pfffff wat een dag...
De operatie is geslaagd, amandelen zijn verwijderd en er zijn buisjes geplaatst. Gebit is nagekeken en haar neusgangen zijn nagekeken en waren goed open(ze is in 2009 aan choanala stenose en atresie geopereerd).
Maar toen....
Het intuberen ging al moeilijk, maar het extuberen geeft nu problemen. Ze was na de OP uit voorzorg naar de IC gebracht om haar wakker te laten worden en te extuberen. Dit hebben ze 2x geprobeerd, maar is beide keren niet gelukt, ze stikt dan. Ze ligt dus nu nog aan de beademing en wordt in slaap gehouden, morgenvroeg gaan ze het weer proberen.
Er gebeurt dus nu precies waar ik bang voor was
Ik probeer er maar niet teveel aan te denken en ik hoop dat ik morgenvroeg een goed sms-je krijg.
Moeders heeft het er net als mij enorm moeilijk mee... Vanmiddag toen meisje net op de IC was en wij moesten wachten, was er een paar keer "paniek" op de IC. Wij zaten daar maar in de wachtruimte en we wisten dat het meisje waarschijnlijk was. Toen wat later de arts dan ook kwam vertellen dat het extuberen niet gelukt was, knapte er bij ons wat...
Moeders heeft door alle stress opeens sinds gisteren een tintelende rechterhand, dit zou wel eens op een schub kunnen duiden. Als we terug zijn uit Oldenburg kan zij dus naar de neuroloog.
Sjakie ligt in ons bed, ik denk dat ik daar maar naast kruip en wat slaapuurtjes probeer te pakken. Ik merkte vanavond op de Autobahn terug dat alles z'n tol al wel gaat eisen, ik ben gewoon kapot.