Mijn karakter heb ik wel een beetje door. Ik zou dan veel meer een soort player zijn, want vind het leuk om mensen een beetje in de zeik te nemenquote:Op donderdag 28 februari 2013 13:22 schreef Ceased2Be het volgende:
[..]
Had je wellicht gewoon je studie af kunnen maken, waar houdt je autisme op en waar begint je karakter?
Ik zou er zelf niet aan beginnen, althans... nu niet meer, als het 25 jaar geleden was geconstateerd en er was een medicijn voor dan had ik het gewoon genomen. Nu niet meer, dan zou ik mezelf compleet moeten heruitvinden en wordt het alleen nog maar frustrerende wat ik wellicht had kunnen doen. Het is goed zo
Ik zou het niet zo erg vinden om iemand anders te zijn. Alleen (aangezien ik simpelweg geen keus heb) heb ik mezelf maar moeten accepteren zoals ik ben.quote:Op donderdag 28 februari 2013 13:28 schreef maussie95 het volgende:
[..]
Dat klopt inderdaad, mijn autisme is zo'n onderdeel van mijn karakter geworden dat ik het niet meer kan scheiden. Natuurlijk heb ik mijn momenten van teleurstellen en dat ik wil dat ik anderen om me heen weleens zou begrijpen, maar dan zou maussie95 niet meer maussie95 zijn.
Ik denk trouwens wel dat ik de 1e generatie anti-autismepillen wellicht ga skippen. Zullen vast wel aardig wat bijwerkingen hebben die als ongewenst aanschouwd zouden kunnen worden (of zelfs als gevaarlijk).quote:Op donderdag 28 februari 2013 13:30 schreef Ceased2Be het volgende:
Ik weet wat voor effect anti-depressiva op me hadden en dat vond ik al zo'n aantasting van m'n karakter dat ik echt niets meer hoef te hebben.
http://www.nu.nl/wetensch(...)n-teruggedraaid.htmlquote:Op donderdag 28 februari 2013 13:32 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik denk trouwens wel dat ik de 1e generatie anti-autismepillen wellicht ga skippen. Zullen vast wel aardig wat bijwerkingen hebben die als ongewenst aanschouwd zouden kunnen worden (of zelfs als gevaarlijk).
Ik weet niet of autisme ooit te genezen is, wellicht dat er wel medicatie zal gaan ontstaan die de symptomen ervan bestrijden?
Dus, geen pil meer innemen --> terugvallen in je autistische zelf
Heb ik toendertijd gelezen. Echter, het gaat uiteraard nog jaaaren duren voordat er iets op de markt gaat komen...wat betaalbaar is ook nog eensquote:Op donderdag 28 februari 2013 13:33 schreef maussie95 het volgende:
[..]
http://www.nu.nl/wetensch(...)n-teruggedraaid.html
Hierdoor kwam ik eigenlijk hierop
Ik vraag me af of het wel volledig werkt. Oxytocine schijnt ook veel invloed te hebben, wat weer verklaard waarom ik me wel (aardig) sociaal weet te gedragen bij een paar vriendinnen van mequote:Op donderdag 28 februari 2013 13:38 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Heb ik toendertijd gelezen. Echter, het gaat uiteraard nog jaaaren duren voordat er iets op de markt gaat komen...wat betaalbaar is ook nog eens
Gebruik jij ocytocine?!?!?quote:Op donderdag 28 februari 2013 13:41 schreef maussie95 het volgende:
[..]
Ik vraag me af of het wel volledig werkt. Oxytocine schijnt ook veel invloed te hebben, wat weer verklaard waarom ik me wel (aardig) sociaal weet te gedragen bij een paar vriendinnen van me
Ik merk dan zelf geen karakterverandering ofzo, terwijl ik me minder ongemakkelijk voel en meer open ben volgens hen.
Ik denk dat het mede daardoor verklaard zou kunnen worden. Ben zelf meestal huiverig in het doen van absolute uitspraken over menselijk gedrag.quote:Op donderdag 28 februari 2013 13:41 schreef maussie95 het volgende:
[..]
Ik vraag me af of het wel volledig werkt. Oxytocine schijnt ook veel invloed te hebben, wat weer verklaard waarom ik me wel (aardig) sociaal weet te gedragen bij een paar vriendinnen van me
Ik merk dan zelf geen karakterverandering ofzo, terwijl ik me minder ongemakkelijk voel en meer open ben volgens hen.
Bij mij was dat ook depressie...wat op zijn beurt weer veroorzaakt werd door dat autisme.quote:Op donderdag 28 februari 2013 13:46 schreef Riddler86 het volgende:
Opzich ben ik het er wel mee eens. Wanneer houd je autisme op en wanneer begint je karakter of andere problematiek zoals een depressie. Een studie niet kunnen afronden zou op iets anders kunnen wijzen dan alleen autisme. Wellicht door een onderliggende depressie bijvoorbeeld.
Vervelend dat dat zo gegaan is.quote:Op donderdag 28 februari 2013 13:48 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Bij mij was dat ook depressie...wat op zijn beurt weer veroorzaakt werd door dat autisme.
Toen ik mezelf aanpaste had ik ook een vriendengroep en met de meiden knuffelde ik ook best vaak. Daardoor kwam ik aan oxytocine, wat blijkbaar meehielp aan mijn sociale interactie.quote:Op donderdag 28 februari 2013 13:48 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Gebruik jij ocytocine?!?!?
Hoe ben je daaraan gekomen?!?
Ik heb het even opgezocht, maar het is alleen maar verkrijgbaar op recept en dan alleen maar als je zwanger bentquote:Op donderdag 28 februari 2013 13:55 schreef maussie95 het volgende:
[..]
Toen ik mezelf aanpaste had ik ook een vriendengroep en met de meiden knuffelde ik ook best vaak. Daardoor kwam ik aan oxytocine, wat blijkbaar meehielp aan mijn sociale interactie.
Ja. Ik ervaar mijn autisme dan vooral als een last.quote:Op donderdag 28 februari 2013 13:53 schreef Riddler86 het volgende:
[..]
Vervelend dat dat zo gegaan is.
Oxytocine is het knuffelhormoon, dat maak je automatisch aan als je fysiek contact hebt met mensen die je aardig vind.quote:Op donderdag 28 februari 2013 13:57 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik heb het even opgezocht, maar het is alleen maar verkrijgbaar op recept en dan alleen maar als je zwanger bent
Dat wist ik al, maussie95quote:Op donderdag 28 februari 2013 13:59 schreef maussie95 het volgende:
[..]
Oxytocine is het knuffelhormoon, dat maak je automatisch aan als je fysiek contact hebt met mensen die je aardig vind.
Nee, ten eerst heb ik er niet zo veel last van. En ten tweede waarom moet alles maar zo nodig genezen worden. Anders zijn is niet erg.quote:Op donderdag 28 februari 2013 13:00 schreef maussie95 het volgende:
Als er medicijnen waren om autisme te behandelen en ons "normaal" te maken, zouden jullie die dan nemen?
O, maar zonder autisme zou ik nog steeds anders zijn hoor, alleen zonder al die blokkades en die moeilijkdoenerij erbijquote:Op donderdag 28 februari 2013 17:39 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Nee, ten eerst heb ik er niet zo veel last van. En ten tweede waarom moet alles maar zo nodig genezen worden. Anders zijn is niet erg.
Gelukkig. maar daar vinden ze vast ook wel een pilletje opquote:Op donderdag 28 februari 2013 18:18 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
O, maar zonder autisme zou ik nog steeds anders zijn hoor, alleen zonder al die blokkades en die moeilijkdoenerij erbij
De wereld is pas echt gered als ze een pilletje vinden tegen idioteriequote:Op donderdag 28 februari 2013 18:25 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Gelukkig. maar daar vinden ze vast ook wel een pilletje op
Die is er alquote:Op donderdag 28 februari 2013 18:37 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
De wereld is pas echt gered als ze een pilletje vinden tegen idioterie
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Er is ook gezellige idioterie, als het ware!quote:Op donderdag 28 februari 2013 18:37 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
De wereld is pas echt gered als ze een pilletje vinden tegen idioterie
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 36% gewijzigd door Little_Dolls op 28-02-2013 19:31:48 ]
quote:Op donderdag 28 februari 2013 18:56 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Die is er alHaha, dat is een goede.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Maar ik snap van anderen uit mijn omgeving niet echt waarom ze allemaal hetzelfde willen zijn. Iedereen denkt dat hij speciaal is en ze willen allemaal "normaal" doen. En met iedereen bedoel ik eigenlijk de NT'ers, want alle autisten die ik persoonlijk ook ken zijn niet zo gericht op normaal zijn. Ik snap ook wel jouw ontzettende hekel aan de blokkades en moeilijkheden, magnetronkoffie, ik heb er zelf ook veel last van, maar zonder die blokkades was ik heel anders geweest. Het ligt er eigenlijk ook aan hoeveel veroorzaakt wordt door mijn autisme en hoeveel het ligt aan mijn hoogbegaafdheid en mogelijk daarbij komende hoogsensiviteit. Ik weet niet of en in hoeverre dat bij jou zich laat gelden natuurlijk.Fok it
M'n zusje is ook hoogbegaafd, dus ik denk niet dat ikzelf er qua intelligentie op achteruit zou gaan (bij een anti-autipil zonder signifikante bijwerkingen dan! ). Maar ik bedenk me ook wat ik ervoor terug zou kunnen krijgen, en dat is best wel een hoop.quote:Op donderdag 28 februari 2013 19:38 schreef maussie95 het volgende:
[..]
Haha, dat is een goede.
Maar ik snap van anderen uit mijn omgeving niet echt waarom ze allemaal hetzelfde willen zijn. Iedereen denkt dat hij speciaal is en ze willen allemaal "normaal" doen. En met iedereen bedoel ik eigenlijk de NT'ers, want alle autisten die ik persoonlijk ook ken zijn niet zo gericht op normaal zijn. Ik snap ook wel jouw ontzettende hekel aan de blokkades en moeilijkheden, magnetronkoffie, ik heb er zelf ook veel last van, maar zonder die blokkades was ik heel anders geweest. Het ligt er eigenlijk ook aan hoeveel veroorzaakt wordt door mijn autisme en hoeveel het ligt aan mijn hoogbegaafdheid en mogelijk daarbij komende hoogsensiviteit. Ik weet niet of en in hoeverre dat bij jou zich laat gelden natuurlijk.
Extreme stemmingswisselingen? Dat is me nooit bij jou opgevallen, als ik met je praat, dan kom je over als een heel stabiel en intelligent iemand die de zaken goed op een rijtje heeftquote:Op donderdag 28 februari 2013 20:46 schreef Captain_Maximum het volgende:
Ik ben liever van m'n extreme stemmingswisselingen af.
Dan ben ik blij dat het niet teveel opvalt. Sowieso wil ik er andere mensen niet mee lastig vallen.quote:Op donderdag 28 februari 2013 22:22 schreef magnetronkoffie het volgende:
Extreme stemmingswisselingen? Dat is me nooit bij jou opgevallen, als ik met je praat, dan kom je over als een heel stabiel en intelligent iemand die de zaken goed op een rijtje heeft
Nou wil ik jouw eigen verleden niet bagatelliseren p.s.
Dit heb ik zelf ook heel erg, ik wil anderen niet lastig vallen met mijn problemen. Dat heb ik een beetje los moeten laten toen ik eenmaal hulp begon te krijgen, maar dat heeft wel een aantal jaartjes geduurd.quote:Op donderdag 28 februari 2013 22:30 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Dan ben ik blij dat het niet teveel opvalt. Sowieso wil ik er andere mensen niet mee lastig vallen.
Hulp zoeken zie ik wel als iets anders. Die mensen worden tenslotte betaald om naar andermans problemen te luisteren.quote:Op donderdag 28 februari 2013 22:34 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Dit heb ik zelf ook heel erg, ik wil anderen niet lastig vallen met mijn problemen. Dat heb ik een beetje los moeten laten toen ik eenmaal hulp begon te krijgen, maar dat heeft wel een aantal jaartjes geduurd.
Dat klopt, maar uiteindelijk zal je (als het goed is) zonder hulpverleners komen te zitten, dan zal je toch wel je verhaal soms bij anderen (bijvoorbeeld vrienden of familie) kwijt moeten. Dat heb ik toch wel moeten leren want ik was vroeger een opkropperquote:Op donderdag 28 februari 2013 22:35 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Hulp zoeken zie ik wel als iets anders. Die mensen worden tenslotte betaald om naar andermans problemen te luisteren.
Ik kom inmiddels niet meer bij hulpverleners. Ik heb er veel aan gehad, maar op een gegeven moment kom je gewoon niet verder. Met bepaalde dingen moet ik gewoon leren leven.quote:Op donderdag 28 februari 2013 22:41 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Dat klopt, maar uiteindelijk zal je (als het goed is) zonder hulpverleners komen te zitten, dan zal je toch wel je verhaal soms bij anderen (bijvoorbeeld vrienden of familie) kwijt moeten. Dat heb ik toch wel moeten leren want ik was vroeger een opkropper
Ik ben al een jaar of 10 bezig (inclusief wachtlijsten ) en ben er nog niet. Blijkbaar viel er aan mij aardig wat te sleutelenquote:Op donderdag 28 februari 2013 22:54 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Ik kom inmiddels niet meer bij hulpverleners. Ik heb er veel aan gehad, maar op een gegeven moment kom je gewoon niet verder. Met bepaalde dingen moet ik gewoon leren leven.
Zelf heb ik geleerd dat accepteren beter werkt dan veranderen. Dat hadden ze me ook aangeraden. En natuurlijk je eigen grenzen kennen.quote:Op donderdag 28 februari 2013 22:56 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik ben al een jaar of 10 bezig (inclusief wachtlijsten ) en ben er nog niet. Blijkbaar viel er aan mij aardig wat te sleutelen
Okee, daar heb je een punt. Ik denk wel dat ik daar een maar aan kan toevoegen. Bij mij is namelijk in de iq-test aangetoond dat ik een vrij grote vp-kloof heb. Voor degenen die niet weten wat dat is: je IQ bestaat grofweg uit twee delen, verbaal en performaal. Als die twee delen verschillend zijn, dan kunnen er onder andere leerproblemen en problemen op het sociale gebied optreden. Bij een normaal mens zal dat niet veel verschillen, bij 12 punten of meer schijn je een groot probleem te hebben, ik heb 31 punten verschil. Ik ben er zelf (nog) niet uit of dat komt door mijn autisme, maar ik heb experts horen zeggen dat dat waarschijnlijk wel zo is. Maar gaat die autipil dat oplossen? Geen idee en ik ben het op het moment wel aan het uitzoeken (fiep ).quote:Op donderdag 28 februari 2013 22:22 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
M'n zusje is ook hoogbegaafd, dus ik denk niet dat ikzelf er qua intelligentie op achteruit zou gaan (bij een anti-autipil zonder significante bijwerkingen dan! ). Maar ik bedenk me ook wat ik ervoor terug zou kunnen krijgen, en dat is best wel een hoop.
Heel herkenbaar! Tegelijk sociaal contact willen en toch niet. Mijn ouders hebben mij wel altijd gepusht om naar sociale gelegenheden te gaan, vooral toen het niet lukte op school. Ik ben altijd gegaan naar een "club" (jongeren bijeenkomst van de kerk (ik weet niet of God echt bestaat, maar ik heb er verder geen problemen mee)). Daar had ik dan oppervlakkig contact met anderen. Ik zonderde me uiteindelijk toch af. Toen ik naar een oudere club ging kwam ik zowaar terecht in een vriendengroep, waar ik tot op de dag van vandaag veel en goed mee omga. Ik voel ze dan zelf niet echt aan, maar ik kan mijn hart bij ze luchten en zij hebben daar (naar mijn idee) geen problemen mee. Ik hoor het vanzelf als het wel zo is . Zij weten dat ik autistisch ben en gaan daar heel normaal mee om. Hoewel het voor mij niet altijd een pretje is om zo sociaal te zijn en ik uiteindelijk heel moe er van word (maar niet kan slapen ), voelt het uiteindelijk wel goed aan dat ik bij ze geweest ben. Ik ben wel bang dat ik ze beledig of verkeerd begrijp, wat vaak genoeg gebeurt, maar ze houden rekening met me. Hebben meerdere mensen hier zo'n goede band met mensen? Het is, hoewel het paradoxaal klinkt, moeilijk voor mij om een echte diepe vriendschap met mensen te krijgen en het is dan ook niet veel gelukt, maar dat het dan uiteindelijk wel lijkt te lukken geeft me een soort van kick en dat compenseert toch wel voor nachten wakker liggen en de volgende dag ontzettend prikkelbaar zijn . Dit geldt dan voor mij, hebben jullie hier ook ervaring mee?quote:Want ergens diep van binnen ben ik ook gewoon iemand die de gezelligheid wilt opzoeken en ben ik altijd wel in voor een geintje (wat ik ook leuk vind is de knuppel in het hoenderhok gooien, daarvoor is fok bijvoorbeeld wel een goed platform ). Ben ik ook goed met vrouwen en kan ik ze goed aanvoelen, maar daar zit nu een soort mist voor. Die mist heet autisme.
Nu zoek ik vaak de alleenheid op, omdat drukte en mensen om me heen me moe maken, wat komt door het autisme.
Ja, daar zou een autipil inderdaad heel handig voor kunnen zijn. Ik ben alleen heel erg bang dat het mijn karakter aan gaat passen. Zoals die vrienden van mij naar mijn idee wel heel erg verslaafd zijn aan sociaal contact, zo zou ik niet willen zijn. Bovendien zou ik dan ook het idee hebben dat ik niet meer helder kan denken, want bij alles zal je dan rekening gaan houden met anderen om je heen. Niet altijd handig in ieder geval.quote:Ik had gister iemand op bezoek en hij bleef van ca 15u tot zo'n 20u. Was na afloop zo gebroken dat ik om half 9 al in bed lag en pas kwart voor 8 de volgende ochtend weer wakker werk. Dat soort dingen putten me gewoon uit uiteindelijk en dat vind ik heel erg jammer
Bij mij liggen die scores dicht bij elkaar. Ik denk niet dat een anti-autipil de discrepantie van jouw verschillende IQ uitslagen (om het maar zo te zeggen) kan oplossen. Ik weet niet of dat met autisme te maken zou kunnen hebben. Ik heb daar in elk geval geen last van.quote:Op donderdag 28 februari 2013 23:17 schreef maussie95 het volgende:
[..]
Okee, daar heb je een punt. Ik denk wel dat ik daar een maar aan kan toevoegen. Bij mij is namelijk in de iq-test aangetoond dat ik een vrij grote vp-kloof heb. Voor degenen die niet weten wat dat is: je IQ bestaat grofweg uit twee delen, verbaal en performaal. Als die twee delen verschillend zijn, dan kunnen er onder andere leerproblemen en problemen op het sociale gebied optreden. Bij een normaal mens zal dat niet veel verschillen, bij 12 punten of meer schijn je een groot probleem te hebben, ik heb 31 punten verschil. Ik ben er zelf (nog) niet uit of dat komt door mijn autisme, maar ik heb experts horen zeggen dat dat waarschijnlijk wel zo is. Maar gaat die autipil dat oplossen? Geen idee en ik ben het op het moment wel aan het uitzoeken (fiep ).
Mijn ouders hebben mij nooit gepushed om vrienden te maken. Nou moet ik zeggen dat ik niet slecht ben in het leggen van oppervlakkige contacten (al ben ik wel altijd al een einzelgänger geweest). Mij geeft het hebben van hechte vriendschappen niet per se een kick, maar het geeft me wel een groot gevoel van tevredenheidquote:Op donderdag 28 februari 2013 23:17 schreef maussie95 het volgende:
[..]
Heel herkenbaar! Tegelijk sociaal contact willen en toch niet. Mijn ouders hebben mij wel altijd gepusht om naar sociale gelegenheden te gaan, vooral toen het niet lukte op school. Ik ben altijd gegaan naar een "club" (jongeren bijeenkomst van de kerk (ik weet niet of God echt bestaat, maar ik heb er verder geen problemen mee)). Daar had ik dan oppervlakkig contact met anderen. Ik zonderde me uiteindelijk toch af. Toen ik naar een oudere club ging kwam ik zowaar terecht in een vriendengroep, waar ik tot op de dag van vandaag veel en goed mee omga. Ik voel ze dan zelf niet echt aan, maar ik kan mijn hart bij ze luchten en zij hebben daar (naar mijn idee) geen problemen mee. Ik hoor het vanzelf als het wel zo is . Zij weten dat ik autistisch ben en gaan daar heel normaal mee om. Hoewel het voor mij niet altijd een pretje is om zo sociaal te zijn en ik uiteindelijk heel moe er van word (maar niet kan slapen ), voelt het uiteindelijk wel goed aan dat ik bij ze geweest ben. Ik ben wel bang dat ik ze beledig of verkeerd begrijp, wat vaak genoeg gebeurt, maar ze houden rekening met me. Hebben meerdere mensen hier zo'n goede band met mensen? Het is, hoewel het paradoxaal klinkt, moeilijk voor mij om een echte diepe vriendschap met mensen te krijgen en het is dan ook niet veel gelukt, maar dat het dan uiteindelijk wel lijkt te lukken geeft me een soort van kick en dat compenseert toch wel voor nachten wakker liggen en de volgende dag ontzettend prikkelbaar zijn . Dit geldt dan voor mij, hebben jullie hier ook ervaring mee?
Het werd ook meer gesteld als: "Ik heb nog nooit iemand gezien met een vp-kloof groter dan 20 punten, die niet autistisch is".quote:Op donderdag 28 februari 2013 23:29 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Bij mij liggen die scores dicht bij elkaar. Ik denk niet dat een anti-autipil de discrepantie van jouw verschillende IQ uitslagen (om het maar zo te zeggen) kan oplossen. Ik weet niet of dat met autisme te maken zou kunnen hebben. Ik heb daar in elk geval geen last van.
Natuurlijk, ik heb alle tijd.quote:Ik geef op de rest van je post ook nog antwoord, maar het gaat best wel langzaam nu dus heb een beetje geduld
Ja, the best of both worlds zou fantastisch zijn! Niet verslaafd aan sociaal contact, ik zou niet weten of ik nou zoveel gelukkiger wordt door een lemming te zijn...al denk ik dat dat mijn leven wel een stuk interessanter zou maken.quote:Op donderdag 28 februari 2013 23:17 schreef maussie95 het volgende:
[..]
Ja, daar zou een autipil inderdaad heel handig voor kunnen zijn. Ik ben alleen heel erg bang dat het mijn karakter aan gaat passen. Zoals die vrienden van mij naar mijn idee wel heel erg verslaafd zijn aan sociaal contact, zo zou ik niet willen zijn. Bovendien zou ik dan ook het idee hebben dat ik niet meer helder kan denken, want bij alles zal je dan rekening gaan houden met anderen om je heen. Niet altijd handig in ieder geval.
Oppervlakkig contact gaat bij de meeste meerbegaafde autisten nog wel, dat zie ik bij mezelf zowel als bij andere autisten die ik ken. Ik kan best afstotend doen als ik geen behoeftr heb aan contact en gerust stil voor me uit staren terwijl ik in een groep zit of een eindje verderop gaan zitten als ik het zat ben. Meestal komen er dan NT'ers om me bij de groep te betrekken, terwijl ik dat juist niet wil .quote:Op donderdag 28 februari 2013 23:29 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Mijn ouders hebben mij nooit gepushed om vrienden te maken. Nou moet ik zeggen dat ik niet slecht ben in het leggen van oppervlakkige contacten (al ben ik wel altijd al een einzelgänger geweest). Mij geeft het hebben van hechte vriendschappen niet per se een kick, maar het geeft me wel een groot gevoel van tevredenheid
Als ik met mijn vrienden ben, ben ik niet bang dat ik ze per ongeluk beledig, ik ken ze allemaal vrij goed, dus weet wel wat ik kan maken en wat niet. En anders houd ik me op het laatste moment toch maar nog effe in!
Ik word vooral moe van sociaal contact, vooral zeg maar in een werkomgeving (vooral als er continu wat van me gevraagd wordt).quote:Op donderdag 28 februari 2013 23:46 schreef maussie95 het volgende:
[..]
Oppervlakkig contact gaat bij de meeste meerbegaafde autisten nog wel, dat zie ik bij mezelf zowel als bij andere autisten die ik ken. Ik kan best afstotend doen als ik geen behoeftr heb aan contact en gerust stil voor me uit staren terwijl ik in een groep zit of een eindje verderop gaan zitten als ik het zat ben. Meestal komen er dan NT'ers om me bij de groep te betrekken, terwijl ik dat juist niet wil .
Het is ook meestal als ik net weg ben. Zo van: yesss, ik kan het wél! Meestal heb ik dat als ik er echt tegenop zie om een avond met hen te besteden. Daarna zak ik vaak wel weg en kan ik een heel depri gevoel krijgen, dat duurt meestal niet zo lang.
Ik heb het vaak niet eens in de gaten. Dan kijkt één van hen me heel strak aan en zit ik van: "wat heb ik gedaan?". Ik heb wel het idee dat ik de afgelopen jaren steeds meer heb geleerd om me in te houden en te ontdekken of die uitspraak beledigend was of niet, ik denk dat dat komt doordat ik mezelf aardig heb weten aan te passen.
Dat is inderdaad wel herkenbaar, ik heb dat nu nog.quote:Op donderdag 28 februari 2013 22:34 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Dit heb ik zelf ook heel erg, ik wil anderen niet lastig vallen met mijn problemen. Dat heb ik een beetje los moeten laten toen ik eenmaal hulp begon te krijgen, maar dat heeft wel een aantal jaartjes geduurd.
Aah erg herkenbaar, mijn zoon heeft een kloof ter grootte van de Grand Canyon Volgens mij 136-101 ofzo..quote:Op donderdag 28 februari 2013 23:17 schreef maussie95 het volgende:
[..]
Okee, daar heb je een punt. Ik denk wel dat ik daar een maar aan kan toevoegen. Bij mij is namelijk in de iq-test aangetoond dat ik een vrij grote vp-kloof heb. Voor degenen die niet weten wat dat is: je IQ bestaat grofweg uit twee delen, verbaal en performaal. Als die twee delen verschillend zijn, dan kunnen er onder andere leerproblemen en problemen op het sociale gebied optreden. Bij een normaal mens zal dat niet veel verschillen, bij 12 punten of meer schijn je een groot probleem te hebben, ik heb 31 punten verschil. Ik ben er zelf (nog) niet uit of dat komt door mijn autisme, maar ik heb experts horen zeggen dat dat waarschijnlijk wel zo is. Maar gaat die autipil dat oplossen? Geen idee en ik ben het op het moment wel aan het uitzoeken (fiep ).
138-92 hier (!)quote:Op vrijdag 1 maart 2013 12:43 schreef missbehavin het volgende:
[..]
Aah erg herkenbaar, mijn zoon heeft een kloof ter grootte van de Grand Canyon Volgens mij 136-101 ofzo..
Hier heb ik maar 1 woord voor: wow. Ik vond 140 verbaal en 109 performaal al heel veelquote:
Het is een hele prestatie inderdaad.quote:Op vrijdag 1 maart 2013 13:29 schreef maussie95 het volgende:
[..]
Hier heb ik maar 1 woord voor: wow. Ik vond 140 verbaal en 109 performaal al heel veel
Haha, kan ik me wat bij voorstellen, ja.quote:Op vrijdag 1 maart 2013 13:32 schreef ZuidKardinaal het volgende:
[..]
Het is een hele prestatie inderdaad.
Ik word door iedereen 'vertstrooide professor' genoemd.
Loop je dan vast op praktijk dingen, zoals samenwerken en plannen, terwijl je de uitleg meestal wel snapt??quote:Op vrijdag 1 maart 2013 13:35 schreef maussie95 het volgende:
[..]
Haha, kan ik me wat bij voorstellen, ja.
Wat bij mij wel lastig is, is dat mensen mij veel hoger inschatten dan ik uiteindelijk kan. Iedereen dacht bij mij bijvoorbeeld dat ik met gemak VWO kan halen, praktijk wijst uit van niet.
Herkenbaar.quote:Op vrijdag 1 maart 2013 13:35 schreef maussie95 het volgende:
[..]
Haha, kan ik me wat bij voorstellen, ja.
Wat bij mij wel lastig is, is dat mensen mij veel hoger inschatten dan ik uiteindelijk kan. Iedereen dacht bij mij bijvoorbeeld dat ik met gemak VWO kan halen, praktijk wijst uit van niet.
Dit herken ik.quote:Op vrijdag 1 maart 2013 13:35 schreef maussie95 het volgende:
[..]
Haha, kan ik me wat bij voorstellen, ja.
Wat bij mij wel lastig is, is dat mensen mij veel hoger inschatten dan ik uiteindelijk kan. Iedereen dacht bij mij bijvoorbeeld dat ik met gemak VWO kan halen, praktijk wees uit van niet.
quote:http://www.eduratio.be/iqtest.html
Er is een grote correlatie (verband) tussen schoolse prestaties en de vaardigheden die men in de VIQ subtesten meet. Deze correlatie is veel kleiner met het PIQ. Zo is er bijvoorbeeld nauwelijks sprake van enige correlatie (verband) tussen PIQ gemeten met een WPPSI-R test en de prestaties op school in de eerste drie schooljaren (Kaplan 1998), terwijl dergelijke correlatie met VIQ redelijk hoog is.
Dit betekent dat het een vergissing is om te verwachten dat een kind met een TIQ (totaal IQ) van 130, maar met een VIQ van 111 en een PIQ van 145, tot zeer hoge schoolse prestaties zou moeten komen, of dat het nood zou hebben aan verregaande differentiatie, versnelling of een kangoeroeklas.
Bij eenzelfde TIQ, maar met een VIQ van 145 en een PIQ van 111 ligt zulks immers veel meer in de lijn der verwachtingen. Alleen afgaan op TIQ (totaal IQ) bij het nemen van belangrijke schoolse beslissingen is dus uit den boze: VIQ geeft op schools vlak een veel betere indicatie.
Dit wil niet zeggen dat de vaardigheden gemeten in de performale subtests minder waarde zouden hebben, enkel dat deze vaardigheden -zeker in de basisschool- niet deze zijn die men nodig heeft om hoge prestaties neer te zetten op school.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |