Klopt, maar ook met alleen Isabel redde ik dat nauwelijks. Meestal waren we net uit bed zelfs, om 9 uquote:Op vrijdag 15 februari 2013 12:15 schreef MeNicole2 het volgende:
Maar Mango heeft maar 1 kind Morretje. Toen ik alleen Mikael was ik ook zo. Nu geen tijd meer voor. Of ik moet om half 7 uit bed. Blijf liever dan nog een uurtje langer liggen :p
't was niet negatief bedoeld hèquote:Op vrijdag 15 februari 2013 12:07 schreef Mangostine het volgende:
Ik zal dan wel zo'n freak zijn denk ik![]()
Nee gek, zo vat ik dat ook niet op, maar het is wel een afwijking van mequote:Op vrijdag 15 februari 2013 12:21 schreef _Ophelia_ het volgende:
[..]
't was niet negatief bedoeld hè![]()
![]()
Maar ik krijg het ook met één kind echt niet voor elkaar hoor
Doe ik ook. Ik mag een half uur later beginnen met werken, dus ik sta 's ochtends op dezelfde tijd op als voordat ik moeder was. Zijnde 6:00 am.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 12:22 schreef Kwisted het volgende:
Ik heb ook maar een kindje, maar vind mijn uiterlijk wel belangrijk. Wil geen slonzige moeder zijn. Thuis loop ik ook regelmatig in mijn trainingbroek uggs en hartjesochtendjas haha. Maar als ik de deur uit ga kleed ik me gewoon en n likje makeup. Terug op gewicht komen was voor mij heel belangrijk ook. Dat is dan ook gelukt (-7kg maar dat is ook weer niet de bedoeling..) Ik ga er trouwens wel n half uur eerder voor uit bed. Of ik zet t wipstoeltje even op de badkamer.
Een uitdaging. Dat is het!quote:Op vrijdag 15 februari 2013 12:21 schreef Kyara het volgende:
ik laat jullie nog wel weten hoe het gaat met 3 ipv 1 kind
(kan zijn dat het over 1,5 jaar is, dan weten jullie vast dat het heel druk is)
Dat het belangrijk voor je is wil niet zeggen dat het ook luktquote:Op vrijdag 15 februari 2013 12:22 schreef Kwisted het volgende:
Ik heb ook maar een kindje, maar vind mijn uiterlijk wel belangrijk. Wil geen slonzige moeder zijn. Thuis loop ik ook regelmatig in mijn trainingbroek uggs en hartjesochtendjas haha. Maar als ik de deur uit ga kleed ik me gewoon en n likje makeup. Terug op gewicht komen was voor mij heel belangrijk ook. Dat is dan ook gelukt (-7kg maar dat is ook weer niet de bedoeling..) Ik ga er trouwens wel n half uur eerder voor uit bed. Of ik zet t wipstoeltje even op de badkamer.
Dat is het ook. Het voelt dan ook best als falen als je schoonmoeder tegen je zegt: Lukt het allemaal wel, je ziet er zo moe uit.. (Geen mascara op en mn haar wel gewassen maar niet gestyled zeg maar)quote:Op vrijdag 15 februari 2013 12:37 schreef Mangostine het volgende:
Lijkt me best moeilijk om je daar dan bij neer te leggen... dat je gewassen en gestreken wou zijn, maar dat het gewoon niet is gelukt.
Tenminste, ik zou daar denk ik voor mezelf wel moeite mee hebbenIk vind het te belangrijk wat voor indruk ik maak, kennelijk.
Snap ik! Dat is ook n stuk zwaarder dan 1 rustig babytje.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 12:33 schreef mignonne het volgende:
[..]
Dat het belangrijk voor je is wil niet zeggen dat het ook lukt
Ik vind uiterlijk ook belangrijk en wil absoluut geen slobberdebonk zijn maar dat kost heel, héél erg veel moeite met dreumes/peuter en een huilbaby kan ik je vertellen. Met alleen mijn oudste was het allemaal een stuk beter te behapstukken.
Morhet wordt beter. Echt.
terwijl je gewoon weet dat het onzin is hè? Dat is het stomme. Ik hoef me tegenover niemand te verantwoorden over hoe ik mijn dag indeel en of daar persoonlijke verzorging in is ingeroosterd. Maar toch, de neuroot in mij vindt dat het nou eenmaal hoort. Dus dat je je dan een beetje mislukt voelt.... dat kan ik me zo goed voorstellen!quote:Op vrijdag 15 februari 2013 12:39 schreef Morretje het volgende:
[..]
Dat is het ook. Het voelt dan ook best als falen als je schoonmoeder tegen je zegt: Lukt het allemaal wel, je ziet er zo moe uit.. (Geen mascara op en mn haar wel gewassen maar niet gestyled zeg maar)
En douchen lukt eigenlijk alleen relaxed 's avonds, want dan is Ravage thuis mocht er een kind wakker worden.
Tobias is stukken makkelijker dan Isabel, maar qua slapen overdag niet voorspelbaar.
Ik moest lachen... zie het al helemaal voor mequote:Op vrijdag 15 februari 2013 12:41 schreef Beessie-Jen het volgende:
(en dan moet ik ff echt koffie op het werk)
Dat is a-relaxed ja. Lekker veel boter en room- en kaassauzen enzo eten.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 12:43 schreef Kwisted het volgende:
[..]
Snap ik! Dat is ook n stuk zwaarder dan 1 rustig babytje.
Ik ga er wel eerder voor uit bed. 6u eruit als de baby nog slaapt. Aankleden en opmaken. Savonds heb ik dan gedouchd. Dan om half 7 de baby wakker maken als ze nog niet wakker is (vind ik altijd zielig). Kleertjes aan, voeden, ontbijten en dan zijn we om 7u op weg naar de opvang.
Mango, ja ben teveel afgevallen. Ben nu weer aan aan t komen. Woog altijd 65, nu 58 en t is lelijk.. Krijg anorexia opmerkingen, niet cool. Denk echt dat t door bv komt in combinatie met weinig slaap en n drukker leven. Nu bewust aan t snoepen :-p
haha en het gaat nog best flitsend, no way dat ik de wekker ga zetten om 5:30 uur om dan op mijn gemak alles te doenquote:Op vrijdag 15 februari 2013 12:48 schreef Morretje het volgende:
BJ, het leest enorm a-relaxed, je schema. Petje af hoor!
Ik heb er geen nare herinneringen aan eigenlijk.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 12:50 schreef Beessie-Jen het volgende:
[..]
haha en het gaat nog best flitsend, no way dat ik de wekker ga zetten om 5:30 uur om dan op mijn gemak alles te doen
en Mignonne, dat schema met een huilbbay en een bijna-peuter ken ik ook.... nare herinneringen aan...
Ik heb ook wel bewust fijne momenten meegemaakt, en bewust proberen te genieten van de positieve momenten. Maar het sterkt mij wel onwijs in onze keuze voor 2 kinderen... ik zou het niet nog een keer kunnen/willen.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 12:58 schreef mignonne het volgende:
[..]
Ik heb er geen nare herinneringen aan eigenlijk.
Als ik mag kiezen doe ik het liever niet over. Maar als het moet (niet geheel een ondenkbare kans) doe ik het met net zoveel liefde als toen. Ik heb vooral de momenten gekoesterd waarop ze niet huilde, hoe spaarzaam ze ook waren. Ik heb vrijwel alleen maar foto's gemaakt waarop ze lachend te zien was of in ieder geval tevreden was, en ik heb voor mezelf iedere dag een moment opgeschreven waar ik van genoten heb, zowel de oudste als de jongste als het zonnetje wat scheen weet ik veel, noem maar op.
Het is niet echt dat je zegt een fantaaaastische periode geweest, maar destijds had ik dat nodig om positief te blijven en daardoor kijk ik er nu ook positief op terug. Als ik terugkijk naar de foto's denk ik vooral ahgossiedrollewopsiekoetsiekoetsiewatwasjekleeeiheein! en niet omgikwilnooitmeerzoietsbeleven.
Ik vind het wel grappig om te zien dat ik ontzettend veel foto's heb waarop mini bij iemand ligt of hangt. Ze zat eigenlijk altijd bij of aan of op iemand
haha ja, met verkeer tegen; 7 min? verkeer mee; 4?quote:
Ja hier ook die ontsteking en alle onderliggende oorzaken, de vermeende allergieën en uiteindelijk achteraf bezien de grote gluten-boosdoener. Bijna 2 jaar lang extreme buikpijn heeft ze gehad, nachtenlang koliekaanvallen. Ik word er ontzettend verdrietig van als ik eraan terugdenk, maar des te blijer ben ik nu dat we eindelijk iets concreets voor haar kunnen doen.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 13:02 schreef Beessie-Jen het volgende:
[..]
Ik heb ook wel bewust fijne momenten meegemaakt, en bewust proberen te genieten van de positieve momenten. Maar het sterkt mij wel onwijs in onze keuze voor 2 kinderen... ik zou het niet nog een keer kunnen/willen.
Tuurlijk was het ook een lief klein babietje, en ik ben ook echt wel gelukkig geweest toen, maar pffffff die stress, het gevoel er niets aan te kunnen doen, alles doen wat in je macht ligt, maar ondanks dat een ontevreden huilend meisje (die maandenlang ontzettend pijn heeft gehad door die ontstoken slokdarm..... ) Verdrietig wordt ik ervan...
maar jij snapt dan ook des te meer welk gevoel het meeste blijft hangen denk ik?quote:Op vrijdag 15 februari 2013 13:09 schreef mignonne het volgende:
[..]
Ja hier ook die ontsteking en alle onderliggende oorzaken, de vermeende allergieën en uiteindelijk achteraf bezien de grote gluten-boosdoener. Bijna 2 jaar lang extreme buikpijn heeft ze gehad, nachtenlang koliekaanvallen. Ik word er ontzettend verdrietig van als ik eraan terugdenk, maar des te blijer ben ik nu dat we eindelijk iets concreets voor haar kunnen doen.
De nare herinneringen zijn niet het gevoel wat het meest is blijven hangen bij mij in elk geval.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 13:11 schreef Beessie-Jen het volgende:
[..]
maar jij snapt dan ook des te meer welk gevoel het meeste blijft hangen denk ik?
vind ik oprecht fijn voor je.....quote:Op vrijdag 15 februari 2013 13:15 schreef mignonne het volgende:
[..]
De nare herinneringen zijn niet het gevoel wat het meest is blijven hangen bij mij in elk geval.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |