R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb straatvrees en ptss overleefd 
Hoe het is ontstaan bij mij is niet van toepassing, maar wat ENORM heeft geholpen bij mij was sporten! In mijn geval vechtsport, maar alles waar je bij beweegt helpt bij ptss én straatvrees, want je word dan geconfronteerd met andere mensen, nieuwe situaties, je krijgt een dagbesteding, je krijgt zelfvertrouwen, door het sporten krijg je een fijn gevoel en een mooier lichaam. Ik had destijds een vechtsportleraar die veel te maken kreeg met probleemjongeren en die wist perfect mij te confronteren met mijn problemen, waardoor ik er over durfde te praten en het een plekje kon geven. Heel veel vliegen in een klap.
Als je sporten bij haar voorstelt, zal ze hoogstwaarschijnlijk née zeggen.
Wat bij mij hielp is zeggen 'we gaan vanavond sporten!' in plaats van 'zullen we kijken of...'
Hou het kort en bondig, anders gaat de ptss'er of straatfobie'er er alleen maar over malen en malen, zo ben ik ook.
Een dagbesteding is écht belangrijk, laat haar uitzoeken wat haar aanspreekt, desnoods via een collage ofzo. Zoek rond op het internet wat er in de buurt te doen is. Een stukje schaamte zal ook meespelen, aangezien ze al een jaar thuis zit, maar hoe langer je wacht, hoe hoger de drempel. Desnoods ga je koffie schenken in het bejaardentehuis.
Ooh, en huisdieren helpen ook. Neem een actief beestje, een hond als er goed voor gezorgd kan worden, of een rat, fret, enzovoorts. Iets waar je je mee bezig kan houden, en ik vond het destijds fijn dat ik eindelijk voor iets anders kon zorgen in plaats van andersom.
Zorg dat positieve ervaringen de plek innemen van negatieve ervaringen, zoek iets leuks om je op te verheugen, iets waarvoor je leeft, je passie. Dan MOET je de deur wel uit, en dan raken de problemen op de achtergrond.
Zo, ik heb mn zegje weer gedaan. Positief blijven!
Hoe het is ontstaan bij mij is niet van toepassing, maar wat ENORM heeft geholpen bij mij was sporten! In mijn geval vechtsport, maar alles waar je bij beweegt helpt bij ptss én straatvrees, want je word dan geconfronteerd met andere mensen, nieuwe situaties, je krijgt een dagbesteding, je krijgt zelfvertrouwen, door het sporten krijg je een fijn gevoel en een mooier lichaam. Ik had destijds een vechtsportleraar die veel te maken kreeg met probleemjongeren en die wist perfect mij te confronteren met mijn problemen, waardoor ik er over durfde te praten en het een plekje kon geven. Heel veel vliegen in een klap.
Als je sporten bij haar voorstelt, zal ze hoogstwaarschijnlijk née zeggen.
Wat bij mij hielp is zeggen 'we gaan vanavond sporten!' in plaats van 'zullen we kijken of...'
Hou het kort en bondig, anders gaat de ptss'er of straatfobie'er er alleen maar over malen en malen, zo ben ik ook.
Een dagbesteding is écht belangrijk, laat haar uitzoeken wat haar aanspreekt, desnoods via een collage ofzo. Zoek rond op het internet wat er in de buurt te doen is. Een stukje schaamte zal ook meespelen, aangezien ze al een jaar thuis zit, maar hoe langer je wacht, hoe hoger de drempel. Desnoods ga je koffie schenken in het bejaardentehuis.
Ooh, en huisdieren helpen ook. Neem een actief beestje, een hond als er goed voor gezorgd kan worden, of een rat, fret, enzovoorts. Iets waar je je mee bezig kan houden, en ik vond het destijds fijn dat ik eindelijk voor iets anders kon zorgen in plaats van andersom.
Zorg dat positieve ervaringen de plek innemen van negatieve ervaringen, zoek iets leuks om je op te verheugen, iets waarvoor je leeft, je passie. Dan MOET je de deur wel uit, en dan raken de problemen op de achtergrond.
Zo, ik heb mn zegje weer gedaan. Positief blijven!
Ik weet 't is geen excuus ik ben er zelf ook bij
Maar 'k heb ze niet in de hand die hersens van mij
:D
Maar 'k heb ze niet in de hand die hersens van mij
:D
Dankjewel voor de tips!quote:Op dinsdag 9 april 2013 21:11 schreef StormInATeacup het volgende:
Ik heb straatvrees en ptss overleefd
Hoe het is ontstaan bij mij is niet van toepassing, maar wat ENORM heeft geholpen bij mij was sporten! In mijn geval vechtsport, maar alles waar je bij beweegt helpt bij ptss én straatvrees, want je word dan geconfronteerd met andere mensen, nieuwe situaties, je krijgt een dagbesteding, je krijgt zelfvertrouwen, door het sporten krijg je een fijn gevoel en een mooier lichaam. Ik had destijds een vechtsportleraar die veel te maken kreeg met probleemjongeren en die wist perfect mij te confronteren met mijn problemen, waardoor ik er over durfde te praten en het een plekje kon geven. Heel veel vliegen in een klap.
Als je sporten bij haar voorstelt, zal ze hoogstwaarschijnlijk née zeggen.
Wat bij mij hielp is zeggen 'we gaan vanavond sporten!' in plaats van 'zullen we kijken of...'
Hou het kort en bondig, anders gaat de ptss'er of straatfobie'er er alleen maar over malen en malen, zo ben ik ook.
Een dagbesteding is écht belangrijk, laat haar uitzoeken wat haar aanspreekt, desnoods via een collage ofzo. Zoek rond op het internet wat er in de buurt te doen is. Een stukje schaamte zal ook meespelen, aangezien ze al een jaar thuis zit, maar hoe langer je wacht, hoe hoger de drempel. Desnoods ga je koffie schenken in het bejaardentehuis.
Ooh, en huisdieren helpen ook. Neem een actief beestje, een hond als er goed voor gezorgd kan worden, of een rat, fret, enzovoorts. Iets waar je je mee bezig kan houden, en ik vond het destijds fijn dat ik eindelijk voor iets anders kon zorgen in plaats van andersom.
Zorg dat positieve ervaringen de plek innemen van negatieve ervaringen, zoek iets leuks om je op te verheugen, iets waarvoor je leeft, je passie. Dan MOET je de deur wel uit, en dan raken de problemen op de achtergrond.
Zo, ik heb mn zegje weer gedaan. Positief blijven!
Ik heb dus begrepen dat zij zo'n 3 keer per week samen met haar vriend sport. Echter wat jij zegt, vechtsport wil zij dus ook graag gaan doen.. Maar ze denkt dat mensen dat raar vinden. Ze is behoorlijk stevig en heeft weinig conditie en 0 ervaring met vechtsport en zal dus alles moeten leren. Waar zij aan denkt is kickboksen heb jij dat ook gedaan?
Verder begint de straatvrees steeds beter te gaan. Door de regen fietsen vind zij steeds minder erg en ook het obsessief checken van het weer is nu veel minder nu eindelijk de sneeuwperiode voorbij is. (sneeuw en hagel vind ze vreselijk)
Ze is nu enorm aan het schoonmaken en heeft een leuke hond waar zij dagelijks mee gaat fietsen. Dat gaat allemaal goed... Zij wil heel graag een 2e hond. Haar vriend wil dit niet
En..... We gaan samen kijken of vrijwilligerswerk bij de voedselbank ofzo iets voor haar is!
Jeeeejjjj ik ben trots op dat wat we in zo korte tijd bereikt hebben!
<3
Goed dat je dit allemaal doet, maar hou werk en prive wel een beetje gescheiden ;-)
Heb zelf alleen maar ervaring met vechtsporten en als er een type sport is waar mensen met respect met elkaar omgaan dan zijn het die wel. Bij mij op karate zitten twee dames die behoorlijk wat gewicht in de schaal leggen en die hebben het prima naar hun zin. En je wilt geen ruzie met ze krijgen ...
Als ze in de buurt van Den Haag woont komt ze maar een keer gezellig mee trainen :-)
Heb zelf alleen maar ervaring met vechtsporten en als er een type sport is waar mensen met respect met elkaar omgaan dan zijn het die wel. Bij mij op karate zitten twee dames die behoorlijk wat gewicht in de schaal leggen en die hebben het prima naar hun zin. En je wilt geen ruzie met ze krijgen ...
Als ze in de buurt van Den Haag woont komt ze maar een keer gezellig mee trainen :-)
Helaas woont ze in de buurt van Eindhoven, beetje ver!quote:
Goed dat je dit allemaal doet, maar hou werk en prive wel een beetje gescheiden ;-)
Heb zelf alleen maar ervaring met vechtsporten en als er een type sport is waar mensen met respect met elkaar omgaan dan zijn het die wel. Bij mij op karate zitten twee dames die behoorlijk wat gewicht in de schaal leggen en die hebben het prima naar hun zin. En je wilt geen ruzie met ze krijgen ...
Als ze in de buurt van Den Haag woont komt ze maar een keer gezellig mee trainen :-)
Ik ga samen met haar eens gewoon een kijkje nemen. Kan ze even 1 op 1 met de trainer haar gevoel mbt de training bespreken. Ik ben al 1x met haar gaan sporten en nee, conditie heeft ze totaal niet.. Wel enorm veel doorzettingsvermogen... Daar kon ik nog wat van leren. Iemand met haar gewicht die toch gaat hardlopen (intervaltraining) op de loopband terwijl zij met moeite 1 minuut aan een stuk hardloopt... Ik zeg petje af. Ze wordt wel steeds beter want ze begon op een halve minuut. En ze drukte met dr benen zo 80 kilo weg zonder haar gewicht erin te gooien. Je moet het maar kunnen!
Ben nu bij haar, we hebben net de CIZ alle info gestuurd die ze wilden. Nu nog bij de SPVer het resultaat v/d behandeling opvragen en hem zien te overtuigen dat zij AWBZ wil... Hulp aan huis. Een soort van PIT verpleegkundige..
* Zij kan slecht alleen zijn en wil hieree om leren gaan, zichzelf af leren leiden.
* Zij poetst veel en vaak. Toch is het altijd rommelig als ik bij haar ben. Zij wil met de pit een schema gaan maken hoe zij haar huishoude goed kan ordenen.
* Zij vind het fijn als iemand haar thuis een beetje komt ondersteunen. Een wekelijks bezoek van een PIT zou zij fijn vinden omdat dat haar motiveerd te blijven doen wat zij moet doen.
* Ze heeft behoefte aan gezelschap en hangt erg aan mij, maar ik kan niet op elk moment op komen draven ivm werk studie. Ze zou graag de momenten die zij moeilijk vind, dus de laatste paar uren voor haar vriend thuis komt van het werk, niet alleen zijn en aan het werk gaan met een pit.
Iemand nog ideeën die we kunnen melden bij de spv'er?
zij is eigenlijk een beetje bang van hem omdat hij haar afblaft dat ze gewoon moet gaan werken, dus ze heeft mij mee gevraagd.
<3
Kickboksen weet ik niet, maar doe zelf aikido en hebben mensen van alle leeftijden, alle condities en alle posturen op de mat. Niet competitie gericht, dus echt op het zelf beter worden en daardoor voor veel mensen heel prettig (en voor anderen juist nietquote:
[..]
Dankjewel voor de tips!
Ik heb dus begrepen dat zij zo'n 3 keer per week samen met haar vriend sport. Echter wat jij zegt, vechtsport wil zij dus ook graag gaan doen.. Maar ze denkt dat mensen dat raar vinden. Ze is behoorlijk stevig en heeft weinig conditie en 0 ervaring met vechtsport en zal dus alles moeten leren. Waar zij aan denkt is kickboksen heb jij dat ook gedaan?
Verder begint de straatvrees steeds beter te gaan. Door de regen fietsen vind zij steeds minder erg en ook het obsessief checken van het weer is nu veel minder nu eindelijk de sneeuwperiode voorbij is. (sneeuw en hagel vind ze vreselijk)
Ze is nu enorm aan het schoonmaken en heeft een leuke hond waar zij dagelijks mee gaat fietsen. Dat gaat allemaal goed... Zij wil heel graag een 2e hond. Haar vriend wil dit niet
En..... We gaan samen kijken of vrijwilligerswerk bij de voedselbank ofzo iets voor haar is!
)Maar je kunt het zo zwaar maken als je zelf wilt, ik doe met enige regelmaat 5 uur op een dag. Je leert ook niet alleen doen, maar ook "voelen", waar is de ander sterk, waar niet, etc.
"Dit? Dit zijn mijn oorlogswonden, heb jarenlang oorlog gevoerd met mezelf, maar ik heb gewonnen!"
Hey TS en client,
De tips van Storminateacup... Beter had ik het niet kunnen verwoorden. Wil alleen een kleine kanttekening maken. Op dit moment zit ik zelf een beetje in dezelfde situatie als client van TS. Ik zie heel goed (en ik denk client ook) waar het probleem ligt. Maar waar het probleem nu in zit is: discipline en de juiste motivatie van het concretiseren van een doel (sporten, werken) en dit dan daadwerkelijk waar te durven maken. Welke stoornis je dan ook hebt, PTSS, angst, aanpassing... Mijn psychiater zegt ook; daar gaat het niet om. Het gaat op dit moment om het basale vertrouwen in de samenleving terug te winnen door naast de doelen die je stelt, deze 'kleine' (voor ons grote) doelen waar te maken met een goed team om je heen, die je daarin steunt en motiveert! Dan bedoel ik: erkende psycholoog en/of psychiater (ik heb betere ervaringen met vrijgevestigde). En dan in kleine stapjes toewerken naar verbetering en dat kan soms lang duren maar is de moeite waard!
Dus TS, congrats voor jou! Knap, maar moeilijk! En vanuit eigen ervaring zeg ik ook: steunen prima, maar ze moet het uiteindelijk zelf doen. Daarmee bedoel ik... Jij bent een klein stukje steun (wel belangrijke!) naast de professionele steun die ze ook nodig heeft. Hierdoor zal ze uiteindelijk zelf haar stukje zelfvertrouwen en geloof in de samenleving terugwinnen waardoor ze iig weer de 'kleine' doelen aan kan.
De reden dat ze geen EMDR uitvoeren wss is dat je idd eerst een beetje stabiel moet kunnen functioneren wil je de echte confrontatie aan kunnen gaan. EMDR is één van de meest intensieve maar ook effectieve therapie op dit gebied. Dan moet je zeg maar wel tegen een stootje kunnen en daar zal client wellicht nog niet aan toe zijn (ik ook niet). Dat geldt ook voor intensieve praattherapie over het trauma. Soms wordt er medicatie gegeven om de situatie te stabiliseren maar het probleem met medicatie zijn de hoeveelheid bijwerkingen op zowel korte als lange termijn. Ik ben blij dat ik medicatie heb gebruikt om de moeilijkste tijd door te komen, maar ik had er veel eerder mee moeten stoppen ivm de nare bijwerkingen, het is eigenlijk gewoon troep. Gelukkig mag ik eindelijk na 10 jaar afbouwen!
Ok, als je meer wilt weten (ben slechts een ervaringsdeskundige hoor :p) of ideetjes wilt uitwisselen, pm me maar. Zij mag me ook pm-en hoor...
Groetjes pinguinito.
[ Bericht 12% gewijzigd door -pinguinito- op 20-04-2013 02:10:09 ]
De tips van Storminateacup... Beter had ik het niet kunnen verwoorden. Wil alleen een kleine kanttekening maken. Op dit moment zit ik zelf een beetje in dezelfde situatie als client van TS. Ik zie heel goed (en ik denk client ook) waar het probleem ligt. Maar waar het probleem nu in zit is: discipline en de juiste motivatie van het concretiseren van een doel (sporten, werken) en dit dan daadwerkelijk waar te durven maken. Welke stoornis je dan ook hebt, PTSS, angst, aanpassing... Mijn psychiater zegt ook; daar gaat het niet om. Het gaat op dit moment om het basale vertrouwen in de samenleving terug te winnen door naast de doelen die je stelt, deze 'kleine' (voor ons grote) doelen waar te maken met een goed team om je heen, die je daarin steunt en motiveert! Dan bedoel ik: erkende psycholoog en/of psychiater (ik heb betere ervaringen met vrijgevestigde). En dan in kleine stapjes toewerken naar verbetering en dat kan soms lang duren maar is de moeite waard!
Dus TS, congrats voor jou! Knap, maar moeilijk! En vanuit eigen ervaring zeg ik ook: steunen prima, maar ze moet het uiteindelijk zelf doen. Daarmee bedoel ik... Jij bent een klein stukje steun (wel belangrijke!) naast de professionele steun die ze ook nodig heeft. Hierdoor zal ze uiteindelijk zelf haar stukje zelfvertrouwen en geloof in de samenleving terugwinnen waardoor ze iig weer de 'kleine' doelen aan kan.
De reden dat ze geen EMDR uitvoeren wss is dat je idd eerst een beetje stabiel moet kunnen functioneren wil je de echte confrontatie aan kunnen gaan. EMDR is één van de meest intensieve maar ook effectieve therapie op dit gebied. Dan moet je zeg maar wel tegen een stootje kunnen en daar zal client wellicht nog niet aan toe zijn (ik ook niet). Dat geldt ook voor intensieve praattherapie over het trauma. Soms wordt er medicatie gegeven om de situatie te stabiliseren maar het probleem met medicatie zijn de hoeveelheid bijwerkingen op zowel korte als lange termijn. Ik ben blij dat ik medicatie heb gebruikt om de moeilijkste tijd door te komen, maar ik had er veel eerder mee moeten stoppen ivm de nare bijwerkingen, het is eigenlijk gewoon troep. Gelukkig mag ik eindelijk na 10 jaar afbouwen!
Ok, als je meer wilt weten (ben slechts een ervaringsdeskundige hoor :p) of ideetjes wilt uitwisselen, pm me maar. Zij mag me ook pm-en hoor...
Groetjes pinguinito.
[ Bericht 12% gewijzigd door -pinguinito- op 20-04-2013 02:10:09 ]
Bedankt voor je lieve berichtje <3 ik ga dr morgen even op in want moet nu echt naar bed... tis weer om half 8 dag morgen hihi.quote:Op zaterdag 20 april 2013 02:00 schreef -pinguinito- het volgende:
Hey TS en client,
De tips van Storminateacup... Beter had ik het niet kunnen verwoorden. Wil alleen een kleine kanttekening maken. Op dit moment zit ik zelf een beetje in dezelfde situatie als client van TS. Ik zie heel goed (en ik denk client ook) waar het probleem ligt. Maar waar het probleem nu in zit is: discipline en de juiste motivatie van het concretiseren van een doel (sporten, werken) en dit dan daadwerkelijk waar te durven maken. Welke stoornis je dan ook hebt, PTSS, angst, aanpassing... Mijn psychiater zegt ook; daar gaat het niet om. Het gaat op dit moment om het basale vertrouwen in de samenleving terug te winnen door naast de doelen die je stelt, deze 'kleine' (voor ons grote) doelen waar te maken met een goed team om je heen, die je daarin steunt en motiveert! Dan bedoel ik: erkende psycholoog en/of psychiater (ik heb betere ervaringen met vrijgevestigde). En dan in kleine stapjes toewerken naar verbetering en dat kan soms lang duren maar is de moeite waard!
Dus TS, congrats voor jou! Knap, maar moeilijk! En vanuit eigen ervaring zeg ik ook: steunen prima, maar ze moet het uiteindelijk zelf doen. Daarmee bedoel ik... Jij bent een klein stukje steun (wel belangrijke!) naast de professionele steun die ze ook nodig heeft. Hierdoor zal ze uiteindelijk zelf haar stukje zelfvertrouwen en geloof in de samenleving terugwinnen waardoor ze iig weer de 'kleine' doelen aan kan.
De reden dat ze geen EMDR uitvoeren wss is dat je idd eerst een beetje stabiel moet kunnen functioneren wil je de echte confrontatie aan kunnen gaan. EMDR is één van de meest intensieve maar ook effectieve therapie op dit gebied. Dan moet je zeg maar wel tegen een stootje kunnen en daar zal client wellicht nog niet aan toe zijn (ik ook niet). Dat geldt ook voor intensieve praattherapie over het trauma. Soms wordt er medicatie gegeven om de situatie te stabiliseren maar het probleem met medicatie zijn de hoeveelheid bijwerkingen op zowel korte als lange termijn. Ik ben blij dat ik medicatie heb gebruikt om de moeilijkste tijd door te komen, maar ik had er veel eerder mee moeten stoppen ivm de nare bijwerkingen, het is eigenlijk gewoon troep. Gelukkig mag ik eindelijk na 10 jaar afbouwen!
Ok, als je meer wilt weten (ben slechts een ervaringsdeskundige hoor :p) of ideetjes wilt uitwisselen, pm me maar. Zij mag me ook pm-en hoor...
Groetjes pinguinito.
ik ga haar morge ook even bellen want ik weet zeker dat ze heel graag met je in contact zou komen
<3
ts, ik vind je een geweldige en onbaatzuchtige held 
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Heel mooi gezegt. k ben even naar haar toegerede om haar dit te laten lezenquote:
De tips van Storminateacup... Beter had ik het niet kunnen verwoorden. Wil alleen een kleine kanttekening maken. Op dit moment zit ik zelf een beetje in dezelfde situatie als client van TS. Ik zie heel goed (en ik denk client ook) waar het probleem ligt. Maar waar het probleem nu in zit is: discipline en de juiste motivatie van het concretiseren van een doel (sporten, werken) en dit dan daadwerkelijk waar te durven maken. Welke stoornis je dan ook hebt, PTSS, angst, aanpassing... Mijn psychiater zegt ook; daar gaat het niet om. Het gaat op dit moment om het basale vertrouwen in de samenleving terug te winnen door naast de doelen die je stelt, deze 'kleine' (voor ons grote) doelen waar te maken met een goed team om je heen, die je daarin steunt en motiveert! Dan bedoel ik: erkende psycholoog en/of psychiater (ik heb betere ervaringen met vrijgevestigde). En dan in kleine stapjes toewerken naar verbetering en dat kan soms lang duren maar is de moeite waard!
Zij heeft ook erg slechte ervaringen met GGZ en dat soort hulpverlening. Echter een vrijgevestigde psychiater of psycholoog rekent zeker 60,- per sessie en dat zit helaas niet in haar budget. Eigenlijk doet ze het grootste deel van wat er moet gebeuren zelf, want ze zegt dat de spv'er haar niet serieus neemt en vind dat zij gewoon van haar luie reet moet komen en gaan werken.
<3
Ze is idd nog lang niet aan EMDR toe.. Wat goed dat je mag gaan afbouwen! Hoe gaat dat ? En wat voor medicatie slikje je, als we vragen mogen? Zij heeft van april 2012 tot december sertraline en seroquel geslikt en is in die tijd enorm aangekomen zegt ze.. Dit was een v/d vele redenen om te stoppen... Cold turkey.. Tot op heden gaat dat redelijk alleen zegt ze dat ze snel agressief wordt (niet naar mensen, naar spullen)quote:
De reden dat ze geen EMDR uitvoeren wss is dat je idd eerst een beetje stabiel moet kunnen functioneren wil je de echte confrontatie aan kunnen gaan. EMDR is één van de meest intensieve maar ook effectieve therapie op dit gebied. Dan moet je zeg maar wel tegen een stootje kunnen en daar zal client wellicht nog niet aan toe zijn (ik ook niet). Dat geldt ook voor intensieve praattherapie over het trauma. Soms wordt er medicatie gegeven om de situatie te stabiliseren maar het probleem met medicatie zijn de hoeveelheid bijwerkingen op zowel korte als lange termijn. Ik ben blij dat ik medicatie heb gebruikt om de moeilijkste tijd door te komen, maar ik had er veel eerder mee moeten stoppen ivm de nare bijwerkingen, het is eigenlijk gewoon troep. Gelukkig mag ik eindelijk na 10 jaar afbouwen!
Verder zou ze graag met je in contact komen alleen heeft ze nog geen fok... dus dat gaan we ff maken en dan zal ze je zsm een pm sturen!!
<3
Onbaatzuchtig? Je doet toch vrijwilligerswerk voor de waardering die je krijgt ervoor..quote:
ts, ik vind je een geweldige en onbaatzuchtige held
Bovendien wordt ik regelmatig verrast met een bosje bloemen of een doos Merci en dat vind ik heel erg leuk om te merken dat ze zo blij met me zijn!
<3
Ik weet niet goed wat een spv-er is, ik neem aan een maatschappelijk werker? Weetje, ergens begrijp ik dat het grote gros zegt 'stel je niet zo aan, ga toch aan t werk! doe iets nuttigs met je leven'. In feite komt het daar ook wel op neer... op een gegeven moment moet je ook wel in actie komen om niet altijd stil te blijven staan. Maar dat in actie komen gaat wel samen met een klein duwtje in de rug. En daar is de juiste persoon voor nodig. Normaal kunnen we dat zelf, maar door welke tegenslagen dan ook, kan de hindernis zo groot worden dat het eventjes niet meer zelf lukt. Lieve ouders, vrienden om je heen, of mensen die het werk zoals jij doen, kunnen eigenlijk nog het meest betekenen. Daar kan geen psychiater of welke hulpverlener tegenop! Toch heb noch jij noch haar familie (waar ze denk ik geen/nauwelijks contact mee heeft en haar vriend niet dusdanig verstand van de problematiek waardoor het moeilijk wordt om haar te helpen.. een maatschappelijk werker (of svp-er zoals dat dan misschien wordt genoemd) ook niet... Maar ik weet bijna (met een kleine slag om de arm) wel zeker dat psychiaters gewoon vergoed worden. Dit is 2e lijns zorg dat vanuit de basisverzekering wordt vergoed. Het is wel belangrijk te weten dat ook dit een zoektocht is.. want de 'klik' is HEEL belangrijk.... een kleine tip om te kijken waar je op moet letten: http://www.psychologisch.(...)ut-geschikt-voor-mijquote:
[..]
Heel mooi gezegt. k ben even naar haar toegerede om haar dit te laten lezen
Zij heeft ook erg slechte ervaringen met GGZ en dat soort hulpverlening. Echter een vrijgevestigde psychiater of psycholoog rekent zeker 60,- per sessie en dat zit helaas niet in haar budget. Eigenlijk doet ze het grootste deel van wat er moet gebeuren zelf, want ze zegt dat de spv'er haar niet serieus neemt en vind dat zij gewoon van haar luie reet moet komen en gaan werken.
Marcelino Lopez, goede psychotherapeut, die een kritische blik werpt op wat de juiste therapeut kan zijn.
Daarnaast zit het overheidssysteem verder inderdaad krankzinnig in elkaar omdat 1e lijns zorg gewoon ontzettend duur is. Ik heb het geluk dat ik lieve ouders heb die willen bijspringen (alles voor de gezondheid!) maar als je dat niet hebt, is dat gewoon echt heel zuur....
Toch zegt mn psychiater wel: soms kan een goede vriend meer wonderen doen met een goed gesprek dan de therapeut zelf... en true that, maar daarnaast vind ik het - vooral met betrekking tot medicatie gebruik - ook wel noodzakelijk om enigszins professioneel te worden ondersteund. Volgend jaar kan ze dan beter een iets uitgebreider pakket nemen qua zorg want beter 30 euro meer betalen per maand, dan alle zorg uit eigen zak moeten financieren. Maargoed, ook hier ga ik natuurlijk niet over en weet ik niet wat haalbaar is...
Ik zet hier liever geen heel portfolio neer van mn hebben en houden.. maar ik kan je wel pm-en wat ik waarvoor gebruik. Dus dat ga ik nu doen.quote:
[..]
Ze is idd nog lang niet aan EMDR toe.. Wat goed dat je mag gaan afbouwen! Hoe gaat dat ? En wat voor medicatie slikje je, als we vragen mogen? Zij heeft van april 2012 tot december sertraline en seroquel geslikt en is in die tijd enorm aangekomen zegt ze.. Dit was een v/d vele redenen om te stoppen... Cold turkey.. Tot op heden gaat dat redelijk alleen zegt ze dat ze snel agressief wordt (niet naar mensen, naar spullen)
Verder zou ze graag met je in contact komen alleen heeft ze nog geen fok... dus dat gaan we ff maken en dan zal ze je zsm een pm sturen!!
Verder niet alles gelezen, maar emdr kan niet altijd hoor. Er moet dan eerst een stabiele situatie zijn, met meer flashbacks aan een trauma wat je functioneren in het nu beperkt. Het meisje in kwestie is nog niet stabiel; ze ervaart veel angsten. Als je dan met emdr aan de slag gaat doe je meer kwaad dan goed en heb je kans dat ze gaat dissocieren, dan is ze nog verder van huis...quote:
Dan zou ik dringend op een Emdr behandeling vragen.
Medicatie is ook niet alles.
|
|
