De universiteit is dood

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 13:38 schreef ssebass het volgende:

[..]

Lijkt mij een goed idee. Hoop inderdaad dat dit op die manier zal uitpakken. Al moet er wel een optie zijn tot persoonlijke ontwikkeling, bijvoorbeeld bestuursjaren e.d. Dus dat je hiervoor bijv een half jaar extra krijgt, wat nu overigens ook ongeveer zo is.

Ja. Veel studenten denken graag dat 10 jaar indolentie de enige weg tot verdieping is. Maar ik denk dat er andere wegen zijn, die wel te combineren zijn met een beetje doorwerken.

Denk idd aan een regeling voor bestuurders. Of dat er 15 'verbreding' ECTS in je curriculum zitten. Vrij te besteden. Je kunt extra vakken volgen, maar ook een symposium organiseren, of vrijwilligers werk doen in het buitenland. Als je kan aantonen dat je niet aan het strand hebt gelegen (voor tenminste zoveel uur) krijg je die punten.

Ook eigen initiatief kan natuurlijk voor verbreding zorgen: Bij mijn master zijn er veel reading groups. Die lezen dan een bepaalde tekst en komen eens per 2 weken in de kroeg bij elkaar om dat te bespreken.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 13:38 schreef ssebass het volgende:

Bij ons was het zo dat je nergens naar toe hoefde te komen, maar wanneer je dan het tentamen niet haalde, je geen aanspraak maakt op een herkansing. Prima regeling lijkt mij zo. Heb veel meer respect voor mensen die alles zelf hebben gedaan dan de mensen die aan het handje vastgehouden worden. Dit gebeurt later ook niet meer. Tijdens je studie kun je nog fouten maken, daarna eigenlijk niet meer.

Mijn ideaal: De universiteit biedt een 'menu' aan van allerlei werkvormen. Hoorcolleges, MOOC's. werkcolleges, discussiegroepen, enz enz, Kan iedereen kiezen wat het beste past bij de eigen leerstijl. Niks verplicht. Haal je het niet, jammer dan.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 13:59 schreef ZuidKardinaal het volgende:

[..]

Ja. Veel studenten denken graag dat 10 jaar indolentie de enige weg tot verdieping is. Maar ik denk dat er andere wegen zijn, die wel te combineren zijn met een beetje doorwerken.

Denk idd aan een regeling voor bestuurders. Of dat er 15 'verbreding' ECTS in je curriculum zitten. Vrij te besteden. Je kunt extra vakken volgen, maar ook een symposium organiseren, of vrijwilligers werk doen in het buitenland. Als je kan aantonen dat je niet aan het strand hebt gelegen (voor tenminste zoveel uur) krijg je die punten.

Ook eigen initiatief kan natuurlijk voor verbreding zorgen: Bij mijn master zijn er veel reading groups. Die lezen dan een bepaalde tekst en komen eens per 2 weken in de kroeg bij elkaar om dat te bespreken.

Ik zie eigenlijk geen reden om de activiteiten die momenteel buiten het curriculum vallen erin te betrekken. Een half jaartje stage, buitenland en een jaartje bestuur kan al prima buiten de studie om. Stages willen nog wel eens tot studiepunten kunnen leiden, maar daar kan je ook een beoordeling voor krijgen. De universiteit hoeft daar dan ook maat tot een minimum bij betrokken worden. Vrije ruimte (de minor) kan je beter besteden aan een extra verdieping binnen je eigen studie of een verdieping in een andere studie.

Een universiteit is inderdaad ook een ontmoetingsplaats. Niemand houd je tegen om met je medestudenten en docenten ook buiten de vast gelegde uren om het een en ander te ondernemen.Van een wekelijkse borrel, tot aan een etentje bij de docent thuis of door als vrijwilliger ook actief te zijn op academische symposia. Krijg je ook allemaal geen punten voor, maar is wel erg leerzaam en gezellig.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 14:18 schreef ssebass het volgende:

[..]

Precies, maar door het verhogen van verplichte uren doe je schade aan het eigen initiatief. Die verplichting dwingen mensen ook in een bepaald stramien, waardoor het ontwikkelen van eigen methodes wordt geremd/overbodig gemaakt. De creativiteit en innovatie wordt er een beetje uitgeramd en mensen worden lui. Je schrijft je in, stapt in de de trein die universiteit heet, laat je meevoeren en stapt bij de bul uitreiking weer uit. Nou niet echt de creativiteit, motivatie en innovatie die je graag zou zien op een uni.

Sommigen kunnen niet met de vrijheid omgaan of moeten aan het handje worden gehouden hoe ze bepaalde dingen moeten aanpakken, zoals de stof voor het tentamen. Als je dit nodig hebt hoor je er gewoon niet thuis. Bij ons was het zo aan het begin kreeg je leerdoelen met onderwerpen die je moest beheersen en dan moest je zelf aan de informatie komen. Werden een paar boeken getipt die je kon gebruiken en colleges al leidraad maar that's it. Zo hoort het ook. Niet dat schoolse, leer hoofdstuk 1-20 uit je hoofd en reproduceer dit op het tentamen.

Ik vind de trein metafoor wel mooi gevonden. Veel studenten ervaren hun studietijd ook op die manier. Als een soort van tweede middelbare schooltijd waarin je in jaar 1 binnenstapt en in jaar 4 (of 5) weer uitstapt. Als je later bent dan heeft de trein vertraging gehad en ben je blijven zitten omdat de stof wellicht te moeilijk was. In die tijd heb je jezelf door een voorgebaand curriculum laten leiden en heb je alles gedaan wat je is voorgeschreven. De universiteit - of de hogeschool - is dan alles bepalend geweest in hetgeen je geleerd en ervaren hebt.

Dat beschouw ik ook als dodelijk voor elke student. Maar het hangt van de student af hoe hij daarmee omgaat en de methodes van de universiteit qua toetsing staan er eigenlijk los van. Dat sommige vakken wat schools worden gegeven vond ik in de bachelor ook loei irritant, maar voornamelijk omdat ik te brak was om op negen uur al in een dode werkgroep te verschijnen, ik zat dan liever van 12 uur in de UB met een bak koffie om zelf te bepalen wat en wanneer ik leerde. Maar vanuit een didactisch oogpunt begrijp ik wel dat men enige structuur wil aanbieden.

Het is veel mooier om je studententijd eigenlijk te zien als een periode van laten wij zeggen 6 jaar waarin er minimaal 240 ECTS gehaald moet worden en waarbij je daarnaast nog duizend andere dingen kan doen. Als student heb je dan zelf de vrijheid en verantwoordelijkheid om er wat van te maken. Als je dan 24/25 bent, ben je de wereld over gereisd en heb je dankzij je stages en (vrijwilligers)werk uitgevonden wat jou nou echt drijft in het leven. Waarschijnlijk ben je dan inmiddels ook gewend geraakt om zelf met initiatieven te komen en niet te wachten totdat iemand anders - bijvoorbeeld de universiteit - wat voor jou bedacht heeft.

Dit is echter nu al heel goed mogelijk, het is alleen de eigen keuze en de eigen verantwoordelijkheid van de student om daarvoor te kiezen. Het academisch klimaat leeft nog steeds en het typische studentenleven is ook nog heel goed mogelijk, je moet er alleen wel zelf voor kiezen.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 15:02 schreef ssebass het volgende:

[..]

Precies die persoonlijke ontwikkeling is enorm belangrijk. Het is ook de tijd dat je je eigen persoonlijkheid enorm vormt (18-26 jaar). Het is zonde om er een tweede middelbare schooltijd van te maken. Mijn eerste jaren was vooral het onvolwassen gedrag eruit krijgen, dus veel feesten, leren op mijn eigen benen staan, omgaan met verantwoordelijkheden. Daarna serieuser gaan studeren en kijken wat ik nou wilde. Zelf dingen regelen en initiatieven nemen. Andere studies er naast gedaan uit interesse (dat kon toen nog gratis). Daarnaast nog in de VS gewoond en gestudeerd (zeker niet gratis ). Kan slecht tegen regeltjes en wilde alles op mijn eigen manier proberen te doen, met wisselend succes. Uiteindelijk meer dan 400 studiepunten gehaald, met een mooie acht jaar studeren.

Heb zoveel geleerd in deze tijd. Veel meer dan dat je kunt leren van colleges volgen. Wat je inderdaad ook zegt, het is wat je er zelf van maakt, maar die keuze ligt bij jezelf. Vandaar ook die enorme verschil tussen de pas afgestudeerden. De mensen die binnen het vaste stramien zijn gebleven en de mensen die daarbuiten zijn getreden. Het is niet moeilijk te raden welke succesvoller zijn. Laten we dus niet iedereen proberen in het vaste stramien te duwen. Dit zou naar mijn idee de nekslag betekenen.

Zoals ik al eerder zei, dit is de tijd voor persoonlijke ontwikkeling. Je hebt de tijd, de ruimte, de mogelijkheden en je kunt nu nog fouten maken. Enorm gemiste kans om hier geen gebruik van te maken. Het diploma is maar een klein, echter niet onbelangrijk, deel.

Ja, daar ben ik het helemaal mee eens. De eerste paar jaar van de studie mag ook best een feest zijn. Beetje de grenzen opzoeken, wilde haren verliezen en met vallen en opstaan er achter komen wat verantwoordelijk zijn betekent. Het argument dat dit niet door de belastingbetaler betaald hoeft te worden (via bijv de goedkope studielening) vind ik enigszins beperkt. Uiteindelijk komen de kosten ervan toch wel rechtsom of linksom op het bordje van de student te liggen. Krampachtig studenten de schoolbanken in willen duwen om hen zo snel mogelijk naar het diploma toe te leiden zou ook niet het streven moeten zijn.

Maar goed, uiteindelijk wordt de student nog heel veel mogelijkheden geboden. Als men echt wil, dan is er wel een weg. Het is doodzonde dat het studenten steeds lastiger gemaakt wordt, maar hopelijk worden studenten er ook steeds bewuster van hoe belangrijk het is om er dan zelf maar wat van te maken. Buiten de gebaande paden om durven gaan en tegen de stroom in durven zwemmen is ook iets wat een (academisch) student uiteindelijk zal moeten leren.

Als je tegenwoordig geen universitaire diploma hebt kan je het wel schudden. HBO is niks meer waard, het is het oude MBO in een ander jasje.

Tegenwoordig geldt het ideaal van 'de perfecte student' die zonder al te veel vragen te stellen zo snel mogelijk zijn studiepuntjes haalt.

En dan kritische burgers willen

Alle mensen die nu zeiken, studeren wel af met gemiddeld een 9 neem ik aan?

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 14:08 schreef Ryon het volgende:

[..]

Ik zie eigenlijk geen reden om de activiteiten die momenteel buiten het curriculum vallen erin te betrekken. Een half jaartje stage, buitenland en een jaartje bestuur kan al prima buiten de studie om. Stages willen nog wel eens tot studiepunten kunnen leiden, maar daar kan je ook een beoordeling voor krijgen. De universiteit hoeft daar dan ook maat tot een minimum bij betrokken worden. Vrije ruimte (de minor) kan je beter besteden aan een extra verdieping binnen je eigen studie of een verdieping in een andere studie.

Een universiteit is inderdaad ook een ontmoetingsplaats. Niemand houd je tegen om met je medestudenten en docenten ook buiten de vast gelegde uren om het een en ander te ondernemen.Van een wekelijkse borrel, tot aan een etentje bij de docent thuis of door als vrijwilliger ook actief te zijn op academische symposia. Krijg je ook allemaal geen punten voor, maar is wel erg leerzaam en gezellig.

Ik vind niet per se dat je met punten beloond hoeft te worden als je jezelf verbreedt.

De reden dat ik voorstel om eea met punten te belonen, is omdat er vaak wordt gesteld dat in 4 jaar afstuderen niet compatible is met verbreding. En inderdaad, als je 40 uur per week aan de bak moet is er niet veel tijd om die dingen ernaast te doen. Niet alle studies halen dat, maar dat is meer een teken dat het niveau van die studie niet deugt..

Er is wel wat tijd, maar het blijft dan een beetje op hobby en vakantie basis, in de avonden. Naast je vriendin en je ouders. Doe je meer, dan zit je weer met studievertraging.

Dus mijn punten voorstel is vooral om een mogelijkheid te creëren dat én mensen na 4 jaar van de productielijn af kunnen rollen (dat is wat men wil tegenwoordig) én intussen wel verder gekeken hebben dan moeders pappot.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 17:42 schreef xminator het volgende:
Alle mensen die nu zeiken, studeren wel af met gemiddeld een 9 neem ik aan?

Jups.

Persoonlijk heb ik behoefte aan meer vrijheid bij de samenstelling van het curriculum, met natuurlijk wat volgafhankelijkheidsregels (om een gebrek aan voorkennis te voorkomen), voorwaardes voor het niveau van de vakken die je volgt en voldoende coherentie. Je komt dan uit op een major/minorsysteem waarbij de minor misschien ook wel even groot zou kunnen zijn als de major. De major moet enkel die vakken bevatten die strikt noodzakelijk zijn. Momenteel moet ik teveel vakken volgen die ik niet nodig heb voor het specialisme wat ik wil gaan uitoefenen.

quote:

Persoonlijk heb ik behoefte aan meer vrijheid bij de samenstelling van het curriculum, met natuurlijk wat volgafhankelijkheidsregels (om een gebrek aan voorkennis te voorkomen), voorwaardes voor het niveau van de vakken die je volgt en voldoende coherentie. Je komt dan uit op een major/minorsysteem waarbij de minor misschien ook wel even groot zou kunnen zijn als de major. De major moet enkel die vakken bevatten die strikt noodzakelijk zijn. Momenteel moet ik teveel vakken volgen die ik niet nodig heb voor het specialisme wat ik wil gaan uitoefenen

Vrijheid, op elk gebied, is voor mij erg belangrijk. Nu ik lees wat voor praktijken er gaande zijn in Leiden weet ik niet meer of ik daar wil gaan studeren. Ik heb al flink wat aanvaringen met mijn docent biologie gehad omdat ik niet mee wil werken aan het domme systeem waarbij je een cijfer krijgt voor het huiswerk dat je maakt/niet maakt en andere zinloze onzin. Ik heb er ook een hekel aan dat ik naar alle lessen moet gaan. Ik ga graag naar lessen, maar dan moet er wel goed les gegeven worden. Ik meld me nu gewoon dagen ziek zodat ik thuis kan leren.

[ Bericht 68% gewijzigd door _-_ op 16-03-2013 18:02:16 ]

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 16:14 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Persoonlijk heb ik behoefte aan meer vrijheid bij de samenstelling van het curriculum, met natuurlijk wat volgafhankelijkheidsregels (om een gebrek aan voorkennis te voorkomen), voorwaardes voor het niveau van de vakken die je volgt en voldoende coherentie. Je komt dan uit op een .

Dat is idd geen gek idee. Kan ook een oplossing zijn voor de problemen voor de arbeidsmarkt.

Aan de ene kant kun je dan voor een studie met baanzekerheid gaan, terwijl je aan de andere kant ook vakken meepakt van datgene dat je interesseert.

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 17:40 schreef _-_ het volgende:

Nu ik lees wat voor praktijken er gaande zijn in Leiden weet ik niet meer of ik daar wil gaan studeren. Ik heb al flink wat aanvaringen met mijn docent biologie gehad omdat ik niet mee wil werken aan het domme systeem waarbij je een cijfer krijgt voor het huiswerk dat je maakt/niet maakt en andere zinloze onzin.

Heerlijk dat mijn uni nog niet echt meedoet aan dit soort gekkigheid. Vrijheid, blijheid. Je kan je random inschrijven voor vakken, geen haan die er naar kraait. Ook weinig aanwezigheidsverplichting behalve, practica dan.

Utrecht schijnt ook een kinderachtige bende te zijn wat dat betreft. Daar mag je niet voor meer dan 2 vakken per kwartiel inschrijven (vakken zijn daar 7.5 ECTS), 'want de ervaring is dat men dan zijn vakken niet haalt'.

Nou én?? Da's toch het probleem van de student? Dit soort maatregelen frustreert juist de mensen die meer kunnen en willen.

Dus, als een briljante puber bent, niet in Utrecht gaan studeren.

quote:

Utrecht schijnt ook een kinderachtige bende te zijn wat dat betreft. Daar mag je niet voor meer dan 2 vakken (vakken zijn daar 7.5 ECTS) per kwartiel inschrijven, 'want de ervaring is dat men dan zijn vakken niet haalt'.

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 18:06 schreef ZuidKardinaal het volgende:

[..]

Heerlijk dat mijn uni nog niet echt meedoet aan dit soort gekkigheid. Vrijheid, blijheid. Je kan je random inschrijven voor vakken, geen haan die er naar kraait. Ook weinig aanwezigheidsverplichting behalve, practica dan.

Utrecht schijnt ook een kinderachtige bende te zijn wat dat betreft. Daar mag je niet voor meer dan 2 vakken per kwartiel inschrijven (vakken zijn daar 7.5 ECTS), 'want de ervaring is dat men dan zijn vakken niet haalt'.

Nou én?? Da's toch het probleem van de student? Dit soort maatregelen frustreert juist de mensen die meer kunnen en willen.

Dus, als een briljante puber bent, niet in Utrecht gaan studeren.

De fuck

Sowieso is 'de universiteit' een fossiel uit een tijd die voorbij is. Uitgezonderd de echte hoogopgeleide en kundige beta-onderzoeker die zeer waardevol is, zijn al die zelfbenoemde intellectuelen met 'boekenkennis', moedeloos complexe theorieën en oeverloze manuscripten vol moeilijke woorden-taal compleet kansloos in het beroepsveld.

Ik werk zelf in een enorm concern dat decennia geëxcelleerd en gefloreerd heeft dankzij de top van universiteitsstudenten die hun weg wisten te vinden binnen de organisatie. Maar die glorietijden zijn toch wel een beetje heel erg iets uit een grijs verleden. We geven met z'n allen nog steeds braaf 'de crisis' de schuld hier, maar stiekem weten de meesten wel dat we door de tijd ingehaald zijn.

Als je onze organisatie goed analyseert zien je dat er bv's binnen het concern zwaar ruk presteren en dat er bv's zijn die weer op weg zijn om weer bij de wereldtop aan te sluiten. Ga je dat goed bekijken dan zie je dat de kansloze onderdelen nog steeds die oude wetenschappelijk gründlichkeit en formaliteit hanteren en bevolkt worden door 'intellectuelen' die zo prat gaan op hun intellectueel zijn, enzo.

Waar gaat het goed? Bij de onderdelen waar inmiddels een generatie 20-ers en 30-ers bestaande uit WO-ers met hun poten op de grond en top-HBO-ers de boel draaiende houden. Een groep die evidence-based heeft vervangen door trail-and-error-based, die geen stapels papier vol moeilijke woorden en eindeloze veronderstellingen fabriceert, maar die werken op basis van een paar zinnen in een e-mailtje. Die niet denkt, maar doet, op z'n bek gaat, dezelfde dag z'n plan bijstelt en weer door gaat. Die een verhaal in drie zinnen aan zowel directeur als schoonmaker kunnen duidelijk maken. Een groep die niet leert, maar even een internetartikeltje google-et en genoeg weet, autodidacten. En mensen die vooral elkaar, onafhankelijk van functie, status of bedrijfsonderdeel informeel goed weet te vinden.

De tijd voor dat traditionele universiteits-elitisme is al lang voorbij. De wereld ontwikkelt zich tegenwoordig sneller dan een statisch instituut zich kan aanpassen. Je kan beter aanleren snel en oppervlakkig te analyseren dan dat je leert dingen tot in de oeverloze diepte door (cq dood) te analyseren. En vooral leren goed te handelen in plaats van goed te denken. Prima dat die oude universiteit dood is. Lang leve de HBO+ intellectueel. Een goed stel hersenen heb je wel of niet, daar veranderd 5-6 jaar nutteloos boekje bladeren, biertje drinken, scriptietje typen niets aan. Ga toch weg met je snobistische academisch denken.

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 19:01 schreef Sack_Blabbath het volgende:
Sowieso is 'de universiteit' een fossiel uit een tijd die voorbij is. Uitgezonderd de echte hoogopgeleide en kundige beta-onderzoeker die zeer waardevol is, zijn al die zelfbenoemde intellectuelen met 'boekenkennis', moedeloos complexe theorieën en oeverloze manuscripten vol moeilijke woorden-taal compleet kansloos in het beroepsveld.

Ik werk zelf in een enorm concern dat decennia geëxcelleerd en gefloreerd heeft dankzij de top van universiteitsstudenten die hun weg wisten te vinden binnen de organisatie. Maar die glorietijden zijn toch wel een beetje heel erg iets uit een grijs verleden. We geven met z'n allen nog steeds braaf 'de crisis' de schuld hier, maar stiekem weten de meesten wel dat we door de tijd ingehaald zijn.

Als je onze organisatie goed analyseert zien je dat er bv's binnen het concern zwaar ruk presteren en dat er bv's zijn die weer op weg zijn om weer bij de wereldtop aan te sluiten. Ga je dat goed bekijken dan zie je dat de kansloze onderdelen nog steeds die oude wetenschappelijk gründlichkeit en formaliteit hanteren en bevolkt worden door 'intellectuelen' die zo prat gaan op hun intellectueel zijn, enzo.

Waar gaat het goed? Bij de onderdelen waar inmiddels een generatie 20-ers en 30-ers bestaande uit WO-ers met hun poten op de grond en top-HBO-ers de boel draaiende houden. Een groep die evidence-based heeft vervangen door trail-and-error-based, die geen stapels papier vol moeilijke woorden en eindeloze veronderstellingen fabriceert, maar die werken op basis van een paar zinnen in een e-mailtje. Die niet denkt, maar doet, op z'n bek gaat, dezelfde dag z'n plan bijstelt en weer door gaat. Die een verhaal in drie zinnen aan zowel directeur als schoonmaker kunnen duidelijk maken. Een groep die niet leert, maar even een internetartikeltje google-et en genoeg weet, autodidacten. En mensen die vooral elkaar, onafhankelijk van functie, status of bedrijfsonderdeel informeel goed weet te vinden.

De tijd voor dat traditionele universiteits-elitisme is al lang voorbij. De wereld ontwikkelt zich tegenwoordig sneller dan een statisch instituut zich kan aanpassen. Je kan beter aanleren snel en oppervlakkig te analyseren dan dat je leert dingen tot in de oeverloze diepte door (cq dood) te analyseren. En vooral leren goed te handelen in plaats van goed te denken. Prima dat die oude universiteit dood is. Lang leve de HBO+ intellectueel. Een goed stel hersenen heb je wel of niet, daar veranderd 5-6 jaar nutteloos boekje bladeren, biertje drinken, scriptietje typen niets aan. Ga toch weg met je snobistische academisch denken.

Zie hier de beperktheid van de hbo'r. Denken dat de fabriek waar deze in werkzaam is gelijkstaat aan de gehele wereld.

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 19:22 schreef Ryon het volgende:

[..]

Zie hier de beperktheid van de hbo'r. Denken dat de fabriek waar deze in werkzaam is gelijkstaat aan de gehele wereld.

Goh? Hoe zit het in jouw wereld?

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 19:01 schreef Sack_Blabbath het volgende:
Sowieso is 'de universiteit' een fossiel uit een tijd die voorbij is. Uitgezonderd de echte hoogopgeleide en kundige beta-onderzoeker die zeer waardevol is, zijn al die zelfbenoemde intellectuelen met 'boekenkennis', moedeloos complexe theorieën en oeverloze manuscripten vol moeilijke woorden-taal compleet kansloos in het beroepsveld.

Ik werk zelf in een enorm concern dat decennia geëxcelleerd en gefloreerd heeft dankzij de top van universiteitsstudenten die hun weg wisten te vinden binnen de organisatie. Maar die glorietijden zijn toch wel een beetje heel erg iets uit een grijs verleden. We geven met z'n allen nog steeds braaf 'de crisis' de schuld hier, maar stiekem weten de meesten wel dat we door de tijd ingehaald zijn.

Als je onze organisatie goed analyseert zien je dat er bv's binnen het concern zwaar ruk presteren en dat er bv's zijn die weer op weg zijn om weer bij de wereldtop aan te sluiten. Ga je dat goed bekijken dan zie je dat de kansloze onderdelen nog steeds die oude wetenschappelijk gründlichkeit en formaliteit hanteren en bevolkt worden door 'intellectuelen' die zo prat gaan op hun intellectueel zijn, enzo.

Waar gaat het goed? Bij de onderdelen waar inmiddels een generatie 20-ers en 30-ers bestaande uit WO-ers met hun poten op de grond en top-HBO-ers de boel draaiende houden. Een groep die evidence-based heeft vervangen door trail-and-error-based, die geen stapels papier vol moeilijke woorden en eindeloze veronderstellingen fabriceert, maar die werken op basis van een paar zinnen in een e-mailtje. Die niet denkt, maar doet, op z'n bek gaat, dezelfde dag z'n plan bijstelt en weer door gaat. Die een verhaal in drie zinnen aan zowel directeur als schoonmaker kunnen duidelijk maken. Een groep die niet leert, maar even een internetartikeltje google-et en genoeg weet, autodidacten. En mensen die vooral elkaar, onafhankelijk van functie, status of bedrijfsonderdeel informeel goed weet te vinden.

De tijd voor dat traditionele universiteits-elitisme is al lang voorbij. De wereld ontwikkelt zich tegenwoordig sneller dan een statisch instituut zich kan aanpassen. Je kan beter aanleren snel en oppervlakkig te analyseren dan dat je leert dingen tot in de oeverloze diepte door (cq dood) te analyseren. En vooral leren goed te handelen in plaats van goed te denken. Prima dat die oude universiteit dood is. Lang leve de HBO+ intellectueel. Een goed stel hersenen heb je wel of niet, daar veranderd 5-6 jaar nutteloos boekje bladeren, biertje drinken, scriptietje typen niets aan. Ga toch weg met je snobistische academisch denken.

Sorry, maar je praat onzin. Jij hebt blijkbaar het niet helemaal goed begrepen.

GA, als je zo'n uitspraak doet, onderbouw die dan. Iedereen kan een stelling innemen, een stelling zonder onderbouwing is waardeloos, zelfs minder waard dan geen stelling.

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 19:22 schreef Ryon het volgende:

[..]

Zie hier de beperktheid van de hbo'r. Denken dat de fabriek waar deze in werkzaam is gelijkstaat aan de gehele wereld.

Dat en ervan uitgaan dat de universiteiten minder waarde hebben omdat veel opleidingen minder (zijn stelling) commerciële waarde hebben. Dat vind ik wat armzalig. Ik zou echter wel graag zien dat die opleidingen een hoger niveau nastreven, kwaliteit is belangrijker dan kwantiteit voor de toplaag van onze opleidingen.

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 23:39 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Dat en ervan uitgaan dat de universiteiten minder waarde hebben omdat veel opleidingen minder (zijn stelling) commerciële waarde hebben. Dat vind ik wat armzalig. Ik zou echter wel graag zien dat die opleidingen een hoger niveau nastreven, kwaliteit is belangrijker dan kwantiteit voor de toplaag van onze opleidingen.

Wat versta je een onder een hoger niveau?

Waarom zou je iets bijvoorbeeld moeilijker willen maken dan het is?

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 19:01 schreef Sack_Blabbath het volgende:
Sowieso is 'de universiteit' een fossiel uit een tijd die voorbij is. Uitgezonderd de echte hoogopgeleide en kundige beta-onderzoeker die zeer waardevol is, zijn al die zelfbenoemde intellectuelen met 'boekenkennis', moedeloos complexe theorieën en oeverloze manuscripten vol moeilijke woorden-taal compleet kansloos in het beroepsveld.

Ik werk zelf in een enorm concern dat decennia geëxcelleerd en gefloreerd heeft dankzij de top van universiteitsstudenten die hun weg wisten te vinden binnen de organisatie. Maar die glorietijden zijn toch wel een beetje heel erg iets uit een grijs verleden. We geven met z'n allen nog steeds braaf 'de crisis' de schuld hier, maar stiekem weten de meesten wel dat we door de tijd ingehaald zijn.

Als je onze organisatie goed analyseert zien je dat er bv's binnen het concern zwaar ruk presteren en dat er bv's zijn die weer op weg zijn om weer bij de wereldtop aan te sluiten. Ga je dat goed bekijken dan zie je dat de kansloze onderdelen nog steeds die oude wetenschappelijk gründlichkeit en formaliteit hanteren en bevolkt worden door 'intellectuelen' die zo prat gaan op hun intellectueel zijn, enzo.

Waar gaat het goed? Bij de onderdelen waar inmiddels een generatie 20-ers en 30-ers bestaande uit WO-ers met hun poten op de grond en top-HBO-ers de boel draaiende houden. Een groep die evidence-based heeft vervangen door trail-and-error-based, die geen stapels papier vol moeilijke woorden en eindeloze veronderstellingen fabriceert, maar die werken op basis van een paar zinnen in een e-mailtje. Die niet denkt, maar doet, op z'n bek gaat, dezelfde dag z'n plan bijstelt en weer door gaat. Die een verhaal in drie zinnen aan zowel directeur als schoonmaker kunnen duidelijk maken. Een groep die niet leert, maar even een internetartikeltje google-et en genoeg weet, autodidacten. En mensen die vooral elkaar, onafhankelijk van functie, status of bedrijfsonderdeel informeel goed weet te vinden.

De tijd voor dat traditionele universiteits-elitisme is al lang voorbij. De wereld ontwikkelt zich tegenwoordig sneller dan een statisch instituut zich kan aanpassen. Je kan beter aanleren snel en oppervlakkig te analyseren dan dat je leert dingen tot in de oeverloze diepte door (cq dood) te analyseren. En vooral leren goed te handelen in plaats van goed te denken. Prima dat die oude universiteit dood is. Lang leve de HBO+ intellectueel. Een goed stel hersenen heb je wel of niet, daar veranderd 5-6 jaar nutteloos boekje bladeren, biertje drinken, scriptietje typen niets aan. Ga toch weg met je snobistische academisch denken.

Provocerend stuk (dat mag ik wel).

Philips?

De ontwikkeling van de techniek verloopt idd zo razendsnel, dat het de vraag is of de oude manier van werken, die daar gebezigd werd (wordt?), nog wel mee kan in deze tijd. In mijn tijd was Philips nog een soort van TU/E, maar dan met betere voorzieningen. De onderzoekers zagen het als een recht om op hun elfendertigst te freubelen aan een leuk idee, zonder dat de productontwikkeling of de markt er interesse in had. Dat veranderde trouwens wel langzaam. In de latere jaren werd de wetenschappelijke wereld afgestruind naar ideeen, die opgekocht werden om later uitontwikkeld te worden. Echt effectief was dat trouwens niet.

Jouw trial-and-error aanpak spreekt me persoonlijk aan, ik doe zelf eigenlijk niet anders. Die aanpak stelt ons in staat om aan te haken bij de grote jongens. Maar ga je daarmee uiteindelijk een voorsprong nemen op de concurrentie? Bij de oude manier van werken (iets "dood analyseren"), begrijp je een concept na verloopt van tijd. 100% En daar kun je verder op bouwen. Mijn ervaring is dat je de concurrentie pas klappen kunt verkopen als je in die positie zit. ASML heeft met haar immersion technology laten zien hoe je zoiets aanpakt. Zij kregen daarmee zo'n enorme voorsprong op haar concurrentie, dat die nu nog steeds op apegapen ligt. Het zou kunnen dat ze die voorsprong met trial & error hebben gekregen, maar daar is ze zo complex voor, dat ik dat niet kan geloven.

Als je de kennis, skills en middelen mist om iets dood te analyseren, dan is trial & error MI de manier van werken om te overleven. Maar als het even kan, als je genoeg middelen in huis hebt, dan verdient de oude manier van werken - iets dood analyseren - MI nog steeds de voorkeur. Je kunt pas echt aan iets nieuws bouwen als je de fundamenten voor de volle 100% begrijpt.

[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 17-03-2013 07:19:26 ]

quote:

Op zondag 17 maart 2013 00:47 schreef Thomas2301 het volgende:

[..]

Wat versta je een onder een hoger niveau?

Meer diepgang en meer breedte.

quote:

Waarom zou je iets bijvoorbeeld moeilijker willen maken dan het is?

Niet maar combineer voldoende moeilijke dingen en je houdt ook de slimste mensen zoet. De universiteiten zijn de toplaag van ons onderwijs en een deel van de toplaag van ons onderzoek (samen met de R&D-afdelingen van bedrijven (helaas wordt die naam ook wel eens misbruikt)). Zij moeten dus streven naar kwaliteit. Zij moeten niet streven naar het opleiden van veel studenten, zij moeten streven naar het exellent opleiden van een groep studenten, of dat dit nu 20 of 100 studenten zijn moet er niet toe doen. Liever 20 studenten excllent opleiden dan 80 studenten goed opleiden. De samenleving heeft maar een kleine toplaag nodig en de samenleving heeft een excellente toplaag nodig.

quote:

Op zondag 17 maart 2013 00:47 schreef Thomas2301 het volgende:

[..]

Wat versta je een onder een hoger niveau?

Waarom zou je iets bijvoorbeeld moeilijker willen maken dan het is?

Dingen worden nu juist makkelijker gemaakt dan 'het is' (alhoewel het heel moeilijk is om te definiëren hoe moeilijk een studie 'is'. Wat de ideale stof is die studenten zouden moeten krijgen in hun studie).

Zie psychologie, die weten erg weinig van autisme, die moeten maar 3 pagina's over autisme lezen in hun hele studie. Die hoeveelheid stof zou wel omhoog mogen zodat deze psychologen meer kennis hebben. Omdat er meer aanbod is dan vraag zou iedereen ervan profiteren als het moeilijker werd.

A; De student voor wie het te moeilijk wordt gaat iets anders doen (en wordt niet meer opgeleid tot werkloosheid).
B: De mensen die het wel aankunnen hebben meer kans op de arbeidsmarkt. Dit is omdat er niet meer 334544.00393023 andere werkzoekende psychologen zijn, én het prestige van die studie omhoog gaat.
C: De belastingbetaler betaalt niet meer mee aan het bijbrengen van vakkennis die 70% van de studenten niet zal gebruiken in hun werk.
E: De ouders van autistische kinderen treffen een expert die meer kennis in huis heeft.

win-win dus.

[ Bericht 1% gewijzigd door ZuidKardinaal op 17-03-2013 12:20:30 ]

Nederland is en blijft laag, in vergelijking met andere Europese landen. Kijk eens naar die Amerikanen, doen het pas goed!

Helemaal met TS eens, de uni is dood in Nederland.

Bijzonder dat mensen hier systemen als dat in amerika verheerlijken.

Iedereen die slim genoeg is, zou gewoon moeten kunnen studeren. Maar maak het hbo dan ook weer wat waard. Ik hoor ook niet op de universiteit thuis maar met een hbo papiertje ben ik ook nergens.

quote:

Op zondag 17 maart 2013 12:20 schreef Yreal het volgende:
Bijzonder dat mensen hier systemen als dat in amerika verheerlijken.

Iedereen die slim genoeg is, zou gewoon moeten kunnen studeren. Maar maak het hbo dan ook weer wat waard. Ik hoor ook niet op de universiteit thuis maar met een hbo papiertje ben ik ook nergens.

Genoeg slimme mensen die niet zo van de theorie zijn. Horen idd niet op de uni thuis, maar ook duidelijk niet op het HBO. Het HBO is om te huilen, ze zouden de boel afbreken van verveling.

quote:

Op zondag 17 maart 2013 10:35 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Meer diepgang en meer breedte.

Ik kan alleen over mijn eigen studie praten, maar bij de reguliere vakken had ik (en veel mensen met mij) het al druk genoeg met de gewone stof. Ik ben enkele keren een tentamen in gegaan terwijl ik een bepaald onderdeel nog niet eens gezien had.

Bij de keuzevakken had ik vaak het idee dat het al nauwelijks dieper kan, maar had ik juist nog enorm veel vrije tijd over. Het is een lastige situatie, maar ik realiseer me ook dat je kennis ook snel vergeet. Je hoeft mij echt niets meer over mijn eerste studiejaar te vragen, gewoon omdat het later niet meer gevraagd of gebruikt wordt.

quote:

Niet maar combineer voldoende moeilijke dingen en je houdt ook de slimste mensen zoet. De universiteiten zijn de toplaag van ons onderwijs en een deel van de toplaag van ons onderzoek (samen met de R&D-afdelingen van bedrijven (helaas wordt die naam ook wel eens misbruikt)). Zij moeten dus streven naar kwaliteit. Zij moeten niet streven naar het opleiden van veel studenten, zij moeten streven naar het exellent opleiden van een groep studenten, of dat dit nu 20 of 100 studenten zijn moet er niet toe doen. Liever 20 studenten excllent opleiden dan 80 studenten goed opleiden. De samenleving heeft maar een kleine toplaag nodig en de samenleving heeft een excellente toplaag nodig.

Ik zou het zelf niet erg vinden om meer te leren, maar realiseer me ook dat veel medestudenten lang niet zo leergierig zijn. Dat wat je moet weten is wel genoeg. Ik denk wel dat de mogelijkheden er moeten zijn, maar je het niet voor iedereen kunt verplichten. De vraag is of het überhaupt zinvol is. Nu doe ik misschien een redelijk praktische opleiding (geneeskunde), maar ik denk dat het bij biomedische wetenschappen ook niet veel anders is. Je hebt toch vaak een bepaald interesseveld en daar ga je je in verdiepen. Uiteindelijk vervaagt de brede basis, die eerst een leuke toevoeging was, maar later toch wat minder blijkt. Moet je dat willen verplichten?

Maar ook andere studies, bijvoorbeeld Franse talen en culturen of iets. Wat moet je daaraan verbreden. Ik weet overigens niets over zo'n studie, maar het lijkt mij dat je invalshoek toch enigszins beperkter is dan bij meer 'oerwetenschappen' als natuurkunde, scheikunde en biologie.

quote:

Op zondag 17 maart 2013 12:11 schreef ZuidKardinaal het volgende:

[..]

Dingen worden nu juist makkelijker gemaakt dan 'het is' (alhoewel het heel moeilijk is om te definiëren hoe moeilijk een studie 'is'. Wat de ideale stof is die studenten zouden moeten krijgen in hun studie).

Zie psychologie, die weten erg weinig van autisme, die moeten maar 3 pagina's over autisme lezen in hun hele studie. Die hoeveelheid stof zou wel omhoog mogen zodat deze psychologen meer kennis hebben. Omdat er meer aanbod is dan vraag zou iedereen ervan profiteren als het moeilijker werd.

A; De student voor wie het te moeilijk wordt gaat iets anders doen (en wordt niet meer opgeleid tot werkloosheid).
B: De mensen die het wel aankunnen hebben meer kans op de arbeidsmarkt. Dit is omdat er niet meer 334544.00393023 andere werkzoekende psychologen zijn, én het prestige van die studie omhoog gaat.
C: De belastingbetaler betaalt niet meer mee aan het bijbrengen van vakkennis die 70% van de studenten niet zal gebruiken in hun werk.
E: De ouders van autistische kinderen treffen een expert die meer kennis in huis heeft.

win-win dus.

Moet je mensen opzadelen met kennis die ze later niet zullen gebruiken en toch vergeten? Als psycholoog kun je nog alle kanten op. Is het niet beter om gewoon de mogelijkheid te hebben voor de geïnteresseerden? Als je daadwerkelijk de psychologische hulpverlening in gaat, neem ik aan dat je kennis over psychische aandoeningen wel flink bijgeschaafd wordt.

Al vraag ik me af wat je dan in die voorafgaande vier jaar allemaal leert.