"Wacht maar tot je vader thuis is...!!!"

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 21:47 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Ah. Meer zussen hebben dat dus.

Echt een hele dag thuis met 3 kinderen in je eentje is amper te doen. Ik moet de meiden vaak echt uit elkaar halen, plukken haar lospeuteren enz. Soms voel ik me echt een politieagent die de hele dag alleen maar nee kan zeggen. En dan is het echt niet dat ze niets mogen, maar ze verzinnen de raarste dingen samen en het gaat altijd fout. Altijd is er wel 1 die gaat janken.

oh ja dat gejank..zo irritant.
Net als dat gemep en geklik.

Blijkbaar waren mijn zusje en ik ook zo.

Mijn moeder heeft echt heel veel geduld. Gisteren waren mijn meiden en mijn nichtje er. De 3 dames hebben mijn moeder knettergek gekregen. Ze waren alle 3 niet zo leuk gisteren

Het is hier gewoon zo dat eigenlijk Leyla meestal de aanrichter is, maar de reactie van jen gewoon niet kan. Jen moet leren dingen op te lossen in plaats van te gaan staan gillen. Het gaat al wel wat beter, nu ze doorheeft dat als ze rustig blijft en het me vraagt om op te lossen dat het dan goed gaat.

Leyla is jen de baas. Als jen speelgoed terugpakt dan bijt Leyla. Heel heel vervelend, maar leer het maar eens af.

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 21:51 schreef groofskendezoveelste het volgende:

[..]

Ik ben van nature ook niet zo perfectionistisch eigenlijk, maar voel me gewoon heel verantwoordelijk voor hoe ze zijn. Tè, denk ik wel eens. En ik merk ook vaak dat hun gedrag een reflectie is van mijn 'staat van zijn'.

Dus als het dan niet loopt, dan voel ik me daar verantwoordelijk voor.

Ach..een beetje zelfredzaamheid is ook nodig. Los het zelf maar op (mijn oudste heeft er een handje van om voor alles bij mij te komen). Dat werkt voor hele jonge kinderen wel wat minder denk ik.

En ja, als ik erg moe ben ben ik minder geduldig en dan ben ik misschien verantwoordelijk voor de iets mindere sfeer, maar soit.
Morgen is er weer een dag.

Dat os een betere omschrijving denk ik, je verantwoordelijk voelen voor hoe ze zijn.

Al wil ik gezegd hebben dat ik nu helemaal geen gedoe meer heb. Al jaren niet meer.
Dat komt omdat ik zelf losser en humorvoller ben geworden (en gewerkt heb aan mijn 'issues') de jongste gaat alleen nog even door zijn 9 jaar crisis da's bij vlagen behoorlijk intensief maar het eind is in zicht.

En ja, puberteit. Maar hoe bang ik daar eerder voor was zie ik nu wel hoe dat gaat zijn. Vooralsnog zijn het nog steeds redelijke en rustige jongens. Lief ook

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 21:51 schreef groofskendezoveelste het volgende:

[..]

Ik ben van nature ook niet zo perfectionistisch eigenlijk, maar voel me gewoon heel verantwoordelijk voor hoe ze zijn. Tè, denk ik wel eens. En ik merk ook vaak dat hun gedrag een reflectie is van mijn 'staat van zijn'.

Dus als het dan niet loopt, dan voel ik me daar verantwoordelijk voor.

Ja. Dat dus. Helemaal.

Ik ben alleen behoorlijk perfectionistisch.

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 21:55 schreef lily het volgende:
Ach..een beetje zelfredzaamheid is ook nodig. Los het zelf maar op (mijn oudste heeft er een handje van om voor alles bij mij te komen). Dat werkt voor hele jonge kinderen wel wat minder denk ik.

En ja, als ik erg moe ben ben ik minder geduldig en dan ben ik misschien verantwoordelijk voor de iets mindere sfeer, maar soit.
Morgen is er weer een dag.

Mits verantwoord negeer ik ze ook wel. Dan staan ze met z'n 2 te gillen.

Maar uiteindelijk eindigt dat dan in dat of jen keihard wordt gebeten of dat Leyla een onwijze schop krijgt of ergens vanaf geduwd wordt.

Helemaal negeren kan dus niet, dan vallen er gewonden.

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 21:57 schreef -Spring het volgende:

[..]

Ja. Dat dus. Helemaal.

Ik ben alleen behoorlijk perfectionistisch.

waarom werkt die quote bij jou wel? ik was het er ook zo mee eens. Maar quote weigerde.

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 21:56 schreef debuurvrouw het volgende:

Dat komt omdat ik zelf losser en humorvoller ben geworden

Humor werkt goed ja.
Maar ik kan dat helaas niet altijd opbrengen (maar voel me daar toch niet schuldig over)

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 21:51 schreef groofskendezoveelste het volgende:

[..]

Ik ben van nature ook niet zo perfectionistisch eigenlijk, maar voel me gewoon heel verantwoordelijk voor hoe ze zijn. Tè, denk ik wel eens. En ik merk ook vaak dat hun gedrag een reflectie is van mijn 'staat van zijn'.

Dus als het dan niet loopt, dan voel ik me daar verantwoordelijk voor.

Dit herken ik heel erg. Eigenlijk woordelijk.
Ze zijn zo mooi puur als ze geboren zijn en ik voel me heel erg verantwoordelijk voor bepaalde dingen. En toch weet ik het tij niet altijd te keren, omdat ik nou eenmaal ook ben wie ik ben en dat niet 1-2-3 te veranderen is.

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 21:58 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

waarom werkt die quote bij jou wel? ik was het er ook zo mee eens. Maar quote weigerde.

Hij staat er twee keer. 1 keer gewist en 1 keer wel.

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 21:58 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Dit herken ik heel erg. Eigenlijk woordelijk.
Ze zijn zo mooi puur als ze geboren zijn en ik voel me heel erg verantwoordelijk voor bepaalde dingen. En toch weet ik het tij niet altijd te keren, omdat ik nou eenmaal ook ben wie ik ben en dat niet 1-2-3 te veranderen is.

dit en dat wat Groofs zegt

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 21:55 schreef lily het volgende:

[..]

En ja, als ik erg moe ben ben ik minder geduldig en dan ben ik misschien verantwoordelijk voor de iets mindere sfeer, maar soit.
Morgen is er weer een dag.

Fijn om zo te kunnen denken.

Mijn ouders hebben ook echt wel een paar keer benadrukt dat heus niet elke mindere situatie aan mij lag. En dat zelfs als het wel zo was dat dan ook gewoon zo mag zijn.

Ik kan dat trouwens anderen ook prima voorhouden zo, maar ja, jezelf daarin toespreken is toch net iets moeilijker.

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 21:58 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

waarom werkt die quote bij jou wel? ik was het er ook zo mee eens. Maar quote weigerde.

Omdat ik niet blauw ben.

Als de meiden gaan logeren bij opa en oma vraag ik ze wel of ze goed willen luisteren en wens ze verder heel veel plezier!

Het zijn echt zusjes, ene moment lief spelen en het andere moment gunnen ze elkaar het licht in de ogen niet.
De jongste weet precies hoe ver ze moet gaan om haar zus over de zeik te krijgen, zodat de oudste gaat slaan, omdat ze uit onmacht niet meer weet wat ze doen moet na 3 keer vragen of ze op wil houden...

Maar "wacht maar tot papa thuis is", dat doe ik niet. Als ze iets doen wat niet mag dan spreekt degene die thuis is ze daar op aan. Laatst had de oudste de bakken van de kast in de gang "mooi" versierd...
Daar had ze van papa al een standje voor gekregen, dan laten ze het me zien, maar ze krijgt van mij niet ook nog op haar kop. (stiekem was het best wel geordend, ik had plaatjes met schoenen op de bakken gemaakt, voor ieder van hen 2 bakken en zij had bedacht dat de ene voor lente en zomerschoenen en de ander voor herfst en winterschoenen was, dus ook nog best goed doordacht zeg maar, maar om het er dan gelijk op te schrijven... )

Ik ben wel steeds vaker blij met onze keuze dat het bij één kind blijft, vooral als ik een dag in het gezelschap van gezinnen met meer kinderen geweest ben.

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 22:09 schreef Sjeen het volgende:
Ik ben wel steeds vaker blij met onze keuze dat het bij één kind blijft, vooral als ik een dag in het gezelschap van gezinnen met meer kinderen geweest ben.

Oh, dat heb ik precies andersom.

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 22:15 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

Oh, dat heb ik precies andersom.

dan hebben we allebei de juiste keuze gemaakt

Ik vind het ook juist super, Nijna. Eigen initiatief is toch prachtig? Zeker in dit geval.

Ik lees altijd graag stukjes van Steven Pont. Laatst ergens in een artikel; is het wat hij doet niet gevaarlijk? hebben anderen er geen last van? laat maar gaan. Goed voor zijn ontwikkeling.
Ouders zitten er vaak bovenop.

of deze
http://www.simplifylife.nl/overview.php?cid=348

Maar goed; de praktijk is altijd anders, maar dit soort stukjes zetten me toch altijd weer aan het denken.

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 21:56 schreef debuurvrouw het volgende:
de jongste gaat alleen nog even door zijn 9 jaar crisis da's bij vlagen behoorlijk intensief maar het eind is in zicht.

waarom weet ik daar niks van?

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 22:43 schreef snoopy het volgende:

[..]

waarom weet ik daar niks van?

ik moest aan je denken toen ik het typte is dat niet een fameus sprongetje uit oei ik groei? Of een steve Biddulpph weetje. Geen idee, het is drie keer opgegaan. Helaas is mijn begrip bij nummer drie soms wat schaarser geworden. arme jongen.

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 22:33 schreef lily het volgende:
Ik vind het ook juist super, Nijna. Eigen initiatief is toch prachtig? Zeker in dit geval.

Ik lees altijd graag stukjes van Steven Pont. Laatst ergens in een artikel; is het wat hij doet niet gevaarlijk? hebben anderen er geen last van? laat maar gaan. Goed voor zijn ontwikkeling.
Ouders zitten er vaak bovenop.

of deze
http://www.simplifylife.nl/overview.php?cid=348

Maar goed; de praktijk is altijd anders, maar dit soort stukjes zetten me toch altijd weer aan het denken.

Goeie!
Dat is wat F en ik dus ook tegen elkaar zeiden dit weekend 'we moeten ze soms ook gewoon laten gaan, het blijven natuurlijk gewoon twee kleine jongetjes die gek zijn op stoeien etc'.
Ik heb alleen soms moeite me af te sluiten voor de herrie, maar nu ik me dit voorgenomen heb stoort het me al weer minder.
Vanavond moest ik zelfs lachen om hun gespring door de kamer om maar niet in de lava te vallen. Zelfs toen ze bij me kwam met 'mama, je lijstjes zijn gevallen maar we hebben ze weer rechtop gezet werd ik niet (zoals eerder) boos maar zei alleen maar 'maar heren, jullie weten toch dat je niet op de bankleuning mag staan of zitten, straks gaat er iets kapot, niet meer doen dus'.
Het antwoord was: Ja, maar ik wilde weten of ik van daar ook over de lava heen kon springen.

Maar ik heb me voorgenomen om niet meer loeipissig te worden, want dat heeft net zo veel effect dan zachtjes zeggen 'niet meer doen voortaan' en het laatste klinkt veel gezelliger. *let go*

Interessant stuk van Steven Pont!