De universiteit is dood

quote:

Op donderdag 14 maart 2013 15:52 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

In Nederland - maar dat is al weer even geleden - was de kwaliteit van de promovendi waar ik mee gewerkt heb hoog. Hier heb ik met Japanners van doen, en die willen niet promoveren. Alle promotieplaatsen worden gevuld door buitenlanders.

Mee eens. Ik kijk meer vanuit het "nu" want voor mij is allemaal wat nieuwer; in mijn onderzoekswereld (MRI) staan Nederlandse promovendi heel hoog aangeschreven en dat vind ik zelf ook. Dat heeft dan betrekking op kritisch denken, vragen durven stellen, en goed onderzoek kunnen doen. Ik ben zelf in de UK gepromoveerd en daar is promoveren een stuk schoolser. Ik heb daar geluk gehad met mijn promotors en volgens mij ben ik er prima uitgekomen, maar het is daar veel meer een verlenging van een "studie", al ligt er wel veel meer nadruk op de "translational skills" en is niet perse een slecht iets, maar wel anders.

Mijn ervaring in Japan was ook niet geweldig nee. De Japanners willen niet echt... maar daar hebben ze sowieso nu een generatie waarvan er veel nergens zin in hebben geloof ik.

Nu werk ik in de VS en hier zie ik gewoon veel verschil in grad-students. Sommigen hebben tot het einde van hun promotie de hand van hun begeleider nodig, anderen zijn meteen vanaf hun eerste jaar geschikt voor het onderzoek.

Vroeger had je geen eens internet en er waren ook niet zoveel studieboeken. Ik kan mij niet voorstellen dat het 50 jaar geleden beter was.

Studeren was misschien alleen iets magisch omdat het voor veel mensen iets onbereikbaars was. En als jij toen een studie economie had afgerond en zat tussen mensen die alleen konden lezen en schrijven. Je bent vervolgens een lang verhaal over de economie te houden dan klinkt het al snel of hij superslim is.

quote:

Op donderdag 14 maart 2013 14:10 schreef ssebass het volgende:

[..]

Mijn eigen ervaring is van wel. Struikelvakken werden opgedeeld omdat teveel mensen bleven hangen, tentamens werden makkelijker gemaakt, vervangende opdrachten omdat er te weinig plaats was voor al die recidivisten. Als je dit maar steeds blijft doen dan heb je een enorme inflatie van een de diploma.

Er waren gewoon zeer incapabele mensen waar niemand mee wilde samenwerken omdat je dan alles opnieuw moest doen, die nu ook in het bezit zijn van een diploma.

De universiteit is nu nog een ander verhaal, inderdaad.

quote:

Op donderdag 14 maart 2013 15:02 schreef Ryon het volgende:

Dat meer mensen kennis opdoen van bijvoorbeeld het recht betekent wel dat mijn kennis minder waard wordt op de arbeidsmarkt, maar niet dat ik ook minder kennis opdoe! Sterker nog, het dwingt mij juist om meer kennis op te doen omdat anders mijn concurrentiepositie in het geding komt.

Daar kan geen weldenkend mens tegen zijn, denk ik.. Maar ik denk niet dat dat de nivellering is waar de TS op doelt.

Jouw definitie: Iedereen weet meer, ook Slome Japie. De definitie van TS: Slome Japie weet nog net zo weinig als vroeger, maar de eisen zijn zo verlaagd dat hij ook een vwo diploma ontvangt.

Waarschijnlijk ook een bekend verhaal voor (oud) vwo'ers: de persoon die dyslexie heeft mag een half uur langer doorwerken. Echt, waar gaat het heen

quote:

Op donderdag 14 maart 2013 23:34 schreef iGiorni het volgende:
Waarschijnlijk ook een bekend verhaal voor (oud) vwo'ers: de persoon die dyslexie heeft mag een half uur langer doorwerken. Echt, waar gaat het heen

, inderdaad. Survival of the fittest, als ze niet kunnen bij blijven moeten ze gewoon opbokken. Krijgen ze later tijdens het werken ook meer tijd?

quote:

Op donderdag 14 maart 2013 16:32 schreef xienix84 het volgende:
Nu werk ik in de VS en hier zie ik gewoon veel verschil in grad-students. Sommigen hebben tot het einde van hun promotie de hand van hun begeleider nodig, anderen zijn meteen vanaf hun eerste jaar geschikt voor het onderzoek.

Wat ik in de VS heb gezien, is dat ze ruim de tijd namen voor een PhD. Zelfs absolute toppers heb ik 6 of 7 jaar over hun PhD zien doen. Niet dat het niet in 4 jaar had gekund, maar ze namen heel erg veel tijd om alles te doen. Veel flierefluiten, maar ook hard studeren. Wat me ook opviel, is dat je ze echt ziet groeien in hun rol. Tot aan het derde jaar is het vaak helemaal niks, en plots staat er een wetenschapper voor je. Zo eentje die je niet omver praat, die over alles na heeft gedacht en uit de losse mouw een 20 minuten durend praatje schudt. Knap.

[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 15-03-2013 04:36:05 ]

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 00:00 schreef xminator het volgende:

[..]

, inderdaad. Survival of the fittest, als ze niet kunnen bij blijven moeten ze gewoon opbokken. Krijgen ze later tijdens het werken ook meer tijd?

Als ze het goed doen, dan krijgen ze later meer tijd.

Ik ben een groot voorstander van het ophogen van normen en het zwaarder maken van studies.

Maar in dit geval...

Tijdens mijn "studie" was er een collega student die dyslectisch was en enorm veel moeite met Nederlands en Engels had. Maar hij hoefde maar een keer door een wis- of natuurkundeboek te bladeren om het te snappen. Hij is uiteindelijk gepromoveerd. Moet je zo'n jongen dan laten zitten, omdat hij geen foutloze zin kan schrijven? Hij wist dat talen een zwak punt waren, en heeft daar al z'n aandacht op gegooid. Hij kan nu wel foutloos spellen. Soms moet je een beetje geven en nemen. (Het gaat hier trouwens niet om mezelf, talen was bij mij niet zo'n probleem.)

[ Bericht 3% gewijzigd door Lyrebird op 15-03-2013 04:41:09 ]

quote:

Op donderdag 14 maart 2013 14:10 schreef ssebass het volgende:

[..]

Mijn eigen ervaring is van wel. Struikelvakken werden opgedeeld omdat teveel mensen bleven hangen, tentamens werden makkelijker gemaakt, vervangende opdrachten omdat er te weinig plaats was voor al die recidivisten. Als je dit maar steeds blijft doen dan heb je een enorme inflatie van een de diploma.

Er waren gewoon zeer incapabele mensen waar niemand mee wilde samenwerken omdat je dan alles opnieuw moest doen, die nu ook in het bezit zijn van een diploma.

Nog even een kleine correctie op wat ik eerder al antwoordde.

quote:

[b]Op donderdag 14 maart 2013 21:17 schreef ZuidKardinaal het volgende:

De universiteit is nu nog een ander verhaal, inderdaad.

De universiteit is nog nivellerend, maar omdat de rest van het onderwijs steeds competitiever/veeleisender wordt, denk ik dat de universiteit uiteindelijk ook zal volgen in die ontwikkeling.

Je ziet het al bij de voorstellen om een BSA in het 2de of 3de jaar in te voeren. Haal je je punten niet? wieberen!

Het is misschien niet in overeenstemming met het ideaal van het academisch paradijs, waar je als student 9 jaar de tijd had om je 'te blik te verbreden' door middel van filosofische discussies tot diep in de nacht, doldwaze liftavonturen dwars door Europa, of dat jaartje bestuur..

maar er worden wel meer eisen aan de student gesteld.

quote:

Op donderdag 14 maart 2013 23:34 schreef iGiorni het volgende:
Waarschijnlijk ook een bekend verhaal voor (oud) vwo'ers: de persoon die dyslexie heeft mag een half uur langer doorwerken. Echt, waar gaat het heen

Als je de formule niet snapt, snap je hem met een half uur extra ook niet. Het niveau gaat in mijn mening dus niet omlaag, de student heeft alleen meer tijd om op te schrijven wat hij weet.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 13:38 schreef ssebass het volgende:

[..]

Lijkt mij een goed idee. Hoop inderdaad dat dit op die manier zal uitpakken. Al moet er wel een optie zijn tot persoonlijke ontwikkeling, bijvoorbeeld bestuursjaren e.d. Dus dat je hiervoor bijv een half jaar extra krijgt, wat nu overigens ook ongeveer zo is.

Ja. Veel studenten denken graag dat 10 jaar indolentie de enige weg tot verdieping is. Maar ik denk dat er andere wegen zijn, die wel te combineren zijn met een beetje doorwerken.

Denk idd aan een regeling voor bestuurders. Of dat er 15 'verbreding' ECTS in je curriculum zitten. Vrij te besteden. Je kunt extra vakken volgen, maar ook een symposium organiseren, of vrijwilligers werk doen in het buitenland. Als je kan aantonen dat je niet aan het strand hebt gelegen (voor tenminste zoveel uur) krijg je die punten.

Ook eigen initiatief kan natuurlijk voor verbreding zorgen: Bij mijn master zijn er veel reading groups. Die lezen dan een bepaalde tekst en komen eens per 2 weken in de kroeg bij elkaar om dat te bespreken.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 13:38 schreef ssebass het volgende:

Bij ons was het zo dat je nergens naar toe hoefde te komen, maar wanneer je dan het tentamen niet haalde, je geen aanspraak maakt op een herkansing. Prima regeling lijkt mij zo. Heb veel meer respect voor mensen die alles zelf hebben gedaan dan de mensen die aan het handje vastgehouden worden. Dit gebeurt later ook niet meer. Tijdens je studie kun je nog fouten maken, daarna eigenlijk niet meer.

Mijn ideaal: De universiteit biedt een 'menu' aan van allerlei werkvormen. Hoorcolleges, MOOC's. werkcolleges, discussiegroepen, enz enz, Kan iedereen kiezen wat het beste past bij de eigen leerstijl. Niks verplicht. Haal je het niet, jammer dan.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 13:59 schreef ZuidKardinaal het volgende:

[..]

Ja. Veel studenten denken graag dat 10 jaar indolentie de enige weg tot verdieping is. Maar ik denk dat er andere wegen zijn, die wel te combineren zijn met een beetje doorwerken.

Denk idd aan een regeling voor bestuurders. Of dat er 15 'verbreding' ECTS in je curriculum zitten. Vrij te besteden. Je kunt extra vakken volgen, maar ook een symposium organiseren, of vrijwilligers werk doen in het buitenland. Als je kan aantonen dat je niet aan het strand hebt gelegen (voor tenminste zoveel uur) krijg je die punten.

Ook eigen initiatief kan natuurlijk voor verbreding zorgen: Bij mijn master zijn er veel reading groups. Die lezen dan een bepaalde tekst en komen eens per 2 weken in de kroeg bij elkaar om dat te bespreken.

Ik zie eigenlijk geen reden om de activiteiten die momenteel buiten het curriculum vallen erin te betrekken. Een half jaartje stage, buitenland en een jaartje bestuur kan al prima buiten de studie om. Stages willen nog wel eens tot studiepunten kunnen leiden, maar daar kan je ook een beoordeling voor krijgen. De universiteit hoeft daar dan ook maat tot een minimum bij betrokken worden. Vrije ruimte (de minor) kan je beter besteden aan een extra verdieping binnen je eigen studie of een verdieping in een andere studie.

Een universiteit is inderdaad ook een ontmoetingsplaats. Niemand houd je tegen om met je medestudenten en docenten ook buiten de vast gelegde uren om het een en ander te ondernemen.Van een wekelijkse borrel, tot aan een etentje bij de docent thuis of door als vrijwilliger ook actief te zijn op academische symposia. Krijg je ook allemaal geen punten voor, maar is wel erg leerzaam en gezellig.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 14:18 schreef ssebass het volgende:

[..]

Precies, maar door het verhogen van verplichte uren doe je schade aan het eigen initiatief. Die verplichting dwingen mensen ook in een bepaald stramien, waardoor het ontwikkelen van eigen methodes wordt geremd/overbodig gemaakt. De creativiteit en innovatie wordt er een beetje uitgeramd en mensen worden lui. Je schrijft je in, stapt in de de trein die universiteit heet, laat je meevoeren en stapt bij de bul uitreiking weer uit. Nou niet echt de creativiteit, motivatie en innovatie die je graag zou zien op een uni.

Sommigen kunnen niet met de vrijheid omgaan of moeten aan het handje worden gehouden hoe ze bepaalde dingen moeten aanpakken, zoals de stof voor het tentamen. Als je dit nodig hebt hoor je er gewoon niet thuis. Bij ons was het zo aan het begin kreeg je leerdoelen met onderwerpen die je moest beheersen en dan moest je zelf aan de informatie komen. Werden een paar boeken getipt die je kon gebruiken en colleges al leidraad maar that's it. Zo hoort het ook. Niet dat schoolse, leer hoofdstuk 1-20 uit je hoofd en reproduceer dit op het tentamen.

Ik vind de trein metafoor wel mooi gevonden. Veel studenten ervaren hun studietijd ook op die manier. Als een soort van tweede middelbare schooltijd waarin je in jaar 1 binnenstapt en in jaar 4 (of 5) weer uitstapt. Als je later bent dan heeft de trein vertraging gehad en ben je blijven zitten omdat de stof wellicht te moeilijk was. In die tijd heb je jezelf door een voorgebaand curriculum laten leiden en heb je alles gedaan wat je is voorgeschreven. De universiteit - of de hogeschool - is dan alles bepalend geweest in hetgeen je geleerd en ervaren hebt.

Dat beschouw ik ook als dodelijk voor elke student. Maar het hangt van de student af hoe hij daarmee omgaat en de methodes van de universiteit qua toetsing staan er eigenlijk los van. Dat sommige vakken wat schools worden gegeven vond ik in de bachelor ook loei irritant, maar voornamelijk omdat ik te brak was om op negen uur al in een dode werkgroep te verschijnen, ik zat dan liever van 12 uur in de UB met een bak koffie om zelf te bepalen wat en wanneer ik leerde. Maar vanuit een didactisch oogpunt begrijp ik wel dat men enige structuur wil aanbieden.

Het is veel mooier om je studententijd eigenlijk te zien als een periode van laten wij zeggen 6 jaar waarin er minimaal 240 ECTS gehaald moet worden en waarbij je daarnaast nog duizend andere dingen kan doen. Als student heb je dan zelf de vrijheid en verantwoordelijkheid om er wat van te maken. Als je dan 24/25 bent, ben je de wereld over gereisd en heb je dankzij je stages en (vrijwilligers)werk uitgevonden wat jou nou echt drijft in het leven. Waarschijnlijk ben je dan inmiddels ook gewend geraakt om zelf met initiatieven te komen en niet te wachten totdat iemand anders - bijvoorbeeld de universiteit - wat voor jou bedacht heeft.

Dit is echter nu al heel goed mogelijk, het is alleen de eigen keuze en de eigen verantwoordelijkheid van de student om daarvoor te kiezen. Het academisch klimaat leeft nog steeds en het typische studentenleven is ook nog heel goed mogelijk, je moet er alleen wel zelf voor kiezen.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 15:02 schreef ssebass het volgende:

[..]

Precies die persoonlijke ontwikkeling is enorm belangrijk. Het is ook de tijd dat je je eigen persoonlijkheid enorm vormt (18-26 jaar). Het is zonde om er een tweede middelbare schooltijd van te maken. Mijn eerste jaren was vooral het onvolwassen gedrag eruit krijgen, dus veel feesten, leren op mijn eigen benen staan, omgaan met verantwoordelijkheden. Daarna serieuser gaan studeren en kijken wat ik nou wilde. Zelf dingen regelen en initiatieven nemen. Andere studies er naast gedaan uit interesse (dat kon toen nog gratis). Daarnaast nog in de VS gewoond en gestudeerd (zeker niet gratis ). Kan slecht tegen regeltjes en wilde alles op mijn eigen manier proberen te doen, met wisselend succes. Uiteindelijk meer dan 400 studiepunten gehaald, met een mooie acht jaar studeren.

Heb zoveel geleerd in deze tijd. Veel meer dan dat je kunt leren van colleges volgen. Wat je inderdaad ook zegt, het is wat je er zelf van maakt, maar die keuze ligt bij jezelf. Vandaar ook die enorme verschil tussen de pas afgestudeerden. De mensen die binnen het vaste stramien zijn gebleven en de mensen die daarbuiten zijn getreden. Het is niet moeilijk te raden welke succesvoller zijn. Laten we dus niet iedereen proberen in het vaste stramien te duwen. Dit zou naar mijn idee de nekslag betekenen.

Zoals ik al eerder zei, dit is de tijd voor persoonlijke ontwikkeling. Je hebt de tijd, de ruimte, de mogelijkheden en je kunt nu nog fouten maken. Enorm gemiste kans om hier geen gebruik van te maken. Het diploma is maar een klein, echter niet onbelangrijk, deel.

Ja, daar ben ik het helemaal mee eens. De eerste paar jaar van de studie mag ook best een feest zijn. Beetje de grenzen opzoeken, wilde haren verliezen en met vallen en opstaan er achter komen wat verantwoordelijk zijn betekent. Het argument dat dit niet door de belastingbetaler betaald hoeft te worden (via bijv de goedkope studielening) vind ik enigszins beperkt. Uiteindelijk komen de kosten ervan toch wel rechtsom of linksom op het bordje van de student te liggen. Krampachtig studenten de schoolbanken in willen duwen om hen zo snel mogelijk naar het diploma toe te leiden zou ook niet het streven moeten zijn.

Maar goed, uiteindelijk wordt de student nog heel veel mogelijkheden geboden. Als men echt wil, dan is er wel een weg. Het is doodzonde dat het studenten steeds lastiger gemaakt wordt, maar hopelijk worden studenten er ook steeds bewuster van hoe belangrijk het is om er dan zelf maar wat van te maken. Buiten de gebaande paden om durven gaan en tegen de stroom in durven zwemmen is ook iets wat een (academisch) student uiteindelijk zal moeten leren.

Als je tegenwoordig geen universitaire diploma hebt kan je het wel schudden. HBO is niks meer waard, het is het oude MBO in een ander jasje.

Tegenwoordig geldt het ideaal van 'de perfecte student' die zonder al te veel vragen te stellen zo snel mogelijk zijn studiepuntjes haalt.

En dan kritische burgers willen

Alle mensen die nu zeiken, studeren wel af met gemiddeld een 9 neem ik aan?

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 14:08 schreef Ryon het volgende:

[..]

Ik zie eigenlijk geen reden om de activiteiten die momenteel buiten het curriculum vallen erin te betrekken. Een half jaartje stage, buitenland en een jaartje bestuur kan al prima buiten de studie om. Stages willen nog wel eens tot studiepunten kunnen leiden, maar daar kan je ook een beoordeling voor krijgen. De universiteit hoeft daar dan ook maat tot een minimum bij betrokken worden. Vrije ruimte (de minor) kan je beter besteden aan een extra verdieping binnen je eigen studie of een verdieping in een andere studie.

Een universiteit is inderdaad ook een ontmoetingsplaats. Niemand houd je tegen om met je medestudenten en docenten ook buiten de vast gelegde uren om het een en ander te ondernemen.Van een wekelijkse borrel, tot aan een etentje bij de docent thuis of door als vrijwilliger ook actief te zijn op academische symposia. Krijg je ook allemaal geen punten voor, maar is wel erg leerzaam en gezellig.

Ik vind niet per se dat je met punten beloond hoeft te worden als je jezelf verbreedt.

De reden dat ik voorstel om eea met punten te belonen, is omdat er vaak wordt gesteld dat in 4 jaar afstuderen niet compatible is met verbreding. En inderdaad, als je 40 uur per week aan de bak moet is er niet veel tijd om die dingen ernaast te doen. Niet alle studies halen dat, maar dat is meer een teken dat het niveau van die studie niet deugt..

Er is wel wat tijd, maar het blijft dan een beetje op hobby en vakantie basis, in de avonden. Naast je vriendin en je ouders. Doe je meer, dan zit je weer met studievertraging.

Dus mijn punten voorstel is vooral om een mogelijkheid te creëren dat én mensen na 4 jaar van de productielijn af kunnen rollen (dat is wat men wil tegenwoordig) én intussen wel verder gekeken hebben dan moeders pappot.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 17:42 schreef xminator het volgende:
Alle mensen die nu zeiken, studeren wel af met gemiddeld een 9 neem ik aan?

Jups.

Persoonlijk heb ik behoefte aan meer vrijheid bij de samenstelling van het curriculum, met natuurlijk wat volgafhankelijkheidsregels (om een gebrek aan voorkennis te voorkomen), voorwaardes voor het niveau van de vakken die je volgt en voldoende coherentie. Je komt dan uit op een major/minorsysteem waarbij de minor misschien ook wel even groot zou kunnen zijn als de major. De major moet enkel die vakken bevatten die strikt noodzakelijk zijn. Momenteel moet ik teveel vakken volgen die ik niet nodig heb voor het specialisme wat ik wil gaan uitoefenen.

quote:

Persoonlijk heb ik behoefte aan meer vrijheid bij de samenstelling van het curriculum, met natuurlijk wat volgafhankelijkheidsregels (om een gebrek aan voorkennis te voorkomen), voorwaardes voor het niveau van de vakken die je volgt en voldoende coherentie. Je komt dan uit op een major/minorsysteem waarbij de minor misschien ook wel even groot zou kunnen zijn als de major. De major moet enkel die vakken bevatten die strikt noodzakelijk zijn. Momenteel moet ik teveel vakken volgen die ik niet nodig heb voor het specialisme wat ik wil gaan uitoefenen

Vrijheid, op elk gebied, is voor mij erg belangrijk. Nu ik lees wat voor praktijken er gaande zijn in Leiden weet ik niet meer of ik daar wil gaan studeren. Ik heb al flink wat aanvaringen met mijn docent biologie gehad omdat ik niet mee wil werken aan het domme systeem waarbij je een cijfer krijgt voor het huiswerk dat je maakt/niet maakt en andere zinloze onzin. Ik heb er ook een hekel aan dat ik naar alle lessen moet gaan. Ik ga graag naar lessen, maar dan moet er wel goed les gegeven worden. Ik meld me nu gewoon dagen ziek zodat ik thuis kan leren.

[ Bericht 68% gewijzigd door _-_ op 16-03-2013 18:02:16 ]

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 16:14 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Persoonlijk heb ik behoefte aan meer vrijheid bij de samenstelling van het curriculum, met natuurlijk wat volgafhankelijkheidsregels (om een gebrek aan voorkennis te voorkomen), voorwaardes voor het niveau van de vakken die je volgt en voldoende coherentie. Je komt dan uit op een .

Dat is idd geen gek idee. Kan ook een oplossing zijn voor de problemen voor de arbeidsmarkt.

Aan de ene kant kun je dan voor een studie met baanzekerheid gaan, terwijl je aan de andere kant ook vakken meepakt van datgene dat je interesseert.

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 17:40 schreef _-_ het volgende:

Nu ik lees wat voor praktijken er gaande zijn in Leiden weet ik niet meer of ik daar wil gaan studeren. Ik heb al flink wat aanvaringen met mijn docent biologie gehad omdat ik niet mee wil werken aan het domme systeem waarbij je een cijfer krijgt voor het huiswerk dat je maakt/niet maakt en andere zinloze onzin.

Heerlijk dat mijn uni nog niet echt meedoet aan dit soort gekkigheid. Vrijheid, blijheid. Je kan je random inschrijven voor vakken, geen haan die er naar kraait. Ook weinig aanwezigheidsverplichting behalve, practica dan.

Utrecht schijnt ook een kinderachtige bende te zijn wat dat betreft. Daar mag je niet voor meer dan 2 vakken per kwartiel inschrijven (vakken zijn daar 7.5 ECTS), 'want de ervaring is dat men dan zijn vakken niet haalt'.

Nou én?? Da's toch het probleem van de student? Dit soort maatregelen frustreert juist de mensen die meer kunnen en willen.

Dus, als een briljante puber bent, niet in Utrecht gaan studeren.

quote:

Utrecht schijnt ook een kinderachtige bende te zijn wat dat betreft. Daar mag je niet voor meer dan 2 vakken (vakken zijn daar 7.5 ECTS) per kwartiel inschrijven, 'want de ervaring is dat men dan zijn vakken niet haalt'.