Bevallingsverhalen deel 16

Wow Lot je hebt n Co gevloerd heftig verhaal, en de ruggenprik die je niet meer mocht Maar je hebt t toch mooi voor elkaar gekregen!

Gulara uiteindelijk geen sterrenkijker? Ik moest even slikken toen je aan zn hoofdje voelde Jammer dat hij moest blijven en dat jij er neit bij mocht!! _{(wat is pneumo thorax?)}

quote:

Op zaterdag 18 mei 2013 13:32 schreef Fieder het volgende:
Wow Lot je hebt n Co gevloerd heftig verhaal, en de ruggenprik die je niet meer mocht Maar je hebt t toch mooi voor elkaar gekregen!

Gulara uiteindelijk geen sterrenkijker? Ik moest even slikken toen je aan zn hoofdje voelde Jammer dat hij moest blijven en dat jij er neit bij mocht!! _{(wat is pneumo thorax?)}

Een klaplong

Ach gossie
_Bedankt

Ja behoorlijk vermoeiend maar dat waren de regels. En ze hebben erg hun best gedaan, want proborstvoeding ziekenhuis, maar het ging niet.

Fieder, de arts heeft hem twee keer geprobeerd te draaien, maar dat lukte maar half en uiteindelijk is ie er als een soort kurkentrekker uitgekomen.

Gulara wat een heftige bevalling! En hole ia het nu met z'n long?

Bedankt voor de reacties!

quote:

Op vrijdag 17 mei 2013 21:00 schreef Kyara het volgende:
weet je nog wie de gyn was?

Ik pm je even

Gulara, mooi beschreven! Je trucje met het gas En heel mooi van dat moederinstinct!

Gulara jeetje wat heftig.. lastig van die pijnstilling zeg. En 20 hechtingen, my god gaat het ook weer beter met jou inmiddels?

L0t jemig de pemig, een assistente vloeren vind ik indrukwekkend hoor! En wat een pijn heb je gehad. Een sterrenkijker, wow! Ik dacht dat ik al had gereageerd maar ik kan het niet meer vinden!

En een kurkentrekkerbevalling klinkt ook heftig. Gulara je begon zo zen en fijn, jammer dat de tweede helft heel anders was.. Maar je moederinstinct vind ik ook heel mooi, dat kwam bij mij pas véél later!

Hoe hebben jullie mannen de bevalling ervaren eigenlijk? De mijne vond alles prachtig en veel rustiger dan hij had verwacht. Hij heeft me continu gemasseerd en was direct verliefd op F. Ik denk dat ik hem heel goed heb voorbereid maar hij was toch verrast door sommige dingen. Maar niet in negatieve zin dus. En hij vond mijn power echt fantastisch
Toen ik nog naar de OK moest was hij helemaal niet bang. Dit soort dingen begon ik me trouwens pas af te vragen na een week of drie

Pessie met z'n longen gaat het prima. Vlak nadat ie thuis was heeft ie ergens de jaren '80-slogan "huilen is goed voor de longetjes" opgepikt en daar flink mee geoefend.
Maar zonder gekheid, het had gewoon tijd nodig. Hij mocht pas naar huis toen er genoeg zuurstof in z'n bloed zat. Dat afbouwen van de zuurstof heeft even geduurd en thuis vonden we het de eerste nachten wel een beetje spannend. Maar dat is al lang over gelukkig.

Enfermera, ik ben nog steeds verbaasd hoe weinig last ik heb gehad van de hechtingen. Eigenlijk gewoon vrijwel niet.

Suiker, dat moederinstinct komt wanneer het komt. Ik vond het al behoorlijk gaar dat ik op het aaien van het hoofdje na, na de bevalling niet meteen zo'n gevoel had. Maar ik denk dat de boel ook wel echt getriggerd wordt als je kind opeens echt weg is.

Voor wat betreft die was vooral onder de indruk. En terecht! Hij heeft zich wel afgevraagd of hij niet eerder die ruggenprik er doorheen had moeten drukken. Toen de ruggenprik er eenmaal in ging was er nog bijzonder weinig van me over.
Ikzelf vond het precies goed zo. Wilde boven alles de regie van mijn bevalling zelf in handen houden. De injecties en gas waren eerste keus ende ruggenprik voor als het echt niet meer zou gaan. En zo is het ook gegaan. Toen de ruggenprik gezet werd ging het echt niet meer.
Dus dat heb ik hem nog even duidelijk gemaakt achteraf.

Ja onder de indruk, dat is wel een hele goede beschrijving. En inderdaad zeer terecht!!
Fijn dat je wel een goed gevoel aan de bevalling hebt overgehouden!

quote:

Op zaterdag 18 mei 2013 13:04 schreef Gulara het volgende:

[..]

Door de extra zuurstof had hij een pneumo thorax. Hierdoor heeft hij nog anderhalve week aan het zuurstof gelegen. Ik moest na drie dagen naar huis en omdat ik borstvoeding op verzoek gaf heb ik al die tijd in een straal van 3km rond het ziekenhuis doorgebracht. 's avonds laat naar huis, meteen in bed en om 6 uur er weer uit en snel weer terug met ploftieten.

Ah jeetje, een klaplong. Arm ding Gelukkig alles goed nu

quote:

Op zaterdag 18 mei 2013 22:36 schreef Suikertante het volgende:
Hoe hebben jullie mannen de bevalling ervaren eigenlijk?

M. was (net als jouw man op jullie beeb) meteen helemaal verliefd op Saartje Wat voor hem best speciaal was, was dat hij (nadat S. was goedgekeurd enzo) ongeveer een half uur met haar alleen op mijn kamer heeft gezeten (mij moesten ze nog dichtmaken na de ks). Heeft hij haar al die tijd op schoot gehad, en allerlei verhalen tegen haar gefluisterd. Dat hij haar ook altijd zal beschermen enzo

Toen ik mijn 25min wee had, toen was hij even erg bang dat het niet goed zou aflopen (omdat ik zoveel pijn had), maar verder vond hij het volgens mij vooral lang duren

[ Bericht 0% gewijzigd door Cocotrimonium op 18-05-2013 23:43:53 ]

Mijn vriend vond het superbijzonder maar ook lastig dat hij alleen maar kon toekijken terwijl ik pijn lag te lijden. Voor mij was zijn aanwezigheid en hand fijn knijpen al een enorme steun. Hij heeft wel 100 keer gezegd hoe trots hij op me was Was ook meteen verliefd op J. idd, echt meteen een papa .
Pfoe die momenten zou ik echt zo graag nog eens terughalen, zonder de pijn dan uiteraard.

quote:

Op zaterdag 18 mei 2013 23:37 schreef L0t.. het volgende:
Pfoe die momenten zou ik echt zo graag nog eens terughalen, zonder de pijn dan uiteraard.

+1
Ook echt de laatste momenten helemaal met z'n tweeën.

Zo gek en mooi he die vaderliefde? Ik had wel verwacht dat hij het mooi zou vinden, maar het droop echt direct van zijn gezicht af, hij was meteen echt tot over zijn oren verliefd

Coco ik ben zo'n drie kwartier nadat F er was nog onder narcose gebracht op de operatiekamer en toen heeft mijn vriend een uur of twee bloot op bloot met F gezeten Daarom vond ik het ook helemaal niet erg om in mijn eentje weg te moeten. Het heeft wel iets vind ik, dat mijn vriend na negen maanden meteen even alleen met hem mocht zijn.

Die laatste momenten met z'n tweeën hebben wij niet echt gekoesterd en ik vind het ook toch niet zo'n heftige overgang geweest van twee naar drie. En we zijn nog steeds heel vaak met twee. Ook die laatste keer naar je huis kijken zonder baby, instappen met een lege maxicosi, dat is allemaal helemaal langs me heen gegaan terwijl ik van tevoren had verwacht dat het echt diepe indruk zou maken, gek wel.

Wat heftig is het nog gelopen, gualara! Je moederinstinct komt wel heel mooi naar boven

Och, jullie papaverhalen ik kan niet wachten om dat bij mijn man te zien!

quote:

Op zaterdag 18 mei 2013 23:45 schreef Suikertante het volgende:
Ook die laatste keer naar je huis kijken zonder baby, instappen met een lege maxicosi, dat is allemaal helemaal langs me heen gegaan terwijl ik van tevoren had verwacht dat het echt diepe indruk zou maken, gek wel.

Ik ben alle keren als mama thuisgekomen maar zonder kind(eren)
En dat is dan echt heel raar. Je bent altijd met 2 geweest maar als je dan weer met 2 bent terwijl er al een nummer 3 is, dan voelt dat echt heel incompleet. (of je bent weer met 3 maar eigenlijk met 5)

Maar als je dan het huis verlaat met de wetenschap dat je je kind(eren) op gaat halen (zonder dat het pijn gaat doen ) dan komt dat ook wel even binnen hoor.

quote:

Op zondag 19 mei 2013 09:32 schreef Kyara het volgende:

[..]

Ik ben alle keren als mama thuisgekomen maar zonder kind(eren)
En dat is dan echt heel raar. Je bent altijd met 2 geweest maar als je dan weer met 2 bent terwijl er al een nummer 3 is, dan voelt dat echt heel incompleet. (of je bent weer met 3 maar eigenlijk met 5)

Maar als je dan het huis verlaat met de wetenschap dat je je kind(eren) op gaat halen (zonder dat het pijn gaat doen ) dan komt dat ook wel even binnen hoor.

Ja stom is dat hè. Ik heb de eerste nacht thuis ook echt naar dat lege bedje gestaard. Ik vond een leeg bedje en een lege buik echt zo stom. En ze waren allemaal superlief in het ziekenhuis, maar ik vond het zo'n eind weg. Om 6:00 was het eerste wat ik deed het ziekenhuis bellen en vervolgens als een gek weer die kant op.

Maar dat is natuurlijk ook weer anders als je er al eentje (of meer) thuis hebt. Lastig om dan je tijd te verdelen lijkt me of niet?

Lot en Gulara ook echt sterke verhalen.

quote:

Op zondag 19 mei 2013 09:32 schreef Kyara het volgende:

[..]

Ik ben alle keren als mama thuisgekomen maar zonder kind(eren)
En dat is dan echt heel raar. Je bent altijd met 2 geweest maar als je dan weer met 2 bent terwijl er al een nummer 3 is, dan voelt dat echt heel incompleet. (of je bent weer met 3 maar eigenlijk met 5)

Maar als je dan het huis verlaat met de wetenschap dat je je kind(eren) op gaat halen (zonder dat het pijn gaat doen ) dan komt dat ook wel even binnen hoor.

Zo herkenbaar!
Toen ik na een week weer thuiskwam had familie t huis versierd. Ik heb alles er afgetrokken en heel hard gehuild... Maar dat luchtte wel op!
Ik heb ook heel hard gehuild na het telefoontje dat we ons mannetje de volgende dag mee mochten nemen en dat ze graag wilden dat we die nacht rooming in zouden doen! En als je dan thuiskomt met kind... Dat kwam ook binnen


Bijzondere verhalen trouwens lot en Gulara

Je bent je dan natuurlijk ook heel bewust van al die momenten, ik had me nooit gerealiseerd dat je als je met weeën het huis verlaat misschien niet heel rustig rondkijkt en afscheid neemt van je stille huis

Het lijkt me ook heel gek om zonder uk thuis te komen. Je bent zelf al niet fit en ik zou ook echt zitten wachten en minuten tellen tot ik weer echt moeder zou mogen zijn, daar stel je je al zo lang op in!

Lot en Gulara wat een mooie verhalen

quote:

Op zondag 19 mei 2013 11:32 schreef Gulara het volgende:
Maar dat is natuurlijk ook weer anders als je er al eentje (of meer) thuis hebt. Lastig om dan je tijd te verdelen lijkt me of niet?

Toen ik weer thuis was kon ik maar 1 keer per dag naar de meisjes toen. Niet alleen ivm M maar ook omdat ik zelf niet kon rijden door de ks. Man was weer aan het werk om weer vrij te kunnen nemen als de meisjes thuis zouden komen. Was wel pittig inderdaad.

Gulara mooi verhaal. Mooi je moederinstinct.

Ik heb geen idee of vriend iets tegen ean gezegd heeft toen ik op verkoeverkamer lag ga het straks vragen. Hij heeft naarciets vastgehouden zegt hij. Ik vond dat thuiskomen zonder kind ook echt niks. Ik zat thuis en zei ik heb geen kind en de katten zijn er ook niet. Ik wil dat die thuiskomen het is zo stil in huis.

Ik ben zonder weeën van huis gegaan ik wist niet eens dat toen ik op controle ging ik met een lege buik thuis zou komen.

Ja ik had ook nog de mazzel dat al die dagen is meegegaan. Samen met een van de eerste bussen heen en de laatste weer terug. Tussendoor werkte hij dan in de familiekamer. En ik kon gewoon de hele dag naar Pi toe.
Het scheelde ook dat hij verder gewoon goed was. Alleen wat slangetjes die in de weg zijn. En je blijft steeds op dezelfde vierkante meter, maar verder kon ik gewoon alles met hem doen. En dat was lang niet bij alle babies zo.

Ik kijk er dus ook niet met een negatief gevoel op terug.