KAA Kaaskoppen in het Buitenland
Nee, geen oud-Hollands spel, maar een forum voor Nederlanders die in het buitenland wonen.
Dus omdat ik in Tokio woon mag ik het er niet over hebben?quote:Op dinsdag 9 september 2014 00:08 schreef AnneX het volgende:
OK...maar...maar..wij zijn toch in Japan in dit topic?
Ja doeg. Als ik over Tokio wil posten, dan doe ik dat. Is idd ook Japan
Meer een Aziatisch begrip. Guanxi is de Chinese term, geen idee wat de Japanse is want ik spreek geen Japans.quote:
Tuurlijk...alleen leg je (alsnog) uit, dat guanxi een chinees begrip is...
Vandaar mijn opmerking
Baat 't niet, schaadt 't niet. Dus slikken, kreng.
Oh, sorry! Begreep het niet zo goedquote:
Tuurlijk...alleen leg je (alsnog) uit, dat guanxi een chinees begrip is...
Vandaar mijn opmerking
Mijn fout. Maar ik ben niet begonnen met guanxi dus ik denk dat je het ook tegen de verkeerde hebt. Ik had het meer over:Niet zo moeilijk als ik alleen Tokio ervaar en hij er graag over mee wilt praten. En wij de enige twee zijn die postenquote:
Kom op ...geen tokioose onderonsjes hier...
Maar goed, boeiend. Zand erover.
Vandaag ook een aparte opmerking; ondanks dat er politiek gezien een anti-rookpolicy heerst in Japan heb je toch nog wel extreem veel rokers. En jongeren krijgen ook alles makkelijk mee. Zag een jongetje in een konbini in Shibuya station makkelijk een pak peuken meekrijgen. Op het scherm drukken, betalen, weg was ie. Tien minuten later zag ik hem (na een wc-bezoek) in de rookersruimte naast Hachiko. Dat jongetje zat gewoon rustig naast mij te roken
. Anderzijds vind ik het gebrek aan sociale controle wel fijn (ben ook meer op mezelf, heb geen gezeik van anderen nodig) maar bij dit soort situaties had ik in Nederland allang ingegrepen.[ Bericht 2% gewijzigd door Erasmus op 09-09-2014 08:43:36 ]
Als vrouwen daarentegen roken wordt het gezien als ongepast en word je aangesproken door de ouwe lui. Al zal dat nu in de grote metropolen wel niet meer zo zijn denk ik? Waarom dat dat zo is heb ik nooit zo begrepen.
Over een tijdje 2 maanden naar Matsuyama, iemand nog tips afgezien van uiteraard de Dogo Onsen en het Matsuyama Kasteel? 
[14.gif]
Hoi!
Ik lees dit topic al een hele tijd, en ik vind dat je erg leuke stukken schrijft, ook zeer herkenbaar vaak. Zelf woon ik nu sinds anderhalf jaar in Nagoya met mijn zoontje en (Japanse) man, en we hopen ergens begin 2015 naar Tokyo te kunnen verhuizen.
En wat je al zegt, zo oppervlakkig is Japan een erg prettig land, mensen zijn er over het algemeen vriendelijk en beleefd, op straat wordt je niet nageroepen, dingen zijn vaak goed geregeld en het is natuurlijk een zeer leuk land om tripjes in te maken. Ik geloof wel meteen dat het anders is als je beter Japans spreekt en vooral als je ergens een serieuze baan hebt. Ik blijf mijn Gaijin card nog wel even spelen denk ik, beetje flauw maar meestal toch wel de makkelijke weg.
Een informele manier om gedag te zeggen hier is trouwens jianee じゃねえ dat wordt door mannen en vrouwen gebruikt.
Als we naar Tokyo verhuizen zou ik het leuk vinden eens te kletsen met een mede Nederlander in Japan
Ik lees dit topic al een hele tijd, en ik vind dat je erg leuke stukken schrijft, ook zeer herkenbaar vaak. Zelf woon ik nu sinds anderhalf jaar in Nagoya met mijn zoontje en (Japanse) man, en we hopen ergens begin 2015 naar Tokyo te kunnen verhuizen.
En wat je al zegt, zo oppervlakkig is Japan een erg prettig land, mensen zijn er over het algemeen vriendelijk en beleefd, op straat wordt je niet nageroepen, dingen zijn vaak goed geregeld en het is natuurlijk een zeer leuk land om tripjes in te maken. Ik geloof wel meteen dat het anders is als je beter Japans spreekt en vooral als je ergens een serieuze baan hebt. Ik blijf mijn Gaijin card nog wel even spelen denk ik, beetje flauw maar meestal toch wel de makkelijke weg.
Een informele manier om gedag te zeggen hier is trouwens jianee じゃねえ dat wordt door mannen en vrouwen gebruikt.
Als we naar Tokyo verhuizen zou ik het leuk vinden eens te kletsen met een mede Nederlander in Japan
Je zegt jianee als je weggaat, fasai31?
Ik hoor mensen wel eens ja mata zeggen, is ook iets wat op de Japanse cursus wordt verteld.
Ik hoor mensen wel eens ja mata zeggen, is ook iets wat op de Japanse cursus wordt verteld.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Mijn buren
In 2009 heb ik eens een youtubefilmpje gepost van een fietstochtje in mijn buurt:
Ons Lyrekuiken groeit als kool, en heeft een onstilbare honger naar nieuwe indrukken. Daarom lopen we nu een keer per dag met z'n tweetjes door onze buurt. Op die manier krijg ik ook een betere indruk van wat de Japanners zoal doen.
Ze zitten in de zomer vooral veel binnen. Vergeet niet dat het nog steeds vaak erg warm is - vanochtend was het toch weer 27 graden. Maar als je 's avonds door de straatjes loopt, dan kom je zo nu en dan een buurman of buurvrouw tegen. Eergisteren hoorde ik het zoevende geluid van een golfclub, stond een buurman buiten droog zonder golfbal z'n swing te oefenen. Zo apart is dat overigens niet; als men zich buiten verveelt, dan wil men nog wel eens droog (zonder bal en zonder club) oefenen. Kinderen zie je wel eens droog een honkbalslag maken, of een bal gooien. Het lijkt diep in de Japanse mentaliteit te zitten om zaken te perfectioneren, of het nu om een swing, een danspasje of kaligrafie gaat.
Japanners werken wel eens in de tuin. Vaak goed ingepakt, met een hoed tegen de zon, en niet vies van veel handwerk. Zo was een andere buurman het gras in zijn tuin aan het knippen met een heggeschaar. Mijn Amerikaanse buren in de VS maakten het liefst zo veel mogelijk lawaai als er in de tuin gewerkt werd, maar veel Japanners hechten nog aan stilte, rust en traditie. Als je al 50 jaar lang het gras op die manier hebt geknipt, waarom zou je dat veranderen. Is een mentaliteit die ik ook op het werk regelmatig tegenkom.
Zoals je in het filmpje kunt zien, staan er best mooie huizen in onze buurt, en soms staan er flinke bouwvallen. In een paar krotten wonen oudere Japanners die het wat minder getroffen hebben, en die willen van de zomer nog wel eens buiten onder de pergola zitten, terwijl ze van een glaasje sake aan het genieten zijn, met op de achtergrond wat traditionele Japanse muziek.
We maken al een paar weken wandelingen, en wat me erg is opgevallen, is hoe afstandelijk men blijft. Er is een buurman die bij werktuigbouwkunde werkt, op onze universiteit, en die stopt wel eens om naar onze kleine te kijken, en dan wisselen we wat woorden uit. Hij spreekt geen woord Engels, en ik spreek belabberd Japans, dus na een tijdje realiseren we weer dat er weinig valt uit te wisselen. Bij de andere buren kan er niet meer af dan een konnichiwa. Het is niet zo dat men geen interesse heeft, maar de taal en de cultuur maken het erg lastig om eens nader kennis te maken. Komt ook een beetje door de cultuur hier in de Kanto regio - als je verder naar het westen gaat, dan zijn de mensen wat opener. Er zijn een paar mensen in de buurt die wel wat Engels spreken, en daarmee kun je best leuk babbelen. Men is geinteresseerd in wat we hier doen, wat we van Japan vinden en hoe Nederland het doet bij het voetbal. Maar toch is er wel wat schroom om een vriendschap verder aan te halen.
Laatst was ik The Good Old Boys aan het kijken, over het leven van Amerikanen eind 19e eeuw in een kleine samenleving ergens in Texas (?). Afijn, als je die film kijkt, dan zie je hoe die mensen op elkaar waren aangewezen, omdat er maar zo weinig mensen waren. Eigenlijk hebben we hier met hetzelfde te maken. Er is een groepje buitenlanders dat met elkaar optrekt, en de Japanners hebben hun eigen kamp. Daardoor voelt het soms net alsof we net zo geisoleerd leven als in Texas in 1890.
Zo nu en dan is er een prettige uitwisseling tussen de kampen, meestal met veel sake en wiskey, want zonder drank zijn Japanners erg schuchter, maar daarna vallen we weer terug in onze eigen kampen. Zelfs als je vloeiend Japans spreekt, zoals mijn echtgenote, zelfs dan is het nog behoorlijk aanpoten om voet aan de grond te krijgen in dat Japanse kamp. Je moet mensen op de juiste manier benaderen, een kadootje geven als het tijd is om kadootjes te geven (als je bijvoorbeeld op reis bent geweest), mensen het respect geven dat ze verdienen volgens de Japanse maatschappij etc. Een foutje en ze kijken je nooit meer aan. Als buitenlander heb je behoorlijk wat krediet, maar wil je echt opgenomen worden in de Japanse samenleving, dan vraagt dat heel veel werk.
In 2009 heb ik eens een youtubefilmpje gepost van een fietstochtje in mijn buurt:
Ons Lyrekuiken groeit als kool, en heeft een onstilbare honger naar nieuwe indrukken. Daarom lopen we nu een keer per dag met z'n tweetjes door onze buurt. Op die manier krijg ik ook een betere indruk van wat de Japanners zoal doen.
Ze zitten in de zomer vooral veel binnen. Vergeet niet dat het nog steeds vaak erg warm is - vanochtend was het toch weer 27 graden. Maar als je 's avonds door de straatjes loopt, dan kom je zo nu en dan een buurman of buurvrouw tegen. Eergisteren hoorde ik het zoevende geluid van een golfclub, stond een buurman buiten droog zonder golfbal z'n swing te oefenen. Zo apart is dat overigens niet; als men zich buiten verveelt, dan wil men nog wel eens droog (zonder bal en zonder club) oefenen. Kinderen zie je wel eens droog een honkbalslag maken, of een bal gooien. Het lijkt diep in de Japanse mentaliteit te zitten om zaken te perfectioneren, of het nu om een swing, een danspasje of kaligrafie gaat.
Japanners werken wel eens in de tuin. Vaak goed ingepakt, met een hoed tegen de zon, en niet vies van veel handwerk. Zo was een andere buurman het gras in zijn tuin aan het knippen met een heggeschaar. Mijn Amerikaanse buren in de VS maakten het liefst zo veel mogelijk lawaai als er in de tuin gewerkt werd, maar veel Japanners hechten nog aan stilte, rust en traditie. Als je al 50 jaar lang het gras op die manier hebt geknipt, waarom zou je dat veranderen. Is een mentaliteit die ik ook op het werk regelmatig tegenkom.
Zoals je in het filmpje kunt zien, staan er best mooie huizen in onze buurt, en soms staan er flinke bouwvallen. In een paar krotten wonen oudere Japanners die het wat minder getroffen hebben, en die willen van de zomer nog wel eens buiten onder de pergola zitten, terwijl ze van een glaasje sake aan het genieten zijn, met op de achtergrond wat traditionele Japanse muziek.
We maken al een paar weken wandelingen, en wat me erg is opgevallen, is hoe afstandelijk men blijft. Er is een buurman die bij werktuigbouwkunde werkt, op onze universiteit, en die stopt wel eens om naar onze kleine te kijken, en dan wisselen we wat woorden uit. Hij spreekt geen woord Engels, en ik spreek belabberd Japans, dus na een tijdje realiseren we weer dat er weinig valt uit te wisselen. Bij de andere buren kan er niet meer af dan een konnichiwa. Het is niet zo dat men geen interesse heeft, maar de taal en de cultuur maken het erg lastig om eens nader kennis te maken. Komt ook een beetje door de cultuur hier in de Kanto regio - als je verder naar het westen gaat, dan zijn de mensen wat opener. Er zijn een paar mensen in de buurt die wel wat Engels spreken, en daarmee kun je best leuk babbelen. Men is geinteresseerd in wat we hier doen, wat we van Japan vinden en hoe Nederland het doet bij het voetbal. Maar toch is er wel wat schroom om een vriendschap verder aan te halen.
Laatst was ik The Good Old Boys aan het kijken, over het leven van Amerikanen eind 19e eeuw in een kleine samenleving ergens in Texas (?). Afijn, als je die film kijkt, dan zie je hoe die mensen op elkaar waren aangewezen, omdat er maar zo weinig mensen waren. Eigenlijk hebben we hier met hetzelfde te maken. Er is een groepje buitenlanders dat met elkaar optrekt, en de Japanners hebben hun eigen kamp. Daardoor voelt het soms net alsof we net zo geisoleerd leven als in Texas in 1890.
Zo nu en dan is er een prettige uitwisseling tussen de kampen, meestal met veel sake en wiskey, want zonder drank zijn Japanners erg schuchter, maar daarna vallen we weer terug in onze eigen kampen. Zelfs als je vloeiend Japans spreekt, zoals mijn echtgenote, zelfs dan is het nog behoorlijk aanpoten om voet aan de grond te krijgen in dat Japanse kamp. Je moet mensen op de juiste manier benaderen, een kadootje geven als het tijd is om kadootjes te geven (als je bijvoorbeeld op reis bent geweest), mensen het respect geven dat ze verdienen volgens de Japanse maatschappij etc. Een foutje en ze kijken je nooit meer aan. Als buitenlander heb je behoorlijk wat krediet, maar wil je echt opgenomen worden in de Japanse samenleving, dan vraagt dat heel veel werk.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Op de grotere wegen wel (zie bijvoorbeeld de grotere weg in het begin van het filmpje - die is 's nachts normaal verlicht).
Het deel van de stad waar wij wonen is een doolhof van hele nauwe straatjes. Er is weinig openbare verlichting. Veel fietsers hebben ook geen verlichting. Wandelaars zie je vaak wel met een lampje lopen, en als ze een hond hebben, dan is die ook vaak verlicht.
Inbreken doen ze hier trouwens niet. Aanrandingen zijn zeldzaam. Afgelopen jaar is er een tijdje een waarschuwing geweest op de universiteit, dat er iemand meisjes lastigviel. Zal wel een buitenlander zijn geweest.
[ Bericht 10% gewijzigd door Lyrebird op 22-09-2014 10:36:43 ]
Het deel van de stad waar wij wonen is een doolhof van hele nauwe straatjes. Er is weinig openbare verlichting. Veel fietsers hebben ook geen verlichting. Wandelaars zie je vaak wel met een lampje lopen, en als ze een hond hebben, dan is die ook vaak verlicht.
Inbreken doen ze hier trouwens niet. Aanrandingen zijn zeldzaam. Afgelopen jaar is er een tijdje een waarschuwing geweest op de universiteit, dat er iemand meisjes lastigviel. Zal wel een buitenlander zijn geweest.
[ Bericht 10% gewijzigd door Lyrebird op 22-09-2014 10:36:43 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ging gisteren verhuizen (van Ueno naar Kichijoji). Helaas was het op een doordeweekse dag dus men die ik met een auto kende moesten werken. Mede doordat ik hier pas sinds een maand geleden ben verhuisd, had ik gelukkig niet zo veel baggage dat het OV een uitgesloten optie was.
Dus van Ueno naar Kichijoji met de metro (JR). Bij aankomst in Kichijoji was ik mijn rugzak vergeten, waar belangrijke zaken zoals mijn paspoort en ING TAN-code lijst inzaten
. Dus op naar het stationskantoor en dit is echt ongelooflijk... Nadat we alle informatie hadden gegeven (welke lijn, welke trein, expliciet wat vertellen over de rugzak etc) hadden ze drie stations verderop gebeld met een melding dat mijn rugzak uit het trein gehaald moest worden. Die hadden ze op de eerste volgende trein terug naar Kichijoji gezet en daarna kon ik gewoon het perron op waar mijn rugtas door een medewerker was overhandigd (uiteraard na het laten zien van mijn paspoort).
Japanse eerlijkheid
JR
[ Bericht 6% gewijzigd door Erasmus op 30-09-2014 13:31:28 ]
Dus van Ueno naar Kichijoji met de metro (JR). Bij aankomst in Kichijoji was ik mijn rugzak vergeten, waar belangrijke zaken zoals mijn paspoort en ING TAN-code lijst inzaten
. Dus op naar het stationskantoor en dit is echt ongelooflijk... Nadat we alle informatie hadden gegeven (welke lijn, welke trein, expliciet wat vertellen over de rugzak etc) hadden ze drie stations verderop gebeld met een melding dat mijn rugzak uit het trein gehaald moest worden. Die hadden ze op de eerste volgende trein terug naar Kichijoji gezet en daarna kon ik gewoon het perron op waar mijn rugtas door een medewerker was overhandigd (uiteraard na het laten zien van mijn paspoort).Japanse eerlijkheid
JR
[ Bericht 6% gewijzigd door Erasmus op 30-09-2014 13:31:28 ]
Ja, wat dit betreft kun je het qua land niet beter treffen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Inderdaad. In Nederland of elders in Europa had ik mijn rugzak nooit terug gezien (of mijn laptop/paspoort).quote:Op dinsdag 30 september 2014 14:51 schreef Lyrebird het volgende:
Ja, wat dit betreft kun je het qua land niet beter treffen.
Ik vraag mij toch af waar die Japanners hun eerlijkheid vandaan halen. In andere landen zou mijn MacBook Pro van rond de ¥200,000.- gestolen en verkocht worden. Laat staan mijn paspoort. Men had een dikke winst kunnen maken.
[ Bericht 4% gewijzigd door Erasmus op 01-10-2014 00:40:27 ]
Och, een paar jaar geleden was ik net in NL aangekomen omdat mijn moeder ernstig ziek in het ziekenhuis lag. Ik was naar het ziekenhuis geweest en nam gejetlagd vanaf het busstation de fiets naar huis toen ik na pakweg een kilometer merkte dat mijn tas niet meer achterop zat. Met al m'n papieren, iPad, telefoon, portemonnee, en vooral alle aantekeningen over het verloop van de ziekte van m'n moeder.... Zelfde weg teruggereden maar niets gevonden, en de snackbar van het busstation in gegaan om - tegen beter weten in - te vragen of iemand de tas had gevonden. Dat hadden ze. "Die jongens daar", en de man achter de balie wees naar twee Marokkanen van een jaar of 20quote:
Inderdaad. In Nederland of elders in Europa had ik mijn rugzak nooit terug gezien (of mijn laptop/paspoort).
Ik vraag mij toch af waar die Japanners hun eerlijkheid vandaan halen. In andere landen zou mijn MacBook Pro van rond de ¥200,000.- gestolen en verkocht worden. Laat staan mijn paspoort. Men had een dikke winst kunnen maken.
Het kan wel.... maar je kans is inderdaad waarschijnlijk groter in Japan
Hey Lyrebird ooit wel eens overwogen om je "Blogs" te bundelen? Het leest erg lekker weg, en denk ook nuttig voor toekomstige expats
🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️ TikTok next Block
Je vertelde dat je verhuist bent in wat voor soort ruimte woon je nu dan? Kun je daar eens wat meer over schrijven?quote:Op zondag 5 oktober 2014 08:54 schreef o.us2.0 het volgende:
Mijn eerste typhoon vandaag.... gelukkig alleen maar regen tot nu toe. Ideaal bankhang/bedweer.
Eerst woonde ik in een shared house via een derde partij, nu inmiddels in een eengezinswoning die ik met vrienden deel.quote:
[..]
Je vertelde dat je verhuist bent in wat voor soort ruimte woon je nu dan? Kun je daar eens wat meer over schrijven?
De shared house was wel ok, maar Uguisudani (naast Ueno) was gewoon letterlijk een love hotel buurt dus het zat vol met Chinees en Koreaans gespuis daar (ja, echt
) Nauwelijks Japanners te vinden in dat soort plekken, de Japanse pooiers en love hoteleigenaren (die gebruikelijk van de Yakuza zijn) zitten liever in danwel Kabukicho of Shibuya Hills. Nu woon ik, blijkbaar, in de beste wijk van Tokyo. Ieder jaar doen ze aan polls hier waar ze aan mensen vragen waar je het liefst wilde wonen, en Kichijoji staat met stipt op 1 de afgelopen jaren.
Begrijp het best, het is hier enorm schoon voor een "ward" dichtbij de grote stad (Shinjuku is 15 minuten met de metro, Shibuya 20 minuten), is van alle gemakken voorzien en het voelt dorps aan als je in een woonwijk woont zoals ik. Maar zodra je de hoek omloopt kom je in Kichijoji-Centrum terecht die je van alle gemakken kan voorzien met enkele wolkenkrabbers, markten, een Yodobashi (Japanse Media Markt). Eigenlijk zou deze wijk alleen al een grote stad op zichzelf in Nederland kunnen zijn (maarja,
dit is Tokyo
).Hier zijn wat zelfgemaakte foto's van Kichijoji-Centrum.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Foto's van mijn woonwijk heb ik (nog) niet op mijn laptop, maar het is gewoon een schone, rustige, typisch Japanse woonwijk met ontzettend nauwe straatjes waar de grote eengezinswoningen heel erg dicht op elkaar zitten.
[ Bericht 1% gewijzigd door Erasmus op 05-10-2014 17:07:28 ]
Een eengezinswoning waar je met 2 gezinnen woont, is dat gebruikelijk ivm woningnood of vind je dat wel gezelligquote:
Foto's van mijn woonwijk heb ik (nog) niet op mijn laptop, maar het is gewoon een schone, rustige, typisch Japanse woonwijk met ontzettend nauwe straatjes waar de grote eengezinswoningen heel erg dicht op elkaar zitten.
Nee, gewoon een huis op zich zelf met tuin, buitenplaats en alles.quote:
[..]
Een eengezinswoning waar je met 2 gezinnen woont, is dat gebruikelijk ivm woningnood of vind je dat wel gezellig
Thanks gozer, zeg dat maar weer als ik een huis van dit formaat voor mezelf heb in hartje Tokyoquote:
.
Tja, zoiets kost even tijd maar dan heb je ook wat. Tokyo lijkt me wel een geweldige stad, zeker een waar ik later wel eens heen zou willen. Kun je al wat Japans?quote:
[..]
Thanks gozer, zeg dat maar weer als ik een huis van dit formaat voor mezelf heb in hartje Tokyo
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |