Preciesquote:Op vrijdag 12 april 2013 02:23 schreef DO2 het volgende:
Maar goed, ik neem die lijstjes niet heel serieus. De reden mag duidelijk zijn.
quote:Op vrijdag 12 april 2013 02:10 schreef DO2 het volgende:
Hier krijg ik het ook wel warm van:
[ afbeelding ]
Zie nu pas dat het een boek isquote:Op vrijdag 12 april 2013 01:19 schreef Tchock het volgende:
[..]
Bijzonder hoe erg de hoes bij een gevoel kan horen. Ik vind wat je nu post totaal oninteressant, maar ik snap wel precies wat je bedoelt; ik heb hetzelfde bij deze hoes:
[ afbeelding ]
Duizenden gedachten en verhalen schieten me hier bij te binnen. Hoewel jij misschien denkt 'rood, boek. Zwarte achtergrond' en verder kijkt
Ik ook.quote:Op vrijdag 12 april 2013 10:06 schreef BoerBert het volgende:
[..]
Zie nu pas dat het een boek is.
En eens met Animals van Pink Floyd.
quote:Op vrijdag 12 april 2013 10:06 schreef BoerBert het volgende:
[..]
Zie nu pas dat het een boek is.
En eens met Animals van Pink Floyd.
De deluxe editie is het boek zelfquote:Op vrijdag 12 april 2013 10:08 schreef Felagund het volgende:
[..]
Ik ook.Terwijl het mijn favoriete Radiohead album is.
Inderdaad. Tot net kon ik het nog niet eens raten op RYMquote:Op vrijdag 12 april 2013 14:45 schreef Arn0 het volgende:
Wel gek, normaal wordt alles met Justin Vernon enorm gehyped maar had nog niets over dit album gelezen. Toch maar eens beluisteren.
quote:
quote:Vergis u niet in de naam: Vondelpark is geen Amsterdams bandje, maar een Brits trio dat in gedachten kennelijk graag door voorname stadsparken zwerft. Uit die wandelingen bloeit dan prachtige rustdance, zoals te horen op debuutalbum Seabed, dat we gerust een juweel van de nieuwe, poëtische en introspectieve elektronische dansmuziek mogen noemen.
Wat een hemels mooie liedjes laat Vondelpark uit de laptops en synths stromen. In trage en betoverende elektronische ritmes en atmosferische zweefgitaren (Quest), zoals we die ook hoorden bij de latere, meer vrolijke platen van de Cocteau Twins. De vocalen zijn vervormd en ook al zo lucide, maar weten de luisteraar in de refreintjes van liedjes als Blue Again en het baarmoederlijk mooie Always Forever toch stevig beet te pakken. Dan hoor je ineens r&b, als vertolkt in een droom.
In Closer grijpt een aarzelende piano, gedrenkt in zware golven ambient, je bij de keel, helemaal als Lewis Rainsbury er zijn verleidelijke droomstem omheen vouwt. Slik! Een plaat om dicht tegen je aan te drukken.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |