Het verhaal van Thijs Zonneveld uit de NRC van vandaag:
quote:
De Spaanse wielrenner Luis León Sánchez wordt verdacht van het gebruik van doping. Werkgever Blanco heeft onvoldoende bewijs voor ontslag.
Ook al wint hij, Blanco wil van Sánchez af
Het was een zege die voelde als een nederlaag. Toen Luis León Sánchez vorige week zondag de koninginnenrit van de Ronde van België won – na een solo van veertig kilometer – werd er bij de teamleiding van Blanco vooral gezucht, gesteund en gevloekt. Dat hij het Blanco-shirt droeg was al erg genoeg, dat hij er ook won was dubbel zo erg.
Eerder zei een Blanco-ploegbaas het al: „Luis León is een probleem.” Dat is niet veranderd. Integendeel. Blanco heeft, onder leiding van Richard Plugge, alles geprobeerd van hem af te komen. Ze zijn met elkaar verstrengeld in een wurggreep waaruit ontsnappen onmogelijk lijkt.
Terug naar de basis van het probleem: het contract dat Sánchez in augustus 2012 tekent. Dat bindt hem voor drie jaar aan – destijds – Rabobank, voor circa 2,6 miljoen euro. Ploeg blij, Sánchez blij. Maar niet lang na zijn contractverlenging valt zijn naam in het Usada-rapport: hij zou zijn begeleid door de Italiaanse dopingarts Michele Ferrari.
Blanco, dat hoofdsponsor Rabobank heeft verloren en schoon schip wil maken, start een intern onderzoek – niet alleen naar Sánchez’ band met Ferrari, ook naar zijn connecties met twee Spaanse dopingartsen: Eufemiano Fuentes en Jesús Losa. De twijfels over Sánchez rijzen als NRC eind januari schrijft dat hij klant zou zijn geweest bij Fuentes, onder deschuilnaam Huerto, nummer 26. Van Huerto worden drie bloedzakken gevonden in de vriezer van Fuentes.
De identiteit van Huerto (letterlijke vertaling: tuin – als verwijzing naar de streek rond zijn geboortestreek Murcia) kan worden afgeleid uit afgeluisterde telefoongesprekken in het politiedossier van Operación Puerto. Fuentes spreekt in de verslagen tweemaal met compagnon Ignacio Labarta over Huerto. Vooral het tweede gesprek tijdens de Ronde van Catalonië, op 15 mei, is van belang.
Fuentes: „Huerto heeft me gebeld, Om te zeggen dat...”
Labarta: „Ja, ze vertelden me dat.”
Fuentes: „... hij 25 seconden te laat was bij de start.”
Uit het wedstrijdverslag van persbureau EFE blijkt dat het Sánchez was die te laat arriveerde op het startpodium van de proloog. Dit wordt bevestigd door de perschef van de koers en zijn ex-ploegleider Manolo Saíz. Sánchez zou wegens een materiaalprobleem te laat zijn verschenen aan de start. Ook de Guardia Civil trekt de conclusie dat Sánchez schuil gaat achter Huerto, zo blijkt uit bladzijde 190 uit document 77 van het eerste deel van het dossier van de originele Guardia Civil-documenten van Operación Puerto.
Blanco zet Sánchez op non-actief. De teamleiding verzamelt informatie en confronteert hem met de feiten tijdens een gesprek in Amsterdam, in bijzijn van advocaten. Sánchez ontkent alles. Hij zegt dat hij geen doping heeft gebruikt en geen klant was bij Fuentes. Verder tonen zijn advocaten documenten uit het dossier van Operación Puerto die identiek zijn aan de documenten die de Blanco-ploeg heeft ingezien – maar dan met één verschil: de naam van Luis León Sánchez staat er niet in. De conclusie die de Guardia Civil trok in de eerste versie van het dossier is geschrapt in de volgende versie.
Volgens diverse Spaanse ex-renners is dat gebeurd omdat Sánchez’ vader in dienst is van de Guardia Civil. Eén van hen zegt: „De Guardia Civil is een sekte in de geest van Franco. Een kind van een andere Guardia Civil is speciaal in die rangen. Waarschijnlijk heeft iemand Luis León uit het onderzoek geschrapt om die reden: ze onderzoeken niet in elkaars families.”
Hoe het ook zij: Blanco heeft ineens juridisch gezien geen poot meer om op te staan. Maar behalve dopinggebruik ontkent Sánchez óók dat hij te laat kwam op het startpodium van de proloog van de Ronde van Catalonië. Dat schuurt: in oude persberichten, terug te vinden op internet, staat dat Sánchez wel degelijk te laat kwam. Verder worden er in het artikel in deze krant verschillende bronnen opgevoerd die die lezing bevestigen.
Maar als Blanco die bronnen contacteert weten sommigen ineens van niets meer. De perschef van de Ronde van Catalonië lijdt plotseling aan geheugenverlies en de Duitse ex-renner Erik Zabel (die op de bewuste dag na Sánchez startte en tegen ploegleiders van de Spaanse Movistar-ploeg zou hebben verteld dat hij aan de kant moest stappen omdat Sánchez te laat kwam aanstormen) zegt het niet zeker te weten. Blanco heeft aanwijzingen dat Sánchez liegt, maar dat is arbeidsrechtelijk niet genoeg om hem uit de ploeg te zetten.
Er ontstaat een status quo. Sánchez blijft ontkennen, Blanco stelt hem niet op. De ploeg hoopt op een doorbraak in het Italiaanse proces rond de praktijken van dokter Ferrari, of het Spaanse proces rond Operación Puerto. Blanco bidt dat aanklagers in het Puerto-proces het voor elkaar krijgen om het DNA van de bloedzakken te matchen met dat van Sánchez, maar die hoop vervliegt als de Spaanse rechter verbiedt om de bloedzakken te gebruiken voor bewijsgaring. Steun van de internationale wielerunie UCI of de Spaanse wielerbond krijgt Blanco evenmin.
Ook van andere ploegen komt weinig steun. Ze snappen niet dat Blanco een van zijn beste renners niet gebruikt. En Katjoesja stelt Ángel Vicioso, die ook met Fuentes in verband wordt gebracht, gewoon op?
De ploegleiding van Blanco zit met de handen in het haar, zeker als Sánchez dreigt met een arbitrageprocedure bij de UCI. Hij wil koersen, en volgens Nederlands arbeidsrecht heeft hij recht op werk. De optie om hem een programma vol kermiskoersen en C-wedstrijden te geven is juridisch onmogelijk. In overleg met de arbiter van de UCI wordt een programma samengesteld waarin beide partijen zich kunnen vinden. Sánchez maakt zijn rentree in de Ronde van België en zal daarna onder meer de Vuelta a Espańa rijden. Maar Blanco stelt hem niet op in de Tour de France – dat is publicitair te explosief. De officiële reactie van Blanco-manager Richard Plugge luidt: „Luis Léon rijdt de wedstrijden zoals we hebben bekendgemaakt en verder geven we geen commentaar.”
En dus stelt de ploeg Sánchez vanaf dat moment weer op, al is het allerminst van harte. Sánchez’ ploeggenoten in de Ronde van België krijgen van de ploegleiding te horen dat ze zich niet hoeven op te offeren voor diens kansen – hoe goed hij ook rijdt. Zijn aanwezigheid wordt gedoogd, maar daar houdt het ook meteen mee op. Dat hij de laatste etappe wint is niet het resultaat van teamwork; Sánchez doet het allemaal zelf.
Een toekomst heeft Sánchez niet bij Blanco. De liefde is over, maar er is een contract wat beide partijen tot elkaar verdoemt. Het meest waarschijnlijke scenario is dat Blanco zijn contract eind dit jaar afkoopt, en dat hij met een zak geld vertrekt.