Het Europees kampioenschap voetbal 1988 werd tussen 10 juni en 25 juni gespeeld in West-Duitsland. Het was de achtste editie van het Europees kampioenschap voetbal, dat om de vier jaar wordt georganiseerd door de overkoepelende voetbalbond UEFA.
Slechts acht landen konden zich kwalificeren voor het eindtoernooi, waarvan West-Duitsland zich als gastland automatisch had geplaatst. Titelhouder Frankrijk werd al in de kwalificatiefase uitgeschakeld, ten faveure van de Sovjet-Unie. Nederland won uiteindelijk de finale op 25 juni in München, toen de Sovjet-Unie met 2-0 werd verslagen. Het was de eerste en tot dusver enige Europese titel voor Oranje.
Dit Europees kampioenschap kende enkele voor een groot toernooi opmerkelijke en zeldzame statistieken; zo werd er gedurende het toernooi geen enkele speler van het veld gestuurd, was er voor geen enkele wedstrijd in de knock-outfase een verlenging of een strafschoppenserie nodig en werd er in elke wedstrijd minimaal één keer gescoord.
Nederland kwalificeerde zich voor de eindronde, maar niet zonder slag of stoot. Tijdens de wedstrijd Nederland - Cyprus ontplofte een zware vuurwerkbom in het Cypriotische strafschopgebied vlak bij de keeper. Die werd hierdoor onwel en de Cypriotische spelers verlieten hierop in protest het veld. Na lang aandringen werd de wedstrijd vervolgd en uiteindelijk door Nederland gewonnen met 8-0, mede door 5 goals van John Bosman. Hij vestigde hiermee een record dat officieel nooit werd erkend. Er werd gevreesd dat de UEFA Nederland hiervoor zou straffen door middel van uitsluiting of een reglementaire nederlaag, maar men besloot tot overspelen van de wedstrijd zonder publiek. Op 9 december 1987 won Nederland alsnog met 4-0. Dit incident is ook bekend onder de naam bomincident.
In de eerste halve finale, op 21 juni in Hamburg, stond het Nederlands elftal tegenover dat van West-Duitsland, waar veertien jaar eerder in de finale van het wereldkampioenschap nog met 2-1 van was verloren. Omdat Oranje destijds door velen als de betere ploeg werd beschouwd, was de verloren wedstrijd in 1974 voor een groot aantal Nederlanders reden voor wat een "nationaal trauma" werd genoemd. Doelman Hans van Breukelen zou later in een interview aangeven dat dit een van zijn motivaties was niet te verliezen; hij vermoedde dat andere spelers dezelfde gevoelens hadden. De wedstrijd zou uiteindelijk eindigen in een 2-1 overwinning van Nederland.
In de eerste helft waren er kansen voor beide kanten, maar Nederland leek sterker. Tegen de verhouding in kwam West-Duitsland echter na 55 minuten op voorsprong. Een charge van Frank Rijkaard met borst en bovenbeen werd beoordeeld als een overtreding, en de Roemeens scheidsrechter Igna gaf een strafschop. Lothar Matthäus benutte deze, hoewel Van Breukelen naar de juiste hoek dook en de bal nog wist te raken. Een kwartier voor tijd kreeg ook Nederland een strafschop toebedeeld, nadat Van Basten op de grond belandde na een sliding naar de bal van verdediger Jürgen Kohler. Ronald Koeman schoot vervolgens de gelijkmaker binnen. Beide strafschoppen zouden later door voetbalanalytici als onterecht worden beoordeeld. Twee minuten voor het eindsignaal, met een stand die op dat moment een verlenging zou betekenen, bereikte een pass van Jan Wouters Van Basten en al vallend passeerde hij in de lange hoek doelman Eike Immel, waardoor Nederland zich plaatste. In het feest op het veld dat na de wedstrijd volgde zorgde Koeman voor enige controverse door een shirt van het Duitse elftal langs zijn achterwerk te halen, als zou hij er zijn billen mee afvegen.
Het EK 1988 werd gespeeld in 8 speelsteden in het voormalige West-Duitsland. De wedstrijden werden afgewerkt in: Hamburg, Hannover, Gelsenkirchen, Düsseldorf, Keulen, Frankfurt, Stuttgart en München. De finale werd gespeeld in het Olympiastadion waar destijds 72.308 supporters de wedstrijd live hebben bekeken. Zij waren allen getuigen van de doelpunten van "Gullit 33ste minuut" en van "Van Basten 54ste minuut". De opstelling van het Nederlands Elftal was als volgt: Van Breukelen, R. Koeman, Van Aerle, Rijkaard, Van Tiggelen, Wouters, Mühren, Vanenburg, E. Koeman, Gullit, Van Basten. Marco van Basten was met 5 doelpunten absoluut topscorer van het EK 1988. Mede dankzij zijn fantastische kwaliteiten als voetballer wist Oranje het EK van 1988 te winnen.
De wereldberoemde treffer van Marco van Basten tijdens de finale van het EK in 1988 is gekozen tot mooiste finale doelpunt ooit. De bezoekers van de website van de UEFA konden kiezen op het mooiste EK-finaledoelpunt.
In 1988 maakte Van Basten op fantastische wijze de 2-0 tegen de Sovjet-Unie. Dat zou tot nu toe de enige prijs van het Nederlands elftal opleveren. De trainer van sc Heerenveen had concurrentie van Fernando Torres en David Trezeguet en troefde deze eenvoudig af. Liefst 69 procent van de bezoekers van de UEFA-website kozen voor de treffer van Van Basten.
Het doelpunt van Torres in de EK-finale van 2008 tegen Duitsland kreeg 10,6 procent van de stemmen. Trezeguet maakte in de finale van het EK in 2000, in België en Nederland, in De Kuip namens Frankrijk de 2-1 na verlenging tegen Italië. Zij belangrijke treffer leverde 9,7 procent op. Antonín Panenka (1976) en Horst Hrubesch (1980) maakten eveneens geen kans.
![EK-1988.jpg]()
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !