Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen.
Wij (ik en mijn vriendin) zijn zwanger. Wat mij betreft is dat besef er nu bij mij gekomen. Ik ben 23 en mijn vriendin is 21.
Het was niet gepland maar ik ben eerlijk om te zeggen dat we hier beide over gefantaseerd hebben. Daarnaast moet ik ook toegeven dat wij beide heel erg onverstandig en laks zijn geweest omtrend anti conceptie.
Maar goed, dat weten we nu en dat is nu niet meer waar over gepraat moet worden.
Het kind. Bij mij spelen er een hele hoop gedachtes mee. Mijn relatie met mijn vriendin loopt niet bepaald vlekkeloos. Voor het moment dat we het kind kregen (onverwachts dus) leek het ook alsof er een eind aan kwam. Nu zitten we in een totaal andere situatie waarbij wij dus inderdaad moeten gaan kiezen of we het kind gaan houden of niet. EN eigenlijk is dat ook niet echt een discussie waar we beide lang over hoeven te praten. Want we zijn beide tegen een abortus. Wat mij het meeste dwars zit is de omgeving. Met name mijn familie. Iedereen in de familie zegt eigenlijk dat wij er beide, gezien ook onze huidige situatie in onze relatie, niet klaar voor zijn en dat gevoel heb ik deels zelf ook. Mentaal heb ik wat probleempjes. Ik heb vroeger vaak paniek aanvallen gehad waardoor ik een paar jaar toch binnen heb geleefd. Inmiddels heb ik hard gewerkt om in ieder geval weer deel te kunnen uitmaken van de samenleving. Mijn paniek aanvallen zijn weg maar geheel fysiek op me gemak voel ik me nog niet. Het gaat nu wel echt goed met mij en maak goeie stappen maar met dit erbij ben ik heel erg bang dat ik een set-back krijg. Daarnaast wil ik ook niet voor de verkeerde redenen aan een kind beginnen. Het principe staying together for the kids wil ik absoluut niet. Mijn vriendin overigens ook niet en wij zijn beide ook echt wel bereid om er hard voor te knokken.
Mijn ouders daar in tegen zijn oud aan het worden. Zij hebben met mijn broers het soort zelfde situaties al vaker meegemaakt en ze geven ook zelf aan dat ze niet weten of ze dit voor de zoveelste keer weer aankunnen. Ik had ook van de fouten van mijn broers moeten leren. Dit is niet bewust gebeurd maar ik had inderdaad beter moeten weten. Ik heb heel veel spijt dat ik mijn ouders opnieuw moet opzadelen met deze stress. Ik heb een fout gemaakt, dat is mijn conclusie maar ik wil mijn kind niet kwijt. Ik wil ook wel jong vader worden. Heb ik altijd over gefantaseerd maar nooit op een moment als nu. Mijn vriendin heeft schulden die ze nog moet afbetalen (wat overigens wel nog goed komt voordat de kind komt) Wij hebben samen ook nog geen woonplek wat dit ook maar weer moeilijker maakt want dat zou dan betekenen dat we bij mijn ouders moetten blijven en dan komen we dus weer op het punt wat ik eerder probeerde te maken.
Ik weet niet zo goed hoe of wat.. Ik weet niet of ik het wel volledig aankan, hoewel ik het wel wil. En ik weet ook niet zo goed of mijn ouders dit aan gaan kunnen... En als er iets gebeurd met hun zou ik dat mezelf nooit kunnen vergeven.
Nee, ZIJ is zwanger en jullie verwachten een kindje.
Je gaat er toch samen doorheen.. Ja okay prima Zij is zwanger, en wij verwachten een kind.,quote:Op maandag 13 mei 2013 11:00 schreef Brummetje_ het volgende:
Mensen die zeggen: "WIJ zijn zwanger."
Nee, ZIJ is zwanger en jullie verwachten een kindje.
als dit het enige is waar je wat over te melden hebt na zo'n OP....quote:
Mensen die zeggen: "WIJ zijn zwanger."
Nee, ZIJ is zwanger en jullie verwachten een kindje.
Waarom dan toch geen abortus? Jullie zijn nog superjong, alle tijd van de wereld om, als jullie over 3-4 jaar nog bij elkaar zijn, een gezin te stichten...
Het feit alleen al dat je zegt dat je bang bent dat je ouders het niet aan kunnen SCHREEUWT me werkelijk toe dat je er totaal niet klaar voor ben want waarom zouden je ouders het uberhaupt aan moeten kunnen? Jij besluit toch als grote jongen dat je het kind houdt samen met je vriendin? Dan zou ik er dus ook maar heel zeker van zijn dat je er ook echt je hele leven lang voor kan zorgen!
Hebben jullie beiden werk? Is het mogelijk om een urgentie te krijgen of particulier te gaan huren?
Heb je al met je ouders om de tafel gezeten en een eventueel plan gemaakt? En daarmee bedoel ik: waar gaan jullie wonen, wie gaat er voor het kindje zorgen, wie betaalt er wat?
Hoe lang is ze zwanger?
Het kan goed gaan, mits jullie allebei jullie verantwoordelijkheid nemen. De kans dat het goed gaat is niet groot, maar het kan.
De reden waarom abortus geen optie voor vooral mijn vriendin is omdat mijn vriendin helaas op jonge leeftijd in haar vorige relatie, 2x een miskraam heeft gehad.. Of ja 1x een miskraam van een tweeling.. ik weet niet hoe je dat dan zou moeten zeggen. In ieder geval wil ze echt niet nog een keer door dat verdriet heen.
Vanwegen haar schulden kunnen wij volgens mij voor zover ik het weet alleen nog maar particulier huren en dat is heel duur. Dusja.
Veel sterkte!
(Particuliere) woning zoeken en zorgen dat je werk houdt, dat is zeer belangrijk. Als je nu al weet dat je over 3 maanden op straat staat, ben je natuurlijk nu al aan het solliciteren toch?
Nou zekerheid heb ik niet. Verlenging heeft meer te maken met mijn prestaties op werk. Voor zover ik het weet gaat het gewoon goed dus de kans dat ik weer word verlengd is ook zeker aanwezig, maar dat gezegd te hebben ben ik ook zeker aan het rondkijken voor andere vacatures.quote:Op maandag 13 mei 2013 11:24 schreef mirannie het volgende:
Als jullie beide een baan hebben, is het financieel sowieso te doen.
(Particuliere) woning zoeken en zorgen dat je werk houdt, dat is zeer belangrijk. Als je nu al weet dat je over 3 maanden op straat staat, ben je natuurlijk nu al aan het solliciteren toch?
quote:
[..]
Nouja zeker is het niet. Verlenging heeft meer te maken met mijn prestaties op werk. Voor zover ik het weet gaat het gewoon goed dus de kans dat ik weer word verlengd is ook zeker aanwezig, maar dat gezegd te hebben ben ik ook zeker aan het rondkijken voor andere vacatures.
Misschien is het een idee om de situatie vanuit het nieuwe perspectief te zien. Het oude perspectief is dat jullie relatie niet zo lekker liep (toch sex, dus jullie zullen elkaar de tent niet uitgevochten hebben), werk, een omgeving die er van alles van vindt, etc. En dan nu ('ook nog') een kind.
Bij een nieuw perspectief kan het kind (jullie kind) het uitgangspunt vormen. Jullie krijgen een kind. Tof! Maar nu? Wat voor vader/moeder willen jullie zijn? Als een relatie toch onverhoopt niet werkt, hoe ga je dan met je ouderschap om? En op welk moment bepaal dat een relatie 'niet meer werkt'?
Werk is ook maar een 'bijkomstigheid' tov van het ouderschap. Laat je nooit tegenhouden door financiën.
Een kind weg laten halen is naar mijn mening geen optie. Ik ken een aantal vrouwen die later enorme psychische problemen hebben gekregen na een abortus. Naar mijn idee kun je dan beter het kind afstaan aan ouders die geen kinderen kunnen krijgen en ze wel graag willen. Dan kun je zelf ook kiezen of je later wel of niet iets met je kind te maken wil hebben.
Maar goed, nogmaals sterkte en ik hoop dat jullie (uiteindelijk) ook kunnen genieten van de zwangerschap.
Hoe lang gaan jullie al samen?
Mijn gevoel zegt heel sterk, niet aan beginnen.
sorry.Iets zeg me dat het van haar kant uit geen ongelukje is geweest...quote:Op maandag 13 mei 2013 11:04 schreef Brighteyes het volgende:
Jullie hebben er samen over gefantaseerd en nu is zij 'per ongeluk' zwanger. En dat terwijl jullie relatie al niet rolletjes liep...
Dat siriz bijv maar da's wel een religieus gekleurde club aan de visie te zien. Kan, maar wees je er wel van bewust.
Ik vind een kind nogal een blaar....quote:Op maandag 13 mei 2013 11:50 schreef Luigi het volgende:
Ik weet niet zo goed wat je nou van een forum verwacht. Ja het is kut, ja jullie hebben het zelf veroorzaakt maar nee wij gaan niet voor jullie beslissen. Of wou je meeste stemmen gelden doen? Het is een keuze tussen ongedaan maken en op de blaren zitten. Zoek eerst eens echte hulp ipv een internetforum.
Dat siriz bijv maar da's wel een religieus gekleurde club aan de visie te zien. Kan, maar wees je er wel van bewust.
Volgens mij ben jij de enige voor wie het ongepland was.quote:
Voor het moment dat we het kind kregen (onverwachts dus) leek het ook alsof er een eind aan kwam.
Ik schaar onder 'op de blaren' zitten ook opties als adoptie en dergelijke.quote:
Ok. Helder.quote:
[..]
Ik schaar onder 'op de blaren' zitten ook opties als adoptie en dergelijke.
Ik wil je iig heel veel succes wensen.....en sterkte man. Ik leef echt met je mee. Ik denk omdat TS zijn vriendin tegen abortus is en hij ook, dat ik de kans klein schat dat ze een abortus nemen, dus hij kan nu het beste zich voorbereiden op het vaderschap en wat het voor zijn leven gaat betekenen, wat er allemaal komen gaat.
Praktisch misschien kijken naar een woonplek voor jullie samen....Boeken lezen over ouderschap. En veel praten met je vriendin, communicatie zal helpen, steun.
Mijn advies gebaseerd op wat je allemaal in de OP schrijft: abortus of adoptie.quote:
Ik verwacht zelfs geen advies. Hoewel ik dat wel fijn zou vinden.
Ze is 21 en heeft in haar vorige relatie al een keer een miskraam gehad?quote:
wij hebben beide werk. Ik heb nog een 3 maanden contract en mijn vriendin een jaar contract die tot januari loopt. Mijn werk weet van de situatie dus een verlenging kan er maybe neit in zitten. Ik heb al wel wat op spaar gezet en kan nu nog zowieso met mijn resterende salarisen dat zijn er geloof ik 3, 700+ euro opzij zetten. Ik heb nu nog maar een kleine 1000 op spaar zitten. Haar schulden moeten nog afbetaald worden dus zij kan in principe iets van maar 125 in de maand opzij zetten. Natuurlijk is het zo dat wanneer ik mijn baan kwijt raak, ik metteen een andere baan ga zoeken. Al moet ik putje scheppen, dan moet dat maar.
De reden waarom abortus geen optie voor vooral mijn vriendin is omdat mijn vriendin helaas op jonge leeftijd in haar vorige relatie, 2x een miskraam heeft gehad.. Of ja 1x een miskraam van een tweeling.. ik weet niet hoe je dat dan zou moeten zeggen. In ieder geval wil ze echt niet nog een keer door dat verdriet heen.
Vanwegen haar schulden kunnen wij volgens mij voor zover ik het weet alleen nog maar particulier huren en dat is heel duur. Dusja.
Was ze toen wel bewust zwanger, of is dit haar tweede "ongelukje"?
O die reactie van hem had ik nog niet eens gelezen, dan kan 'abortus' dus weg uit m'n advies. Maar dit meisje is dus of ontzettend dom, of ontzettend uitgekookt.quote:
[..]
Ze is 21 en heeft in haar vorige relatie al een keer een miskraam gehad?
Was ze toen wel bewust zwanger, of is dit haar tweede "ongelukje"?
Ik ben ook benieuwd naar die miskraam, hoe ver dat in de zwangerschap was.
Als ik heel eerlijk ben had ik ook even de volgende gedachte: is die zwangerschap en miskraam van een tweeling uberhaupt wel echt gebeurd, of is het verzonnen als reden om TS uit een abortus te praten nu ze zwanger is. Maar goed, dat is alleen maar omdat zoiets een keer in mijn omgeving voorgekomen is.quote:
Nou ja, het gevoel voor drama wordt wel aangesterkt door een miskraam van een tweeling in eerste instantie zelfs "twee keer een miskraam gehad" te noemen.... en ik vermoed dat het een omschrijving is die van haar afkomt.
Ik ben ook benieuwd naar die miskraam, hoe ver dat in de zwangerschap was.
Persoonlijk vind ik 21 al een behoorlijk jonge leeftijd, en we weten niet hoelang TS en zijn vriendin verkering hebben, maar stel dat die miskraam op haar 17de was, dan vraag ik me echt af hoe per ongeluk ze nu zwanger geworden is.
Daarbij, als de vriendin van TS al een keer een miskraam gehad heeft, dan wist TS dus ook dat ze redelijk vruchtbaar was, want gewenst zwanger worden is soms al lastig zat, ongewenst zwanger worden is een behoorlijke Lucky shot.
De vorige keer dat het was gebeurd, was ze iets verder in de zwangerschap. Maar niet veel verder, heb ik begrepen.
We hebben nu een jaar een relatie. Daarbij moet ik wel zeggen dat ze vanaf praktisch dag 1 bij mij en mijn ouders woont. Haar miskraam was inderdaad op haar 17de, en dat was TOEN gewenst, door zowel haar als haar toenmalige vriend.
Wel even belangrijk om te meldden is dat de situatie toen ook anders was. Zij en haar vriend woonden toen al wel samen.
quote:
Ze is nu +/- 5 en een halve week. En nee de zwangerschap is ECHT gebeurd, haar moeder is er namelijk ook getuigen van geweest.
De vorige keer dat het was gebeurd, was ze iets verder in de zwangerschap. Maar niet veel verder, heb ik begrepen.
We hebben nu een jaar een relatie. Daarbij moet ik wel zeggen dat ze vanaf praktisch dag 1 bij mij en mijn ouders woont. Haar miskraam was inderdaad op haar 17de, en dat was TOEN gewenst, door zowel haar als haar toenmalige vriend.
Ik weet niet of je ervaring hebt met het krijgen van kinderen, maar als het idee van adoptie niet bij de moeder vandaan komt, dan zou ik zeker niet die richting op gaan adviseren.quote:
Maar TS: is adoptie eventueel een optie?
Ze was niet veel verder maar ze weet wel dat het een tweeling was? Bijzonder.quote:
Ze is nu +/- 5 en een halve week. En nee de zwangerschap is ECHT gebeurd, haar moeder is er namelijk ook getuigen van geweest.
De vorige keer dat het was gebeurd, was ze iets verder in de zwangerschap. Maar niet veel verder, heb ik begrepen.
We hebben nu een jaar een relatie. Daarbij moet ik wel zeggen dat ze vanaf praktisch dag 1 bij mij en mijn ouders woont. Haar miskraam was inderdaad op haar 17de, en dat was TOEN gewenst, door zowel haar als haar toenmalige vriend.
Wel even belangrijk om te meldden is dat de situatie toen ook anders was. Zij en haar vriend woonden toen al wel samen.
En sorry, op je 17de bewust een kind krijgen klinkt behoorlijk naïef en onverantwoord.
quote:
Ze is nu +/- 5 en een halve week. En nee de zwangerschap is ECHT gebeurd, haar moeder is er namelijk ook getuigen van geweest.
De vorige keer dat het was gebeurd, was ze iets verder in de zwangerschap. Maar niet veel verder, heb ik begrepen.
We hebben nu een jaar een relatie. Daarbij moet ik wel zeggen dat ze vanaf praktisch dag 1 bij mij en mijn ouders woont. Haar miskraam was inderdaad op haar 17de, en dat was TOEN gewenst, door zowel haar als haar toenmalige vriend.
Wel even belangrijk om te meldden is dat de situatie toen ook anders was. Zij en haar vriend woonden toen al wel samen.
Ik zou nog even een keer heel, heel, heel goed nadenken of dit echt wel is wat je wil... Kijk, als zij gee abortus wil heb je geen keus, maar mocht er nog zo'n mysterieuze miskraam komen zou ik heel hard maken dat ik weg kwam...
Ik opperde ook maar wat, geen idee hoe zijn vriendin daarover zou denken maar het bespreken kan altijd toch?quote:
[..]
Ik weet niet of je ervaring hebt met het krijgen van kinderen, maar als het idee van adoptie niet bij de moeder vandaan komt, dan zou ik zeker niet die richting op gaan adviseren.
Hoelang weet jij eigenlijk van die miskraam?quote:
Bespreken doen we ook zeker wel. Abortus is voor haar geen optie, alleen als ik er echt niet achter sta. Tegelijkertijd is haar reactie wel, aborteer ik nu, kan ik mezelf en jou niet meer normaal aankijken. En daarop volgend is haar reactie. Als ik jou dan toch niet meer heb wil ik dan ook niet mijn kind kwijt, dus ik weet het ook echt niet meer. Voor mij wel op basis van de huidige situatie. Ik kan haar standpunt, dat ze het niet nog eens wilt meemaken goed begrijpen maar goed dat hadden wjj beide moetten bedenken toen we bezig waren. Kijk voor mij is het een gevoel van. We hoeven nog niet nu. We hebben nu nog een optie om te wachten. Van haar kant is het nu zo van. Ik moet weer een kind gedag zeggen. Eerst kon ze er zelf niets aan doen. Maar nu tot zover is het goed.
Begin van de relatie. Daar is ze heel open in geweestquote:
[..]
Hoelang weet jij eigenlijk van die miskraam?
Een abortus is niet hetzelfde. Dat is een hele bewuste keuze dus die vergelijking moeten jullie sowieso helemaal niet trekken.quote:
Bespreken doen we ook zeker wel. Abortus is voor haar geen optie, alleen als ik er echt niet achter sta. Tegelijkertijd is haar reactie wel, aborteer ik nu, kan ik mezelf en jou niet meer normaal aankijken. En daarop volgend is haar reactie. Als ik jou dan toch niet meer heb wil ik dan ook niet mijn kind kwijt, dus ik weet het ook echt niet meer. Voor mij is een abortus wel een optie op basis van de huidige situatie. Ik kan haar standpunt, dat ze het niet nog eens wilt meemaken goed begrijpen maar goed dat hadden wij beide moetten bedenken toen we bezig waren. Kijk voor mij is het een gevoel van. We hoeven nog niet nu. We hebben nu nog een optie om te wachten. Van haar kant is het nu zo van. Ik moet weer een kind gedag zeggen. Eerst kon ze er zelf niets aan doen. Maar nu tot zover is het goed.
Als het al waar is, is zij destijds idd kindjes verloren die ze heel graag wilde hebben. Waar ze bewust voor koos.
Voor deze zwangerschap heeft ze (laten we daar maar vanuit gaan) niet bewust gekozen, jullie relatie loopt niet lekker, waarom zou je dat dan uberhaupt willen vasthouden en voortzetten?
Laat ik het even duidelijk maken dat ik er zeer zeker niet 100 procent overtuigd van ben dat ik het moet houden. Integendeel ik ben diegene die abortus overweegt. Helaas is, en dat is lullig voor mij, de keuze niet aan mij. Als zij niet wil. Dan wilt ze niet. Het gevoel wat wel bij mij speelt is, wat als.quote:
[..]
Een abortus is niet hetzelfde. Dat is een hele bewuste keuze dus die vergelijking moeten jullie sowieso helemaal niet trekken.
Als het al waar is, is zij destijds idd kindjes verloren die ze heel graag wilde hebben. Waar ze bewust voor koos.
Voor deze zwangerschap heeft ze (laten we daar maar vanuit gaan) niet bewust gekozen, jullie relatie loopt niet lekker, waarom zou je dat dan uberhaupt willen vasthouden en voortzetten?
Wat als ze het doorzet. Dan moet ik wel. Maar ook wat als ze het wel weghaalt, kan ik dan ook met mezelf leven wetende dat er ook een kans is dat het ook goed kon komen.
In jouw situatie zou ik vooral denken: als we nog een tijdje wachten kunnen we het kind een beter leven bieden dan dat we nu kunnen.quote:
[..]
Wat als ze het doorzet. Dan moet ik wel. Maar ook wat als ze het wel weghaalt, kan ik dan ook met mezelf leven wetende dat er ook een kans is dat het ook goed kon komen.
Denk je werkelijk dat die kans groot is? Allebei geen vast contract (voor waarschijnlijk koop je niks), zij heeft nog schulden om af te lossen, jullie relatie loopt niet lekker, jij ben niet al te stabiel etc. etc. etc.quote:
[..]
Laat ik het even duidelijk maken dat ik er zeer zeker niet 100 procent overtuigd van ben dat ik het moet houden. Integendeel ik ben diegene die abortus overweegt. Helaas is, en dat is lullig voor mij, de keuze niet aan mij. Als zij niet wil. Dan wilt ze niet. Het gevoel wat wel bij mij speelt is, wat als.
Wat als ze het doorzet. Dan moet ik wel. Maar ook wat als ze het wel weghaalt, kan ik dan ook met mezelf leven wetende dat er ook een kans is dat het ook goed kon komen.
Dat zou ik ook zijn als m'n plan om zwanger te worden gelukt is.quote:
Dat speelt er bij mij ook natuurlijk maar dat is geen gedachte die er bij haar doordringt. Ze lijkt/is heel standvast
Wat zo jammer is aan deze situaties is dat degene die er totaal niks aan kan doen, het kind, altijd degene is die er uiteindelijk het meeste onder te lijden heeft.
En dat zal ik mezelf voor altijd kwalijk blijven nemen als het kind er komtquote:
[..]
Dat zou ik ook zijn als m'n plan om zwanger te worden gelukt is.
Wat zo jammer is aan deze situaties is dat degene die er totaal niks aan kan doen, het kind, altijd degene is die er uiteindelijk het meeste onder te lijden heeft.
Die kans is idd niet groot. Die conclusie is bij mij ook aanwezig.quote:
[..]
Denk je werkelijk dat die kans groot is? Allebei geen vast contract (voor waarschijnlijk koop je niks), zij heeft nog schulden om af te lossen, jullie relatie loopt niet lekker, jij ben niet al te stabiel etc. etc. etc.
Wat mij over de streep hielp? Het feit dat je vriendin bij een eerder vriendje al een miskraam heeft gehad. Twee keer zwanger worden bij twee verschillende vriendjes terwijl een relatie niet lekker loopt. Op je 21e. Al mijn alarmbellen gaan af.
Volgens mij gaan ze bij iedereen af behalve bij TS. Soms zou je mensen door het beeldscherm heen even goed wakker willen schudden.quote:
Om eerlijk te zijn, ik ben geen voorstander van abortus, maar als het nog kan zou ik er in jullie geval toch voor gaan. Bovenstaand beschrevene bevat zo ongeveer alles wat een slechte toekomst voor ouders en kind garandeert.
Wat mij over de streep hielp? Het feit dat je vriendin bij een eerder vriendje al een miskraam heeft gehad. Twee keer zwanger worden bij twee verschillende vriendjes terwijl een relatie niet lekker loopt. Op je 21e. Al mijn alarmbellen gaan af.
We zitten nu op het moment waarop er een keuze gemaakt moet worden. Mijn keuze voor abortus was al heel duidelijk aanwezig, maar wordt alleen maar groter. Alleen die keuze kan ik helaas niet maken.
Was er idd maar iemand die wel tot mijn vriendin kon doordringen.. Mijn ouders, mijn broers, haar moeder konden het niet, en ik betwijfel of iemand het uberhaudt wel kan.
Wees de wijste en sta op een abortus.
Siriz is van oorsprong christelijk, maar ze willen in alle gevallen helpen, welke keuze je ook maakt(e). Ik denk de kijk op zwangerschap (een nieuw leven in de buik) overeenkomt met de kijk die de vriendin van TS daarop heeft en dat hij dus veel kan hebben aan een gesprek met Siriz.quote:
Ik weet niet zo goed wat je nou van een forum verwacht. Ja het is kut, ja jullie hebben het zelf veroorzaakt maar nee wij gaan niet voor jullie beslissen. Of wou je meeste stemmen gelden doen? Het is een keuze tussen ongedaan maken en op de blaren zitten. Zoek eerst eens echte hulp ipv een internetforum.
Dat siriz bijv maar da's wel een religieus gekleurde club aan de visie te zien. Kan, maar wees je er wel van bewust.
Abortus hoort niet in dat plaatje thuis:quote:
Siriz is van oorsprong christelijk, maar ze willen in alle gevallen helpen, welke keuze je ook maakt(e).
Even wel duidelijk, je zal als je met die organisatie aan de slag gaat in een bepaalde richting geduwd worden, en abortus valt daar echt niet onder.quote:Per 5 oktober 2010 worden hulp, voorlichting en opvang bij onbedoelde zwangerschap verleend door Siriz. Siriz komt voort uit de VBOK.
Zorgen zij dan ook voor een fatsoenlijke opvoeding / begeleiding van moeder, vader en kind in de 18 jaar na de geboorte?quote:
[..]
Abortus hoort niet in dat plaatje thuis:
[..]
Wolf in schaapskleren-organisatie.
) he. Ik gaf alleen even aan dat de visie van Siriz gekleurd zou kunnen zijn en wat hier de oorzaak van zou kunnen zijn.De vriendin wil toch ook geen abortus? Dan heb je toch meer aan een organisatie die wil helpen met de rest?! I.p.v. maar blijven aan te dringen op abortus. En als ze dat dan onder druk toch laat doen, dan kan ze alsnog daar terecht voor evt. hulp.quote:
[..]
Abortus hoort niet in dat plaatje thuis:
[..]
Even wel duidelijk, je zal als je met die organisatie aan de slag gaat in een bepaalde richting geduwd worden, en abortus valt daar echt niet onder.
Haar moeder was bij de seks dat heeft gezorgd voor haar zwangerschap?quote:
En nee de zwangerschap is ECHT gebeurd, haar moeder is er namelijk ook getuigen van geweest.
De ouders moeten de keuze maken, niet de organisatie. Siriz wil helpen de voors en tegens op een rij te zetten (staat op de site) en hulp bieden waar nodig. Dus ook de ouders helpen om het kind te kunnen opvoeden als dat een optie is. 18 jaar lang lijkt me wat overdreven, ik neem toch aan dat hulpverlening erop gericht is dat de ouders dat in een kortere tijd wel zelf moeten kunnen.quote:
[..]
Zorgen zij dan ook voor een fatsoenlijke opvoeding / begeleiding van moeder, vader en kind in de 18 jaar na de geboorte?
Misschien hebben ze een echo gehad? Bij mij konden ze met 5.5 week ook duidelijk zien dat het er maar 1 wasquote:
Eigenlijk kan ik er nog steeds niet bij dat je bij een miskraam bij laten we zeggen 7 of 8 weken, als leek kunt concluderen dat het een tweeling was.
Bij 5.5 week al??? Worden er dan überhaupt al echo's gemaakt?quote:
[..]
Misschien hebben ze een echo gehad? Bij mij konden ze met 5.5 week ook duidelijk zien dat het er maar 1 was
Ik heb een echo gehad met 5 weken en daarop was goed te zien dat ik geen tweeling krijg. Nu is de eerste echo normaal gesproken de termijnecho en die doen ze hier vanaf 8 weken. Daarop is dat dus ook te zien.quote:
Eigenlijk kan ik er nog steeds niet bij dat je bij een miskraam bij laten we zeggen 7 of 8 weken, als leek kunt concluderen dat het een tweeling was.
Maargoed, ook zonder die vorige relatie, de kinderwens toen en de miskraam gaan bij mij de alarmbellen af.
Waarschijnlijk voornamelijk om een zwangerschap uit te sluiten, om het te bevestigen is 5,5 week een onhandige termijn, want de kans is klein dat je een knipperlichtje ziet, en dan komt daar weer allemaal stress van.quote:
[..]
Bij 5.5 week al??? Worden er dan überhaupt al echo's gemaakt?
+1quote:
Maargoed, ook zonder die vorige relatie, de kinderwens toen en de miskraam gaan bij mij de alarmbellen af.
quote:
De FIOM is ook een stichting die jullie zouden kunnen helpen.
Wou het ook al opperen. Goede gesprekken gehad daar tijdens mijn zwangerschap, qua bepalen of ik het moest houden of afstaan. (abortus was bij mij geen optie meer, te lang zwanger, maar daar doen ze er in ieder geval niet moeilijk over, zoals die andere instelling die werd genoemd )Oh en verder hier ook alarmbellen ja.
Niet alleen het kind, TS verdient ook beter dan een dergelijke vriendin m.i.quote:
Op Ik heb totaal geen medelijden met TS. TS is oud en wijs genoeg om te weten dat hij zijn pik in een hele hoop problemen heeft gestopt. Wat dat betreft zou hij eens flink op de blaren moet zitten, ware het niet dat het kind er dan de dupe van wordt.quote:
[..]
Niet alleen het kind, TS verdient ook beter dan een dergelijke vriendin m.i.
Dat is ook wel weer waar.quote:
[..]
Ik heb totaal geen medelijden met TS. TS is oud en wijs genoeg om te weten dat hij zijn pik in een hele hoop problemen heeft gestopt. Wat dat betreft zou hij eens flink op de blaren moet zitten, ware het niet dat het kind er dan de dupe van wordt.
Ik hoef je medelijden ook niet. Dat is ook de bedoeling achter mijn post. Ik verzeker jou dat ik niet alleen de afgelopen week maar waarschijnlijk ook de rest van mijn leven op de blaren moet gaan zitten omdat ik iets inderdaad in the heat of the moment heb gedaan. En geloof mij ook dat ik volkomen bewust ben van het feit dat ik een ontiegelijke domme fout heb begaan. En dan praat ik even alleen in het belang van een eventuele kind (mocht mijn vriendin daar mee doorgaan) Want die zal er dan inderdaad, de dupe er van zijn.quote:
[..]
Ik heb totaal geen medelijden met TS. TS is oud en wijs genoeg om te weten dat hij zijn pik in een hele hoop problemen heeft gestopt. Wat dat betreft zou hij eens flink op de blaren moet zitten, ware het niet dat het kind er dan de dupe van wordt.
^foutje, pc verwerkt mijn vorige edit niet goed.quote:
[..]
Ik hoef je medelijden niet. Dat is ook de bedoeling achter mijn post. Ik verzeker jou dat ik niet alleen de afgelopen week maar waarschijnlijk ook de rest van mijn leven op de blaren moet gaan zitten omdat ik iets inderdaad in the heat of the moment heb gedaan. En geloof mij ook dat ik volkomen bewust ben van het feit dat ik een ontiegelijke domme fout heb begaan. En dan praat ik even alleen in het belang van een eventuele kind (mocht mijn vriendin daar mee doorgaan) Want die zal er dan inderdaad helemaal de dupe er van zijn.
Haar gevoelens prevaleren dus boven die van het kind.quote:
Ik kan haar standpunt, dat ze het niet nog eens wilt meemaken goed begrijpen maar goed dat hadden wij beide moetten bedenken toen we bezig waren. Kijk voor mij is het een gevoel van. We hoeven nog niet nu. We hebben nu nog een optie om te wachten. Van haar kant is het nu zo van. Ik moet weer een kind gedag zeggen. Eerst kon ze er zelf niets aan doen. Maar nu tot zover is het goed.
Dus het kind moet opdraaien voor jullie 'fout'. En ik zeg opdraaien, omdat het erop lijkt dat jullie samen (en ook niet apart) totaal niet klaar zijn voor een kind.
Dus heel lullig voor haar dat ze 'weer een kind gedag moet zeggen', maar het kind kíest er niet voor om bij jullie in jullie situatie geboren te worden...
Zo, nu even verder lezen. Sterkte anyway.
Edit: rest inmiddels ook gelezen. Mijn post is een beetje spuit elf.
[ Bericht 6% gewijzigd door Moonah op 13-05-2013 18:37:49 ]
Sinds ik zelf een kleintje heb ben ik anders over abortus na gaan denken. Eerst dacht ik daar veel te licht over en er moet echt heel wat gebeuren in de toekomst wil ik abortus overwegen.
Maar als ik in jouw situatie zou zitten, dan zou ik er denk ik wel voor kiezen.
Geld is handig, maar niet het belangrijkste om een kindje groot te krijgen. Met een hoop hulp vanuit je omgeving komt het wel. Maar het belangrijkste waar het in mijn ogen om draait, is de liefde die papa en mama voor elkaar voelen. En dat is bij jullie erg wankel. Een kindje is (zeker de eerste paar maanden) heel heftig voor je relatie, die moet heel, heel sterk zijn in mijn optiek. Anders ga je er aan onderdoor. Ik ken je niet, maar uit je verhalen concludeer ik dat dit bij jullie niet het geval is.
En ik ken ook iemand, nu 4 week geleden bevallen, die ook ineens 'onverwachts' zwanger was. Daarna gelijk dr kerel dumpte en vervolgens inderdaad bevestigde dat ze gewoon heel graag een kind wilde. Die kerel was slechts haar hulpmiddel.
Waarom zou je je baby van zoveel weken/maanden niet mogen vermoorden, maar mag je je baby wel vermoorden als ie nog groeit in je buik? In beide gevallen leeft het al. Waarom zo'n harde oplossing? Respecteer liever hun principes; ze hebben het besef dat ze onverstandig geweest zijn maar proberen voor zover ik zie ook te zorgen dat ze het wel kunnen doen. Wat begeleiding voor TS (en vriendin) lijkt mij een betere oplossing.quote:
Waarom dan toch geen abortus? Jullie zijn nog superjong, alle tijd van de wereld om, als jullie over 3-4 jaar nog bij elkaar zijn, een gezin te stichten...
Dat is ook maar hoe je het zelf ziet.. Een abortus ( overtijdsbehandeling) kan ook voordat er uberhaupt hartactiviteit is. Vind ik verre van vergelijkbaar met moord of iets dergelijks.quote:Op dinsdag 14 mei 2013 13:37 schreef najazeg het volgende:
Waarom zou je je baby van zoveel weken/maanden niet mogen vermoorden, maar mag je je baby wel vermoorden als ie nog groeit in je buik? In beide gevallen leeft het al. Waarom zo'n harde oplossing? Respecteer liever hun principes; ze hebben het besef dat ze onverstandig geweest zijn maar proberen voor zover ik zie ook te zorgen dat ze het wel kunnen doen. Wat begeleiding voor TS (en vriendin) lijkt mij een betere oplossing.
En kinderen groeien niet op principes.. Er zijn hele andere dingen nodig om een kind groot te brengen. Er is niet eens een eigen huis. En bij de ouders van TS is sowieso al geen steun te vinden.
ik heb nu de rest ook gelezen en het is idd niet bepaald een goede basis voor een kind nee. Dat maakt het ook lastig. Ik ben zelf iig geen voorstander van abortus, tenzij een verkrachting het geval is geweest of als het medisch niet anders kan. Ik zou dan nog eerder neigen om afstaan ter adoptie, wat al is genoemd, voor te stellen.quote:
[..]
Dat is ook maar hoe je het zelf ziet.. Een abortus ( overtijdsbehandeling) kan ook voordat er uberhaupt hartactiviteit is. Vind ik verre van vergelijkbaar met moord of iets dergelijks.
En kinderen groeien niet op principes.. Er zijn hele andere dingen nodig om een kind groot te brengen. Er is niet eens een eigen huis. En bij de ouders van TS is sowieso al geen steun te vinden.
Maar goed uiteraard is dit allemaal slechts mijn mening en TS en die vriendin zullen uiteindelijk zelf moeten beslissen wat ze doen.
Fijn... dan heb je nu wrsch door dat die principes van TS en zijn vriendin sws wat wankel zijn.quote:
[..]
ik heb nu de rest ook gelezen en het is idd niet bepaald een goede basis voor een kind nee. Dat maakt het ook lastig. Ik ben zelf iig geen voorstander van abortus, tenzij een verkrachting het geval is geweest of als het medisch niet anders kan. Ik zou dan nog eerder neigen om afstaan ter adoptie, wat al is genoemd, voor te stellen.
Maar goed uiteraard is dit allemaal slechts mijn mening en TS en die vriendin zullen uiteindelijk zelf moeten beslissen wat ze doen.
Natuurlijk is het de keus van de ouders, maar ik wil TS toch op het hart drukken dat hij noch zijn vriendin de belangrijksten zijn hier! Dat is namelijk dat kleine wondertje dat groeit in de buik van de vriendin van TS. En ik denk oprecht dat TS en zijn vriendin eens heel serieus moeten gaan nadenken wat zij dit kindje daadwerkelijk kunnen bieden. Want niks is zo funest voor een kind als een labiele relatie tussen ouders of het gevoel hebben niet gewenst te zijn.
Ja ik kan me heel goed voorstellen dat mevrouw in de 7e hemel is, dat was mijn schoonmoeder ook toen ze in verwachting was van haar eerste kindje. Begrijp me niet verkeerd ik ben blij dat mijn vriend er is, maar ik walg van de opvoeding die hij heeft gehad. Want hij kent zijn biologische vader niet, en moeders vond het belangrijker om haar jeugd in te halen dan goed voor haar kind te zorgen. En hij heeft nog steeds last van dingen die hij heeft mee gemaakt in zijn jeugd, die te wijten zijn aan de opvoedkundige kwaliteiten van zijn moeder.
Dus wees er echt 100% zeker van dat je dit kindje kunt geven wat het nodig heeft, en dan heb ik het niet over luxe. Maar gewoon over liefde aandacht voeding kleding ect ect ect. Want nogmaals TS en zijn vriendin zijn niet de belangrijkste en een baby is een levend wezen en geen moderne speelgoedpop. Ook al denken sommige (jonge)moeders dat nog wel eens te denken.
En ik zeg echt niet dat de vriendin van TS het kindje moet laten weghalen, want er zijn ook andere mogelijkheden zoals hierboven ook al aangegeven. Maar denk wel heel goed na over de gevolgen van je daden TS, want baby's worden ook groot en kindjes zijn echt niet alleen maar lief leuk en schattig,
Lijkt tegenwoordig wel een epidemie... vrouwen die mannen gebruiken omdat ze perse een kind willen, of vrouwen die denken met een kind een relatie te kunnen reddenquote:
Weten je ouders ervan? En wat vinden ze ervan? Aangezien jullie bij hun inwonen lijkt hun mening me ook niet onbelangrijk.
En ik ken ook iemand, nu 4 week geleden bevallen, die ook ineens 'onverwachts' zwanger was. Daarna gelijk dr kerel dumpte en vervolgens inderdaad bevestigde dat ze gewoon heel graag een kind wilde. Die kerel was slechts haar hulpmiddel.
Er zijn nu drie mensen in m'n omgeving zwanger en alle drie om één van bovenstaande redenen.Mooi verhaal. Lijkt het je een idee om de volgende keer de waarheid te vertellen? Zodat ik niet overkom als degene die alleen heeft gekozen voor deze zwangerschap.
Laten we eerst even wat dingen in verhouding trekken. Allereerst was de eerste zwangerschap een ongelukje. Mijn zwangerschap van jou niet. Hier hebben wij BEIDE bewust voor gekozen. 'Ik wil oud met je worden schatje, en ik wil graag jong vader worden.' En dit zei je terwijl je wist hoe sterk ik in mijn schoenen stond als het aankwam op zwangerschappen. Mijn fout net zo goed hoor.
Heb ik je soms verkracht? Nog niet bijna. Heb ik je belemmerd een condoom om te doen? Ook niet. Wist je dat ik de pil niet slikte? Dit wist je.
Conclusie, bewuste zwangerschap. Jammer dat je pas achteraf bedacht dat je er toch niet helemaal klaar voor was. Had je dit eerder gezegd hadden we kunnen zorgen dat we niet zwanger werden.
Je ouders waren het probleem niet. Als ik het nu, in mijn EENTJE, opgelost heb kunnen krijgen, wat hadden wij dan samen wel niet voor elkaar kunnen krijgen? Je ouders zijn niet oud, ze zijn niet ziek en zij hadden allerminst op hoeven draaien voor onze acties.
Je doet alsof het een uitzichtloze situatie was. Dikke-vette-bullshit. Door jouw uiteindelijke gebrek aan bijdrage heb ik alleen een huis gehuurd, mijn inkomen zekergesteld en de zwangerschap van Oliver uitgedragen.
De laatste keer dat ik je sprak was ik geloof ik 7 weken zwanger. Nu is je zoontje 3 weken oud en je hebt nog steeds geen moeite gedaan om enige vorm van interesse in hem te tonen. Maar laat me je verzekeren dat het een hele lieve, rustige en tevreden baby is en ik MET of ZONDER jou zal zorgen dat hij dit altijd blijft (gelukkig dan, niet een baby uiteraard). Wij hebben het zonder jou prima voor elkaar gekregen. Hij wordt omringd met liefde en financieel hebben we al helemaal niets te zeiken (vermeld ik even omdat je steeds de indruk wekt dat dit wel een probleem zou zijn).
En los van dit alles heb ik keuze om niet in het leven van Oliver te zijn meer dan gerespecteerd. Ik heb je niet voor de rechter gesleept, ik heb geen omgangsregeling of alimentatie afgedwongen of wat dan ook. Jouw keuze om wel of niet in zijn leven te zijn zal altijd jouw keuze blijven. Hoe zielig ik het dan ook vind dat mijn zoontje zijn vader niet kent.
Wil je nu nog een keer je verhaal doen maar dan wel zoals het echt is gegaan? Dat je uiteindelijk de relatie hebt verbroken omdat ik geen abortus deed en mijn kind weigerde af te staan aan je BROER en je daarna NOOIT meer iets van jezelf hebt laten horen.
Dankje.
Groetjes,
De moeder van je zoon.
dit.quote:
Om eerlijk te zijn, ik ben geen voorstander van abortus, maar als het nog kan zou ik er in jullie geval toch voor gaan. Bovenstaand beschrevene bevat zo ongeveer alles wat een slechte toekomst voor ouders en kind garandeert.
Wat mij over de streep hielp? Het feit dat je vriendin bij een eerder vriendje al een miskraam heeft gehad. Twee keer zwanger worden bij twee verschillende vriendjes terwijl een relatie niet lekker loopt. Op je 21e. Al mijn alarmbellen gaan af.
en een kleine kanttekening; want ts zegt in zn op toch echt heel duidelijk:
dan vind ik het een beetje flauw om dan nu in dit topic ts zn vriendin af te schieten als "die wilde zwanger worden, ach, die arme jongen toch die er in trapte"quote:Het was niet gepland maar ik ben eerlijk om te zeggen dat we hier beide over gefantaseerd hebben. Daarnaast moet ik ook toegeven dat wij beide heel erg onverstandig en laks zijn geweest omtrend anti conceptie.
edit. oh, wow, dit tiepte ik voor ik de megakick zag.
sterkte ts zn ex. je klinkt hardstikke goed bezig met jullie leven op de rit. ik hoop dat jullie eruit komen, want dit is toch ook niks.
[ Bericht 3% gewijzigd door simmu op 19-01-2014 19:50:25 ]
Account aangemaakt tussen de weeën door of op het kraambed?
En dan ook net weer zo'n nick...
Leandra, gevatte opmerking! Zou heel erg knap van mij zijn. Maar goed, ik kan duidelijk ook helemaal in m'n eentje zwanger worden, dus wie weet!