Depressie & Angst #60

quote:

Op dinsdag 27 augustus 2013 00:05 schreef Miniem het volgende:
Omdat iemand mij een vraag stelt.
En ik er dan miss dieper over nadenk.

Met wie was je? Niemand.
Iedereen was met een groep, ik alleen.

En bij de mensen bij wie je staat heb je dan ook niet echt veel aanspraak. En dan heb ik het idee dat ik er buiten val.

En ik heb dan eerst ook het idee dat ik het leuk vind/vond maar daarna denk je eraan terug.

Ik doe mijm best maar ik voel me zo ongelooflijk kut na zulke dingen.

Deze gedachtegang heb ik ook hoor. Doe veel dingen alleen en het blijft raar om te zeggen dat je iets alleen doet, als dat niet 'de norm' is. Ik doe het ook niet omdat ik het echt leuker vind om alleen te gaan, maar meer omdat ik het anders helemaal niet doe.

Ik denk zelf dat dat meisje het negatief bedoelt. Het is vooral dat veel mensen het niet snappen. Je 'hoort' dingen niet alleen te doen.

De gedachte dat je je daardoor een sukkel voelt.. ken ik ook
Maar het is alleen maar goed dat je wel dingen doet. Want als je het niet doet, blijf je thuis en kom je geen steek verder.

Ik had een soort paniekaanval afgelopen nacht. Buuhhhhwwww....

quote:

Op dinsdag 27 augustus 2013 09:29 schreef Comp_Lex het volgende:
Ik had een soort paniekaanval afgelopen nacht. Buuhhhhwwww....

Waar paniekte je over dan?

quote:

Op dinsdag 27 augustus 2013 08:38 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Deze gedachtegang heb ik ook hoor. Doe veel dingen alleen en het blijft raar om te zeggen dat je iets alleen doet, als dat niet 'de norm' is. Ik doe het ook niet omdat ik het echt leuker vind om alleen te gaan, maar meer omdat ik het anders helemaal niet doe.

Ik denk zelf dat dat meisje het negatief bedoelt. Het is vooral dat veel mensen het niet snappen. Je 'hoort' dingen niet alleen te doen.

Ja, idd zo bedoelde ik het ook. Weet alleen niet hoe ik moest zeggen

quote:

Op dinsdag 27 augustus 2013 10:39 schreef Miniem het volgende:

[..]

Ja, idd zo bedoelde ik het ook. Weet alleen niet hoe ik moest zeggen

Graag gedaan

quote:

Op dinsdag 27 augustus 2013 10:30 schreef Detroit het volgende:

[..]

Waar paniekte je over dan?

Ik heb geen flauw idee. Ik voelde me bezeten.

quote:

Op dinsdag 27 augustus 2013 10:47 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ik heb geen flauw idee. Ik voelde me bezeten.

For what it's worth: Ik vond je zaterdag iig goed bezig .

Sow...... Val ik opeens sinds 48 uur in een duister diep donker gat......

Se, duiken moet je doen, is leuk!

Urgh...

Vanavond start mijn Noorse taal cursus.
In een grote groep mensen.

Ben zo zenuwachtig.

quote:

Op dinsdag 27 augustus 2013 12:58 schreef Insomnium het volgende:
Urgh...

Vanavond start mijn Noorse taal cursus.
In een grote groep mensen.

Ben zo zenuwachtig.

Du kan gjøre det!

quote:

Op dinsdag 27 augustus 2013 13:01 schreef Detroit het volgende:

[..]

Du kan gjøre det!

Ja het leren heb ik geen probleem mee.
Ben extreem blij dat het eindelijk start na bijna een jaar.
Eindelijk kunnen communiceren met mijn stiefzoontje van drie.
En geen oma meer die in mijn gezicht schreeuwt SNAKKE DU NORSK.

Maar mijn bipolair maakt er een potje van op het moment
Ben echt all over the place.
Heb zelfs cigaretten gekocht weer omdat ik zwaar aan het stressen ben.

Het is vooral het groeps gebeuren waar ik slecht mee overweg kan.

quote:

Op dinsdag 27 augustus 2013 11:59 schreef seasushi het volgende:
Sow...... Val ik opeens sinds 48 uur in een duister diep donker gat......

quote:

Op dinsdag 27 augustus 2013 09:29 schreef Comp_Lex het volgende:
Ik had een soort paniekaanval afgelopen nacht. Buuhhhhwwww....

Hoe uit zich dat? Alleen psychisch of ook een sterk lichamelijke reactie?

Ik vroeg mij af of mensen hier dit ook hebben. Het ene moment dramatisch, niks gaat goed komen, het heeft geen zin meer. Een uur later kan ik me extreem goed voelen, nergens meer bang voor, enthousiast, makkelijk met iedereen praten. Denk dat ik alles kan. Dat is natuurlijk super maar ik vraag me af in hoeverre mensen hier ook vaak dat verschil hebben tussen superslecht voelen en extreem goed?

quote:

Op dinsdag 27 augustus 2013 15:18 schreef Sound.Cloud het volgende:

[..]

Hoe uit zich dat? Alleen psychisch of ook een sterk lichamelijke reactie?

Ik vroeg mij af of mensen hier dit ook hebben. Het ene moment dramatisch, niks gaat goed komen, het heeft geen zin meer. Een uur later kan ik me extreem goed voelen, nergens meer bang voor, enthousiast, makkelijk met iedereen praten. Denk dat ik alles kan. Dat is natuurlijk super maar ik vraag me af in hoeverre mensen hier ook vaak dat verschil hebben tussen superslecht voelen en extreem goed?

Beide. Het was net alsof er iets "knapte". Ik was zomaar extreem gespannen en ik voelde me constant agressief. Daarnaast had ik last van "gekke" gedachten en had ik moeite om in aanraking te komen met mijn "rationele ik". Ik keek in de spiegel, maar ik herkende mezelf niet meer
Ik dacht even dat ik volledig schizofrenisch werd, maar het is me uiteindelijk wel gelukt om weer mezelf te worden. Ik ben nog steeds "shaken", maar het gaat weer
Het gevoel ging trouwens gepaard met een nachtmerrie over dat ik bezeten werd door een duivelse entiteit. Ik kon huizen in de fik laten vliegen enzo. (Het begon terwijl ik sliep)

Mooi minth! Dat gevoel komt misschien later nog wel. Ik was de dag dat ik afstudeerde ook niet blij. Helemaal kapot van alle spanning enzo. Dus het hoeft niet perse iets te zeggen dat je het nu niet als blij voelt.

quote:

Op dinsdag 27 augustus 2013 15:18 schreef Sound.Cloud het volgende:

[..]

Ik vroeg mij af of mensen hier dit ook hebben. Het ene moment dramatisch, niks gaat goed komen, het heeft geen zin meer. Een uur later kan ik me extreem goed voelen, nergens meer bang voor, enthousiast, makkelijk met iedereen praten. Denk dat ik alles kan. Dat is natuurlijk super maar ik vraag me af in hoeverre mensen hier ook vaak dat verschil hebben tussen superslecht voelen en extreem goed?

Dat herken ik wel. Komt bij mij vaak door sociale situaties; als ik alleen thuis ben gaat het meestal goed, maar dan spreek ik iemand of loop ik over straat en dan kan ik ineens omlaag schieten, ben ik vol zelfhaat en schaamte, vind ik dat ik dood moet, enz.

Heb het ook andersom. In een paar uur tijd ga ik van neutraal naar heldere optimistische gedachtes (niet normaal voor mij) en heel veel energie. Dat is meestal 's avonds/ 's nachts. Zo lag ik bijvoorbeeld vorige week in bed, gedachten raasden door mijn hoofd- maar hoewel dat normaal piekeren is over niet leuke dingen, waren het nu allemaal plannen over hoe ik dingen ging oplossen, alles zou goed komen, ook filosofische dingen, heel helder allemaal, ik vond mezelf geniaal en moest dan ook alles precies opschrijven. Ik rende uit bed, schreef iets op, terug naar bed, weer iets opschrijven, enz. Als ik dan in bijzijn van anderen ben durf ik ook veel meer. Maar dat is wel zeldzaam. En zonder aanleiding.

Klinkt wel een beetje borderline-achtig...

En dan word ik ook hyperactief, heb ik ineens zin om rondjes te rennen en uit te gaan en heel veel mensen te zien en veel te praten (dat vind ik normaal gesproken moeite mee) en ben ik veel zelfverzekerder.

Is er bij jou vaak een aanleiding voor die omslagen Sound.Cloud? Zelf ben ik nogal gevoelig en onzeker dus kan keidepri worden, voor langere tijd, van iets heel kleins.
Maar voor zover ik me kan bedenken is voor somber-blij nooit echt een aanleiding. Dat gaat ook meer geleidelijk.

Feli minthy *o*
Ach al ben je er niet blij mee/om.. boeiend. Voordeel is dat je er nu vanaf bent

Feli Minthy

Ik had die opluchting verder ook niet echt hoor. Was meer van "ow, oke, dus ik ben nu klaar.. hmm oke, zal wel" Anderen gaan helemaal party hardy. Tja, tis maar net hoe je ermee omgaat

quote:

Op dinsdag 27 augustus 2013 12:26 schreef Murmeli het volgende:
Se, duiken moet je doen, is leuk!

Het heeft een streepje voor op de ander inderdaad. Ik heb het nog nooit gedaan maar het lijkt me wel wat.

Vandaag was de laatste EMDR sessie. Ben bijna therapie vrij op wat praat sessies na. Ik voel hier alleen dat ik nog lang niet 'fris' zit.