(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 27

Job gaat morgen dan op kamp. Het heeft me geloof ik jaren van mijn leven gekost en daar komen vast nog wel wat extra jaren bij voordat het vrijdag is

Vandaag de grote uitdaging van het inpakken. Job is zo enorm gevoelig voor het juiste stofje, de helft van de lijst die hij mee moet nemen wil hij al niet en draagt hij sowieso nooit.
Luchtbed en slaapzak zijn uitgeprobeerd deze week en allebei afgekeurd. Het wordt nu een kussen van de tuinbank om op te slapen (is gelukkig behoorlijk oprolbaar) en zijn knuffeldeken in plaats van een slaapzak. En zo moet ik echt bij alles kijken of het kan en of er een aanvaardbaar alternatief is. Erg vermoeiend.

We moeten nu nog een zaklamp. Klinkt simpel, maar Job kent zichzelf. Hij wil er geen met grote batterijen, want als hij boos of gefrustreerd is haalt hij die er uit en gooit ze weg. Uit ervaring weet ik dat dat waar is. Job wil dus nu een knijpkat of zijn ledlampjes voor op de fiets.

En dan is er ook nog onweer voorspeld en hij is panisch voor onweer
De hele weg naar het kamp staat volgepakt met beren, kun je wel stellen.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 07:35 schreef livelink het volgende:
Job gaat morgen dan op kamp. Het heeft me geloof ik jaren van mijn leven gekost en daar komen vast nog wel wat extra jaren bij voordat het vrijdag is

Vandaag de grote uitdaging van het inpakken. Job is zo enorm gevoelig voor het juiste stofje, de helft van de lijst die hij mee moet nemen wil hij al niet en draagt hij sowieso nooit.
Luchtbed en slaapzak zijn uitgeprobeerd deze week en allebei afgekeurd. Het wordt nu een kussen van de tuinbank om op te slapen (is gelukkig behoorlijk oprolbaar) en zijn knuffeldeken in plaats van een slaapzak. En zo moet ik echt bij alles kijken of het kan en of er een aanvaardbaar alternatief is. Erg vermoeiend.

We moeten nu nog een zaklamp. Klinkt simpel, maar Job kent zichzelf. Hij wil er geen met grote batterijen, want als hij boos of gefrustreerd is haalt hij die er uit en gooit ze weg. Uit ervaring weet ik dat dat waar is. Job wil dus nu een knijpkat of zijn ledlampjes voor op de fiets.

En dan is er ook nog onweer voorspeld en hij is panisch voor onweer
De hele weg naar het kamp staat volgepakt met beren, kun je wel stellen.

De ledlampjes van de fiets werken prima voor zaklamp ! (doen veel lln op kamp bij ons, zaklampen zijn niet stoer nl) Dus dat is een beer minder maar het onweer en de ander beren kan ik niet wegenemen dus en heel veel rust, kracht en doorzettingsvermogen toegewenst

quote:

Op maandag 17 juni 2013 07:35 schreef livelink het volgende:
Job gaat morgen dan op kamp. Het heeft me geloof ik jaren van mijn leven gekost en daar komen vast nog wel wat extra jaren bij voordat het vrijdag is

Vandaag de grote uitdaging van het inpakken. Job is zo enorm gevoelig voor het juiste stofje, de helft van de lijst die hij mee moet nemen wil hij al niet en draagt hij sowieso nooit.
Luchtbed en slaapzak zijn uitgeprobeerd deze week en allebei afgekeurd. Het wordt nu een kussen van de tuinbank om op te slapen (is gelukkig behoorlijk oprolbaar) en zijn knuffeldeken in plaats van een slaapzak. En zo moet ik echt bij alles kijken of het kan en of er een aanvaardbaar alternatief is. Erg vermoeiend.

We moeten nu nog een zaklamp. Klinkt simpel, maar Job kent zichzelf. Hij wil er geen met grote batterijen, want als hij boos of gefrustreerd is haalt hij die er uit en gooit ze weg. Uit ervaring weet ik dat dat waar is. Job wil dus nu een knijpkat of zijn ledlampjes voor op de fiets.

En dan is er ook nog onweer voorspeld en hij is panisch voor onweer
De hele weg naar het kamp staat volgepakt met beren, kun je wel stellen.

Knijpkat heb je bij de xenos, het is ook nog eens een fijne knijpbeweging, heb ik ervaren.

Ah, dank je voor de tip, Radobe. Ik was vandaag toch van plan om nog even met hem naar de Xenos te gaan. De knijpkat leek me sowieso wel handig, omdat de beweging ook wel fijn voor hem is. Die ledlampjes houdt hij altijd tegen zijn ogen aan. Maf eigenlijk, aan de ene kant overgevoelig voor prikkels en aan de andere kant zoekt hij ze juist op.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 08:42 schreef livelink het volgende:
Ah, dank je voor de tip, Radobe. Ik was vandaag toch van plan om nog even met hem naar de Xenos te gaan. De knijpkat leek me sowieso wel handig, omdat de beweging ook wel fijn voor hem is. Die ledlampjes houdt hij altijd tegen zijn ogen aan. Maf eigenlijk, aan de ene kant overgevoelig voor prikkels en aan de andere kant zoekt hij ze juist op.

herkenbaar! Ik heb dat zelf ook, ik heb eens teruggelezen in dit topic omdat het me helpt mijn jeugd wat te begrijpen. Je verhaal over Job op de kermis was ook zo herkenbaar, gewoon er naar toe lopen. Kijken naar de lampjes. Mijn ouders waren mij dan ook regelmatig kwijt.

Ja, de kermis is precies zo'n voorbeeld inderdaad.

Livelink, ik vind je creatief in het bedenken van oplossingen .
Een zelfgekozen prikkel voelt anders... (weet niet hoe ik dat moet uitleggen)...

Ik vind het ontzettend knap, het avontuur tóch aan willen en durven gaan. Wat Nijna al zegt, creatief die oplossingen. Ik ben heel benieuwd hoe het zal gaan. Hopelijk geniet Job ervan! Dikke kus voor jou.

quote:

Op zondag 16 juni 2013 16:53 schreef DJMO het volgende:

[..]

toevalig, omdat ik iemand ken die er vrijwilliger is, vermoed ik dat ze het heeft over https://www.stichtinghoogvliegers.nl/

ja, klopt..... echt een aanrader!

Normaal kun je er nauwelijks een speld tussen krijgen, maar boven waren ze helemaal stil.
Helemaal onder de indruk.
Ze konden een pretpark hier in de buurt herkennen, dus dat was ook erg leuk.
Met beiden toch dik 20 minuten gevlogen.

Klinkt goed Wendytje

Wat bijzonder, Wendytje. Ik zag gisteren ook zoiets op Hart van Nederland voorbijflitsen volgens mij.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 08:42 schreef livelink het volgende:
Ah, dank je voor de tip, Radobe. Ik was vandaag toch van plan om nog even met hem naar de Xenos te gaan. De knijpkat leek me sowieso wel handig, omdat de beweging ook wel fijn voor hem is. Die ledlampjes houdt hij altijd tegen zijn ogen aan. Maf eigenlijk, aan de ene kant overgevoelig voor prikkels en aan de andere kant zoekt hij ze juist op.

De action verkoopt ze ook. Ik vind het zo knap van je hoe je alles afweegt om voor job het juiste mee te geven op kamp. Het is een rare week mbt weer ik hoop voor hem dat het onweer aan hem voorbij trekt. Slapen ze in een tent of een gebouw?

Ze slapen in tentjes. Job slaapt met 2 klasgenootjes in een tent. Ik ben wel heel zenuwachtig, hoor. Ook vanwege dat weer inderdaad. En Job is een wegloper. Als het hem echt allemaal te veel wordt, dan loopt hij gewoon weg. Maar ja, ik moet er gewoon maar niet te veel bij stilstaan bij wat er allemaal kan gebeuren.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 14:51 schreef livelink het volgende:
Ze slapen in tentjes. Job slaapt met 2 klasgenootjes in een tent. Ik ben wel heel zenuwachtig, hoor. Ook vanwege dat weer inderdaad. En Job is een wegloper. Als het hem echt allemaal te veel wordt, dan loopt hij gewoon weg. Maar ja, ik moet er gewoon maar niet te veel bij stilstaan bij wat er allemaal kan gebeuren.

is het een optie om hem een mobiele telefoon mee te geven zodat hij in geval van nood contact met jullie kan opnemen? en zodat jullie hem altijd kunnen 'traceren' als hij idd wegloopt?

Mobiele telefoons mogen niet mee. Nee, ik moet gewoon op de leiding en op Job zelf vertrouwen. De keren dat hij is weggelopen, is hij toch altijd zelf teruggekomen (hij heeft een goed ruimtelijk inzicht) of hij heeft hulp gezocht.

Wij hebben, ook van de action meen ik, zaklampen die je moet opdraaien. Daarna branden ze wel een tijdje. Om nog een alternatief aan te dragen mocht de knijpkat niet goed genoeg zijn.

En wat ben je creatief en flexibel Livelink. Ik bewonder je echt.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 15:03 schreef debuurvrouw het volgende:
En wat ben je creatief en flexibel Livelink. Ik bewonder je echt.

Eens!

quote:

Op maandag 17 juni 2013 07:35 schreef livelink het volgende:
We moeten nu nog een zaklamp. Klinkt simpel, maar Job kent zichzelf. Hij wil er geen met grote batterijen, want als hij boos of gefrustreerd is haalt hij die er uit en gooit ze weg.

Heel knap, dat hij zijn eigen valkuil daarin kent!

quote:

En dan is er ook nog onweer voorspeld en hij is panisch voor onweer

Ach gosh, en dat ligt nu zo op de loer... Ik snap je beren wel Livelink, ik zou ze ook zien.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 08:42 schreef livelink het volgende:
Maf eigenlijk, aan de ene kant overgevoelig voor prikkels en aan de andere kant zoekt hij ze juist op.

Dat zie/hoor je vaker. Net wat Nijna zegt, zelfgekozen is anders.
Als je geen controle hebt ben je snel overprikkeld. Heb je wél de controle, dan kan een honger naar prikkels bevredigd worden.

Heb je "Uit de pas" gelezen? Daar staat zo veel nuttigs in over sensorische integratie. Al zul je inmiddels Jobs behoeften en afkeren wel op je duimpje kennen...

Ik hoop op een mooi kamp!

Toen God de moeders van kinderen met autisme schiep, was hij al 6 dagen aan het overwerken. Een engel verscheen en zei: “U steekt wel heel veel tijd en werk in deze exemplaren”. “Heb je de specificaties van deze bestelling al eens gelezen?” vroeg God vermoeid. “De moeder van zo’n kind moet buitengewone ogen hebben om te zien hoe bijzonder haar kind is wanneer alle anderen verblind zijn door het syndroom. Ze heeft ook veel meer energie dan normaal nodig zodat ze het nooit opgeeft, ook niet wanneer alle anderen dat wel doen. Haar huid moet extra dik zijn om alle onrecht te kunnen verdragen en alle kritiek op haar opvoedingscapaciteiten. Ik heb haar zelfs een sterker hart gegeven met een groter vermogen om lief te hebben en te begrijpen.” “God”, zei de engel terwijl ze zijn mouw aanraakte, “U kunt beter wat uitrusten en er morgen aan verder werken”. “Dat kan ik niet”, sprak God, “er zijn meer kinderen met autisme dan de wereld weet.” De engel vloog langzaam rond het schepsel en bestudeerde het nauwkeurig, opeens stopte ze en boog zich voorover. Haar vinger gleed over de wang van de vrouw. “Ze lekt”, zei de engel. “ik denk dat u er te lang aan hebt doorgewerkt.” “Dat is geen lek”, zei God, “dat is een traan.” “Waar is die voor?” vroeg de engel. “Ik neem aan voor opgekropte emoties, voor teveel onrechtvaardigheid, voor gebrek aan begrip”, zei God. “U bent werkelijk geniaal”, zei de engel. God keek somber en leunde achterover in zijn stoel. “Die traan heb ik niet gemaakt”, zei Hij.

tip: straks ncrv document ADHD

ik heb vorige week wel deel 1 gezien. zal deel 2 nog even via uitzending gemist bekijken.

Livelink, hoe ging het vandaag?

Ging wel goed. Maandagavond kon hij niet eten van de zenuwen, maar gisterochtend ging het allemaal wel. Ik was bang dat hij op het laatste moment zou weigeren om te gaan, maar vanaf 07.00 was hij al aan het stuiteren en wilde hij alvast gaan.
Het was wel een hele belevenis, zo'n hele school tegelijkertijd op kamp, waarvan alle kinderen een behoorlijke gedragsstoornis hebben. Maar het ging eigenlijk behoorlijk georganiseerd en gesmeerd. Er waren heel veel auto's en taxibusjes voor de bagage en voor de kinderen die beter niet met de grote bus meekonden. Job mocht wel in de grote bus en ze vertrokken uiteindelijk maar een kwartier later dan gepland.

En inmiddels is het dus al woensdag en we hebben niks gehoord. Geen bericht, goed bericht. Als het nu vanavond maar mee zal vallen met het eventuele onweer , dan verwacht ik dat het echt een succes wordt.

Wat goed Livelink! Ik hoop dat het vanavond ook goed gaat.

K duim voor jullie livelink.
Hoop dat job er van geniet