijden want die tikt ook een ruime 160 aan. Helaas is het dan erg druk en moeten we rustig aan rijden. Later zitten we achter de Carrera 4S en tikken we een ruime 150 aan. En dan is het eindelijk zover! De Porsche gaat opzij en dan gaat het gas er op en tikken we de 200+ aan. Wat een sensatie! We nemen de afslag en keren maar ipv keren stopt de eigenaar op de vluchtstrook. En ik hoor hem zeggen, jij brengt me naar huis!

Ik stap uit en loop achter de auto langs, je ruikt de heerlijke geur van verbrande benzine en je voelt de immense warmte van de achterkant komen en dan stap je in. Stoeltje goed en WTF ik ben de pendalen kwijt Wat blijkt, je zit met je benen een tikje naar rechts wegens de grote wielkassen. Goed gordel om en nu opletten belazen want het is een racebak. Dat houd simpel in dat de 1 links onder zit! Nu wist ik dit al maar toch even opletten. Nou ben er klaar voor, ik laat de koppeling opkomen tikje gas er op en we rijden alweer appeltje eitje. Schakel maar op hoor ik naast me en ook dat gaat prima. Doe je goed jongen, doe je erg goed! trap maar dat pedaal in komt wel goed! De afspraak was dat ik exact zou doen wat de eigenaar zegt en dus trap ik letterlijk het pedaal tot aan de grond. Ik hoor die motor achter me het uitschreeuwen van genot, ik zie de toerenteller richting rood schieten en ik schakel snel op *klik* en gas er vol op! En zo schieten we met een zeer hoge snelheid de snelweg op. *klik* naar z’n 4! En dan verkeerd dus gas er af en opschakelen naar z’n 5. Even rust in de tent. En dan komt het besef, je rijd 20 jaar laten in de auto waar je ooit een foto van hebt staan maken. En die haren op de armen? Ja die staan exact zo als toen ik de auto voor het eerste tegen kwam. De eigenaar merk op om rustig de snelheid op 120 te houden en de auto’s weg te laten lopen voor ons. Na een tijdje komt er een Audi station naast ons rijden en de vader steekt de duim op en het kleine ventje achter in de auto zit met de neus tegen het raam. De eigenaar gebaard dat de man zijn raam open moet zetten en ik zie de voor en achterramen open gaan en hoor de eigenaar zeggen, schakel maar 2 versnellingen terug. De motor jankt nu heerlijk hoog en ik moet de Audi laten weg rijden.... laat hem maar even lopen en zet je knipperlicht links maar aan. ( we rijden op de linkerbaan ) Schakel maar naar z’n 2 en als ik ja zeg gas er vol op en helemaal door trekken in de toeren en opschakelen tot ik zeg stop. Niet meer dan dat moet je doen! JA! ik trap het gas in en we schieten weg *klik* in z’n 3 gas vol ingetrapt en op dat moment schieten we de Audi voorbij ik zie nog net 2 hele grote glimlachen op de gezicht en een duimpje omhoog uit het raam. *klik* 4 en nog het gas er op nog altijd zit ik helemaal achter in de stoelen gedrukt. De koppeling, het sturen het schakelen gaat soepel als wat. De motor jankt nu nog harder dan ooit tevoren en het gevoel dat hij meer wilt overheerst extreem *klik* 5 en hij blijft maar gaan een blik op de teller geeft 200 aan en de naald gaat verder! En dan afremmen, er komt helaas verkeer aan. OOOOOOOOH WAT IS DIT GEWELDIG HE KNUL WAT IS DIT GEWELDIG! De auto komt nu tot leven hoor ik naast me. GEWELDIG! luister je hebt de auto goed onder controller, we pakken zo een scherpe bocht je gaat exact doen wat ik je zeg, heb er de volste vertrouwen in. Op dat moment rijden we 120 op de bocht af. Luister, je maakt 1 stuur beweging en je blijft elke keer iets meer gas geven, je laat de auto naar buiten uitlopen, als ik JA zeg trap je het gas vol in! je zal in een rechte lijn rijden op dat moment en dan kwestie van opschakelen. Goed bocht komt er aan we rijden er met 120 in en het is een door draaiende bocht. Naast me hoor ik.... goed zo houd je stuur zo vast gas er op... gas er op... ja kom maar gas er op! Voel je hem gaan liggen. En inderdaad ik lijk wel vast geplakt op de weg ik voel het stuur trekken en uit ervaring met mijn eigen auto voel ik dat hij wil weg breken achter me... gas er op ja kom maar..... NU GAS! Op dat moment trap ik het gas vol in en voel de achterkant heeeeeel even weg schieten en merk dat ik automatisch even met het stuur corrigeer en trek hem dan vol door in een rechte lijn. JUIST hoor ik naar me, ik wilde even kijken wat je zal doen geweldig! Nu rij je pas ECHT goed een Ferrari. Geen paniek kon niks mis gaan. Je was het al gewent met je eigen achter aangedreven auto. Niet veel later komen we aan bij het huis en zit mijn droomrit er helaas weer op. En ben ik een ervaring rijker.

Wat een auto, wat een geweldige eigenaar! En dit zal ik nooit meer vergeten. Volgende stap? Een eigen Ferrari. Al zal dat denk ik wel een 308 worden.