OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Zoë echt raad heb ik niet,.begrijp dat je al wel hulp hebt in de vorm van therapeuten?! Klinkt als een onverwerkte gebeurtenis als ik eerlijk ben, De 1e zwangerschap heeft je hele leven op zn kop gezet en dat is niet zomaar iets.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik moet er iets mee maar hoe&wat weet ik niet zo goed. Voel me lichamelijk gezien wel zwanger (misselijk etc etc) maar ik kan me er nog niet aan 'binden' ofzo, alsof ik niet zwanger ben maar wel de symptomen heb (lastig uit te leggen) ...daar voel ik me dan ook weer schuldig over.quote:Op zaterdag 12 april 2014 19:12 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Zoë echt raad heb ik niet,.begrijp dat je al wel hulp hebt in de vorm van therapeuten?! Klinkt als een onverwerkte gebeurtenis als ik eerlijk ben, De 1e zwangerschap heeft je hele leven op zn kop gezet en dat is niet zomaar iets.
Het ging allemaal goed, bekkenklachten werden minder, S had steeds minder last van Reflux en slaapt sinds een tijdje goed (maar 1x pn wakker) en op m'n werk ging t top.
En nu als een klap in m'n gezicht komen al die rotgevoelens van de afgelopen jaren en ik kan er niet omheen. Ben er echt klaar mee. Wil het afsluiten maar blijkbaar kan dat nog niet.
Ik vrees dat je er met hulp ( psycholoog of psychiater) nog n keer door moet.. En daarna t hoofdstuk sluiten...quote:Op zaterdag 12 april 2014 19:22 schreef Zoë23 het volgende:
[..]
Ik moet er iets mee maar hoe&wat weet ik niet zo goed. Voel me lichamelijk gezien wel zwanger (misselijk etc etc) maar ik kan me er nog niet aan 'binden' ofzo, alsof ik niet zwanger ben maar wel de symptomen heb (lastig uit te leggen) ...daar voel ik me dan ook weer schuldig over.
Het ging allemaal goed, bekkenklachten werden minder, S had steeds minder last van Reflux en slaapt sinds een tijdje goed (maar 1x pn wakker) en op m'n werk ging t top.
En nu als een klap in m'n gezicht komen al die rotgevoelens van de afgelopen jaren en ik kan er niet omheen. Ben er echt klaar mee. Wil het afsluiten maar blijkbaar kan dat nog niet.
Andere categorie, maar om aan te geven dat je er ooit nog n keer door moet: op mijn 10e ben ik ontzettend gepest, en ik dacht dit verwerkt te hebben tot ik een burnout kreeg en ook mijn pestverleden weer omhoog kwam, ik voelde mij weer dat angstige kind die niet naar school durfde maar ook haar ouders niet tot last wilde zijn... Het gevoel van die periode, de angst, het verdriet en de pijn kwamen allemaal terug en zo kon ik er 14 jaar later alsnog mee aan de gang.... Ik heb ook een periode dagbehandeling gevolgd en daar veel geleerd...
Soms gebeuren er dingen die zo'n impact hebben dat je het niet alleen af kan, en das absoluut geen schande!
Jij, en je gezin zijn het meer dan waard dat je je weer goed en lkkr gaat voelen.
En ik snap je loyaliteit naar je werkgever, maar loyaal zijn naar jezelf is 1000x belangrijker!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Mooi opgeschreven gewoonmezelf!
Zoë, misschien wel goed om er iets mee te doen... dit is denk ik niet iets wat je zo kan afsluiten.
Lijkt me wel heel dubbel met je baan, maar jezelf voorbij blijven rennen werkt niet...
En ik denk eerlijk gezegd dat je meer nodig hebt dan praten met andere moeders... sterkte
Zoë, misschien wel goed om er iets mee te doen... dit is denk ik niet iets wat je zo kan afsluiten.
Lijkt me wel heel dubbel met je baan, maar jezelf voorbij blijven rennen werkt niet...
En ik denk eerlijk gezegd dat je meer nodig hebt dan praten met andere moeders... sterkte
Mama van 2 lieve meiden :)
Gm87
Ik begrijp het.. Gevoelens en gebeurtenissen negeren helpt niet ik weet het.
Al zorgt S wel voor veel fijne afleiding maar des te harder komt die klap elke keer weer.
Vind het lastig te bedenken hoe ik dit met werkgever ga bespreken gezien ik op het werk positief en enthousiast ben..omdat ik verder wil gaan. Maargoed....beginnen en dan 'instorten' is ook niet echt zinvol....
Nijna
Dat was ook mijn conclusie richting de psycholoog daarom wilde ik geen vervolgafspraak.. Als ze me toch niet serieus nemen
Maargoed ze was mijn collega dus dat was ook niet prettig. (wist ik niet toen ik een afspraak maakte, de ha-assistente noemde haar 'een mevrouw met wie je over dat soort zaken kunt praten'
Hoop dat ik via mijn nieuwe ha betere begeleiding krijg..
Dankje
Ik begrijp het.. Gevoelens en gebeurtenissen negeren helpt niet ik weet het.
Al zorgt S wel voor veel fijne afleiding maar des te harder komt die klap elke keer weer.
Vind het lastig te bedenken hoe ik dit met werkgever ga bespreken gezien ik op het werk positief en enthousiast ben..omdat ik verder wil gaan. Maargoed....beginnen en dan 'instorten' is ook niet echt zinvol....
Nijna
Dat was ook mijn conclusie richting de psycholoog daarom wilde ik geen vervolgafspraak.. Als ze me toch niet serieus nemen
Maargoed ze was mijn collega dus dat was ook niet prettig. (wist ik niet toen ik een afspraak maakte, de ha-assistente noemde haar 'een mevrouw met wie je over dat soort zaken kunt praten'
Hoop dat ik via mijn nieuwe ha betere begeleiding krijg..
Dankje
Ik weet niet waar je woont maar ik heb echt super ervaring met de psychologen en psychiaters van het erasmus MC.quote:
Gm87
Ik begrijp het.. Gevoelens en gebeurtenissen negeren helpt niet ik weet het.
Al zorgt S wel voor veel fijne afleiding maar des te harder komt die klap elke keer weer.
Vind het lastig te bedenken hoe ik dit met werkgever ga bespreken gezien ik op het werk positief en enthousiast ben..omdat ik verder wil gaan. Maargoed....beginnen en dan 'instorten' is ook niet echt zinvol....
Nijna
Dat was ook mijn conclusie richting de psycholoog daarom wilde ik geen vervolgafspraak.. Als ze me toch niet serieus nemen
Maargoed ze was mijn collega dus dat was ook niet prettig. (wist ik niet toen ik een afspraak maakte, de ha-assistente noemde haar 'een mevrouw met wie je over dat soort zaken kunt praten'
Hoop dat ik via mijn nieuwe ha betere begeleiding krijg..
Dankje
Ben je op je werk weer volledig terug of nog aan het opbouwen?
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik woon niet echt centraal 
maar qua hulpverlening moet het wel goed komen. Via mijn werk zijn er ook nog wel opties..en als ik de keuze heb weet ik wel voor wie ik moet gaan.
Op dit moment ben ik bezig met re-integreren op de afdeling maar werk nog niet zelfstandig. Sowieso in april en mei werk ik nog 1 dag op kantoor en de bedoeling is 2dagen op de afdeling. Lichamelijk goed te doen verder.
maar qua hulpverlening moet het wel goed komen. Via mijn werk zijn er ook nog wel opties..en als ik de keuze heb weet ik wel voor wie ik moet gaan.Op dit moment ben ik bezig met re-integreren op de afdeling maar werk nog niet zelfstandig. Sowieso in april en mei werk ik nog 1 dag op kantoor en de bedoeling is 2dagen op de afdeling. Lichamelijk goed te doen verder.
Als je nog bezig bent met reintegreren is dit juist HET moment om op de rem te trappen, nu "rekent" je baas nog niet op jou, en is jouw afwezigheid makkelijker op te vangen ( ik denk nu even vanuit loyaliteitspunt naar de werkgever want ik.blijf erbij dat jij t belangrijkst bent)quote:
Ik woon niet echt centraal
Op dit moment ben ik bezig met re-integreren op de afdeling maar werk nog niet zelfstandig. Sowieso in april en mei werk ik nog 1 dag op kantoor en de bedoeling is 2dagen op de afdeling. Lichamelijk goed te doen verder.
Reintegreren is ook de belastbaarheid testen en die is lichamelijk dan misschien goed maar geestelijk even minder. Trap op tijd op de rem! Voor je meisje maar zeer zeker voor jezelf!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Je hebt helemaal gelijk. Ik mocht zelf ook aangeven wanneer ik wilde beginnen en op welke afdeling etc etc. Ze zijn echt begripvol..(en juist daardoor wil ik gewoon werken en ze niet meer tot last zijnquote:
[..]
Als je nog bezig bent met reintegreren is dit juist HET moment om op de rem te trappen, nu "rekent" je baas nog niet op jou, en is jouw afwezigheid makkelijker op te vangen ( ik denk nu even vanuit loyaliteitspunt naar de werkgever want ik.blijf erbij dat jij t belangrijkst bent)
Reintegreren is ook de belastbaarheid testen en die is lichamelijk dan misschien goed maar geestelijk even minder. Trap op tijd op de rem! Voor je meisje maar zeer zeker voor jezelf!
) Maandag maken we weer een nieuwe planning. Dus qua timing zou het verstandig zijn om het morgen te bespreken.Vriend gaat op zijn werk de situatie ook bespreken zodat hij in het weekend sowieso thuis is. Hij hoort soms een week van te voren dat hij die week erna weg moet (slechte planning en communicatie) dat is voor mij niet zo prettig
(ik moet ook op tijd oppas regelen enzo) dus dat moet hij nog maar eens duidelijk makenBedankt GM87
Fijn als het geregeld kan worden dat je vriend sowieso de weekenden thuis is.quote:
[..]
Je hebt helemaal gelijk. Ik mocht zelf ook aangeven wanneer ik wilde beginnen en op welke afdeling etc etc. Ze zijn echt begripvol..(en juist daardoor wil ik gewoon werken en ze niet meer tot last zijn
Vriend gaat op zijn werk de situatie ook bespreken zodat hij in het weekend sowieso thuis is. Hij hoort soms een week van te voren dat hij die week erna weg moet (slechte planning en communicatie) dat is voor mij niet zo prettig
Bedankt GM87
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ze zullen niet voor niets zo begripvol en flexibel zijn Zoë. Je zult het vast waard zijn. Sterkte.quote:
[..]
Je hebt helemaal gelijk. Ik mocht zelf ook aangeven wanneer ik wilde beginnen en op welke afdeling etc etc. Ze zijn echt begripvol..(en juist daardoor wil ik gewoon werken en ze niet meer tot last zijn
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
High five! Ik 'pas' hier denk ik ook 't beste. Niet (alleen) hormonaal, maar trauma-achtig en depressiequote:
Las dat je iets ondernomen had vandaag, care to share?
Euh, gisteren huisarts. Die verwijst me door, toch nog eerstelijns, terwijl ik niet weet of dat genoeg is. Maar ze vond vooral EMDR een goed idee.quote:
[..]
High five! Ik 'pas' hier denk ik ook 't beste. Niet (alleen) hormonaal, maar trauma-achtig en depressie
Las dat je iets ondernomen had vandaag, care to share?
Ik heb een goede psychotherapeut (wel eerstelijns) aangeraden gekregen die ook emdr doet, maar haar wachttijd is 10-12 weken
Oh wacht, je bedoelt denk ik mn berichtje in dieet? Ik ben naar (geiten)boerderij het Geertje geweest, in mijn eentje, zonder wagen, met Melba. Superleuk. Heb vandaag ook echt genoten van hem en hij was zo lief en knuffelig ook
Kwak
Dat eerste is goed nieuws, wel balen dat 't nog zo lang wachten is. En dat tweedequote:
[..]
Euh, gisteren huisarts. Die verwijst me door, toch nog eerstelijns, terwijl ik niet weet of dat genoeg is. Maar ze vond vooral EMDR een goed idee.
Ik heb een goede psychotherapeut (wel eerstelijns) aangeraden gekregen die ook emdr doet, maar haar wachttijd is 10-12 weken
Oh wacht, je bedoelt denk ik mn berichtje in dieet? Ik ben naar (geiten)boerderij het Geertje geweest, in mijn eentje, zonder wagen, met Melba. Superleuk. Heb vandaag ook echt genoten van hem en hij was zo lief en knuffelig ook
wat klinkt dat heerlijk! En het geertje is zo leuk
Misschien interessant voor moeders hier: ik las vanochtend in de krant een interview met een verloskundige die een boek heeft geschreven over traumatische bevallingen. Ze gaat daarbij in op welk effect een bevalling kan hebben op het leven van een vrouw. Volgens haar is er maar weinig onderzoek naar gedaan nog, maar als verloskundige heeft ze in de praktijk veel moeders gezien die moeite hadden met het verwerken van de bevalling en die nog lang daarna last hadden van een verminderd gevoel van levensgeluk.
zie: http://www.perfectebevallingenbestaanniet.nl/
Ik bedoel dit niet om reclame te maken voor iets of iemand, maar er is zo weinig over te vinden en over bekend, dus dit geeft misschien wat herkenning.
zie: http://www.perfectebevallingenbestaanniet.nl/
Ik bedoel dit niet om reclame te maken voor iets of iemand, maar er is zo weinig over te vinden en over bekend, dus dit geeft misschien wat herkenning.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Mijn vk noemde dit boek ook al, ze wilde het kopen voor de praktijk en dan kon ik het lenen. Ik ben benieuwd.
Mama van F. (2012) en M. (2016)
Ik heb haar andere boek, perfecte moeders bestaan niet, maar merk dat ik met coachende boeken niet zoveel kan...
Kwak
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Zo. Donderdag ben ik 50% ziekgemeld, voor een maand. Een maand lang 50% werken.
Ik zag er enorm tegenop om het op mijn werk te vertellen. Ik merkte aan mijn werkgever dat ze het vooral als grote belasting zag. En dat is het natuurlijk ook. Maar wat ik vooral merkte is onbegrip. Ik breek liever een been, zeg maar, dan is het duidelijk dat je iets niet kan. Maar vragen als "wat ga je doen in die vrije tijd dan", of "ja maar je gaat verhuizen en je krijgt een baby, dat is ook wel veel hè, zo bij elkaar", of "ja en in je verlof ga je dan helemaal van de andere kan van de stad hierheen rijden om O weg te brengen naar het kdv?", "ja en wat had je gedacht na de zomer dan, met nieuw huis en baby, wil je hier nog wel blijven werken?", "oh ja en die hormonen nu werken ook niet mee he?"
Zo veel onbegrip, en ik heb geprobeerd uit te leggen in het kort waarom ik er doorheen zit. Niet dat het haar eigenlijk iets aangaat, maar toch. Nu zit ik al 3 dagen mezelf op te vreten omdat ik me niet begrepen voel, me vreselijk schuldig voel tegenover mijn directe collega´s en de kinderen in mijn groep. Ik vind het zo patronising dat er meteen naar die hormonen gewezen wordt, en dat ze me bijna zelf de schuld geven omdat we een huis hebben gekocht en nog een kind wilden. En ik kan wel zeggen dat dit eigenlijk als sinds 2005 speelt, maar dat is voor dovemansoren. Ik heb er echt een rotgevoel aan overgehouden.
En ik weet dat ik schijt moet hebben hier aan, dat ik en mijn familie voorgaan. Alleen ík kan voor mijzelf zorgen, en dat is nu de hoogste tijd. Maar toch, dat gevoel dat blijft maar knagen. Heeft iemand de uit-knop gevonden voor dit soort gedachtes?
Ik zag er enorm tegenop om het op mijn werk te vertellen. Ik merkte aan mijn werkgever dat ze het vooral als grote belasting zag. En dat is het natuurlijk ook. Maar wat ik vooral merkte is onbegrip. Ik breek liever een been, zeg maar, dan is het duidelijk dat je iets niet kan. Maar vragen als "wat ga je doen in die vrije tijd dan", of "ja maar je gaat verhuizen en je krijgt een baby, dat is ook wel veel hè, zo bij elkaar", of "ja en in je verlof ga je dan helemaal van de andere kan van de stad hierheen rijden om O weg te brengen naar het kdv?", "ja en wat had je gedacht na de zomer dan, met nieuw huis en baby, wil je hier nog wel blijven werken?", "oh ja en die hormonen nu werken ook niet mee he?"
Zo veel onbegrip, en ik heb geprobeerd uit te leggen in het kort waarom ik er doorheen zit. Niet dat het haar eigenlijk iets aangaat, maar toch. Nu zit ik al 3 dagen mezelf op te vreten omdat ik me niet begrepen voel, me vreselijk schuldig voel tegenover mijn directe collega´s en de kinderen in mijn groep. Ik vind het zo patronising dat er meteen naar die hormonen gewezen wordt, en dat ze me bijna zelf de schuld geven omdat we een huis hebben gekocht en nog een kind wilden. En ik kan wel zeggen dat dit eigenlijk als sinds 2005 speelt, maar dat is voor dovemansoren. Ik heb er echt een rotgevoel aan overgehouden.
En ik weet dat ik schijt moet hebben hier aan, dat ik en mijn familie voorgaan. Alleen ík kan voor mijzelf zorgen, en dat is nu de hoogste tijd. Maar toch, dat gevoel dat blijft maar knagen. Heeft iemand de uit-knop gevonden voor dit soort gedachtes?
O room wat een hork van een reactie zeg 
... wat dat betreft kon je idd beter een been breken want dan is het zichtbaar voor die bemoeials . Zit me hier nu plaatsvervangend boos te maken gewoon
Ik hoop dat je over een dag of wat die energie die je nu in hun negatieve gedoe steekt, aan jezelf kunt besteden
Ik weet niet helemaal hoe het systeem daarboven werkt. Maar heeft bv de ba tegen jou gezegd dat je tijdelijk voor 50% ziek bent of iets wat je voor jezelfbepaalt?
... wat dat betreft kon je idd beter een been breken want dan is het zichtbaar voor die bemoeials . Zit me hier nu plaatsvervangend boos te maken gewoon Ik hoop dat je over een dag of wat die energie die je nu in hun negatieve gedoe steekt, aan jezelf kunt besteden
Ik weet niet helemaal hoe het systeem daarboven werkt. Maar heeft bv de ba tegen jou gezegd dat je tijdelijk voor 50% ziek bent of iets wat je voor jezelfbepaalt?
Dat gaat via de huisarts hier, we hebben geen bedrijfsartsen. Ik loop bij een psych die een aanbeveling heeft gegeven aan de ha, en die schrijft het formeel uit, zeg maar. Maar het bepalen ervan gaat uiteraard wel in samenwerking met mij 
En het gevoel zal wel wegebben over een paar dagen (we gaan morgen voor een week de bergen in-paasvakantie). Maar het zit me irritant veel dwars nu
En het gevoel zal wel wegebben over een paar dagen (we gaan morgen voor een week de bergen in-paasvakantie). Maar het zit me irritant veel dwars nu
De uitknop zit op je hand. Je hebt er zelfs 2!
Ze zitten tussen je ringvinger en je wijsvinger
Maar jezus wat een kortzichtige reactie zeg. Ik snap dat je je er niet lekker bij voelt. Heel veel onbegrip. En natuurlijk is het ook best moeilijk te begrijpen voor iemand die dit nooit heeft meegemaakt, maar inlevingsvermogen zou sieren.
Sterkte
Ze zitten tussen je ringvinger en je wijsvinger
Maar jezus wat een kortzichtige reactie zeg. Ik snap dat je je er niet lekker bij voelt. Heel veel onbegrip. En natuurlijk is het ook best moeilijk te begrijpen voor iemand die dit nooit heeft meegemaakt, maar inlevingsvermogen zou sieren.
Sterkte
Bah Room, wat een klote reactie zeg!! Ik zou daar ook erg mee bezig zijn. Hoop dat de komende week je wat rust kan geven daarover
Hier ventileren helpt misschien ook, dus dat ook vooral blijven doen!
Ik vind de uitknop van danic leuk
Hier ventileren helpt misschien ook, dus dat ook vooral blijven doen!
Ik vind de uitknop van danic leuk
Wat een rotreactie Room, ik zou me daar ook druk over maken, hoewel het idd nergens op slaat. idd maar van je af proberen te zetten met paasvakantie.
Got Danic, ik dacht dat je t over acupressuur had op de handen snap m nu pas
idd maar van je af proberen te zetten met paasvakantie.Got Danic, ik dacht dat je t over acupressuur had op de handen
snap m nu pas
Kwak
Hahaha danic, die uitknop 
Het suffe is dat de uitknop vaak is om te accepteren dat je je zo voelt. Door het te accepteren, krijgt het gevoel de tijd om te zakken. Maar ja, hoe accepteer je dat gevoel? Daar ben ik zelf ook nog niet uit In elk geval een dikke kus roomsnoes, en geniet lekker van je paasvakantie ❤
Het suffe is dat de uitknop vaak is om te accepteren dat je je zo voelt. Door het te accepteren, krijgt het gevoel de tijd om te zakken. Maar ja, hoe accepteer je dat gevoel? Daar ben ik zelf ook nog niet uit
In elk geval een dikke kus roomsnoes, en geniet lekker van je paasvakantie ❤
quote:
Wat een rotreactie Room, ik zou me daar ook druk over maken, hoewel het idd nergens op slaat.
Got Danic, ik dacht dat je t over acupressuur had op de handen
Thanks y'all. Hier ventileren is idd erg prettig, Cactus. Denk dat ik daar maar mee doorga
En die uitknop Danic Ik moest echt even naar mijn hand kijken
Maar ik vind het heel moeilijk. Ik ben namelijk niet echt zo'n fuck-de-rest-type. En op zich hoeft dat zo in het dagelijks leven niet zo erg, maar het kan natuurlijk niet altijd maar zo zijn dat anderen belangrijker zijn dan ik. Het is al zo vaak voorgekomen dat ik eigenlijk ziek op mijn werk verscheen, omdat er meerdere ziek waren, en ik dus dan maar doorging. Tijdens mijn zwangerschap met O hield ik het (op wilskracht) ook lang vol, en ik kreeg dat veel complimentjes op. En dat is dus onbewust een soort van "goede eigenschap" van mij geworden. Maar zo op de lange duur is het natuurlijk de vraag hoe goed zo'n eigenschap is. Altijd maar dat masker opzetten en roepen "met mij gaat het goed hoor" vergt natuurlijk op een gegeven moment zijn tol. Ik ben er klaar mee.
Maar kennelijk was ik er erg goed in, want dat het nu dus níet goed gaat, komt voor iedereen als een Grote verrassing. En het is ook een pijnlijk besef dat er maar héél weinig mensen hier in NO mij dusdanig goed kennen dat ze er doorheen prikken.
En die uitknop Danic
Ik moest echt even naar mijn hand kijken Maar ik vind het heel moeilijk. Ik ben namelijk niet echt zo'n fuck-de-rest-type. En op zich hoeft dat zo in het dagelijks leven niet zo erg, maar het kan natuurlijk niet altijd maar zo zijn dat anderen belangrijker zijn dan ik. Het is al zo vaak voorgekomen dat ik eigenlijk ziek op mijn werk verscheen, omdat er meerdere ziek waren, en ik dus dan maar doorging. Tijdens mijn zwangerschap met O hield ik het (op wilskracht) ook lang vol, en ik kreeg dat veel complimentjes op. En dat is dus onbewust een soort van "goede eigenschap" van mij geworden. Maar zo op de lange duur is het natuurlijk de vraag hoe goed zo'n eigenschap is. Altijd maar dat masker opzetten en roepen "met mij gaat het goed hoor" vergt natuurlijk op een gegeven moment zijn tol. Ik ben er klaar mee.
Maar kennelijk was ik er erg goed in, want dat het nu dus níet goed gaat, komt voor iedereen als een Grote verrassing. En het is ook een pijnlijk besef dat er maar héél weinig mensen hier in NO mij dusdanig goed kennen dat ze er doorheen prikken.
Ja dat is het hem vaak he. Sommige mensen hebben zoveel verantwoordelijkgeidsgevoel en 'hart voor de zaak'. Opzich een heel mooie eigenschap maar ook een hele lastige, omdat vaak heel makkelijk over je eigen grenzen heen wordt gestapt.
Het werk draait wel door hoor. Ja ze zullen misschien even een nieuwe balans moeten vinden, werk moeten herverdelen of nieuwe krachten aantrekken. Maar dat komt echt wel goed. Vooral niet jouw probleem van maken
En besides al.. zo redeneer ik het de laatste tijd.. het is ook in hun belang dat iemand zich opoffert om kinderen te baren. Goed voor de economie en bovendien .. wie moet hun billen later anders wassen?
Het werk draait wel door hoor. Ja ze zullen misschien even een nieuwe balans moeten vinden, werk moeten herverdelen of nieuwe krachten aantrekken. Maar dat komt echt wel goed. Vooral niet jouw probleem van maken
En besides al.. zo redeneer ik het de laatste tijd.. het is ook in hun belang dat iemand zich opoffert om kinderen te baren. Goed voor de economie en bovendien .. wie moet hun billen later anders wassen?
Denk dat je inderdaad heel goed analyseert wat er aan de hand is. Ik vind het ook herkenbaar. Als anderen het beeld van jou hebben dat je een bikkel bent, en het altijd allemaal wel aan kunt, omdat je dat beeld ook eigenlijk zelf zo hebt gecreëerd, dan is het ook echt lastig om die knop om te draaien, zowel bij jezelf als bij de anderen. Ik vind de reactie ook eigenlijk niet zo heel horkerig, maar misschien ligt dat aan mij. . Ik krijg het idee dat ze op haar manier probeert te begrijpen wat er aan de hand is en dit probeert te plaatsen. Daarbij slaat ze de plank volledig mis, maar dat is natuurlijk niet lullig bedoeld. En ik denk dat het ook echt zo is, dat het heel moeilijk is om dit voor te stellen als je zelf nooit zoiets hebt meegemaakt.
Maar het allerbelangrijkste is: dit zegt uiteindelijk niets over jou, wie jij bent en wat je waard bent.
. Ik krijg het idee dat ze op haar manier probeert te begrijpen wat er aan de hand is en dit probeert te plaatsen. Daarbij slaat ze de plank volledig mis, maar dat is natuurlijk niet lullig bedoeld. En ik denk dat het ook echt zo is, dat het heel moeilijk is om dit voor te stellen als je zelf nooit zoiets hebt meegemaakt. Maar het allerbelangrijkste is: dit zegt uiteindelijk niets over jou, wie jij bent en wat je waard bent.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
quote:Geen puf voor een uitgebreide reactie nu, maarSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.En Room, pittig wat zo'n reactie dan weer teweeg brengt, nadat je al zo je best hebt gedaan om hier toe te komen.. Sterkte, en hopelijk helpt de paasvakantie om weer wat rust te vindenEverything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the end
quote:
[..]
Geen puf voor een uitgebreide reactie nu, maarSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.En Room, pittig wat zo'n reactie dan weer teweeg brengt, nadat je al zo je best hebt gedaan om hier toe te komen.. Sterkte, en hopelijk helpt de paasvakantie om weer wat rust te vinden
Het gaat hier ff niet zo goed:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Everything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the end
Oh nee JM! Wat rot! Het is dat L. mij niet kent en ik zo ver weg woon maar ik wil met alle liefde oppassen zodat je naar Rotterdam kan.
Wat lief Malteser, wat is het toch jammer dat we zo ver uit elkaar wonen
Vandaag lijkt uk weer op de goede weg, ik nog niet echt, maar komt wel. J heeft beloofd dat hij als nodig iets met zijn werk en/of moeder regelt zodat ik sowieso kan bijkomen bij vriendin in 010.
Vandaag lijkt uk weer op de goede weg, ik nog niet echt, maar komt wel. J heeft beloofd dat hij als nodig iets met zijn werk en/of moeder regelt zodat ik sowieso kan bijkomen bij vriendin in 010.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Everything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the end
Ohhh JM, ik kan inhoudelijk niet goed reageren nu, maar ik hoop heel erg dat je even lekker kunt gaan uitrusten woensdag
MwC, ik had jouw verhaal helemaal gemist. Wat lijkt me dat vreselijk heftig zeg! Dappere stappen vind ik dit <3
MwC, ik had jouw verhaal helemaal gemist. Wat lijkt me dat vreselijk heftig zeg! Dappere stappen vind ik dit <3
Och JM toch. Wat zou ik je graag een knuffel geven. L en J hebben jou ook nodig, anders is jullie gezin niet compleet. Al voelt dat nu even anders, ik weet zeker dat ze niemand anders zouden willen.quote:
Wat lief Malteser, wat is het toch jammer dat we zo ver uit elkaar wonen
Vandaag lijkt uk weer op de goede weg, ik nog niet echt, maar komt wel. J heeft beloofd dat hij als nodig iets met zijn werk en/of moeder regelt zodat ik sowieso kan bijkomen bij vriendin in 010.
.
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
quote:
Wat lief Malteser, wat is het toch jammer dat we zo ver uit elkaar wonen
Vandaag lijkt uk weer op de goede weg, ik nog niet echt, maar komt wel. J heeft beloofd dat hij als nodig iets met zijn werk en/of moeder regelt zodat ik sowieso kan bijkomen bij vriendin in 010.Wat fijn dat Rotterdam wel door kan gaan!!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Je spoiler. Akelig herkenbaar gevoel. Ik opperde gisteravond hetzelfde.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Lieve dames, neem écht de tijd voor jezelf. Slaap wanneer het kan. Huur een schoonmaakster in. Durf prioriteiten te stellen. dat betekent keuzes maken, hoe lastig ook. Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. Maar zorg goed voor jezelf. Eérst jij, dan de rest van de wereld.
En ja makkelijk praten van de zijlijn, I know. Maar ik heb een vergelijkbare struggle doorgemaakt. En wat ik hierboven schrijf is essentieel.
En ja makkelijk praten van de zijlijn, I know. Maar ik heb een vergelijkbare struggle doorgemaakt. En wat ik hierboven schrijf is essentieel.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:
Wat lief Malteser, wat is het toch jammer dat we zo ver uit elkaar wonen
Vandaag lijkt uk weer op de goede weg, ik nog niet echt, maar komt wel. J heeft beloofd dat hij als nodig iets met zijn werk en/of moeder regelt zodat ik sowieso kan bijkomen bij vriendin in 010.Voor JM:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Over mij:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Oh MwCSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.En ikSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Everything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the endHerkenbaar, ik breng hem ook zelden naar bed, en elke keer als hij liever door J getroost wordt dan door mij breekt mijn hart een beetje
Verder heb ik heel weinig troostende woorden, ik heb al mijn empathie even voor mezelf nodig geloof ik en kan niet op woorden komen. het spijt me, ik voel wel echt met jullie meeKwakHet is niet aardig om te zeggen, maar ik vind het ergens zo troostend om te lezen dat meer mensen zulke gevoelens hebben. Ik wil er niet teveel op in gaan nu, maar ik voel me regelmatig echt compleet getikt en heel ver van mezelf vandaan. Heb er stom genoeg heel veel aan om te lezen dat anderen ook met dit soort processen worstelen, al gun ik jullie allemaal veel meerMag je wat mij betreft zeggen hoor Bloesem, ook dat is herkenbaarEverything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the endEens hoor, Bloesem. Dat is het fijne van dit forum, dat er heer veel minder taboes heersen dan in het "echte" leven.
Ik ben het zó met je eens Moonah. Fijn dat je et zo duidelijk kunt formuleren. Ik had het ook zo tegen een ander gezegd. Helaas heb ik alleen erg streng voor mezelf. Maar er wordt aan gewerkt.
Jm, for what it's worth, je lijkt me een fantastische moeder. Ik hoop dat je het zelf ook snel ziet. En weet je wat ik denk, nee weet? Dat J en L dood- en doodongelukkig zouden zijn zonder jou. Want alleen jij ben jij. Hopelijk krijg je hulp om hier uit te komenEven een dikke
Hier even een andere dilemma.. Weet niet of het hier hoort of bij kleuters..SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Engaging Infinite Improbability Drive..Evenstar wat naar voor je oudste. Ik zit me hier plaatsvervangend boos te maken, ik vind dit ronduit asociaal. Dat iemand moedwillig het (zelf)vertrouwen van een kind zo beschadigt (zeker bij jouw dochter die al het nodige meegemaakt heeft), ik kan daar echt niet bij. Ik kan me niet half voorstellen hoe het voor jou moet zijn. Ik heb geen tips voor je, veel wijsheid gewenst in deze situatie
[ Bericht 8% gewijzigd door Phaidra op 21-03-2016 21:30:46 ]Venus in pocketformaat
© loveliToch soort van gedeelde smart. En wetende dat je niet alleen bent. Lotgenoten, vind het altijd een apart woord, maar jullie zijn fijnquote:
Het is niet aardig om te zeggen, maar ik vind het ergens zo troostend om te lezen dat meer mensen zulke gevoelens hebben. Ik wil er niet teveel op in gaan nu, maar ik voel me regelmatig echt compleet getikt en heel ver van mezelf vandaan. Heb er stom genoeg heel veel aan om te lezen dat anderen ook met dit soort processen worstelen, al gun ik jullie allemaal veel meerJe gaat hier geen sorry zeggen he, dat mag in dit topic niet van mijquote:
Herkenbaar, ik breng hem ook zelden naar bed, en elke keer als hij liever door J getroost wordt dan door mij breekt mijn hart een beetje
Verder heb ik heel weinig troostende woorden, ik heb al mijn empathie even voor mezelf nodig geloof ik en kan niet op woorden komen. het spijt me, ik voel wel echt met jullie meeOh evenstar, ik heb ook de tranen in mijn ogen staan. Wat ontzettend naar voor je oudste. Echt onvoorstelbaar.SPOILER: @evenstarOm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Today is life -
the only life you are sure of. Make the most of today.
Dale CarnegieIk heb geen tips Evenstar. Ik denk dat je al doet wat je het beste kan doen, er voor haar zijn. Haar liefde geven. Ik wil gewoon even zeggen:ti amo più di ieri ma meno di domaniBuiten het financiele aspect.. Denk ik dat het haar meer Schade zal doen dan goed.quote:
Wat Kyara zegt
Misschien gek, maar is verhuizen terug naar Nederland een optie?
Weer alles omgooien, en ook een geweldige familie achterlaten. We hebben nog heel fijn en veel contact met de rest. En ze is graag gezien in de klas en heeft een held hechte band met haar beste vriendinnetje en al twee jaar "verkering".
Daarbij moet ik ook naar Oliver kijken.
Arwen zal haar echte Vader nooit kunnen leren kennen. Met die wetenschap zou ik nooit oliver bewust weghalen bij zijn Vader. Hoe een hufter D ook is. Is hij de vader van... Ik geloof ook niet dat het een oplossing zou zijn en ik geloof ook niet in opofferen van de een voor de andere wat ik dan wel zou doen.
En los van het financiele aspect dat ik niet bij kan benen wat hij telkens voor oli koopt. Denk ik ook dat als ik dan telkens voor Arwen iets zou kopen en voor oliver niets, dat een scheve verhouding gaat opgeven richting oliver. Want waarom koop ik niets voor hem. Mama houdt alleen van Arwen...
Ik verwacht helemaal niet dat hij evenredig voor Arwen Doet maar elke keer hij thuiskomen van paar uurtjes met papa.. En Zak vol speelgoed en de ander niets is ook niet ok.
Buiten het feit hij Oliver ook geen reeel beeld geeft. Want IMHO wat oliver nu leert is ik krijg alles. Terwijl ik juisg leer dat belangeijkste wat papa en mama kunnen geven is liefde en aamdacht en been kus of knuffel en stoeien en spelletjes doen veel belangrijker en waardevoller is.Engaging Infinite Improbability Drive..Ze ziet er op foto's op fb heel gelukkig uit daar in ieder geval. Krijgt zijn familie het hem ook niet aan zijn verstand? Dat hij zo verkeerd bezig is? Of luistert hij daar ook niet naar?ti amo più di ieri ma meno di domaniDie snappen het ook niet, en proberen allemaal...quote:
Ze ziet er op foto's op fb heel gelukkig uit daar in ieder geval. Krijgt zijn familie het hem ook niet aan zijn verstand? Dat hij zo verkeerd bezig is? Of luistert hij daar ook niet naar?
Hij denkt alleen aan zichzelf.
Het is voor hun ook horror.Engaging Infinite Improbability Drive..Wat een hufter zeg. Fijn dat je aan hen veel steun hebt, bijzonderquote:
[..]
Die snappen het ook niet, en proberen allemaal...
Hij denkt alleen aan zichzelf.
Het is voor hun ook horror.ti amo più di ieri ma meno di domaniJa daar ben ik me bewust van hoe bijzonder dat is. Vanaf dag 1 zagen ze Arwen als familie.. En ook nu blijven ze herhalen. Dat zij altijd nan haar allereerste achterkleinkind is en ook hebben ze allemaal been Klein kaartje of briefje geschreven voor haar bewaardoos op school. ( Als het echt even niet gaat , staat er doosje met briefjes en "veilige spullen" bij haar vertrouwenspersoon)quote:
[..]
Wat een hufter zeg. Fijn dat je aan hen veel steun hebt, bijzonder
En zijn moeder zegt ook iedereen en dit is mijn tweede dochter. En k Ben haar tweede mama. We hebben altijd hele goede band gehad.
Het scheelt ook dat D. In dit geval echt van het padje is. En ze zien wat hij Doet en zegt..Engaging Infinite Improbability Drive..EvenstarSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Voor de dames die het nodig hebben
Ik lees hier nog mee, gelukkig gaat het inmiddels wel een heel stuk beter dan het is geweest, maar dat heeft echt tijd nodig gehad.
Wat Moonah een stukje terug zegt, het klopt wel!quote:
Lieve dames, neem écht de tijd voor jezelf. Slaap wanneer het kan. Huur een schoonmaakster in. Durf prioriteiten te stellen. dat betekent keuzes maken, hoe lastig ook. Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. Maar zorg goed voor jezelf. Eérst jij, dan de rest van de wereld.
En ja makkelijk praten van de zijlijn, I know. Maar ik heb een vergelijkbare struggle doorgemaakt. En wat ik hierboven schrijf is essentieel.Mama van 2 lieve meiden :)Hier een inzakkertje vandaag...
Komende tijd moet J twee keer weg voor congres, twee dagen en een week. Maar er overlapt vanalles met werk van mij waar ik echt niet onderuit kan en een generale repetitie waar ik ook niet weg kan blijven... Getverdemme.
Nu moet ik dus opvang voor M regelen voor
1 april (etentje met familie waar M niet meekan)
7 april generale
8 april middag opvang want geen extra plek op vrijdagmiddag
20 april van 13-22 (studiemiddag kdv gecombineerd met een werkdag voor mij van 8-21.30)
22 april middag opvang ivm geen plek op vrijdagmiddag
Ik raak ten eerste in paniek als ik dit zie, en ten tweede word ik verdrietig... Zoveel verschillende gezichten, zoveel mijn kind uitbesteden. Voel me een enorme faalmoeder, en vind het eng, al die dagen alleen met hem zijn. En dan heb ik t nog niet gehad over de ochtenden - hoe moet ik dat doen...
En vandaag al de derde 'afwijzing' bij een tweedelijns ggz praktijk. Allemaal clientenstops. Godver wat voelt dat klote.KwakDaar zou ik ook allemaal niet blij van worden, kwak. Is het mogelijk dat M 7 en 8 april en van 20 tot en met 22/23 april uit logeren gaat, naar oma&opa of zo? Of dat iemand bij jou in huis komt logeren om je te helpen? Dat zou wel een fijne oplossing zijn, maar geen idee of zoiets kan. Ik zou in ieder geval proberen familie en vrienden in te schakelen. Er zijn vast wel mensen die willen helpen.
En Bloesem, wat heftig allemaal voor je. Gelukkig let je omgeving goed op je."All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"Ik zou ook logeren en/of opa en oma proberen... en anders zou ik toch thuisblijven... jammer voor werk/zang/familie... wat niet gaat, gaat niet.
Wb therapie... probeer PeP Gouda eens.eerstelijn maar heel fijne praktijk.
S. 2014
J. 2016kwakzor...
En herkenbaar, geen andere optie voor J? Moet hij maar die congressen? Sterkte
Cliëntenstopszo fijn al die bezuinigingen...
Mama van 2 lieve meiden :)Beide ouderparen werken nog...quote:Op donderdag 24 maart 2016 20:16 schreef Franny_G het volgende:
Daar zou ik ook allemaal niet blij van worden, kwak. Is het mogelijk dat M 7 en 8 april en van 20 tot en met 22/23 april uit logeren gaat, naar oma&opa of zo? Of dat iemand bij jou in huis komt logeren om je te helpen? Dat zou wel een fijne oplossing zijn, maar geen idee of zoiets kan. Ik zou in ieder geval proberen familie en vrienden in te schakelen. Er zijn vast wel mensen die willen helpen.
En Bloesem, wat heftig allemaal voor je. Gelukkig let je omgeving goed op je.
Mijn moeder is back up voor de 20e, J's moeder komt dan in principe en een vriendin van mij wisselt haar rond etenstijd af.
De 1e komt mijn moeder hier oppassen.
De rest gaan we idd weer familie en vrienden vragen, maar t maakt me zo onzeker...KwakEvenstar
Kwak
Bloesem
Kwak, ik sluit me ook aan bij de optie logeren.
En wat dat etentje met familie betreft.. dan gaan ze zonder jou en blijf jij lekker thuis bij M.♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.Thanks, maar ben echt uitgeeerstelijnd. Zoek tweedelijns EMDR therapeut ook ivm eventuele schematherapie/psychotherapie of toch medicatie.quote:
Ik zou ook logeren en/of opa en oma proberen... en anders zou ik toch thuisblijven... jammer voor werk/zang/familie... wat niet gaat, gaat niet.
Wb therapie... probeer PeP Gouda eens.
W.b. thuisblijven met M.... Tska, daar knap ik ook niet bepaald van op. En voor de eerste is t al wel geregeld. Zit ook deels in mijn hoofd hoor, bang dat ik mensen tot last ben met de oppasvraag, terwijl de opa's en oma's het leuk vinden...KwakOh oke.. ja dan heb ik geen tips... ken verder alleen de ggz en daar heb ik dan weer geen goede ervaringen mee...quote:
[..]
Thanks, maar ben echt uitgeeerstelijnd. Zoek tweedelijns EMDR therapeut ook ivm eventuele schematherapie/psychotherapie of toch medicatie.
Verder even eenS. 2014
J. 2016Bedenk maar zo: de meeste stellen met kinderen waarbij beide partners werken moeten het vaak met dit soort kunst-en vliegwerk regelen om alle ballen in de lucht te kunnen houden. M wordt daarbij opgevangen door mensen die goed voor hem zorgen en geen onbekenden voor hem zijn. Het geeft hem en hun de kans om een band op te bouwen. It takes a village to raise a child...quote:
De rest gaan we idd weer familie en vrienden vragen, maar t maakt me zo onzeker...
Ik vind het ook wel eens moeilijk hoor, als ik vier dagen achter elkaar werk en dan ook in de avond nog wel eens op pad ben.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik hoop dat je snel ergens terecht kunt."All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"Dat herken ik wel hoor.quote:
W.b. thuisblijven met M.... Tska, daar knap ik ook niet bepaald van op. En voor de eerste is t al wel geregeld. Zit ook deels in mijn hoofd hoor, bang dat ik mensen tot last ben met de oppasvraag, terwijl de opa's en oma's het leuk vinden...
Mijn meiden zijn ondertussen 10 en 6.
As zaterdag en 23 april gaan ze naar opa en oma omdat wij een feestje hebben. Eigenlijk hebben we 2 april ook wat maar ik wil niet weer mijn ouders vragen.
Ik zou ook de oppas kunnen vragen (meisje van 15) maar ik weet dat het laat wordt en dat voelt dan ook weer niet fijn naar de oppas. Dus mijn maag alleen..
21 mei hebben we een toneelvoorstelling en dan komt onze 3e dochter oppassen..
Het voelde niet prettig om weer mijn ouders te vragen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Vicky op 24-03-2016 20:44:30 ]♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.1x is genoeg♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.Wat een rotweken zeg... Ik zou daar ook echt ontzettend tegenop zien. Ik weet dat mijn vrouw aan het eind van haar chemo's geopereerd moet worden en een week in het ziekenhuis moet blijven. Ik ontken voorlopig dat dat moet gebeuren, want geen idee hoe me dat gaat lukken...quote:
[..]
Thanks, maar ben echt uitgeeerstelijnd. Zoek tweedelijns EMDR therapeut ook ivm eventuele schematherapie/psychotherapie of toch medicatie.
W.b. thuisblijven met M.... Tska, daar knap ik ook niet bepaald van op. En voor de eerste is t al wel geregeld. Zit ook deels in mijn hoofd hoor, bang dat ik mensen tot last ben met de oppasvraag, terwijl de opa's en oma's het leuk vinden...
Therapie...SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Sorry. Ik breek even in. Ik zie net voor het eerst dit topic en schrik eigenlijk van hoe eerlijk en open iedereen schrijft over haar hersenspinsels, angsten en depressies. Om me heen heb ik het idee dat ik de enige ben die het moederschap niet aan kan icm fulltimebaan. Het overmatig zorgen maken. Imperfect voelen. Willen verstoppen. Terug naar toen we gewoon onzichtbaar waren.
ik wil jullie eigenlijk gewoon even bedanken. het geeft me zo'n troost en rust om te lezen dat meer mensen waar ik van hou zulke gevoelens hebben. Ik vid het verschrikkelijk om te lezen dat jullie door een hel gaan. En zou jullie zo graag willen lijmen, knuffelen, het juiste advies willen geven.. Maar dat kan ik niet. Dit topic is 1 massive trigger voor me en ik kan dat op dit moment niet aan. Dan zuig ik mezelf leeg.
Maar ik wil wel laten weten dat ik ieder van jullie een heel warm hart toedraag.
En dat ik hoop dat je voelt dat je er toe doet. Hoe belangrijk je bent.
Voor jouw kleine, maar ook voor al die moeders hier op fok die door kunnen gaan na het lezen van jullie verhalen. Omdat het zo herkenbaar is. Zo de realiteit van alledag.
Mijn liefde is voor jullie.Thanks all. Intussen is de ellende dusdanig groot dat het naar alle waarschijnlijlheid rechtszaken materie gaat worden. Echter heeft zijn familie hem en verloofde duidelijk gemaakt dat hij geen enkele steun van hen kan verwachten. En ze de kindjes en mij steunen.
Bloesem
Kwak ik hoop dat je snel iemand vinden gaat.
FapEngaging Infinite Improbability Drive..Evenstar, wat erg is dit voor jou en de kinderen. Ik schrik er ook een beetje van. Je klonk zo gelukkig met je nieuwe leven overzee. Ik heb wel het gevoel dat je dit aan kan, hoe erg het ook is
Je klinkt sterk
Alle anderen hier ook heel veel sterkte gewenst. Soms kan het allemaal zo moeilijk zijn. Het is niet eerlijk
Faptist, zoals jij het beschrijft is het best herkenbaar. Terug naar de onzichtbaarheid en het 'na-ons-de-zondvloed-gevoel'. Dat zou best heel lekker zijn, ja. Maar ja, voor je kinderen is het niet altijd goed om onzichtbaar te zijn, daar ben ik wel achter.Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.Evenstar...
Voor nu een dikke knuffel voor jou, Arwen en Olli.S. 2014
J. 2016Ik ben in mijn eentje gesprek aangegaan met hem en verloofde heb gezegd ik neem dit op. Zoals ik vermoedde wilde hij weer zin door Drammen. Wat mij juist sterker maakte. Ik was zo kalm en rustig. Zelfs town zijn vriendin uitschreeuwde wat voor misselijke trut ik was omdat ik hem niet zijn zin gaf. Alsof die ook maar enigzins recht van spreke heeft over mijn kind. Ik heb beleefd gezegd ik praat respectvol en rustig naar jou . verwacht hetzelfde van jou.
Hij bleed dreigen heb daarmee gesprek beeindigd gezegd dan doe jij wat jij denkt dat goed is , doe ik dat ook. Ben met oogeheven hoofd de deur uitgelopen..
Wat er gaat gebeuren weet ik niet. Hij is verre van de D die hij ooit was... Narcistisch naar mannetje..
En ergens wist ik het wel maar ja liefde en blind. Maar ik kruip niet meer voor hem.
Weet je het is niet leuk.
En mijn hart gaat uit naar mijn kindjes.. Maar voor mezelf hoe gek het ook klinkt ik jank soms ook wel eens. Dan praat ik met mijn beste vriendin of ouders of zijn mam.
Maar het maakt me vooral sterker. Geeft me inzicht. En laat me groeien.
Ik ben ondanks dat hier gelukkig. Heb met aantal mensen en de bonus familie een goede band. Kindjes zijn voor grootste deel gelukkig. Alleen Arwen heeft het soms zwaar en dat raakt me diep. Maar ik denk ook dat ik doordat ik er sterker van worst haar beter kan helpen.
Het zou niet moeten zoals het gaat maar het gaat nu eenmaal zo. Dus maken we gelukkg met dat wat we wel hebben.Engaging Infinite Improbability Drive..Ik heb wel een naam voor je in G.quote:
[..]
Thanks, maar ben echt uitgeeerstelijnd. Zoek tweedelijns EMDR therapeut ook ivm eventuele schematherapie/psychotherapie of toch medicatie.
W.b. thuisblijven met M.... Tska, daar knap ik ook niet bepaald van op. En voor de eerste is t al wel geregeld. Zit ook deels in mijn hoofd hoor, bang dat ik mensen tot last ben met de oppasvraag, terwijl de opa's en oma's het leuk vinden...Evenstar, wat een rotsituatie. Al is het voor jullie als paar te laat, hoop ik toch dat je ex bezint, voor de kinderen.
Kwak, is de planning al rond, voor de daten dat J weg is? En hoe staat het met je peutenlacht?
Ik kan me niet herinneren dat het leven voor de generatie van mijn ouders zo hectisch was als voor ons. Mijn moeder was de rust zelve, bijvoorbeeld. Ik merk aan zo veel ouders dat het een haast onmogelijke opgave is om werk, kinderen, opvang en dergelijke te combineren. Waar is dat gestress ontstaan? Ik loop zelf constant met het gevoel dat ik tekort schiet, op alle fronten. Ik kan O niet de aandacht bieden die ik vind dat ze verdient, op mijn werk kan ik alleen maar "goed genoeg" bieden, het huishouden is een puinhoop, ik heb haast geen energie over voor mijn man, en we zullen we het vooral niet over mijn sociale leven hebben. Ik ben dat hol- en vliegwerk zo spuugzat, maar ik zie werkelijk niet waar ik een verandering aan kan brengen.
Ik zit nu 3 weken 100% thuis vanwege een hematoom in mijn baarmoeder. Een medische reden deze keer, en dus een stuk makkelijker om begrip te krijgen op de werkvloerDat hoop ik ook voor je, Room.
Vroeger moesten mijn ouders (nog van voor de oorlog, ze zijn al in de 80) een eigen bedrijf en vijf kinderen combineren. En dan zaten ze ook nog de halve zondag in de kerk. Maar zij legden de lat niet zo hoog voor zichzelf, als in; zij gaven bij lange na niet zoveel aandacht aan hun kinderen als ik nu aan mijn kind geef. We zijn ook echt anders gaan denken over opvoeding, en ik denk dat de druk om op al die fronten het goed te doen, is toegenomen. Maar ik weet ook dat mijn moeder toen ik heel klein was, eigenlijk overspannen was en waarschijnlijk ook depressieve periodes had. Dat heeft ze zelf nooit zo gezegd en het is ook niet op die manier benoemd, maar ik kan nu met terugwerkende kracht wel zeggen dat dit hoogstwaarschijnlijk het geval was. Kortom, veel verborgen leed, toen en nu.
Verandering kun je denk ik wel aanbrengen, als je echt je prioriteiten kunt gaan bepalen en je schuldgevoel meer kunt loslaten. Maar ja, dat is zo makkelijk gezegd zo."All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"Och room, het klinkt inderdaad alsof je veel te veel van jezelf vraagt... Ik herken veel van je verhaal, uiteindelijk raakte ik burn-out... Voor jezelf ben je misschien geen prioriteit maar voor O. ben jij zeker het allerbelangrijkste. Zij heeft mama nodig, Harder dan welke collega dan ook. En daarnaast verdien jij het gewoon om je fijn en gelukkig te voelen.
Take care.S. 2014
J. 2016Mijn moeder was thuis bij de kinderen, meer leeftijdsverschil tussen de kinderen zodat er steeds maar 1 jonger kind thuis was en de rest op school. Zwemles ging via school. Daarnaast nog op een sport, daar was geen geld voor, dus heb ik nooit gedaan. Andere moeders werkten ook niet en het was dus mogelijk om af en toe op elkaars kind te passen. Je liep gewoon langs de buuf en het was geregeld. Scheelt zoveel!!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Venus in pocketformaat
© loveliNou, ik denk ook gewoon dat je t als kind niet zo doorhebt hoe druk je ouders het hebben (gehad) en zelf idealiseren onze ouders het misschien ook een beetje. (volgens mijn schoonmoeder sliepen haar kinderen heel snel door, maar mijn man weet nog goed dat dat best lang duurde met zijn 4 jaar jongere zusje)..
Mijn moeder had het trouwens ook niet makkelijk. Toen ze zwanger bleek maakte haar vriend het uit. Ze heeft altijd gewerkt, maar was er ook veel voor mij. Ze werkte vaak 's ochtends als ik op school was, als ik thuiskwam was ze er en als ik naar bed ging kwam er oppas en dan werkte ze 's avonds nog. (Dat hoorde ook bij haar werk, pleegouders begeleiden). Dat is best zwaar geweest, maar ik heb daar (vrijwel) nooit iets van gemerkt...
Denk wel dat de lat nu soms wat hoger gelegd wordt nu. Laten huilen is bijv. not done en vroeger hoorde dat juist. Denk dat het belangrijk is zelf je grenzen te bewaken. Niet alles kan en de kinderen zijn geen prinsen/prinsessen die áltijd op plaats 1 komen (maar wel vaak genoeg natuurlijk). Maar goed, makkelijker gezegd dan gedaan..Ik vind het ergens erg fijn dat ik werk. Mijn moeder werkte 4 dagen, en dat scheelde vast ook veel druk op de ketel. Maar ik voel hier geen mogelijkheden of begrip voor vrouwen die minder werken om tijd aan de kinderen te besteden. Da's een Noors dingetje denk ik. Gender equality is hier een hoog goed, en hoewel ik dat zelf ook erg belangrijk vind, vind ik het hebben van de keus om wel/niet veel/weinig te werken het allerhoogste goed. Er zijn hier haast geen parttime banen, en als je dat hebt, wordt er door iedereen gezeurd over hoeveel pensioen je wel misloopt, dat je carrière er onder lijdt etc. Ik vind het erg benauwend. Ik denk zelf totaal niet zo. Mijn ouders hebben bijvoorbeeld de pensioensleeftijd nooit gehaald. Niet om te doemdenken, maar wie zegt dat ik het ga halen? Ik wil nú bij mijn kind zijn, en voel hier de mogelijkheid er niet voor.
Verder heeft ieder huisje idd zijn kruisje, Franny, dat is ook zo. En het leven is idd behoorlijk zwaar geweest voor veel vrouwen. Maar het beeld dat ik heb van veel jaren '80 moeders is oneindig veel tijd, kinderen mee naar huis tussen de middag, hordes moeders op het schoolplein, lekker kletsen voordat de kinderen uit zijn. Die leverden er financieel natuurlijk ook wel wat op in, maar ik heb echt het idee dat doordat er steeds mee vrouwen werken, alles dusdanig veel duurder is geworden dat je als vrouw ook wel haast voltijd móet werken om een gezin te onderhouden.
Misschien is dat jaren '80-moedersbeeld iets wat ik uit mijn hoofd moet zetten, maar ergens zie ik die rust en balans als een ideaal. Het is iig een balans die bij mij zoek is.
En misschien verwacht ik teveel van mezelf, maar ik voel dat anderen het ook van mij verwachten.
En idd GM, O is de allerbelangrijkste in de hele wereld. En voor haar ben ik dat. Maar er echt naar handelen, vind ik toch nog lastig.
Dat is toch wel heftig, PhaidraDenk dat het niet heel realistisch is inderdaad dat beeld. hoewel het voor sommige moeders wellicht wel zo was. Ik denk nu nog wel eens bij het voorlezen aan mijn moeder. Die wilde mij dan voorlezen, maar halverwege het verhaal viel ze zelf ongeveer in slaap en ging dan half het boek/half haar droom voorlezen. Ik vond dat altijd heel irritant, maar ze was natuurlijk gewoon kapotmoe! Nu begrijp ik eerlijk gezegd niet hoe ze het gedaan heeft, maar ik heb een heerlijke jeugd gehad!quote:
Misschien is dat jaren '80-moedersbeeld iets wat ik uit mijn hoofd moet zetten, maar ergens zie ik die rust en balans als een ideaal. Het is iig een balans die bij mij zoek is.
En misschien verwacht ik teveel van mezelf, maar ik voel dat anderen het ook van mij verwachten.
Neemt niet weg dat balans belangrijk is! Vervelend dat part-time banen bij jullie niet zo vanzelfsprekend zijn. Ik vind het heerlijk dat dat hier wel is en zelfs dan k'n je gewoon niet alles doen wat je allemaal zou moeten doen. Het huis is hier bijvoorbeeld regelmatig een bende en schoonmaken doe ik héél weinig. Zou het vaker moeten en willen doen, maar vind buiten spelen met de kinderen nu eenmaal belangrijker.. (al zijn af en toe de stekende opmerkingen van kinderloze schoonzus wel irritant, maar die probeer ik te negeren)
[ Bericht 18% gewijzigd door watmoetikkiezen op 30-03-2016 10:44:48 (aanvulling) ]Ik denk dat je het moet proberen los te koppelen van de tijd en het maatschappelijk klimaat en context. Want dan is het inderdaad alsof dat je leven bepaalt. In bepaalde opzichten is dat natuurlijk ook zo, maar als het gaat om rust voor jezelf creëren, dan is dat iets waar je zelf de doorslaggevende factor in kunt zijn, als je de verwachtingen en de denkbeelden van anderen kunt loslaten. Je eigen koers in het leven uitstippelen, dát geeft echt voldoening, niet het leven leiden dat andere mensen voor je hebben uitgedacht. Ik heb een totaal ander leven dan mijn moeder had, voor haar vaak onbegrijpelijk. Maar het is wel mijn leven, en van niemand anders, het resultaat van al mijn eigen keuzes. Dat geeft zoveel kracht."All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"Ik denk ook wel dat we de lat steeds hoger zijn gaan leggen. En we zijn individualistischer geworden. Als we eens een dagje optrekken met bijvoorbeeld mijn zus + gezin, merk ik pas hoe fijn zo'n sociaal vangnet is. Dat je niet continu je kinderen in de gaten moet houden. De kinderen spelen samen (oudste is 6 en komt ook echt wel melden als er iets is), en er zijn 4 ouders die steeds af en toe een oogje in het zeil kunnen houden. Vroeger was er veel meer de mogelijkheid om het opvoeden 'gezamenlijk' te doen.Venus in pocketformaat
© loveli
Forum Opties Forumhop: Hop naar:
