Tong's culinaire recensies horeca Zaltbommel # 3

quote:

Op zondag 19 april 2015 08:52 schreef Fokpop het volgende:
deze had je al eerder gepost alleen toen zonder dat je bij het weglopen iemand moest feliciteren met het kampioenschap van NEC (omdat NEC toen nog geen kampioen was) beetje jammer dit. slaat wel een deuk in je geloofwaardigheid.

Trouwens de Anton die ik daadwerkelijk heb gefeliciteerd met het kampioenschap van NEC, is de eigenaar van Cafetaria TIGO. Mijn eerste recentie ging over zijn friettent. Ken 'm al meer dan dertig jaar. Gingen vroeger samen naar FC Den Bosch. Ik schrijf ze eerst voor de Face Book van de 'Echte Bommelaar'-pagina. Dan klinkt het op FOK! toch anders als je niet weet dat het één van de fanatiekste NEC-supporters is.

quote:

Op zondag 19 april 2015 19:36 schreef Stompzinnig het volgende:
Als alle trouwe lezers nou een paar centen neerleggen opdat Tong naar dat mooie restaurant kan? Geen idee hoe je dat op kunt zetten, maar voor een leuk geschreven stukje heb ik wel een euro of wat over.

Ha ha ha. Cool.

quote:

Op zondag 19 april 2015 19:45 schreef Stompzinnig het volgende:

[..]

Ik kan altijd genieten van woordgrapjes waarvan ik ga twijfelen of ik ze leuk vind omdat ze slecht of toch juist goed zijn. Ook leuk voor de weblog van FOK! misschien? Die zijn op zoek naar meer originele inbreng.

Ben al gevraagd voor de FP enzo. Laat mij maar lekker op het Forum posten. Ze hebben wel eens columns of artikelen geleend voor de FP.

Leuke eerste zin trouwens in je post. Daar houd ik ook van.

quote:

Op zondag 19 april 2015 19:53 schreef Helsinki het volgende:

[..]

Nee, dat is een ander restaurant. Erg benieuwd naar. Iets om daar een keertje te gaan eten?

Natuurlijk, zal me eens verdiepen. Bedankt voor de tip.

Hoe ken je dat restaurant ? Kom je uit Bommel ? Of uit de buurt ?

quote:

Op zondag 19 april 2015 20:52 schreef Helsinki het volgende:

[..]

Ik kom uit de buurt. Ben wekelijks in Bommel te vinden .

Je maakt me wel nieuwsgierig. Ik ben in hartje Zaltbommel geboren. Toen ik op mezelf ging wonen 25 jaar geleden terug naar de binnenstad gegaan. Woon nu nog steeds op het mooiste hofje van Bommel.

quote:

Op zondag 19 april 2015 19:53 schreef Helsinki het volgende:

[..]

Nee, dat is een ander restaurant. Erg benieuwd naar. Iets om daar een keertje te gaan eten?

Net op een ander geniaal topic van mezelf geklikt waar jij in hebt gepost. Ging over rukken. Daarin adviseerde je me ook al in La Folie te gaan eten. Werk je daar soms ?
Of zie ik spoken ? Door al u minium folie ?

quote:

Op zondag 19 april 2015 19:53 schreef Helsinki het volgende:

[..]

Nee, dat is een ander restaurant. Erg benieuwd naar. Iets om daar een keertje te gaan eten?

Ik schaam me dood. FF gegoogled, kom er zo vaak langs, lopend of op de fiets. Dacht altijd : 'Lekt me iets te veul geld veur een zaak woar ge ok in de middag kunt ète.' Maar heb spijt van alle haren in m'n soep. Alle resencies zijn laaiend enthousiast. Weet niet wanneer, of dat het uitkomt, maar ik ga er zeker een keer reserveren of anders lunchen. Stom van me dat ik dat nog niet eerder heb gedaan.

Maar ja. Ik opende in VBL ooit een topic over je favoriete club en dan een elftal met je favoriete spelers. In de openingspost noemde ik mijn favoriete opstelling allertijden van Ajax. In de tweede post werd er al gevraagd waarom ik Johan Cruijff er niet in had staan. Foutje, bedankt, zou Rijk de Gooijer met z'n Camenbert zeggen.

Cafetaria TIGO

Leuke zaak, iets te weinig stoelen om een mooie ambiance te maken, maar verder is de aankleding gezellig. Met verschillende kleuren ijs. Maakt het er wel vrolijker op.
Je kunt kiezen om te blijven staan bij de toonbank, maar er is ook een keuze om uit de eetmuur een kroketje te nemen of een frikandel. Net wat je wil. Je gaat dan aan de andere kant van de muur op een bankje zitten te genieten. Nog net niet stoepranden of vrije trappen oefenen op de muur. Anton heet niet voor niets Anton. Aantoonbaar geslaagde cafetaria. Waar vind je in Bommel nog een aantoonbare bank ? Zelfs de leugenbak is er niet meer. Dit zal Anton niet gaan nekken.
Ik koos voor de toonbank en dat beviel me goed, leuke mensen achter de toog, man en vrouw dus afwisseling. Anton was erg bezig om het de klanten naar de zin te maken en gooide uit de losse pols friet, bami, kroketten en andere snacks in de bak. Erg leuk om dat live te mogen zien.
De Jupiler bier uit de Jupiler league ontbrak nog. Maar geen probleem. Anton wist steeds weer een mopje te tappen.

Zijn vrouw was inmiddels druk bezig met het aanvullen van het voer en had voor iedere klant een goed woordje. Ze voelde zich echt thuis in deze caferaria en was de dame die elke friettent zich wenst.

Het uitzicht was ook zeer leuk, de vrachtwagen die voor de deur stond deed niks af aan de ambiance. Iedere wandelaar kon gewoon naar binnen kijken en gezien het aantal keren dat de eigenaar zwaaide werd dat zeer op prijs gesteld. Anton bleef maar zwaaien. Het scheelde niet veel of hij stond er met vlag en wimpel op Koningsdag met een Kampioensvlag van NEC. te zwaaien.
Ik had het bescheiden gehouden en de maaltijd van de dag besteld. Voor mij een frietje stoofvlees en een liamboutje met maijonaisse. M'n partner, een vriend, denk niks verkeerds, nam een patatje oorlog. Over z'n oorlogstrauma heb ik het later wel.

Alles was perfect op warmte. Hoewel het stoofvlees iets langer gebraden had mogen worden. De tussen het wachten op de bestelling uit de muur getrokken kroket was perfect qua smaak en omvang. Het wachten op de bestelling werd daardoor een genot en duurde me niet lang genoeg. Ik ging alsnog op de reservebank zitten. Ik kon als boffert, ieder moment vanaf de bank in de Goffert invallen.

Als aperatief nam mijn vriend een ijsje van Kiwi en aardbei. Mooie NEC-kleurencombinatie zei Anton. Hebben we dit seizoen al vaker van genoten. Ik zelf kon me niet beheersen en nam nog een klein huzaren-slaatje. Vraag me als ik het thuis eet, altijd af waarom er zo'n klein kut-lepeltje bij zit. Een heel huzaren-stukje om een klein gedeelte van het slaatje op je lepeltje te krijgen.
Dat was even wennen na de patat stoofvlees. Maar achteraf was de aanbeveling van de cafetariahouder een ware tong in sjiek. De salade paste perfect bij het net genuttigde patatje.
Nadat de vlag van beste Cafetaria van Gelderland een jaarlang boven de TIGO hing. Mag de vlag weer uit voor een aantoonbare, geweldige eigenaar en door echte Bommelaars gewaardeerde friettent.

Anton mag na het kampioenschap van NEC een wapperende vlag ophangen voor zijn geweldige zaak.

In de voetsporen van zijn ouders en in de voetsporen van Jantje Peters. Die ooit 2 keer scoorde op Wembley, na een pass van Cruijff, tegen Engeland als NECer. Misschien wel de beste wedstrijd die Oranje ooit speelde. Anton en zijn TIGO krijgen geen 14. Da's alleen de grootste gegeven.
Op deze Koningsdag krijgt ie in de geest van Johan Neeskens, die zijn tegenstanders wel rauw lustte een dikke 9.

quote:

Op maandag 27 april 2015 19:04 schreef TargaFlorio het volgende:

[..]

Ik bespeur een vleugje recycling maar dat mag de pret niet drukken.

Vanwaar de naam TIGO?

Anton heet van Tiel. Zoals de vader van hem. De achternaam van de moeder van Anton begint met Go.

Chinees restaurant Happy Garden

Vorige week een ongeëvenaarde avond.
Mooie Plastic bloemen. Peper en zout op de tafel in een perfect houten beeldhouwwerkje.
Het was niet druk. We hadden de maandagavond gekozen om te kunnen genieten.
En wat een avond werd het.

De Chinese gastvrouw was allerliefst. We konden zelfs blijven zitten toen we het bier bestelden.
We bestelden het witbier dat ze in huis hadden. Er werd ons geen wijn opgedrongen.
Mijn partner bestelde een Babi Pagjang ik een Foe Jong Heij.
Ik gaf de serveerster een compliment voor haar mooie make up. Ze moest blozen.
Dat is mooi bij Chinezen, dan worden ze Oranje.
Het wachten op het gerecht duurde niet eens te lang. Na tien minuten stond het eten al voor onze neus.

Wel jammer eigenlijk want we waren net lekker aan het zuipen met z'n tweetjes. Maar geen nood, alle goeie dingen komen in tweeën.
Ouwe jongens krentenbrood. Je kent dat wel, na 2 biertjes word je losser.
Maar dit ongenoegen werd weggenomen door de eerste hap in het gerecht. Niks geen krenterig.
Zelden zo'n Foe Jong Heij geproeft. Het ei leek net gelegd en de nasi erbij geserveerd was als net geoogst.

Mijn partner had weinig tijd om te eten omdat ze haar Babi Pagjang steeds wilde aanprijzen.
'Tong dit moet je proeven' zei ze. Ik proeven natuurlijk. Je stelt je partner niet snel teleur. Of je moet een smurf zijn. Die tegen Pierre Partner zegt dat ie niet door de waterkraan kan.
En Inderdaad wat een delicatesse. Wat een kok hebben ze daar in de keuken. Van Tongerlo liep er rood van aan. Niet geel. Dat ligt te veel voor de hand in een Chinees restaurant.
Maar het mooiste was eigenlijk de dingen rondom. Een mooie waterval aan de muur. Lekkere Chineze muziek om te horen. En dan nog gratis kroepoek bij iedere maaltijd.
Dit was iets om van te genieten. Deden we ook. We bestelden dan ook nog Gamba's en garnalen.
Nou dit overtrof elke verwachting. Dit verwacht je niet in een stadje zoals Zaltbommel.
De garnalen zwommen op je tong. Rugslag graag. Dat ze terugzwommen en het genot weer begon. Over de gamba's kan ik niet uitgesproken raken. Die leken wel gemaakt toen destijds Keulen en Aken werden gebraden

Ze komen dan ook uit heinde en ver, uit de ons omlingende dorpen.
Geen Chinees te bekennen in Aalst, Zuilichem, Brakel of Nieuwaal.
Daar kennen ze geen buitenlanders. Als ze er zijn moeten ze zich aanpassen. In Bommel mogen ze zichzelf blijven. Oogluikend kijken we toe.
Hoe af en toe, het luikje open gaat.

quote:

Op donderdag 30 april 2015 13:48 schreef HPLC het volgende:

[..]

Oranje boven

Eindcijfer?

Acht

Tijdje geleden alweer dat jullie een recensie van jullie favoriete culinaire recensent mochten lezen. Komt, ik zit een beetje in de lappenmand, eerder fruitmand eigenlijk. Van uit eten gaan komt dan niks. Maar niet getreurd, ik heb nog een paar onafgemaakte stukjes liggen, beetje aanpassen aan de actualiteit, en gaan met die geit.

Chinees-Indisch restaurant Quo Ching

Paar maanden geleden een ongeëvenaarde avond. Het mooie Chinees-Indische restaurant Quo Ching. Het is er zo groot dat ik geen risico hoefde te nemen. En van tevoren moest reserveren. Heb er al vaak m'n zondagse loempiaatje gehaald. Eerste keer dat ik er ging eten. De buitenkant is veel glas. Had dus al kunnen zien dat het er weer blinkend schoon was. Bij binnenkomst een tweede glazen deur. Het verbaasde me niet dat het echode toen ik de lieve gastvrouw begroette. Ik vroeg aan haar 'kent u de koning van Wezel ?' Ze keek me glazig aan. Ik blijf het jammer vinden dat heel Nederland aan het verglazen is, dat heet moderne architectuur. Ik vind het gladde, doorzichtige fantasieloosheid.

Mooie plastic bloemen, in een hoog Chinees glas. Peper-en zout stel, in een traditioneel houtenhoudertje. Kolkende, geruisloze waterval aan de muur. De muziek kwam zachtjes, samen met het gedimde licht, de ruimte binnen. Ik mis nog steeds de grote glazen asbak. Kon je je slechte, mislukte grappen in uitdrukken, die gingen dan de mist in en in rook op. Zoals de uitdrukking luidt.

Het was lekker rustig qua in-en uitlopende afhaal-Chinezen. Vind ik wel zo prettig. In andere Chinese restaurants is het soms zo vol dat je je op een Chinees marktplein waant, waar ze massaal de hond in de pot aan het zoeken zijn. Afijn, bestelling geplaatst.

Ditmaal de traditionele oud-Hollandsch/Chinese maaltijd, Babi Pangang, vooraf een tomatensoepje, als amuses kleine loempiaatjes en kleine porties garnalen. Ik ken de gastvrouw al langere tijd, vond dat het tijd werd voor m'n traditionele complimentje. Ik zei dat ze er weer mooi uit zag, en ik me er erg op m'n gemak voelde. Ook zij moest blozen. Dat was zo leuk en lief om te zien. Chinezen worden dan oranje zoals jullie inmiddels weten.

De soep werd al snel geserveerd, sneller dan Michael Chang ooit onderhands serveerde tegen Iwan Lendl. Dat was erg onsportief destijds. Daarom had ik nu de neiging om bovenhands te applaudiseren. Kon mezelf nog net inhouden. Maar stond niet garant voor de volgende eventuele neiging. Zo mooi was deze overwinning van de soep met ballen. Nog net geen tennisballen. Maar de eerste ballotage was geslaagd.
Loempiaatje voor ik de aanval zou inzetten op de hoofdmaaltijd. Knisperig, vol groente, en lekkere tauché, hier was niks mis mee. Tevreden wachtte ik op wat komen zou.

'Of het had gesmaakt' 'Is de Paus Katholiek?' Eerst een slok Cola uit het glas.
De Babi Pangang stond dampend voor me te wachten, bijna smachtend om verorberd te worden. Als een fijnbesnaard tennisracket ging ik gespannen op weg naar m'n zoveelste culinaire avontuur. Eerst de witte rijst op het bord, rijst idd geen nasi. Daar zitten te veel ingrediënten in die afbreuk doen aan de Babi Pangang.
Had zin om een flauwe grap te maken over Nazi Göreng, maar er staan geen glazen asbakken meer, gelukkig maar eigenlijk. Het was heerlijk. Ik had me al ingelezen op internet, andere gasten hadden deze Babi Pangang zelfs een tien gegeven.
Ik sta bekend als uiterst kritisch, dus bij mij werd het hoofdgerecht een negen.

Ondertussen nam ik af en toe een loempiaatje of een garnaaltje. Beetje afwisseling, soort gemengd dubbel. Soms hoopte ik dat het garnaaltje de rugslag zwom op m'n tong, zodat ik er nog een keer van kon genieten. Jeetje miena, wat was dat lekker.
Als ik Miena zou hebben geheten was ik door het dolle heen geweest. Ik was echt in de zevende gehemelte. Ongekend. Wat een fijnproeferij. Groots voor zo'n klein stadje. Nogmaals vroeg ze of het had gesmaakt. Ik kon bijna geen woord meer uitbrengen. En stamelde iets van onvergetelijk, uniek en uitzonderlijk.

Dit was een match made in heaven. Ik was in de wolken en zou nog dagenlang blijven zweven. Game, Set, and Match Quo Ching. Gefeliciteerd, groot-groots restaurant. Van harte lieve gastvrouw. Wat heb ik genoten. Dit wordt geen wisselbokaal. Deze prijs hoort definitief bij dit restaurant. De fictieve glazen beker overhandigde ik haar, tijdens het afrekenen, met m'n gedachten en fantasie.
Dat ie maar een mooi plekje krijgt in de glazen prijzenkast, zodat ie tot in lengte van dagen is te zien.

Niet minder dan een negen en een half.

quote:

Op donderdag 28 mei 2015 21:05 schreef Netsplitter het volgende:

Cool

quote:

Op donderdag 28 mei 2015 21:05 schreef Scrutinizer het volgende:
Ik krijg er honger van

Kom een keer langs