R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Wat is daar mis mee?quote:Op vrijdag 26 juli 2013 18:23 schreef WaYnAl het volgende:
[..]
[..]
Geen vrouw geen kinderen en ouder inmiddels gaat er een belletje rinkelen?
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Het is vooral lopen, hè? De rest is denken, of beter nog: níet denken, maar zijn.quote:
Oh, zeker wens ik vr ook alle goeds hoor.
Ja, die. Lijkt me echt heel leuk. beetje bezig zijn, daar hou ik van.
Ik ben al.quote:Je mag best mee hoor.
Das wel handig, ja. EN goede wandelschoenen.quote:Ik ga denk ik eerst ook oefenen in nl, stukjes pieterpad lopen.
Heb er nu al zin in
Gay? Aseksueel? Comp_Lex? Gray?quote:
[..]
[..]
Geen vrouw geen kinderen en ouder inmiddels gaat er een belletje rinkelen?
Op
Indirectly it will give masive problems when they will find out about me and being gay for sure.quote:
Wie is "they"? Familie, vrienden, werk? En waarom zou dat problemen moeten geven?quote:
[..]
Indirectly it will give masive problems when they will find out about me and being gay for sure.
Ja, doe nou niet zo vaag, daar ben ik niet zo'n fan vanquote:
[..]
Indirectly it will give masive problems when they will find out about me and being gay for sure.
Overigens.. heeft er iemand de afgelopen week de vijfde dag gezien, over ECT?
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Haai even een update.
Vandaag was echt een kutdag.
Was vandaag zoals afgesproken op de acute psychiatrie, en dat was allemaal leuk en aardig..Heb het best naar mijn zin gehad, beetje geverfd en een beetje buiten gezeten. Later moest ik de cursus ''ik ben speciaal'' doen met mijn pgb'er. Nou dat ging me toch klote.
Het begon al lekker, was met mijn handen aan het fladderen. Nou dat klinkt heel grappig, maar dat gebeurd bij spanning en als ik iets leuk vind. Kan dus beide zijn, maargoed kon van de spanning ook niet stoppen met lachen. En dus mijn handen, en mijn ogen ook nog eens. Klote combi.
Ik kan niet omschrijven wat er nou precies is gebeurd, maar het ging over mijn vakantie. En dat ik die niet leuk vond, het kwam er op neer dat ik niet moest zeuren en dealen met het feit dat mijn ouders weg zijn, en ik nu lekker rust heb. Dat klopt, dat heb ik. Maar dan mag ik mijn vakantie toch nog wel rot vinden?
Oftewel er werden dingen verteld die ik niet wilde horen, ik wilde het niet horen..en er waren wel meer dingen. Maargoed, toen begon ik dus te huilen. Ook zo lekker, geen idee wat ze daarna heeft gezegd. Zat weinig troost in iniedergeval. Had wel gewild dat ik werd getroost, leek me wel fijn.
Ik wilde dus niet meer weg, dus heb daar nog even in mijn eentje lopen janken. Kwam ze later kijken hoe het ging, en ik was toch boos. Godsamme, wat was ik boos. Had iemand zo een klap kunnen verkopen. Hoe kon ze me zomaar alleen laten? Ben ik dan niet belangrijk? Neen, dat ben k niet. Iniedergeval als het er op aan komt kiezen ze allemaal voor zichzelf.
Ik heb toen maar gezegd dat ze ''stom'' is Ookwel ''ik vind je stom'' en je denkt dat je alles zo goed weet, en dat is niet zo want je begrijpt er niets van. En meeeennn dat gaf me een lekker gevoel, even mijn frustraties er uit gooien..Ik heb er alleen wel hele erge spijt van. Want dat meende ik helemaal niet. Ik vind mijn pgb'er hartstikke lief, en ik snap haar gedraag misschien helemaal niet..Maargoed..En toen liep ze weg. En ze zei dat ik lekker positief was.
Dat kwetste me wel, en dat klinkt onwijs stom. Want ik mag me niet gekwetst voelen, maar toch voelt dat zo..het deed mij verdriet dat ik haar misschien wel ''pijn'' deed. Want het is nooit leuk om zoiets te horen..En ik heb geen idee of ik uberhaupt sorry moet zeggen of niet, ik zie dr soiweos Dinsdag weer..ookal heb ik daar helemaal geen zin in. Zo vermoeiend alles..Soms zou ik wel liever dood willen zijn, dan heb ik rust.
Ik associeer dood aan rust..dus dat is dan niet zo gek.
Vandaag was echt een kutdag.
Was vandaag zoals afgesproken op de acute psychiatrie, en dat was allemaal leuk en aardig..Heb het best naar mijn zin gehad, beetje geverfd en een beetje buiten gezeten. Later moest ik de cursus ''ik ben speciaal'' doen met mijn pgb'er. Nou dat ging me toch klote.
Het begon al lekker, was met mijn handen aan het fladderen. Nou dat klinkt heel grappig, maar dat gebeurd bij spanning en als ik iets leuk vind. Kan dus beide zijn, maargoed kon van de spanning ook niet stoppen met lachen. En dus mijn handen, en mijn ogen ook nog eens. Klote combi.
Ik kan niet omschrijven wat er nou precies is gebeurd, maar het ging over mijn vakantie. En dat ik die niet leuk vond, het kwam er op neer dat ik niet moest zeuren en dealen met het feit dat mijn ouders weg zijn, en ik nu lekker rust heb. Dat klopt, dat heb ik. Maar dan mag ik mijn vakantie toch nog wel rot vinden?
Oftewel er werden dingen verteld die ik niet wilde horen, ik wilde het niet horen..en er waren wel meer dingen. Maargoed, toen begon ik dus te huilen. Ook zo lekker, geen idee wat ze daarna heeft gezegd. Zat weinig troost in iniedergeval. Had wel gewild dat ik werd getroost, leek me wel fijn.
Ik wilde dus niet meer weg, dus heb daar nog even in mijn eentje lopen janken. Kwam ze later kijken hoe het ging, en ik was toch boos. Godsamme, wat was ik boos. Had iemand zo een klap kunnen verkopen. Hoe kon ze me zomaar alleen laten? Ben ik dan niet belangrijk? Neen, dat ben k niet. Iniedergeval als het er op aan komt kiezen ze allemaal voor zichzelf.
Ik heb toen maar gezegd dat ze ''stom'' is Ookwel ''ik vind je stom'' en je denkt dat je alles zo goed weet, en dat is niet zo want je begrijpt er niets van. En meeeennn dat gaf me een lekker gevoel, even mijn frustraties er uit gooien..Ik heb er alleen wel hele erge spijt van. Want dat meende ik helemaal niet. Ik vind mijn pgb'er hartstikke lief, en ik snap haar gedraag misschien helemaal niet..Maargoed..En toen liep ze weg. En ze zei dat ik lekker positief was.
Dat kwetste me wel, en dat klinkt onwijs stom. Want ik mag me niet gekwetst voelen, maar toch voelt dat zo..het deed mij verdriet dat ik haar misschien wel ''pijn'' deed. Want het is nooit leuk om zoiets te horen..En ik heb geen idee of ik uberhaupt sorry moet zeggen of niet, ik zie dr soiweos Dinsdag weer..ookal heb ik daar helemaal geen zin in. Zo vermoeiend alles..Soms zou ik wel liever dood willen zijn, dan heb ik rust.
Ik associeer dood aan rust..dus dat is dan niet zo gek.
Niet zo leuk voor je, Catnip, als de omgang met de begeleiders daar bij acute psychiatrie soms zo slecht gaat en jij dan ruzie krijgt met je PGB'er.
Hopelijk gaat het snel weer beter..
Hopelijk gaat het snel weer beter.
.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Je hebt je ouders niet gekozen, je seksuele geaardheid evenmin. Dus praktisch gezien sta je voor een aantal keuzen, zoals uit de kast komen, blijven liegen tegen anderen en jezelf, of op de vlucht slaan. Alleen de laatste twee laten je niet zijn wie je bent.quote:
Goede ouders, écht goede ouders, laten je zijn wie je bent, is mijn perspectief. Ze willen het beste voor hun kind, net als hun kind dat voor hen wenst. Maar zoals ik als zei: je ouders kies je niet. Wél kan je de band kiezen die je met hen onderhoudt. Dat houdt zelfs in dat je hen het beste kan wensen en van ze kan houden, zélfs al wensen zij zichzelf hun beeld toe van jou als zij willen, in plaats van het beeld van jou zoals je geboren bent.
Kortom, het komt neer op kiezen te zijn wie je bent, of kiezen te zijn zoals anderen willen dat je bent. En dat laatste is een bodemloze put, kan ik je vertellen. Ik hoop hoe dan ook het beste voor je.
Je moet ook geen dingen zeggen (of doen) waar je later spijt van krijgtquote:
Haai even een update.
Vandaag was echt een kutdag.
Was vandaag zoals afgesproken op de acute psychiatrie, en dat was allemaal leuk en aardig..Heb het best naar mijn zin gehad, beetje geverfd en een beetje buiten gezeten. Later moest ik de cursus ''ik ben speciaal'' doen met mijn pgb'er. Nou dat ging me toch klote.
Het begon al lekker, was met mijn handen aan het fladderen. Nou dat klinkt heel grappig, maar dat gebeurd bij spanning en als ik iets leuk vind. Kan dus beide zijn, maargoed kon van de spanning ook niet stoppen met lachen. En dus mijn handen, en mijn ogen ook nog eens. Klote combi.
Ik kan niet omschrijven wat er nou precies is gebeurd, maar het ging over mijn vakantie. En dat ik die niet leuk vond, het kwam er op neer dat ik niet moest zeuren en dealen met het feit dat mijn ouders weg zijn, en ik nu lekker rust heb. Dat klopt, dat heb ik. Maar dan mag ik mijn vakantie toch nog wel rot vinden?
Oftewel er werden dingen verteld die ik niet wilde horen, ik wilde het niet horen..en er waren wel meer dingen. Maargoed, toen begon ik dus te huilen. Ook zo lekker, geen idee wat ze daarna heeft gezegd. Zat weinig troost in iniedergeval. Had wel gewild dat ik werd getroost, leek me wel fijn.
Ik wilde dus niet meer weg, dus heb daar nog even in mijn eentje lopen janken. Kwam ze later kijken hoe het ging, en ik was toch boos. Godsamme, wat was ik boos. Had iemand zo een klap kunnen verkopen. Hoe kon ze me zomaar alleen laten? Ben ik dan niet belangrijk? Neen, dat ben k niet. Iniedergeval als het er op aan komt kiezen ze allemaal voor zichzelf.
Ik heb toen maar gezegd dat ze ''stom'' is Ookwel ''ik vind je stom'' en je denkt dat je alles zo goed weet, en dat is niet zo want je begrijpt er niets van. En meeeennn dat gaf me een lekker gevoel, even mijn frustraties er uit gooien..Ik heb er alleen wel hele erge spijt van. Want dat meende ik helemaal niet. Ik vind mijn pgb'er hartstikke lief, en ik snap haar gedraag misschien helemaal niet..Maargoed..En toen liep ze weg. En ze zei dat ik lekker positief was.
Dat kwetste me wel, en dat klinkt onwijs stom. Want ik mag me niet gekwetst voelen, maar toch voelt dat zo..het deed mij verdriet dat ik haar misschien wel ''pijn'' deed. Want het is nooit leuk om zoiets te horen..En ik heb geen idee of ik uberhaupt sorry moet zeggen of niet, ik zie dr soiweos Dinsdag weer..ookal heb ik daar helemaal geen zin in. Zo vermoeiend alles..Soms zou ik wel liever dood willen zijn, dan heb ik rust.
Ik associeer dood aan rust..dus dat is dan niet zo gek.
Je mag je best wel gekwetst voelen (dat je dat niet kunt verkroppen is een ander ding), maar om iemand vanwege jouw mindere emotionele toestand ook maar mee naar beneden te trekken, kan ik reactie van je begeleidster heel goed begrijpen en jij denk ik ook (als het goed is).
Wat vind je rot aan je vakantie?quote:
Haai even een update.
Vandaag was echt een kutdag.
Ik kan niet omschrijven wat er nou precies is gebeurd, maar het ging over mijn vakantie. En dat ik die niet leuk vond, het kwam er op neer dat ik niet moest zeuren en dealen met het feit dat mijn ouders weg zijn, en ik nu lekker rust heb. Dat klopt, dat heb ik. Maar dan mag ik mijn vakantie toch nog wel rot vinden?
Soms wil een mens iets niet horen, zelfs niet als het de waarheid is. Vraag voor jou is: is dat zo?quote:Oftewel er werden dingen verteld die ik niet wilde horen, ik wilde het niet horen..en er waren wel meer dingen. Maargoed, toen begon ik dus te huilen. Ook zo lekker, geen idee wat ze daarna heeft gezegd. Zat weinig troost in iniedergeval. Had wel gewild dat ik werd getroost, leek me wel fijn.
Dood associeer ik ook met rust, dus dat is zo'n gekke gedachte niet.quote:Zo vermoeiend alles..Soms zou ik wel liever dood willen zijn, dan heb ik rust.
Ik associeer dood aan rust..dus dat is dan niet zo gek.
Belangrijker is: wáár wil je rust van? Wát moet dood? Mijn ervaring is dat het niet mijn leven is, maar de manier hoe ik naar mijn leven kéék. En dat laatste kan je veranderen. Veranderen naar een uitzicht mooier dan een zonsopgang, een prachtige bloem, een lachend kind, of welke metafoor je ook wil gebruiken voor pure schoonheid.
Nou, ik ben dan wel niet meer continu depressief, maar heb zo af en toe wel zelfmoordgedachtes. Ik ga er maar vanuit dat dat nog naweeën zijn of zoietsquote:Op vrijdag 26 juli 2013 20:07 schreef Gray het volgende:
[..]
Dood associeer ik ook met rust, dus dat is zo'n gekke gedachte niet.
Het komt spontaan op en ik veeg het ook zo weer weg
Maar het ding is, ondanks dat ik niet meer depressief ben, ben ik ook niet euforisch oid's, meer gewoon neutraal (maar de blije momenten winnen wel langzaamaan terrein) en ondanks dat, vind ik mijn leven toch nog redelijk uitzichtsloos.
En ik ben nog steeds niet van mijn angsten af, denk dat dat een blijvertje zal worden waarmee ik overigens ook steeds beter mee leer leven/omgaan.
Ik weet, raar verhaal, maar moest het even kwijt
Bah toch een grotere terugval gehad dan gedacht.
Vandaag samen de fiancieen bekeken.
En in mijn lichte manie toch uitgaven gedaan die achteraf heel stom zijn.
Geen grote dingen, maar het is meer het idee.
Had dit al een hele lange tijd niet meer gedaan en het voelt dus ook echt alsof ik gefaalt heb.
Mijn verloofde was echt lief en steunde mij er wel bij en zei dat het geen ramp was en dat het ons niet in de problemen zou brengen.
Maar voor mij is dit WEL een grote ramp.
Het is een terugval en met iets dat ik al heel lang niet meer had gedaan.
Achteraf weet ik niet eens meer goed waarom of wat.
Wist niet eens meer dat ik bepaalde dingen had gekocht totdat ze vandaag kwamen.
Dus op het moment voel ik mij flink klote.
Vandaag samen de fiancieen bekeken.
En in mijn lichte manie toch uitgaven gedaan die achteraf heel stom zijn.
Geen grote dingen, maar het is meer het idee.
Had dit al een hele lange tijd niet meer gedaan en het voelt dus ook echt alsof ik gefaalt heb.
Mijn verloofde was echt lief en steunde mij er wel bij en zei dat het geen ramp was en dat het ons niet in de problemen zou brengen.
Maar voor mij is dit WEL een grote ramp.
Het is een terugval en met iets dat ik al heel lang niet meer had gedaan.
Achteraf weet ik niet eens meer goed waarom of wat.
Wist niet eens meer dat ik bepaalde dingen had gekocht totdat ze vandaag kwamen.
Dus op het moment voel ik mij flink klote.
Bipolair is niet zo erg soms.
Misschien. Ergens. Nooit
Misschien. Ergens. Nooit
Héél af en toe zie ik het bij mij ook nog opkomen, maar ik zie het dan ook echt klikken, als een mechanisme, in plaats van opwellen uit een plek waar gedachten en gevoelens niet bijkomen. Ik beschouw het dus ook als naweeën; iets uit een 'duister' verleden. Maar dat is okay, want het kost tijd om iets te leren, en ook (misschien nog meer) om iets af te leren.quote:
[..]
Nou, ik ben dan wel niet meer continu depressief, maar heb zo af en toe wel zelfmoordgedachtes. Ik ga er maar vanuit dat dat nog naweeën zijn of zoiets
Het komt spontaan op en ik veeg het ook zo weer weg
Ik weet waarover je het hebt, ook bij mij kwamen langzaamaan meer blije momenten opzetten, nadat eenmaal m'n initiële euforie ophield. Gelukkig wist ik al vanaf het begin dat dit zou komen, dus ik kon het proces laten lopen, met aandacht dan wel. Langzaamaan begint ook passie weer te borrelen, een meer bruikbare kant van gedachten en angsten. En daarmee ontwikkelt zich ook een nieuw uitzicht, zelfs al is dat vrij invulbaar.quote:Maar het ding is, ondanks dat ik niet meer depressief ben, ben ik ook niet euforisch oid's, meer gewoon neutraal (maar de blije momenten winnen wel langzaamaan terrein) en ondanks dat, vind ik mijn leven toch nog redelijk uitzichtsloos.
Ze gaan niet helemaal op zichzelf weg, ze hebben inzet nodig. Of dat nu direct bevechten is, of blijven observeren ervan. Ook kan je jezelf trainen om anders erop te reageren, bijvoorbeeld via indenken van situaties die je beangstigen, om vervolgens te zien hoe je reageert. Wanneer je het mechanisme eenmaal doorhebt kan je pogen met een andere intentie (een positieve) ze te doorgaan. Als vanzelf zal het mechanisme zich aanpassen, want dat is wat ons wonderlijke lichaam goed doet: aanpassen. Het zijn uiteindelijk allemaal overlevingsmechanismen, al zijn ze in onze tijd niet allemaal even bruikbaar meer.quote:En ik ben nog steeds niet van mijn angsten af, denk dat dat een blijvertje zal worden waarmee ik overigens ook steeds beter mee leer leven/omgaan.
Helemaal niet raar! Plus, nu heb je iig één ander perspectief waar je misschien iets mee kan.quote:Ik weet, raar verhaal, maar moest het even kwijt
Accepteren (van je acties in het verleden), waarderen (van de lieve reactie van je verloofde, én je eigen reactie achteraf) en continueren (doorgaan, dus ga op zoek naar een oplossing. Overweeg bijvoorbeeld eens je uitgaven eerst voor te leggen aan je verloofde. Je deelt immers samen een leven, dus ook samen de kosten en de beleving ervan.)quote:Op vrijdag 26 juli 2013 20:19 schreef Insomnium het volgende:
Bah toch een grotere terugval gehad dan gedacht.
Vandaag samen de fiancieen bekeken.
En in mijn lichte manie toch uitgaven gedaan die achteraf heel stom zijn.
Geen grote dingen, maar het is meer het idee.
Had dit al een hele lange tijd niet meer gedaan en het voelt dus ook echt alsof ik gefaalt heb.
Mijn verloofde was echt lief en steunde mij er wel bij en zei dat het geen ramp was en dat het ons niet in de problemen zou brengen.
Maar voor mij is dit WEL een grote ramp.
Het is een terugval en met iets dat ik al heel lang niet meer had gedaan.
Achteraf weet ik niet eens meer goed waarom of wat.
Wist niet eens meer dat ik bepaalde dingen had gekocht totdat ze vandaag kwamen.
Dus op het moment voel ik mij flink klote.
Maar voel je even klote. Dat is niet erg. Weet dat het ook weer gaan zal. Ga dan door. Samen, met je lieve verloofde.
Naja, ik vind dat we toch wel min of meer op 1 lijn zitten, al ben jij al een stuk verder dan ikquote:
[..]
Héél af en toe zie ik het bij mij ook nog opkomen, maar ik zie het dan ook echt klikken, als een mechanisme, in plaats van opwellen uit een plek waar gedachten en gevoelens niet bijkomen. Ik beschouw het dus ook als naweeën; iets uit een 'duister' verleden. Maar dat is okay, want het kost tijd om iets te leren, en ook (misschien nog meer) om iets af te leren.
[..]
Ik weet waarover je het hebt, ook bij mij kwamen langzaamaan meer blije momenten opzetten, nadat eenmaal m'n initiële euforie ophield. Gelukkig wist ik al vanaf het begin dat dit zou komen, dus ik kon het proces laten lopen, met aandacht dan wel. Langzaamaan begint ook passie weer te borrelen, een meer bruikbare kant van gedachten en angsten. En daarmee ontwikkelt zich ook een nieuw uitzicht, zelfs al is dat vrij invulbaar.
[..]
Ze gaan niet helemaal op zichzelf weg, ze hebben inzet nodig. Of dat nu direct bevechten is, of blijven observeren ervan. Ook kan je jezelf trainen om anders erop te reageren, bijvoorbeeld via indenken van situaties die je beangstigen, om vervolgens te zien hoe je reageert. Wanneer je het mechanisme eenmaal doorhebt kan je pogen met een andere intentie (een positieve) ze te doorgaan. Als vanzelf zal het mechanisme zich aanpassen, want dat is wat ons wonderlijke lichaam goed doet: aanpassen. Het zijn uiteindelijk allemaal overlevingsmechanismen, al zijn ze in onze tijd niet allemaal even bruikbaar meer.
[..]
Helemaal niet raar! Plus, nu heb je iig één ander perspectief waar je misschien iets mee kan.
Thanks voor je post!
Graag gedaan.quote:
[..]
Naja, ik vind dat we toch wel min of meer op 1 lijn zitten, al ben jij al een stuk verder dan ik
Thanks voor je post!
Ik ben ook nog lerende hoor! Misschien wel voor zolang ik leef. En weet je, dat vind ik helemaal zo erg nog niet! Immers, elke les kan ik delen.
Ben al gevlucht.quote:
[..]
Je hebt je ouders niet gekozen, je seksuele geaardheid evenmin. Dus praktisch gezien sta je voor een aantal keuzen, zoals uit de kast komen, blijven liegen tegen anderen en jezelf, of op de vlucht slaan. Alleen de laatste twee laten je niet zijn wie je bent.
Goede ouders, écht goede ouders, laten je zijn wie je bent, is mijn perspectief. Ze willen het beste voor hun kind, net als hun kind dat voor hen wenst. Maar zoals ik als zei: je ouders kies je niet. Wél kan je de band kiezen die je met hen onderhoudt. Dat houdt zelfs in dat je hen het beste kan wensen en van ze kan houden, zélfs al wensen zij zichzelf hun beeld toe van jou als zij willen, in plaats van het beeld van jou zoals je geboren bent.
Kortom, het komt neer op kiezen te zijn wie je bent, of kiezen te zijn zoals anderen willen dat je bent. En dat laatste is een bodemloze put, kan ik je vertellen. Ik hoop hoe dan ook het beste voor je.
En inso, realiseer je ook dat je nu met veel kleinere uitgaven uit de bocht bent gevlogen! Nog een extra reden, bovenop alles wat gray zegt, om lief voor jezelf te zijn.
En inderdaad lekker even balen mag ook.
En inderdaad lekker even balen mag ook.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
