quote:
Op maandag 25 februari 2013 20:48 schreef MaJo het volgende:[..]
Iemand van hier die naar Where the Wild things Are gaat trouwens? Ik ken niet veel bands die er komen behalve de bekendsten (Balthazar, Of Monsters and Men enz.) dus nog tips wat ik echt moet gaan luisteren/zien?
Jammer dat zij een paar acts exclusief hebben weggepikt, geen zaaltjes voor hun in Nederland... Even snel door de line-up gescrolld:
Local Natives kan wel eens het hoogtepunt van het weekend worden, opnieuw een behoorlijk aardige plaat uitgebracht paar weken terug, hun eerste in 4 jaar. Villagers heb ik nooit een donder aan gevonden, maar zal ongetwijfeld geroemd gaan worden na afloop. Typisch bandje met zo'n generieke sound, past perfect op zulke festivals. Temples is cool, paar hele sterke singles, heeft een beetje die The Byrds-vibe, zonder al te veel in een karikatuur te vervallen (zoals bijvoorbeeld Jacco Gardner dat doet).
Melody's Echo Chamber is geweldig. Erg trippy, erg 1967, maar genoeg goede melodieën achter de niche om overeind te blijven. 'Hou je van Tame Impala? Dan hou je van...' Een van de hoogtepunten van London Calling vorig jaar.
TOY is een project van leden van dat ter ziele gegane indie fluff-bandje Joe Lean & The Jing Jang Jong, die het nu over een flink andere boeg gegooid hebben. Beetje The Horrors-light misschien, klein beetje grungy soms. Album is drie sterren op z'n hoogst, maar ik denk dat het live wel eens de moeite waard zou kunnen zijn.
De zondag is behoorlijk spannend: Everything Everything is een naam die natuurlijk al langer de ronde doet, met indie-discohit 'MY KZ, UR BF' en een top-20 album in Engeland 3 jaar terug, maar met hun nieuwe album 'Arc' - ondertussen top 5 in Engeland - lijkt ook Nederland het een beetje op te pikken, en zal het ongetwijfeld een van dé festivalnamen van dit seizoen worden. Persoonlijk wordt ik na een nummer of 3 panisch van de glitch-trucjes en vooral de falsetto-shtick van de zanger, zeker gezien het ze ontbreekt aan goede liedjes.
Metz en FIDLAR zijn twee heerlijk rauwe gitaarbands, waarvan die eerste de competitie 'punk' wint, en de laatste een wat hogere meezingfactor heeft en een heel stuk meer lichtvoetig is. Ontwijken als je niets met riffs en lawaai hebt, anders een hele grote aanrader. Jamie Lidell zou ik zelf graag weer eens live zien nu hij met zijn nieuwe album die matte soul-pastiches weer achter zich heeft gelaten en doet waar hij het beste in is. Al heeft hij dat live eigenlijk altijd wel gedaan.
Roosevelt is een debutant waar nog niet veel van te vinden is, maar afgaande op de dansbare eerste single 'Sea', zal dit wel eens iets kunnen zijn waar je bij geweest moet zijn. Sound is beetje uitgekauwd - als ik je zou vertellen dat dit al in 2008 op de BBC Radio 1 playlist stond zou je het geloofd kunnen hebben - maar als het goed wordt gedaan heb ik er niet altijd even veel problemen mee. Beetje waar Peace ook nu weer op leunt in sommige nummers.
Genoeg interessante namen dus! (En er is nog veel meer natuurlijk).