CUL Culinesse à gogo
Het forum voor al je culinaire uitspattingen, hoogstandjes en rampen, en voor al je kook-gerelateerde vragen.
Vandaag voor het laatst een zondag's loempiaatje kunnen halen bij m'n favoriete eigenaresse. Van Chinees restaurant Happy Garden. Ze gaat verhuizen naar Hengelo. Het komt in goede handen. Van de Steenweg naar de Gamersschestraat is niet zo'n grote afstand. Bij beiden altijd goed gegeten. Ino vroeg het nog aan me vanmiddag, toen ik aan het pinnen was. 'Herman, op weg naar de loempia ?' Heb er ooit al een recensie over geschreven. Even aangepast en haar mooi kunnen uitzwaaien.
Chinees restaurant Happy Garden
Paar maanden geleden een ongeëvenaarde avond. Het mooie Chinees-restaurant Happy Garden. Het is er zo klein dat ik geen risico hoefde te nemen en van tevoren moest reserveren. Serveren komt later ter spraken. Heb er al vaak m'n zondagse loempiaatje gehaald. Eerste keer dat ik er ging eten. Op zondag zwaai ik altijd naar Lia of De Rat. Op deze dinsdagavond was het stil aan de overkant.
De buitenkant is veel glas. Had dus al kunnen zien dat het er weer blinkend schoon was. Bij binnenkomst een tweede glazen deur. Het verbaasde me niet dat het echode toen ik de lieve gastvrouw begroette. Ik vroeg aan haar 'kent u de koning van Wezel ?' Ze keek me glazig aan. Ik blijf het jammer vinden dat heel Nederland aan het verglazen is, dat heet moderne architectuur. Ik vind het gladde, doorzichtige fantasieloosheid.
David, haar zoontje, lag nog niet in bed. 'Dag David.' Zei ie. Dat is namelijk hoe ik hem altijd begroet. Hij wilde ook altijd voetballen met me. Lieve, leuke praatjesmaker. Dus dan heb je wel een klik. Ga hem ook missen.
Mooie plastic bloemen, in een hoog Chinees glas. Peper-en zout stel, in een traditioneel houten-houdertje. Kolkende, geruisloze waterval aan de muur. De muziek kwam zachtjes, samen met het gedimde licht, de ruimte binnen. Ik mis nog steeds de grote glazen asbak. Kon je je slechte, mislukte grappen in uitdrukken, die gingen dan de mist in en in rook op. Zoals de uitdrukking heet.
Het was lekker rustig qua in-en uitlopende afhaal-Chinezen. Vind ik wel zo prettig. In andere Chinese restaurants is het soms zo vol dat je je op een Chinees marktplein waant, waar ze massaal de hond in de pot aan het zoeken zijn. Afijn, bestelling geplaatst.
Ditmaal de traditionele oud-Hollandsch/Chinese maaltijd, Babi Pangang, vooraf een tomatensoepje, als amuses kleine loempiaatjes en kleine porties garnalen. Ik ken de gastvrouw al langere tijd, vond dat het tijd werd voor m'n traditionele complimentje. Ik zei dat ze er weer mooi uit zag, en ik me er erg op m'n gemak voelde. Ook zij moest weer blozen. Dat was zo leuk en lief om te zien. Chinezen worden dan oranje zoals jullie inmiddels weten.
De soep werd al snel geserveerd, sneller dan Michael Chang ooit onderhands serveerde tegen Iwan Lendl. Dat was erg onsportief destijds. Daarom had ik nu de neiging om bovenhands te applaudiseren. Kon mezelf nog net inhouden. Maar stond niet garant voor de volgende eventuele neiging. Zo mooi was deze overwinning van de soep met ballen. Nog net geen tennisballen. Maar de eerste ballotage was geslaagd.
Loempiaatje voor ik de aanval zou inzetten op de hoofdmaaltijd. Knisperig, vol groente, en lekkere tauché, hier was niks mis mee. Tevreden wachtte ik op wat komen zou.
De Babi Pangang stond dampend voor me te wachten, bijna smachtend om verorberd te worden. Als een fijnbesnaard tennisracket ging ik gespannen op weg naar m'n zoveelste culinaire avontuur. Eerst de witte rijst op het bord, rijst idd, geen nasi. Daar zitten te veel ingrediënten in die afbreuk doen aan de Babi Pangang.
Had zin om een flauwe grap te maken over Nazi Göreng, maar er staan geen glazen asbakken meer, gelukkig maar eigenlijk. Het was heerlijk. Ik had me al ingelezen op internet, andere gasten hadden deze Babi Pangang zelfs een tien gegeven.
Ik sta bekend als uiterst kritisch, dus bij mij werd het hoofdgerecht een negen.
Ondertussen nam ik een loempiaatje of een garnaaltje. Beetje afwisseling, soort gemengd dubbel. Soms hoopte ik dat het garnaaltje de rugslag zwom op m'n tong, zodat ik er nog een keer van kon genieten. Jeetje miena, wat was dat lekker.
Als ik Miena zou hebben geheten was ik door het dolle heen geweest. Ik was echt in de zevende gehemelte. Ongekend. Wat een fijnproeferij. Groots voor zo'n klein stadje. Nogmaals vroeg ze of het had gesmaakt. Ik kon bijna geen woord meer uitbrengen. En stamelde iets van onvergetelijk, uniek en uitzonderlijk. Geen woorden maar daden eigenlijk. Tijdens deze regenachtige open dak in de Kuip.
Dit was een match made in heaven. Ik was in de wolken en zou nog dagenlang blijven zweven. Game, Set, and Match Happy Garden. Gefeliciteerd, groots-klein restaurant. Van harte lieve gastvrouw. Wat heb ik genoten. Dit wordt geen wisselbokaal. Deze prijs hoort definitief bij jou en de kok. De fictieve glazen beker overhandigde ik haar, tijdens het afrekenen, met m'n gedachten en fantasie.
Dat ie maar een mooi plekje krijgt in de glazen prijzenkast, zodat ie tot in lengte van dagen is te zien. Ook in Hengelo, vanuit Bommel.
Ter afscheid........niets minder dan een negen en een half.
Chinees restaurant Happy Garden
Paar maanden geleden een ongeëvenaarde avond. Het mooie Chinees-restaurant Happy Garden. Het is er zo klein dat ik geen risico hoefde te nemen en van tevoren moest reserveren. Serveren komt later ter spraken. Heb er al vaak m'n zondagse loempiaatje gehaald. Eerste keer dat ik er ging eten. Op zondag zwaai ik altijd naar Lia of De Rat. Op deze dinsdagavond was het stil aan de overkant.
De buitenkant is veel glas. Had dus al kunnen zien dat het er weer blinkend schoon was. Bij binnenkomst een tweede glazen deur. Het verbaasde me niet dat het echode toen ik de lieve gastvrouw begroette. Ik vroeg aan haar 'kent u de koning van Wezel ?' Ze keek me glazig aan. Ik blijf het jammer vinden dat heel Nederland aan het verglazen is, dat heet moderne architectuur. Ik vind het gladde, doorzichtige fantasieloosheid.
David, haar zoontje, lag nog niet in bed. 'Dag David.' Zei ie. Dat is namelijk hoe ik hem altijd begroet. Hij wilde ook altijd voetballen met me. Lieve, leuke praatjesmaker. Dus dan heb je wel een klik. Ga hem ook missen.
Mooie plastic bloemen, in een hoog Chinees glas. Peper-en zout stel, in een traditioneel houten-houdertje. Kolkende, geruisloze waterval aan de muur. De muziek kwam zachtjes, samen met het gedimde licht, de ruimte binnen. Ik mis nog steeds de grote glazen asbak. Kon je je slechte, mislukte grappen in uitdrukken, die gingen dan de mist in en in rook op. Zoals de uitdrukking heet.
Het was lekker rustig qua in-en uitlopende afhaal-Chinezen. Vind ik wel zo prettig. In andere Chinese restaurants is het soms zo vol dat je je op een Chinees marktplein waant, waar ze massaal de hond in de pot aan het zoeken zijn. Afijn, bestelling geplaatst.
Ditmaal de traditionele oud-Hollandsch/Chinese maaltijd, Babi Pangang, vooraf een tomatensoepje, als amuses kleine loempiaatjes en kleine porties garnalen. Ik ken de gastvrouw al langere tijd, vond dat het tijd werd voor m'n traditionele complimentje. Ik zei dat ze er weer mooi uit zag, en ik me er erg op m'n gemak voelde. Ook zij moest weer blozen. Dat was zo leuk en lief om te zien. Chinezen worden dan oranje zoals jullie inmiddels weten.
De soep werd al snel geserveerd, sneller dan Michael Chang ooit onderhands serveerde tegen Iwan Lendl. Dat was erg onsportief destijds. Daarom had ik nu de neiging om bovenhands te applaudiseren. Kon mezelf nog net inhouden. Maar stond niet garant voor de volgende eventuele neiging. Zo mooi was deze overwinning van de soep met ballen. Nog net geen tennisballen. Maar de eerste ballotage was geslaagd.
Loempiaatje voor ik de aanval zou inzetten op de hoofdmaaltijd. Knisperig, vol groente, en lekkere tauché, hier was niks mis mee. Tevreden wachtte ik op wat komen zou.
De Babi Pangang stond dampend voor me te wachten, bijna smachtend om verorberd te worden. Als een fijnbesnaard tennisracket ging ik gespannen op weg naar m'n zoveelste culinaire avontuur. Eerst de witte rijst op het bord, rijst idd, geen nasi. Daar zitten te veel ingrediënten in die afbreuk doen aan de Babi Pangang.
Had zin om een flauwe grap te maken over Nazi Göreng, maar er staan geen glazen asbakken meer, gelukkig maar eigenlijk. Het was heerlijk. Ik had me al ingelezen op internet, andere gasten hadden deze Babi Pangang zelfs een tien gegeven.
Ik sta bekend als uiterst kritisch, dus bij mij werd het hoofdgerecht een negen.
Ondertussen nam ik een loempiaatje of een garnaaltje. Beetje afwisseling, soort gemengd dubbel. Soms hoopte ik dat het garnaaltje de rugslag zwom op m'n tong, zodat ik er nog een keer van kon genieten. Jeetje miena, wat was dat lekker.
Als ik Miena zou hebben geheten was ik door het dolle heen geweest. Ik was echt in de zevende gehemelte. Ongekend. Wat een fijnproeferij. Groots voor zo'n klein stadje. Nogmaals vroeg ze of het had gesmaakt. Ik kon bijna geen woord meer uitbrengen. En stamelde iets van onvergetelijk, uniek en uitzonderlijk. Geen woorden maar daden eigenlijk. Tijdens deze regenachtige open dak in de Kuip.
Dit was een match made in heaven. Ik was in de wolken en zou nog dagenlang blijven zweven. Game, Set, and Match Happy Garden. Gefeliciteerd, groots-klein restaurant. Van harte lieve gastvrouw. Wat heb ik genoten. Dit wordt geen wisselbokaal. Deze prijs hoort definitief bij jou en de kok. De fictieve glazen beker overhandigde ik haar, tijdens het afrekenen, met m'n gedachten en fantasie.
Dat ie maar een mooi plekje krijgt in de glazen prijzenkast, zodat ie tot in lengte van dagen is te zien. Ook in Hengelo, vanuit Bommel.
Ter afscheid........niets minder dan een negen en een half.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Mooi verwoordquote:Op zondag 19 juli 2015 22:06 schreef Scrutinizer het volgende:
Een mooi afscheid van een tijdperk. De mensen in Hengelo weten niet half hoe gelukkig ze zijn.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Da's m'n meissiequote:Op maandag 20 juli 2015 10:31 schreef Iwanius het volgende:
Tongie boy: Onderstaande 'happy garden'?
[ afbeelding ]
bron
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Afgelopen periode zat uiteten er niet in, de aankomende tijd ook niet. Ik dacht, waarom dan in de zomerstop geen herhaal-recensies ? Zoals in de zomerperiode op tv herhaal-recepten uit de stoffige oude kijkdoos. Op tv heb je wel eens een programma gemist, of vind je 't leuk het nogmaals te zien. Dus bij deze mijn klantvriendelijke op afstandsbediening. Wel een Barend Servetje omdoen. Er kan altijd nog Friet Haché langskomen.
Hier en daar verbeterd en aangepast.
Shoarma-zaak Ramses
De buitenkant van Ramses zag er leuk en kleurrijk uit. Alles in de nationale kleuren van Egypte.
Dat was een lokkertje om naar binnen te stappen. Ook mooie, felle oranje neonlichten voor het raam en een knipperlichtend bordje op de deur, dat duidelijk maakte dat ze open waren.
Mooie service. Want voor hetzelfde geld is de zaak gesloten en sta je als Jan met de korte achternaam aan een dichte deur te trekken. Dat is hetzelfde als het alarm afgaat bij het verlaten van de HEMA. Je zal zeggen dat zal me worst wezen, maar je gaat toch blozen als een gestolen aardbei.
Bij binnenkomst een grapje maken kan het ijs breken dacht ik. 'Wat Shaffie vandaag Ramses ?' werd echter niet begrepen. 'Ik Ali.' Daar sta je dan met je mond vol tanden. Maar goed, die tanden zou ik nog hard nodig hebben. Ik wachtte rustig mijn beurt af, er was immers nog een klant vóór me. Die klant bleek echter Gekke Fritsie te zijn. Een soort mascotte van de zaak. Fritsie bestelde nooit iets, zat op een kruk in de hoek en vertelde al 10 jaar dezelfde grap aan de klanten. Iets met gehakt maken van Egyptenaren. Ik begreep er niks van, maar lachte hardop. Fritsie was weer tevreden. Fritsie zorgde voor de vrolijke noot in de zaak. En werd getollereerd door Ali.
Daar scoorde Ali, die zowel eigenaar als kok bleek te zijn, gelijk punten mee. Dat toonde zijn gastvrijheid. Ali was al even vriendelijk als Gekke Fritsie. Heel anders dan je van een Egyptenaar zou verwachten de laatste tijd. Ik voelde me gelijk op m'n gemak.
Ik bestelde een shoarmaschotel en een flesje Cola. De bestelling werd netjes genoteerd, opdat er niks mis kon gaan. Het zijn kleine details, maar dat maakt nu juist het onderscheid.
Ik ging aan een tafeltje zitten met mooie plastic bloemen en een bakje water. Je weet immers nooit wie er met zijn handen gaat eten, er zijn zoveel buitenlanders hier momenteel.
Het was brandschoon. Dat heb ik in andere zaken wel eens anders meegemaakt. Ik zag aan de muur een certificaat hangen. Ik dacht dat het een hygiëne-certificaat was, maar bleek het strikdiploma van zijn dochtertje te zijn. Dat vond ik zo lief en sympathiek. Ik ging me steeds meer op m'n gemak voelen.
Ali kwam persoonlijk de shoarmaschotel serveren. Met een glimlach werd ik bediend. 'Eet uw smakelijks meneer, dat uw het maar lekker zalt vinden.' Waar vind je die beleefdheid tegenwoordig nog ? De eerste hap is altijd het belangrijkst en die was heerlijk. De champignon was lekker knisperig, het shoarmavlees perfect op temperatuur en goed gekruid. De saus maakte het af. Dat kan niet meer misgaan dacht ik. De kleine garnituurtjes deden hun werk ook goed. Dit kon me niet lang genoeg duren, het leken wel perfecte partituren. Mijn smaakpapillen werden gestreeld alsof André Riéu de maaltijd er per strijkstok inwalste.
Het cruciale moest nog komen, de pattates-frietates. Die kunnen zo'n schotel verpesten. Een echte test voor Ali. Te slap, te hard, te koud, te flauw, alles is mogelijk. De meeste Egyptenaren in Nederland kunnen wel overweg met een schotel. Ik was dan ook opgelucht dat de patatjes ook echte patatjes waren. Je zou ze bijna op z'n Belgisch frietjes gaan noemen.
Maar patatjes klinkt internationaler, heeft meer allure. Bij frietjes denk je al snel aan 'Frietkot Kees Kroket'
Deze zaak hád internationale allure. Alles klopte. Vanaf de binnenkomst tot het afrekenen.
'Heeft het uw gesmaakt meneer ? Wilt u misschien ook nog een pepermunnetje voor bij de frisse adem ?'
Nou ja zeg, dat kon er nog wel bij. Ali was oprecht bang dat ik uit m'n muil zou stinken. Weer zo lief. Het afrekenen ging ook in een aimabele sfeer. 'Tot uw volgende keer meneer.'
Die volgende keer komt er zeker. Ali verdient een kwaliteits-diploma, naast die van zijn dochter.
En Fritsie ? Fritsie was in afwachting van de volgende klant, zijn repertoire was wat dat betreft onbeperkt.
Ramses krijgt een dikke 9 van me.
Hier en daar verbeterd en aangepast.
Shoarma-zaak Ramses
De buitenkant van Ramses zag er leuk en kleurrijk uit. Alles in de nationale kleuren van Egypte.
Dat was een lokkertje om naar binnen te stappen. Ook mooie, felle oranje neonlichten voor het raam en een knipperlichtend bordje op de deur, dat duidelijk maakte dat ze open waren.
Mooie service. Want voor hetzelfde geld is de zaak gesloten en sta je als Jan met de korte achternaam aan een dichte deur te trekken. Dat is hetzelfde als het alarm afgaat bij het verlaten van de HEMA. Je zal zeggen dat zal me worst wezen, maar je gaat toch blozen als een gestolen aardbei.
Bij binnenkomst een grapje maken kan het ijs breken dacht ik. 'Wat Shaffie vandaag Ramses ?' werd echter niet begrepen. 'Ik Ali.' Daar sta je dan met je mond vol tanden. Maar goed, die tanden zou ik nog hard nodig hebben. Ik wachtte rustig mijn beurt af, er was immers nog een klant vóór me. Die klant bleek echter Gekke Fritsie te zijn. Een soort mascotte van de zaak. Fritsie bestelde nooit iets, zat op een kruk in de hoek en vertelde al 10 jaar dezelfde grap aan de klanten. Iets met gehakt maken van Egyptenaren. Ik begreep er niks van, maar lachte hardop. Fritsie was weer tevreden. Fritsie zorgde voor de vrolijke noot in de zaak. En werd getollereerd door Ali.
Daar scoorde Ali, die zowel eigenaar als kok bleek te zijn, gelijk punten mee. Dat toonde zijn gastvrijheid. Ali was al even vriendelijk als Gekke Fritsie. Heel anders dan je van een Egyptenaar zou verwachten de laatste tijd. Ik voelde me gelijk op m'n gemak.
Ik bestelde een shoarmaschotel en een flesje Cola. De bestelling werd netjes genoteerd, opdat er niks mis kon gaan. Het zijn kleine details, maar dat maakt nu juist het onderscheid.
Ik ging aan een tafeltje zitten met mooie plastic bloemen en een bakje water. Je weet immers nooit wie er met zijn handen gaat eten, er zijn zoveel buitenlanders hier momenteel.
Het was brandschoon. Dat heb ik in andere zaken wel eens anders meegemaakt. Ik zag aan de muur een certificaat hangen. Ik dacht dat het een hygiëne-certificaat was, maar bleek het strikdiploma van zijn dochtertje te zijn. Dat vond ik zo lief en sympathiek. Ik ging me steeds meer op m'n gemak voelen.
Ali kwam persoonlijk de shoarmaschotel serveren. Met een glimlach werd ik bediend. 'Eet uw smakelijks meneer, dat uw het maar lekker zalt vinden.' Waar vind je die beleefdheid tegenwoordig nog ? De eerste hap is altijd het belangrijkst en die was heerlijk. De champignon was lekker knisperig, het shoarmavlees perfect op temperatuur en goed gekruid. De saus maakte het af. Dat kan niet meer misgaan dacht ik. De kleine garnituurtjes deden hun werk ook goed. Dit kon me niet lang genoeg duren, het leken wel perfecte partituren. Mijn smaakpapillen werden gestreeld alsof André Riéu de maaltijd er per strijkstok inwalste.
Het cruciale moest nog komen, de pattates-frietates. Die kunnen zo'n schotel verpesten. Een echte test voor Ali. Te slap, te hard, te koud, te flauw, alles is mogelijk. De meeste Egyptenaren in Nederland kunnen wel overweg met een schotel. Ik was dan ook opgelucht dat de patatjes ook echte patatjes waren. Je zou ze bijna op z'n Belgisch frietjes gaan noemen.
Maar patatjes klinkt internationaler, heeft meer allure. Bij frietjes denk je al snel aan 'Frietkot Kees Kroket'
Deze zaak hád internationale allure. Alles klopte. Vanaf de binnenkomst tot het afrekenen.
'Heeft het uw gesmaakt meneer ? Wilt u misschien ook nog een pepermunnetje voor bij de frisse adem ?'
Nou ja zeg, dat kon er nog wel bij. Ali was oprecht bang dat ik uit m'n muil zou stinken. Weer zo lief. Het afrekenen ging ook in een aimabele sfeer. 'Tot uw volgende keer meneer.'
Die volgende keer komt er zeker. Ali verdient een kwaliteits-diploma, naast die van zijn dochter.
En Fritsie ? Fritsie was in afwachting van de volgende klant, zijn repertoire was wat dat betreft onbeperkt.
Ramses krijgt een dikke 9 van me.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Helemaal bijgelezen en hier wil ik niks meer van missen!
Op dinsdag 20 december 2011 03:07 schreef minthy het volgende:
Zelfs ik zou oh-oh doen, alleen al op basis van haar postgedrag en ui O+
'Outside of a dog, a book is man's best friend. Inside of a dog it's too dark to read.'
( Groucho Marx )
Zelfs ik zou oh-oh doen, alleen al op basis van haar postgedrag en ui O+
'Outside of a dog, a book is man's best friend. Inside of a dog it's too dark to read.'
( Groucho Marx )
Coolquote:Op woensdag 5 augustus 2015 22:23 schreef oh-oh het volgende:
Helemaal bijgelezen en hier wil ik niks meer van missen!
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Weinig. De aardbeien toegevoegd. Partituren ook. 2 of 3 zinnen vloeiender laten lopen. Veder niks.quote:
Op Strekking blijft hetzelfde. Sommige Bommelse insite-grappen zullen de FOK!kers niks zeggen. Zoals de aardbeien die ze sinds kort hier in de HEMA verkopen.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Trusten.quote:
Helemaal bijgelezen en hier wil ik niks meer van missen!
[ Bericht 76% gewijzigd door tong80 op 06-08-2015 02:25:07 ]
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Het past niet helemaal in dit subforum, alhoewel er was er een snoeptent.
[ Bericht 11% gewijzigd door #ANONIEM op 06-08-2015 01:46:08 ]
[ Bericht 11% gewijzigd door #ANONIEM op 06-08-2015 01:46:08 ]
Een vrouw uit Zwolle is na een negatieve recensie op beoordelingssite Thuisbezorgd op een zwarte lijst gezet. Horeca Nederland snapt dat wel, want steeds meer klanten proberen korting te krijgen door te dreigen met slechte recensies.
'Nou, ja,' twitterde @90vos verontwaardigd. 'Eetcafé De Plataan belde dat ik niet meer bij ze mag bestellen na een slechte recensie op Thuisbezorgd.nl. Bizar.'
Eigenaar Tahir Yildirim van het Zwolse eetcafé bevestigt dat. Hij heeft het wel een beetje gehad met het gezeur op internet. ,,Er waren fouten gemaakt bij de bezorging," erkent Yildirim. "Maar dat lag ook deels aan de tussenpersoon Thuisbezorgd. Die had een storing waardoor de klant niet werd geïnformeerd over de voortgang van de bestelling. En ik was inderdaad de extra rucola vergeten. Dus heeft ze die nabezorgd gekregen, mét excuses en ze hoefde de pizza niet te betalen. Daarmee was voor mij de kous af geweest als ze niet vervolgens een negatieve recensie op de website plaatste. En zónder te vermelden dat ze de bestelling ook niet hoefde af te rekenen. Dat vind ik niet eerlijk. Dus ze hoeft bij ons niet meer te bestellen."
De klaagster over de Zwolse pizzeria wil verder niet meer reageren, laat ze via een e-mail weten. Haar recensie is door Thuisbezorgd verwijderd. "Een van hun medewerkers belde me om mijn kant van het verhaal te horen en besloot vervolgens de klacht weg te halen," zegt Yildirim. Dat Thuisbezorgd een recensie na klachten verwijdert, is een zeldzaamheid. "Dat gebeurt misschien één keer in duizend gevallen," zegt woordvoerder Imad Qutob.
Voordeeltjes
Het chanteren van restaurants met de dreiging van een negatieve recensie neemt wel een vlucht. Via beoordelingswebsites als Iens, TripAdvisor, Smulweb en Thuisbezorgd zijn kwaadwillenden op zoek naar 'voordeeltjes'. Koninklijke Horeca Nederland (KHN) heeft er daarom begrip voor dat ondernemers een zwarte lijst hanteren en klanten niet meer willen bedienen, zoals steeds meer horecazaken nu doen.
Kortingen
Gasten zouden fors korting bedingen of een gratis kopje koffie eisen in ruil voor het niet plaatsen van een negatieve recensie, zegt woordvoerder Jos Prinssen van Koninklijke Horeca.
http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)p-zwarte-lijst.dhtml
'Nou, ja,' twitterde @90vos verontwaardigd. 'Eetcafé De Plataan belde dat ik niet meer bij ze mag bestellen na een slechte recensie op Thuisbezorgd.nl. Bizar.'
Eigenaar Tahir Yildirim van het Zwolse eetcafé bevestigt dat. Hij heeft het wel een beetje gehad met het gezeur op internet. ,,Er waren fouten gemaakt bij de bezorging," erkent Yildirim. "Maar dat lag ook deels aan de tussenpersoon Thuisbezorgd. Die had een storing waardoor de klant niet werd geïnformeerd over de voortgang van de bestelling. En ik was inderdaad de extra rucola vergeten. Dus heeft ze die nabezorgd gekregen, mét excuses en ze hoefde de pizza niet te betalen. Daarmee was voor mij de kous af geweest als ze niet vervolgens een negatieve recensie op de website plaatste. En zónder te vermelden dat ze de bestelling ook niet hoefde af te rekenen. Dat vind ik niet eerlijk. Dus ze hoeft bij ons niet meer te bestellen."
De klaagster over de Zwolse pizzeria wil verder niet meer reageren, laat ze via een e-mail weten. Haar recensie is door Thuisbezorgd verwijderd. "Een van hun medewerkers belde me om mijn kant van het verhaal te horen en besloot vervolgens de klacht weg te halen," zegt Yildirim. Dat Thuisbezorgd een recensie na klachten verwijdert, is een zeldzaamheid. "Dat gebeurt misschien één keer in duizend gevallen," zegt woordvoerder Imad Qutob.
Voordeeltjes
Het chanteren van restaurants met de dreiging van een negatieve recensie neemt wel een vlucht. Via beoordelingswebsites als Iens, TripAdvisor, Smulweb en Thuisbezorgd zijn kwaadwillenden op zoek naar 'voordeeltjes'. Koninklijke Horeca Nederland (KHN) heeft er daarom begrip voor dat ondernemers een zwarte lijst hanteren en klanten niet meer willen bedienen, zoals steeds meer horecazaken nu doen.
Kortingen
Gasten zouden fors korting bedingen of een gratis kopje koffie eisen in ruil voor het niet plaatsen van een negatieve recensie, zegt woordvoerder Jos Prinssen van Koninklijke Horeca.
http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)p-zwarte-lijst.dhtml
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Gij bent nog wel welkom in de Bommelse horeca?quote:
Een vrouw uit Zwolle is na een negatieve recensie op beoordelingssite Thuisbezorgd op een zwarte lijst gezet. Horeca Nederland snapt dat wel, want steeds meer klanten proberen korting te krijgen door te dreigen met slechte recensies.
[ afbeelding ]
'Nou, ja,' twitterde @90vos verontwaardigd. 'Eetcafé De Plataan belde dat ik niet meer bij ze mag bestellen na een slechte recensie op Thuisbezorgd.nl. Bizar.'
Eigenaar Tahir Yildirim van het Zwolse eetcafé bevestigt dat. Hij heeft het wel een beetje gehad met het gezeur op internet. ,,Er waren fouten gemaakt bij de bezorging," erkent Yildirim. "Maar dat lag ook deels aan de tussenpersoon Thuisbezorgd. Die had een storing waardoor de klant niet werd geïnformeerd over de voortgang van de bestelling. En ik was inderdaad de extra rucola vergeten. Dus heeft ze die nabezorgd gekregen, mét excuses en ze hoefde de pizza niet te betalen. Daarmee was voor mij de kous af geweest als ze niet vervolgens een negatieve recensie op de website plaatste. En zónder te vermelden dat ze de bestelling ook niet hoefde af te rekenen. Dat vind ik niet eerlijk. Dus ze hoeft bij ons niet meer te bestellen."
De klaagster over de Zwolse pizzeria wil verder niet meer reageren, laat ze via een e-mail weten. Haar recensie is door Thuisbezorgd verwijderd. "Een van hun medewerkers belde me om mijn kant van het verhaal te horen en besloot vervolgens de klacht weg te halen," zegt Yildirim. Dat Thuisbezorgd een recensie na klachten verwijdert, is een zeldzaamheid. "Dat gebeurt misschien één keer in duizend gevallen," zegt woordvoerder Imad Qutob.
Voordeeltjes
Het chanteren van restaurants met de dreiging van een negatieve recensie neemt wel een vlucht. Via beoordelingswebsites als Iens, TripAdvisor, Smulweb en Thuisbezorgd zijn kwaadwillenden op zoek naar 'voordeeltjes'. Koninklijke Horeca Nederland (KHN) heeft er daarom begrip voor dat ondernemers een zwarte lijst hanteren en klanten niet meer willen bedienen, zoals steeds meer horecazaken nu doen.
Kortingen
Gasten zouden fors korting bedingen of een gratis kopje koffie eisen in ruil voor het niet plaatsen van een negatieve recensie, zegt woordvoerder Jos Prinssen van Koninklijke Horeca.
http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)p-zwarte-lijst.dhtml
Met open armen TargaFlorio.quote:
[..]
Gij bent nog wel welkom in de Bommelse horeca?
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Dank je welquote:
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Krijg soms een extra flesje als ik ze op zondag ga halen.quote:
[..]
Beter geven ze je gratis bier.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Tongieboy,rara waar ik laatst even was:quote:
rechts zit een horecapandje - de contouren zie je al - met terras waar ik even ben neergestreken
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 30-08-2015 16:32:37 ]
Ja.quote:
Ik zou bijna zeggen dat je bij Luc van Boort was..
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Ik kijk uit naar je recensies van het ziekenhuisvoer
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
|
|
