Bipolaire stoornis deel 2

quote:

Op zaterdag 5 oktober 2013 13:11 schreef kristalhelder het volgende:
Maar ik snap niet waarom salmannassar naar de rechtbank moet. Bipolaire mensen zijn toch niet echt een gevaar voor de samenleving gemiddeld genomen?

Nee, dat zijn zij niet al zijn er natuurlijk ook criminele bipolairen, die helemaal los gaan..
Met mij is het allemaal begonnen met de RM toen ze in Schagen me liever kwijt dan rijk waren omdat ik veel te bijdehand was. Ze konden mij niet aan, dat konden ze nergens, maar als ik voor een RM tekende zouden ze me los laten. En ik wou best wel weg want niemand zit graag opgesloten. Dat was mijn 1e en die is steeds verlengd.
Er was dus niet een directe juridische aanleiding, het was voor de GGZ gewoon makkelijker om mij op te sluiten als ik weer eens mijn mondje ging roeren en mij schuldig maakte aan wat zij verbale agressie noemen. Dat houdt in dat ik voortdurend de discussie met ze zocht en die steeds won. Ik pakte ze waar ik ze maar pakken kon en ze waren machteloos omdat ze veel fout doen en ik ze er genadeloos op wees. Ik vernietigde hun ego, dat probeerden ze met mij ook, en liet ze mentaal lijden, dat probeerden ze met mij ook.
Het was oog om oog, tand om tand. Maar daarmee konden zij niet leven. Een patiënt die gelijk heeft is niet te handhaven. Dat het in wezen zelfverdediging was wou er bij hun niet in. Hun intenties waren goed en boven iedere twijfel verheven en ik was een delinquent die hun werk verzwaarde. Waarop ik alleen maar zei dat ze daarvoor betaald werden. Geen rozen zonder doornen immers? Maar daar ging de deur van de isoleer al open en ik werd in de vergeetput gegooid. Eindelijk rust van die plaaggeest, daar kwamen ze immers voor naar hun werk, voor hun rust. En wee degene die die verstoorde. Daar kwam ik op de verkeerde manier achter toen ik zat waar het 'beter' voor mij was. Ze bedoelden natuurlijk voor henzelf. Een kwartiertje per dag er uit om te roken en voor de rest van de tijd kon ik wat hun betrof verrekken. Dat zou mij wel leren wie er de baas was en mij doen zwijgen. Dat deed het natuurlijk niet dus toen ik na een week uit die hel kwam merkten ze al gauw dat ik het niet afgeleerd had. Zij maakten nog immer dezelfde fouten dus de kritiek ging door. Ik probeerde een individuele behandeling af te dwingen die zij pertinent weigerden. Teveel (denk)werk waaraan ze een broertje dood hadden. Ze lazen liever hun krantje, zaten op internet of ouwehoerden met elkaar in hun glazen hokje. Iedereen die anderszins hun aandacht opeiste had een probleem en was een probleem en werd ook als zodanig behandeld. We hebben gewoon geen tijd voor je, zoek het maar uit. Maar hou vooral je smoel want we worden zo moe van je. Laat ons met rust want die hebben we hard nodig. Anders spuiten we je plat en aldus geschiedde want het personeel krijgt zijn zin, ongeacht de consequenties voor de patiënt waarvan volgens de eed van Hippocrates het belang voorop staat. Zij hadden daaraan collectief schijt ten koste van mij. Ik had alleen wat tijd en aandacht nodig maar kreeg die dus niet. Oorzaak: luiheid ! Dat conflict van belangen is nooit bijgelegd en de vrede nooit gesloten. Ze houden mij eenvoudig platgespoten onder valse voorwendselen dat is wel zo rustig en comfortabel want GGZ'ers zijn fucking luiaards die naar hun werk komen voor hun rust en collegiale gezelligheid. Daarbij de patiénten zo veel mogelijk links laten liggen en zo prettig de werkdag doorkomen.
Wat de cliënten daarvan vinden is niet relevant. Die worden behandeld als kleine kinderen die gezien mogen worden maar niet gehoord. Het liefst aan de slaapmedicatie zodat je ook overdag geen kind aan ze hebt. Stress-coping noemden ze dat. Lekker rustig. En zo kan ik nog uren doorgaan met mijn GGZ ervaringen. Ik ben slechts sporadisch er 1 tegengekomen die geschikt was voor het vak. De meesten zijn incompetent en niet gemotiveerd en derhalve schadelijk voor de cliënt. Wie het beter weet mag het zeggen, zo heb ik het ervaren en ik ben er nu FF klaar mee. Ben het typen FF zat. Laterz.

Ja ik ben niet in staat om zulke lange verhalen te lezen

[quote] Op zaterdag 5 oktober 2013 20:07 schreef Salmannassar het volgende:

quote:

Op zaterdag 5 oktober 2013 18:20 schreef zusterclivia het volgende:

[..]

Ik ga er van uit de de opleiding zorgvuldig gegeven wordt en dat een arts gespecialiseerd tot psychiater het wel weet inderdaad. Dat er individueel iets anders beleeft wordt geloof ik ook.

Omdat psychiaters ook individuen zijn kan die zelfde redenering voor hen opgaan. Als de patiënt zorgvuldig zijn gegeven ervaring benut kan men ervan uitgaan dat hij het wel weet als hij zegt dat de meeste psychiaters zelf gek zijn en (dus) incompetent. Welgeteld 1 op de ca.10. Die hief mijn IBS op. Je realiseert je schijnbaar niet hoe uitzonderlijk dat is...Bij deze....Hij liet me los terwijl ik zo manisch als een lier was omdat ik heel goed wist wat ik deed en zei en waarom en alleen maar probeerde te voldoen aan de soms constante noodzaak beide te verklaren. En dat dat terecht was, waar, reeël, concreet abstract surrealistisch.
Geen ziekte, geen probleem, geen gevaar, stabiel, nuchter en betrouwbaar. Ga maar naar huis, beste man. Het is goed. Alleen al deze ene keer is bewijs genoeg dat ik niet gek ben maar ook niet normaal..Natuurlijk niet, wie wel??Tóch? Individuen toch? Niemand normaal? Dan allemaal in diverse mate gek Vooral psychiaters die geen talent hebben. De grote meerderheid naar mijn ervaring.Het enigste wat dit tegen spreekt is dat ik niet representatief ben en idd dat ben ik niet. Individu toch? Ik kan veel pech gehad hebben met al die psychiaters die me voor gek verklaarden en me probeerden te temmen en conditioneren maar ik trapte niet in hun woordhypnose, terminologie gegochel en pillenpushen. Ik lulde ze gek zoals het mij uitkwam, ongeacht de consequenties, wat mij steevast in de isoleer deed belanden, elke manie weer. Het werd standaard procedure mij bij aankomst in de kliniek 2 wkn. op te sluiten. Zonder verplichte evalutie, ongeacht de actuele geestelijke staat..Later namen ze mij sowieso niet meer op. Ik was onbreekbaar en onkreukbaar en voor alles wat ik deed en zei had ik een rationele verklaring. De ultieme psychonightmare.Een onkraakbare noot die kraken doet als hij dat moet. Een neuroterrorist, een gevaar voor de gezondheid van te grote ego's en ontolereerbaar op de afdeling vanwege overbelasting van het personeel en het dirigeren van de patiënten bij het 'zingen' van zijn 'liedjes'. die snel populair werden. En maar in hun hoofd bleven rondzingen en knagen aan hun gekweekte, valse, zelfvertrouwen.Alleen de isoleer bood uitkomst, ik moest erin om wat ik zei, de onversneden waarheid, dat het faalhazen waren die zelf gehoorzamen moesten. Omdat ik gelijk had. Het waren merendeels O.C.S. dictators, streng in de leer en de censuur. Wij moesten zwijgen en gehoorzamen, omdat ze het zeiden, niet omdat er een reden was dat het moest. B.v. een uurtje op je kamer gaan zitten vervelen, rusten...Ze hadden dus geen gelijk en dat was natuurlijk een probleem want ze hebben per definitie altijd gelijk. Oops ! We verliezen het debat en dus sluiten wij hem op. Maar de vervangingsarts haalde mij er altijd uit. Die was objectief maar kwam niet vaak genoeg..Ik zat dus meestal in de isoleer vanwege mijn opinies en ambities die beiden alleen op die manier te neutraliseren waren. Zo heb ik heel wat Noord Hollandse inrichtingen van binnen gezien met wisselend succces. Was afhankelijk van de dienstdoende psychiater. Ook in Hoorn werd ik, schiet me nu te binnen, in vrijheid gesteld na adequate evaluatie.
Ik hoor het hem nog in de telefoon zeggen, op excuserend toon:"Sorry, maar hij is goed..." De BW Alkmaar hield zijn hart vast, dat was zeker. Fred was onderweg terug. Manisch als een lier maar toch vrij man.
Het heeft mij mijn plaats in de BW gekost uiteindelijk, ik "was er te goed voor", en nu leef ik zelfstandig en het gaat tegen de verwachtingen in goed. Ik heb van mijn fouten geleerd en ben toerekeningsvatbaar. Volledig en t.a.t. !
Ik bewijs het dagelijks dat ik een acceptabel Mens ben. Maar het baat mij niets. De leugens uit het verleden blijven mij achtervolgen en stalken. De redenering is dat als ik wat kan doen het zal doen. Dat is "vast komen te staan". Op grond waarvan is mij een raadsel want niets staat vast zegt de quantummechanica immers. Het fundamenteel onzekerheidsprincipe. Dat impliceert dat die redenering voor in/uit principe alles en iedereen geldt.... Individuen, tóch? Maar wel gehoorzaamend aan de zelfde principes, algemeen geldig. Psychologie is officieël niet eens wetenschap maar speculatief van aard.
"Die en die zou wel eens dat en dat kunnen doen, denk ik." Meer heeft het niet om het lijf. Niet de vereiste aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid die nodig is ter rechtvaardiging van de maatregelen tegen mij getroffen. Ik ben geen wild beest, godverdomme !
En stop je betuttelende bezorgheid en je naïve, blinde vertrouwen in de behandelaars en hun opleiding. Alleen de talenten zijn je vertrouwen waard maar die zijn dun gezaaid zoals je nu weet. Zolang ik door deze geëvalueerd word heb ik ook manisch zijnde niets te vrezen. Ik ken de grenzen en respecteer ze. En weet dat concreet te maken door het te doen als ik de kans krijg. Daarin heb ik tot nu toe niet gefaald dus ik dien het voordeel van de twijfel te krijgen zoals echte TBS'ers. En ik heb geen ellenlang strafblad zoals zij. Waarom ben ik dé crimineel hier? Alleen de reputatie van de Brandjes, "de moordenaars zonder mes" is hier een verklaring voor. Maar zij kennen die reputatie niet dus....En praat me niet over suïcide risico's want het is simpelweg mijn leven. Als ik mij met TWK wil aborteren is dat mijn goed recht, het recht op zelfbeschikking. Of wil je mij dat onvervreemdbare mensenrecht ontzeggen?
Met welk recht dan wel, als ik vragen mag?
Precies, niemand heeft dat recht! Ook een psychiater en een rechter niet. Dat zijn ook individuen met hun individuele rechten en plichten. Vooral de plicht het niet te hoog in de bol te hebben, zoals alle individuen.
Dat is bewezen schadelijk voor de sociale, justitieële hygiëne, orde in het algemeen en in dit geval die van de mijne in het bijzonder. Ik heb rechten ! En ik eis ze op, zoals ieder mens zou doen in mijn plaats.
Wie denken ze wel dat ze zijn? God? Zijn instrumenten? Übermenschen? Wat weten ze nu eigenlijk van mij? Alleen wat ik wil dat zij weten, evenals jullie hier. De rest is inbeelding en speculatie. Onbewezen, ongetestte theorie.
Gebakken lucht dus. Claims die niet hard te maken zijn totdat ik dat wil en doe. Het is mijn gedrag dat voorspeld wordt immers.. En ik wil niet. Simpel zat dus...Ik heb het zelf in de hand, altijd al zo geweest.
Is normaal, nietwaar? Maar dat is niemand.dus lullen we niet meer over deze paradox. Onvermijdelijk maar niet onoverkomelijk.. Individueel of in samenwerking komen we er wel overheen door er voorbij te kijken, niet ertegen aan. Het is geen beletsel maar een ankerpunt in de zee van leugens waarin we ons nu bevinden..Hoe meer je liegt des te sneller zink je. Alleen de feiten houden je boven water dat mij tot aan de lippen staat. Zie je het voor je? Of zie je het liever niet? Dat is een keuze, hij is aan jullie.
Genoeg vaagheid voor nu..Volgende casestudy...
[..]

Er zullen altijd behandelaren blijven waarmee er een klik is en evenzovele waar dat niet gaat lukken

Dit gaat om meer dan "een klik". Het gaat om objectief vakmanschap en respectabel gedrag. En het is de meerderheid waar dat niet mee gaat lukken in mijn specifieke geval dat hier aan de orde is. En ik hou glashard vol dat dat aan hen ligt, niet aan mij. Zo complex ben ik niet. Ik heb een eenvoudige smaak...Ik ben alleen tevreden met het beste. Omdat ik dat nodig heb (als ik het nodig heb) .En eerder of daarna niet.
On demand en stand-by. Voor hun gemoedsrust, niet de mijne, want ik weet, en zij blijven twijfelen of ik het weet, totdat ik bewijs dat ik het weet en dat doe ik al jaren. Hoelang nog? Geen idee. Dat weet je nooit met psychopaten per slot van rekening. Die zijn onvoorspelbaar irrationeel. Spannend hoor...
Helemaal niet geestdodend predictabel zoals jij en ik, tóch? Of wel? Zeg het maar....
[..]

Je had niet door dat ik reageerde op de post van Kristalhelder?
Nee, ik heb immers nooit wat door..Bipolair....Je "kent' mij toch, is het niet? Eerst schrijven, dan lezen
[..]

Ok dat zal ik doen dan.
Daar hou ik je aan. Ik ben lief ![quote] Op zaterdag 5 oktober 2013 18:20 schreef zusterclivia het volgende:

[..]

O toch niet.....Maar ik ben nog steeds lief

Ergens heb je door eerder gedrag hun aandacht getrokken. Je komt toch niet zomaar in beeld bij een psychiater?
Ik zou hebben getracht 2 stadswachten dood te rijden met de motor in een winkelcentrum..
Van voor tot achter en van a tot z gelogen. Het was een wraakactie voor hun keiharde vernedering door mij van hen de week daarvoor waarbij zij door mij gedwongen af moesten druipen. Ziek geluld. Geen greintje bewijs voor hun bewering, het was zelfs qua timing onmogelijk ivm glazen deuren en hun timing. Ik zou het n.l. met hoge snelheid hebben gedaan, een flagrante ambtelijke leugen die nooit hard te maken is geweest. Maar de wijze rechter had genoeg gehoord, schuldig!
[..]

Er is bekend wat de medicatie doet, het tempert en haalt de vaart eruit dat is wat ze weten.
Nee, het verdoofd en zet stil danwel traag als dikke stront. En zo sleept het leven zich zinloos voort. Every mother fucking day. Glorious!
[..]

Er is begrip voor de behandeling omdat er geen andere haalbare behandelkeuze op dit moment is.
Liever voorkomen ze de hoge doseringen, maar dat gaat enkel werken als de patiënt meewerkt en zich houdt aan de regels die hierbij nodig zijn om stabiel te blijven.....en ja ik geloof je dat het voor jou allemaal verschrikkelijk oneerlijk aanvoelt, maar wat is dan de oplossing?
De oplossing is het andere uiterste. Alleen behandelen als de cliënt het wil, zoals het hoort. Zijn welzijn en belang voorop plaatsen, De eed van Hippocrates....
_{Je manier van quoten maakt voor mij het antwoorden op niet echt gemakkelijk, dus misschien heb ik hier of daar iets verkeerd geïnterpreteerd.} Geen probleem. Ik ga er dus lekker mee door.

Daar ligt vaak wel de sleutel.
Ik ben van meewerken an sich niets wijzer geworden, integendeel.


Maar het kan helaas niet als reden gebruikt worden de medicatie dan maar niet in te nemen, daar er geen alternatieven zijn.
Dat men medicijnen krijgt voorgeschreven is niet zomaar maar noodzakelijk.
Heb anders 42 jr prima gefunctioneerd zonder. Liep pas met de zorg steeds meer uit de hand. Van 1 keer in de 10 jr. naar soms meerdere keren per jaar. Briljant resultaat, n'est pas? Waar is dan de noodzaak? Mijn zaak kwam in nood, dat wel ja.
Ik hoop oprecht dat er ooit een goed werkend medicijn zonder al bijwerkingen gevonden wordt, maar tot die tijd.......
Het beste medicijn is gelukkig mogen zijn, jezelf, en je ei kwijt kunnen aan iemand die je begrijpt, respecteerd en van je houdt[ Maar is dit teveel gevraagd? Is dit wel weggelegd voor mensen zoals ik?
Zou niet weten waarom niet. Ik heb het allemaal gehad. Verspeelde het toen ik vreemd ging met mijn manische kop....Ik was een specialist in mijn eigen glazen ingooien. Let wel, ik zeg was.. En nu is mijn ex mijn beste vriendin. We houden nog steeds van elkaar op een bepaalde manier, wederzijds onvermijdelijk tot de dood onafscheidelijk ? Wie weet..

.

Zo héél gemakkelijk krijgt men geen RM
Je moet als bp patiënt ook inderdaad geluk hebben bij een arts te komen die affiniteit heeft met het ziekbeeld, maar er bestaan bipolaire poli's, het lijkt me dat daar wel de kennis en vooral betrokkenheid te vinden is.
Makkelijker dan je nu denkt...Heb dat geluk 2 keer mogen smaken, 2 keer de vrijheid hergekregen. En met "daar wel" suggereer je hetzelfde als ik zeg n.l. dat de regel is van niet. Afwezigheid van expertise en affiniteit is mijn centrale argument. En doe mij een lol en noem het geen "ziekte". Het is een stoornis. Ik noem het een zegen maar goed, dat ben ik., zei de gek....

Maar het kan helaas niet als reden gebruikt worden de medicatie dan maar niet in te nemen, daar er geen alternatieven zijn. Die zijn er wel degelijk, dat is een fabeltje goed voor de omzet van farmaceuten en psychiaters. Een farmacologisch dogma.
Dat men medicijnen krijgt voorgeschreven is niet zomaar maar noodzakelijk.
Idd, niet zomaar. Maar de noodzakelijkheid is een commerciële leugen.Heb het 42jr. zonder gered. Toen ging het veel beter met me. Ik had alles, huisje, boompje, beestje, vrouw, kinderen, vaste baan, burgerrechten, respect, drugs (zelfmedicatie, wiet) etc.etc.
Ik hoop oprecht dat er ooit een goed werkend medicijn zonder al bijwerkingen gevonden wordt, maar tot die tijd.......Dat zal niet gevonden worden want het is er al. Zie boven. Maar dit is wel mijn persoonlijke recept.... En dat verschilt van bipolair tot bipolair. zorg op maat dus en alle opties openhouden in den beginne inclusief naturel (onbehandeld) en met praten beginnen bij iedereen. Eerst de dialoog op gang brengen. De discussie over je gedrag. Cognitief . Er achter komen of iemand gezond verstand heeft door er aanspraak op te doen...

Het is een beetje rommelige opmaak/layout maar dat ben ik ook. Sorry. Hoop dat je nu wat genuanceerder denkt over bipolairen en hun specifieke problemen. Die zijn oplosbaar, trust me. Niet voor iedereen maar voor velen meer dan nu. Praten moeten we vooral doen, lijkt me verstandig en gezellig. Heb nooit aanspraak genoeg zoals je wel merkt. There's a party in my mind and everyone's kindly invited....And I come to yours 24/7/365..

[ Bericht 0% gewijzigd door Salmannassar op 06-10-2013 10:34:37 ]

schiet me er niet op af hoor maar als ik je zo hoor dan lijkt het erop dat de interpretatie van jouw verbale behendigheid en de perceptie van anderen (i.e. verbale agressie) niet op een lijn liggen. Je draait jezelf in een negatieve spiraal en dan is het er moeilijk uitkomen, ongeacht wie die negatieve spiraal is begonnen of dat nou onbegrip, onwetenheid of luiheid was.

Het is je drang om koste wat kost je gelijkheid te claimen, wie weet veroorzaakt door je BP, op een zo hard en direct mogelijke manier...

Ik denk dat je het slimmer aan moet pakken, iets met honing en azijn

quote:

Op zaterdag 5 oktober 2013 22:25 schreef seasushi het volgende:
[quote][ afbeelding ] Op zaterdag 5 oktober 2013 20:07 schreef Salmannassar het volgende:

dubbel terug en bedankt voor je eerdere morele steun en dat je mij helpt met begrip kweken voor Bipolariteit.
De (prettige) stoornis die er hier zo gekleurd op staat terwijl zij hem zwart maken...

quote:

Op zondag 6 oktober 2013 10:55 schreef Salmannassar het volgende:

[..]

dubbel terug en bedankt voor je eerdere morele steun en dat je mij helpt met begrip kweken voor Bipolariteit.
De (prettige) stoornis die er hier zo gekleurd op staat terwijl zij hem zwart maken...

Ondanks je woeste woordenbrij, snap ik ongeveer wat je bedoeld.ondanks dat ik altijd ontzettende mazzel met psychiaters heb gehad, die samen met mij overleggen hoe ik me, met welke medicatie zo prettig mogelijk kan voelen.
Ik krijg ruimte om hier voorzichtig mee op mijn bek te gaan . besluit ik medicatie te minderen steunen ze mij erin, ook al zijn ze het er niet altijd mee eens. Ze bellen dan gewoon regelmatig even op, krijg ik meer.begeleiding. Gaat het goed , krijg ik applaus. gaat het niet goed, rapen ze me zachtjes op, en gaan we wat anders proberen.

Helaas zijn er nog steeds instanties die bij voorbaat vinden dat een bipolair verplicht gecontroleerd moet worden zonder aanleiding ( Kinderbescherming. Kan een psychiatrisch patient een kind opvoeden?)
Ondanks dat psychiaters/ psychologen bevestigen dat ik dat wel kan, zelfs jeugdzorg daar redelijk van overtuigd is bepaalt de rechter weer opnieuw een jaar OTS, want je weet maar nooit.

Het liefste wat ik zou willen, is zijn zoals ik ben. Doordat ik niet alleen verantwoordelijk ben voor mijzelf maar ook voor een kind is dat niet mogelijk, en gebruik ik medicatie om mijzelf in te tomem

[ Bericht 0% gewijzigd door seasushi op 06-10-2013 11:22:07 ]

Niet zelf meegemaakt maar wel een aantal keer in directe omgeving gezien, dat mensen die op de een of andere reden verplicht 'behandeld' worden, of dat nou met een RM IBS of TBS is, De medicatie hoger , zwaarder en van een vorige generatie is.
Geen ruimte voor overleg, (Slikken,kreng) Of dat nu door de verplichting is, of omdat ook een bepaald type psychiaters juist deze doelgroep behandelen?, Ik weet het niet.

quote:

Op zondag 6 oktober 2013 11:13 schreef seasushi het volgende:

[..]

Ondanks je woeste woordenbrij, snap ik ongeveer wat je bedoeld.ondanks dat ik altijd ontzettende mazzel met psychiaters heb gehad, die samen met mij overleggen hoe ik me, met welke medicatie zo prettig mogelijk kan voelen.
Ik krijg ruimte om hier voorzichtig mee op mijn bek te gaan . besluit ik medicatie te minderen steunen ze mij erin, ook al zijn ze het er niet altijd mee eens. Ze bellen dan gewoon regelmatig even op, krijg ik meer.begeleiding. Gaat het goed , krijg ik applaus. gaat het niet goed, rapen ze me zachtjes op, en gaan we wat anders proberen.

Helaas zijn er nog steeds instanties die bij voorbaat vinden dat een bipolair verplicht gecontroleerd moet worden zonder aanleiding ( Kinderbescherming. Kan een psychiatrisch patient een kind opvoeden?)
Ondanks dat psychiaters/ psychologen bevestigen dat ik dat wel kan, zelfs jeugdzorg daar redelijk van overtuigd is bepaalt de rechter weer opnieuw een jaar OTS, want je weet maar nooit.

Het liefste wat ik zou willen, is zijn zoals ik ben. Doordat ik niet alleen verantwoordelijk ben voor mijzelf maar ook voor een kind is dat niet mogelijk, en gebruik ik medicatie om mijzelf in te tomem

quote:

Omdat psychiaters ook individuen zijn kan die zelfde redenering voor hen opgaan. Als de patiënt zorgvuldig zijn gegeven ervaring benut kan men ervan uitgaan dat hij het wel weet als hij zegt dat de meeste psychiaters zelf gek zijn en (dus) incompetent. Welgeteld 1 op de ca.10. Die hief mijn IBS op. Je realiseert je schijnbaar niet hoe uitzonderlijk dat is...Bij deze....Hij liet me los terwijl ik zo manisch als een lier was omdat ik heel goed wist wat ik deed en zei en waarom en alleen maar probeerde te voldoen aan de soms constante noodzaak beide te verklaren. En dat dat terecht was, waar, reeël, concreet abstract
surrealistisch.

Ik ben natuurlijk niet bij het gesprek geweest tussen jou en deze psychiater en hoe je gedrag tdt was op de afdeling, maar als hij je vrij liet ondanks dat je manisch als een lier was nam hiermee de arts een behoorlijk risico.
En dat klopt ook wel daar je daarna toch weer onder een ibs/rm terecht gekomen bent.
Maar ik snap ik jouw geval dat je deze psychiater als een Held bent gaan zien.

quote:

Of wil je mij dat onvervreemdbare mensenrecht ontzeggen?
Met welk recht dan wel, als ik vragen mag

Nou hoe ik er persoonlijk over denk is verre van dat ik het je zou verbieden, daar ik het een veel te zwaar leven vind, maar de insteek van de behandeling is gericht op terugkeer naar de maatschappij en dat gaat levend nu eenmaal het beste werken.

quote:

Later namen ze mij sowieso niet meer op

Hoe ging dat dan als je in je manie zat? Keek dan niemand naar je om en liet men je maar uitrazen?
Of werd je dan thuis verpleegd?

quote:

En ik heb geen ellenlang strafblad zoals zij. Waarom ben ik dé crimineel hier

Omdat je bipolair bent en op sommige momenten ontoerekeningsvatbaar. Je geeft jezelf de naam crimineel, niemand die dat ook doet, geen rechter geen arts, maar omdat je ontoerekeningsvatbaar bent/ of bent geweest kom je net als criminelen naar de rechtbank, daar enkel de rechter mag beslissen of je gesloten of verplicht medicamenteus behandelt moet worden. Dat jij dat ziet als een straf en beroving van je vrijheid kan ik me indenken, maar er zal noodzaak geweest zijn tdt.

quote:

Wat weten ze nu eigenlijk van mij? Alleen wat ik wil dat zij weten, evenals hier.

Je staat dus je eigen welzijn in de weg.....niet hier natuurlijk, maar wel medisch gezien.
Door zaken te verzwijgen doe je jezelf eerder tekort.

quote:

Vooral de plicht het niet te hoog in de bol te hebben, zoals alle individuen.

Dat recht heb jij alleen.........._{sorry maar ik moest dit even zo sarcastisch plaatsen. Het leest weg alsof ik een pleidooi van een narcist aan het lezen ben.}

quote:

Dit gaat om meer dan 'een "klik". Het gaat om objectief vakmanschap en respectabel gedrag. En het is de meerderheid waar dat niet mee gaat lukken in mijn specifieke geval dat hier aan de orde is. En ik hou glashard vol dat dat aan hen ligt, niet aan mij. Zo complex ben ik niet. Ik heb een eenvoudige smaak...Ik ben alleen tevreden met het beste. Omdat ik dat nodig heb (als ik het nodig heb) .En eerder of daarna niet.
On demand en stand-by. Voor hun gemoedsrust, niet de mijne, want ik weet, en zij blijven twijfelen of ik het weet, totdat ik bewijs dat ik het weet en dat doe ik al jaren. Hoelang nog? Geen idee. Dat weet je nooit met psychopaten per slot van rekening. Die zijn onvoorspelbaar irrationeel. Spannend hoor...
Helemaal niet geestdodend predictabel zoals jij en ik, tóch? Of wel? Zeg het maar....

Wat ik hieruit opmaak is dat je bewust informatie achterhoud die je juist veel meer rust zouden kunnen geven. Ik lees boosheid en arrogantie.
Het helpt je echt als je een goede band met je behandelaars hebt dat jij daar geen behoefte aan hebt is duidelijk, maar door de ziekte kom je toch steeds weer in contact met hen waarom die strijd maar steeds blijven leveren? Wordt je daar na al die jaren niet zat van. Wat heeft je jarenlange aversie tegen het systeem je tot nu toe opgeleverd?

quote:

.Maar ik ben nog steeds lief

Tuurlijk

quote:

Er is bekend wat de medicatie doet, het tempert en haalt de vaart eruit dat is wat ze weten.
Nee, het verdoofd en zet stil danwel [quote]traag als dikke stront

.

Ik denk dat je manisch moet zijn geweest om de medicatie als zo te ervaren......gaan als een trein of zitten op de bank zonder enige energie.
Vaak is het zo dat men hoog met medicatie gebruik inzet om de manie/depressie te temperen en dat dat meer bijwerkingen met zich meebrengt dan wanneer je je houdt aan je voorgeschreven onderhoudsdosering.

quote:

De oplossing is het andere uiterste. Alleen behandelen als de cliënt het wil, zoals het hoort. Zijn welzijn en belang voorop plaatsen, De eed van Hippocrates...

De GGZ en het recht hebben een ook een maatschappelijk belang te dienen en welke de voorrang krijgt. Zo werkt het hier in Nederland.

quote:

Ik ben van meewerken niets wijzer geworden, integendeel.

Als je zoals je eerder schreef niet alles verteld, ga je er ook nooit wijzer van worden ben ik bang.

quote:

Ik hoop oprecht dat er ooit een goed werkend medicijn zonder al bijwerkingen gevonden wordt, maar tot die tijd.......
Het beste medicijn is gelukkig mogen zijn, jezelf, en je ei kwijt kunnen aan iemand die je begrijpt, respecteerd en van je houdt[ Maar is dit teveel gevraagd? Is dit wel weggelegd voor mensen zoals ik?
Zou niet weten waarom niet. Ik heb het allemaal gehad. Verspeelde het toen ik vreemd ging met mijn manische kop....Ik was een specialist in mijn eigen glazen ingooien. Let wel, ik zeg was.. En nu is mijn ex mijn beste vriendin. We houden nog steeds van elkaar op een bepaalde manier, wederzijds onvermijdelijk tot de dood onafscheidelijk ? Wie weet..

Moeilijker denk ik maar niet onmogelijk.

Ik hoop voor je dat deze vriendschap voor altijd zal blijven want naast contact met de GGZ is het zoveel meer belangrijk en prettig voor de patiënt dat er een steunsysteem in de Maatschappij aanwezig is waar op teruggevallen kan worden in moeilijkere tijden, dat geeft de patiënt meer het gevoel mens te zijn dan wat ook.

quote:

Makkelijker dan je nu denkt...Heb dat geluk 2 keer mogen smaken, 2 keer de vrijheid hergekregen. En met daar wel suggereer je hetzzelfde als ik zeg n.l. dat de regel is van niet. Afwezigheid van expertise en affiniteit is mijn centrale argument. En doe mij een lol en noem het geen "ziekte". Het is een stoornis. Ik noem het een zege maar goed, dat ben ik., zei de gek...

http://www.trimbos.nl/ond(...)d/bipolaire-stoornis

quote:

De bipolaire stoornis is een ernstige, chronische ziekte die niet kan worden genezen. Wel kunnen sommige symptomen met medicatie verminderen of verdwijnen en kan een nieuwe episode worden voorkomen

.
Een quote uit de link.

quote:

Makkelijker dan je nu denkt...Heb dat geluk 2 keer mogen smaken, 2 keer de vrijheid hergekregen. En met daar wel suggereer je hetzzelfde als ik zeg n.l. dat de regel is van niet. Afwezigheid van expertise en affiniteit is mijn centrale argument. En doe mij een lol en noem het geen "ziekte". Het is een stoornis. Ik noem het een zege maar goed, dat ben ik., zei de gek....

RMen komen en gaan. Indien de patiënt weer normaal aanspreekbaar is zal men de RM loslaten.
Dat men de RM voor de patiënt zijn persoonlijke gevoel te lang laat regeren......kan ik me voorstellen, maar als men er eerst zeker van wil zijn dat het echt weer de goede kant op gaat met de patient is ook te begrijpen dat men de RM niet bij de 1ste opleving opheft.

quote:

Die zijn er wel degelijk, dat is een fabeltje goed voor de omzet van farmaceuten en psychiaters. Een farmacologisch dogma[./b]

Je denkt dat de farmaceuten wel een beter middel hebben? Zonder al die bijwerkingen? Lijkt met onlogisch maar als dat zo zou zijn zou ik ze aanklagen

quote:

[b]Idd, niet zomaar. Maar de noodzakelijkheid is een commerciële leugen.Heb het 42jr. zonder gered. Toen ging het veel beter met me. Ik had alles, huisje, boompje, beestje, vrouw, kinderen, vaste baan, burgerrechten, respect, drugs (zelfmedicatie, wiet) etc.etc.

Je had structuur en werd vooral geleefd......geloof me ik denk dat dat ook het beste is wat een mens kan overkomen dit in zijn leven goed op orde te hebben

quote:

drugs (zelfmedicatie, wiet) etc.etc

Volwassenen die cannabis gebruiken hebben 5 keer zoveel kans dat een bipolaire stoornis zich ontwikkeld.
http://www.trimbos.nl/ond(...)en-en-risicofactoren

En ben je de persoon die het overkomt..........dan ben je vet de lul........toch.

(Er komt steeds meer negativiteit naar buiten dat zaken, die ons als mens doen lekker voelen zoals het gebruik van drank, sigaretten en softdrugs een keerzijde bevat die je je ergste vijand niet toewenst. Bewustwording daarvan is wat volgt.)

quote:

Dat zal niet gevonden worden want het is er al. Zie boven. Maar dit is wel mijn persoonlijke recept.... En dat verschilt van bipolair tot bipolair. zorg op maat dus en alle opties openhouden in den beginne inclusief naturel (onbehandeld) en met praten beginnen bij iedereen. Eerst de dialoog op gang brengen. De discussie over je gedrag. Cognitief . Er achter komen of iemand gezond verstand heeft door er aanspraak op te doen...

Iemand die bipolair is zou zich verre moeten stellen van alcohol en drugs, daar de medicatie die men krijgt toegediend of vrijwillig inneemt zijn werk niet goed kan doen dat snap je toch wel hé.
Leven als bipolair vraag veel van de patiënt helaas vaak veel meer dan de bipolair aankan. Gelukkig heeft een psychiater een leger van hulpverleners onder zich die de bipolair kunnen ondersteunen zodat deze ook in deze maatschappij hun leven kunnen leiden......pak die handen aan.

Voor dat je nu denkt dat ik lid ben van de blauwe knoop,.........nee totaal niet en ben zeker een persoon die van de geneugtes des leven kan genieten en nog steeds geniet.

quote:

Het is een beetje rommelige opmaak/layout maar dat ben ik ook. Sorry. Hoop dat je nu wat genuanceerder denkt over bipolairen en hun specifieke problematieken. Die zijn oplosbaar, trust me. Niet voor iedereen maar veel meer dan nu. Praten moeten we vooral doen, lijkt me verstandig en gezellig. Heb nooit aanspraak genoeg zoals je wel merkt. Their's a party in my mind and everyone's kindly invited....24/7/365..

IK denk en heb altijd genuanceerd gedacht over bipolairen, door privé gebeurtenissen kwam het op mijn pad en heb van dichtbij meegemaakt wat het in het gezin teweeg bracht, maar ook het gevecht van de bipolair om toch maar weer steeds haar plek terug te moeten veroveren in de buitenwereld.
Haar gezin op haar manier bijeen te hebben gehouden, terwijl er 2 jonge kinderen aanwezig waren.
Ze hadden of een supermoeder of een heksenmoeder. De familie ving de kinderen op, maar wat was de familie blij met de GGZ. Deze gingen met de bipolair heksenmoeder aan de gang en daar kwam weer voor een tijd de supermoeder uit te voorschijn

Praten is altijd ok, zolang je maar wanneer je praten in schrijven omzet het leesbaar laat blijven voor hen die het moeten lezen. Het is niet echt makkelijk kan ik je zeggen.
Een simpele enter moet toch niet zo moeilijk zijn om te doen lijkt me.

[ Bericht 0% gewijzigd door zusterclivia op 06-10-2013 12:23:50 ]

quote:

Op zondag 6 oktober 2013 11:13 schreef seasushi het volgende:

[..]


Het liefste wat ik zou willen, is zijn zoals ik ben. Doordat ik niet alleen verantwoordelijk ben voor mijzelf maar ook voor een kind is dat niet mogelijk, en gebruik ik medicatie om mijzelf in te tomem

Sterkte Seasushi, in mijn optiek bij je super goed bezig

quote:

Op zondag 6 oktober 2013 10:45 schreef Re het volgende:
schiet me er niet op af hoor maar als ik je zo hoor dan lijkt het erop dat de interpretatie van jouw verbale behendigheid en de perceptie van anderen (i.e. verbale agressie) niet op een lijn liggen. Je draait jezelf in een negatieve spiraal en dan is het er moeilijk uitkomen, ongeacht wie die negatieve spiraal is begonnen of dat nou onbegrip, onwetenheid of luiheid was.

Het is je drang om koste wat kost je gelijkheid te claimen, wie weet veroorzaakt door je BP, op een zo hard en direct mogelijke manier...

Ik denk dat je het slimmer aan moet pakken, iets met honing en azijn

Thx, en ik denk dat je van de drang pas iets begrijpt als je je gelijkheid wordt ontnomen vanwege je overtuigingen omdat die je degraderen tot 2e rangs burger. Afgekeurd en uitgekauwd, geherkauwd, en als onverteerbaar uitgespuugd in
de kapitalistische Kliko
in een lowerclass Ghetto
with nothing to snif or blow
watching daily the lonely people show
on my oldfashioned kathoderay screen
thinking about a girl I've never seen,
where the hell in my life has she before been?,
together is better, see what I mean..
using all we can get that's clean.
Sry, rijmje ontsnapt. En alles wordt bij mij veroorzaakt door bipolairiteit, ik ben ervan doordrenkt.van mijn oudste tot mijn jongste cel.
Weggesleurd voor de hellepoort
door linquistiek die pijn doet met elk woord,
wordt sociale zelfmoord?
Honing en azijn niet van belang
plak tegenspraak achter het behang
dan duurt zij het minste lang
zingen dan hun zwanezang.
Linea rectum is mijn stijl
al is dat wellicht niet zo geil
als slijmballen , een volle tijl,
Wie fout begaat gaat voor de bijl.
Al loopt daarbij imago schade op,
wat slim is bepaald mijn eigen kop,
ik deel ze uit en vang ze op
en naai ze als een opblaaspop
Want hierbij voel ik mij best wel top
en nou sodemieter ik weer gezellig op
Gaarkokend in mijn schuimbeksop.
Ik ben wie ik ben, zoals ik mij ken
Klimmen zal je in die pen
Haters hier en verdwaalde fan
Dikke proppen tot slanke den
Omdat je dan het beste leert
Hoe dit mannetje functioneerd
En ik even ontsnap aan hel
Van vals gespeel van wrede spel
En het vellen van vonnis snel
Heus geen zorgen, ik red me wel
Bloedzuigen doe ik al zo lang
Dat ik hazen met koeien vang
Weet goede raad is duur
Maar betaal daarmee niet mijn huur
Vang dus vliegen met bijtend zuur...

[ Bericht 0% gewijzigd door Salmannassar op 06-10-2013 14:49:40 ]