ADD&ADHD #55 - Pillens en Wetens

quote:

Op woensdag 6 maart 2013 11:19 schreef Skull-splitter het volgende:
Een nieuwe gewoonte aanleren kost nu eenmaal energie en aandacht. Daarom reageerde ik ook zo fel op die "burn-out-cyclus" hierboven, in een week tijd moeite hebben met nieuw gedrag is normaal en het enige wat je dan moet doen is doorgaan en je niet uit het veld laten slaan. Maar met name dat laatste is wellicht herkenbaar.

Hmmmm, ik ben nu zes maanden nieuwe gewoonten aan het aanleren en ik zit nu toch echt wel tegen een AAARRRHHHGGG KRIJG DE ****** ALLEMAAL KUTSCHOOL KU?TWERK STERF en dan lekker drie dagen lang in bed gaan liggen. Ik ben serieus echt helemaal gebroken, heb afgelopen weken veel gewerkt, veel school gehad, ziek geweest, weer school en werken en gisteren had ik gewoon de energie niet meer om op te staan. Moest janken gewoon en overgeven, lichtelijke faalangst omdat ik het allemaal niet meer zo goed aankan lijkt het wel. We moeten echt belachelijk veel doen en ik ga misschien blijven zitten op het vak TEKENEN, slaat nergens op want de rest van mijn cijfers zijn een 8 voor rekenen, 9 voor Engels en Duits en een 10 voor Nederlands. De projectbeoordelingen zijn ook allemaal voldoendes en goedjes en ik baal gewoon dat ik niet toekom aan Esthetica en Tekenen en daar dan misschien op ga blijven zitten. Het slaat gewoon echt nergens op. #galspuwen

Ben 22 maar zit er echt aan te denken om sowieso iets van huiswerkbegeleiding aan te vragen en wellicht op school in gesprek gaan over mijn ADD want alleen medicatie schiet niet op. Ik voel die dingen ook niet meer, dus ben maar omhoog gaan schroeven. Nam 15, voel ik niet, nu 20 en heeft het wel een beetje effect maar ik kan nog steeds niet langdurig aan iets werken. Heb echter niet het idee dat dat aan de medicatie ligt maar dat het er aan ligt dat ik er gewoon helemaal fucking doorheen zit op het moment, ik heb gewoon geen tijd voor mezelf meer. Zit hier in een klaslokaal vol met gepraat aan alle kanten en ik hoor ieder gesprek word er gek van.

Heb echt vakantie nodig van 3 weken kan wel weer janken en ik huil normaliter verdorie alleen als ik dronken ben.


OHJA, waarom ik eigenlijk hierheen kwam is omdat een klasgenoot naast mij nu naar 15 mg zit maar hij heeft gewoon echt Ritalin, ik heb Methylfenidaat. Zijn handen trillen helemaal en zelf heb ik eigenlijk geen last van bijwerkingen behalve een weeïg gevoel in mijn maag en dat ik soms echt om half vijf al klaarwakker ben maar dat is alleen als ik twee/drie keer per dag neem en na vijf uur 's avonds.

Ritalin is methylfenidaat.

quote:

Op vrijdag 8 maart 2013 12:05 schreef Gray het volgende:
Ritalin is methylfenidaat.

Dat weet ik.

Maar er zal vast wel iets van een verschil in die medicatie zitten kwa samenstelling van bepaalde andere stoffen o.i.d. Hij reageert er echt heel heftig op, net als dat ik op Medikinet best heftig reageerde (zombie) en van Concerta juist weer heel druk en opgewekt werd. Van wat ik nu gebruik word ik gewoon best wel hetzelfde, alleen de eerste keer merkte ik echt verandering in mijzelf maar nu merk ik niet zoveel van de medicatie behalve dat mijn gedachten gewoon rustig zijn.

quote:

Op vrijdag 8 maart 2013 12:18 schreef oLexie het volgende:

[..]

Dat weet ik.

Maar er zal vast wel iets van een verschil in die medicatie zitten kwa samenstelling van bepaalde andere stoffen o.i.d. Hij reageert er echt heel heftig op, net als dat ik op Medikinet best heftig reageerde (zombie) en van Concerta juist weer heel druk en opgewekt werd. Van wat ik nu gebruik word ik gewoon best wel hetzelfde, alleen de eerste keer merkte ik echt verandering in mijzelf maar nu merk ik niet zoveel van de medicatie behalve dat mijn gedachten gewoon rustig zijn.

De toedieningsvorm heeft best wat invloed ja, dat klopt. Zelfs per merk/fabrikant kan verschil zitten.

quote:

Op vrijdag 8 maart 2013 12:29 schreef Skull-splitter het volgende:
oLexie, nog niet heel je post doorgenomen, maar na de eerste paar zinnen vroeg ik me af "doe je dan niet teveel tegelijk?".

Ik moet wel, schoolprojecten moeten af en ik moet ook geld verdienen. Sporten heb ik al laten vallen omdat ik daar geen tijd meer voor heb (terwijl ik wel zou moeten sporten want ik loop al een aantal jaar met een scheenvliesontsteking die ik eruit moet sporten van de dokter) en ik kom echt NOOIT meer bij mijn ouderlijk huis. Ik kom uit school thuis (lange dagen, van negen tot 4/5) en dan ben ik opzich al behoorlijk kapot, maar dan moet (moeten is wel wat anders dan doen in mijn geval) ik huiswerk maken, avondeten en na het avondeten ben ik gewoon niets meer waard. Dan kak ik in en gaap ik de rest van de avond. Soms moet ik werken maar ik heb al met mijn leidinggevende besproken dat doordeweeks werken 'm voor mij niet wordt want ik verslaap me dan de volgende dag, dus dat naar het weekend verschoven maar dan is het weer een probleem dat ik geen enkele dag rust heb waardoor ik maandag weer helemaal gesloopt ben.

Het kan niet minder, want ik moet natuurlijk gewoon geld verdienen en mijn opdrachten maken, ik zit pas in het eerste jaar.

Ik heb altijd gedacht dat een burn-out/overspannen overdreven was maar met wat ik nu van binnen voel begint er aardig op te lijken, ben gewoon echt helemaal uitgeput.

quote:

Op vrijdag 8 maart 2013 11:51 schreef oLexie het volgende:

[..]

Hmmmm, ik ben nu zes maanden nieuwe gewoonten aan het aanleren en ik zit nu toch echt wel tegen een AAARRRHHHGGG KRIJG DE ****** ALLEMAAL KUTSCHOOL KU?TWERK STERF en dan lekker drie dagen lang in bed gaan liggen. Ik ben serieus echt helemaal gebroken, heb afgelopen weken veel gewerkt, veel school gehad, ziek geweest, weer school en werken en gisteren had ik gewoon de energie niet meer om op te staan. Moest janken gewoon en overgeven, lichtelijke faalangst omdat ik het allemaal niet meer zo goed aankan lijkt het wel. We moeten echt belachelijk veel doen en ik ga misschien blijven zitten op het vak TEKENEN, slaat nergens op want de rest van mijn cijfers zijn een 8 voor rekenen, 9 voor Engels en Duits en een 10 voor Nederlands. De projectbeoordelingen zijn ook allemaal voldoendes en goedjes en ik baal gewoon dat ik niet toekom aan Esthetica en Tekenen en daar dan misschien op ga blijven zitten. Het slaat gewoon echt nergens op. #galspuwen

Ben 22 maar zit er echt aan te denken om sowieso iets van huiswerkbegeleiding aan te vragen en wellicht op school in gesprek gaan over mijn ADD want alleen medicatie schiet niet op. Ik voel die dingen ook niet meer, dus ben maar omhoog gaan schroeven. Nam 15, voel ik niet, nu 20 en heeft het wel een beetje effect maar ik kan nog steeds niet langdurig aan iets werken. Heb echter niet het idee dat dat aan de medicatie ligt maar dat het er aan ligt dat ik er gewoon helemaal fucking doorheen zit op het moment, ik heb gewoon geen tijd voor mezelf meer. Zit hier in een klaslokaal vol met gepraat aan alle kanten en ik hoor ieder gesprek word er gek van.

Heb echt vakantie nodig van 3 weken kan wel weer janken en ik huil normaliter verdorie alleen als ik dronken ben.

OHJA, waarom ik eigenlijk hierheen kwam is omdat een klasgenoot naast mij nu naar 15 mg zit maar hij heeft gewoon echt Ritalin, ik heb Methylfenidaat. Zijn handen trillen helemaal en zelf heb ik eigenlijk geen last van bijwerkingen behalve een weeïg gevoel in mijn maag en dat ik soms echt om half vijf al klaarwakker ben maar dat is alleen als ik twee/drie keer per dag neem en na vijf uur 's avonds.

Herkenbaar. Wat denk ik helpt is duidelijk je gevoel uit te leggen en naar een oplossing zoeken - en ADD niet gebruiken als excuus, alleen misschien als oorzaak.

Ik ben nu aan het studeren en heb het nog, dus hoe eerder je er mee om kunt gaan hoe beter !

quote:

Op vrijdag 8 maart 2013 12:54 schreef oLexie het volgende:

[..]

Ik moet wel, schoolprojecten moeten af en ik moet ook geld verdienen. Sporten heb ik al laten vallen omdat ik daar geen tijd meer voor heb (terwijl ik wel zou moeten sporten want ik loop al een aantal jaar met een scheenvliesontsteking die ik eruit moet sporten van de dokter) en ik kom echt NOOIT meer bij mijn ouderlijk huis. Ik kom uit school thuis (lange dagen, van negen tot 4/5) en dan ben ik opzich al behoorlijk kapot, maar dan moet (moeten is wel wat anders dan doen in mijn geval) ik huiswerk maken, avondeten en na het avondeten ben ik gewoon niets meer waard. Dan kak ik in en gaap ik de rest van de avond. Soms moet ik werken maar ik heb al met mijn leidinggevende besproken dat doordeweeks werken 'm voor mij niet wordt want ik verslaap me dan de volgende dag, dus dat naar het weekend verschoven maar dan is het weer een probleem dat ik geen enkele dag rust heb waardoor ik maandag weer helemaal gesloopt ben.

Het kan niet minder, want ik moet natuurlijk gewoon geld verdienen en mijn opdrachten maken, ik zit pas in het eerste jaar.

Ik heb altijd gedacht dat een burn-out/overspannen overdreven was maar met wat ik nu van binnen voel begint er aardig op te lijken, ben gewoon echt helemaal uitgeput.

O je studeert wel. Ja heb dat gevoel nu ook wel. Denk dat het beste wat je kan doen is WEL sporten en dan maar bijlenen.. Wss krijg je een extra jaar stufi dus zou je nu niet heel druk maken om geld.

Zou je HA/Decaan/etc betrekken.. En het duidelijk uitleggen, duidelijk zijn. Open zijn.
Dus wel je opleiding doen. Wel sporten. Niet werken - werken doe je na je opleiding maar dan verdien je ook veel meer. Prive niet te veel doen.

Heel herkenbaar. Ik ben op een dergelijk moment gestopt met school en aan het werk gegaan. Dat móest toen, andersom was wellicht beter geweest maar goed. Nu werk ik fulltime en doe hbo ernaast. Tien jaar later . Dat gaat redelijk goed maar loop nu ook tegen de grenzen aan die jij beschrijft. Overprikkeld (nog meer dan anders), doodmoe, verslapen, prikkelbaar, jankerig etcetera. Precies dat.

Als ik het zo lees neem je gewoon -net als ik- teveel hooi op je vork. Het is kut om te moeten accepteren dat je niet alles kan, en minder dan een ander. Maar die acceptatie daar moet je wel aan werken. Heeft me ook bijna 5 jaar gekost overigens. Als je beseft dat je beperkt bent in wat je kan doen, kan je ook betere keuzes maken. Althans dat werkte voor mij wel. Vooral niet naar een ander kijken die mogelijk geen ADD heeft. Daar moest ik mij altijd aan spiegelen en dat kan gewoon niet.

quote:

Op vrijdag 8 maart 2013 12:18 schreef oLexie het volgende:

[..]

Dat weet ik.

Maar er zal vast wel iets van een verschil in die medicatie zitten kwa samenstelling van bepaalde andere stoffen o.i.d. Hij reageert er echt heel heftig op, net als dat ik op Medikinet best heftig reageerde (zombie) en van Concerta juist weer heel druk en opgewekt werd. Van wat ik nu gebruik word ik gewoon best wel hetzelfde, alleen de eerste keer merkte ik echt verandering in mijzelf maar nu merk ik niet zoveel van de medicatie behalve dat mijn gedachten gewoon rustig zijn.

Ik zat onder de puisten/bultjes/rode uitslag van de 'neppe', heb nu de 'echte' en dat werkt veel beter..

quote:

Op vrijdag 8 maart 2013 12:33 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Medicatie werkt voor iedereen net iets anders, zo lastig als het uitleggen van hoe ADHD werkt aan een niet-ADHD'er, zo lastig is het om de effecten onder woorden te brengen.

Het uitleggen van ADHD aan een ander niet-ADHDer is bijna onmogelijk. Er zijn zoveel verschillende ADHD-ers. Ik heb het al een beetje opgegeven. In den beginne trachtte ik een nog een A4-tje erover vol te pennen. Maar dat papiertje zit ergens tussen mijn lijstjes waar ik met goede moed aan begonnen ben en die lijstjes ben ik kwijt. ;-)

quote:

Op zaterdag 9 maart 2013 12:30 schreef Tommelaer het volgende:

[..]

Het uitleggen van ADHD aan een ander niet-ADHDer is bijna onmogelijk. Er zijn zoveel verschillende ADHD-ers. Ik heb het al een beetje opgegeven. In den beginne trachtte ik een nog een A4-tje erover vol te pennen. Maar dat papiertje zit ergens tussen mijn lijstjes waar ik met goede moed aan begonnen ben en die lijstjes ben ik kwijt. ;-)

Je laatste zin legt het prima uit

quote:

Op zaterdag 9 maart 2013 13:14 schreef Gizlijntje het volgende:

[..]

Je laatste zin legt het prima uit

Klopt maar dat is maar een gedeelte, helaas
Waar ik veel last van heb is als mensen niet tot de kern komen van wat ze willen vertellen. Daar wordt ik heel onrustig van.

quote:

Op zaterdag 9 maart 2013 14:39 schreef Skull-splitter het volgende:
"Ik dacht dat ik duidelijk was"

Eh, nee.

Hoe bedoel je?

quote:

Op zaterdag 9 maart 2013 14:46 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Dat veel mensen niet to the point zijn en gewoon benoemen wat ze willen. En dan achteraf vreemd vinden dat hun verhulde vraag niet gehonoreerd of gerespecteerd wordt.

Precies. Ik heb al de neiging af te haken als ze met hun betoog bezig zijn.

quote:

Op zaterdag 9 maart 2013 14:35 schreef Tommelaer het volgende:

[..]

Klopt maar dat is maar een gedeelte, helaas
Waar ik veel last van heb is als mensen niet tot de kern komen van wat ze willen vertellen. Daar wordt ik heel onrustig van.

Moet je vooral niet met andere AD(H)D'ers praten haha

Vriendinnetje met ADD raadt mij af om met medicatie te beginnen.. Omdat haar geluksmomenten weg zijn en je hogere pieken en dalen hebt in je denken/chaotisch handelen.

Hoe is jullie ervaring daarmee?

quote:

Op zaterdag 9 maart 2013 15:39 schreef Probability het volgende:
Vriendinnetje met ADD raadt mij af om met medicatie te beginnen.. Omdat haar geluksmomenten weg zijn en je hogere pieken en dalen hebt in je denken/chaotisch handelen.

Hoe is jullie ervaring daarmee?

Dat hangt helemaal van de medicatie af. Er is geen 'juist antwoord'. Het is trial and error. Eerst de soort medicatie en dan nog de dosering. Voor veel mensen werkt het uiteindelijk, voor mij bijvoorbeeld niet omdat ik geen eetlust meer had, droge bek, en hartkloppingen. En geen trek meer in pogingen een soort medicatie te vinden die wel goed werkt. Ik gebruik nu dexamfetamine als ik tentamens heb en daarmee red ik het wel. Als je het mij vraagt: als je redelijk kan functioneren zonder zou ik het niet doen. Als je echt door het dak gaat is het een goede optie.

quote:

Op zaterdag 9 maart 2013 15:39 schreef Probability het volgende:
Vriendinnetje met ADD raadt mij af om met medicatie te beginnen.. Omdat haar geluksmomenten weg zijn en je hogere pieken en dalen hebt in je denken/chaotisch handelen.

Hoe is jullie ervaring daarmee?

Haar verhaal is ook bij mij van toepassing. Ik wordt er vlak van en mis veel van mijn omgeving.
Het was voor mij een verademing dat ik geen medicatie meer slikte. Trouwens zijn medicatie op lange termijn niet meer functioneel. Daarom zijn pauzes in het innemen van medicatie noodzakelijk.