3 artikelen van dopingzaak
quote:
Het succesvolle generaties van Australische zwemmers hebben evenveel vraagtekens opgeleverd op het gebied van doping. Hieronder een klein overzicht van de schandalen en de betrokken artsen. Inmiddels is wel duidelijk dat doping ook in Australië voorkomt.
Bij de bekendste Australische zwemmer Ian Thorpe zijn er veel dopinggeruchten geruchten geweest. De succesvolle zwemmer werd al op 17-jarige leeftijd geconfronteerd met dopingaantijgingen. De Duitse zwemmer Chris Carol Bremer meldde dat Thorpe’s grote handen en voeten het resultaat waren van groeihormonen. De Duitse trainer vertelde de pers dat het wijdverspreid bekend zou zijn dat Thorpe aan de doping zou zitten. Na vele wereld en olympische titels stopt Thorpe eind 2006 plotseling op slechts 24 jarige leeftijd met topzwemmen. Teamartsen in zijn periode waren o.a. de inmiddels overleden Brian Sando en later Jenni Saunders. Ook Tim Kerrison (nu Team Sky) was tijdens de succesvolle spelen in 2004 onderdeel van de begeleiding.
In kwam in 2007 de Franse krant L’Equipe – die het vaker juist heeft gehad bij dopingzaken – met het verhaal dat Thorpe in mei 2006 abnormaal hoge waarden van testosteron en groeihormonen in zijn urine had. Thorpe kondigt een rechtszaak aan tegen L’Equipe, maar trekt die in 2009 weer in. De Australische dopingautoriteit (ASADA) weigerde Thorpe te schorsen vanwege te weinig bewijs. Later zou de wereldwijde zwembond FINA deze beslissing bevestigen.
Toevallig of niet was Brian Sando (dokter van Thorpe) zowel voorzitter van de Australische dopingautoriteit als lid van de Doping Control Review Board van de FINA (plus onderdeel van de WADA). Of de beslissing van ASADA of de FINA iets met zijn relatie met Thorpe te maken heeft, blijft ongewis.
Onlangs bleek dat Sando ook als teamarts van Australian football ploeg Adelaide Crowns in 1998 kampioen had met verboden supplementen, waaronder groeihormonen. Een anonieme insider zegt in het bewuste artikel: “It’s about having the right people in the right places, and we had Dr Sando,”.
Ook een andere Australische zwemdokter is niet zonder twijfel. In 2009 tijdens de wereldkampioenschappen in Rome, had teamarts Michael Makdissi diverse dopingproducten mee die hij niet bij zich mocht hebben. Uiteindelijk werd het als incident afgedaan zonder gevolgen.
Maar het Australische zwemmen kwam verder in opspraak in 2012. Grant Hackett de succesvolle ploegmaat van Thorpe bekende in 2006 Stilnox gebruikt, op aanraden van ‘officials’. Onder andere ploegmaat Michael Klim bevestigde Hackett dat teamartsen Stilnox (Zolpidem) voorschreven. Toenmalig teamarts Jenni Saunders kan zich niet meer herinneren of ze Hacket slaapmiddel heeft gegeven. John Coates de voorzitter van het Australisch Olympisch comitee meldde zelfs dat Hackett hem had verteld dat hij al in 2003 het middel had gekregen van een teamarts.
Ook de Olympische mannen van de 4×100 vrij (zilver in Londen 2012), inclusief meervoudig wereldkampioen 100m James Magnussen bleken tegen de regels van de Australische dopingautoriteit in kalmeringsmiddelen gebruikt te hebben. Het middel Stilnox wordt overigens nog altijd op grote schaal in het wielrennen gebruikt.
In februari 2013 kwam de Australian Crime Commission (ACC) met een rapport (PDF) met als titel ‘Organised crime and drugs in sport; In het rapport wordt geconcludeerd dat doping in Australië wijdverbreid is, zowel bij amateurs als professionele sporters (zonder exacte namen te noemen). Ook kwam de commissie tot de conclusie dat er diverse artsen illegaal dopingmiddelen voorschreven. Deze artsen waren met name gelieerd aan sportclubs en anti-verouderingsklinieken.
quote:
De onlangs overleden arts Brian Sando was een van de belangrijkste sportartsen in Australië. Hij was arts betrokken bij vrijwel alle Olympische spelen vanaf Moskou 1980, drie Commenwealth Games. Hij was lange tijd voorzitter van de Australische dopingautoriteit en lid van de Doping Control Review Board van de FINA (wereldzwembond). Daarnaast maakte hij deel uit van WADA’s Health Medical and Research Committee.
Sando was al in 1965 clubarts bij Australian Footbalteam Norwood Football Club totdat hij in 1991 overstapte naar de Adelaide Crows. De meeste bekendheid kreeg Sando echter als teamarts van de succesvolle Australische zwemmers, zoals Ian Thorpe en Grant Hackett.
Bij de bekendste Australische zwemmer Ian Thorpe zijn er veel dopinggeruchten geruchten geweest. De succesvolle zwemmer werd al op 17-jarige leeftijd geconfronteerd met dopingaantijgingen. De Duitse zwemmer Chris Carol Bremer meldde dat Thorpe’s grote handen en voeten het resultaat waren van groeihormonen. De Duitse trainer vertelde de pers dat het wijdverspreid bekend zou zijn dat Thorpe aan de doping zou zitten. Na vele wereld en olympische titels stopt Thorpe eind 2006 plotseling op slechts 24 jarige leeftijd met topzwemmen. Sando was lange tijd teamarts van Thorpe.
In kwam in 2007 de Franse krant L’Equipe – die het vaker juist heeft gehad bij dopingzaken – met het verhaal dat Thorpe in mei 2006 abnormaal hoge waarden van testosteron en groeihormonen in zijn urine had. Thorpe kondigt een rechtszaak aan tegen L’Equipe, maar trekt die in 2009 weer in. De Australische dopingautoriteit (ASADA) weigerde Thorpe te schorsen vanwege te weinig bewijs. Later zou de wereldwijde zwembond FINA deze beslissing bevestigen.Of de beslissing van ASADA of de FINA iets met de positie van Sando en zijn goede relatie met Thorpe te maken heeft, blijft ongewis.
Begin 2013 bleek dat Sando ook als teamarts van Australian football ploeg Adelaide Crowns in 1998 kampioen had met verboden supplementen, waaronder groeihormonen. Een anonieme insider zegt in het bewuste artikel: “It’s about having the right people in the right places, and we had Dr Sando,”.
quote:
Deze oud DDR-dokter kwam onlangs weer in het nieuws toen bekend werd dat skister Linsey Vonn deze arts had bezocht. De Amerikaanse krant Daily News pakte groot uit met een reeks van artikelen. Niet alleen omdat Vonn een sterrenstatus heeft als Olympisch en wereldkampioene skiën of de vriendin is van Tiger Woods, maar vooral vanwege de combinatie met de twijfelachtige reputatie van dokter Bernd Pansold.
Bernd Pansold was gedurende de jaren tachtig dokter bij het Oost-Berlijnse SC Dynamo Berlin een club met meerdere sporten. Aan het hoofd van Dynamo stond Erich Mielke, tevens baas van de Stasi. De club won in haar 37 jaar bestaan maar liefst 215 Olympische medailles en 384 Wereldtitels. Pansold was bij Dynamo hoofd van het sport medisch centrum en heeft dan ook vele successen meegemaakt. De successen in DDR bleken echter niet allemaal eerlijk behaald. Pansold is in 1998 veroordeeld voor het toedienen van mannelijke hormonen aan minderjarige sportsters gedurende de periode 1975-1984 en daarmee het opzettelijk verwonden van 9 meisjes (bv overmatig haargroei en leverproblemen).
Na de val van de Berlijnse muur blijft Pansold gewoon actief als succesarts. In de jaren negentig is hij nauw betrokken bij de Oostenrijkse skiër Hermann Maier. Maier zal daarna twee Olympische titels en drie wereldtitels binnenhalen, zelfs nog een na zijn motorongeluk in 2001. Zijn conditietrainer Heinrich Bergmüller verdedigde de betrokkenheid van Pansold in 1999. ‘De DDR was zijn tijd op dit gebied ver vooruit. Niet voor niets zijn de trainers zo gewild in het Westen. Alles wat hier gebeurt, hebben we te danken aan Pansold. Ach, het is modieus om elk sportsucces tegenwoordig met doping in verband te brengen.
Ondanks de vele dopinggeruchten is Maier nooit gepakt op doping. Naast de relatie met Pansold waren er ook andere dopinggeruchten. Zo zou Maier’s zijn imposante bouw (had had als bijnaam Herminator) te danken zijn aan doping, aldus de Zwitserse bondscoach (‘Allein mit Pasta und Müesli schafft man das nicht’). Maier zou daarnaast regelmatig contact hebben gehad met langlauf en biathlon bondscoach Walter Mayer. De politie trof bij de coach in 2002 diverse dopingmiddelen bij het team aan, waarop hij werd geschorst voor de winterspelen van 2006 en 2010. Walter Mayer bleek betrokken bij Human Plasma Schandaal, waar ook Rabobank wielrenners (o.a. Boogerd en Rasmussen) bij betrokken waren.
Inmiddels is Pansold sinds 2003 de arts van het trainingcentrum van Red Bull in het Oostenrijkse Thalgau. Red Bull richt zich net als Dynamo op meerdere sporten. De medische begeleiding is centraal georganiseerd onder Pansold. Red Bull is bijvoorbeeld eigenaar van de voetbalclubs Red Bull Salzburg, Red Bull New York en Red Bull Arena (Leipzig), alsmede diverse raceteams of circuits. Daarnaast sponsort Red Bull vele succesvolle sporters. Naast Linsey Vonn ook bijvoorbeeld Jeroen Hertzberger (hockey), Lolo Jones (atletiek), Mario Gomez (voetbal), Sebastiaan Vettel (F1), Kjeld Nuis (schaatsen), Thierry Henry (voetbal) en Jeffrey Herlings (motorcross). Op de site van Red Bull is een compleet overzicht te zien van de sporters die door Red Bull financieel (en mogelijk medisch) geholpen worden.