R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Kapot nadat vriendin relatie heeft beïndigd, wisselvallige meid
Hey Allemaal,
ik heb een vraag en ik zou ook graag mijn hart willen luchten. De vraag stel ik op het laatst, laten we beginnen met wat er precies gebeurd is.
Vorige maand heeft mijn vriendin onze relatie van 1.3 jaar beëindigd. Het was een zeer leuke tijd en we hebben volop van elkaar genoten. We waren elkaars eerste 'echte liefde', hiervoor enkel 'basisschool liefdes'. We hebben elkaar vorig jaar leren kennen in het 1e jaar van het MBO. Op de een of andere manier had ik zo'n speciaal gevoel bij dit meisje: je zag er leuk uit en als ik naar haar keek dan voelde ik zo'n speciaal gevoel, het is zo'n speciaal meisje. Echt totaal anders dan de meeste andere meiden Maanden vol spanning gingen voorbij. Ze kreeg maar geen hoogte van me want ik liet niets merken, ik ben namelijk erg verlegen. Uiteindelijk is ze naar mij toe gekomen om te vragen of ik haar leuk vind en sinds die dag waren we samen. Het is zo leuk hoe het allemaal is gegaan, zij heeft mij uiteindelijk gevraagd wat toch best wel 'raar' is aangezien tegenwoordig de jongens op de meisjes afstappen :p.
Ik genoot van haar, elke keer als ik haar zag. We zaten en zitten bij elkaar in de klas. Op zich is het best wel goed gegaan ondanks dat we bij elkaar in de klas zaten en elkaar buiten school veel zagen (ze woont 10 minuutjes hier vandaan). Natuurlijk waren er wel eens irritaties of kleine ruzietjes, maar die werden vrijwel direct uitgepraat. We genoten zo van elkaar, we konden niet van elkaar afblijven en vonden het zo heerlijk om naast elkaar te liggen. Op de een of andere manier konden we niet zonder elkaar.
Uit het niets maakte ze het uit in de maand Juni. Ik merkte dat ze niet haarzelf was, ik snapte er geen drol van. Uiteindelijk is het na 2 dagen weer goed gekomen tussen ons, hoe precies weet ik niet. Later kreeg ik een kaart van haar. Deze kreeg ik 1 maand nadat het weer goed is gekomen, ze kwam net terug van een vakantie naar Schotland en we hadden elkaar 2 weken niet gezien. In de kaart stond het volgende:
"Lieve (.),
Ik heb hier veel kunne nadenken, veel dingen heb ik nu pas ingezien. Ten 1e wil ik mijn excuses aanbieden voor ruim een maand geleden, ik heb je daar heel veel pijn meegedaan en je had gelijk dat ik het eigenlijk niet wilde. Op dat moment wilde ik iets wat ik niet eens kon en wou. Het spijt me heel erg! Maar nu na deze 2 weken weet ik het zeker, ik kan en wil niet zonder jou. 9 maanden samen, zo leuk... Ik heb je zo verschrikkelijk gemist, alles gewoon. Jou lach, hou heerlijke lichaam, wanneer we om elkaar heen liggen, elkaar aankijken en knuffelen. dan zie ik jou zo lief slapen, zo lief gewoon, dan denk ik van "hij hoort gewoon bij mij, heerlijk". Al die momenten wil ik niet missen, nooit. Ik wil er echt voor gaan samen met jou, er bestaat geen ander voor mij. Van jou geniet ik zo veel, je bent zo bijzonder en speciaal. Niet voor niets ben ik voor jou gevallen, twijfel alsjeblieft niet aan jezelf. Je bent perfect voor mij, echt een super mens. Met jou wil ik mijn leven delen, daar ben ik nu echt over uit. We hebben al veel meegemaakt en samen gedeeld, dat maakt alles zo veel sterker. Samen leren we steeds meer over elkaar. Ik wil je niet meer kwetsen, je bent goed zoals je bent, echt waar".
Ook kreeg ik 3 maanden geleden een sms, die mij zeer diep raakte. "Ik hou echt van je met heel mijn hart, dingen komen van mij vaak verkeerd of rot over, maar dan bedoel ik het goed. Ik wil jou niet ongelukkig maken snap je en dan zeg ik die dingen. Ik wil jou niet irriteren snap je of jou dingen moeilijk maken. Met jou wil ik verder, dat weet je
Deze kaart heeft mij zeer geraakt en dat doet het nog steeds. Nog steeds springen de tranen uit mijn ogen als ik het lees, het is zo moeilijk allemaal mensen.
Mijn vriendin heeft op haar 16e een soort depressie gehad. Ze zag het allemaal niet meer zitten, had nergens meer zin in en is uiteindelijk naar de psycholoog gewest. Hierdoor heeft ze nooit echt een puberteit gehad, of hoe je het ook noemen wil. Ze ging nooit uit, praatte nooit met jongens en was daar nooit ook echt geïnteresseerd in. Ze had immers mij, vertelde ze mij altijd. Nu is ze 18, en nu begint ze pas met deze dingen (uitgaan etc). De meeste jongeren beginnen met deze zaken al op hun 16e, en zij nu pas. Ze is een beïnvloedbaar meisje maar toch zo slim. Er zijn in de klas altijd mensen geweest die haar en mij uit elkaar wilde hebben, waarom weet ik niet. Ze beïnvloeden haar, en dat doen ze nog steeds. Ze doet dingen die ze nooit wou. Natuurlijk weet ik dat dat bij de puberteit hoort, maar toch. Ze verandert in een korte periode heel erg, ik maak mij zorgen. Vooral omdat ze zo beïnvloedbaar is. Ze heeft nu ook een tattoo laten zetten, iets wat ze nooit wou. Maar ze zag al die meisjes om zich heen met die tattoo's en toen dacht ze natuurlijk van "dat moet ik ook doen".
Het is nu echt een heel ander meisje. Geloof me jongens en meisjes, als jullie haar een jaar geleden zouden hebben gezien zouden jullie haar niet meer terug kennen. Ik was bijna elke dag met haar, we kennen elkaar zo goed. Als ik haar nu zie krijg ik een dood gevoel van binnen, ik heb niet meer het gevoel wat ik eerst had. Het lijkt wel een compleet andere meid wat zo zonde is want het is echt een lieverd.
Ik vond het vreselijk dat ze het had uitgemaakt. Ik snapte er niets van. We hadden het leuk en waren 2 dagen daarvoor nog uit eten geweest en hadden heerlijk naast elkaar geslapen. Ik zag het allemaal niet meer zitten. Ik was kapot, ik huilde hele dagen lang en ben 1 week niet naar school geweest. Ik ben een hartstikke gevoelig type, ik kan daar niets aan doen. Ik heb alles voor haar gedaan, echt alles. Ook dingen die ik niet kon doen. Ik was er altijd voor haar, in moeilijke maar ook in slechte tijden.
Na dat het uit is gegaan heb ik de fout gemaakt door haar te blijven sms'en en e-mailen. Ik heb nu geleerd dat dat averechts werkt. Ik ben er mee gestopt. Ik moet haar laten gaan. Haar de tijd geven om na te denken. Ik mag niet hopen dat ze bij me terug komt, ik weet het. Ik moet doorgaan met mijn leventje. Maar toch heb ik een héél klein beetje hoop, sorry mensen. Dat komt gewoon door het meisje dat ik kende, de dingen die ze tegen mij heeft gezegd en door alles wat wij samen hebben meegemaakt.
Toen ze het trouwens uitmaakte, kon ze amper meer voor zichzelf nadenken. Ze zei een paar dingen zoals "blijf nog eventjes, ik kan je niet zo laten gaan". Daarna belde ze haar vriendin (die haar beïnvloed) en toen was het zo van als je binnen 2 minuten niet mijn huis uit bent, dan schop ik je eruit!
Gelukkig zie ik haar niet meer zo vaak. Ze zit in mijn klas maar we hebben stage nu voor 10 weken, zie haar enkel op de vrijdag. Ik ga ook van opleiding switchen (niet door haar, opleiding staat mij niet aan) dus dat komt wel goed.
Sorry dat ik er jullie zo mee lastig val maar het doet mij allemaal zo'n pijn. Natuurlijk verwachtte ik niet dat ik tot mijn dood met haar zou blijven, maar we hadden het veel te goed om nu al op te geven. Ik kan niet stoppen met het kijken naar foto's, het lezen van haar berichtjes en het lezen van haar kaarten. Ik kan deze herinneringen niet weggooien, het is allemaal nog zo vers. Iedereen om mij heen vertelt dat ze in een late puberteit zit en er nog wel achter komt. Ze hoeft niet per se spijt te krijgen, maar ze zal er nog wel achter komen of het de juiste keuze is geweest.
Omdat mijn ex zeer wisselvallig is, is er de kans dat ze mij weer terug wil. Dat zal de moeilijkste keuze van mijn leven worden. Natuurlijk wil ik haar terug, niets liever dan dat. Maar ik moet aan mezelf denken en haar opzij zetten, ik wil niet weer gekwetst worden.
Haha, ik snap dat mijn vraag een beetje onduidelijk is, hoe zal ik die eens formuleren. Tja, wat denken jullie van deze situatie? Moet ik haar los laten en verder gaan met mijn leven? Denken jullie dat het een tijdelijke keuze van haar is?
Ik heb geleerd dat liefde zo verschrikkelijk mooi kan zijn. Ik heb geleerd dat hoe veel ik ook huil, naar haar foto's kijk of haar berichtjes lees het de situatie niet veranderd. Ik heb geleerd dat hoe veel je ook om iemand geeft, hoe veel je ook voor iemand doet dit geen garantie voor succes is.
Bedankt voor het lezen allemaal. Ik probeer niet zielig te doen. Er zijn genoeg mensen die veel langere relaties hebben gehad. Daar is mijn relatie niet mee te vergelijken, die van mij hield maar 1.3 jaar stand. Maar toch, al je in die 1.3 zo veel van een ander houdt en zo veel om de ander geeft, dan kan het je ze zo kapot maken als die relatie strandt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Marmal op 11-02-2013 08:47:37 ]
ik heb een vraag en ik zou ook graag mijn hart willen luchten. De vraag stel ik op het laatst, laten we beginnen met wat er precies gebeurd is.
Vorige maand heeft mijn vriendin onze relatie van 1.3 jaar beëindigd. Het was een zeer leuke tijd en we hebben volop van elkaar genoten. We waren elkaars eerste 'echte liefde', hiervoor enkel 'basisschool liefdes'. We hebben elkaar vorig jaar leren kennen in het 1e jaar van het MBO. Op de een of andere manier had ik zo'n speciaal gevoel bij dit meisje: je zag er leuk uit en als ik naar haar keek dan voelde ik zo'n speciaal gevoel, het is zo'n speciaal meisje. Echt totaal anders dan de meeste andere meiden Maanden vol spanning gingen voorbij. Ze kreeg maar geen hoogte van me want ik liet niets merken, ik ben namelijk erg verlegen. Uiteindelijk is ze naar mij toe gekomen om te vragen of ik haar leuk vind en sinds die dag waren we samen. Het is zo leuk hoe het allemaal is gegaan, zij heeft mij uiteindelijk gevraagd wat toch best wel 'raar' is aangezien tegenwoordig de jongens op de meisjes afstappen :p.
Ik genoot van haar, elke keer als ik haar zag. We zaten en zitten bij elkaar in de klas. Op zich is het best wel goed gegaan ondanks dat we bij elkaar in de klas zaten en elkaar buiten school veel zagen (ze woont 10 minuutjes hier vandaan). Natuurlijk waren er wel eens irritaties of kleine ruzietjes, maar die werden vrijwel direct uitgepraat. We genoten zo van elkaar, we konden niet van elkaar afblijven en vonden het zo heerlijk om naast elkaar te liggen. Op de een of andere manier konden we niet zonder elkaar.
Uit het niets maakte ze het uit in de maand Juni. Ik merkte dat ze niet haarzelf was, ik snapte er geen drol van. Uiteindelijk is het na 2 dagen weer goed gekomen tussen ons, hoe precies weet ik niet. Later kreeg ik een kaart van haar. Deze kreeg ik 1 maand nadat het weer goed is gekomen, ze kwam net terug van een vakantie naar Schotland en we hadden elkaar 2 weken niet gezien. In de kaart stond het volgende:
"Lieve (.),
Ik heb hier veel kunne nadenken, veel dingen heb ik nu pas ingezien. Ten 1e wil ik mijn excuses aanbieden voor ruim een maand geleden, ik heb je daar heel veel pijn meegedaan en je had gelijk dat ik het eigenlijk niet wilde. Op dat moment wilde ik iets wat ik niet eens kon en wou. Het spijt me heel erg! Maar nu na deze 2 weken weet ik het zeker, ik kan en wil niet zonder jou. 9 maanden samen, zo leuk... Ik heb je zo verschrikkelijk gemist, alles gewoon. Jou lach, hou heerlijke lichaam, wanneer we om elkaar heen liggen, elkaar aankijken en knuffelen. dan zie ik jou zo lief slapen, zo lief gewoon, dan denk ik van "hij hoort gewoon bij mij, heerlijk". Al die momenten wil ik niet missen, nooit. Ik wil er echt voor gaan samen met jou, er bestaat geen ander voor mij. Van jou geniet ik zo veel, je bent zo bijzonder en speciaal. Niet voor niets ben ik voor jou gevallen, twijfel alsjeblieft niet aan jezelf. Je bent perfect voor mij, echt een super mens. Met jou wil ik mijn leven delen, daar ben ik nu echt over uit. We hebben al veel meegemaakt en samen gedeeld, dat maakt alles zo veel sterker. Samen leren we steeds meer over elkaar. Ik wil je niet meer kwetsen, je bent goed zoals je bent, echt waar".
Ook kreeg ik 3 maanden geleden een sms, die mij zeer diep raakte. "Ik hou echt van je met heel mijn hart, dingen komen van mij vaak verkeerd of rot over, maar dan bedoel ik het goed. Ik wil jou niet ongelukkig maken snap je en dan zeg ik die dingen. Ik wil jou niet irriteren snap je of jou dingen moeilijk maken. Met jou wil ik verder, dat weet je
Deze kaart heeft mij zeer geraakt en dat doet het nog steeds. Nog steeds springen de tranen uit mijn ogen als ik het lees, het is zo moeilijk allemaal mensen.
Mijn vriendin heeft op haar 16e een soort depressie gehad. Ze zag het allemaal niet meer zitten, had nergens meer zin in en is uiteindelijk naar de psycholoog gewest. Hierdoor heeft ze nooit echt een puberteit gehad, of hoe je het ook noemen wil. Ze ging nooit uit, praatte nooit met jongens en was daar nooit ook echt geïnteresseerd in. Ze had immers mij, vertelde ze mij altijd. Nu is ze 18, en nu begint ze pas met deze dingen (uitgaan etc). De meeste jongeren beginnen met deze zaken al op hun 16e, en zij nu pas. Ze is een beïnvloedbaar meisje maar toch zo slim. Er zijn in de klas altijd mensen geweest die haar en mij uit elkaar wilde hebben, waarom weet ik niet. Ze beïnvloeden haar, en dat doen ze nog steeds. Ze doet dingen die ze nooit wou. Natuurlijk weet ik dat dat bij de puberteit hoort, maar toch. Ze verandert in een korte periode heel erg, ik maak mij zorgen. Vooral omdat ze zo beïnvloedbaar is. Ze heeft nu ook een tattoo laten zetten, iets wat ze nooit wou. Maar ze zag al die meisjes om zich heen met die tattoo's en toen dacht ze natuurlijk van "dat moet ik ook doen".
Het is nu echt een heel ander meisje. Geloof me jongens en meisjes, als jullie haar een jaar geleden zouden hebben gezien zouden jullie haar niet meer terug kennen. Ik was bijna elke dag met haar, we kennen elkaar zo goed. Als ik haar nu zie krijg ik een dood gevoel van binnen, ik heb niet meer het gevoel wat ik eerst had. Het lijkt wel een compleet andere meid wat zo zonde is want het is echt een lieverd.
Ik vond het vreselijk dat ze het had uitgemaakt. Ik snapte er niets van. We hadden het leuk en waren 2 dagen daarvoor nog uit eten geweest en hadden heerlijk naast elkaar geslapen. Ik zag het allemaal niet meer zitten. Ik was kapot, ik huilde hele dagen lang en ben 1 week niet naar school geweest. Ik ben een hartstikke gevoelig type, ik kan daar niets aan doen. Ik heb alles voor haar gedaan, echt alles. Ook dingen die ik niet kon doen. Ik was er altijd voor haar, in moeilijke maar ook in slechte tijden.
Na dat het uit is gegaan heb ik de fout gemaakt door haar te blijven sms'en en e-mailen. Ik heb nu geleerd dat dat averechts werkt. Ik ben er mee gestopt. Ik moet haar laten gaan. Haar de tijd geven om na te denken. Ik mag niet hopen dat ze bij me terug komt, ik weet het. Ik moet doorgaan met mijn leventje. Maar toch heb ik een héél klein beetje hoop, sorry mensen. Dat komt gewoon door het meisje dat ik kende, de dingen die ze tegen mij heeft gezegd en door alles wat wij samen hebben meegemaakt.
Toen ze het trouwens uitmaakte, kon ze amper meer voor zichzelf nadenken. Ze zei een paar dingen zoals "blijf nog eventjes, ik kan je niet zo laten gaan". Daarna belde ze haar vriendin (die haar beïnvloed) en toen was het zo van als je binnen 2 minuten niet mijn huis uit bent, dan schop ik je eruit!
Gelukkig zie ik haar niet meer zo vaak. Ze zit in mijn klas maar we hebben stage nu voor 10 weken, zie haar enkel op de vrijdag. Ik ga ook van opleiding switchen (niet door haar, opleiding staat mij niet aan) dus dat komt wel goed.
Sorry dat ik er jullie zo mee lastig val maar het doet mij allemaal zo'n pijn. Natuurlijk verwachtte ik niet dat ik tot mijn dood met haar zou blijven, maar we hadden het veel te goed om nu al op te geven. Ik kan niet stoppen met het kijken naar foto's, het lezen van haar berichtjes en het lezen van haar kaarten. Ik kan deze herinneringen niet weggooien, het is allemaal nog zo vers. Iedereen om mij heen vertelt dat ze in een late puberteit zit en er nog wel achter komt. Ze hoeft niet per se spijt te krijgen, maar ze zal er nog wel achter komen of het de juiste keuze is geweest.
Omdat mijn ex zeer wisselvallig is, is er de kans dat ze mij weer terug wil. Dat zal de moeilijkste keuze van mijn leven worden. Natuurlijk wil ik haar terug, niets liever dan dat. Maar ik moet aan mezelf denken en haar opzij zetten, ik wil niet weer gekwetst worden.
Haha, ik snap dat mijn vraag een beetje onduidelijk is, hoe zal ik die eens formuleren. Tja, wat denken jullie van deze situatie? Moet ik haar los laten en verder gaan met mijn leven? Denken jullie dat het een tijdelijke keuze van haar is?
Ik heb geleerd dat liefde zo verschrikkelijk mooi kan zijn. Ik heb geleerd dat hoe veel ik ook huil, naar haar foto's kijk of haar berichtjes lees het de situatie niet veranderd. Ik heb geleerd dat hoe veel je ook om iemand geeft, hoe veel je ook voor iemand doet dit geen garantie voor succes is.
Bedankt voor het lezen allemaal. Ik probeer niet zielig te doen. Er zijn genoeg mensen die veel langere relaties hebben gehad. Daar is mijn relatie niet mee te vergelijken, die van mij hield maar 1.3 jaar stand. Maar toch, al je in die 1.3 zo veel van een ander houdt en zo veel om de ander geeft, dan kan het je ze zo kapot maken als die relatie strandt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Marmal op 11-02-2013 08:47:37 ]
"dat zal de moeilijkste keuze van m'n leven worden".
Nou, als dat de moeilijkste keuze van je leven wordt heb je een verdomd makkelijk leventje
En verder: ruim een jaar samen en jonger dan 20.... get over it.
Nou, als dat de moeilijkste keuze van je leven wordt heb je een verdomd makkelijk leventje
En verder: ruim een jaar samen en jonger dan 20.... get over it.
Samenvatting? Leuk even je hart luchten. En verder wat kwiwi zegt. Get over it
Hearing voices from afar, Join the madness when the curtain falls.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
gelukkig zie je haar niet zo vaak; zoek zoveel mogelijk afleiding.....
dit is toch een soort van rouwproces waar je doorheen moet.
sterkte
dit is toch een soort van rouwproces waar je doorheen moet.
sterkte
Het is na ruim een jaar uit met z'n puberiefde en tussendoor zijn ze al eens uit elkaar geweest.quote:
Zie hierboven de mensen met ervaring. Huil een paar dagen uit en nu weer hup afleiding zoeken en vergeten die meid. Dit komt echt niet meer goed hoor, hoe sneller je dat accepteerd (en ja dat is kut) hoe sneller je weer verder kan.
Het gebroken hart van een jong, onervaren en onschuldig mensquote:Op maandag 11 februari 2013 08:55 schreef kwiwi het volgende:
[..]
Het is na ruim een jaar uit met z'n puberiefde en tussendoor zijn ze al eens uit elkaar geweest.
Verder leef ik wel met hem mee. Iedereen moet op harde wijze leren dat liefde niet altijd over rozen gaat
Maar dat went wel
"For the man sound of body and serene of mind, there is no such thing as bad weather; Every day has its beauty. And storms which whip the blood, do make it pulse more vigorously."
Niet zo laten meeslepen in je verdriet. Ja het is kut en zeker bij je eerste liefde, maar dit soort dingen gebeuren. Je komt wel weer een ander tegen. Met de tijd gaat het vanzelf over. Ga gewoon andere dingen doen, geniet van het leven je bent nog jong.
"Happiness is not getting more, but wanting less"
quote:Op maandag 11 februari 2013 09:00 schreef ssebass het volgende:
Niet zo laten meeslepen in je verdriet. Ja het is kut en zeker bij je eerste liefde, maar dit soort dingen gebeuren. Je komt wel weer een ander tegen. Met de tijd gaat het vanzelf over. Ga gewoon andere dingen doen, geniet van het leven je bent nog jong.
Ja doei.
Je hebt haar even door haar mindere periode heen geholpen. Nu slaat ze haar vleugels uit en heeft je niet meer nodig. Laat haar gaan. Als jullie echt voor elkaar bestemd zijn vinden jullie elkaar wel weer.
Motto: Eens is ook dit voorbij...
Red een boom - eet een bever!
Red een boom - eet een bever!
In het lot geloven.quote:Op maandag 11 februari 2013 10:09 schreef mighty_myte het volgende:
Je hebt haar even door haar mindere periode heen geholpen. Nu slaat ze haar vleugels uit en heeft je niet meer nodig. Laat haar gaan. Als jullie echt voor elkaar bestemd zijn vinden jullie elkaar wel weer.
Zit niet te miepen. Ik probeer TS gewoon een hart onder de riem te steken.quote:
Motto: Eens is ook dit voorbij...
Red een boom - eet een bever!
Red een boom - eet een bever!
Hier ben ik het ook wel mee eens, maar ik vind niet dat mensen hier de pijn van iemand zo moeten bagataliseren enkel en alleen omdat hij zo jong is. Dat slaat nergens op, ook als je zo jong bent kan je er heel erg mee zitten. Godzijdank heelt tijd het gros van alle wonden en kan je dat proces zelf versnellen door je niet continue te wentelen in je eigen verdriet. Dus ga leuke dingen doen met vrienden en zet haar uit je hoofd. Een jongen die geniet van zijn leven is overigens ook een stuk aantrekkelijker dan iemand die blijft hangen in het verleden. Sterkte Marmal, het komt heus wel goed met jequote:
Niet zo laten meeslepen in je verdriet. Ja het is kut en zeker bij je eerste liefde, maar dit soort dingen gebeuren. Je komt wel weer een ander tegen. Met de tijd gaat het vanzelf over. Ga gewoon andere dingen doen, geniet van het leven je bent nog jong.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
En daar ben ik het mee eens.quote:
[..]
Hier ben ik het ook wel mee eens, maar ik vind niet dat mensen hier de pijn van iemand zo moeten bagataliseren enkel en alleen omdat hij zo jong is. Dat slaat nergens op, ook als je zo jong bent kan je er heel erg mee zitten.
Let's drop some acid and go to a titty bar.
Het is de keerzijde van een prachtige liefde: je kunt je op de wolken voelen als het er is, en je valt diep als het ergens stopt. Het kan zo'n ontzettende pijn doen, het gemis van de ander.
Toch denk ik ook: laat haar maar los... hoe moeilijk het ook is. Bescherm jezelf ook tegen haar eventuele wens om weer bij je terug te komen. Jij hebt nu tijd nodig om erover heen te komen, zij heeft tijd nodig om te weten wat ze wil. En dat kan nog eens best lang duren.
Sterkte Marmal
Toch denk ik ook: laat haar maar los... hoe moeilijk het ook is. Bescherm jezelf ook tegen haar eventuele wens om weer bij je terug te komen. Jij hebt nu tijd nodig om erover heen te komen, zij heeft tijd nodig om te weten wat ze wil. En dat kan nog eens best lang duren.
Sterkte Marmal
Het is niet bedoelt om te bagatalliseren, maar om een oplossing en perspectief te bieden. Geef jezelf twee weken om te zwelgen in zelfmedelijden, maar daarna gewoon het leven weer oppakken. Dat is namelijk het enige dat werkt. Als je jong bent en nog weinig hebt meegemaakt heeft het veel meer impact, maar betekent niet dat de oplossing anders is. Wat ik bedoel is dus, blijf er niet in hangen.quote:
[..]
Hier ben ik het ook wel mee eens, maar ik vind niet dat mensen hier de pijn van iemand zo moeten bagataliseren enkel en alleen omdat hij zo jong is. Dat slaat nergens op, ook als je zo jong bent kan je er heel erg mee zitten. Godzijdank heelt tijd het gros van alle wonden en kan je dat proces zelf versnellen door je niet continue te wentelen in je eigen verdriet. Dus ga leuke dingen doen met vrienden en zet haar uit je hoofd. Een jongen die geniet van zijn leven is overigens ook een stuk aantrekkelijker dan iemand die blijft hangen in het verleden. Sterkte Marmal, het komt heus wel goed met je
Hangt trouwens ook samen met levenservaring. Toen ik nog studeerde had ik een keer een vergadering afgezegd voor een of andere debiele groepsopdracht omdat het uit ging met mijn toenmalige vriendin. Dat begrepen ze niet, ja je bent toch niet ziek... Mensen zonder levenservaring die verwachten dat je een uur daarna gewoon weer in een (overbodige) vergadering zit.
"Happiness is not getting more, but wanting less"
Maar juist omdat ie jong is is er geen man over boord, z'n leven begint pas net en er is nog tijd zat om een nieuwe vriendin te vinden (zo bedoelde ik het althans). Als je 65+ bent is dat weer een ander verhaal.quote:
[..]
Hier ben ik het ook wel mee eens, maar ik vind niet dat mensen hier de pijn van iemand zo moeten bagataliseren enkel en alleen omdat hij zo jong is. Dat slaat nergens op, ook als je zo jong bent kan je er heel erg mee zitten. Godzijdank heelt tijd het gros van alle wonden en kan je dat proces zelf versnellen door je niet continue te wentelen in je eigen verdriet. Dus ga leuke dingen doen met vrienden en zet haar uit je hoofd. Een jongen die geniet van zijn leven is overigens ook een stuk aantrekkelijker dan iemand die blijft hangen in het verleden. Sterkte Marmal, het komt heus wel goed met je
Och dan heeft ie misschien een goed leven gehad verder, en hij is bijna dood.. dus kan je ook zeggen get over itquote:
[..]
Maar juist omdat ie jong is is er geen man over boord, z'n leven begint pas net en er is nog tijd zat om een nieuwe vriendin te vinden (zo bedoelde ik het althans). Als je 65+ bent is dat weer een ander verhaal.
65 en bijna dood?quote:
[..]
Och dan heeft ie misschien een goed leven gehad verder, en hij is bijna dood.. dus kan je ook zeggen get over it
Volgens mij heb je dan over het algemeen nog wel even te gaan
Dus nog genoeg tijd om er weer wat van te maken.quote:
65 en bijna dood?
Als hij 60 is, is het 60 t nieuwe 30. Dus nog een jong broekie. Dus get over it - is hier ook weer van toepassing
quote:
[..]
Dus nog genoeg tijd om er weer wat van te maken.
Als hij 60 is, is het 60 t nieuwe 30. Dus nog een jong broekie. Dus get over it - is hier ook weer van toepassing
He 50 is nu al t nieuwe 40. Dus zou me niets verbazen aangezien we straks allemaal 150 kunnen wordenquote:
Zo is dat. Dit komt op mij ook niet over als een lullige relatie waarbij weinig te verliezen viel. Neemt niet weg dat TS er beter aan doet om het zo snel mogelijk van zich af te zetten. Dat is makkelijk gezegd in theorie, nu de praktijk nog.quote:
[..]
Hier ben ik het ook wel mee eens, maar ik vind niet dat mensen hier de pijn van iemand zo moeten bagataliseren enkel en alleen omdat hij zo jong is. Dat slaat nergens op, ook als je zo jong bent kan je er heel erg mee zitten. Godzijdank heelt tijd het gros van alle wonden en kan je dat proces zelf versnellen door je niet continue te wentelen in je eigen verdriet. Dus ga leuke dingen doen met vrienden en zet haar uit je hoofd. Een jongen die geniet van zijn leven is overigens ook een stuk aantrekkelijker dan iemand die blijft hangen in het verleden. Sterkte Marmal, het komt heus wel goed met je
Succes man!
Dit dus. Voor iemand op die leeftijd is dat een van de grootste pijnen die je gaat ondervinden. Als iemand die ouder is en al meer meegemaakt heeft dan zegt het allemaal wel meevalt en die persoon zich niet zo aan moet stellen, getuigt dat alleen maar van een gebrek aan inlevingsvermogen en imo ook intelligentie.quote:
[..]
Hier ben ik het ook wel mee eens, maar ik vind niet dat mensen hier de pijn van iemand zo moeten bagataliseren enkel en alleen omdat hij zo jong is. Dat slaat nergens op, ook als je zo jong bent kan je er heel erg mee zitten. Godzijdank heelt tijd het gros van alle wonden en kan je dat proces zelf versnellen door je niet continue te wentelen in je eigen verdriet. Dus ga leuke dingen doen met vrienden en zet haar uit je hoofd. Een jongen die geniet van zijn leven is overigens ook een stuk aantrekkelijker dan iemand die blijft hangen in het verleden. Sterkte Marmal, het komt heus wel goed met je
Sterkte TS, komt goed schratje
En heel fijn dat je de liefde zo mooi ervaren hebt.
"Pools are perfect for holding water"
Mijn opa hertrouwde op zijn 80 ste nadat zijn vrouw na jaren was overleden ,dus leeftijd zegt niet alles.quote:
[..]
Maar juist omdat ie jong is is er geen man over boord, z'n leven begint pas net en er is nog tijd zat om een nieuwe vriendin te vinden (zo bedoelde ik het althans). Als je 65+ bent is dat weer een ander verhaal.
Hij is nog jong nog niet zoveel ervaring dus dan komt het misschien voor hem even harder aan.
Tip blijft zoek veel afleiding ga dingen voor jezelf doen waar je prettig bij voelt en over een poosje ontmoet je iemand anders en kan je niet meer inzien waarom je zo druk over haar hebt gemaakt.
Succes verder
lief kaartje van je vriendin uit Schotland, TS.
Ik had eigenlijk verwacht dat zij op de laatste regel "uit de kast" zou komen, maar dat zal wel met mijn fantasie te maken hebben ofzo.
En als tip, je bent nog jong, genoeg bitches in de zee.
Ik had eigenlijk verwacht dat zij op de laatste regel "uit de kast" zou komen, maar dat zal wel met mijn fantasie te maken hebben ofzo.
En als tip, je bent nog jong, genoeg bitches in de zee.
Damn, bepalen of je terug wil naar je ex de moeilijkste beslissing uit je leven. Doe mij zo'n makkelijk leven zeg!
Het is eerste wat in me opkwam is dat 1,3 jaar hoogstwaarschijnlijk 1,25 jaar is en het tweede wat in me opkwam (na alles gelezen te hebben) dat je beter af bent zonder haar.
Ik zal er wel weinig begrip voor hebben, maar als iemand zo beïnvloedbaar is dat ze - zonder dat ze het zelf wil - een tattoo neemt... Tel daarbij op dat ze wisselvallig is...
Het komt wel goed, schatje.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 11-02-2013 15:16:24 ]
Ik zal er wel weinig begrip voor hebben, maar als iemand zo beïnvloedbaar is dat ze - zonder dat ze het zelf wil - een tattoo neemt... Tel daarbij op dat ze wisselvallig is...
Het komt wel goed, schatje.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 11-02-2013 15:16:24 ]
Eens. Als je er nog op blijft hopen dat het goed komt dan gaat je dat nog heel veel twijfel en pijn brengen, met als doel? Die hele kleine kans dat jullie er nog een keer voor gaan? Zij is nog zo aan het groeien; ze is inderdaad enorm beïnvloedbaar, weet helemaal nog niet wat ze wil.quote:
Ik zal er wel weinig begrip voor hebben, maar als iemand zo beïnvloedbaar is dat ze - zonder dat ze het zelf wil - een tattoe neemt... Tel daarbij op dat ze wisselvallig is...
Het komt wel goed, schatje.
Vooral hoe je haar beschrijft, en 6 keer het woord 'speciaal' gebruikt in 1 alinea, zegt ook wel veel. Het is je eerste serieuze liefde, en daarom zie je haar als zo enorm speciaal. Je hebt nog niet eerder mogen ervaren dat iemand je zo veel liefde geeft, en dat je zoveel intieme dingen deelt. Maar in de toekomst ga je dat gewoon weer ervaren met iemand anders, wanneer je daar klaar voor bent.
Het zou goed zijn voor je zelfrespect als je niet achter haar kont aan gaat lopen, maar gewoon zegt: genoeg is genoeg dit gaat 'm niet worden.
Uit niewsgierigheid, wat had je gehoopt te horen hier? Dat je er toch vooral nog wel voor moet gaan knokken, dat er toch nog hoop is? Of dat het inderdaad een gestreden strijd is?
Sterkte, en berg al het materiaal op (facebook, twitter, 06) etc. Zolang je daar naar blijft kijken
hou je die wond open.
TS, het is inderdaad een ontzettende klote situatie en het gevoel... van wanhoop. Ik dacht zelf ook mijn soulmate gevonden te hebben, echter sloeg dit ook plots en geheel onverwachts om. Als jij in deze niets verkeerd hebt gedaan is het, het beste haar gewoon laten gaan. Dit klinkt makkelijker dan het is natuurlijk. Maar probeer dingen die je aan haar herinneren te verwijderen of uit de weg te gaan. Focus je voorlopig even op je vrienden en hobby's. En ik proef de behoefte om van je af te praten, als je dit wil voel je vrij om mij te PM'en. Verder heel veel succes!
Echt bedankt allemaal, ik vind het geweldig jullie zo met mij meeleven. Het is kut maar ook ik moet verder. Het gaat nu wel veel beter dan een maand geleden, maar ik kijk nog steeds naar haar foto's en denk nog steeds zo veel aan haar. Het gevoel van 'ik zal nooit meer iemand zo leuk als haar ontmoeten' slijt ook steeds meer. In het begin maakte dat gevoel mij echt kapot, ik dacht echt dat er geen meisjes meer zoals haar bestonden. Maar er zijn nog genoeg vissen in de zee, dat klopt. Maar wanneer je het er nog moeilijk mee hebt is het op de een of andere manier gewoon zo moeilijk om je voor te stellen dat je later met een ander zult gaan. En zo extreem bedoelde ik het niet over dat als ze mij terug wil dat het de moeilijkste keuze van mijn leven zal zijn, maar het zal mij wel heel erg pijn doen. Pijn in de zin van dat ik erachter kom dat ze inziet dat ze verkeerd zat en pijn om uiteindelijk nee te zeggen. Echt bedankt, jullie zijn top.
Klinkt bekend ja, toen het echt net uit was vergeleek ik ieder meisje met haar en niemand leek aan haar te kunnen tippen. Dat je nu al zegt er zijn genoeg vissen in de zee zegt wel dat je goed op weg bent en er dus al wat nuchterder naar kijkt. Dit zal met de tijd steeds makkelijker gaan (als goed is).
Been there done that. Spreek hier vanuit eigen ervaring.
De eerste paar maanden zal gewoon kut zijn. Gelukkig weet je volgens mij zelf ook wel dat het nu beter om verder te gaan. Het is nu aan jou om die stap ook daadwerkelijk te zetten. Hoe sneller je hiermee begint hoe makkelijker je het voor jezelf maakt.
Bij sommige ex-en is het zelfs mogelijk om na een bepaalde periode als vrienden verder te gaan. Let wel dat dit niet bij iedereen het geval is. Je moet je gevoel voor de andere persoon wel los kunnen laten etc. Maar het is mogelijk
Verder raad ik je aan om simpelweg te genieten van het leven. Doe waar jij zin in hebt en bewandel je eigen weg.
De eerste paar maanden zal gewoon kut zijn. Gelukkig weet je volgens mij zelf ook wel dat het nu beter om verder te gaan. Het is nu aan jou om die stap ook daadwerkelijk te zetten. Hoe sneller je hiermee begint hoe makkelijker je het voor jezelf maakt.
Bij sommige ex-en is het zelfs mogelijk om na een bepaalde periode als vrienden verder te gaan. Let wel dat dit niet bij iedereen het geval is. Je moet je gevoel voor de andere persoon wel los kunnen laten etc. Maar het is mogelijk
Verder raad ik je aan om simpelweg te genieten van het leven. Doe waar jij zin in hebt en bewandel je eigen weg.
Ook ik heb dit helaas 2 maanden geleden precies zo meegemaakt. Ik ben trouwens 19 en zij 18. Relatie van 2 jaar waarin het al een keer uit is geweest gehad. Hierna gaf ze 2 maanden geleden weer aan dat ze het toch niet meer zag zitten.
Het allerbeste wat je kan doen is je leven weer oppakken, je laat je toch niet aan het lijntje houden? Zo van als ze je mist is het weer goed, daarna kan ze weer zonder je.. Dan verdien je meer dan dit
Pak je leven weer op, spreek veel af met vrienden en gooi alles weg wat je aan haar doet denken. Ook ik had dat soort brieven en dan vraag je je af: Waar is dit meisje gebleven?
Of ze je ooit nog terug wil durf het niet te zeggen. Ik had het ook nooit verwacht maar gister met de carnaval stond ze huilend voor me neus dat ze me terug wou. Hier heb ik dan ook weer moeite mee maar ik weet dat als ik haar weer terugneem er toch niks veranderd. Over een tijdje zal ze zich weer laten beinvloeden en weer kiezen voor een leven zonder jou. Kerel bespaar dit jezelf!
Het allerbeste wat je kan doen is je leven weer oppakken, je laat je toch niet aan het lijntje houden? Zo van als ze je mist is het weer goed, daarna kan ze weer zonder je.. Dan verdien je meer dan dit
Pak je leven weer op, spreek veel af met vrienden en gooi alles weg wat je aan haar doet denken. Ook ik had dat soort brieven en dan vraag je je af: Waar is dit meisje gebleven?
Of ze je ooit nog terug wil durf het niet te zeggen. Ik had het ook nooit verwacht maar gister met de carnaval stond ze huilend voor me neus dat ze me terug wou. Hier heb ik dan ook weer moeite mee maar ik weet dat als ik haar weer terugneem er toch niks veranderd. Over een tijdje zal ze zich weer laten beinvloeden en weer kiezen voor een leven zonder jou. Kerel bespaar dit jezelf!
Beste TS,
Eerst wil ik even zeggen dat ik snap dat comments als 'er zijn nog meer meisjes' vrij zinloos zijn.
Tuurlijk is het waar, maar dat is nu even niet wat je wilt horen ( en ik ook niet)
Dit verhaal lijkt EXTREEM veel op mijn topic. Alleen had mijn ex borderline. Ik denk dat ik heel goed weet door wat voor periode je nu heen gaat.
Mijn ex(19) zei dit soort dingen ook altijd. ze heeft het toen opeens uitgemaakt en een week later wou ze me weer terug. ik vroeg haar toen of ze zeker wist dat ze echt klaar was voor een vaste relatie en haar leven met mij te delen. 4 maanden later was het weer uit en uiteindelijk na wat aandringen gaf ze toe dat ze een ander leuk vindt. (waar ze overigens 2 weken later een relatie mee had.
Eerst was ik alleen maar heel verdrietig. Nu vooral boos. eerst zeggen dat ze met me wil trouwen, samenwonen en kinderen. 4 dagen later dat...ik blij dat ik elke keer nee heb gezegd over die kinderen..
Ik zou haar niet meer terugwillen, ondanks dat ik nog steeds veel van haar hou, ookal naait ze me nu en dan nog wel eens. we hebben nog wel normaal contact.
Maar jouw verhaal is toch net iets anders. ik denk dat jouw ex begonnen is met het ontdekken van het leven dat ze op haar leeftijd hoort te hebben (buiten de relatie om). dat ontdekken kost tijd.
Mijn advies aan jou, hoe moeilijk het ook eens. let it go. laat haar helemaal vrij, zeg gerust hoi en maak een praatje als je haar tegenkomt, dat is helemaal prima. maar haal het niet in je hoofd om te zeggen dat het nu heel slecht met je gaat en hoe moeilijk je het allemaal vindt. laat zien dat je op je eigen benen kan staan en dat ook jouw leven verdergaat.
als je er klaar voor bent, flirt met andere meisjes en laat je gewoon lekker gaan. Als je denkt dat je ex betrouwbaar is en ook echt meent wat ze allemaal gezegd heeft en daarbij blijft, kan je haar altijd nog terugnemen als ze dat wil. en als het zo gebeurt, komen jullie elkaar over 5 jaar misschien weer tegen en kan het alsnog!
once again, let it go, have fun, stop hoping. wees dankbaar voor wat er geweest is, dat werkt, jij kan niks aan deze situatie veranderen. behalve aan hoe jij je erover voelt. stop met hopen, en er gebeurt wat er gebeurt.
ga niet op haar facebook kijken ofzo. als je ziet dat ze met een andere jongen flirt ofzo, maak je jezelf kapot. en dat is het NIET waard.
Ik Beloof jou dat het weer beter wordt. of het nou met haar is of met een ander.
en ja, ik voel me nog steeds klote over mijn relatie die zon 5 maanden geleden kapot ging, maar ik doe mijn uiterste best om verder te gaan en ik vind intussen een ander meisje leuk^^ het kan! En het zal even duren voor je eroverheen bent, maar dat is niet erg.
Sterkte!
owjah, blijf leuke dingen doen
Eerst wil ik even zeggen dat ik snap dat comments als 'er zijn nog meer meisjes' vrij zinloos zijn.
Tuurlijk is het waar, maar dat is nu even niet wat je wilt horen ( en ik ook niet)
Dit verhaal lijkt EXTREEM veel op mijn topic. Alleen had mijn ex borderline. Ik denk dat ik heel goed weet door wat voor periode je nu heen gaat.
Mijn ex(19) zei dit soort dingen ook altijd. ze heeft het toen opeens uitgemaakt en een week later wou ze me weer terug. ik vroeg haar toen of ze zeker wist dat ze echt klaar was voor een vaste relatie en haar leven met mij te delen. 4 maanden later was het weer uit en uiteindelijk na wat aandringen gaf ze toe dat ze een ander leuk vindt. (waar ze overigens 2 weken later een relatie mee had.
Eerst was ik alleen maar heel verdrietig. Nu vooral boos. eerst zeggen dat ze met me wil trouwen, samenwonen en kinderen. 4 dagen later dat...ik blij dat ik elke keer nee heb gezegd over die kinderen..
Ik zou haar niet meer terugwillen, ondanks dat ik nog steeds veel van haar hou, ookal naait ze me nu en dan nog wel eens. we hebben nog wel normaal contact.
Maar jouw verhaal is toch net iets anders. ik denk dat jouw ex begonnen is met het ontdekken van het leven dat ze op haar leeftijd hoort te hebben (buiten de relatie om). dat ontdekken kost tijd.
Mijn advies aan jou, hoe moeilijk het ook eens. let it go. laat haar helemaal vrij, zeg gerust hoi en maak een praatje als je haar tegenkomt, dat is helemaal prima. maar haal het niet in je hoofd om te zeggen dat het nu heel slecht met je gaat en hoe moeilijk je het allemaal vindt. laat zien dat je op je eigen benen kan staan en dat ook jouw leven verdergaat.
als je er klaar voor bent, flirt met andere meisjes en laat je gewoon lekker gaan. Als je denkt dat je ex betrouwbaar is en ook echt meent wat ze allemaal gezegd heeft en daarbij blijft, kan je haar altijd nog terugnemen als ze dat wil. en als het zo gebeurt, komen jullie elkaar over 5 jaar misschien weer tegen en kan het alsnog!
once again, let it go, have fun, stop hoping. wees dankbaar voor wat er geweest is, dat werkt, jij kan niks aan deze situatie veranderen. behalve aan hoe jij je erover voelt. stop met hopen, en er gebeurt wat er gebeurt.
ga niet op haar facebook kijken ofzo. als je ziet dat ze met een andere jongen flirt ofzo, maak je jezelf kapot. en dat is het NIET waard.
Ik Beloof jou dat het weer beter wordt. of het nou met haar is of met een ander.
en ja, ik voel me nog steeds klote over mijn relatie die zon 5 maanden geleden kapot ging, maar ik doe mijn uiterste best om verder te gaan en ik vind intussen een ander meisje leuk^^ het kan! En het zal even duren voor je eroverheen bent, maar dat is niet erg.
Sterkte!
owjah, blijf leuke dingen doen
Bedankt maat! Wow, dat is ook wel heftig hoe het bij jou is gegaan. Het lijkt me moeilijk als je partner een borderliner is.quote:
Beste TS,
Eerst wil ik even zeggen dat ik snap dat comments als 'er zijn nog meer meisjes' vrij zinloos zijn.
Tuurlijk is het waar, maar dat is nu even niet wat je wilt horen ( en ik ook niet)
Dit verhaal lijkt EXTREEM veel op mijn topic. Alleen had mijn ex borderline. Ik denk dat ik heel goed weet door wat voor periode je nu heen gaat.
Mijn ex(19) zei dit soort dingen ook altijd. ze heeft het toen opeens uitgemaakt en een week later wou ze me weer terug. ik vroeg haar toen of ze zeker wist dat ze echt klaar was voor een vaste relatie en haar leven met mij te delen. 4 maanden later was het weer uit en uiteindelijk na wat aandringen gaf ze toe dat ze een ander leuk vindt. (waar ze overigens 2 weken later een relatie mee had.
Eerst was ik alleen maar heel verdrietig. Nu vooral boos. eerst zeggen dat ze met me wil trouwen, samenwonen en kinderen. 4 dagen later dat...ik blij dat ik elke keer nee heb gezegd over die kinderen..
Ik zou haar niet meer terugwillen, ondanks dat ik nog steeds veel van haar hou, ookal naait ze me nu en dan nog wel eens. we hebben nog wel normaal contact.
Maar jouw verhaal is toch net iets anders. ik denk dat jouw ex begonnen is met het ontdekken van het leven dat ze op haar leeftijd hoort te hebben (buiten de relatie om). dat ontdekken kost tijd.
Mijn advies aan jou, hoe moeilijk het ook eens. let it go. laat haar helemaal vrij, zeg gerust hoi en maak een praatje als je haar tegenkomt, dat is helemaal prima. maar haal het niet in je hoofd om te zeggen dat het nu heel slecht met je gaat en hoe moeilijk je het allemaal vindt. laat zien dat je op je eigen benen kan staan en dat ook jouw leven verdergaat.
als je er klaar voor bent, flirt met andere meisjes en laat je gewoon lekker gaan. Als je denkt dat je ex betrouwbaar is en ook echt meent wat ze allemaal gezegd heeft en daarbij blijft, kan je haar altijd nog terugnemen als ze dat wil. en als het zo gebeurt, komen jullie elkaar over 5 jaar misschien weer tegen en kan het alsnog!
once again, let it go, have fun, stop hoping. wees dankbaar voor wat er geweest is, dat werkt, jij kan niks aan deze situatie veranderen. behalve aan hoe jij je erover voelt. stop met hopen, en er gebeurt wat er gebeurt.
ga niet op haar facebook kijken ofzo. als je ziet dat ze met een andere jongen flirt ofzo, maak je jezelf kapot. en dat is het NIET waard.
Ik Beloof jou dat het weer beter wordt. of het nou met haar is of met een ander.
en ja, ik voel me nog steeds klote over mijn relatie die zon 5 maanden geleden kapot ging, maar ik doe mijn uiterste best om verder te gaan en ik vind intussen een ander meisje leuk^^ het kan! En het zal even duren voor je eroverheen bent, maar dat is niet erg.
Sterkte!
owjah, blijf leuke dingen doen
Het gaat nu wel wat beter, maar nog steeds niet optimaal. Ik ben nog jong en onervaren op het gebied van de liefde, dus voor mij is het allemaal vrij nieuw. Ik heb nog nooit zo veel om iemand gegeven, ik heb haar al mijn geheimen vertelt en alles. Ze was echt mijn maatje, ze was mijn alles.
Ze werkt ook waar ik werk en er wordt nu ook veel over haar gepraat, ze is blijkbaar verliefd op een van de teamleiders (had ik ook verwacht) en die teamleider ook op haar.
Ik heb nu zo'n pijn, maar ik heb vrienden om mee te praten dus ik kom er wel over heen. Die gozer is 24 dacht ik, zij is 18 en ik ben ook (net) 18. Ze vond mij ook altijd vrij jong dus dat heeft ook meegespeeld in haar beslissing en dat heeft ze zelf ook gezegd.
Ik heb nu al een hele week geen contact met haar gehad. Daarvoor bleef ik haar maar e-mailen en sms'en, maar dat werkt allemaal averechts dus daar ben ik mee gestopt. Ik ben blij dat ik dat kan. Verder heb ik haar vorige week een e-mail gestuurd. Daarin vertelde ik dat ik haar keuze accepteer maar dat dat niet betekent dat ik er niet meer voor haar zal zijn. Dat ik er nog steeds altijd voor haar zal zijn. Ze is immers mijn eerste echte liefde en ik geef ongelofelijk veel om haar, ik had nooit verwacht dat ik ooit zo veel om iemand zou kunnen geven. Helaas reageerde ze onverschillig op deze e-mail en vond het eerder vervelend dat ik haar dat stuurde. Zodra ik haar reactie las wist ik even niet meer wat ik moest denken, nog steeds niet. Ik ben zo boos. Ik heb zo veel voor haar gedaan, was er altijd voor haar en dan krijg je zo'n reactie. Sorry, maar nu kan ze echt de kolere krijgen, hoe moeilijk dat ook is. Natuurlijk hou ik van haar maar sorry hoor hoe kan ze dat nou zeggen ze weet donders goed hoe onze band is geweest. Als ze mij ooit terug wil of pijn heeft of wat dan ook, sorry maar dan zal ik er niet voor haar zijn. Dan zal zij de pijn voelen die ik nu voel.
Het meisje dat ik vorig jaar heb leren kennen ken ik totaal niet meer. Het lijkt een totaal ander persoon, ik snap het niet. Hoe kan zoiets gebeuren.
Bedankt allemaal, echt waar. Het is moeilijk, zij geniet nu en dat zou ik ook moeten doen. Maar ze moet weten dat ik er niet meer voor haar zal zijn, ze heeft mij in onze relatie zo vaak als vuil behandelt en mij een minderwaardigheidscomplex aangepraat. Maar nu ga ik leven. Ik hoop dat het lukt, want ze blijft altijd in mijn achterhoofd zitten. Ik wil niet aan haar denken maar ik kan haar niet vergeten.
Mijn ex is echt typisch zo'n meisje die later spijt heeft van haar keuzes. Maar ja, zo is iedereen uniek. Ik heb haar vertrouwd verdomme. Ik hoop, en dat hoop ik echt, dat ze nooit mijn geheimen aan een ander zal vertellen, ook al is het haar vriend. Ik hoop dat ze nooit mijn vertrouwen zal schenden. Ze doet nu alsof het niets was wat we hadden, maar ze weet hartstikke goed dat we het leuk hebben gehad en helemaal in de wolken waren. We konden niet zonder elkaar, zelfs niet wanneer het slechter ging. Maar zij heeft nu deze keuze gemaakt, en dat is haar goed recht. Ik mag het niet willen maar soms wil ik echt dat zij zich realiseert dat ze een fout heeft gemaakt, dat zij de pijn voelt die ik nu voel. Het doet zo'n pijn om haar zo te zien lachen terwijl ik thuis om haar huil, haar niet uit mijn gedachten kan wissen terwijl zij dat wel kan op dit moment.
Ik ga maar eens slapen dames en heren. Ik ben nog zo jong en heb op het gebied van liefde zo weinig meegemaakt, maar ondanks dat voel ik ook pijn in mijn hart. Ik ben zelf ook héél gevoelig, dat werk ook niet in mijn voordeel.
[ Bericht 4% gewijzigd door Marmal op 14-02-2013 03:04:23 ]
Je zal haar waarschijnlijk nooit helemaal vergeten. Na een tijd zal je wel merken jouw gevoelens voor haar minder zijn geworden en dat je kan terugkijken op een mooie tijd.quote:
Maar nu ga ik leven. Ik hoop dat het lukt, want ze blijft altijd in mijn achterhoofd zitten. Ik wil niet aan haar denken maar ik kan haar niet vergeten.
In het slechtste geval heb je er een hoop van geleerd en geeft het je zelfvertrouwen voor de toekomst.
Ik snap dat nooit echt. Je zegt de hele tijd ontzettend om haar te geven en er altijd voor haar te willen (tenminste voordat je dat mailtje verstuurd had). En toch wens je haar na dat mailtje, ineens allerlei ellendige gevoelens toe.
Als je echt om haar geeft dan wens je haar het beste toe... met of zonder jou.
Snap dat het niet leuk is dat jij nog verlieft bent op haar en zij niet meer op jou. Maar daar heeft ze ook niet bewust voor gekozen, dat zijn gevoelens. Die zijn vaak lastig te sturen, zoals je nu zelf ook ervaart.
Als je echt om haar geeft dan wens je haar het beste toe... met of zonder jou.
Snap dat het niet leuk is dat jij nog verlieft bent op haar en zij niet meer op jou. Maar daar heeft ze ook niet bewust voor gekozen, dat zijn gevoelens. Die zijn vaak lastig te sturen, zoals je nu zelf ook ervaart.
Iedereen verwerkt zijn of haar gevoelens anders. het is als rouwen. in de zijn van: er zijn meerdere fases. met een relatie is het vaak zo dat je eerst verdrietig bent en dan boos. daar is niks mis meequote:
Ik snap dat nooit echt. Je zegt de hele tijd ontzettend om haar te geven en er altijd voor haar te willen (tenminste voordat je dat mailtje verstuurd had). En toch wens je haar na dat mailtje, ineens allerlei ellendige gevoelens toe.
Als je echt om haar geeft dan wens je haar het beste toe... met of zonder jou.
Snap dat het niet leuk is dat jij nog verlieft bent op haar en zij niet meer op jou. Maar daar heeft ze ook niet bewust voor gekozen, dat zijn gevoelens. Die zijn vaak lastig te sturen, zoals je nu zelf ook ervaart.
Ik zat eerst ook met dat ' ik zal er nog altijd voor haar zijn' . maar ze blijft maar contact met me opnemen voor alles waar ze mee zit. en bijvoorbeeld de naam van een film die ze wou weten..waarom? die wou ze even met haar nieuwe vriend kijken. op een gegeven moment heb ik gezegd dat ze een keuze gemaakt heeft en nu een andere vriend heeft die haar moet helpen die dingen op te lossen. dat vatte ze niet zo goed op, maar ik ben blij dat ik het gezegd heb. Als je ex écht met een probleem zit kan je haar ermee helpen, maar heb wel duidelijk dat ze een keus gemaakt heeft en niet meer heeft wat ze bij jou had. klaar..quote:
[..]
Bedankt maat! Wow, dat is ook wel heftig hoe het bij jou is gegaan. Het lijkt me moeilijk als je partner een borderliner is.
Het gaat nu wel wat beter, maar nog steeds niet optimaal. Ik ben nog jong en onervaren op het gebied van de liefde, dus voor mij is het allemaal vrij nieuw. Ik heb nog nooit zo veel om iemand gegeven, ik heb haar al mijn geheimen vertelt en alles. Ze was echt mijn maatje, ze was mijn alles.
Ze werkt ook waar ik werk en er wordt nu ook veel over haar gepraat, ze is blijkbaar verliefd op een van de teamleiders (had ik ook verwacht) en die teamleider ook op haar.
Ik heb nu zo'n pijn, maar ik heb vrienden om mee te praten dus ik kom er wel over heen. Die gozer is 24 dacht ik, zij is 18 en ik ben ook (net) 18. Ze vond mij ook altijd vrij jong dus dat heeft ook meegespeeld in haar beslissing en dat heeft ze zelf ook gezegd.
Ik heb nu al een hele week geen contact met haar gehad. Daarvoor bleef ik haar maar e-mailen en sms'en, maar dat werkt allemaal averechts dus daar ben ik mee gestopt. Ik ben blij dat ik dat kan. Verder heb ik haar vorige week een e-mail gestuurd. Daarin vertelde ik dat ik haar keuze accepteer maar dat dat niet betekent dat ik er niet meer voor haar zal zijn. Dat ik er nog steeds altijd voor haar zal zijn. Ze is immers mijn eerste echte liefde en ik geef ongelofelijk veel om haar, ik had nooit verwacht dat ik ooit zo veel om iemand zou kunnen geven. Helaas reageerde ze onverschillig op deze e-mail en vond het eerder vervelend dat ik haar dat stuurde. Zodra ik haar reactie las wist ik even niet meer wat ik moest denken, nog steeds niet. Ik ben zo boos. Ik heb zo veel voor haar gedaan, was er altijd voor haar en dan krijg je zo'n reactie. Sorry, maar nu kan ze echt de kolere krijgen, hoe moeilijk dat ook is. Natuurlijk hou ik van haar maar sorry hoor hoe kan ze dat nou zeggen ze weet donders goed hoe onze band is geweest. Als ze mij ooit terug wil of pijn heeft of wat dan ook, sorry maar dan zal ik er niet voor haar zijn. Dan zal zij de pijn voelen die ik nu voel.
Het meisje dat ik vorig jaar heb leren kennen ken ik totaal niet meer. Het lijkt een totaal ander persoon, ik snap het niet. Hoe kan zoiets gebeuren.
Bedankt allemaal, echt waar. Het is moeilijk, zij geniet nu en dat zou ik ook moeten doen. Maar ze moet weten dat ik er niet meer voor haar zal zijn, ze heeft mij in onze relatie zo vaak als vuil behandelt en mij een minderwaardigheidscomplex aangepraat. Maar nu ga ik leven. Ik hoop dat het lukt, want ze blijft altijd in mijn achterhoofd zitten. Ik wil niet aan haar denken maar ik kan haar niet vergeten.
Mijn ex is echt typisch zo'n meisje die later spijt heeft van haar keuzes. Maar ja, zo is iedereen uniek. Ik heb haar vertrouwd verdomme. Ik hoop, en dat hoop ik echt, dat ze nooit mijn geheimen aan een ander zal vertellen, ook al is het haar vriend. Ik hoop dat ze nooit mijn vertrouwen zal schenden. Ze doet nu alsof het niets was wat we hadden, maar ze weet hartstikke goed dat we het leuk hebben gehad en helemaal in de wolken waren. We konden niet zonder elkaar, zelfs niet wanneer het slechter ging. Maar zij heeft nu deze keuze gemaakt, en dat is haar goed recht. Ik mag het niet willen maar soms wil ik echt dat zij zich realiseert dat ze een fout heeft gemaakt, dat zij de pijn voelt die ik nu voel. Het doet zo'n pijn om haar zo te zien lachen terwijl ik thuis om haar huil, haar niet uit mijn gedachten kan wissen terwijl zij dat wel kan op dit moment.
Ik ga maar eens slapen dames en heren. Ik ben nog zo jong en heb op het gebied van liefde zo weinig meegemaakt, maar ondanks dat voel ik ook pijn in mijn hart. Ik ben zelf ook héél gevoelig, dat werk ook niet in mijn voordeel.
Ik heb mijn ex op een gegeven moment een mail gestuurd dat, ookal is het niet met mij, dat ik wil dat ze gelukkig wordt. dan maar met hem. ze woont nu al samen met hem en ik heb gezegd dat dat nog veel te vroeg is en dat dat heel snel fout kan gaan. Ik zeg dit omdat ik je wil vertellen dat het bij mij best een tijd geduurd heeft, maar ik heb me in bepaalde opzichten over haar heen gezet en ik wil dat ze gelukkig wordt. dat komt bij jou uiteindelijk ook. probeer tot die tijd niet negatief te denken, over haar of over wat dan ook. daar maak je het jezelf moeilijker mee.
Ik weet wat je op dit moment voelt, maar toch wil ik zeggen dat juist omdat je van haar houdt, haar los moet laten, zij heeft haar keuze gemaakt. houdt in dat ze je niet genoeg waardeert of niet genoeg meer voor je voelt, and thats ok. jij gaat, wanneer dan ook, uiteindelijk iemand ontmoeten die veel beter bij je past en waardeert wat je voor haar doet! ik ben eigenlijk blij dat het bij mij na 2 jaar gebeurd is en niet na langere tijd. je geeft alles maar dat is niet genoeg. stel dat je na 5 jaar getrouwd bent en er dan achterkomt dat ze zo bij je weg gaat. áls het gebeurt, hoe eerder hoe beter man..echt. en sterkte!
als er nog echt iets is mag je me altijd een PM sturen.
Marmal ik kan je nog geen PM sturen omdat ik nog geen 7 dagen lid ben, als je dit leest zou je dan contact met mij op willen nemen, dmv pm of hier te reageren. Heb een hoop berichten gelezen net, wil het 1 en ander vragen als dat kanquote:
[..]
Bedankt maat! Wow, dat is ook wel heftig hoe het bij jou is gegaan. Het lijkt me moeilijk als je partner een borderliner is.
Het gaat nu wel wat beter, maar nog steeds niet optimaal. Ik ben nog jong en onervaren op het gebied van de liefde, dus voor mij is het allemaal vrij nieuw. Ik heb nog nooit zo veel om iemand gegeven, ik heb haar al mijn geheimen vertelt en alles. Ze was echt mijn maatje, ze was mijn alles.
Ze werkt ook waar ik werk en er wordt nu ook veel over haar gepraat, ze is blijkbaar verliefd op een van de teamleiders (had ik ook verwacht) en die teamleider ook op haar.
Ik heb nu zo'n pijn, maar ik heb vrienden om mee te praten dus ik kom er wel over heen. Die gozer is 24 dacht ik, zij is 18 en ik ben ook (net) 18. Ze vond mij ook altijd vrij jong dus dat heeft ook meegespeeld in haar beslissing en dat heeft ze zelf ook gezegd.
Ik heb nu al een hele week geen contact met haar gehad. Daarvoor bleef ik haar maar e-mailen en sms'en, maar dat werkt allemaal averechts dus daar ben ik mee gestopt. Ik ben blij dat ik dat kan. Verder heb ik haar vorige week een e-mail gestuurd. Daarin vertelde ik dat ik haar keuze accepteer maar dat dat niet betekent dat ik er niet meer voor haar zal zijn. Dat ik er nog steeds altijd voor haar zal zijn. Ze is immers mijn eerste echte liefde en ik geef ongelofelijk veel om haar, ik had nooit verwacht dat ik ooit zo veel om iemand zou kunnen geven. Helaas reageerde ze onverschillig op deze e-mail en vond het eerder vervelend dat ik haar dat stuurde. Zodra ik haar reactie las wist ik even niet meer wat ik moest denken, nog steeds niet. Ik ben zo boos. Ik heb zo veel voor haar gedaan, was er altijd voor haar en dan krijg je zo'n reactie. Sorry, maar nu kan ze echt de kolere krijgen, hoe moeilijk dat ook is. Natuurlijk hou ik van haar maar sorry hoor hoe kan ze dat nou zeggen ze weet donders goed hoe onze band is geweest. Als ze mij ooit terug wil of pijn heeft of wat dan ook, sorry maar dan zal ik er niet voor haar zijn. Dan zal zij de pijn voelen die ik nu voel.
Het meisje dat ik vorig jaar heb leren kennen ken ik totaal niet meer. Het lijkt een totaal ander persoon, ik snap het niet. Hoe kan zoiets gebeuren.
Bedankt allemaal, echt waar. Het is moeilijk, zij geniet nu en dat zou ik ook moeten doen. Maar ze moet weten dat ik er niet meer voor haar zal zijn, ze heeft mij in onze relatie zo vaak als vuil behandelt en mij een minderwaardigheidscomplex aangepraat. Maar nu ga ik leven. Ik hoop dat het lukt, want ze blijft altijd in mijn achterhoofd zitten. Ik wil niet aan haar denken maar ik kan haar niet vergeten.
Mijn ex is echt typisch zo'n meisje die later spijt heeft van haar keuzes. Maar ja, zo is iedereen uniek. Ik heb haar vertrouwd verdomme. Ik hoop, en dat hoop ik echt, dat ze nooit mijn geheimen aan een ander zal vertellen, ook al is het haar vriend. Ik hoop dat ze nooit mijn vertrouwen zal schenden. Ze doet nu alsof het niets was wat we hadden, maar ze weet hartstikke goed dat we het leuk hebben gehad en helemaal in de wolken waren. We konden niet zonder elkaar, zelfs niet wanneer het slechter ging. Maar zij heeft nu deze keuze gemaakt, en dat is haar goed recht. Ik mag het niet willen maar soms wil ik echt dat zij zich realiseert dat ze een fout heeft gemaakt, dat zij de pijn voelt die ik nu voel. Het doet zo'n pijn om haar zo te zien lachen terwijl ik thuis om haar huil, haar niet uit mijn gedachten kan wissen terwijl zij dat wel kan op dit moment.
Ik ga maar eens slapen dames en heren. Ik ben nog zo jong en heb op het gebied van liefde zo weinig meegemaakt, maar ondanks dat voel ik ook pijn in mijn hart. Ik ben zelf ook héél gevoelig, dat werk ook niet in mijn voordeel.
Bedenken jullie je dat dit topic meer dan een jaar oud is? Ik mag hopen dat TS er al wat over heen is 
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Hij post nog steeds op FOK!, dus wellicht kan hij een update gevenquote:
Bedenken jullie je dat dit topic meer dan een jaar oud is? Ik mag hopen dat TS er al wat over heen is
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Hoop het, zit namelijk in het zelfde schuitje als hem. Kan me ex niet vergeten. Het is nu 5 weken uit en zij is al lekker met andere bezig. Bos bloemen gehad met valentijn enz. We hebben elkaar ook niet meer gesproken.quote:
[..]
Hij post nog steeds op FOK!, dus wellicht kan hij een update geven
Ik ga elke dag nog kapot.. Haar boeit het niks meer, op naar het volgende avontuur terwijl ik in dit oude avontuur blijf hangen.
Word er knettergek van!!!!!
En dan? Hij heeft geen toverdrank oid voor je hoorquote:
[..]
Hoop het, zit namelijk in het zelfde schuitje als hem. Kan me ex niet vergeten. Het is nu 5 weken uit en zij is al lekker met andere bezig. Bos bloemen gehad met valentijn enz. We hebben elkaar ook niet meer gesproken.
Ik ga elke dag nog kapot.. Haar boeit het niks meer, op naar het volgende avontuur terwijl ik in dit oude avontuur blijf hangen.
Word er knettergek van!!!!!
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Nu, een jaar later, vroeg ik me dit weer als eerste af.quote:
Het is eerste wat in me opkwam is dat 1,3 jaar hoogstwaarschijnlijk 1,25 jaar is
.
Geen energie meer in steken. Er zijn veel leukere meiden dan haar.
Yo tengo, tú tienes, Él/Ella tiene
|
|
Kapot nadat vriendin relatie heeft beïndigd, wisselvallige meid
