En hoe staat hij er momenteel voor? Men kan het 'mooi' vinden hoe hij met zijn eigen geld smijt, maar het wordt erg vervelend als hij straks weer aan de macht komt en met andermans geld mag gooien. Als de Italianen met hun volle verstand daarvoor kiezen, waar moet het dan heen?
Overigens, de voornaamste reden dat Mussolini zich bij Hitler aansloot is de ineenstorting van het Stresa-front, de samenwerking van Mussolini met Frankrijk en GB om de macht van Duitsland in te dammen en de onafhankelijkheid van Oostenrijk te garanderen.
Eerst ging het mis met het Brits-Duits vlootakkoord: Duitsland mocht haar marine verder uitbreiden dan onder het verdrag van Versailles, maar Italië en Frankrijk werden hier niet bij geraadpleegd. Vervolgens viel Mussolini Abessinië binnen. Eind 1935 stelden de Britten en Fransen een 'oplossing' voor om de banden met Italië te redden: Italië zou veel grondgebied krijgen en Abessinië zou een soort kolonie worden. Dit plan lekte uit en werd als verraad gezien, de geallieerden trokken hun handen er vanaf, en de verantwoordelijke ministers moesten aftreden.
Mussolini vond dus uiteindelijk geen steun voor zijn agressie bij GB en Frankrijk, en daardoor begon de toenadering tot Duitsland. De keuze van Mussolini om Hitler te steunen kwam dus al van voor de oorlog en voor de Endlösung, en werd vooral veroorzaakt door de expansiedrift van Mussolini en de mislukte pogingen van GB en Frankrijk om deze te gedogen. Toen de oorlog eenmaal begon hield Mussolini zich nog lang op de vlakte. Pas in juni 1940, toen het Franse leger al ingestort was, en de Britten al bij Duinkerken waren geëvacueerd, greep Mussolini zijn kans en verklaarde hij de oorlog.
Geen wonder dat Berlusconi Mussolini bewondert. Het zijn allebei opportunisten die barsten van kortetermijndenken en zelfverheerlijking. Mussolini wist met het succes van Hitler mee te liften, terwijl Berlusconi juist groot werd door het falen van zijn politieke tegenstanders, en nu groot dreigt te worden doordat zijn politieke tegenstanders impopulaire beslissingen moeten nemen. Op het moment dat ze op gelijke voet tegen competente tegenstanders moesten vechten, stortten zowel Mussolini als Berlusconi in. Berlusconi mag blij zijn dat we in een beschaafde tijd leven, waarin mensen zoals hij niet bij een pompstation opgeknoopt worden, maar zelfs nog derde, vierde, vijfde en zesde kansen krijgen.