Zwanger... en dan gaat het mis #16

Ja, ik heb er met mijn man nu wel een paar keer over kunnen praten.
Ik vond het heel erg dat hij dacht dat ik abnormaal emotioneel reageerde. Maar ja, hij is anders opgevoed. Zo min mogelijk emotie tonen. Ik vind zelf eigenlijk dat ik best nuchter ben, maar ook nuchtere mensen hebben af en toe een rotmoment.
Maar we begrijpen elkaar nu ook wel een stukje beter gelukkig

Jullie zijn lief!

Heb me vanmiddag even boos gemaakt in het voorbestemde kinderkamertje door daar 'lekker' aan het slopen te gaan.
Vanavond een rondje sportschool met wat extra zware gewichtstraining waarvan ik nu moe ben was ook even goed om m'n zinnen te verzetten.
En verder lieve telefoongesprekken nog gehad met mijn moeder, en uiteindelijk net een heel intens gesprek gehad met mijn vriend via de telefoon.
Gelukkig staan we er beide hetzelfde in, en baalt hij misschien nu nog wel erger dat we niet samen kunnen zijn, nadat hij mij al snikkend aan de telefoon had.

We gaan vrijdag het er face to face over hebben, en vooral even tegen elkaar aankruipen, gelukkig staat hij me toe nu verdriet te hebben.
Het aanstaande weekend is voor ons hebben we net afgesproken, en over ruim 4 weken gaan we een maandje naar Thailand. (was net geboekt toen ik zwanger bleek te zijn)
En dan gaan we vanaf dan weer verder met kijken of we samen een miniatuur onsje te creëren.

Voor nu is het even het gevoel dat regeert, het verstand komt wel, volgende week ofzo, of de week daarop, en misschien wel eerder.
Mag het ook van mezelf toestaan (hormonen doen wat met een mens, ben normaal vrij hard namelijk) nu even verdriet te hebben.

Dat potje enorm janken en mn vriend spreken luchtte al een stuk op, en dan hier de bevestiging in het gevoel is ook wel erg prettig, omdat ik niet in mijn omgeving er verder over hebben wil.

Dames dankjewel!
En zwangere dames, ik lurk gewoon af en toe mee in het Z&G topic, op naar mooie babietjes, maar snap nu nog iets beter de onzekerheden van een zwangerschap en hoe meer onzeker het kan zijn als het al eens mis is gegaan...

okee, ik durf het bijna niet te vragen maar ik ga het toch doen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

ja, het zal er wel bij horen maar de verloskundige een uur geleden aan de lijn gehad voor een evaluatiegesprek, zit ik blij te verkondigen dat het bloed en de pijn zo goed als weg zijn, krijg ik dit weer voor elkaar.
Stolsel was het trouwens niet...
Tnx voor het meedenken

-edit- ik vergeet steeds dat ik nu natuurlijk gewoon pijnstillers mag nemen

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 15:23 schreef Kursor het volgende:
Tuurlijk mag je hier pijnstillers om nemen. Maar houdt de hoeveelheid bloedverlies in de gaten en let ook op koorts (maar zal je vast allemaal wel weten). Kan je de verloskundige nu eventueel nog terugbellen? Werkt misschien geruststellender dan dat zo'n nitwit als ik je wat wijs probeert te maken.

Nee, want het stroomt er niet uit... en verder weet ik inderdaad wel waar ik op moet letten. Ik denk dat het even fout ging toen ik het weer ging behandelen als een normale menstruatie omdat het die vormen inmiddels had aangenomen, maar dat is het natuurlijk niet

Stormqueen wat vervelend!
Kan me indenken dat je daar even ongerust van wordt, zou willen dat ik je er een antwoord op geven kon. Hoelang vloei je nu eigenlijk al in dagen? En heb jij nog een afspraak staan voor een controle echo om te kijken of alle weefsel weg is?

Sterkte iig!!

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 16:28 schreef BlueEyes het volgende:
Stormqueen wat vervelend!
Kan me indenken dat je daar even ongerust van wordt, zou willen dat ik je er een antwoord op geven kon. Hoelang vloei je nu eigenlijk al in dagen? En heb jij nog een afspraak staan voor een controle echo om te kijken of alle weefsel weg is?

Sterkte iig!!

Het is de nacht van donderdag op vrijdag begonnen, dus nu 5 dagen, niet abnormaal en het zijn ook geen stralen. Beetje als een flinke ongesteldheid. Alleen de eerste nacht echt grote stolsels.
Ik heb volgende week woensdag nacontrole.
En jij?

SQ, dat herinner ik me ook nog ja, had de dokter aan de telefoon toen en zei ik, 'mjah het bloeden is niet zo heel erg, het golft er niet uit ofzo' en even later golfde het er dus wel uit en had ik onwijs veel pijn
Soms kwamen er stolsels mee, en dan deed het enorm veel pijn, maar soms ook gewoon veel bloed na een toiletbezoek. En dat komt idd omdat je toch 'gewoon' een wond heb die moet helen. En soms gaat ie weer open.

Korte meld maar bluh, wat kan een miskraam k** zijn zeg!
SQ en Blueyes, sterkte!
Ik kom later wat uitgebreider posten, een ieniemini samenvatting staat in Z&G.

Marel Had het gelezen net. Heftig voor je!
Leef met je mee, en jah k** it is!
Knap gauw op zodat je iig naar huis mag, sterkte

Hier gevalletje ene moment dappere dodo die het wel allemaal aankan en volgende moment een sip vogeltje.
Kijk ontzettend uit naar vrijdagavond dat mn vriend terug is. Zal dan denk ik wel echt loskomen allemaal qua emotie.
Heb af en toe flinke pijnkrampen en dan bloed ik ook enorm. Afgewisseld met momenten dat t lijkt alsof er niets aan de hand is.
Heb donderdag belafspraak met de vk, heb sowieso nog mn echo-afspraak staan voor volgende week vrijdag. Hoop dat ze goed vindt dat ik dan kom ipv nu vrijdag omdat ik dan alleen moet gaan..

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 20:51 schreef Kursor het volgende:


(Vervelend dat er nu ineens echt aanwas is, maar als je op hetzelfde moment iets redelijk vergelijkbaars doormaakt, dan kan dat ook steun geven. Mij heeft het de eerste keer zeker veel goed gedaan om hier met een aantal te schrijven.)

Wat ik 'fijn' vind is het gevoel er niet alleen in te staan door het hier te kunnen delen en je vragen kwijt te kunnen of te lezen van ervaringen van anderen.
Maar dat maakt het ook meteen zo dubbel omdat doordat je niet de enige bent, het dus zo is dat er helaas meer mensen dit verdriet hebben (gehad?) of nu ook tegelijk doormaken.

Nah, weet niet goed hoe ik t nu omschrijven moet.
Maar denk dat jullie me wel snappen.

Wat zijn er veel nieuwe mensen hier gekomen een miskraam krijgen is zo verdrietig, zo overweldigend. Ik kan nog precies terug halen hoe ik me voelde die keren. En wat Kursor zegt herken ik ook, in de tijd van mijn eerste miskraam zaten er hier ook wat meer dames tegelijk helaas maar ik heb veel steun aan ze gehad.

Sterkte! Neem de tijd het een plekje te geven, dat is een hele belangrijke tip die ik jullie echt moet meegeven van mezelf

marel, wat heftig dat je ook nog in het zhuis terecht bent gekomen. Hopelijk snel weer op de been zodat je ook verder kunt met de verwerking.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 21:18 schreef BlueEyes het volgende:

[..]

Wat ik 'fijn' vind is het gevoel er niet alleen in te staan door het hier te kunnen delen en je vragen kwijt te kunnen of te lezen van ervaringen van anderen.
Maar dat maakt het ook meteen zo dubbel omdat doordat je niet de enige bent, het dus zo is dat er helaas meer mensen dit verdriet hebben (gehad?) of nu ook tegelijk doormaken.

Nah, weet niet goed hoe ik t nu omschrijven moet.
Maar denk dat jullie me wel snappen.

Het is een beetje onze cultuur om vooral niet over dit soort dingen te praten ook. Dus vaak ontdekken mensen pas in een topic als dit (of in ieder geval nadat ze zelf een mk hebben gehad) hoe vaak dit eigenlijk wel niet voorkomt. En het is inderdaad fijn om je ervaringen te kunnen delen.

Fijn dat jullie een mooie vakantie in het verschiet hebben liggen. En dan eerst komend weekend even met zn tweeën cocoonen. Lijkt me een prima plan

Omdat ik er zelf zo open ben merk ik nu hoe bizar veel mensen dit hebben meegemaakt. Echt niet normaal. Voelt ergens toch ook wel fijn/veilig. Dat er veel mensen zijn die het begrijpen.

Marel, knuffel wat een ellende zeg, ook nog een spoedopname er bij

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 22:12 schreef Stormqueen het volgende:
Omdat ik er zelf zo open ben merk ik nu hoe bizar veel mensen dit hebben meegemaakt. Echt niet normaal. Voelt ergens toch ook wel fijn/veilig. Dat er veel mensen zijn die het begrijpen.

Naast begrip, ook gewoon het feit dat het eigenlijk heel 'normaal' is. Ok, geen leuk normaal iets, maar wel normaal. Althans, dat vond ik zelf toch een soort geruststellend idee. Hoe kut ook op dat moment, het is niet ook nog iets abnormaals/vreemds, maar 'gewoon' een van de minder leuke dingen in het leven.

Krijg het niet helemaal goed verwoord. Maar goed.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik begrijp precies wat je bedoelt coco dat je geen rare faalhaas bent ofzo...
Bloeden is weer rustig hier. Toch maar wat minder fanatiek naar de wc de komende dagen

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 22:19 schreef Stormqueen het volgende:
Ik begrijp precies wat je bedoelt coco dat je geen rare faalhaas bent ofzo...
Bloeden is weer rustig hier. Toch maar wat minder fanatiek naar de wc de komende dagen

Ja, dat dus Kut maar normaal. Normaal kut. Zoiets.

Fijn dat t bloeden weer minder is! Misschien maar een paar dagen veel vloeibaars eten ofzo

Marel hoe is het met je?

Lief, Nikki! Ik kan weer rechtop zitten zonder licht in m'n hoofd te worden, da's fijn. Wel lage hb en bloeddruk, ik hoor straks wat de arts er van vindt, maar ik wil wel naar huis, naar m'n meisje!

Komt dat door het bloedverlies Marel? Ik hoop ook dat je snel naar huis mag

Zometeen maar eens de vk bellen voor advies, ging daarnet gestrekt door de badkamer heen na een enorme kramp met veel bloed als gevolg.

En wilde nog wel gewoon straks naar mn werk gaan. Weet alleen even niet of dat verstandig is..
Ben er misselijk en rillerig van.
Zo niet ik, ik meld me namelijk nooit ziek